Η Ιδανική Παραμονή

Μια Παραμονή Πρωτοχρονιάς που θα ‘θελα πολύ να ζήσω, θα είχε όλον τον κόσμο μαζεμένο στις πλατείες να μετράει ανάποδα τα δευτερόλεπτα

Δέκα, Εννέα, Οχτώ , Εφτά, Έξι, Πέντε, Τέσσερα, Τρία, Δύο, Ένα

Και στο Μηδέν θα ανάβαμε μια γιορτινή πυρά με όλα τα παλιά μας διαβατήρια.

Όχι γιατί θα τα είχαμε αντικαταστήσει με νέα - βιομετρικά - ούτε γιατί θα μας είχαν ήδη περάσει το υποδόριο προσωπικό τσιπάκι, αλλά γιατί από Πρώτης Πρώτου εκείνου του σωτηρίου για όλους μας Έτους, οι τελωνειακοί κι οι συνοριοφύλακες του πλανήτη θα έπρεπε να συνταξιοδοτηθούν με εύφημη μνεία ως ευδοκίμως τερματίσαντες την υπηρεσία τους.

Μην Το Κάνεις Αυτό!

Μην το κάνεις αυτό, τώρα που ακόμα μια χρονιά τελειώνει...
Μην αφεθείς στην βραδινή κατάθλιψη.
Μην γυρίσεις σαρανταπέντε μαγαζιά, για ν' ανέβεις σε τραπέζια Δήθεν.
Μην κάτσεις σπίτι να κοιτάζεις το ταβάνι.
Μην το κάνεις αυτό!

Μην το κάνεις αυτό τώρα που ακόμα μια χρονιά τελειώνει...
Μην πιστέψεις στην γιορτινή συσκευασία.
Μην πληρώσεις μια περιουσία, για να ψωνίσεις αντικείμενα Κάπως.
Μην κάτσεις σπίτι να βλέπεις τηλεόραση.
Μην το κάνεις αυτό!

Μην το κάνεις αυτό, τώρα που ακόμα μια χρονιά τελειώνει...
Μην πέσεις στην απολογιστική παγίδα.
Μην βάλεις στόχους υψηλούς, για να περάσεις Αποκάτω.
Μην κάτσεις σπίτι να γκρινιάζεις για το χθες.
Μην το κάνεις αυτό!

Μην το κάνεις αυτό, τώρα που ακόμα μια χρονιά τελειώνει...
Κι όσο μπορείς, και γενικά να μην το κάνεις.
Μην το κάνεις αυτό!

Φτηνό Χιούμορ

Σχεδόν αξημέρωτα σηκώθηκα, έπρεπε οπωσδήποτε να τελειώσω μια Μελέτη Βιωσιμότητας μέχρι το μεσημέρι κι αποφάσισα να μην πάω στο γραφείο όπου σίγουρα θα έτρωγα αρκετά μπαλάκια τώρα που κλείνει η χρήση, αλλά να δουλέψω ήσυχα στο σπίτι. Η Ελένη είχε πάει με την Άννα να ψωνίσουν δώρα κι από χτες το απόγευμα ήτανε σε ένα παιχνιδάδικο του Mall. Αν δεν επέστρεφαν και σήμερα θα έπρεπε να τις δηλώσω αγνοούμενες. Πλάκα κάνω, κάθε τόσο μιλούσαμε στο κινητό, απλώς η κόρη μας είναι αναποφάσιστη. Τόσο που το ινδιάνικό της όνομα είναι «Αυτή – Που – Σκοτώνει – Τις – Πωλήτριες» κι ενίοτε καταφέρνει να βγάλει από τα ρούχα της ακόμα και την Ελένη, πράγμα που με χαροποιεί ιδιαίτερα, γιατί μετά το εκμεταλλεύομαι. Εντάξει, φτηνό λίγο αυτό το χιούμορ, αλλά στο κάτω-κάτω δεν είμαι και κωμικός, ένας απλός οικονομολόγος είμαι...
Εφτά και τέταρτο χτύπησε πρώτη φορά το κουδούνι. Έσωσα ότι έγραφα, γιατί ο υπολογιστής τελευταία μου κάνει νερά, ευτυχώς όχι τόσα που να βυθίζεται, ακόμα επιπλέει - κι άλλο φτηνό χιούμορ, συγκρατήσου, ολόκληρη ιστορία έχεις να διηγηθείς – σηκώθηκα από το γραφείο μου, πήγα και άνοιξα την πόρτα.
Ήταν ένας κοντός τυπάκος. Μου έβαλε στο χέρι μια κάρτα που έγραφε:

