ΕΕΧ προς ΓΑΠ

Κλοπιποστάρω από εδώ

ΠΡΟΣ: τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος,

κ. Γεώργιο Παπανδρέου



ΘΕΜΑ: Απαγόρευση χρήσης χημικών ουσιών - δακρυγόνων από τις δυνάμεις επιβολής της δημόσιας τάξης



Εξοχότατε κύριε Πρωθυπουργέ,



Η χθεσινή μέρα και τα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκειά των αντιπαραθέσεων των δυνάμεων επιβολής της δημόσιας τάξης και των «γνωστών» ανατρεπτικών στοιχείων στην καρδιά του κέντρου της Αθήνας μπορούν να χαρακτηριστούν τουλάχιστον τραγικά. Σε όλο αυτό το διαμορφωμένο πολεμικό σκηνικό θέλουμε να ξεχωρίσουμε και να επαναφέρουμε το θέμα της χρήσης χημικών ουσιών-δακρυγόνων από τις δυνάμεις επιβολής της δημόσιας τάξης για την καταστολή και διάλυση του πλήθους.

Επιχειρώντας αρχικά μια επιστημονική προσέγγιση είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα δακρυγόνα που είναι σε χρήση από τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας περιέχουν τη χημική ουσία CS (ορθο-χλωροβενζιλίδινομαλονονιτρίλιο) η οποία κατατάσσεται στα χημικά όπλα. Είναι όμως δέκα φορές δραστικότερη από αντίστοιχες ουσίες που εμπεριέχονταν σε δακρυγόνα του παρελθόντος. Η χημική ουσία CS μπορεί να αποβεί τοξική εφόσον ριχτεί από μικρή απόσταση- λιγότερο από πέντε μέτρα- στο πρόσωπο ανθρώπων και μέσα σε κλειστό χώρο. Όταν το CS εισέρχεται στον λάρυγγα μέσω της εισπνοής προκαλεί αναπνευστικά προβλήματα και ερεθισμό των ματιών. Μπορεί επίσης, να οδηγήσει σε διάτρηση του στομάχου, αφού εισέρχεται στο πεπτικό σύστημα. Το CS - κυρίως σε μεγάλες συγκεντρώσεις - μπορεί να προκαλέσει πνευμονικό οίδημα ή ακόμη και οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια. Πρόσφατες διεθνείς μελέτες συσχετίζουν την ουσία αυτή και με θανάτους, σε περιπτώσεις εισπνοής πολύ μεγάλων ποσοτήτων, ιδιαίτερα σε κλειστούς χώρους.

Ιστορικά, θα θέλαμε να αναφέρουμε επίσης ότι η χρήση των αερίων CS και CN, βασικότερων συστατικών των σύγχρονων 'δακρυγόνων', από τις ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ ανάγκασε τον ΟΗΕ να καταλήξει στην Απόφαση 2603/16-12-1969, σύμφωνα με την οποία, μεταξύ άλλων, 'καλούνται τα κράτη-μέλη να κάνουν σαφή δήλωση, ότι η απαγόρευση, που περιλαμβάνεται στο Πρωτόκολλο της Γενεύης να έχει εφαρμογή στην πολεμική χρήση όλων των χημικών, βακτηριολογικών και βιολογικών ουσιών (συμπεριλαμβανομένων των δακρυγόνων και άλλων βλαπτικών ουσιών), όσων υφίστανται σήμερα και όσων μπορεί να αναπτυχθούν στο μέλλον. Επιπρόσθετα βάσει της Σύμβασης του Παρισιού (1993), η οποία έχει κυρωθεί και από την Ελλάδα, η παραγωγή των χημικών ουσιών για στρατιωτικούς σκοπούς έχει απαγορευθεί.

