Είναι τα ΜΑΤ ρομπότ;

Διαφώνησα, μάλλον έντονα, με κάποιον συν-διαδηλωτή πάνω στην σχάρα εξαερισμού του ΜΕΤΡΟ στο κεφαλόσκαλο του Συντάγματος όταν εξέφρασε την άποψη "Τα ΜΑΤ είναι ρομπότ". Η υπόλοιπη χθεσινή εμπειρία που κατέληξε σε προσαγωγή μου στον 6ο όροφο της ΓΑΔΑ, συνηγορεί υπέρ της άποψης μου ότι τα ΜΑΤ δεν είναι ρομπότ.

Πριν προσθέσω τα επιπλέον επιχειρήματα που αποκόμισα από την πολύτιμη αυτή εμπειρία θα συνοψίσω για σένα που δεν τα ξέρεις τα αρχικά επιχειρήματα, αυτά που κατέθεσα στο κεφαλόσκαλο.

Δεν υπάρχει, κατά την γνώμη μου, μια σίγουρη και αποτελεσματική μέθοδος "πλύσης εγκεφάλου" που να μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο ρομπότ. Υπάρχουν φαρμακευτικές και ανακριτικές τεχνικές (συνήθως βασανιστήρια) που μπορούν να τον κάνουν "φυτό" ή να καταφέρουν να του αποσπάσουν πληροφορίες (αν και όχι πάντοτε αξιόπιστες).

Κανένας άνθρωπος δεν στερείται της ηθικής του ευθύνης ή της ανθρώπινής του φύσης λόγω του επαγγέλματός του. Ο πολιτικός που πουλάει την κοινωνία, ο γιατρός που παίρνει φακελάκι και ο Ματατζής που δέρνει και συλλαμβάνει στο σωρό, έχουν ένα κοινό στοιχείο. Είναι καταστροφείς της κοινωνίας και έχουν ΑΚΕΡΑΙΑ την ηθική ευθύνη των πράξεών τους. Επιπλέον είναι και επίορκοι, αλλά αυτό δεν με αφορά για να το ανοίξω εδώ.

Πάμε παρακάτω τώρα:

Όσο περίμενα για να μεταφερθώ με το περιπολικό στην ΓΑΔΑ, άκουσα έναν πραγματικά άγριο καυγά μεταξύ των μελών μιας διμοιρίας ή μπορεί και μια άγρια κατσάδα κάποιου κατώτερου από τον ανώτερό του. Με συγχωρείτε που δεν μπορώ να είμαι απολύτως ακριβής, όμως δεν είχα και την πιο διαυγή και καθαρή ματιά εκείνη την στιγμή. Το θέμα πάντως ήταν ότι αυτός που άκουγε τα μπινελίκια ήταν κάποιος που έσπαγε την διάταξη της διμοιρίας αντιδρώντας υπερβολικά επιθετικά, υποχρεώνοντας την υπόλοιπη διμοιρία να τον καλύπτει. Ο συγκεκριμένος σίγουρα δεν ήταν ρομπότ λοιπόν, αν και σίγουρα θα μπορούσε κανείς να του αποδώσει άλλους γλαφυρούς χαρακτηρισμούς.

Στην ίδια την ΓΑΔΑ μέλη διαφόρων -υποθέτω- διμοιριών περίμεναν στον ίδιο περίπου χώρο με εμάς που είχαμε προσαχθεί ή συλληφθεί για να καταθέσουν. Χωρίς τα κράνη και τα ομοιόμορφα "εργαλεία της δουλειάς", είχαν και πάλι πρόσωπα και χαρακτήρες. Και κατά την εκτίμηση μου, η στάση τους απέναντί μας έδειχνε από περιέργεια μέχρι απόλυτη αδιαφορία κι από ανοχή μέχρι διάθεση πρόκλησης φόβου. Υπήρξαν και μερικά "παρατράγουδα" όπως μια δήλωση κάποιου ότι βρωμάμε και μια γροθιά στον τοίχο, αλλά η γενική αίσθηση ήταν "Μια Ήσυχη Νύχτα στην ΓΑΔΑ" με πολλά sms στα κινητά από την πλευρά των "οργάνων". Και ίσως το ίδιο να κάναμε και μεις, αν δεν μας είχαν φακελώσει -κυριολεκτικά σε χάρτινους φακέλους- τα κινητά και τα κλειδιά μας.

Τέλος θα ήθελα να επισημάνω έναν κίνδυνο αν επικρατήσει η άποψη ότι τα ΜΑΤ είναι ρομπότ ή υπάνθρωποι. Ο κίνδυνος αυτός είναι διπλός. Από την μια, αφαιρεί από τον κάθε άντρα ή γυναίκα που υπηρετεί στους μηχανισμούς καταστολής, την ατομική ευθύνη για την δράση τους. Από την άλλη δικαιολογεί και συντηρεί, με έναν "αντιμηχανικό" ή "ευγονικό" τρόπο, το μίσος εναντίον τους που είναι κατά την άποψη μου αντιπαραγωγικό.

Δεν έχει νόημα να "απανθρωποποιείς" ανθρώπους για να δικαιολογήσεις την όποια δική σου στάση απέναντί τους. Σε κάθε σύγκρουση, το επιχείρημα των "υπανθρώπων" έχει την τάση να μεταδίδεται σαν επιδημία και να αξιοποιείται από όλες τις πλευρές για να δημιουργήσει μια ψεύτικη "ανωτερότητα" και να δικαιολογήσει την κλιμάκωση της βίας.

Και για να μην το πολυζαλίζω, νόημα έχει να απαιτείς και να δημιουργείς μια κοινωνία που θα εξαφανίσει ολοκληρωτικά όλους τους μηχανισμούς καταστολής και θα επαναφέρει τους ανθρώπους, που χάνουν καθημερινά την ηθική και την ανθρώπινη αξία τους μέσα σε αυτούς, σε ουσιαστικά δημιουργικά για την κοινωνία έργα.