ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ Λαϊκής Συνέλευσης Συντάγματος (30/11/2011)
Η Λαϊκή Συνέλευση Συντάγματος συμμετέχει στην αυριανή πορεία με δικό της μπλοκ και πανό ξεκινώντας από το Μουσείο στις 11 το πρωί. Θα καταλήξει στο Σύνταγμα, όπου και θα πραγματοποιηθεί έκτακτη Λαϊκή Συνέλευση.
ΨΗΦΙΣΜΑ της Λαϊκής Συνέλευσης Συντάγματος (30/11/2011)
Η Λαϊκή Συνέλευση Συντάγματος συμμετέχει και στηρίζει την μοτοπορεία/αυτοκινητοπορεία που έχει προγραμματιστεί το Σάββατο 3/12/2011 από τις Λαϊκές Συνελεύσεις για έμπρακτη αλληλεγγύη (συγκέντρωση τροφίμων και χρημάτων) στους 400 απεργούς εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας. Καλεί στην συμβολή της Θηβών με την Ιερά Οδό στις 11:30 το πρωί του Σαββάτου. Ο αριθμός λογαριασμού για κατάθεση χρημάτων υπέρ των απεργών εργατών είναι: Εθνική Tράπεζα 200/623301-52 IBAN: GR 40 0110 2000 0000 2006 2330 152
Wednesday, November 30, 2011
Saturday, November 26, 2011
Κάλεσμα και Πρόταση Διακήρυξης για την 'Αμεση Δημοκρατία
ΚΑΛΕΣΜΑ
Εμείς οι λαϊκές συνελεύσεις, οι συλλογικότητες και τα άτομα που αποδεχόμαστε το πρόταγμα της άμεσης δημοκρατίας και την ανάγκη συντονισμού της οργάνωσης και της δράσης μας,
– υπερψηφίζουμε επί της αρχής την Πρόταση Διακήρυξης για την Άμεση Δημοκρατία,
– καλούμε ανοιχτά και συνδιοργανώνουμε μια τριήμερη πανελλαδική συνδιάσκεψη που θα γίνει στην Αθήνα στις 16,17 και 18/12/2011.
Προτείνεται το πρόγραμμα της συνδιάσκεψης να περιέχει εργαστήρια και θεματικές ομάδες επί των θεμάτων που ενδιαφέρουν το κίνημα.
Για το σκοπό αυτό ζητείται από τις συνελεύσεις, τις συλλογικότητες και τα άτομα που αποδέχονται επί της αρχής την Πρόταση Διακήρυξης και την συνδιοργάνωση της συνδιάσκεψης να καταθέσουν προτάσεις θεματολογίας έως τις 2/12/2011.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Αυτό που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα ως πολίτες της δεν είναι μια προσωρινή κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ζούμε την επιτάχυνση της κατάλυσης των τελευταίων δημοκρατικών κατακτήσεων και της κατ’ επίφαση δημοκρατίας. Καταργούνται ακόμη και τα βασικά δικαιώματα που παρείχε η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Πηγαίνουμε από την ολίγη δημοκρατία στην εταιρειοκρατία και την παγκόσμια οικονομική και πολιτική τυραννία. Η εφαρμογή της παγκόσμιας οικονομικής ολιγαρχίας ξεκινά από την Ελλάδα. Από την επιτυχία ή αποτυχία του πειράματος στη χώρα μας θα εξαρτηθεί η επέκτασή του και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Εκτιμούμε ότι το σύστημα δεν είναι άτρωτο, δεν είναι πανίσχυρο. Το τρωτό του σημείο είναι η αντίσταση του λαού. Στην πραγματικότητα ο λαός δεν είναι με την πλάτη στον τοίχο, αλλά είναι αυτός που με τον πολύμορφο, επίμονο, αυθόρμητο και ενωτικό του αγώνα όλους αυτούς τους μήνες, έχει καθορίσει τις εξελίξεις και έχει οξύνει τα αδιέξοδα της πολιτικοοικονομικής ολιγαρχίας. Ο λαός έχει επιλέξει τη σύγκρουση δημιουργώντας τους δικούς του μηχανισμούς αλληλεγγύης.
Απάντηση στις ολοκληρωτικού τύπου εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα και την προσπάθεια χειραγώγησης του λαού μέσω δημοψηφισμάτων ή εκλογών, είναι η αυτοοργάνωση της κοινωνίας μέσα από αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις. Απάντηση στους εκβιασμούς του χρέους, της παραμονής στο ευρώ ή της επιστροφής στη δραχμή, είναι η άμεση δημιουργία αντιδομών κοινωνικής αλληλεγγύης και συνεργατικής οικονομίας.
Είμαστε πρόσωπα και συλλογικότητες που προέρχονται από συνελεύσεις και πλατείες από όλη την Ελλάδα και θεωρούμε ότι η κρίση δεν είναι αποτέλεσμα του χρέους, αλλά αποτέλεσμα του υπάρχοντος πολιτικοοικονομικού συστήματος, γιατί ποτέ δεν ήμασταν ελεύθεροι, ποτέ δεν ήμασταν ίσοι, ήμασταν ήδη μία χρεωκοπημένη κοινωνία. Θεωρούμε ότι η απάντηση στην κρίση είναι η Άμεση Δημοκρατία.
Αρνούμαστε την αντιπροσώπευση, αλλά και κάθε είδους διαμεσολάβηση, όχι μόνο γιατί εξυπηρετούν αποκλειστικά οικονομικές ολιγαρχίες, αλλά επειδή δεν υπάρχει στην κοινωνία κάτι το ενιαίο για να αντιπροσωπευθεί. Απέναντι στο απαξιωμένο πολιτικό και κοινωνικό σύστημα η άμεση δημοκρατία μπορεί να αποτελέσει το χειραφετητικό πρόταγμα, αρκεί να αντιληφθούμε ότι η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική ή πολιτική, αλλά πολιτειακή και τελικά πολιτισμική. Απέναντι στον μονοσήμαντο πολιτισμό της ιεραρχίας, της στοχοστρέφειας, της Κυριαρχίας και του Καταναγκασμού, αντιπαραθέτουμε έναν πολιτισμό απελευθέρωσης και κατανόησης.
Η Άμεση Δημοκρατία έρχεται ως αναγκαίο πρόταγμα για μια ριζική ανατροπή του συστήματος της αντιπροσώπευσης , της εμπορευματοποίησης των πάντων και της έκπτωσης του ανθρώπου σε εργαλείο πλουτισμού, που είναι ενάντια στη δημιουργική ανάπτυξη του συνόλου της κοινωνίας και του κάθε ανθρώπου χωριστά. Προϋποθέτει και συνεπάγεται τη διαρκή ενεργή συμμετοχή του συνόλου της κοινωνίας στα κοινά. Η Άμεση Δημοκρατία είναι ταυτόχρονα διαδικασία διαβούλευσης, λήψης και εφαρμογής των αποφάσεων, πολιτειακό σύστημα και τρόπος κοινωνικής συνύπαρξης. Το περιεχόμενο όλων αυτών είναι η αυτονομία της κοινωνίας, που η ίδια δημιουργεί τους θεσμούς της και κυβερνάται απευθείας από ελεύθερους και ισότιμους πολίτες. Αυτός ο τρόπος κοινωνικής οργάνωσης δεν αφήνει κανένα χώρο για ιεραρχίες, αρχηγούς, κυβερνήτες και κόμματα, αλλά μόνο για πολίτες που βιώνουν και ασκούν την πολιτική και ταυτόχρονα ασκούνται σε αυτήν. Για ανθρώπους που όλοι βιώνουν την χαρά της ατομικής πρωτοβουλίας, της συλλογικής προσπάθειας, της αλληλεγγύης και της αγάπης.
Οι αρχές της άμεσης δημοκρατίας όπως προκύπτουν από ιστορικές εμπειρίες αλλά και από αυτό που βιώνουμε στις συνελεύσεις, στις πλατείες, στους χώρους εργασίας και στα πανεπιστήμια είναι:
Ελευθερία: Είναι η απουσία οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών καταναγκασμών και σχέσεων εκμετάλλευσης καθώς και η δυνατότητα του κάθε ανθρώπου να πραγματώνει το σύνολο των ικανοτήτων του και να συμμετέχει στη διαμόρφωση των θεσμών της κοινωνίας και της λειτουργίας τους.
Ισότητα: Είναι η ισοκατανομή των κοινωνικών αγαθών, η ισότιμη συμμετοχή όλων στις πολιτικές διαδικασίες, η ισηγορία, η αποδοχή της διαφορετικότητας της ανθρώπινης φύσης καθώς και η πρωταρχική προϋπόθεση και συνθήκη της δικαιοσύνης. Είμαστε όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί και έχουμε όλοι αναφαίρετο δικαίωμα στη ζωή.
Αλληλεγγύη: Είναι το συλλογικό πνεύμα, η καθολική αμοιβαιότητα, η συντροφικότητα, η αλληλοϋποστήριξη και η αλληλοβοήθεια, η διάθεση των κοινωνικών αγαθών και σε μέλη της κοινωνίας που δεν είναι σε θέση να προσφέρουν στη δημιουργία τους, αφού η εξαίρεση είναι το όπλο της εξουσίας.
Αυτονομία: Είναι η δυνατότητα όλων των πολιτών που συγκροτούν δήμο, να συμμετέχουν ισότιμα και χωρίς διαμεσολάβηση στην κυβερνητική, στην εκτελεστική, στην νομοθετική και στη δικαστική λειτουργία.
Συμφιλίωση με την φύση, προστασία του περιβάλλοντος: Είναι η εναρμόνιση της ανθρώπινης ύπαρξης με την φύση, αναστροφή της καταστροφικής για το περιβάλλον ανάπτυξης, σεβασμός των οικοσυστημάτων.
Οι θέσεις για την άμεση δημοκρατία με βάση τις αρχές αυτές είναι :
1. Ο δημόσιος χώρος είναι ανοιχτός στη συμμετοχή όλων και ανήκει σε όλους.
2. Η ισότιμη συμμετοχή όλων στη διαμόρφωση, λήψη και εφαρμογή των αποφάσεων και ελέγχου της εφαρμογής τους, τόσο στη σφαίρα της πολιτικής όσο και της οικονομίας είναι θεμελιώδης προϋπόθεση. Όλοι ελέγχουν και ελέγχονται για αυτοβελτίωση και βελτίωση των λειτουργιών της κοινωνίας, μέσω ανοιχτών και διαφανών διαδικασιών.
3. Οι αναγκαίες εκπροσωπήσεις έχουν χαρακτήρα συντονιστικό ή εκτελεστικό και όχι διαμεσολαβητικό, αντιπροσωπευτικό ή αποφασιστικό. Σε κάθε περίπτωση οι εκπρόσωποι είναι άμεσα ανακλητοί, λογοδοτούν κατά τη διάρκεια εξάσκησης των καθηκόντων τους και κρίνονται στον απολογισμό τους με τη λήξη αυτών των καθηκόντων.
4. Η ύπαρξη πολλών τοπικών συνελεύσεων (γειτονιάς, δήμου, εργασιακών χώρων, χώρων σπουδών, κτλ) οι οποίες επικοινωνούν μεταξύ τους είναι ο θεμέλιος λίθος της άμεσης δημοκρατίας. Η συμμετοχή σε αυτές δεν είναι ευκαιριακή αλλά υπεύθυνη και τακτική, είναι δικαίωμα και υποχρέωση. Η επικοινωνία μεταξύ των τοπικών συνελεύσεων δημιουργεί ένα οριζόντιο (μη ιεραρχικό) δίκτυο, που έχει σαν σκοπό τον συντονισμό των θέσεων και των δράσεων που απαιτούνται.
Το πρόταγμά μας για μία νέα κοινωνία, το επιστέγασμα της οποίας απαιτείται να είναι ένας νέος πολιτισμός, δεν περιορίζεται αποκλειστικά προς τους συμπολίτες μας, αλλά και προς όλους τους λαούς του κόσμου για μία παγκόσμια κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική επανάσταση. Ζητούμενο και στόχος του αγώνα που διεξάγουμε είναι ένας νέος άνθρωπος που, απαλλαγμένος από τις συνθήκες και τους παράγοντες εκμετάλλευσης που οδήγησαν στα σημερινά πρωτοφανή και αμείλικτα αδιέξοδα, θα δώσει τις δικές του απαντήσεις για έναν κόσμο ειρήνης, δημιουργίας, αλληλεγγύης και αρμονίας.
Προτρέπουμε τους πάντες να οργανωθούν σε μη ιεραρχημένες ομάδες και να αναπτύξουν άλλες παράλληλες δομές πάνω στο πνεύμα της Άμεσης Δημοκρατίας (δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, παραγωγής, ανταλλαγής και διανομής προϊόντων και υπηρεσιών, συλλογική καλλιέργεια γαιών, απελευθέρωση κοινωνικών χώρων, δημιουργία αυτόνομων κοινοτήτων, κλπ) για να προάγουμε και να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας κόντρα στα σχέδιά τους.
Ο καινούργιος κόσμος που οραματιζόμαστε δεν περιγράφεται σε καμία ήδη υπάρχουσα ιδεολογία. Πρόκειται να τον δημιουργήσουμε από την αρχή συνδιαμορφώνοντας τις απόψεις μας μέσα από τις διαδικασίες της Άμεσης Δημοκρατίας. Ο ίδιος ο λαός θα επιλέξει τα μέσα και τον τρόπο με τον οποίο θα πραγματώσει τη θέλησή του.__
Εμείς οι λαϊκές συνελεύσεις, οι συλλογικότητες και τα άτομα που αποδεχόμαστε το πρόταγμα της άμεσης δημοκρατίας και την ανάγκη συντονισμού της οργάνωσης και της δράσης μας,
– υπερψηφίζουμε επί της αρχής την Πρόταση Διακήρυξης για την Άμεση Δημοκρατία,
– καλούμε ανοιχτά και συνδιοργανώνουμε μια τριήμερη πανελλαδική συνδιάσκεψη που θα γίνει στην Αθήνα στις 16,17 και 18/12/2011.
Προτείνεται το πρόγραμμα της συνδιάσκεψης να περιέχει εργαστήρια και θεματικές ομάδες επί των θεμάτων που ενδιαφέρουν το κίνημα.
Για το σκοπό αυτό ζητείται από τις συνελεύσεις, τις συλλογικότητες και τα άτομα που αποδέχονται επί της αρχής την Πρόταση Διακήρυξης και την συνδιοργάνωση της συνδιάσκεψης να καταθέσουν προτάσεις θεματολογίας έως τις 2/12/2011.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Αυτό που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα ως πολίτες της δεν είναι μια προσωρινή κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ζούμε την επιτάχυνση της κατάλυσης των τελευταίων δημοκρατικών κατακτήσεων και της κατ’ επίφαση δημοκρατίας. Καταργούνται ακόμη και τα βασικά δικαιώματα που παρείχε η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Πηγαίνουμε από την ολίγη δημοκρατία στην εταιρειοκρατία και την παγκόσμια οικονομική και πολιτική τυραννία. Η εφαρμογή της παγκόσμιας οικονομικής ολιγαρχίας ξεκινά από την Ελλάδα. Από την επιτυχία ή αποτυχία του πειράματος στη χώρα μας θα εξαρτηθεί η επέκτασή του και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Εκτιμούμε ότι το σύστημα δεν είναι άτρωτο, δεν είναι πανίσχυρο. Το τρωτό του σημείο είναι η αντίσταση του λαού. Στην πραγματικότητα ο λαός δεν είναι με την πλάτη στον τοίχο, αλλά είναι αυτός που με τον πολύμορφο, επίμονο, αυθόρμητο και ενωτικό του αγώνα όλους αυτούς τους μήνες, έχει καθορίσει τις εξελίξεις και έχει οξύνει τα αδιέξοδα της πολιτικοοικονομικής ολιγαρχίας. Ο λαός έχει επιλέξει τη σύγκρουση δημιουργώντας τους δικούς του μηχανισμούς αλληλεγγύης.
Απάντηση στις ολοκληρωτικού τύπου εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα και την προσπάθεια χειραγώγησης του λαού μέσω δημοψηφισμάτων ή εκλογών, είναι η αυτοοργάνωση της κοινωνίας μέσα από αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις. Απάντηση στους εκβιασμούς του χρέους, της παραμονής στο ευρώ ή της επιστροφής στη δραχμή, είναι η άμεση δημιουργία αντιδομών κοινωνικής αλληλεγγύης και συνεργατικής οικονομίας.
Είμαστε πρόσωπα και συλλογικότητες που προέρχονται από συνελεύσεις και πλατείες από όλη την Ελλάδα και θεωρούμε ότι η κρίση δεν είναι αποτέλεσμα του χρέους, αλλά αποτέλεσμα του υπάρχοντος πολιτικοοικονομικού συστήματος, γιατί ποτέ δεν ήμασταν ελεύθεροι, ποτέ δεν ήμασταν ίσοι, ήμασταν ήδη μία χρεωκοπημένη κοινωνία. Θεωρούμε ότι η απάντηση στην κρίση είναι η Άμεση Δημοκρατία.
Αρνούμαστε την αντιπροσώπευση, αλλά και κάθε είδους διαμεσολάβηση, όχι μόνο γιατί εξυπηρετούν αποκλειστικά οικονομικές ολιγαρχίες, αλλά επειδή δεν υπάρχει στην κοινωνία κάτι το ενιαίο για να αντιπροσωπευθεί. Απέναντι στο απαξιωμένο πολιτικό και κοινωνικό σύστημα η άμεση δημοκρατία μπορεί να αποτελέσει το χειραφετητικό πρόταγμα, αρκεί να αντιληφθούμε ότι η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική ή πολιτική, αλλά πολιτειακή και τελικά πολιτισμική. Απέναντι στον μονοσήμαντο πολιτισμό της ιεραρχίας, της στοχοστρέφειας, της Κυριαρχίας και του Καταναγκασμού, αντιπαραθέτουμε έναν πολιτισμό απελευθέρωσης και κατανόησης.