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ
ΤΟΥ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΟΦΟΡΟΥ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΣΑΣ
ΣΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Δεν κάνω φτηνό χιούμορ τώρα. Ειλικρινά, αυτό έγραφε η κάρτα. Μου πήρε μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να καταλάβω ότι ο άνθρωπος ήταν από το σκουπιδιάρικο. Του έδωσα κάτι ψιλά, κράτησα την κάρτα να την δείξω στην Ελένη, έκλεισα την πόρτα γελώντας και γύρισα στον υπολογιστή.
Εφτά και είκοσι πάλι το κουδούνι. Έσωσα πάλι, σηκώθηκα, πήγα στην πόρτα.
Ένας απροσδιορίστου ηλικίας με άσπρη φόρμα μου έδωσε την κάρτα που κρατούσε.

ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΣ ΣΑΡΩΣΕΩΝ ΡΕΙΘΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΩΝ
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ, ΟΙ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
ΣΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ΚΑΘΑΡΟ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΟ
ΝΕΟ ΕΤΟΣ

Ελαφρώς κραυγαλέο μου φάνηκε αυτό το τεράστιο Νέο Έτος αλλά έδωσα κάτι και στον απροσδιορίστου με την άσπρη φόρμα, είπαμε χρόνια πολλά κι έφυγε. Γύρισα πίσω στον υπολογιστή.
Ευτυχώς μέχρι τις δέκα παρά τέταρτο δεν ξαναχτύπησε το κουδούνι. Αν εξαιρέσεις μια κλήση της Ελένης, που ετοιμαζόταν να βγει από τα ρούχα της, μέσα στο παιχνιδάδικο, παρουσία εκατοντάδων γονέων και πιτσιρικιών, αφού όπως δήλωσε,
…η Άννα έχει σπάσει κάθε προηγούμενο ατομικό ρεκόρ αναποφασιστικότητας και μαζί το παγκόσμιο που κατέχει χρόνια !
πράγμα που την συμβούλεψα να μην το κάνει,
…αν θέλεις να κάνουμε Πρωτοχρονιά μαζί, στο σπίτι μας κι όχι χώρια εγώ με το παιδί κι εσύ στο κρατητήριο…
όλα κύλησαν ομαλά και η Μελέτη Βιωσιμότητας προχώρησε πολύ.
Στις δέκα παρά τέταρτο που ξαναχτύπησε το κουδούνι, ήμουν πια, νόμιζα, προετοιμασμένος για οποιαδήποτε περίπτωση κάρτας. Μάλιστα είχα και περιέργεια τι θα έγραφε. Θα ήταν λυρική, σοβαρή, αστεία ίσως; Έσωσα, πήρα ψιλά και άνοιξα την πόρτα…
Μόνο που εκεί στεκόταν ένας ελεύθερος σκοπευτής της Αντιτρομοκρατικής, με πλήρη εξάρτηση, κράνος, κουκούλα, αλεξίσφαιρη ολόσωμη στολή, μπότες, δακρυγόνο, βομβίδα κρότου-λάμψης, μακρύκανο ακριβείας με διόπτρα νυκτός…
Χέστηκα πάνω μου. Όχι, δεν είναι φτηνό χιούμορ, είναι μια απολύτως ρεαλιστική περιγραφή της κατάστασης.
Πριν προλάβω να πω κουβέντα έβγαλε και μου έδωσε την κάρτα.

ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ ΣΑΣ
ΣΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑΝ
ΑΣΦΑΛΗ ΚΑΙ ΔΙΧΩΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΧΡΟΝΟ!