Είναι σημαντικό να τονισθεί κάτι το οποίο με την πρώτη θεώρηση δεν γίνεται αντιληπτό: η χρήση δακρυγόνων για τη διάλυση πλήθους εγκυμονεί επιπρόσθετους κινδύνους καθώς οι επιπτώσεις δεν περιορίζονται στο σημείο εφαρμογής και χρήσης και στους δεχόμενους τη ρίψη εμπλεκόμενους. Η χρήση σε αστικές περιοχές που χαρακτηρίζονται από κλειστά «μικροπεριβάλλοντα»- micro environments, προκαλεί τη συσσώρευση των παραπάνω τοξικών χημικών ουσιών στο ευρύτερο αστικό πολεοδομικό συγκρότημα. Επίσης, οι μετεωρολογικές συνθήκες επιδρούν στην πολύωρη παραμονή στα χαμηλά επίπεδα της ατμόσφαιρας των τοξικών χημικών ενώσεων σε επίπεδα συγκεντρώσεων ικανών να επιφέρουν τα συμπτώματα για τα οποία αρχικά σχεδιάστηκαν για μακρό διάστημα και σε μεγάλη κλίμακα.

Όλα αυτά τα αναφέρουμε διότι εκτός από τους ενήλικες πολίτες οι οποίοι συνήθως αποτελούν τον κύριο στόχο της ρίψης τέτοιων δακρυγόνων, οι επιπτώσεις των ρίψεων αυτών επεκτείνονται στο σύνολο του αστικού πληθυσμού που παραμένει στην περιοχή αλλά και σε αυτό που εκτείνεται σε μια ευρύτερη των επεισοδίων ακτίνα. Στο σύνολο του πληθυσμού περιλαμβάνονται και οι λεγόμενες ευαίσθητες πληθυσμιακές ομάδες (ηλικιωμένοι, παιδιά, άνθρωποι με χρόνια αναπνευστικά προβλήματα υγείας, κ.α). Οι επιπτώσεις των τοξικών αυτών ενώσεων στις ομάδες αυτές μπορεί να γίνουν πολύ σοβαρές. Όλα αυτά τα αναφέρουμε ώστε να γίνει αντιληπτό το κόστος που έχει μια χρήση ενός μέσου για τη γρήγορη διάλυση πλήθους, κόστος που υποβαθμίζει σοβαρά την ποιότητα ζωής για πολλούς πολίτες είτε είναι στη δραστική ακτίνα είτε στην ευρύτερη περιοχή.

Αποτελεί δέσμευση του προηγούμενου υπουργού Προστασίας του Πολίτη (κ. Μ. Χρυσοχοΐδη) ότι θα απαγορευθεί η χρήση χημικών και δακρυγόνων εναντίον των διαδηλωτών.

Το 2011 είναι μια ιδιαίτερη χρονιά, είναι μια διαφορετική χρονιά για τους λειτουργούς της επιστήμης της Χημείας στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Το Διεθνές Έτος Χημείας 2011 (ΙΥC 2011) αποτελεί τον παγκόσμιο εορτασμό των επιτευγμάτων της Χημείας και της συνεισφοράς της στην ευημερία της ανθρωπότητας. Σας καλούμε να δώσετε το δικό σας στίγμα στο παγκόσμιο αυτό γεγονός με μια δήλωση της κυβέρνησης στην κατεύθυνση αυτή, της κατάργησης χρήσης δακρυγόνων και άλλων χημικών ουσιών για την καταστολή πλήθους από τις δυνάμεις ασφαλείας, θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα για την αποκατάσταση της κοινωνικής ειρήνης. Η απόσυρση ενός χημικού όπλου από τις δυνάμεις επιβολής της δημόσιας τάξης του κράτους εναντίον των πολιτών του είναι πιστεύουμε μια κίνηση καλής θέλησης και συναίνεσης του κράτους προς την κοινωνία. Ζητούμενο των καιρών είναι η εμπιστοσύνη των πολιτών στην πολιτική ηγεσία του τόπου και αυτό κερδίζεται με συγκεκριμένες πράξεις και ενέργειες.

Η απόφαση στη σημερινή πολιτική και κοινωνική συγκυρία έχει μεγαλύτερη αξία από ποτέ καθώς θα αποδείξει στην πράξη ότι οι πολίτες δεν αντιμετωπίζονται από την Πολιτεία ως εχθροί της δημοκρατίας. Καθίσταται αναγκαίο σε τούτες τις κρίσιμες ώρες η δημοκρατία να αναπνεύσει και να μην πνίγεται από τα δακρυγόνα.


Για τη Διοικούσα Επιτροπή της ΕΕΧ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ

Η ΕΙΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΛΑΜΠΗ