Όταν "υπάρχεις" στο Παγκόσμιο Ηλεκτρονικό Χωριό ένας τζάμπα τρόπος να συντηρείς την ματαιοδοξία σου ή να "ανεβαίνεις" ψυχολογικά όταν έχεις τις μαύρες σου, είναι να βάζεις στην μηχανή αναζήτησης το ονοματεπώνυμό σου και να χαζεύεις τα αποτελέσματα. Κι όχι τόσο για να δεις πληροφορίες για το άτομο σου που δεν ξέρεις (ας πούμε μια αναφορά στον ιστοχώρο κάποιου), αλλά για να καταλάβεις τι "εικόνα" δίνεις σε κάποιον που σε ψάχνει.
Το ίδιο κάνεις και αντίστροφα. "Γκουγκλάρεις" κάποιον που σε ενδιαφέρει, ας πούμε για μια δουλειά που σου προτείνεται ή θέλεις να προτείνεις. Και σχηματίζεις έτσι μια εικόνα για τον μελλοντικό σου συνεργάτη, χωρίς να χρειαστεί να καταφύγεις στο "σπασμένο τηλέφωνο" των εντυπώσεων κοινών γνωστών. Συνήθως βρίσκεις αρκετά στοιχεία: Κάποιο βιογραφικό, προηγούμενες δουλειές, τις απόψεις του ή ακόμα και τις σκέψεις του, αν έχει ένα επώνυμο blog. Και προετοιμάζεσαι για το πως θα τον αντιμετωπίσεις...
Φυσικά για να γίνει αυτό πρέπει να συντρέχει μία σημαντική παράμετρος: Ο αναζητούμενος να μην έχει ένα εκπληκτικά κοινό ονοματεπώνυμο. Γιατί τότε έρχεσαι αντιμέτωπος με τον απόλυτο χαβαλέ: Βρίσκεις ένα άτομο που ξεκίνησε ως Μακεδονομάχος, έγινε Ποιητής του Μεσοπολέμου, πήγε Εξορία στην Μακρόνησο κι αργότερα διετέλεσε Μέλος της Κυβέρνησης της Χούντας, Καθηγητής Πανεπιστημίου την Μεταπολίτευση, Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στα 80΄ς, για να καταλήξει σήμερα Οργανωτής Ρειβ Πάρτυ, ενώ από δίπλα δουλεύει Μπούμαν στην Τηλεόραση, πηδάει Άλμα εις Ύψος, είναι συνδικαλιστής αγροτοπατέρας στη Δράμα... Άσε που κάνει και Μεταπτυχιακό με Υποτροφία στο Χάρβαρντ!
Το πρώτο λέγεται και Egosurfing, ή και egogoogling, autogoogling ή self-googling.
ReplyDeleteΔες και στο http://www.egosurf.org/
Ελληνική απόδοση;
Εγώ-σερφάρισμα;
ReplyDeleteΜαταιότητος αναζήτησις; (σε απλή καθαρεύουσα)
Ψωνό-ψάξιμο; (λαϊκά)
Εγωπαθής αυτοαναζήτηση; (επιστημονικόφανές)
αυτο-ικανοποίηση με λίγα λόγια...
ReplyDeleteΉ ακόμα πιο λαϊκά,e-μαλακία...
ReplyDelete