Έβγαλα από την τσέπη το πορτοφόλι μου, γιατί τα ψιλά μου είχανε πέσει στο πάτωμα από την έκπληξη κι έδωσα στον νίντζα το μεγαλύτερο χαρτονόμισμα που είχα μέσα…
Μετά απ’ αυτό όλοι οι υπόλοιποι καρτοφόροι ήταν απλώς οδοντόκρεμες. Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, οι Αναξιοπαθούντες Τηλεοπτικοί Παραγωγοί, οι Άμοιροι Ρεπόρτερς, οι Αμετανόητοι Μπλόγκερ, η Αρχιεπισκοπή, η Μητρόπολη, η Ενορία, το Φιλόπτωχο, ο Σύνδεσμος Απόρων Κορασίδων, οι Ευσεβείς Πόρνες, οι Μετανοούντες Νταβατζήδες, οι Εργολάβοι, οι Δωδεκαθεϊστές, οι Ισλαμιστές, οι Βουδιστές, οι Ινδιάνοι, οι Gay Cowboys, η Εφορία, οι Πυροσβέστες, οι Απόστρατοι Βουλευτές και οι Ανώνυμοι Κάθε Είδους (Αλκοολικοί, Ναρκομανείς, Παίκτες, Δανειολήπτες, Τρομοκράτες, Αποφυλακισμένοι, Εξαρτημένοι του Λογισμικού) παρέλασαν από το σπίτι μου κι όλοι πήραν κάτι μέχρι τις 6 το απόγευμα που γύρισαν η Άννα κι η Ελένη με τα δώρα. Η Ελένη ευτυχώς ακόμη φορούσε τα ρούχα της κι άρχισε να ανοίγει αυτή την πόρτα.
Τέλειωσα με την Μελέτη Βιωσιμότητας κατά τις 9 το βράδυ και συνδέθηκα για να την στείλω. Είχα χάσει το μεσημεριανό deadline αλλά δεν έτρεχε και τίποτα στο κάτω-κάτω.
Έχεις καθόλου ψιλά; είπε η Ελένη πλησιάζοντας στο γραφείο και κρατώντας μια ακόμα κάρτα.
Κάτι έχω, απάντησα και ψάχτηκα. Της έδωσα μερικά κέρματα.
Τέρμα, την άκουσα να μουρμουρίζει. Αρκετά φρικιά είδα απόψε... Δεν ξανανοίγω την πόρτα.
Η κάρτα είχε μείνει πάνω στο γραφείο. Την σήκωσα και την κοίταξα. Έγραφε,

71 #5+171 =13 43 2!38072@ 745
(4@@&2))
@1@ 25$40731 =1)2@ 2!1*2@
793745 75!45

Ρε συ Αννούλα που δίνει τώρα η μάνα σου λεφτά; Στους ανάπηρους κρυπτογράφους του 2ου Παγκοσμίου; φώναξα την ώρα που η Ελένη έκλεινε την πόρτα.
Όχι μπαμπά, φώναξε η μικρή και ήρθε τρεχάτη προς το μέρος μου. Έδωσε στα Παιδιά του Ρόσγουελ. Στους Ι-Τήδες!
Την πήρα αγκαλιά και πήγαμε όλοι στην κουζίνα ν' ανοίξουμε το κρασί για το γιορτινό μας δείπνο.

Πέντε Παιδιά Θα Βγουν Να Πουν Τα Κάλαντα...

Πέντε παιδιά βγαίνουν να πουν τα κάλαντα.
Το ένα το παίρνει η Τράπεζα, ενέχυρο για μια πιστωτική.
Τέσσερα παιδιά βγαίνουν να πουν τα κάλαντα.
Το ένα το πιάνουν Μπάτσοι, για έλλειψη άδειας παραμονής.
Τρία παιδιά βγαίνουν να πουν τα κάλαντα.
Το ένα καταλήγει στις Ειδήσεις, χάνεται εκεί για πάντα.
Δύο παιδιά βγαίνουν να πουν τα κάλαντα.
Το ένα πέφτει στην Πρέζα...
Ένα παιδί βγαίνει να πει τα κάλαντα.
Κι όπως συμβαίνει στην Ελεύθερη Αγορά, χωρίς ανταγωνιστές πλουτίζει!

Κρυπτομνησία και Λογοκλοπή

Η Κρυπτομνησία είναι μια κατάσταση στην οποία ένας δημιουργός Α έχει μέσα στο μυαλό του κάτι που ανήκει σε κάποιο δημιουργό Β και κατά την παραγωγή του δικού του δημιουργήματος το ανασύρει -ασυνείδητα- και το εντάσσει στο δικό του έργο, χωρίς πρόθεση να βλάψει ή να μην αναφέρει τον δημιουργό Β, αφού ούτε ο ίδιος ο δημιουργός Α το αναγνωρίζει.
Η Λογοκλοπή είναι ακριβώς το ίδιο, με ελάχιστες διαφορές αποχρώσεων. Ο δημιουργός Α εντάσσει στην παραγωγή του - συνειδητά - κάτι που ανήκει στον δημιουργό Β και στην συνέχεια απωθεί την όλη διαδικασία στα βάθη του ασυνειδήτου του…
Τεχνικά, η Λογοκλοπή είναι αποτελεσματικότερη της Κρυπτομνησίας, αφού ποτέ κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να κολλήσει στο κεφάλι ενός δημιουργού, ενώ από καταβολής κόσμου κάθε λογικός και ευφυής άνθρωπος κλέβει μόνο το καλύτερο!

Λογικό άλμα (τριπλούν) στον χρόνο

26 Δεκεμβρίου 1996. Ο Γιώργος, καθισμένος σε μια θέση του ηλεκτρικού, μουρμουρίζει ακατάληπτα. Κάποια στιγμή φωνάζει δυνατά «Πες του να σταματήσει, να μ’ αφήσει ήσυχο». Οι συνεπιβάτες του τον κοιτούν επιτιμητικά, κάποιοι που βρίσκονται κοντά του αλλάζουν θέσεις. Όλοι υποθέτουν πως είναι μεθυσμένος, πρεζόνι ή παρανοϊκός.
26 Δεκεμβρίου 2006. Ο Γιώργος, καθισμένος σε μια θέση του μετρό, μουρμουρίζει ακατάληπτα. Κάποια στιγμή φωνάζει δυνατά «Πες του να σταματήσει, να μ’ αφήσει ήσυχο». Οι συνεπιβάτες του τον κοιτούν αδιάφορα, κάποιοι περίεργοι που βρίσκονται κοντά του ψάχνουν να δουν το μικροσκοπικό hands free στο αυτί του. Όλοι υποθέτουν πως μιλάει στο κινητό.
26 Δεκεμβρίου 2016. Ο Γιώργος καθισμένος σε μια θέση της υπερταχείας μουρμουρίζει ακατάληπτα. Κάποια στιγμή φωνάζει δυνατά «Πες του να σταματήσει, να μ’ αφήσει ήσυχο». Οι συνεπιβάτες του δεν αντιδρούν καθόλου, πότε-πότε φωνάζουν κι αυτοί κάποια φράση. Όλοι όσοι βρίσκονται στο βαγόνι βιώνουν προσωπικά μικροπεριβάλλοντα VR.

Ανήμερα Χριστούγεννα

Τα “Ανήμερα Χριστούγεννα” είναι ένα φωτογραφικό λεύκωμα που απέκτησα γύρω στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Οι διαστάσεις του είναι 20Χ35, διαθέτει σκληρό εξώφυλλο και 64 σελίδες τυπωμένες σε αρκετά καλό χαρτί για την απόδοση των φωτογραφιών. Λυπάμαι για την ασαφή περιγραφή, αλλά δεν είμαι ειδικός στις ποιότητες χαρτιού και τα σχήματα των βιβλίων.
Δεν μνημονεύονται πουθενά μέσα στην έκδοση αυτή, ούτε ο εκδότης, ούτε ο φωτογράφος. Δεν υπάρχει καταγεγραμμένο το τυπογραφείο που τυπώθηκε, ούτε τα ονόματα των προσώπων που ποζάρουν για την κάθε σύνθεση.
Και φυσικά δεν το αγόρασα από κάποιο βιβλιοπωλείο. Έφτασε στα χέρια μου αφού είχε περάσει από τα χέρια διάφορων φίλων, και αν και προσπάθησα να ακολουθήσω την διαδρομή του ανάποδα, δεν κατάφερα να φτάσω παρά μέχρι ένα ρεβεγιόν στο σπίτι κάποιου μακρινού γνωστού, όπου πρωτοεμφανίστηκαν από το πουθενά αρκετά από αυτά τα λευκώματα. Εκτιμήθηκε πως κάποιος από τους πολυάριθμους προσκεκλημένους, τα άφησε εκεί, με σκοπό να τα διανείμει ανώνυμα και με ασφάλεια.
Γιατί τα Ανήμερα Χριστούγεννα είναι μια ιδιωτική έκδοση και ταυτόχρονα ένα βιβλίο – προβοκάτσια. Η σχεδόν βυζαντινής τεχνοτροπίας εικόνα του εξωφύλλου με την Γέννηση δεν σε προετοιμάζει για το περιεχόμενο του. Οι φωτογραφίες του είναι σκληρές, σχεδόν ανελέητες. Ρετουσαρισμένες με τεχνικές που σήμερα έχουν ξεπεραστεί από το photoshop, επιχρωματισμένες, με στοιχεία που έχουν προστεθεί με κολλάζ... Και σε όλες υπάρχει κάποιο είδος επαναλαμβανόμενου Χριστουγεννιάτικου στοιχείου ή συμβολικού μοτίβου. Ένα στολισμένο δέντρο, ένα τραπέζι στρωμένο με κρυστάλλινα ποτήρια και φουσκωτούς Αη-Βασίληδες στις θέσεις των καλεσμένων, μπάλες από γκι και ου, γιορτινές βιτρίνες συνυπάρχουν στην ίδια σύνθεση με γυμνά σώματα, όπλα, πτώματα, εικόνες από δυστυχήματα κ.α.
Δεν έχω την παραμικρή ιδέα ποιος μπορεί να συνέλαβε, να δημιούργησε και να χρηματοδότησε αυτήν την έκδοση. Τα ίδια μαύρα μεσάνυχτα έχω και για τον στόχο του ή τον αριθμό των αντιτύπων. Είναι όμως πραγματικά τα πιο Ανήμερα Χριστούγεννα που έχω δει ποτέ μου.

Στιγμιότυπα από την Παραμονή του Διαφημιστή

Χο! Χο! Χο!
Ο φρικαλέος χοντρομπαλάς πανηλίθιος έχει τσακίσει την κουδούνα στο χτύπημα. Τι τραβάω Θεέ μου, Χριστουγεννιάτικα σ’ αυτό το κάστινγκ; Τι αμαρτίες πληρώνω; Γιατί πρέπει να διαλέξω εγώ τον ωρομίσθιο που θα βγάλουμε το απόγευμα για την προώθηση των δημητριακών; Δεν μπορούσε να το έχει κάνει η Νάντια; Ή η Καίτη; Κάποιος άλλος, οποιοσδήποτε, ρε γαμώτο; Όχι βέβαια, αφού την κοπανήσανε όλοι… Τριήμερο κι έτσι… Καλά, από Τετάρτη, κουφάλες, θα λογαριαστούμε!
Ευχαριστώ. Θα σας ειδοποιήσουμε.
Πότε; Παραμονή είναι σήμερα… αν δεν κλείσουμε τώρα…
Θα σας ειδοποιήσουμε είπα!
Ο φρικαλέος φεύγει και μπαίνει άλλος φρικαλέος. Χειρότερος από τον προηγούμενο. Άντε πάλι τα Χο!Χο!Χο! και το πλάκωμα της κουδούνας. Ηλίθιοι είναι ρε γαμώτο; Τόσο δύσκολο είναι να πούνε ένα ενιαίο Χο-Χο-Χο με το θαυμαστικό στο τέλος αντί γι’ αυτό το κοφτό Χο! Χο! Χο! που ακούγεται σαν αερόφρενο νταλίκας; Τι διάολο ζω σήμερα, παραμονή Χριστουγέννων, την Μέρα της Μαρμότας; Ένας νορμάλ δεν υπάρχει; Ρε αυτός θα καταφέρει να μας διαλύσει την κουδούνα!
Άλλος! Φύγε όπως ήρθες!
Δεν υπάρχει άλλος. Την κάτσαμε! Να πα' να πηδηχτούνε όλοι! Θα πάρω σπίτι την στολή και την κουδούνα και θα πάω εγώ το απόγευμα… Μια κούτα δημητριακά είναι. Σκάρτα τετρακόσια κομμάτια. Μισή ωρίτσα διανομή. Άει σιχτίρ πανηλίθιοι… Και θα χω και τα ξωτικά! Τρία ξωτικά έχει κλείσει η Νάντια, θα μοιράζουνε τα ξωτικά κι εγώ θα κάνω Χο-Χο-Χο και θα χτυπάω γλυκά την κουδούνα και θα επιβλέπω! Ψώνιο… την κάνω.

