Και τώρα είμαι έτοιμος να εκμεταλλευθείς την άγνοια μου. Όταν περιμένουμε χιόνι κι έχουμε εκτεθειμένο μπαλκόνι, έμαθα ότι είναι χρήσιμο να κάνουμε τα παρακάτω:
Α) Να μαζέψουμε όλα τα φυτά στην πιο προστατευμένη γωνία, κοντά-κοντά, υποθέτω για να ζεσταίνονται το ένα από το άλλο.
Β) Να έχουμε standby λεπτό εννιαίο πλαστικό για να τα σκεπάσουμε μόλις αρχίσει η χιονόπτωση, χωρίς να τους κόψουμε τελείως τον αέρα.
Γ) Να φέρουμε μέσα στο σπίτι, όσα είναι πολύ ευαίσθητα ή μωρά και θα τα παίξουν σίγουρα.
Αν ακολουθήσεις αυτές τις συμβουλές το μπαλκόνι σου θα δείχνει κάπως έτσι:
Πράγμα που σε βεβαιώ, αντέχεται, ιδίως αν περιμένεις χιονιά.
Όμως...
... ο χώρος που δουλεύεις θα δείχνει κάπως έτσι. Κι αυτό δεν αντέχεται για πολλές μέρες, ιδίως αν είσαι γνωστός ακατάστατος όπως εγώ.
Τι γκρινιάζεις τώρα; Δυο - τρεις μέρες είναι...
ΓΕΙΑ ΣΟΥ.ΕΓΩ ΤΙΣ ΜΑΖΕΨΑ ΑΛΛΑ 3 ΦΟΡΕΣ ΕΦΥΓΕ Η ΣΑΚΟΥΛΑ ΠΟΥ ΤΑ ΣΚΕΠΑΖΑ..ΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΗΤΑΝ.ΟΠΟΤΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΔΩΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΛΛΗΣΑ.ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ?
ReplyDeleteΕλπίζω ότι άνοιξες μικρές τρύπες για να ανασαίνει το φυτό...
ReplyDelete(στην κυρία Ρωρερκάρ)
ReplyDeleteΤου γέλιου σου θα πάρω τη μαγεία
και τις σαπφείρινες ανταύγειες των ματιών και σ'ενός κάμπου χιονισμένου την ευδία θα πάω κατω από το φως των αστεριών
και κει ολόκληρη από χιόνι θα σε πλάσω κάθε κρυφή σου ξέρω γλύκα κι εμορφιά.
Κι όλη τη νύχτα αυτήν εγώ θα σε χορτάσω Κι όλη τη νύχτα εγώ θα σ! έχω συντροφιά.
Κρατώντας μάτι σου και χαμογέλιο όλην θα σ' έχω μες σε κείνο το κορμί: τη γλύκα, τη σπιρτάδα σου, τσ τέλειο περπάτημα που θεία το πάει ορμή.
…Και θα σε λιώσει το πρωινό τ' αστέρι.
Κι ο χώρος πριν που έπιανες, κενός.
Και πια κανένας δε θα σ' έχει ταίρι
και πλέον δε θα είσαι κανενός.
Γιώργης Χολιαστός