Η Άμεση Δημοκρατία έρχεται ως αναγκαίο πρόταγμα για μια ριζική ανατροπή του συστήματος της αντιπροσώπευσης , της εμπορευματοποίησης των πάντων και της έκπτωσης του ανθρώπου σε εργαλείο πλουτισμού, που είναι ενάντια στη δημιουργική ανάπτυξη του συνόλου της κοινωνίας και του κάθε ανθρώπου χωριστά. Προϋποθέτει και συνεπάγεται τη διαρκή ενεργή συμμετοχή του συνόλου της κοινωνίας στα κοινά. Η Άμεση Δημοκρατία είναι ταυτόχρονα διαδικασία διαβούλευσης, λήψης και εφαρμογής των αποφάσεων, πολιτειακό σύστημα και τρόπος κοινωνικής συνύπαρξης. Το περιεχόμενο όλων αυτών είναι η αυτονομία της κοινωνίας, που η ίδια δημιουργεί τους θεσμούς της και κυβερνάται απευθείας από ελεύθερους και ισότιμους πολίτες. Αυτός ο τρόπος κοινωνικής οργάνωσης δεν αφήνει κανένα χώρο για ιεραρχίες, αρχηγούς, κυβερνήτες και κόμματα, αλλά μόνο για πολίτες που βιώνουν και ασκούν την πολιτική και ταυτόχρονα ασκούνται σε αυτήν. Για ανθρώπους που όλοι βιώνουν την χαρά της ατομικής πρωτοβουλίας, της συλλογικής προσπάθειας, της αλληλεγγύης και της αγάπης.
Οι αρχές της άμεσης δημοκρατίας όπως προκύπτουν από ιστορικές εμπειρίες αλλά και από αυτό που βιώνουμε στις συνελεύσεις, στις πλατείες, στους χώρους εργασίας και στα πανεπιστήμια είναι:
Ελευθερία: Είναι η απουσία οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών καταναγκασμών και σχέσεων εκμετάλλευσης καθώς και η δυνατότητα του κάθε ανθρώπου να πραγματώνει το σύνολο των ικανοτήτων του και να συμμετέχει στη διαμόρφωση των θεσμών της κοινωνίας και της λειτουργίας τους.
Ισότητα: Είναι η ισοκατανομή των κοινωνικών αγαθών, η ισότιμη συμμετοχή όλων στις πολιτικές διαδικασίες, η ισηγορία, η αποδοχή της διαφορετικότητας της ανθρώπινης φύσης καθώς και η πρωταρχική προϋπόθεση και συνθήκη της δικαιοσύνης. Είμαστε όλοι ίσοι, όλοι διαφορετικοί και έχουμε όλοι αναφαίρετο δικαίωμα στη ζωή.
Αλληλεγγύη: Είναι το συλλογικό πνεύμα, η καθολική αμοιβαιότητα, η συντροφικότητα, η αλληλοϋποστήριξη και η αλληλοβοήθεια, η διάθεση των κοινωνικών αγαθών και σε μέλη της κοινωνίας που δεν είναι σε θέση να προσφέρουν στη δημιουργία τους, αφού η εξαίρεση είναι το όπλο της εξουσίας.
Αυτονομία: Είναι η δυνατότητα όλων των πολιτών που συγκροτούν δήμο, να συμμετέχουν ισότιμα και χωρίς διαμεσολάβηση στην κυβερνητική, στην εκτελεστική, στην νομοθετική και στη δικαστική λειτουργία.
Συμφιλίωση με την φύση, προστασία του περιβάλλοντος: Είναι η εναρμόνιση της ανθρώπινης ύπαρξης με την φύση, αναστροφή της καταστροφικής για το περιβάλλον ανάπτυξης, σεβασμός των οικοσυστημάτων.
Οι θέσεις για την άμεση δημοκρατία με βάση τις αρχές αυτές είναι :
1. Ο δημόσιος χώρος είναι ανοιχτός στη συμμετοχή όλων και ανήκει σε όλους.
2. Η ισότιμη συμμετοχή όλων στη διαμόρφωση, λήψη και εφαρμογή των αποφάσεων και ελέγχου της εφαρμογής τους, τόσο στη σφαίρα της πολιτικής όσο και της οικονομίας είναι θεμελιώδης προϋπόθεση. Όλοι ελέγχουν και ελέγχονται για αυτοβελτίωση και βελτίωση των λειτουργιών της κοινωνίας, μέσω ανοιχτών και διαφανών διαδικασιών.
3. Οι αναγκαίες εκπροσωπήσεις έχουν χαρακτήρα συντονιστικό ή εκτελεστικό και όχι διαμεσολαβητικό, αντιπροσωπευτικό ή αποφασιστικό. Σε κάθε περίπτωση οι εκπρόσωποι είναι άμεσα ανακλητοί, λογοδοτούν κατά τη διάρκεια εξάσκησης των καθηκόντων τους και κρίνονται στον απολογισμό τους με τη λήξη αυτών των καθηκόντων.
4. Η ύπαρξη πολλών τοπικών συνελεύσεων (γειτονιάς, δήμου, εργασιακών χώρων, χώρων σπουδών, κτλ) οι οποίες επικοινωνούν μεταξύ τους είναι ο θεμέλιος λίθος της άμεσης δημοκρατίας. Η συμμετοχή σε αυτές δεν είναι ευκαιριακή αλλά υπεύθυνη και τακτική, είναι δικαίωμα και υποχρέωση. Η επικοινωνία μεταξύ των τοπικών συνελεύσεων δημιουργεί ένα οριζόντιο (μη ιεραρχικό) δίκτυο, που έχει σαν σκοπό τον συντονισμό των θέσεων και των δράσεων που απαιτούνται.
Το πρόταγμά μας για μία νέα κοινωνία, το επιστέγασμα της οποίας απαιτείται να είναι ένας νέος πολιτισμός, δεν περιορίζεται αποκλειστικά προς τους συμπολίτες μας, αλλά και προς όλους τους λαούς του κόσμου για μία παγκόσμια κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική επανάσταση. Ζητούμενο και στόχος του αγώνα που διεξάγουμε είναι ένας νέος άνθρωπος που, απαλλαγμένος από τις συνθήκες και τους παράγοντες εκμετάλλευσης που οδήγησαν στα σημερινά πρωτοφανή και αμείλικτα αδιέξοδα, θα δώσει τις δικές του απαντήσεις για έναν κόσμο ειρήνης, δημιουργίας, αλληλεγγύης και αρμονίας.
Προτρέπουμε τους πάντες να οργανωθούν σε μη ιεραρχημένες ομάδες και να αναπτύξουν άλλες παράλληλες δομές πάνω στο πνεύμα της Άμεσης Δημοκρατίας (δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, παραγωγής, ανταλλαγής και διανομής προϊόντων και υπηρεσιών, συλλογική καλλιέργεια γαιών, απελευθέρωση κοινωνικών χώρων, δημιουργία αυτόνομων κοινοτήτων, κλπ) για να προάγουμε και να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας κόντρα στα σχέδιά τους.
Ο καινούργιος κόσμος που οραματιζόμαστε δεν περιγράφεται σε καμία ήδη υπάρχουσα ιδεολογία. Πρόκειται να τον δημιουργήσουμε από την αρχή συνδιαμορφώνοντας τις απόψεις μας μέσα από τις διαδικασίες της Άμεσης Δημοκρατίας. Ο ίδιος ο λαός θα επιλέξει τα μέσα και τον τρόπο με τον οποίο θα πραγματώσει τη θέλησή του.__
Friday, November 25, 2011
Σαλονίκη λέμε...
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ
Πραγματοποιήθηκε στις 22/11 μαζικότατη συνάντηση διαδηλωτών που συμμετείχαν στην παρέλαση του λαού στις 28/10, συλλογικοτήτων και φορέων μαζί με τους διωκόμενους για τη συμμετοχή τους στις εν λόγω κινητοποιήσεις. Έπειτα από την καθολική διάθεση που εκφράστηκε από όλους για την αντιμετώπιση της πολιτικής δίωξης εις βάρος λαϊκών κινητοποιήσεων αποφασίστηκαν τα εξ...ής:
1. Συλλογή υπογραφών σε κείμενο δημόσιας δήλωσης με τίτλο «Ήμουν κι εγώ εκεί στην Παρέλαση του Λαού στις 28 του Οκτώβρη». (το κείμενο επισυνάπτεται)
2. Καλούμε στη δημιουργία μιας πλατιάς λαϊκής συνέλευσης η οποία θα συντονίζει τις δράσεις των πολιτών την Κυριακή 27/11, στις 11 πμ στην ΕΔΟΘ (Προξένου Κορομηλά 51)
3. Μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στην εισαγγελία Πλημμελειοδικών τη Δευτέρα 28/11 στις 13.00 στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης
Πραγματοποιήθηκε στις 22/11 μαζικότατη συνάντηση διαδηλωτών που συμμετείχαν στην παρέλαση του λαού στις 28/10, συλλογικοτήτων και φορέων μαζί με τους διωκόμενους για τη συμμετοχή τους στις εν λόγω κινητοποιήσεις. Έπειτα από την καθολική διάθεση που εκφράστηκε από όλους για την αντιμετώπιση της πολιτικής δίωξης εις βάρος λαϊκών κινητοποιήσεων αποφασίστηκαν τα εξ...ής:
1. Συλλογή υπογραφών σε κείμενο δημόσιας δήλωσης με τίτλο «Ήμουν κι εγώ εκεί στην Παρέλαση του Λαού στις 28 του Οκτώβρη». (το κείμενο επισυνάπτεται)
2. Καλούμε στη δημιουργία μιας πλατιάς λαϊκής συνέλευσης η οποία θα συντονίζει τις δράσεις των πολιτών την Κυριακή 27/11, στις 11 πμ στην ΕΔΟΘ (Προξένου Κορομηλά 51)
3. Μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στην εισαγγελία Πλημμελειοδικών τη Δευτέρα 28/11 στις 13.00 στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης
Τι mail είναι αυτά που μου στέλνεις;
ΑΝΤΟΝΙΟ ΓΚΡΑΜΣΙ
Antonio Gramsci (1891-1937)
«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους
Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα.
Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει.
Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν.
Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;
Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.
Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου χτίζει. Και μέσα σ’ αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ’ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτήν κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι’ αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους.
11 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1917
Antonio Gramsci (1891-1937)
«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους
Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα.
Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει.
Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν.
Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;
Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.
Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου χτίζει. Και μέσα σ’ αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ’ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτήν κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι’ αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους.
11 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1917
Μεγαλώνει το ανταλλακτικό παζάρι της πλατείας Συντάγματος...
Φίλοι & φίλες,
Το 4ο ανταλλακτικό παζάρι βιβλίου της Λαϊκής Συνέλευσης της Πλατείας Συντάγματος, θα γίνει την επόμενη Κυριακή, 27 Νοεμβρίου, 12.00 έως 16.00. Η συμμετοχή των συμπολιτών μας στο 3ο παζάρι υπήρξε μεγάλη και πολλά τα μηνύματα αλληλεγγύης που ανθίζουν, στη διαπολιτισμική αυτή σύναξη. Σιγά-σιγά τo παζάρι μετατρέπεται σε γιορτή άμεσης επικοινωνίας των ανθρώπων, κόντρα στον φόβο, την απομόνωση, την οικονομική και ηθική εξαθλίωση, που προσπαθεί να επιβάλλει ο απάνθρωπος πόλεμος των αγορών.
Εργαλείο αλλαγής η δημιουργία αλληλέγγυων ομάδων, οι νέοι αυτοί ανταλλακτικοί αντι-θεσμοί. Πληθαίνουν οι άνθρωποι που στηρίζουν αυτή την προσπάθεια, βοηθώντας την εδραίωση και ανάπτυξη της, έμπρακτα, υλικά & ηθικά, με την αυτόβουλη διαθεσιμότητα τους, με συζητήσεις, μουσική, ενδιαφέρουσες ανταλλαγές βιβλίων, ελληνικών & αλλόγλωσσων, με εύγευστα & από καρδιάς μοιράσματα-κεράσματα & παράλληλες δράσεις ζωγραφικής για τα παιδιά, κατασκευής σελιδοδεικτών κ.ά.
Στις 2 Νοεμβρίου 2011, μετά την επιτυχία του 1ου ανταλλακτικού παζαριού βιβλίου, που έγινε την 28η Οκτωβρίου, στο ψήφισμα της λαϊκής Συνέλευσης του Συντάγματος αναφέρεται ρητά: «Στόχος είναι να δημιουργήσουμε δίκτυα αλληλεγγύης & συντροφικότητας έξω από τη λογική της εμπορευματοποίησης των πάντων & να επεκτείνουμε τέτοιου είδους δράσεις σε όσο το δυνατόν περισσότερα αγαθά (π.χ. παιχνίδια, ρούχα, τροφή, κ.ά.).
Τον παραπάνω στόχο επικυρώνει, ξανά, η λαϊκή Συνέλευση της Κυριακής 20-11-2011, με την πρόταση, η οποία ψηφίστηκε ομόφωνα: «Σας καλούμε να συμμετέχετε στο Παζάρι Αλληλεγγύης, κάθε Κυριακή στο Σύνταγμα. Από την επόμενη Κυριακή 27 Νοεμβρίου, 12.00 έως 16.00 θα πραγματοποιούνται παράλληλα με το Ανταλλακτικό Παζάρι Βιβλίου και Παζάρι Παιχνιδιών & Παζάρι Ρούχων & Συλλογική κουζίνα. Φέρνουμε το φαγητό μας και τρώμε όλοι μαζί. Ζούμε στην Πλατεία. Η ανταλλακτική οικονομία και οι αλληλέγγυες δράσεις μας βοηθούν να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Κάθε Κυριακή, ζωντανεύουμε την Πλατεία Συντάγματος με συνεργασία & Αλληλεγγύη!».
Στις 16.00 αρχίζει η Λαϊκή Συνέλευση της Πλατείας Συντάγματος, όπου ανταλλάσσουμε απόψεις, συνδιαβουλευόμαστε & αυτοθεσμιζόμαστε. Δηλώστε συμμετοχή για συνεργασία & προσφορές βιβλίων στην ηλεκτρονική διεύθυνση: adantallaktiko@gmail.com. Αν επιθυμείτε να γίνετε μέλη στη λίστα αλληλογραφίας του ανταλλακτικού παζαριού βιβλίου & να ενημερώνεστε για την πραγματοποίηση αντίστοιχων δράσεων, ζητείστε με μήνυμα σας να πάρετε πρόσκληση.
Μπορείτε, επίσης, να ενημερώνεστε για τα πιο πάνω, περνώντας μια βόλτα από τη νεαρή σελίδα του Face Book: Ανταλλακτικό Παζάρι Βιβλιών.
Η αλληλεγγύη που προτάσσει την ομορφιά των οριζόντιων & ισότιμων σχέσεων, την αποδοχή του διαφορετικού, την άμεση επικοινωνία & την αυτοθέσμιση, είναι το μέλλον μας!
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Κανείς μόνος του στην κρίση
Οι άνθρωποι είναι πάνω από τα χρήματα
Άμεση Δημοκρατία παντού
Thursday, November 24, 2011
Συμπαράσταση στους συλληφθέντες της κατάληψης στην ΔΕΗ
Σύμφωνα με τα twitter που κυκλοφορούν τώρα οι συλληφθέντες από την κατάληψη της ΔΕΗ θα βρίσκονται στις 13:30 στο κτήριο 16 των δικαστηρίων της Ευελπίδων. Be There!
Σαραντάρηδες: Γενιά γέφυρα
Κλοπιποστάρω το κείμενο του Σταμάτη Κυρζόπουλου.
Διάβασα προ μερικών ετών ένα καλογραμμένο και πολύ ευχάριστο (για τους συνομηλίκους μου δε, ιδιαίτερα διασκεδαστικό) βιβλίο του Κωνσταντίνου Καμάρα με τίτλο «πάρε το μηδέν» (εκδόσεις Ωκεανίδα), το πρώτο και ίσως το μόνο εισέτι που ασχολείται με τους ανθρώπους της γενιάς μας (χονδρικά τους γεννημένους από το 1965 έως το 1975, άλλως οι 35 έως 45 ετών σήμερα). Στο βιβλίο του ο Καμάρας καταγράφει με τρόπο ανάλαφρο και διασκεδαστικό εμπειρίες, βιώματα και συνθήκες που συνδιαμόρφωσαν τη γενιά μας σε διάφορους τομείς: παιδεία, τεχνολογία, μουσική, κινηματογράφος, media, διαφήμιση, κοινωνικά ήθη, ιδεολογικά ρεύματα, πολιτικές ιδέες και συνθήκες. Το βιβλίο εκδόθηκε το 2008, πριν η οικονομική κρίση περάσει τον Ατλαντικό και αποπνέει γλυκιά νοσταλγία και αισιοδοξία και όχι την αγωνία, την μελαγχολία ή την απόγνωση που κυριαρχούν πλέον στην περιρρέουσα (και όχι μόνο) ατμόσφαιρα.
Κάθε απόπειρα να ασχοληθεί κάποιος με τη γενιά του έχει εγγενή προβλήματα: είναι από δύσκολο έως αδύνατο να είναι αντικειμενικός και είναι πολύ εύκολο να ολισθήσει, είτε σε συλλογικό ναρκισσισμό, είτε σε νοσταλγική εξιδανίκευση της νιότης του (ασφαλέστατο κλινικό κριτήριο ταχέως επερχομένου γήρατος). Θα το επιχειρήσω όμως για δύο κυρίως λόγους: πρώτον γιατί πιστεύω ότι η γενιά μας έχει πλέον κρίσιμο (ενδεχομένως και ιστορικό) ρόλο να παίξει και δεύτερον (και λιγότερο σημαντικό) γιατί ουδείς έχει πολυασχοληθεί με τη γενιά αυτή (όπως π.χ. με τη γενιά του’30, τη γενιά της εθνικής αντίστασης, του 1-1-4, του πολυτεχνείου, της μεταπολίτευσης, τη generation X ή τη γενιά των 700 -και σύντομα των 350- δραχμών...ε, συγνώμη, ευρώ). Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι και ρεαλιστές, δεν ασχολήθηκε κανείς με τη γενιά μας, γιατί δεν υπήρχε κανένας ιδιαίτερος λόγος να το πράξει: Η γενιά μας είναι άχρωμη, άοσμη και άγευστη και στην πραγματικότητα δεν έχει κατορθώσει να αφήσει το στίγμα της στο κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι του τόπου.
Οι περισσότεροι αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε τον εαυτό μας είτε στα τελευταία χρόνια της δικτατορίας, είτε στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Μάθαμε να γράφουμε σε πολυτονικό, γρήγορα όμως το ξεχάσαμε, πηγαίναμε σχολείο και τα Σάββατα, γρήγορα όμως το weekend μπήκε στη ζωή μας, οι πρώτοι μας δάσκαλοι ήταν από αυτούς που τραβούσαν αυτιά και επέβαλαν τιμωρίες αλλά ζήσαμε ως μαθητές και τον εξοβελισμό των πρακτικών αυτών από την εκπαίδευση. Εκκλησιαζόμασταν υποχρεωτικά, κάποιοι πέρασαν και από τα κατηχητικά, αλλά πήγαμε και «πενταήμερη». Ζήσαμε με «παιδική» περηφάνεια τη βράβευση του Ελύτη με νόμπελ λογοτεχνίας, τραγουδήσαμε ως παιδιά «της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ» αλλά παρακολουθήσαμε και την είσοδο στη ζωή των νεοελλήνων του Φλωρινιώτη, του Πανταζή και της αισθητικής της «πίστας». Πρέπει να είμαστε οι νεότεροι ενήλικες που έχουν παρακολουθήσει ασπρόμαυρη, αποκλειστικά κρατική τηλεόραση, που μεγάλωσαν χωρίς τηλεκοντρόλ στο χέρι (είναι άλλη υπόθεση να σηκωθείς από την καρέκλα για να αλλάξεις το κανάλι και τελείως άλλη να μεγαλώνεις από μωρό με την ψευδαίσθηση ότι η πραγματικότητα-εικόνα μπροστά σου μπορεί να αλλάξει απλώς με το νωχελικό πάτημα ενός κουμπιού), που άκουγαν «πειρατικούς» ραδιοφωνικούς σταθμούς, που μπήκαν σε λεωφορείο με εισπράκτορα, που «παίρναν το μηδέν» για να καθαρίσει η γραμμή, που έχουν παρακολουθήσει και κάνει παρουσιάσεις και μαθήματα με slides (φυσικά, όχι ψηφιακά) και ...πυροδιαφάνειες, που έχουν υπηρετήσει διετή θητεία στο στρατό. Πήραμε την μυρωδιά του κλίματος των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, είδαμε την Ελλάδα να μπαίνει στην ΕΟΚ, ζήσαμε ως έφηβοι την πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική μεταβολή της δεκαετίας του ’80 (με το αίτημα του εκδημοκρατισμού να προσλαμβάνει λαϊκιστικά χαρακτηριστικά), ακούσαμε και φωνάξαμε πολιτικά συνθήματα, γνωρίσαμε τον απόηχο έστω, των επιπτώσεων των πολιτικών εντάσεων του εμφυλίου, είδαμε την πτώση του ανατολικού μπλοκ, παρακολουθήσαμε σε ζωντανή μετάδοση συνεδριάσεις ειδικών δικαστηρίων. Από την άλλη μεριά, μεγαλώσαμε σε μια περίοδο διαρκούς ανόδου του βιοτικού επιπέδου των οικογενειών μας, δεν μας «έλειψε τίποτα», κατά το κοινώς λεγόμενο, (είμαστε με ινδιάνικη ορολογία «τρυφερά πόδια»), μάθαμε ξένες γλώσσες, ταξιδέψαμε και σπουδάσαμε σε υψηλά ποσοστά στο εξωτερικό, ζήσαμε το διαδίκτυο από την εμβρυϊκή του ηλικία και συμβάλαμε στην άνδρωση του και την εκρηκτική του εξάπλωση.
Η κρίση μας βρήκε νομίζω στην χειρότερη χρονική στιγμή του βίου μας. Αφ’ ενός ήμασταν τελείως απαράσκευοι ψυχολογικά και πνευματικά και αφ’ ετέρου, ούτε φθάσαμε οικονομικά, επαγγελματικά και κοινωνικά στο επίπεδο των 55άρηδων-60άρηδων (που, όπως και να το κάνουμε, εκμεταλλεύθηκαν τις περιόδους παχέων αγελάδων και έχουν φτιάξει λίγο-πολύ ένα status), ούτε έχουμε την ευελιξία και την άγνοια κινδύνου του 20άρη-25άρη που μπορεί να κάνει πιο εύκολα ριψοκίνδυνες επιλογές, και που, εν πάση περιπτώσει, μπορεί να ελπίζει ότι, όταν η κρίση παρέλθει, ο παραγωγικός του βίος δεν θα βαίνει προς τη δύση του. Εμείς (με μικρά παιδιά, σε σχολική ως επί το πλείστον ηλικία) βρισκόμαστε οι περισσότεροι στην φάση εκείνη που φυσιολογικά εδραιώνεται και «ανοίγει» κανείς επαγγελματικά, και το πιθανότερο να συμβεί, είναι να τσακίσει η κρίση την επαγγελματική μας ζωή στην μέση και αν δεν την καταστρέψει τελείως, όταν και αν, ποτέ ξεπεράσουμε ως χώρα αυτή την καμπή, θα είμαστε πια αρκετά μεγάλοι σε ηλικία για να ξαναμπούμε στο παιχνίδι.
Η ιδιαίτερα λοιπόν δυσχερής θέση της γενιάς μας, μέσα στη γενικευμένη κρίση, είναι ένας μόνο από τους λόγους, για τους οποίους οφείλουμε να δραστηριοποιηθούμε άμεσα και να βγούμε μπροστά. Άλλος σημαντικός λόγος είναι ότι έχουμε κάποια ξεχωριστά έως μοναδικά χαρακτηριστικά : είμαστε η γενιά γέφυρα μεταξύ του κόσμου που έδυσε και αυτού που ανατέλλει, ζήσαμε την Ελλάδα της μεταπολίτευσης που γκρεμίζεται και οφείλουμε να αγωνισθούμε για να χτίσουμε μια καλύτερη, γνωρίζουμε την λειτουργία, τις ανεπάρκειες, την αβελτηρία και τους ιδιαίτερους κώδικες του χρεοκοπημένου πολιτικού σκηνικού και έχουμε την εμπειρία αλλά και κάθε πιθανό κίνητρο για να στήσουμε ένα πιο υγιές και αποτελεσματικό νέο στη θέση του, και αφού το διαμορφώσουμε, να κάνουμε έγκαιρα στην άκρη για να μας διαδεχθούν οι νεότεροι.
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε, είναι όμως εγκληματικό για τους εαυτούς μας, για τα παιδιά μας και για την πατρίδα μας, να μην το προσπαθήσουμε.
Και παρ’ ότι δεδηλωμένα αντιπαθώ την στρατιωτικοπολεμική ορολογία-φρασεολογία, δεν θα αντισταθώ στο συρμό της εποχής και θα την χρησιμοποιήσω (ζητώντας την επιείκεια του αναγνώστη για την ανακολουθία μου):
Κύριοι (και κυρίες), καλείται η ...κλάση μας.
Και είναι βέβαιο ότι θα κληθούμε σε μερικά χρόνια να απαντήσουμε σε μια παραλλαγή του ερωτήματος: «Τι έκανες στον πόλεμο, μπαμπά;», έστω και διατυπωμένο κάπως έτσι: «Μπαμπά, γιατί αφήσατε να γίνουν όλα αυτά;»
(Blog : Σχολιαστής)
Διάβασα προ μερικών ετών ένα καλογραμμένο και πολύ ευχάριστο (για τους συνομηλίκους μου δε, ιδιαίτερα διασκεδαστικό) βιβλίο του Κωνσταντίνου Καμάρα με τίτλο «πάρε το μηδέν» (εκδόσεις Ωκεανίδα), το πρώτο και ίσως το μόνο εισέτι που ασχολείται με τους ανθρώπους της γενιάς μας (χονδρικά τους γεννημένους από το 1965 έως το 1975, άλλως οι 35 έως 45 ετών σήμερα). Στο βιβλίο του ο Καμάρας καταγράφει με τρόπο ανάλαφρο και διασκεδαστικό εμπειρίες, βιώματα και συνθήκες που συνδιαμόρφωσαν τη γενιά μας σε διάφορους τομείς: παιδεία, τεχνολογία, μουσική, κινηματογράφος, media, διαφήμιση, κοινωνικά ήθη, ιδεολογικά ρεύματα, πολιτικές ιδέες και συνθήκες. Το βιβλίο εκδόθηκε το 2008, πριν η οικονομική κρίση περάσει τον Ατλαντικό και αποπνέει γλυκιά νοσταλγία και αισιοδοξία και όχι την αγωνία, την μελαγχολία ή την απόγνωση που κυριαρχούν πλέον στην περιρρέουσα (και όχι μόνο) ατμόσφαιρα.
Κάθε απόπειρα να ασχοληθεί κάποιος με τη γενιά του έχει εγγενή προβλήματα: είναι από δύσκολο έως αδύνατο να είναι αντικειμενικός και είναι πολύ εύκολο να ολισθήσει, είτε σε συλλογικό ναρκισσισμό, είτε σε νοσταλγική εξιδανίκευση της νιότης του (ασφαλέστατο κλινικό κριτήριο ταχέως επερχομένου γήρατος). Θα το επιχειρήσω όμως για δύο κυρίως λόγους: πρώτον γιατί πιστεύω ότι η γενιά μας έχει πλέον κρίσιμο (ενδεχομένως και ιστορικό) ρόλο να παίξει και δεύτερον (και λιγότερο σημαντικό) γιατί ουδείς έχει πολυασχοληθεί με τη γενιά αυτή (όπως π.χ. με τη γενιά του’30, τη γενιά της εθνικής αντίστασης, του 1-1-4, του πολυτεχνείου, της μεταπολίτευσης, τη generation X ή τη γενιά των 700 -και σύντομα των 350- δραχμών...ε, συγνώμη, ευρώ). Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι και ρεαλιστές, δεν ασχολήθηκε κανείς με τη γενιά μας, γιατί δεν υπήρχε κανένας ιδιαίτερος λόγος να το πράξει: Η γενιά μας είναι άχρωμη, άοσμη και άγευστη και στην πραγματικότητα δεν έχει κατορθώσει να αφήσει το στίγμα της στο κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι του τόπου.
Οι περισσότεροι αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε τον εαυτό μας είτε στα τελευταία χρόνια της δικτατορίας, είτε στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Μάθαμε να γράφουμε σε πολυτονικό, γρήγορα όμως το ξεχάσαμε, πηγαίναμε σχολείο και τα Σάββατα, γρήγορα όμως το weekend μπήκε στη ζωή μας, οι πρώτοι μας δάσκαλοι ήταν από αυτούς που τραβούσαν αυτιά και επέβαλαν τιμωρίες αλλά ζήσαμε ως μαθητές και τον εξοβελισμό των πρακτικών αυτών από την εκπαίδευση. Εκκλησιαζόμασταν υποχρεωτικά, κάποιοι πέρασαν και από τα κατηχητικά, αλλά πήγαμε και «πενταήμερη». Ζήσαμε με «παιδική» περηφάνεια τη βράβευση του Ελύτη με νόμπελ λογοτεχνίας, τραγουδήσαμε ως παιδιά «της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ» αλλά παρακολουθήσαμε και την είσοδο στη ζωή των νεοελλήνων του Φλωρινιώτη, του Πανταζή και της αισθητικής της «πίστας». Πρέπει να είμαστε οι νεότεροι ενήλικες που έχουν παρακολουθήσει ασπρόμαυρη, αποκλειστικά κρατική τηλεόραση, που μεγάλωσαν χωρίς τηλεκοντρόλ στο χέρι (είναι άλλη υπόθεση να σηκωθείς από την καρέκλα για να αλλάξεις το κανάλι και τελείως άλλη να μεγαλώνεις από μωρό με την ψευδαίσθηση ότι η πραγματικότητα-εικόνα μπροστά σου μπορεί να αλλάξει απλώς με το νωχελικό πάτημα ενός κουμπιού), που άκουγαν «πειρατικούς» ραδιοφωνικούς σταθμούς, που μπήκαν σε λεωφορείο με εισπράκτορα, που «παίρναν το μηδέν» για να καθαρίσει η γραμμή, που έχουν παρακολουθήσει και κάνει παρουσιάσεις και μαθήματα με slides (φυσικά, όχι ψηφιακά) και ...πυροδιαφάνειες, που έχουν υπηρετήσει διετή θητεία στο στρατό. Πήραμε την μυρωδιά του κλίματος των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης, είδαμε την Ελλάδα να μπαίνει στην ΕΟΚ, ζήσαμε ως έφηβοι την πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική μεταβολή της δεκαετίας του ’80 (με το αίτημα του εκδημοκρατισμού να προσλαμβάνει λαϊκιστικά χαρακτηριστικά), ακούσαμε και φωνάξαμε πολιτικά συνθήματα, γνωρίσαμε τον απόηχο έστω, των επιπτώσεων των πολιτικών εντάσεων του εμφυλίου, είδαμε την πτώση του ανατολικού μπλοκ, παρακολουθήσαμε σε ζωντανή μετάδοση συνεδριάσεις ειδικών δικαστηρίων. Από την άλλη μεριά, μεγαλώσαμε σε μια περίοδο διαρκούς ανόδου του βιοτικού επιπέδου των οικογενειών μας, δεν μας «έλειψε τίποτα», κατά το κοινώς λεγόμενο, (είμαστε με ινδιάνικη ορολογία «τρυφερά πόδια»), μάθαμε ξένες γλώσσες, ταξιδέψαμε και σπουδάσαμε σε υψηλά ποσοστά στο εξωτερικό, ζήσαμε το διαδίκτυο από την εμβρυϊκή του ηλικία και συμβάλαμε στην άνδρωση του και την εκρηκτική του εξάπλωση.
Η κρίση μας βρήκε νομίζω στην χειρότερη χρονική στιγμή του βίου μας. Αφ’ ενός ήμασταν τελείως απαράσκευοι ψυχολογικά και πνευματικά και αφ’ ετέρου, ούτε φθάσαμε οικονομικά, επαγγελματικά και κοινωνικά στο επίπεδο των 55άρηδων-60άρηδων (που, όπως και να το κάνουμε, εκμεταλλεύθηκαν τις περιόδους παχέων αγελάδων και έχουν φτιάξει λίγο-πολύ ένα status), ούτε έχουμε την ευελιξία και την άγνοια κινδύνου του 20άρη-25άρη που μπορεί να κάνει πιο εύκολα ριψοκίνδυνες επιλογές, και που, εν πάση περιπτώσει, μπορεί να ελπίζει ότι, όταν η κρίση παρέλθει, ο παραγωγικός του βίος δεν θα βαίνει προς τη δύση του. Εμείς (με μικρά παιδιά, σε σχολική ως επί το πλείστον ηλικία) βρισκόμαστε οι περισσότεροι στην φάση εκείνη που φυσιολογικά εδραιώνεται και «ανοίγει» κανείς επαγγελματικά, και το πιθανότερο να συμβεί, είναι να τσακίσει η κρίση την επαγγελματική μας ζωή στην μέση και αν δεν την καταστρέψει τελείως, όταν και αν, ποτέ ξεπεράσουμε ως χώρα αυτή την καμπή, θα είμαστε πια αρκετά μεγάλοι σε ηλικία για να ξαναμπούμε στο παιχνίδι.
Η ιδιαίτερα λοιπόν δυσχερής θέση της γενιάς μας, μέσα στη γενικευμένη κρίση, είναι ένας μόνο από τους λόγους, για τους οποίους οφείλουμε να δραστηριοποιηθούμε άμεσα και να βγούμε μπροστά. Άλλος σημαντικός λόγος είναι ότι έχουμε κάποια ξεχωριστά έως μοναδικά χαρακτηριστικά : είμαστε η γενιά γέφυρα μεταξύ του κόσμου που έδυσε και αυτού που ανατέλλει, ζήσαμε την Ελλάδα της μεταπολίτευσης που γκρεμίζεται και οφείλουμε να αγωνισθούμε για να χτίσουμε μια καλύτερη, γνωρίζουμε την λειτουργία, τις ανεπάρκειες, την αβελτηρία και τους ιδιαίτερους κώδικες του χρεοκοπημένου πολιτικού σκηνικού και έχουμε την εμπειρία αλλά και κάθε πιθανό κίνητρο για να στήσουμε ένα πιο υγιές και αποτελεσματικό νέο στη θέση του, και αφού το διαμορφώσουμε, να κάνουμε έγκαιρα στην άκρη για να μας διαδεχθούν οι νεότεροι.
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε, είναι όμως εγκληματικό για τους εαυτούς μας, για τα παιδιά μας και για την πατρίδα μας, να μην το προσπαθήσουμε.
Και παρ’ ότι δεδηλωμένα αντιπαθώ την στρατιωτικοπολεμική ορολογία-φρασεολογία, δεν θα αντισταθώ στο συρμό της εποχής και θα την χρησιμοποιήσω (ζητώντας την επιείκεια του αναγνώστη για την ανακολουθία μου):
Κύριοι (και κυρίες), καλείται η ...κλάση μας.