*****

Που είναι τα βλαμμένα τα ξωτικά; Έπρεπε να ‘χουν έρθει… κι η κούτα; Καλά, η κούτα θα ‘ ναι μέσα στο σούπερ… τα ξωτικά που στο διάολο είναι; Πάρε πρώτα την κούτα και θα ‘ρθουνε κι αυτά…
Ρε καλώς τον Άη-Βασίλη! Τι μας έφερες;
Για μια προώθηση δημητριακών έχω έρθει… από την διαφημιστική… δεν σας φέρανε μια κούτα με δείγματα;
Α, δεν έφερες τίποτα! Να πάρεις και συ ήρθες!
Δεν την τελειώνουμε την κουβεντούλα; Δεν θα περάσω κι όλη την παραμονή εδώ!
Εμείς εδώ θα την περάσουμε πάντως. Εντάξει;
Η κούτα μου;
Ψάξε τον αποθηκάριο. Στην αποθήκη.
Που είναι η αποθήκη;

*****

Ο αποθηκάριος άφαντος κι οι εργάτες της αποθήκης είναι κάτι τελειωμένοι, λαθρομετανάστες, που όχι να ανοίξουνε υπολογιστή δεν ξέρουνε, ούτε να πούνε πού είναι ο καραγκιόζης τους μπορούνε, ακόμα και σε σπαστά… εντώ! εντώ! λένε συνέχεια πανικόβλητοι όταν τον ζητάω, και μετά κάτι ακατάληπτα στην γλώσσα του ο καθένας... Και καλά, το μάσησα τώρα εγώ! Ο αλήτης έχει φύγει τριήμερο ή σε κάποιο πρακτορείο παίζει για να πιάσει - νομίζει ο ηλίθιος - το μεγάλο τζάκποτ! Ευτυχώς μαζευτήκανε τα ξωτικά, με μισή ώρα καθυστέρηση, δεν είναι κι άσχημα, νοστιμούλικα κοριτσάκια, την κούτα να βρούμε και να τελειώνουμε με την χαζοπροώθηση…

*****
Χο-Χο-Χο!
Γλυκό κουδούνισμα. Αέρινο.
Xo-Xo-Xo!
Ορίστε! Τόσο δύσκολο ήτανε; Χρειάζεται διδακτορικό στην επικοινωνία το ξεφτιλισμένο; Ο καθένας το κάνει.
Χο-Χο-Χο!
Γλυκό κουδούνισμα. Αέρινο.
Χο-Χο-Χο!
Και τα ξωτικά μοιράζουν τα κουτιά. Καμιά διακοσαριά έχουμε δώσει μέχρι τώρα. Όλοι ναι λένε στο τζάμπα! Και οι πελάτες του σούπερ και οι άστεγοι της ευρύτερης περιοχής. Στα τέτοια μου…κάνουμε και κοινωνικό έργο, ας φάνε δημητριακά και τα πρεζόνια! Μόνο πως ειδοποιούνται μεταξύ τους δεν μπορώ να καταλάβω. Με sms αστέγων;
Χο-Χο-Χο!
Γλυκό κουδούνισμα. Αέρινο.
Χο-Χο-Χο!
Ωραία, σε κάνα τεταρτάκι καθαρίζουμε. Θα πάω να κάνω ένα μπάνιο…
Τι γίνεται εκεί; Τι φωνάζει αυτός ο τελειωμένος στο ξωτικό μου; Να πάω ή να περιμένω; Άσε, έρχονται αυτοί…
Χο-Χο-Χο!
Γλυκό κουδούνισμα. Αέρινο.
Χο-Χο-Χο!

*****

Μου κόπηκε το Χο-Χο-Χο! στο στόμα. Τα δείγματα είναι ληγμένα. Εδώ και δυόμιση χρόνια. Κι ο τελειωμένος είναι επόπτης δημόσιας υγείας. Ε, βέβαια, έχει επαγγελματική διαστροφή, οι υπόλοιποι είδανε τζάμπα, σιγά μην κοιτάξουν και την λήξη.
Πήγα να καθαρίσω λέγοντας πως δεν ξέρω εγώ, με κλείσανε στο κάστινγκ, να πάνε να το ψάξουνε με την εταιρεία παραγωγής και την διαφημιστική, αλλά φαίνεται το είχα παραπαίξει νωρίτερα αφεντικό στα ξωτικά και με δώσανε στην ψύχρα. Κι ο επιθεωρητής έβγαλε το κινητό του και πήρε τους μπάτσους. Κατασχέσανε τα δείγματα, αφήσανε τα ξωτικά και μένα με πήγανε μέσα να περιμένω αυτόφωρο. Έπρεπε να ελέγξω, λένε, ναι ρε εντάξει έπρεπε αφού ήμουνα εδώ, αλλά αν δεν ήμουνα; Ποιος θα το έλεγχε; Ο πανηλίθιος χοντρομπαλάς με το Χο! Χο! Χο! σαν αερόφρενο; Άει σιχτίρ, Χριστουγεννιάτικα! Εγώ φταίω; Όχι ρε, δεν φταίω! Πήγα να κάνω την δουλειά μου πιο σωστά και βρέθηκα μπλεγμένος! Δεν μπορούσε να είχε βρει Αη-Βασίλη η Νάντια; Ή η Καίτη; Κάποιος άλλος, οποιοσδήποτε, ρε γαμώτο; Όχι βέβαια, αφού την κοπανήσανε όλοι… Τριήμερο κι έτσι… Καλά, από Τετάρτη, κουφάλες, που θα βγω να δείτε πόσο χοντρά θα λογαριαστούμε!

Ένας Ορισμός Της Επιστημονικής Φαντασίας

Η Επιστημονική Φαντασία είναι μια καλλιτεχνική θεματική που παράγεται με σκέψεις, λέξεις και εικόνες και καθορίζεται από δύο, κυρίως, φυσικές δυνάμεις. Απωθείται από την ανθρώπινη βλακεία, από την οποία και απομακρύνεται με ταχύτητες που αγγίζουν την ταχύτητα του φωτός και έλκεται από την ισχυρότατη βαρύτητα ενός ανύπαρκτου, αλλά σε καμία περίπτωση απίθανου, μέλλοντος ή παρελθόντος. Αυτός εδώ ο ορισμός, όπως άλλωστε και όλοι οι ορισμοί, μόνο ενδεικτική αξία έχει και οφείλει πάντα να υπόκειται σε καθεστώς αναθεώρησης.

Υπάρχει Θεός!

Μια που οι μέρες είναι γιορτινές, επιτρέψτε μου να επιχειρηματολογήσω υπέρ της ύπαρξης του Θεού.
Ναι, ότι κι αν λεν οι αδαείς και οι δήθεν επιστήμονες, Θεός υπάρχει.
Και μάλιστα επί σειρά ετών λαμβάνουμε μια ισχυρή ένδειξη (για να μην πω απόδειξη) περί της ύπαρξεώς του.

