Το Deptocracy και ο Πόλεμος του Διαδικτύου

Ανοίγω μ' αυτό το βίντεο για να γελάσεις, αλλά και να καταλάβεις πόσο πιο ενδιαφέρουσες γίνονται οι αλήθειες όταν τις ποτίζεις στο παράλογο αλλά τις στηρίζεις στο πραγματικό. Δες όλο το http://falseeconomy.org.uk/ για να πάρεις μια ιδέα. Αξίζει...

Το Deptocracy δεν έχει κλείσει ούτε μια βδομάδα "στον αέρα". Και ήδη έχει αρχίσει να δέχεται "πυρά" από διάφορες πλευρές. Μερικά - πάντα κατά την γνώμη μου - είναι ξεκάθαρα αλήτικα και ρουφιάνικα πυρά. Μερικά είναι "κρυπτοφίλια" κι αυτά μπορείς επίσης να τα κατατάξεις μαζί με τα αλήτικα-ρουφιάνικα και να τα αγνοήσεις. Έτσι μένουν μόνο τα πραγματικά "φίλια" που πρέπει να τους δώσεις μεγαλύτερη προσοχή και να τα συζητήσεις. Αυτό τουλάχιστον σκοπεύω να κάνω εγώ.

Υπάρχουν δύο πολύ σημαντικά στοιχεία που διακρίνω στον Πρώτο Ελληνικό Διαδικτυακό Πόλεμο και μου αρέσουν και τα δύο. Πρώτα, πρώτα, η ατζέντα έχει έρθει εκεί που πρέπει. Μιλάμε για την ουσία κι όχι την παπαριά. Ακόμα κι αν όλο το χρέος της χώρας αποδειχθεί νόμιμο, και τελικά επιλέξουμε να το πληρώσουμε, αυτή θα είναι μια σοβαρή συνειδητή επιλογή και όχι μια πανικόβλητη κίνηση στηριγμένη στην εκμετάλλευση του φόβου. Και αν επιλέξουμε να μην το πληρώσουμε, θα ξέρουμε όλοι ότι τέλειωσαν τα "χαϊλίκια" γιατί πρέπει να φέρουμε το εμπορικό ισοζύγιο στα ίσα του. Χωρίς να αφήσουμε να ψοφήσουν οι διπλανοί μας.

Το δεύτερο, εξίσου σημαντικό κατά την γνώμη μου, είναι ότι το Deptocracy άνοιξε μια οριζόντια πόλωση. Διάβασα σχόλια υπέρ του ντοκιμαντέρ που καταλήγουν στην αναζήτηση του "μεγάλου εμπνευσμένου τίμιου ηγέτη που καλά θα ήταν να φοράει και στολή αξιωματικού". Και άλλα - επίσης υπέρ - που μιλάνε για εναλλακτικά νομίσματα και κολεκτίβες παραγωγών-εργαζομένων-καταναλωτών. Προφανώς το υπέρ δεν είναι ένα. Ούτε και το κατά όμως είναι. Αρχίζει από την "γκεμπελική αριστερή προπαγάνδα" και φτάνει μέχρι αναλυμένους πίνακες του ΑΕΠ.

Για να περάσουμε όμως στο ίδιο το Deptocracy, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πώς έχει φρικάρει τόσος κόσμος με την "μονομέρεια" του. Δεν πιάνω καθόλου δηλαδή τι θα πρόσφερε στη θέση του Σαμίρ Αμίν ο τάδε οικονομολόγος της Σχολής του Σικάγο που θα μας έλεγε κι εκεί την "αντίθετη" άποψη. Έχει γαμηθεί να προβάλλεται η "αντίθετη" άποψη και από τα χείλη όλων πλασάρεται ως "μοναδική", "αναγκαία" και "επιβεβλημένη", γιατί τάχα βγαίνει από το στόμα του "Θεού της Αγοράς".

Με καμιά Θεοκρατία δεν τα πήγα ποτέ καλά. Θέλω να ακούσω, να σκεφτώ, να συζητήσω και να πράξω. Και το Deptocracy μια χαρά πρώτο βήμα είναι για όλα αυτά...