Και είναι βέβαιο ότι θα κληθούμε σε μερικά χρόνια να απαντήσουμε σε μια παραλλαγή του ερωτήματος: «Τι έκανες στον πόλεμο, μπαμπά;», έστω και διατυπωμένο κάπως έτσι: «Μπαμπά, γιατί αφήσατε να γίνουν όλα αυτά;»
(Blog : Σχολιαστής)
Wednesday, November 23, 2011
What's Next? από την Κατάληψη Σκαραμαγκά
Εκδήλωση-Συζήτηση: Παρασκευή 25 Νοέμβρη στις 18.30
Μια αποτίμηση του κινήματος Occupy από 2 αμερικανούς συντρόφους. Θα παρουσιάσουν μια ανάλυση της πορείας, της ιστορίας και των ελλείψεων του κινήματος, προτείνοντας ότι, προκειμένου αυτό το κίνημα να αξιοποιήσει τις δυναμικές του, πρέπει να εγκαταλείψει εξολοκλήρου το αίτημα για «δημοκρατία» και να ψάξει μια στρατηγική δράσης που θα διασπάσει αυτό το ολοκληρωτικό παράδειγμα.
Πρώτο Πανόραμα ταινιών για τη Βία κατά των Γυναικών
Αθήνα, 23 Νοεμβρίου 2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«1ο Πανόραμα ταινιών για τη Βία κατά των Γυναικών»
από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων και Ταινιοθήκη της Ελλάδος, 25 - 28 Νοεμβρίου 2011
Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων και η Ταινιοθήκη της Ελλάδος σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ισπανίας στην Αθήνα και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών στις 25 Νοεμβρίου, διοργανώνουν ένα 4ήμερο αφιέρωμα ταινιών που θα διαρκέσει από τις 25 έως τις 28 Νοεμβρίου με τίτλο 1ο Πανόραμα ταινιών για τη Βία κατά των Γυναικών. Το αφιέρωμα έχει ελεύθερη είσοδο για το κοινό και εντάσσεται στην καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.
Η βία κατά των γυναικών είναι ένα ζήτημα που ο κινηματογράφος σε παγκόσμιο επίπεδο έχει θίξει πολλές φορές στο παρελθόν αλλά και μια προβληματική με την οποία εξακολουθεί να καταπιάνεται. Οι ταινίες του αφιερώματος καταγράφουν τις εικόνες γυναικών σε παγκόσμια κλίμακα που εξακολουθούν να υφίστανται διάφορες μορφές βίας (ψυχολογική, σωματική, σεξουαλική, φυλετική, κοινωνική).
Το αφιέρωμα περιλαμβάνει 16 ταινίες μυθοπλασίας: 10 ταινίες ξένων σκηνοθετών/σκηνοθέτιδων, 4 ταινίες Ελλήνων/Ελληνίδων καθώς και 2 ταινίες τεκμηρίωσης Ελλήνων σκηνοθετών. Οι ταινίες Τσιγγάνικη ψυχή και Ο αγώνας του Κρίπαν προβάλλονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ισπανίας στην Αθήνα, ενώ ο κλασικός Ταξιτζής του Σκορσέζε θα προβληθεί στην ψηφιακή αποκατάστασή του σε 2K.
Την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου στις 20.00 η προσκεκλημένη Ισπανίδα σκηνοθέτιδα Τσους Γκουτιέρεζ (Chus Gutiérrez), εκπρόσωπος της νέας γενιάς Ισπανίδων σκηνοθετών, θα προλογίσει την ταινία της Τσιγγάνικη ψυχή (Alma gitana, 1996), αλλά και την ταινία Μέσα απ’ τα μάτια σου (Te doy mis ojos, 2003) της Ιθιάρ Μπογέιν, στην οποία συμμετέχει ως ηθοποιός. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.
Τις προβολές των ταινιών θα πλαισιώσει μια συζήτηση το Σάββατο 26 Νοεμβρίου στις 20.00 με βασική ομιλήτρια την ακαδημαϊκό Prof. Joanna Bourke. Στη συζήτηση συμμετέχουν (με αλφαβητική σειρά) οι:
- Prof. Joanna Bourke, Καθηγήτρια στο Birkbeck College του Λονδίνου, συγγραφέας του βιβλίου Rape: Sex, Violence, History, αλλά και του βιβλίου Φόβος. Στιγμιότυπα από τον πολιτισμό του 19ου και του 20ου αιώνα που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Σαββάλα.
- Chus Gutiérrez, Ισπανίδα σκηνοθέτιδα
- Κυριάκος Κατζουράκης, Σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας Ο δρόμος προς τη δύση
- Μαρία Στρατηγάκη, Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων και Επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστήμιου.
Τη συζήτηση θα συντονίσει η Μαρία Κομνηνού, Γενική Γραμματέας του Δ.Σ. της Ταινιοθήκης της Ελλάδος και Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος ΕΜΜΕ του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Οι προβολές των ταινιών πραγματοποιούνται σε συνεργασία της Ταινιοθήκης με τις ελληνικές εταιρίες διανομής Audiovisual, Odeon, PCV, Rosebud, Sony, την ξένη εταιρεία διανομής Park Circus, το ΕΚΚ, την ΕΡΤ, το Goethe-Institut Athen καθώς και την εταιρεία παραγωγής Small Planet. Χορηγοί Επικοινωνίας της Ταινιοθήκης της Ελλάδος: MEGA/ Kosmos 93.9 FM/ Στο κόκκινο 105.5 FM/ Αθήνα 9,84/ ελculture.gr/ tvxs.gr/ cinemag.gr/ sevenart.gr/ myfilm.gr/ forfree.gr. Χορηγός Υπηρεσιών της Ταινιοθήκης της Ελλάδος: FORTHcrs
Λίγα λόγια για τις ταινίες
Ο Ταξιτζής
Taxi Driver
Μυθοπλασία, ΗΠΑ, 1976, 113΄, DCP, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Martin Scorsese | Σενάριο: Paul Schrader |
Φωτογραφία: Michael Chapman | Ηθοποιοί: Robert DeNiro, Jodie
Foster, Harvey Keitel, Albert Brooks, Cybill Shepherd |
Παραγωγή: Columbia Pictures, Bill/Phillips, Italo/Judeo Productions |
Διανομή: ParkCircus
Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο στο ρόλο ενός αποκομμένου βετεράνου του Βιετνάμ, που οδηγεί ταξί τις νύχτες στη Νέα Υόρκη. Η ανήλικη Τζόντι Φόστερ υποδύεται την πόρνη που κακοποιείται από το αφεντικό της και αποτελεί το βασικό αντικείμενο των φαντασιώσεων του πρωταγωνιστή, ο οποίος σκοτώνει τον προστάτη της, την απελευθερώνει και γνωρίζει μια πρόσκαιρη δόξα. Τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ και Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες.
Εκτός από σκηνοθέτης και παραγωγός, ο Μάρτιν Σκορσέζε (1942) ίδρυσε το 1990 τη μη κερδοσκοπική οργάνωση The Film Foundation με σκοπό τη συντήρηση και αποκατάσταση ταινιών.
Θέλμα και Λουίζ
Thelma and Louise
Μυθοπλασία, ΗΠΑ/ Γαλλία, 1991, 130΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Ridley Scott | Σενάριο: Callie Khouri | Φωτογραφία:
Adrian Biddle | Ηθοποιοί: Susan Sarandon, Geena Davis, Harvey
Keitel, Michael Madsen, Brad Pitt | Παραγωγή: Pathe, Percy Main, Star
Partners III, MGM | Διανομή: ParkCircus
Δύο φίλες αφήνουν πίσω τους συζύγους τους, που τις καταπιέζουν και τις κακομεταχειρίζονται, και ξεκινούν ένα ταξίδι ζωής χωρίς επιστροφή. Μια ταινία αντιστροφή του Ξένοιαστου καβαλάρη -ύμνος στη γυναικεία απελευθέρωση και την ματαίωση της στην αμερικανική κοινωνία που κέρδισε το Όσκαρ Σεναρίου.
Ο άγγλος Ρίντλεϊ Σκοτ (1937) έκανε μεγάλη επιτυχία με τις ταινίες Alien (1979) και Blade Runner (1982), αλλά και με τον πρόσφατο Μονομάχο (Gladiator, 2000). Οι δυναμικοί γυναικείοι χαρακτήρες απασχολούν συχνά τις ταινίες του.
Ζωή (Μια ωραία πεταλούδα)
Μυθοπλασία, Ελλάδα, 1995, 102΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κατακουζηνός | Σενάριο: Γιώργος
Διαλεγμένος, Γιώργος Κατακουζηνός | Φωτογραφία: Νίκος
Καβουκίδης Ηθοποιοί: Γεωργία Αποστόλου, Βασίλης Σεϊμένης,
Δέσποινα Κούρτη | Παραγωγή: Palomar Films, ΕΚΚ, Magnum Film
Η ταινία βασίζεται στην αληθινή ιστορία ενός παντρεμένου ζευγαριού με αισθητή διαφορά ηλικίας. Πάνω σ' έναν καβγά με ιδιαίτερη ένταση, ο Άρης τυφλωμένος από ζήλεια, μαχαιρώνει τη Ζωή, και στη συνέχεια τεμαχίζει το πτώμα. Η δίκη που ακολουθεί τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας και ο Άρης γίνεται το πρόσωπο της ημέρας. Βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου στο Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης.
Σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός, ο Γιώργος Κατακουζηνός γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και γύρισε σημαντικές ταινίες μεταξύ των οποίων οι Άγγελος (1982) και Απουσίες (1987).
Τσιγγάνικη ψυχή
Alma gitana
Μυθοπλασία, Ισπανία, 1996, 95΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Chus Gutiérrez | Σενάριο: Joaquín Jorde, Chus Gutiérrez,
Antonio Conesa, Juan Vicente Córdoba | Φωτογραφία: Arnaldo Catinari |
Ηθοποιοί: Amara Carmona, Pedro Alonso, Peret, Rafael Alvarez, Loles Leon |
Παραγωγή: Samarkanda
Ένας νεαρός που φιλοδοξεί να ασχοληθεί επαγγελματικά με το χορό ερωτεύεται μια νεαρή τσιγγάνα. Η ταινία που προβάλλεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, θίγει ένα μείζον ζήτημα της ισπανικής κοινωνίας, τη θέση των τσιγγάνων. Υποψηφιότητα για το ισπανικό βραβείο Γκόγια Καλύτερης Νέας Ηθοποιού.
H Τσους Γκουτιέρεθ (1962) είναι σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός. Σπούδασε στη Νέα Υόρκη κι έχει στο ενεργητικό της επτά μεγάλου μήκους ταινίες.
Λουλούδια από έναν άλλον κόσμο
Flores de otro mundo
Μυθοπλασία, Ισπανία, 1999, 108΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Icíar Bollaín | Σενάριο: Icíar Bollaín, Julio Llamazares |
Φωτογραφία: Teo Delgado | Ηθοποιοί: José Sanco, Luis Tosar, Lissete
Mejia, Chete Lera, Marilyn Torres, Elena Irureta | Παραγωγή: Producciones
La Iguana, Alta Films
Τρεις γυναίκες από τη Λατινική Αμερική παντρεύονται τρεις άντρες σε ένα απομονωμένο χωριό της Ισπανίας, ελπίζοντας πως θα βρουν μια καλύτερη ζωή και λιγότερη μοναξιά. Φτάνοντας στην ισπανική επαρχία έρχονται αντιμέτωπες με τις προσδοκίες, τις πολιτισμικές διαφορές, τη «σύγκρουση» επαρχίας και πόλης. Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών στο Φεστιβάλ Καννών.
Η Ιθιάρ Μπογιαΐν (1967) ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός σε ηλικία 15 ετών, έχοντας συμμετάσχει σε ταινίες όπως Γη και ελευθερία του Κεν Λόουτς αλλά και Νότος (El sur, 1983) του Βίκτορ Έριθε. Έχει στο ενεργητικό της αρκετές βραβευμένες ταινίες, ενώ συμμετέχει ενεργά στο ισπανικό γυναικείο κίνημα.
Ο κύκλος
Dayereh
Μυθοπλασία, Ιράν/ Ιταλία/ Ελβετία, 2000, 90΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Jafar Panahi | Σενάριο: Kambuzia Partovi, Jafar Panahi |
Φωτογραφία: Bahram Badakhshani | Ηθοποιοί: Nargess Mamizadeh, Maryam
Parvin Almani, Mojgan Faramarzi | Παραγωγή: Jafar Panahi Film Productions,
Lumiere & Company, Mikado Film
Οι ιστορίες διαφόρων γυναικών στην εξαιρετικά καταπιεστική ιρανική κοινωνία. Η ταινία απέσπασε το Χρυσό Λέοντα στη Βενετία καθώς και το βραβείο FIPRESCI.
Ο ιρανός Τζαφαρ Παναχί (1960) έχει έντεκα ταινίες στο ενεργητικό του. Το 2010 καταδικάστηκε από το ιρανικό καθεστώς σ' έξι χρόνια φυλάκιση αφού κατηγορήθηκε πως οι ταινίες του στρέφονται εναντίον της ιρανικής κυβέρνησης. Του απαγορεύθηκε επίσης να σκηνοθετήσει ξανά, να ταξιδέψει και να δίνει συνεντεύξεις για είκοσι χρόνια.
O γάμος των μουσώνων
Monsoon Wedding
Μυθοπλασία, Ινδία/ ΗΠΑ/ Ιταλία/ Γερμανία/ Γαλλία, 2001, 114΄ 35mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Mira Nair | Σενάριο: Sabrina Dhawan | Φωτογραφία: Declan
Quinn | Ηθοποιοί: Naseeruddin Shah, Lillete Dubey, Shefali Shetty |
Παραγωγή: IFC Productions, Mirabai Films, Keyfilms Roma, Pandora
Filmproduktion, Paradis Films | Διανομή: Audiovisual
Συγγενείς από όλον τον κόσμο συναντιούνται στο Νέο Δελχί την περίοδο των μουσώνων, για να παρευρεθούν στο Γάμο των μουσώνων. Μυστικά που για λόγους τιμής είχαν μείνει κρυφά αποκαλύπτονται σε μια ταινία που θίγει το ζήτημα των γάμων με συνοικέσιο, αλλά και της συγκάλυψης της οικογενειακής κακοποίησης των ανηλίκων. Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός, η Μίρα Ναϊρ (1957) σπούδασε στο Δελχί αλλά και στο Χάρβαρντ.
Ο δρόμος προς τη δύση
Δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ, Ελλάδα, 2002, 80΄, BETA SP, έγχρ.
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Κυριάκος Κατζουράκης | Φωτογραφία: Αλέξης Γρίβας,
Άκης Ζορμπας, Κυριάκος Κατζουράκης | Ηθοποιοί: Κάτια Γέρου, Μαρία
Εγγλεζάκη, Θεόδωρος Γράμψας | Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
(ΕΚΚ), Ομάδα Τέχνης, ΕΡΤ
Μαρτυρίες μεταναστών για τα βάσανα και τις ταλαιπωρίες τους από τη χώρα που εγκατέλειψαν αλλά κυρίως στη χώρα που έφθασαν σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Η Ιρίνα όμως δεν θα αντέξει την εξαπάτηση και την εξώθηση στην πορνεία και θα δώσει τραγικό τέλος στη ζωή της. Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και Κρατικό Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ.
Ο Κυριάκος Κατζουράκης (1944) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ και την Αγγλία. Δούλεψε ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος για το Προξενιό της Άννας και τις Μέρες του '36. Συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης και την ομάδα χορού Οκτάνα.
Μέσα απ' τα μάτια σου
Te doy mis ojos
Μυθοπλασία, Ισπανία, 2003, 109΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Icíar Bollaín | Σενάριο: Icíar Bollaín, Alicia Luna |
Φωτογραφία: Carles Gusi | Ηθοποιοί: Laia Marull, Luis Tosar, Candela Pena |
Παραγωγή: Alta Produccion, Producciones La Iguana | Διανομή: PCV
Η Πιλάρ εγκαταλείπει το σύζυγό της, που την κακοποιεί, παίρνοντας μαζί της το γιο τους. Όταν ο Αντόνιο αντιλαμβάνεται ότι εκείνη έφυγε, την αναζητά για να την πείσει να επιστρέψει. Μια ιστορία συζυγικής βίας που αποσπά επτά Βραβεία Γκόγια στην Ισπανία αλλά και πολλά διεθνή βραβεία.
Νύφες
Μυθοπλασία, Ελλάδα/ΗΠΑ/Γαλλία, 2004, 123΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης | Σενάριο: Ιωάννα Καρυστιάνη |
Φωτογραφία: Γιώργος Αρβανίτης | Ηθοποιοί: Damian Lewis, Βικτώρια
Χαραλαμπίδου, Andrea Ferreol, Εύη Σαουλίδου, Δημήτρη Καταλειφός, Steven
Berkoff | Παραγωγή: Alco Films, K.G. Productions, Cappa DeFina Productions |
Διανομή: ODEON
Ένας αμερικανός φωτογράφος, επιστρέφοντας το 1922 με υπερωκεάνιο στην πατρίδα στο οποίο επίσης επιβαίνουν 700 ελληνίδες που προορίζονται για να παντρευτούν στην Αμερική, θα ερωτευτεί μια νεαρή κοπέλα, και μαζί θα αποκαλύψουν την απάτη που εξυφαίνεται σε βάρος των μη ελληνίδων κοριτσιών που προορίζονται για πορνεία. Σε παραγωγή του Μάρτιν Σκορσέζε, απέσπασε εννέα βραβεία στο Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Α' και Β' Γυναικείου Ρόλου και Φωτογραφίας.
