Ελλάδα-Ισπανία: Κοινά Προβλήματα και Σοβαρή Απόκλιση στο Κίνημα

Καλησπέρα από Μαδρίτη.

Η ισπανική κυβέρνηση έχει εγκρίνει οριστικά την τροπολογία του άρθρου 135 του Συντάγματος που καθορίζει τα όρια κρατικής δαπάνης και πρόκειται να διαλυθεί στις 26 Σεπτεμβρίου εν όψει των εκλογών της εικοστής Νοεμβρίου. Κατά πασα πιθανότητα, το Λαϊκό Κόμμα (PP, δεξιά) θα νικήσει και προβλέπονται μαζικές περικοπές σε βασικούς τομείς του Κράτους με επακόλουθες αποκρατικοποιήσεις.

Σε αυτήν την χωρα, η παιδεία είναι θέμα με τον οποιο ασχολούνται οι νομαρχίες. Το κράτος, μέσω του συγκεκριμένου υπουργείου, κάνει μονο χρέη συντονισμού, αλλα οι περιφέρειες κατευθύνουν την οργάνωση των εκπαιδευτικών κέντρων και αυτό οφείλεται - εν μέρει - στο γεγονός ότι σε αυτόν τον τόπο υπάρχουν πέντε επίσημες γλώσσες με σοβαρό αντίκτυπο στον τρόπο διδασκαλίας. Στην Καταλωνία (περιοχή της Βαρκελώνης), τα μαθήματα γίνονται μονο και αποκλειστικά στα Καταλανικά, τα Ισπανικά διδάσκονται μονο ως "δεύτερη επίσημη γλώσσα". Στην Χωρα των Βάσκων, στην Galicia, μια περιοχή που συνορεύει με την Πορτογαλία, και στην περιφέρεια της Βαλένθιας, ο τρόπος διδασκαλίας βασίζεται στην διγλωσσία.

Πέρυσι, στην νομαρχία Μαδρίτης, απολύθηκαν 2.000 αναπληρωτές καθηγητές και αυτήν την χρονια άλλοι 3.000 έχασαν την εργασία τους. Οι εκπαιδευτικοί, κατά συνέπεια, έχουν ανακοινώσει ότι θα κάνουν γενική απεργία τρεις ημερες κάθε εβδομάδα, αφού έχει αυξηθεί το εργασιακό ωράριο (2 ώρες) και έχει μειωθεί ο μισθός τους. Επιπλέον, οι τάξεις περιλαμβάνουν περισσοτερους μαθητές, προβλέπεται η εξαφάνιση βιβλιοθηκών από τα κέντρα και τα παιδιά που δυσκολεύονται στην εκμάθηση δεν θα φροντίζονται όπως πρέπει. Η νομάρχης Μαδρίτης Esperanza Aguirre χαρακτήρισε τους καθηγητές ως "τεμπέληδες" γιατί σύμφωνα με την γνώμη της , δουλεύουν μονο ένα 20ωρο κάθε εβδομάδα (και πράγματι εργάζονται 37.5 ώρες). Η περιφερειακή σύμβουλος Παιδείας, κυρια Lucia Figar, συμμετείχε στο συνέδριο μιας ακραίας καθολικής οργάνωσης λέγοντας κάτι πολύ σοβαρό. Με λίγα λόγια, η κυρια Figar υποστήριξε ότι ο σκοπός της νομαρχίας Μαδρίτης είναι να χρηματοδοτεί τα ιδιωτικά κέντρα, όπου λέγεται ότι η διδασκαλία είναι πολύ καλύτερη.

Υπάρχουν αρκετοί καθηγητές (και Πανεπιστημιακοί) που υποστηρίζουν το 15 M που έχει και ιδρύσει ένα ανοιχτό Πανεπιστήμιο.

Δυστυχώς, οι επικείμενες εκλογές και τα εσωτερικά προβλήματα έχουν προκαλέσει μια σοβαρή απόκλιση του ελληνικού και του ισπανικού κινήματος. Σήμερα, η κατάσταση της Ελλάδας δεν είναι ένα θέμα που ενδιαφέρει και τόσο το κοινό αυτής της χώρας. Σε αυτό έπαιξαν και σημαντικό ρολο τα τοπικά ΜΜΕ που από πέρσι προσπαθούν να καθησυχάσουν τον λαό υποστηρίζοντας τα εξής: "Η Ισπανία δεν είναι η Ελλάδα, η Αθηνα έχει εξαπατήσει την ΕΕ περί των δημοσιων χρεών της". Ο κύριος Ισπανός τραπεζίτης, πέρσι είπε: "Η Ισπανία δεν μπορεί να συγκριθεί με την Ελλάδα. Δεν μπορεί να παρομοιάσει κανεις την Real Μαδρίτης με την Alcoyano (ομάδα τρίτης εθνικής)". Οι στόχοι και ο τρόπος λειτουργίας των δυο κινημάτων είναι πολύ διαφορετικοί και για αυτό μια ένωση φαίνεται πολύ δύσκολη. Πάντως, ακόμα δεν τα βάζω κάτω. Από την ισπανική πρωτεύουσα, με αγάπη Antonio