Δεν κόβεται η ζαρτινιέρα...

Παρά τα πράσινα παπούτσια και τα σκουφάκια μπάνιου και όλα τα υπόλοιπα η ΕΛΑΣ δεν μπορεί να το κόψει το συνήθειο να αρπάζει όποιον λάχει, όπου λάχει και να του κάνει ότι νομίζει. Διάβασε το κείμενο του Χ.Κ, που ακολουθεί:


Τα ξημερώματα του Σαββάτου 9 Ιουλίου, φεύγοντας από συναυλία στο Πολυτεχνείο, στην οδό Μπουμπουλίνας, μου επιτέθηκε ξαφνικά μία διμοιρία των ΜΑΤ, η οποία βρισκόταν σε παρακείμενο στενάκι. Γύρω στους δέκα άνδρες των ΜΑΤ μου επιτέθηκαν, χτυπώντας με βίαια με τα υπηρεσιακά τους γκλοπ, αλλά και με μπουνιές και κλωτσιές. Με χτυπούσαν κυρίως στο κεφάλι και στα πλευρά, με μεγάλο μένος, πολλοί από αυτούς, με το μεταλλικό τμήμα της λαβής των γκλοπ, βρίζοντας με ταυτόχρονα με ακατανόμαστες εκφράσεις.

Μετά από λίγα λεπτά και ενώ ήμουν αιμόφυρτος και ημιλιπόθυμος με έσυραν μέχρι την κλούβα που βρισκόταν παραδίπλα όπου με έλουσαν με νερό, φωτιστικό οινόπνευμα και ό,τι άλλο υγρό έτυχε να έχουν κοντά τους.

Γύρω στις 3.45 π.μ. με πήγαν στη ΓΑΔΑ. Αν και η κατάστασή μου ήταν άθλια κανείς δεν έδωσε σημασία. Ζητούσα να με πάνε σε γιατρό, τους έλεγα ότι πονάω και μου απαντούσαν ότι πρέπει πρώτα να γίνουν οι διαδικασίες. Με άφησαν αιμόφυρτο σε ένα διάδρομο αδιαφορώντας ακόμα και όταν λιποθύμησα. Το πρωί μου ανακοίνωσαν ότι έχω συλληφθεί με την κατηγορία ότι…πέταξα μολότοφ εναντίον της διμοιρίας. Αν και είχα ένα βαθύ τραύμα αρκετών εκατοστών στη μέση του κρανίου μου και αιμορραγία σε διάφορα σημεία του σώματός μου, μου αρνήθηκαν τη μεταφορά σε νοσοκομείο, με το αιτιολογικό ότι πρώτα έπρεπε να οδηγηθώ στον Εισαγγελέα. Αφού με πήγαν στα δικαστήρια και με κατηγόρησαν επίσημα για δύο κακουργήματα και δύο πλημμελήματα (έκρηξη, κατοχή εκρηκτικών, διατάραξη κοινής ειρήνης και εξύβριση) στη συνέχεια με πήγαν στο νοσοκομείο.

Από τη συνάντησή μου με τις δυνάμεις «ασφαλείας» φιλοδωρήθηκα, εκτός των κατηγοριών και του άμεσου κινδύνου να κριθώ προσωρινά κρατούμενος, με μια σειρά σωματικές βλάβες. Συγκεκριμένα έχω υποστεί κάταγμα στο μέσο του κρανίου, βαθύ σκίσιμο του δέρματος στο κεφάλι, το οποίο χρειάστηκε 9 ράμματα, ένα σπασμένο δόντι, εκδορές στο πρόσωπο και τα αυτιά, κάταγμα στον αγκώνα και την ωμοπλάτη, βαθύ τραύμα στα πόδια το οποίο χρειάστηκε άλλα 10 ράμματα, εξάρθρωση γονάτου, πολλαπλά και μεγάλης έντασης χτυπήματα από γκλοπ στα πλευρά και την πλάτη, τα οποία μου προκάλεσαν νεφρική ανεπάρκεια.

Νοσηλεύομαι φρουρούμενος από αστυνομικούς, οι οποίοι προσπαθούν να κάνουν τη νοσηλεία μου δυσκολότερη. Έχουν φτάσει στο σημείο να απαγορεύουν ακόμα και τη νυχτερινή συσκότιση σε όλο το δωμάτιο νοσηλείας, επιβάλλοντας σε εμένα και τους υπόλοιπους ασθενείς να κοιμόμαστε τη νύχτα με το φως ανοιχτό.

Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι από τη δικογραφία που σχηματίστηκε, πέρα από τα ψέματα σε βάρος μου, δεν υπάρχει το παραμικρό για την κακοποίησή μου. Υπάρχει μόνο η κατάθεση ενός Ματατζή (κανείς από τους υπόλοιπους της διμοιρίας δεν μπήκε στο κόπο να καταθέσει είτε γιατί δεν αντιλήφθηκε τίποτα, είτε γιατί φοβάται τις ευθύνες του). Ο αστυνομικός αυτός το μόνο που αντιλήφθηκε είναι εμένα να πετάω μολότοφ και να συλλαμβάνομαι (προφανώς με όλους τους νόμιμους τύπους).

Δεν γνωρίζω ακόμα πόσες και ποιες βλάβες στην υγεία μου θα είναι μόνιμες. Αυτό όμως που γνωρίζω είναι ότι ήθελαν να με δολοφονήσουν.

Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες από τα αποτελέσματα της συνάντησής μου με την αστυνομία, κάνοντας έκκληση σε οποιονδήποτε υπήρξε μάρτυρας της επίθεσης σε βάρος μου ή έχει φωτογραφικό υλικό να επικοινωνήσει μαζί μου στο e-mail: solidarity_xk@yahoo.gr .

Χ.Κ.

UPDATE: Και σαν να μην έφτανε αυτό, η ανακρίτρια δεν ασχολήθηκε με τα τραύματα του Χ.Κ. δηλώνοντας πως η ΕΛ.ΑΣ "δεν κάνει τέτοια πράγματα" και προφυλάκισε τον 22χρονο! Μένει τώρα να αναλάβει την υπόθεσή του εις εκ των εισαγγελέων που έβλεπαν από την ΓΑΔΑ τα 2840 χημικά κατά αμάχων, χωρίς να επισημαίνουν "κάτι μεμπτό", για να τον κρεμάσουνε κιόλας!

Όταν οι δικαστικοί λειτουργοί χάνουν κάθε επαφή με την πραγματικότητα, το πρόβλημα δεν είναι πια απλώς δημοκρατικό. Γίνεται πρόβλημα αυτοπροστασίας και ο καθένας το επιλύει κατά βούληση...