Σκηνοθέτης και σεναριογράφος, ο Παντελής Βούλγαρης (1940) σπούδασε στη Σχολή Σταυράκου. Οι ταινίες του έχουν προβληθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό κι έχουν αποσπάσει πολλά βραβεία.
Χουάρες - Η πόλη των νεκρών γυναικών
Ντοκιμαντέρ, Ελλάδα, 2004-5, 60΄, BETA SP, έγχρ.
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Παρουσίαση: Γιώργος Αυγερόπουλος | Φωτογραφία:
Γιώργος Σωτηρόπουλος | Οργάνωση-Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία
Σκουμπρή | Παραγωγή: Small Planet για τη ΝΕΤ
To 1994, ξεκίνησε στην πόλη Χουάρες του Μεξικού μια μυστηριώδης σειρά δολοφονιών. Μέχρι σήμερα, περίπου 500 γυναίκες έχουν βρεθεί άγρια δολοφονημένες και πεταμένες στην έρημο. Ένα ντοκιμαντέρ της σειράς Εξάντας του Γιώργου Αυγερόπουλου, η οποία μέχρι το Νοέμβριο του 2010 είχε λάβει 29 βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ.
Ο Γιώργος Αυγερόπουλος γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και πολεμικός ανταποκριτής. Δημιούργησε τη σειρά ντοκιμαντέρ Εξάντας το 2000.
Λιούμπη
Μυθοπλασία, Ελλάδα, 2005, 96΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Λάγια Γιούργου | Φωτογραφία: Δημήτρης Κατσαΐτης |
Ηθοποιοί: Αλέξης Γεωργούλης, Ευγενία Καπλάν, Λένα Κιτσοπούλου |
Παραγωγή: ΕΚΚ, Highway Productions, Max Productions
Ο Δημήτρης, που προσπαθεί να φύγει από το σπίτι, τη μητέρα και την υστερική αδερφή του και η Λιούμπη, μια νεαρή Ρωσίδα που αναλαμβάνει να κρατάει συντροφιά στην ηλικιωμένη μητέρα του, ερωτεύονται. Η σχέση τους ωστόσο δε θα προχωρήσει. Η ταινία πήρε Βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης, ενώ διακρίθηκε και στο Φεστιβάλ του Χιούστον.
Γεννημένη στο Ηράκλειο Κρήτης, η Λάγια Γιούργου σπούδασε στη Σχολή Βακαλό, την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και το London International Film School.
Ο Βούδας λιποθύμησε από ντροπή
Buda as sharm foru rikht
Μυθοπλασία, Ιράν/ Γαλλία, 2007, 81΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Hana Makhmalbaf | Σενάριο: Marzieh Makhmalbaf |
Φωτογραφία: Ostad Ali | Ηθοποιοί: Abbas Alijome, Abdolali Hoseinali,
Nikbakht Noruz | Παραγωγή: Makhmalbaf Film House, Wild Bunch |
Διανομή: ODEON
Ένα κορίτσι στο Αφγανιστάν θέλει με ενθουσιασμό και περισσό ζήλο να πάει στο σχολείο. Πέρα από την αδιαφορία της δασκάλας και των κοριτσιών στην τάξη, επιστρέφοντας συναντά μια παρέα αγοριών που παίζουν «Ταλιμπάν και Αμερικανούς» και τα οποία την «αιχμαλωτίζουν» και σκίζουν τα βιβλία της. Κρυστάλλινη Αρκούδα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
Η Χάνα Μαχμαλμπάφ (1988) είναι κόρη του διάσημου -γεννημένου στο Ιράν- σκηνοθέτη, Μοζέν Μαχμαλμπάφ. Η πρώτη μικρού μήκους ταινία της προβλήθηκε στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο όταν εκείνη ήταν μόλις οκτώ ετών.
Το γάλα της θλίψης
La teta asustada
Μυθοπλασία, Ισπανία/ Περού, 2009, 95΄, 35 mm, έγχρ.
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Claudia Llosa | Φωτογραφία: Natasha Braier |
Ηθοποιοί: Magaly Solier, Susi Sanchez, Efrain Solis | Παραγωγή: Oberón
Cinematográfica, Vela Producciones, Wanda Visión | Διανομή: ODEON
Η Φάουστα υποφέρει από μια σπάνια ασθένεια, το γάλα της θλίψης, που μεταδίδεται μέσω του μητρικού γάλακτος γυναικών, οι οποίες βιάστηκαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους. Μέσα στο φόβο και τη σύγχυση που βιώνει, καλείται να αντιμετωπίσει και το θάνατο της μητέρας της. Η πρώτη περουβιανή ταινία που προτάθηκε για το ξενόγλωσσο Όσκαρ. Βραβεύτηκε επίσης στο Βερολίνο, το Μεξικό, την Κούβα και τον Καναδά.
Η Claudia Llosa (1976) γεννήθηκε στη Λίμα του Περού. Σπούδασε στο Περού και τη Μαδρίτη. H πρώτη της ταινία Madeinusa προβλήθηκε στο Sundance το 2006 και απέσπασε διακρίσεις διεθνώς.
Ο αγώνας του Κρίπαν
La causa de Kripan
Μυθοπλασία, Ισπανία, 2009, 87΄, 35 mm, έγχρ.
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Omer Oke | Φωτογραφία: Gaizka Bourgeaud
Zarandona | Ηθοποιοί: Gorsy Edu, Monique Sawadogo, Bruno Ciordia |
Παραγωγή: Socialprod
Ο αγώνας ενός πατέρα να σώσει την εξάχρονη κόρη του από την κλειτοριδεκτομή σε μια ταινία βασισμένη σε αληθινή ιστορία και γυρισμένη σε ντοκιμαντερίστικο ύφος. Η ταινία απέσπασε Ειδική Μνεία αλλά και Βραβείο Κοινού στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Valladolid στην Ισπανία.
Γεννημένος στο Μπενίν της Αφρικής, ο Όμερ Όκε ολοκλήρωσε τις σπουδές στην επικοινωνία και τις διεθνείς σχέσεις στο Πανεπιστήμιο της Χώρας των Βάσκων. Ο αγώνας του Κρίπαν είναι η δεύτερη ταινία του.
13 ½
Μυθοπλασία, Ελλάδα, 2010, 21΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Χάρης Βαφειάδης | Φωτογραφία: Eduard Grau |
Ηθοποιοί: Γιάννης Τσορτέκης, Αλεξάνδρα Χασάνι, Ιωάννης
Παπαδόπουλος | Παραγωγή: ΕΡΤ, N-ORASIS
Η Αφροδίτη είναι δεκατρία και μισό. Οι φίλοι της, τη φωνάζουν Τεν-Τεν. Η Αφροδίτη είναι ερωτευμένη με τον Λου. Η Αφροδίτη θέλει να μεγαλώσει. Η ταινία βραβεύθηκε στο 33ο Φεστιβάλ Ελληνικών ταινιών μικρού μήκους Δράμας & digi2010.
Ο Χάρης Βαφειάδης (1977) σπούδασε στη σχολή Σταυράκου και το National Film and Television School της Αγγλίας με υποτροφία του ΙΚΥ και της United International Pictures. Ζει και εργάζεται ως σκηνοθέτης στην Αθήνα.
Τις ελληνικές ταινίες του αφιερώματος θα προλογίσουν οι σκηνοθέτες τους.
Chus Gutiérrez: Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Σκηνοθέτιδα, σεναριογράφος και ηθοποιός. Γεννημένη στη Γρανάδα το 1962, σπούδασε στη Νέα Υόρκη, όπου και θα γυρίσει την πρώτη της μεγάλου μήκους στα αγγλικά Ο υπενοικιαστής (Sublet o Realquiler,1991) που βραβεύτηκε με το Χρυσό Κοχύλι στην Muestra Cinematográfica del Atlántico Alcances στο Κάδιθ της Ισπανίας.Μετά το ντοκιμαντέρ Mιλώντας για το σεξ (Sexo oral, 1994), θα γυρίσει την Τσιγγάνικη ψυχή (Alma gitana, 1996) που εστιάζει στην στάση της ισπανικής κοινωνίας προς τους τσιγγάνους και ιδιαίτερα τις τσιγγάνες γυναίκες. Ακολουθεί η κωμωδία Αγρύπνια (Insomnio, 1998), ενώ το 1999 λαμβάνει το Βραβείο Meridiana από το Ινστιτούτο της Ανδαλουσίας για τη Γυναίκα. Το 2001 θα γυρίσει την ταινία Δύση ηλίου (Poniente) και το 2003 συμμετέχει ως ηθοποιός στην ταινία Μέσα από τα μάτια σου (Te doy mis ojos) της Ιθιάρ Μπογέιν. Η ταινία της El calentito (2005), που διαδραματίζεται την εποχή της Movida Madrilena, λαμβάνει το Βραβείο Platino Καλύτερης Ταινίας, στο Φεστιβάλ Κωμικού Κινηματογράφου του Μόντε Κάρλο. Η Επιστροφή στη Χάνσαλα (Retorno a Hansala, 2008) είναι η τελευταία της ταινία, που θίγει το ζήτημα της μετανάστευσης μέσα από την ιστορία 11 νέων από το Μαρόκο που πνίγονται στην προσπάθεια τους να περάσουν στην Ισπανία.
Prof. Joanna Bourke: Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Καθηγήτρια Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας, Κλασσικών Σπουδών και Αρχαιολογίας στο Birkbeck College του Λονδίνου και συγγραφέας. Γεννήθηκε και σπούδασε στη Νέα Ζηλανδία. Έχει συγγράψει πολλά άρθρα και δοκίμια. Ο τρόπος γραφής της σε συνδυασμό με την τεκμηρίωση των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται την έχουν αναδείξει σε μια από τις πλέον επιτυχημένες συγγραφείς σύγχρονης ιστορίας. Διερευνά επίσης την ιστορία της σεξουαλικής βίας θέτοντας ερωτήματα όπως «Στον ιστορικό χρόνο ποιος είναι ο βιαστής;» και «Πώς εξηγούνται οι βίαιες πράξεις του (και σε ορισμένες περιπτώσεις οι πράξεις της);» Η έρευνά της επικεντρώνεται κυρίως στις βρετανικές, αμερικανικές και αυστραλιανές κοινωνίες από το 19ο έως τον 21ο αιώνα. Ανάμεσα στα πολλά έργα της ξεχωρίζουν τα: Rape: A History from 1860s to the Present (2007), An Intimate History of Killing: Face-to-Face Killing in Twentieth Century Warfare (1999), Dismembering the Male: Men’s Bodies, Britain, and the Great War (1996), Working-Class Cultures in Britain, 1890-1960: Gender, Class and Ethnicity (1994). Για το έργο της έχει βραβευθεί πολλές φορές. Ο Φόβος βρέθηκε στην τελική λίστα για το βραβείο Mind Book of the Year (2006).
Ακολουθεί το πρόγραμμα προβολών.
Πρόγραμμα προβολών
1ο Πανόραμα ταινιών για τη Βία κατά των Γυναικών
Παρασκευή 25/11
Αίθουσα Α
18.00 Ο Βούδας λιποθύμησε από ντροπή, 81΄
20.00 Τσιγγάνικη ψυχή, 95΄ (παρουσία της σκηνοθέτιδας)
22.00 Μέσα από τα μάτια σου, 109΄
(θα προλογίσει η Chus Gutiérrez που συμμετέχει ως ηθοποιός στην ταινία)
Αίθουσα Β
20.00 Νύφες, 123΄ (παρουσία του σκηνοθέτη)
Σάββατο 26/11
Αίθουσα Α
17.30 Θέλμα και Λουίζ, 130΄
20.00 Συζήτηση «Βία κατά των Γυναικών – Κινηματογραφικές Αναπαραστάσεις»
22.00 Ο Ταξιτζής, 113΄
Αίθουσα Β
20.00 Λιούμπη, 96΄
Κυριακή 27/11
Αίθουσα Α
18.00 Λουλούδια από έναν άλλο κόσμο, 108΄
20.00 Ο κύκλος, 90΄
22.00 Το γάλα της θλίψης, 95΄
Αίθουσα Β
20.00 Ζωή, 102΄ (παρουσία του σκηνοθέτη)
Δευτέρα 28/11
Αίθουσα Α
18.00 Ο γάμος των μουσώνων, 114΄
20.00 Χουάρες- Η πόλη των νεκρών γυναικών, 60΄ (παρουσία του σκηνοθέτη)
22.00 Ο αγώνας του Κρίπαν, 87΄
Αίθουσα Β
20.00 13½, 21΄
Ο δρόμος προς τη Δύση, 80΄
(παρουσία των σκηνοθετών)
Για περισσότερες πληροφορίες, συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό:
Γραφείο Τύπου Ταινιοθήκης της Ελλάδος:
Ισμήνη Χλιόβα-Μπιτζάνη: 210 3612046, 6973562081 isminicb@gmail.com
Φαίδρα Παπαδοπούλου: 210 3612046, 6936353903 phaedrapap@tainiothiki.gr
Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων:
Εμμανουέλλα Σταμίρη, 2131511161, estamiri@isotita.gr
Χριστίνα Γεράκη, 2131511134, mme@isotita.gr
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«1ο Πανόραμα ταινιών για τη Βία κατά των Γυναικών»
από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων και Ταινιοθήκη της Ελλάδος, 25 - 28 Νοεμβρίου 2011
Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων και η Ταινιοθήκη της Ελλάδος σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ισπανίας στην Αθήνα και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών στις 25 Νοεμβρίου, διοργανώνουν ένα 4ήμερο αφιέρωμα ταινιών που θα διαρκέσει από τις 25 έως τις 28 Νοεμβρίου με τίτλο 1ο Πανόραμα ταινιών για τη Βία κατά των Γυναικών. Το αφιέρωμα έχει ελεύθερη είσοδο για το κοινό και εντάσσεται στην καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.
Η βία κατά των γυναικών είναι ένα ζήτημα που ο κινηματογράφος σε παγκόσμιο επίπεδο έχει θίξει πολλές φορές στο παρελθόν αλλά και μια προβληματική με την οποία εξακολουθεί να καταπιάνεται. Οι ταινίες του αφιερώματος καταγράφουν τις εικόνες γυναικών σε παγκόσμια κλίμακα που εξακολουθούν να υφίστανται διάφορες μορφές βίας (ψυχολογική, σωματική, σεξουαλική, φυλετική, κοινωνική).
Το αφιέρωμα περιλαμβάνει 16 ταινίες μυθοπλασίας: 10 ταινίες ξένων σκηνοθετών/σκηνοθέτιδων, 4 ταινίες Ελλήνων/Ελληνίδων καθώς και 2 ταινίες τεκμηρίωσης Ελλήνων σκηνοθετών. Οι ταινίες Τσιγγάνικη ψυχή και Ο αγώνας του Κρίπαν προβάλλονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ισπανίας στην Αθήνα, ενώ ο κλασικός Ταξιτζής του Σκορσέζε θα προβληθεί στην ψηφιακή αποκατάστασή του σε 2K.
Την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου στις 20.00 η προσκεκλημένη Ισπανίδα σκηνοθέτιδα Τσους Γκουτιέρεζ (Chus Gutiérrez), εκπρόσωπος της νέας γενιάς Ισπανίδων σκηνοθετών, θα προλογίσει την ταινία της Τσιγγάνικη ψυχή (Alma gitana, 1996), αλλά και την ταινία Μέσα απ’ τα μάτια σου (Te doy mis ojos, 2003) της Ιθιάρ Μπογέιν, στην οποία συμμετέχει ως ηθοποιός. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.
Τις προβολές των ταινιών θα πλαισιώσει μια συζήτηση το Σάββατο 26 Νοεμβρίου στις 20.00 με βασική ομιλήτρια την ακαδημαϊκό Prof. Joanna Bourke. Στη συζήτηση συμμετέχουν (με αλφαβητική σειρά) οι:
- Prof. Joanna Bourke, Καθηγήτρια στο Birkbeck College του Λονδίνου, συγγραφέας του βιβλίου Rape: Sex, Violence, History, αλλά και του βιβλίου Φόβος. Στιγμιότυπα από τον πολιτισμό του 19ου και του 20ου αιώνα που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Σαββάλα.
- Chus Gutiérrez, Ισπανίδα σκηνοθέτιδα
- Κυριάκος Κατζουράκης, Σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας Ο δρόμος προς τη δύση
- Μαρία Στρατηγάκη, Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων και Επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστήμιου.
Τη συζήτηση θα συντονίσει η Μαρία Κομνηνού, Γενική Γραμματέας του Δ.Σ. της Ταινιοθήκης της Ελλάδος και Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος ΕΜΜΕ του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Οι προβολές των ταινιών πραγματοποιούνται σε συνεργασία της Ταινιοθήκης με τις ελληνικές εταιρίες διανομής Audiovisual, Odeon, PCV, Rosebud, Sony, την ξένη εταιρεία διανομής Park Circus, το ΕΚΚ, την ΕΡΤ, το Goethe-Institut Athen καθώς και την εταιρεία παραγωγής Small Planet. Χορηγοί Επικοινωνίας της Ταινιοθήκης της Ελλάδος: MEGA/ Kosmos 93.9 FM/ Στο κόκκινο 105.5 FM/ Αθήνα 9,84/ ελculture.gr/ tvxs.gr/ cinemag.gr/ sevenart.gr/ myfilm.gr/ forfree.gr. Χορηγός Υπηρεσιών της Ταινιοθήκης της Ελλάδος: FORTHcrs
Λίγα λόγια για τις ταινίες
Ο Ταξιτζής
Taxi Driver
Μυθοπλασία, ΗΠΑ, 1976, 113΄, DCP, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Martin Scorsese | Σενάριο: Paul Schrader |
Φωτογραφία: Michael Chapman | Ηθοποιοί: Robert DeNiro, Jodie
Foster, Harvey Keitel, Albert Brooks, Cybill Shepherd |
Παραγωγή: Columbia Pictures, Bill/Phillips, Italo/Judeo Productions |
Διανομή: ParkCircus
Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο στο ρόλο ενός αποκομμένου βετεράνου του Βιετνάμ, που οδηγεί ταξί τις νύχτες στη Νέα Υόρκη. Η ανήλικη Τζόντι Φόστερ υποδύεται την πόρνη που κακοποιείται από το αφεντικό της και αποτελεί το βασικό αντικείμενο των φαντασιώσεων του πρωταγωνιστή, ο οποίος σκοτώνει τον προστάτη της, την απελευθερώνει και γνωρίζει μια πρόσκαιρη δόξα. Τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ και Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες.
