Αν πας στο label Πολιτική θα βρεις ότι κατά καιρούς έχω αναφέρει (με το πλήρες ονοματεπώνυμο) τους-τις εκπροσώπους του Έθνους που ψήφισαν έτσι ή αλλιώς σε μια σημαντική κατά την γνώμη μου ψηφοφορία. Στην υπόθεση που μας έκαψε ήδη όλους τους έχω επιτέλους και φωτογραφία, φρόντισε γι αυτό η Αγωνιστική Συσπείρωση Εργαζομένων ΟΤΕ που έχει και τον αμέριστο σεβασμό μου για την πράξη της.
Και που 'σαι...
Όταν σηκώνεις το χέρι σου και ψηφίζεις Μνημόνια και Ασφαλιστικά μην περιμένεις να κρυφτείς ούτε πίσω από την γαλανόλευκη, ούτε κάτω από τα λογότυπα των κομμάτων.
Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ, ΟΥΤΕ ΠΙΟΝΙ ΚΑΝΕΝΟΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΚΕΡΑΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΟΥ.
Απέναντι σε όλο το Λαό και την Ιστορία.
Saturday, July 17, 2010
Thursday, July 8, 2010
Saturday, July 3, 2010
Thursday, July 1, 2010
Who the fuck is TUS?
Όντας ένα γαμημένος αρτηριοσκληρωτικός γέρος (στα 45 μου) έχω νομίζω κάθε δικαίωμα να μην καταλαβαίνω χριστό από το κόσμο της πιτσιρικαρίας. Και ο άνθρωπας (δεν είναι typo η λέξη) που με απασχολεί σοβαρά απόψε είναι σαφώς πιτσιρικάς. Αν διαβάζω καλά τα "κρυμμένα λόγια" κάπου στα 23-25 του και ήδη με κάποια καριέρα πίσω του. Μπορείς να βάλεις εισαγωγικά ή όχι στην λέξη καριέρα, δικό σου θέμα... αλλά αυτή είναι η πρώτη ερώτηση του κουίζ που θα σου βάλω απόψε.
O TUS έχει Καριέρα ή "καριέρα" κατά την δική σου γνώμη;
Δυστυχώς εδώ θα πρέπει να μιλήσω για την πάρτη μου κι ίσως να γίνω σχοινοτενής και βαρετός. Θυμάμαι ακόμα την ανατριχίλα όταν πρωτάκουσα το "Disco Tsutsuni" που αγόρασα από τους μικροπωλητές των Προπυλαίων και το "Και 'γω σ' αγαπώ γαμώ το Χριστό μου" (όσο κι αν ο πραγματικός τίτλος ήταν "Οικογενειακή Συνωμοσία - Ερωτικό" που είχε χοντρό dual effect. Πρώτον, γούσταρα το τραγούδι με χίλια. Δεύτερον, ήξερα πως θα φρικάρει σοβαρά την οικογένειά μου όταν θα το έπαιζα στο σπίτι. Οκέι, ήμουν δεκάξι, νομίζω πως με έπαιρνε να γουστάρω να φρικάρω τους δικούς μου, να (απο)δείξω πως ήμουν κάτι άλλο από αυτούς.
Υπήρξα πιστός θεατής των Μουσικών Ταξιαρχιών και του Τζίμη Πανούση έκτοτε. Και δεν το μετάνιωσα ποτέ. Ούτε στο γαμημένο Luna Dark (που θα μπορούσε να είναι μαγαζί για "οτιδήποτε" κατά την ταπεινή μου γνώμη...)
Με την ίδια ανατριχίλα θυμάμαι την πρώτη εμφάνιση των Τρυπών στην Αθήνα σε μια συναυλία στο Λυκαβηττό που είχε οργανώσει (νομίζω) ο Πουλικάκος. Και πάλι μέσα στην γενικότερη σούπα της φάσης, ο ήχος τους (και οι πενήντα περίπου Σαλονικιοί που χτυπιόντουσαν μπροστά στο stage σαν μανιακοί) μ' έβαλε στο λούκι. To vibe με έκανε να τους ακολουθήσω κι αυτούς. Και μετά την διάλυση τον Γιάννη Αγγελάκα. Ούτε αυτό το μετάνιωσα...
Ωραία, ας φτάσω επιτέλους στο "ζουμί". Γιατί αρνούμαι να αφεθώ να νιώσω την ίδια ανατριχίλα με τον TUS;
1) Μήπως γιατί είμαι πολύ "πουρός" για τα μισογυνικά του lyrics;
2) Μήπως γιατί (σε αντίθεση με τον Τζίμη και τον Αγγελάκα) δεν είμαι σίγουρος πως είναι από την "δική μου μεριά" κι όχι με τους ακροδεξιούς μαλάκες;
3) Μήπως γιατί δεν τον έχω δει ποτέ live;
4) Μήπως γιατί τελικά γουστάρει να (απο)δείξει πως είναι κάτι διαφορετικό από τους γονιούς του που είναι συνομήλικοί μου και κατά συνέπεια μου την χώνεται χωρίς να του φταίω;
Στα ίδια 4 ερωτήματα (κι ένα από πριν 5) καλείσαι να απαντήσεις κι εσύ που διαβάζεις αυτό το πόστ, για το κουίζ. Και εν γένει στο ερώτημα του τίτλου: Who the fuck is TUS? (κατά την δική σου γνώμη πάντα...)
Ότι κι αν συμβαίνει ο TUS με ενδιαφέρει. Ιδίως από τότε που πρόσεξα τους στίχους "Ο τόπος αυτός, είναι ο τόπος που γεννήθηκα σαφώς, όμως δεν βλέπω πώς (και ο τόνος εδώ είναι σωστός, γαμώτο!) αν όλοι αυτοί είναι ζωντανοί εγώ είμαι νεκρός. Από το τραγούδι του "Ο τόπος που γεννήθηκα" που απαιτείται να δεις πριν απαντήσεις στο κουίζ.
Ότι κι αν γίνει ο τύπος στο μέλλον, θα έχει τον σεβασμό μου γι' αυτήν την διατύπωση που την προσυπογράφω με μεγάλη άνεση σήμερα...
Πήγαινε άκου, δες και γράψε. Δεν κάνω πλάκα, πραγματικά με ενδιαφέρει η γνώμη σου εδώ.
O TUS έχει Καριέρα ή "καριέρα" κατά την δική σου γνώμη;
Δυστυχώς εδώ θα πρέπει να μιλήσω για την πάρτη μου κι ίσως να γίνω σχοινοτενής και βαρετός. Θυμάμαι ακόμα την ανατριχίλα όταν πρωτάκουσα το "Disco Tsutsuni" που αγόρασα από τους μικροπωλητές των Προπυλαίων και το "Και 'γω σ' αγαπώ γαμώ το Χριστό μου" (όσο κι αν ο πραγματικός τίτλος ήταν "Οικογενειακή Συνωμοσία - Ερωτικό" που είχε χοντρό dual effect. Πρώτον, γούσταρα το τραγούδι με χίλια. Δεύτερον, ήξερα πως θα φρικάρει σοβαρά την οικογένειά μου όταν θα το έπαιζα στο σπίτι. Οκέι, ήμουν δεκάξι, νομίζω πως με έπαιρνε να γουστάρω να φρικάρω τους δικούς μου, να (απο)δείξω πως ήμουν κάτι άλλο από αυτούς.
Υπήρξα πιστός θεατής των Μουσικών Ταξιαρχιών και του Τζίμη Πανούση έκτοτε. Και δεν το μετάνιωσα ποτέ. Ούτε στο γαμημένο Luna Dark (που θα μπορούσε να είναι μαγαζί για "οτιδήποτε" κατά την ταπεινή μου γνώμη...)
Με την ίδια ανατριχίλα θυμάμαι την πρώτη εμφάνιση των Τρυπών στην Αθήνα σε μια συναυλία στο Λυκαβηττό που είχε οργανώσει (νομίζω) ο Πουλικάκος. Και πάλι μέσα στην γενικότερη σούπα της φάσης, ο ήχος τους (και οι πενήντα περίπου Σαλονικιοί που χτυπιόντουσαν μπροστά στο stage σαν μανιακοί) μ' έβαλε στο λούκι. To vibe με έκανε να τους ακολουθήσω κι αυτούς. Και μετά την διάλυση τον Γιάννη Αγγελάκα. Ούτε αυτό το μετάνιωσα...
Ωραία, ας φτάσω επιτέλους στο "ζουμί". Γιατί αρνούμαι να αφεθώ να νιώσω την ίδια ανατριχίλα με τον TUS;
1) Μήπως γιατί είμαι πολύ "πουρός" για τα μισογυνικά του lyrics;
2) Μήπως γιατί (σε αντίθεση με τον Τζίμη και τον Αγγελάκα) δεν είμαι σίγουρος πως είναι από την "δική μου μεριά" κι όχι με τους ακροδεξιούς μαλάκες;
3) Μήπως γιατί δεν τον έχω δει ποτέ live;
4) Μήπως γιατί τελικά γουστάρει να (απο)δείξει πως είναι κάτι διαφορετικό από τους γονιούς του που είναι συνομήλικοί μου και κατά συνέπεια μου την χώνεται χωρίς να του φταίω;
Στα ίδια 4 ερωτήματα (κι ένα από πριν 5) καλείσαι να απαντήσεις κι εσύ που διαβάζεις αυτό το πόστ, για το κουίζ. Και εν γένει στο ερώτημα του τίτλου: Who the fuck is TUS? (κατά την δική σου γνώμη πάντα...)
Ότι κι αν συμβαίνει ο TUS με ενδιαφέρει. Ιδίως από τότε που πρόσεξα τους στίχους "Ο τόπος αυτός, είναι ο τόπος που γεννήθηκα σαφώς, όμως δεν βλέπω πώς (και ο τόνος εδώ είναι σωστός, γαμώτο!) αν όλοι αυτοί είναι ζωντανοί εγώ είμαι νεκρός. Από το τραγούδι του "Ο τόπος που γεννήθηκα" που απαιτείται να δεις πριν απαντήσεις στο κουίζ.
Ότι κι αν γίνει ο τύπος στο μέλλον, θα έχει τον σεβασμό μου γι' αυτήν την διατύπωση που την προσυπογράφω με μεγάλη άνεση σήμερα...
Πήγαινε άκου, δες και γράψε. Δεν κάνω πλάκα, πραγματικά με ενδιαφέρει η γνώμη σου εδώ.