Ερωτώ: Μπορείτε να θυμηθείτε κάποια Χριστούγεννα που το Τζόκερ ή το Λόττο δεν είχαν αλλεπάληλα τζακ-ποτ εβδομάδων;
Για άλλη μια χρονιά, φέτος, το θαύμα επαναλήφθηκε.
Δεν είναι αυτό μια ξεκάθαρη ένδειξη (για να μην πω απόδειξη) πως υπάρχει Θεός;
Αφού όπως όλοι ξέρουμε το σύστημα της κλήρωσης των αριθμών είναι πλήρως και απολύτως επιστημονικά τεκμηριωμένο και αντικειμενικά αδιάβλητο, ποια άλλη εξήγηση μας μένει, γι' αυτήν την επαναλαμβανόμενη σύμπτωση, πέραν της Θεϊκής Επέμβασης;

Ερωτά όμως ο ασεβής: Είναι δυνατόν ο Θεός να υποδηλώνει με αυτόν τον τρόπο την ύπαρξη του; Πλουτίζοντας προκλητικά και αναπάντεχα κάποιον τυχαίο άνθρωπο, που καταλήγει να εισπράττει τον "φόρο απληστίας" των υπολοίπων; Είναι δυνατόν να ανεβάζει την "μπάνκα" κουρελιάζοντας όλους τους νόμους της Στατιστικής (περισσότερες στήλες=περισσότερες πιθανότητες να προκύψει νικητής) μόνο και μόνο για να αποκαλύψει την υπόστασή του;

Απαντά ο πιστός: Ναι, είναι. Πρώτον, γιατί είναι Θεός, άναρχος, αιώνιος και ότι γουστάρει κάνει. Δεύτερον, γιατί οι Βουλές του, από καταβολής κόσμου, ήταν και παραμένουν μυστηριώδεις. Και τρίτον και σπουδαιότερο γιατί το τζακ-ποτ γίνεται πάντα πριν τα Χριστούγεννα, όχι το Πάσχα ή το Δεκαπεντάυγουστο, κι έτσι φορτίζεται με έναν επιπλέον συμβολισμό.
Γιατί όπως όλοι ξέρουμε, τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο η πιο σημαντική γιορτή, αφού γεννιέται ο Θεάνθρωπος, είναι ταυτόχρονα και η περίοδος που όλοι περιμένουν να ψωνίσουν, να δουλέψουν, ακόμα κι οι Εφορίες προσπαθούν να βγάλουν τα σπασμένα της χρονιάς.

Ποια θα ήταν η καταλληλότερη στιγμή να εμφανισθεί η Θεϊκή Ανακατανομή του Πλούτου αποκαλύπτοντας την ανυπαρξία ανθρώπινης ανακατανομής;
Πότε θα ήταν το Θεϊκό Μύνημα πιο ηχηρό;

Μετανοείτε και Υμνείτε τον Κύριο!

Ανοίξαμε Και Σας Περιμένουμε!

Αυτό είναι ένα ιστολόγιο καθημερινής γραπτής προπόνησης. Ένα είδος προπονητήριου απόδοσης ιδεών. Θα περιέχει Επιστημονική Φαντασία, Καθημερινή Φαντασία και Διεστραμμένη Φαντασία.
Στόχος του είναι να με βάλει στην υποχρεώση να γράφω ένα - έστω και μικρό - κείμενο την ημέρα. Και να με βγάλει από την ανέκφραστη - κι άρα στείρα - αντιπαράθεση με την "πραγματικότητα".
Το ιστολόγιο αυτό θα είναι επώνυμο, αν καταφέρω να βρω πως πάει κανείς στο Αbout Me.
Από την παραπάνω φράση εύκολα νομίζω πως αντιλαμβάνεσαι πως δεν "πετάω" στα τεχνολογικά.
Εντάξει λοιπόν...
Ανοίξαμε και σας περιμένουμε!