Εκτός από σκηνοθέτης και παραγωγός, ο Μάρτιν Σκορσέζε (1942) ίδρυσε το 1990 τη μη κερδοσκοπική οργάνωση The Film Foundation με σκοπό τη συντήρηση και αποκατάσταση ταινιών.
Θέλμα και Λουίζ
Thelma and Louise
Μυθοπλασία, ΗΠΑ/ Γαλλία, 1991, 130΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Ridley Scott | Σενάριο: Callie Khouri | Φωτογραφία:
Adrian Biddle | Ηθοποιοί: Susan Sarandon, Geena Davis, Harvey
Keitel, Michael Madsen, Brad Pitt | Παραγωγή: Pathe, Percy Main, Star
Partners III, MGM | Διανομή: ParkCircus
Δύο φίλες αφήνουν πίσω τους συζύγους τους, που τις καταπιέζουν και τις κακομεταχειρίζονται, και ξεκινούν ένα ταξίδι ζωής χωρίς επιστροφή. Μια ταινία αντιστροφή του Ξένοιαστου καβαλάρη -ύμνος στη γυναικεία απελευθέρωση και την ματαίωση της στην αμερικανική κοινωνία που κέρδισε το Όσκαρ Σεναρίου.
Ο άγγλος Ρίντλεϊ Σκοτ (1937) έκανε μεγάλη επιτυχία με τις ταινίες Alien (1979) και Blade Runner (1982), αλλά και με τον πρόσφατο Μονομάχο (Gladiator, 2000). Οι δυναμικοί γυναικείοι χαρακτήρες απασχολούν συχνά τις ταινίες του.
Ζωή (Μια ωραία πεταλούδα)
Μυθοπλασία, Ελλάδα, 1995, 102΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κατακουζηνός | Σενάριο: Γιώργος
Διαλεγμένος, Γιώργος Κατακουζηνός | Φωτογραφία: Νίκος
Καβουκίδης Ηθοποιοί: Γεωργία Αποστόλου, Βασίλης Σεϊμένης,
Δέσποινα Κούρτη | Παραγωγή: Palomar Films, ΕΚΚ, Magnum Film
Η ταινία βασίζεται στην αληθινή ιστορία ενός παντρεμένου ζευγαριού με αισθητή διαφορά ηλικίας. Πάνω σ' έναν καβγά με ιδιαίτερη ένταση, ο Άρης τυφλωμένος από ζήλεια, μαχαιρώνει τη Ζωή, και στη συνέχεια τεμαχίζει το πτώμα. Η δίκη που ακολουθεί τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας και ο Άρης γίνεται το πρόσωπο της ημέρας. Βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου στο Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης.
Σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός, ο Γιώργος Κατακουζηνός γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και γύρισε σημαντικές ταινίες μεταξύ των οποίων οι Άγγελος (1982) και Απουσίες (1987).
Τσιγγάνικη ψυχή
Alma gitana
Μυθοπλασία, Ισπανία, 1996, 95΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Chus Gutiérrez | Σενάριο: Joaquín Jorde, Chus Gutiérrez,
Antonio Conesa, Juan Vicente Córdoba | Φωτογραφία: Arnaldo Catinari |
Ηθοποιοί: Amara Carmona, Pedro Alonso, Peret, Rafael Alvarez, Loles Leon |
Παραγωγή: Samarkanda
Ένας νεαρός που φιλοδοξεί να ασχοληθεί επαγγελματικά με το χορό ερωτεύεται μια νεαρή τσιγγάνα. Η ταινία που προβάλλεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, θίγει ένα μείζον ζήτημα της ισπανικής κοινωνίας, τη θέση των τσιγγάνων. Υποψηφιότητα για το ισπανικό βραβείο Γκόγια Καλύτερης Νέας Ηθοποιού.
H Τσους Γκουτιέρεθ (1962) είναι σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός. Σπούδασε στη Νέα Υόρκη κι έχει στο ενεργητικό της επτά μεγάλου μήκους ταινίες.
Λουλούδια από έναν άλλον κόσμο
Flores de otro mundo
Μυθοπλασία, Ισπανία, 1999, 108΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Icíar Bollaín | Σενάριο: Icíar Bollaín, Julio Llamazares |
Φωτογραφία: Teo Delgado | Ηθοποιοί: José Sanco, Luis Tosar, Lissete
Mejia, Chete Lera, Marilyn Torres, Elena Irureta | Παραγωγή: Producciones
La Iguana, Alta Films
Τρεις γυναίκες από τη Λατινική Αμερική παντρεύονται τρεις άντρες σε ένα απομονωμένο χωριό της Ισπανίας, ελπίζοντας πως θα βρουν μια καλύτερη ζωή και λιγότερη μοναξιά. Φτάνοντας στην ισπανική επαρχία έρχονται αντιμέτωπες με τις προσδοκίες, τις πολιτισμικές διαφορές, τη «σύγκρουση» επαρχίας και πόλης. Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών στο Φεστιβάλ Καννών.
Η Ιθιάρ Μπογιαΐν (1967) ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός σε ηλικία 15 ετών, έχοντας συμμετάσχει σε ταινίες όπως Γη και ελευθερία του Κεν Λόουτς αλλά και Νότος (El sur, 1983) του Βίκτορ Έριθε. Έχει στο ενεργητικό της αρκετές βραβευμένες ταινίες, ενώ συμμετέχει ενεργά στο ισπανικό γυναικείο κίνημα.
Ο κύκλος
Dayereh
Μυθοπλασία, Ιράν/ Ιταλία/ Ελβετία, 2000, 90΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Jafar Panahi | Σενάριο: Kambuzia Partovi, Jafar Panahi |
Φωτογραφία: Bahram Badakhshani | Ηθοποιοί: Nargess Mamizadeh, Maryam
Parvin Almani, Mojgan Faramarzi | Παραγωγή: Jafar Panahi Film Productions,
Lumiere & Company, Mikado Film
Οι ιστορίες διαφόρων γυναικών στην εξαιρετικά καταπιεστική ιρανική κοινωνία. Η ταινία απέσπασε το Χρυσό Λέοντα στη Βενετία καθώς και το βραβείο FIPRESCI.
Ο ιρανός Τζαφαρ Παναχί (1960) έχει έντεκα ταινίες στο ενεργητικό του. Το 2010 καταδικάστηκε από το ιρανικό καθεστώς σ' έξι χρόνια φυλάκιση αφού κατηγορήθηκε πως οι ταινίες του στρέφονται εναντίον της ιρανικής κυβέρνησης. Του απαγορεύθηκε επίσης να σκηνοθετήσει ξανά, να ταξιδέψει και να δίνει συνεντεύξεις για είκοσι χρόνια.
O γάμος των μουσώνων
Monsoon Wedding
Μυθοπλασία, Ινδία/ ΗΠΑ/ Ιταλία/ Γερμανία/ Γαλλία, 2001, 114΄ 35mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Mira Nair | Σενάριο: Sabrina Dhawan | Φωτογραφία: Declan
Quinn | Ηθοποιοί: Naseeruddin Shah, Lillete Dubey, Shefali Shetty |
Παραγωγή: IFC Productions, Mirabai Films, Keyfilms Roma, Pandora
Filmproduktion, Paradis Films | Διανομή: Audiovisual
Συγγενείς από όλον τον κόσμο συναντιούνται στο Νέο Δελχί την περίοδο των μουσώνων, για να παρευρεθούν στο Γάμο των μουσώνων. Μυστικά που για λόγους τιμής είχαν μείνει κρυφά αποκαλύπτονται σε μια ταινία που θίγει το ζήτημα των γάμων με συνοικέσιο, αλλά και της συγκάλυψης της οικογενειακής κακοποίησης των ανηλίκων. Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός, η Μίρα Ναϊρ (1957) σπούδασε στο Δελχί αλλά και στο Χάρβαρντ.
Ο δρόμος προς τη δύση
Δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ, Ελλάδα, 2002, 80΄, BETA SP, έγχρ.
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Κυριάκος Κατζουράκης | Φωτογραφία: Αλέξης Γρίβας,
Άκης Ζορμπας, Κυριάκος Κατζουράκης | Ηθοποιοί: Κάτια Γέρου, Μαρία
Εγγλεζάκη, Θεόδωρος Γράμψας | Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου
(ΕΚΚ), Ομάδα Τέχνης, ΕΡΤ
Μαρτυρίες μεταναστών για τα βάσανα και τις ταλαιπωρίες τους από τη χώρα που εγκατέλειψαν αλλά κυρίως στη χώρα που έφθασαν σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Η Ιρίνα όμως δεν θα αντέξει την εξαπάτηση και την εξώθηση στην πορνεία και θα δώσει τραγικό τέλος στη ζωή της. Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και Κρατικό Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ.
Ο Κυριάκος Κατζουράκης (1944) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ και την Αγγλία. Δούλεψε ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος για το Προξενιό της Άννας και τις Μέρες του '36. Συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης και την ομάδα χορού Οκτάνα.
Μέσα απ' τα μάτια σου
Te doy mis ojos
Μυθοπλασία, Ισπανία, 2003, 109΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Icíar Bollaín | Σενάριο: Icíar Bollaín, Alicia Luna |
Φωτογραφία: Carles Gusi | Ηθοποιοί: Laia Marull, Luis Tosar, Candela Pena |
Παραγωγή: Alta Produccion, Producciones La Iguana | Διανομή: PCV
Η Πιλάρ εγκαταλείπει το σύζυγό της, που την κακοποιεί, παίρνοντας μαζί της το γιο τους. Όταν ο Αντόνιο αντιλαμβάνεται ότι εκείνη έφυγε, την αναζητά για να την πείσει να επιστρέψει. Μια ιστορία συζυγικής βίας που αποσπά επτά Βραβεία Γκόγια στην Ισπανία αλλά και πολλά διεθνή βραβεία.
Νύφες
Μυθοπλασία, Ελλάδα/ΗΠΑ/Γαλλία, 2004, 123΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης | Σενάριο: Ιωάννα Καρυστιάνη |
Φωτογραφία: Γιώργος Αρβανίτης | Ηθοποιοί: Damian Lewis, Βικτώρια
Χαραλαμπίδου, Andrea Ferreol, Εύη Σαουλίδου, Δημήτρη Καταλειφός, Steven
Berkoff | Παραγωγή: Alco Films, K.G. Productions, Cappa DeFina Productions |
Διανομή: ODEON
Ένας αμερικανός φωτογράφος, επιστρέφοντας το 1922 με υπερωκεάνιο στην πατρίδα στο οποίο επίσης επιβαίνουν 700 ελληνίδες που προορίζονται για να παντρευτούν στην Αμερική, θα ερωτευτεί μια νεαρή κοπέλα, και μαζί θα αποκαλύψουν την απάτη που εξυφαίνεται σε βάρος των μη ελληνίδων κοριτσιών που προορίζονται για πορνεία. Σε παραγωγή του Μάρτιν Σκορσέζε, απέσπασε εννέα βραβεία στο Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Α' και Β' Γυναικείου Ρόλου και Φωτογραφίας.
Σκηνοθέτης και σεναριογράφος, ο Παντελής Βούλγαρης (1940) σπούδασε στη Σχολή Σταυράκου. Οι ταινίες του έχουν προβληθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό κι έχουν αποσπάσει πολλά βραβεία.
Χουάρες - Η πόλη των νεκρών γυναικών
Ντοκιμαντέρ, Ελλάδα, 2004-5, 60΄, BETA SP, έγχρ.
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Παρουσίαση: Γιώργος Αυγερόπουλος | Φωτογραφία:
Γιώργος Σωτηρόπουλος | Οργάνωση-Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία
Σκουμπρή | Παραγωγή: Small Planet για τη ΝΕΤ
To 1994, ξεκίνησε στην πόλη Χουάρες του Μεξικού μια μυστηριώδης σειρά δολοφονιών. Μέχρι σήμερα, περίπου 500 γυναίκες έχουν βρεθεί άγρια δολοφονημένες και πεταμένες στην έρημο. Ένα ντοκιμαντέρ της σειράς Εξάντας του Γιώργου Αυγερόπουλου, η οποία μέχρι το Νοέμβριο του 2010 είχε λάβει 29 βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ.
Ο Γιώργος Αυγερόπουλος γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και πολεμικός ανταποκριτής. Δημιούργησε τη σειρά ντοκιμαντέρ Εξάντας το 2000.
Λιούμπη
Μυθοπλασία, Ελλάδα, 2005, 96΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Λάγια Γιούργου | Φωτογραφία: Δημήτρης Κατσαΐτης |
Ηθοποιοί: Αλέξης Γεωργούλης, Ευγενία Καπλάν, Λένα Κιτσοπούλου |
Παραγωγή: ΕΚΚ, Highway Productions, Max Productions
Ο Δημήτρης, που προσπαθεί να φύγει από το σπίτι, τη μητέρα και την υστερική αδερφή του και η Λιούμπη, μια νεαρή Ρωσίδα που αναλαμβάνει να κρατάει συντροφιά στην ηλικιωμένη μητέρα του, ερωτεύονται. Η σχέση τους ωστόσο δε θα προχωρήσει. Η ταινία πήρε Βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Κιν/φου Θεσσαλονίκης, ενώ διακρίθηκε και στο Φεστιβάλ του Χιούστον.
Γεννημένη στο Ηράκλειο Κρήτης, η Λάγια Γιούργου σπούδασε στη Σχολή Βακαλό, την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και το London International Film School.
Ο Βούδας λιποθύμησε από ντροπή
Buda as sharm foru rikht
Μυθοπλασία, Ιράν/ Γαλλία, 2007, 81΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Hana Makhmalbaf | Σενάριο: Marzieh Makhmalbaf |
Φωτογραφία: Ostad Ali | Ηθοποιοί: Abbas Alijome, Abdolali Hoseinali,
Nikbakht Noruz | Παραγωγή: Makhmalbaf Film House, Wild Bunch |
Διανομή: ODEON
Ένα κορίτσι στο Αφγανιστάν θέλει με ενθουσιασμό και περισσό ζήλο να πάει στο σχολείο. Πέρα από την αδιαφορία της δασκάλας και των κοριτσιών στην τάξη, επιστρέφοντας συναντά μια παρέα αγοριών που παίζουν «Ταλιμπάν και Αμερικανούς» και τα οποία την «αιχμαλωτίζουν» και σκίζουν τα βιβλία της. Κρυστάλλινη Αρκούδα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
Η Χάνα Μαχμαλμπάφ (1988) είναι κόρη του διάσημου -γεννημένου στο Ιράν- σκηνοθέτη, Μοζέν Μαχμαλμπάφ. Η πρώτη μικρού μήκους ταινία της προβλήθηκε στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο όταν εκείνη ήταν μόλις οκτώ ετών.
Το γάλα της θλίψης
La teta asustada
Μυθοπλασία, Ισπανία/ Περού, 2009, 95΄, 35 mm, έγχρ.
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Claudia Llosa | Φωτογραφία: Natasha Braier |
Ηθοποιοί: Magaly Solier, Susi Sanchez, Efrain Solis | Παραγωγή: Oberón
Cinematográfica, Vela Producciones, Wanda Visión | Διανομή: ODEON
Η Φάουστα υποφέρει από μια σπάνια ασθένεια, το γάλα της θλίψης, που μεταδίδεται μέσω του μητρικού γάλακτος γυναικών, οι οποίες βιάστηκαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους. Μέσα στο φόβο και τη σύγχυση που βιώνει, καλείται να αντιμετωπίσει και το θάνατο της μητέρας της. Η πρώτη περουβιανή ταινία που προτάθηκε για το ξενόγλωσσο Όσκαρ. Βραβεύτηκε επίσης στο Βερολίνο, το Μεξικό, την Κούβα και τον Καναδά.
Η Claudia Llosa (1976) γεννήθηκε στη Λίμα του Περού. Σπούδασε στο Περού και τη Μαδρίτη. H πρώτη της ταινία Madeinusa προβλήθηκε στο Sundance το 2006 και απέσπασε διακρίσεις διεθνώς.
Ο αγώνας του Κρίπαν
La causa de Kripan
Μυθοπλασία, Ισπανία, 2009, 87΄, 35 mm, έγχρ.
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Omer Oke | Φωτογραφία: Gaizka Bourgeaud
Zarandona | Ηθοποιοί: Gorsy Edu, Monique Sawadogo, Bruno Ciordia |
Παραγωγή: Socialprod
Ο αγώνας ενός πατέρα να σώσει την εξάχρονη κόρη του από την κλειτοριδεκτομή σε μια ταινία βασισμένη σε αληθινή ιστορία και γυρισμένη σε ντοκιμαντερίστικο ύφος. Η ταινία απέσπασε Ειδική Μνεία αλλά και Βραβείο Κοινού στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Valladolid στην Ισπανία.
Γεννημένος στο Μπενίν της Αφρικής, ο Όμερ Όκε ολοκλήρωσε τις σπουδές στην επικοινωνία και τις διεθνείς σχέσεις στο Πανεπιστήμιο της Χώρας των Βάσκων. Ο αγώνας του Κρίπαν είναι η δεύτερη ταινία του.
