Μια Μέρα Νομιμότητας στο Ελ. Βενιζέλος

Όταν ο Καίει-Καίει κατέβηκε την σκάλα του αεροπλάνου δεν περίμενε να του έχουν ετοιμάσει υποδοχή εθνικού ήρωα με πλήθος κόσμου, άγημα και κόκκινο χαλί. Περίμενε όμως να χωθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στην μαύρη λιμουζίνα με τα φυμέ τζάμια και να γυρίσει στο σπιτάκι του. Αρκετά είχε τραβήξει στο εξωτερικό.

Όμως το υπηρεσιακό του αυτοκίνητο δεν βρισκόταν στην πίστα. Και αντ' αυτού στοιβάχτηκε με την υπόλοιπη πλέμπα στο ένα από τα δύο λεωφορεία που ήταν παρκαρισμένα έξω από το αεροπλάνο. Για κακή του τύχη η ακολουθία του μπήκε στο άλλο. Το λεωφορείο τον έφερε μέχρι το κτήριο των Αφίξεων.
Αν και η πτήση του ήταν ενδοκοινοτική ο Τελωνειακός της βάρδιας τον σταμάτησε και ευγενικά, αλλά σταθερά, του ζήτησε ν' ανοίξει την χειραποσκευή του. Και μαζί τού ζήτησε και το διαβατήριο του.
"Δεν το έχω πάνω μου. Κάποιος από την συνοδεία μου το κρατάει, μπήκαν στο άλλο λεωφορείο, νομίζω το έχει ο υπεύθυνος ασφαλείας. Αλλά είμαι ο...", ξεκίνησε να λέει ο Καίει-Καίει.
"Δεν έχει σημασία ποιος είσθε", απάντησε κοφτά ο Τελωνειακός."Κανείς δεν είναι υπεράνω του Νόμου. Ή μήπως πιστεύετε πως είναι;"
"Όχι, τώρα που το συζητάμε θεωρητικά δηλαδή... ναι, κανένας δεν είναι υπεράνω του νόμου. Απλώς είμαι λίγο βιαστικός..."
"Δεν θα μας πάρει πολύ, μην ανησυχείτε κύριε. Μήπως έχετε ταυτότητα;"
"Ναι, μάλλον. Μισό λεπτό. Μπορώ να κάνω ένα τηλέφωνο;" είπε ο Καίει-Καίει δείχνοντας το κινητό του.
"Φυσικά κύριε", είπε ο Τελωνειακός. "Δημοκρατία έχουμε, δεν είμαστε αυταρχικό καθεστώς" και συνέχισε να ψαχουλεύει την χειραποσκευή.
Ο Καίει-Καίει πήρε ένα τηλέφωνο από την μνήμη. "Που είσαστε ρε; Πάω να βγω και μου ζητάνε ταυτότητα ή διαβατήριο... Τι οργάνωση είναι αυτή; Γιατί δεν μας περίμενε κανείς; Τι, εσάς σας ψάχνουνε με τα σκυλιά; Για εκρηκτικά; Πάρε τον Προκόπη εσύ, γιατί άμα τον πάρω εγώ, μετά θα πρέπει να τον στείλω σπίτι του... Και που 'σαι, στείλε με κάποιον εδώ το διαβατήριο μου. Ή την ταυτότητα... Τώρα, λέμε!"
Ο Τελωνειακός χαμογέλασε και έκλεισε την χειραποσκευή. "Ο παππούς μου έλεγε, είναι καλό στον άνθρωπο, να μην τα λέει αυτά που δεν πιστεύει. Λαϊκή Σοφία, ξέρετε... Αφήστε το το διαβατήριο. Δειγματοληπτικός είναι άλλωστε ο έλεγχος, από χώρα Σέγκεν έρχεστε... θα κάνω τα στραβά μάτια. Όπως θα βγείτε, δεξιά έχει λεωφορείο για το Σύνταγμα ή τον Πειραιά. Αν θέλετε μετρό, πρέπει να ακολουθήσετε τις πινακίδες. Βιαστείτε όμως, γιατί σε μισή ώρα αρχίζουν στάση εργασίας. Καλημέρα σας, κύριε, και καλή διαμονή".

Στην οθόνη πάνω από το κεφάλι του ο Καίει-Καίει είδε μια τηλεπαρουσιάστρια σε δελτίο ειδήσεων.

"Μήνυμα στους απεργούς έστειλε από τις Βρυξέλλες, όπου παραβρίσκεται για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ένα είναι βέβαιο, είπε, κανείς δεν δικαιούται να κάνει κατάχρηση της επαγγελματικής του θέσης και της θέσης που του έχει εμπιστευτεί η κοινωνία για την εξυπηρέτησή της, σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Αυτό είναι αυτονόητο και πασιφανές". Η τηλεπαρουσιάστρια πήρε μια ανάσα και συνέχισε,
"Aπαντώντας σε ερωτήσεις για το Ασφαλιστικό και συγκεκριμένα εάν προτίθεται να κάνει υποχωρήσεις μετά τις κινητοποιήσεις ή να προχωρήσει σε επιστράτευση απεργών, τόνισε: Καθένας κρίνεται, αξιολογείται από τις επιλογές του, πολύ περισσότερο σε μεγάλα ζητήματα, όπως είναι το Ασφαλιστικό, που αφορούν το μέλλον το τόπου, των νέων ανθρώπων και της ελληνικής κοινωνίας. Ας αλλάξουμε όμως θέμα και κλίμα..."

Υ.Γ. Τώρα αν είχα κέφια, θα έγραφα και για το άλλο ξύλινο ανέκδοτο, εκείνο με την "Απενεργοποίηση της Ωρολογιακής Βόμβας", αλλά θέλει ειδικές γνώσεις πυροτεχνουργικής που δεν τις έχω. Βολέψου λοιπον με την φωτογραφία...