13 ½
Μυθοπλασία, Ελλάδα, 2010, 21΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Χάρης Βαφειάδης | Φωτογραφία: Eduard Grau |
Ηθοποιοί: Γιάννης Τσορτέκης, Αλεξάνδρα Χασάνι, Ιωάννης
Παπαδόπουλος | Παραγωγή: ΕΡΤ, N-ORASIS
Η Αφροδίτη είναι δεκατρία και μισό. Οι φίλοι της, τη φωνάζουν Τεν-Τεν. Η Αφροδίτη είναι ερωτευμένη με τον Λου. Η Αφροδίτη θέλει να μεγαλώσει. Η ταινία βραβεύθηκε στο 33ο Φεστιβάλ Ελληνικών ταινιών μικρού μήκους Δράμας & digi2010.
Ο Χάρης Βαφειάδης (1977) σπούδασε στη σχολή Σταυράκου και το National Film and Television School της Αγγλίας με υποτροφία του ΙΚΥ και της United International Pictures. Ζει και εργάζεται ως σκηνοθέτης στην Αθήνα.
Τις ελληνικές ταινίες του αφιερώματος θα προλογίσουν οι σκηνοθέτες τους.
Chus Gutiérrez: Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Σκηνοθέτιδα, σεναριογράφος και ηθοποιός. Γεννημένη στη Γρανάδα το 1962, σπούδασε στη Νέα Υόρκη, όπου και θα γυρίσει την πρώτη της μεγάλου μήκους στα αγγλικά Ο υπενοικιαστής (Sublet o Realquiler,1991) που βραβεύτηκε με το Χρυσό Κοχύλι στην Muestra Cinematográfica del Atlántico Alcances στο Κάδιθ της Ισπανίας.Μετά το ντοκιμαντέρ Mιλώντας για το σεξ (Sexo oral, 1994), θα γυρίσει την Τσιγγάνικη ψυχή (Alma gitana, 1996) που εστιάζει στην στάση της ισπανικής κοινωνίας προς τους τσιγγάνους και ιδιαίτερα τις τσιγγάνες γυναίκες. Ακολουθεί η κωμωδία Αγρύπνια (Insomnio, 1998), ενώ το 1999 λαμβάνει το Βραβείο Meridiana από το Ινστιτούτο της Ανδαλουσίας για τη Γυναίκα. Το 2001 θα γυρίσει την ταινία Δύση ηλίου (Poniente) και το 2003 συμμετέχει ως ηθοποιός στην ταινία Μέσα από τα μάτια σου (Te doy mis ojos) της Ιθιάρ Μπογέιν. Η ταινία της El calentito (2005), που διαδραματίζεται την εποχή της Movida Madrilena, λαμβάνει το Βραβείο Platino Καλύτερης Ταινίας, στο Φεστιβάλ Κωμικού Κινηματογράφου του Μόντε Κάρλο. Η Επιστροφή στη Χάνσαλα (Retorno a Hansala, 2008) είναι η τελευταία της ταινία, που θίγει το ζήτημα της μετανάστευσης μέσα από την ιστορία 11 νέων από το Μαρόκο που πνίγονται στην προσπάθεια τους να περάσουν στην Ισπανία.
Prof. Joanna Bourke: Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Καθηγήτρια Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας, Κλασσικών Σπουδών και Αρχαιολογίας στο Birkbeck College του Λονδίνου και συγγραφέας. Γεννήθηκε και σπούδασε στη Νέα Ζηλανδία. Έχει συγγράψει πολλά άρθρα και δοκίμια. Ο τρόπος γραφής της σε συνδυασμό με την τεκμηρίωση των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται την έχουν αναδείξει σε μια από τις πλέον επιτυχημένες συγγραφείς σύγχρονης ιστορίας. Διερευνά επίσης την ιστορία της σεξουαλικής βίας θέτοντας ερωτήματα όπως «Στον ιστορικό χρόνο ποιος είναι ο βιαστής;» και «Πώς εξηγούνται οι βίαιες πράξεις του (και σε ορισμένες περιπτώσεις οι πράξεις της);» Η έρευνά της επικεντρώνεται κυρίως στις βρετανικές, αμερικανικές και αυστραλιανές κοινωνίες από το 19ο έως τον 21ο αιώνα. Ανάμεσα στα πολλά έργα της ξεχωρίζουν τα: Rape: A History from 1860s to the Present (2007), An Intimate History of Killing: Face-to-Face Killing in Twentieth Century Warfare (1999), Dismembering the Male: Men’s Bodies, Britain, and the Great War (1996), Working-Class Cultures in Britain, 1890-1960: Gender, Class and Ethnicity (1994). Για το έργο της έχει βραβευθεί πολλές φορές. Ο Φόβος βρέθηκε στην τελική λίστα για το βραβείο Mind Book of the Year (2006).
Ακολουθεί το πρόγραμμα προβολών.
Πρόγραμμα προβολών
1ο Πανόραμα ταινιών για τη Βία κατά των Γυναικών
Παρασκευή 25/11
Αίθουσα Α
18.00 Ο Βούδας λιποθύμησε από ντροπή, 81΄
20.00 Τσιγγάνικη ψυχή, 95΄ (παρουσία της σκηνοθέτιδας)
22.00 Μέσα από τα μάτια σου, 109΄
(θα προλογίσει η Chus Gutiérrez που συμμετέχει ως ηθοποιός στην ταινία)
Αίθουσα Β
20.00 Νύφες, 123΄ (παρουσία του σκηνοθέτη)
Σάββατο 26/11
Αίθουσα Α
17.30 Θέλμα και Λουίζ, 130΄
20.00 Συζήτηση «Βία κατά των Γυναικών – Κινηματογραφικές Αναπαραστάσεις»
22.00 Ο Ταξιτζής, 113΄
Αίθουσα Β
20.00 Λιούμπη, 96΄
Κυριακή 27/11
Αίθουσα Α
18.00 Λουλούδια από έναν άλλο κόσμο, 108΄
20.00 Ο κύκλος, 90΄
22.00 Το γάλα της θλίψης, 95΄
Αίθουσα Β
20.00 Ζωή, 102΄ (παρουσία του σκηνοθέτη)
Δευτέρα 28/11
Αίθουσα Α
18.00 Ο γάμος των μουσώνων, 114΄
20.00 Χουάρες- Η πόλη των νεκρών γυναικών, 60΄ (παρουσία του σκηνοθέτη)
22.00 Ο αγώνας του Κρίπαν, 87΄
Αίθουσα Β
20.00 13½, 21΄
Ο δρόμος προς τη Δύση, 80΄
(παρουσία των σκηνοθετών)
Για περισσότερες πληροφορίες, συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό:
Γραφείο Τύπου Ταινιοθήκης της Ελλάδος:
Ισμήνη Χλιόβα-Μπιτζάνη: 210 3612046, 6973562081 isminicb@gmail.com
Φαίδρα Παπαδοπούλου: 210 3612046, 6936353903 phaedrapap@tainiothiki.gr
Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων:
Εμμανουέλλα Σταμίρη, 2131511161, estamiri@isotita.gr
Χριστίνα Γεράκη, 2131511134, mme@isotita.gr
Ψήφισμα – κάλεσμα :Απαντάμε με καταλήψεις των γραφείων της ΔΕΗ πανελλαδικά ,αν χτυπήσουν την κατάληψη της ΔΕΗ στον Χολαργό!
Η Αμεσοδημοκρατική Συνέλευση Λακωνίας (Μολάοι ) θέλοντας να εκφράσει έμπρακτα την συμπαράστασή της στον δίκαιο αγώνα του Λαού και της ΓΕΝΟΠ ενάντια στα άδικα και αντισυνταγματικά χαράτσια καλεί : τις λαϊκές συνελεύσεις , τις συλλογικότητες και τα άτομα που συμμερίζονται το δίκαιο του αγώνα ενάντια στα χαράτσια , να απαντήσουν σε τυχόν κατασταλτικό χτύπημα στην κατάληψη της ΔΕΗ στον Χολαργό , με καταλήψεις των γραφείων αλλά και των υποδομών γενικότερα της ΔΕΗ σε όλη την χώρα !
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ.
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ.
Αμεσοδημοκρατική Συνέλευση Λακωνίας (Μολάοι ) 22-11-2011
www.plateiamolaon.wordpress.com smolaoi@yahoo.com
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ.
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ.
Αμεσοδημοκρατική Συνέλευση Λακωνίας (Μολάοι ) 22-11-2011
www.plateiamolaon.wordpress.com smolaoi@yahoo.com
Tuesday, November 22, 2011
ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΑ ΙΣΠΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ από τον Antonio
Καλησπέρα από Μαδρίτη.
Οι Ισπανοί, όπως ήταν αναμενόμενο, έδωσαν λευκη επιταγή στο Λαϊκό Κόμμα (PP) που, με το 44% των ψήφων έχει και την αυτοδυναμία αποσπώντας 186 από τις 350 έδρες της Βουλής. Σε όλες τις εκλογικές περιοχές - πλην των νομων Βαρκελώνης και Σεβίλλης - επικράτησε η Δεξιά που πέτυχε τα καλύτερα αποτελέσματα κατόπιν της μεταπολίτευσης. Ο ηγέτης της, ο κύριος Ραχόι, πανηγύρισε την νίκη με το επιτελείο και τους υποστηρικτές του ισχυριζόμενος ότι έρχονται δύσκολοι καιροί για την χωρα και δεν μπορεί κανεις και κάνει θαύματα σε αυτήν την απελπιστική κατάσταση όπου η ανεργία πλήττει 5.000.000 Ισπανούς/Ισπανίδες. Πράγματι, αυτή η μεγάλη επιτυχία του Λαϊκού Κόμματος δεν οφείλεται στις ικανότητες του νέου Πρωθυπουργού που ούτε ανήγγειλε, ούτε έπραξε κατιτί αλλα στην ανεπάρκεια του PSOE (Ισπανικού Εργατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος) - που έχασε 59 έδρες - να αντιμετωπίσει την κρίση. Aλλοι πολιτικοί φορείς σαν η Ενωμένη Αριστερά (ΙU) Amaiur (Βασκικό κόμμα) και Σύγκλιση και Ένωση (CIU, καταλανοί εθνικιστές) έχουν επωφεληθεί από την εκατόμβη των σοσιαλιστών. Κατά πασα πιθανότητα ο νέος Πρωθυπουργός θα κυβερνήσει την χωρα ακολουθώντας τις οδηγίες των Βρυξελλών και της κυριας Merkel που τον παρακινούν να συγκροτήσουν σύντομα την κυβέρνηση και να λάβει τα πρώτα μετρα αυστηρής λιτότητας. Ο κύριος Ραχόι έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα κάνει περικοπές σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής και προς το παρόν δε θα γίνει καμια μεταρρύθμιση όσον αφορά το ασφαλιστικό. Μέρες πριν, η διαφορα μεταξύ του ισπανικού και του γερμανικού ομολογου ξεπέρασε τις 450 μονάδες καθώς ο ηγέτης της Δεξιάς επέμενε να μην αποκαλύπτει το πρόγραμμα του. Αυτό αποδεικνύει ότι οι αγορές χρειάζονται ένα τρίτο θύμα μετά την Ελλάδα και την Ιταλία.
Η αποχη έπαιξε ένα σημαντικό ρολο, φτάνοντας περίπου στο 30%.Το 15 M και συγκεκριμένα η Πραγματική Δημοκρατία Τώρα είχαν διαδώσει διαδικτυακά ένα έγγραφο περί της νομιμότητας της "συμμετοχικής αποχης". Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στον πολίτη να διατυπώσει στον δικαστικό αντιπρόσωπο τα παράπονα του κατά του πολιτικού συστήματος και τους λόγους του για να μην πάρει μέρος στην αναμέτρηση. Η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή αντέδρασε γρήγορα, εκδίδοντας μια ανακοίνωση στην οποια απαγόρευε την "συμμετοχική άρνηση ψήφου" τονίζοντας το γεγονός ότι αν κάποιος ήθελε να καταφύγει σε αυτόν τον τρόπο διαμαρτυρίας θα αποβαλλόταν από το εκλογικό τίμημα από τα σώματα ασφαλειας, περιορίζοντας την υποβολή των παραπόνων μονο σε περίπτωση φανερών γραφειοκρατικών παρανομιών, κάτι που στην ουσία έγινε. Σε κάποια εκλογικά τμήματα της Μαδρίτης και της Σαραγόθας έλειπαν τα ψηφοδέλτια του μικρού σχήματος "Βουλευτικές έδρες εν λευκώ", των οποιων οι υποψήφιοι θα άφηναν τις έδρες κενές χωρίς να εισπράττουν καν ευρώ. Μήπως η παρουσία αυτού του νεοσύστατου πολιτικού φορέα θα αποτελούσε σοβαρό κίνδυνο για το κατεστημένο;
Από την ισπανική πρωτεύουσα με αγάπη, Antonio.
Οι Ισπανοί, όπως ήταν αναμενόμενο, έδωσαν λευκη επιταγή στο Λαϊκό Κόμμα (PP) που, με το 44% των ψήφων έχει και την αυτοδυναμία αποσπώντας 186 από τις 350 έδρες της Βουλής. Σε όλες τις εκλογικές περιοχές - πλην των νομων Βαρκελώνης και Σεβίλλης - επικράτησε η Δεξιά που πέτυχε τα καλύτερα αποτελέσματα κατόπιν της μεταπολίτευσης. Ο ηγέτης της, ο κύριος Ραχόι, πανηγύρισε την νίκη με το επιτελείο και τους υποστηρικτές του ισχυριζόμενος ότι έρχονται δύσκολοι καιροί για την χωρα και δεν μπορεί κανεις και κάνει θαύματα σε αυτήν την απελπιστική κατάσταση όπου η ανεργία πλήττει 5.000.000 Ισπανούς/Ισπανίδες. Πράγματι, αυτή η μεγάλη επιτυχία του Λαϊκού Κόμματος δεν οφείλεται στις ικανότητες του νέου Πρωθυπουργού που ούτε ανήγγειλε, ούτε έπραξε κατιτί αλλα στην ανεπάρκεια του PSOE (Ισπανικού Εργατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος) - που έχασε 59 έδρες - να αντιμετωπίσει την κρίση. Aλλοι πολιτικοί φορείς σαν η Ενωμένη Αριστερά (ΙU) Amaiur (Βασκικό κόμμα) και Σύγκλιση και Ένωση (CIU, καταλανοί εθνικιστές) έχουν επωφεληθεί από την εκατόμβη των σοσιαλιστών. Κατά πασα πιθανότητα ο νέος Πρωθυπουργός θα κυβερνήσει την χωρα ακολουθώντας τις οδηγίες των Βρυξελλών και της κυριας Merkel που τον παρακινούν να συγκροτήσουν σύντομα την κυβέρνηση και να λάβει τα πρώτα μετρα αυστηρής λιτότητας. Ο κύριος Ραχόι έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα κάνει περικοπές σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής και προς το παρόν δε θα γίνει καμια μεταρρύθμιση όσον αφορά το ασφαλιστικό. Μέρες πριν, η διαφορα μεταξύ του ισπανικού και του γερμανικού ομολογου ξεπέρασε τις 450 μονάδες καθώς ο ηγέτης της Δεξιάς επέμενε να μην αποκαλύπτει το πρόγραμμα του. Αυτό αποδεικνύει ότι οι αγορές χρειάζονται ένα τρίτο θύμα μετά την Ελλάδα και την Ιταλία.
Η αποχη έπαιξε ένα σημαντικό ρολο, φτάνοντας περίπου στο 30%.Το 15 M και συγκεκριμένα η Πραγματική Δημοκρατία Τώρα είχαν διαδώσει διαδικτυακά ένα έγγραφο περί της νομιμότητας της "συμμετοχικής αποχης". Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στον πολίτη να διατυπώσει στον δικαστικό αντιπρόσωπο τα παράπονα του κατά του πολιτικού συστήματος και τους λόγους του για να μην πάρει μέρος στην αναμέτρηση. Η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή αντέδρασε γρήγορα, εκδίδοντας μια ανακοίνωση στην οποια απαγόρευε την "συμμετοχική άρνηση ψήφου" τονίζοντας το γεγονός ότι αν κάποιος ήθελε να καταφύγει σε αυτόν τον τρόπο διαμαρτυρίας θα αποβαλλόταν από το εκλογικό τίμημα από τα σώματα ασφαλειας, περιορίζοντας την υποβολή των παραπόνων μονο σε περίπτωση φανερών γραφειοκρατικών παρανομιών, κάτι που στην ουσία έγινε. Σε κάποια εκλογικά τμήματα της Μαδρίτης και της Σαραγόθας έλειπαν τα ψηφοδέλτια του μικρού σχήματος "Βουλευτικές έδρες εν λευκώ", των οποιων οι υποψήφιοι θα άφηναν τις έδρες κενές χωρίς να εισπράττουν καν ευρώ. Μήπως η παρουσία αυτού του νεοσύστατου πολιτικού φορέα θα αποτελούσε σοβαρό κίνδυνο για το κατεστημένο;
Από την ισπανική πρωτεύουσα με αγάπη, Antonio.
Monday, November 21, 2011
Τι παρέμβαση θα κάνει ο Εισαγγελέας άραγε;
ΑΠΕ-ΜΠΕ Αθήνα, Ελλάδα 141 Greek
Αριθμός Είδησης: 10627797
Την παρέμβαση του εισαγγελέα προκειμένου να σταματήσει άμεσα η κατάληψη του Κέντρου Έκδοσης Εντολών Διακοπής Ρεύματος από τη ΓΕΝΟΠ ζήτησε η διοίκηση της ΔΕΗ ύστερα από συνεννόηση με το ΥΠΕΚΑ, το οποίο κατηγορεί τη ΓΕΝΟΠ για ανευθυνότητα.
Σε σημερινή ανακοίνωση το υπουργείο επισημαίνει ότι "κανείς δε νομιμοποιείται να παίρνει το νόμο στα χέρια του και να βάζει στενά συντεχνιακά συμφέροντα πάνω από το εθνικό συμφέρον" και καλεί τη ΓΕΝΟΠ να σταματήσει να παριστάνει ανεύθυνα το "Ρομπέν των Δασών" σε μία τόσο σοβαρή συγκυρία για τη χώρα.
"Προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη το γεγονός ότι η σημερινή ενέργεια πραγματοποιείται, ενώ ήδη είχε γίνει γνωστό ότι η Κυβέρνηση βρίσκεται σε συνεννόηση με τη διοίκηση της ΔΕΗ, ώστε να μην γίνεται διακοπή ρεύματος σε ευπαθείς ομάδες, έως ότου οριστικοποιηθεί ο τρόπος προστασίας τους σε σχέση με την πληρωμή του τέλους ακινήτου" αναφέρει το ΥΠΕΚΑ.
Αριθμός Είδησης: 10627797
Την παρέμβαση του εισαγγελέα προκειμένου να σταματήσει άμεσα η κατάληψη του Κέντρου Έκδοσης Εντολών Διακοπής Ρεύματος από τη ΓΕΝΟΠ ζήτησε η διοίκηση της ΔΕΗ ύστερα από συνεννόηση με το ΥΠΕΚΑ, το οποίο κατηγορεί τη ΓΕΝΟΠ για ανευθυνότητα.
Σε σημερινή ανακοίνωση το υπουργείο επισημαίνει ότι "κανείς δε νομιμοποιείται να παίρνει το νόμο στα χέρια του και να βάζει στενά συντεχνιακά συμφέροντα πάνω από το εθνικό συμφέρον" και καλεί τη ΓΕΝΟΠ να σταματήσει να παριστάνει ανεύθυνα το "Ρομπέν των Δασών" σε μία τόσο σοβαρή συγκυρία για τη χώρα.
"Προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη το γεγονός ότι η σημερινή ενέργεια πραγματοποιείται, ενώ ήδη είχε γίνει γνωστό ότι η Κυβέρνηση βρίσκεται σε συνεννόηση με τη διοίκηση της ΔΕΗ, ώστε να μην γίνεται διακοπή ρεύματος σε ευπαθείς ομάδες, έως ότου οριστικοποιηθεί ο τρόπος προστασίας τους σε σχέση με την πληρωμή του τέλους ακινήτου" αναφέρει το ΥΠΕΚΑ.
Saturday, November 19, 2011
"Η επιστημονική φαντασία σαν εργαλείο σκέψης κόντρα στην κρίση" την Τρίτη στον Βοτανικό Κήπο
Την Τρίτη 22 Νοεμβρίου στις 8:00 μ.μ. στον Βοτανικό Κήπο της Πετρούπολης θα γίνει μια συζήτηση με θέμα "Η επιστημονική φαντασία σαν εργαλείο σκέψης κόντρα στην κρίση". Η συζήτηση οργανώνεται από τον ελεύθερο κοινωνικό χώρο που έχει δημιουργηθεί από το 2009 εκεί και το αρχικό πλαίσιο της κουβέντας θα στήσουν με μικρές εισηγήσεις τους οι συγγραφείς Παναγιώτης Κούστας, Μιχάλης Μανωλιός και Αλέκος Παπαδόπουλος.
Παρουσίαση βιβλίου του Νίκου Κουνενή την Δευτέρα
ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΝΕΝΗΣ
Περί δημοκρατίας
Σάτιρα ηθών και θεσμών
Μια σατιρική περιήγηση στους όρους, στα όρια, στους μύθους
και στις μεταμφιέσεις της ψευδεπίγραφης δημοκρατίας των καιρών μας.
Το βιβλιοπωλείο IANOS και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Νίκου Κουνενή
ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Σάτιρα ηθών και θεσμών
τη Δευτέρα, 21 Νοεμβρίου 2011, στις6 μ.μ.,
στο βιβλιοπωλείο IANOS
(Σταδίου 24, Αθήνα).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν
ο Κώστας Βούλγαρης, συγγραφέας,
ο Γιάννης Κιμπουρόπουλος, δημοσιογράφος
ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου, δημοσιογράφος,
και ο συγγραφέας.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Σατιρικό, πολιτικό δοκίμιο όπου το επικαιρικό διασταυρώνεται με το διαχρονικό και η ειρωνική πένα του συγγραφέα «πυροβολεί» τις ζοφερές συντεταγμένες της πολιτικής πραγματικότητας των καιρών μας (δικομματισμός, οικογενειοκρατία, ΜΜΕ, διαπλοκή, χρέος κτλ.).
ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
Το βιβλίο είναι όντως σάτιρα, «ηθών και θεσμών», όπως αυτοσυστήνεται, αλλά συνεχώς έχεις την αίσθηση πως το άγος της κρίσης ανεβαίνει, ανεβαίνει σαν αίσθηση ασφυκτική, βαραίνοντας και τη σάτιρα, καθορίζοντας την ίδια την αναγνωστική σχέση, βαραίνοντας και το βιβλίο στα χέρια σου. Με αυτή την έννοια, πρόκειται για ένα βιβλίο της εποχής μας, της ιστορικής στιγμής που ζούμε, ένα βιβλίο-παιδί της κρίσης. […]
Το βιβλίο του Κουνενή είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας, είναι δικό μας παιδί. Και δικό μας, σημερινό «στέκι», όχι μόνο για τις ώρες που διαρκεί η ανάγνωσή του, αλλά και για τις ώρες και μέρες και μήνες και χρόνια που μας περιμένουν. Ένα σημείο συνάντησης, και ταυτόχρονα εφαλτήριο, για τα δύσκολα που έρχονται.
Κώστας Βούλγαρης, Η ΑΥΓΗ της Κυριακής
Πρόκειται για έργο που εκπληρώνει τον στόχο της σάτιρας, ενώ ταυτόχρονα καταφέρνει και ευρύτερη στόχευση. Αποτελεί μια βαθιά και συστηματική ανάλυση της σημερινής πολιτικής και οικονομικής συνθήκης, τόσο της Ελλάδας όσο και της δυτικής κοινωνίας εν γένει. Ο Κουνενής βασίζεται στο σπάνιο συγγραφικό του ταλέντο στη σάτιρα. Αξιοποιεί τις εξειδικευμένες γνώσεις του στα οικονομικά, γνώσεις βάσης αλλά και της σύγχρονης συζήτησης και θεωρίας τους. Επιστρατεύει την πολιτική του ιδεολογία (υπήρχε μόνο εν σπέρματι στα προηγούμενα έργα του). Στέκεται με σκωπτική διάθεση απέναντι στην επείγουσα συνθήκη που επικρατεί και επιχειρεί ανάλυση και ερμηνεία της. […]
Το αποτέλεσμα είναι ένα βιβλίο το οποίο πρέπει να διαβαστεί επειγόντως. Αξίζει όσο εκατοντάδες άρθρα και βαρετές ομιλίες που βρίθουν δυσνόητους οικονομικούς όρους, με τα οποία μας έχουν βομβαρδίσει τελευταία αυτάρεσκοι κι αυτεπάγγελτοι σωτήρες-ακτιβιστές-οικονομολόγοι-μιντιοκάπηλοι, εκμεταλλευόμενοι το οικονομιστικό κλίμα της εποχής. Ο λόγος είναι απλός: ο Κουνενής, γνήσια φιλοσοφίζων εν προκειμένω, επιλέγει γενναία να επικαλεστεί όχι την εξειδικευμένη γνώση αλλά την κοινή λογική.
Νίκος Βλαντής, bookspottings.blogspot.com
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Νίκος Κουνενής γεννήθηκε το 1957 και είναι απόφοιτος του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Άρθρα, σατιρικά κείμενα και βιβλιοκριτικές του δημοσιεύονται στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Το Περί δημοκρατίας είναι το έβδομο βιβλίο του.
Αύριο το 3ο Ανταλλακτικό Παζάρι της Πλατείας Συντάγματος
Φίλοι και φίλες,
Η ανταπόκριση και η ενεργητική συμμετοχή σας στο 1ο και 2ο ανταλλακτικό παζάρι βιβλίου, που πραγματοποιήθηκαν μετά από απόφαση της Λαϊκής Συνέλευσης της Πλατείας Συντάγματος, ενισχύει την πεποίθησή μας για την αξία και την αναγκαιότητα της ανταλλακτικής οικονομίας, ως ένα δυνατό όχημα, που μας οδηγεί να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Προσπαθούμε, λοιπόν, να χαράξουμε κοινωνικά δίκτυα αλληλεγγύης και συντροφικότητας, κόντρα στον ατομικισμό, την πνευματική, οικονομική και ηθική εξαθλίωση, που προσπαθεί να μας επιβάλλει ο λυσσαλέος πόλεμος των αγορών. Ανταλλάσσοντας βιβλία, αρχίσαμε να συνομιλούμε, να ακούμε ο ένας τον άλλο, να μοιραζόμαστε τα συναισθήματα, τις ιδέες και τις αξίες μας και να αναδεικνύουμε έναν νέο πολιτισμό, μια κοινωνία με συνοχή, αξιοπρέπεια και αλληλοϋποστήριξη.
Απαντώντας στις γραπτές και προφορικές σας προτάσεις και επιθυμίες, θέλουμε να σας ανακοινώσουμε ότι το ανταλλακτικό παζάρι βιβλίου θα γίνεται τις Κυριακές, με στόχο να αναπτυχθεί και να συμπεριλάβει όσο το δυνατόν περισσότερα αγαθά όπως ρούχα, παιχνίδια, τροφή. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε αλληλέγγυες αντιδομές, που θα μας στηρίξουν κατά την περίοδο της κρίσης αλλά ταυτόχρονα θα συμβάλλουν στην ανάδειξη νέων αξιών.
Η αλληλεγγύη και η συμμετοχή, που προτάσσει την ομορφιά των οριζόντιων και ισότιμων σχέσεων, την αποδοχή του διαφορετικού, την άμεση επικοινωνία και την αυτοθέσμιση, είναι το μέλλον μας. Η υποστήριξη και η συμμετοχή όλων, σ΄αυτό το απελευθερωτικό ταξίδι αυτομόρφωσης, είναι σημαντική.
Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας στην ηλεκτρονική διεύθυνση: adantallaktiko@gmail.com .
Αν επιθυμείτε να ενημερώνεστε για την πραγματοποίηση αντίστοιχων δράσεων, ζητείστε με ένα μήνυμα να πάρετε πρόσκληση να γίνετε μέλη στη λίστα αλληλογραφίας του ανταλλακτικού παζαριού.
Σημειώστε ότι το 3o παζάρι θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 20 Νοεμβρίου, 12.00 έως 18.00, στο Σύνταγμα.
Friday, November 18, 2011
Σκόρπιες διαπιστώσεις από την χθεσινή Πορεία
Το πνεύμα του Παττακού που έχει καταλάβει το σώμα του Χρήστου Παπουτσή τα κατάφερε μια χαρά. Το σύνθημα Σε κάθε γωνία υπάρχει αστυνομία ήταν η ρεαλιστική περιγραφή της κατάστασης στους δρόμους χθες. Και η συνέχειά του η Χούντα δεν τελείωσε το '73 απλή πολιτική διαπίστωση...
Το πρωτοεμφανιζόμενο (νομίζω) μπλοκ του ΕΠΑΜ δεν ήταν καθόλου ασήμαντο σε πλήθος και πανό. Ο Καζάκης δείχνει να περνάει στον κόσμο που προσεγγίζει με το σχήμα του...
Το Black μπλοκ ήταν πραγματικά πολύ μεγάλο. Ίσως το μεγαλύτερο που έχω δει εγώ σε πορεία πολυτεχνείου. Δεν φάνηκε όμως να είναι και τόσο συντονισμένο στην δράση του...
Δεν υπήρχαν χύμα σιωπηλοί ανένταχτοι στο τέλος της πορείας, όπως σε παλιότερες χρονιές. Κι αυτό, κατά την γνώμη μου, σημαίνει πως με το Δεν Πληρώνω, τις λαϊκές συνελεύσεις, τις διάφορες τοπικές ή θεματικές πρωτοβουλίες και εγχειρήματα, αυτό το κομμάτι του κόσμου που κατεβαίνει στις διαδηλώσεις έχει πια κάποιο μπλοκ να πορευτεί ή ακόμα και να συμπορευτεί χωρίς να ασφυκτιά....
Δεν μου φαίνεται πως, παρά την αστυνομοκρατία, ο κόσμος ήταν αρκετός. Κι αυτό κάτι πρέπει να λέει για την επιφύλαξη της κοινωνίας έναντι του Παπαδήμου και την ανεπαρκή μέχρι στιγμής απονομιμοποίηση της κυβέρνησής του στην συνείδηση των ανθρώπων...
Οι "προστατευόμενοι" ΠΑΣΠίτες και οι "μην κολλήσω κίνημα" ΚΚΕδες δεν αξίζουν ούτε λέξη...
Το πρωτοεμφανιζόμενο (νομίζω) μπλοκ του ΕΠΑΜ δεν ήταν καθόλου ασήμαντο σε πλήθος και πανό. Ο Καζάκης δείχνει να περνάει στον κόσμο που προσεγγίζει με το σχήμα του...
Το Black μπλοκ ήταν πραγματικά πολύ μεγάλο. Ίσως το μεγαλύτερο που έχω δει εγώ σε πορεία πολυτεχνείου. Δεν φάνηκε όμως να είναι και τόσο συντονισμένο στην δράση του...
Δεν υπήρχαν χύμα σιωπηλοί ανένταχτοι στο τέλος της πορείας, όπως σε παλιότερες χρονιές. Κι αυτό, κατά την γνώμη μου, σημαίνει πως με το Δεν Πληρώνω, τις λαϊκές συνελεύσεις, τις διάφορες τοπικές ή θεματικές πρωτοβουλίες και εγχειρήματα, αυτό το κομμάτι του κόσμου που κατεβαίνει στις διαδηλώσεις έχει πια κάποιο μπλοκ να πορευτεί ή ακόμα και να συμπορευτεί χωρίς να ασφυκτιά....
Δεν μου φαίνεται πως, παρά την αστυνομοκρατία, ο κόσμος ήταν αρκετός. Κι αυτό κάτι πρέπει να λέει για την επιφύλαξη της κοινωνίας έναντι του Παπαδήμου και την ανεπαρκή μέχρι στιγμής απονομιμοποίηση της κυβέρνησής του στην συνείδηση των ανθρώπων...
Οι "προστατευόμενοι" ΠΑΣΠίτες και οι "μην κολλήσω κίνημα" ΚΚΕδες δεν αξίζουν ούτε λέξη...
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΔΩΝΗ, ΑΪΒΑΛΙΩΤΗ, ΚΑΡΑΘΑΝΟY ΣΤΟ ΧΟΛΑΡΓΟ
Τίποτα δεν είναι πια ίδιο. Οι αυταπάτες καταρρέουν, με μια ταχύτητα πρωτόγνωρη. Κάτω από τη λαϊκή πίεση (απεργία 19-20/10, συγκρούσεις με τα ΜΑΤ έξω από τη βουλή, πανό σε όλα τα γήπεδα, μετατροπή των παρελάσεων σε διαδηλώσεις οργής), αλλά και την ανεξέλεγκτη εξέλιξη της παγκόσμιας κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, μια σύγχρονη χούντα μας επιβλήθηκε. Μιλάμε για την επιθετική ανασύνταξη του αστικού μπλοκ εξουσίας για να επιβάλει, με κάθε τρόπο και κάθε κόστος, τα συμφέροντα του ελληνικού και διεθνούς κεφαλαίου.
Στο σβέρκο μας κάθισε για τα καλά μια κυβέρνηση “εθνικής ενότητας” με πρωθυπουργό τον πρώην υποδιευθυντή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, πρώην πρόεδρο της Τράπεζας της Ελλάδας και μέχρι πρότινος άμισθο οικονομικό σύμβουλο του Γ.Παπανδρέου, μέλος της ευρωπαϊκής Goldman Sachs. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, Μπακογιάννη, ΣΕΒ και όλα τα ΜΜΕ συμφώνησαν ότι ήρθε για το καλό μας...
Μέσα σε αυτή τη συγκυρία και -προκλητικά- μια μέρα μετά τη 17 Νοέμβρη, το ΛΑΟΣ οργανώνει εκδήλωση στο Δημαρχείο Χολαργού με ομιλητές τους Αϊβαλιώτη Κων/νο, Γεωργιάδη Άδωνη, Καραθάνο Μπάμπη με θέμα: "Προτάσεις για την έξοδο της πατρίδας από την κρίση, ενημέρωση για τα επιτεύγματα του ΛΑ.Ο.Σ".
Σαν κάτοικοι αποφασίσαμε να την ματαιώσουμε και να δηλώσουμε σε όλους του τόνους πως είναι ανεπιθύμητοι.
Να την ματαιώσουμε, γιατί το ΛΑΟΣ είναι άμεσα υπεύθυνο για την μείωση των μισθών και των συντάξεων, τις εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις, την εργασιακή εφεδρεία, τις ιδιωτικοποιήσεις, τα χαράτσια, τα μνημόνια, την “απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων”, τη διαρκή υποτίμηση της ζωής μας. Ας μην ξεχνάμε ότι, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν ιδέα του προέδρου του ΛΑΟΣ η προσφυγή στο ΔΝΤ...
Να την ματαιώσουμε, γιατί το ΛΑΟΣ είναι άμεσα υπεύθυνο για τα ρατσιστικά πογκρόμ, τον κουκουλονόμο, τη σκλήρυνση της κατασταλτικής πολιτικής, τους τρομονόμους, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Μέσα σε μια βδομάδα η νέα κυβέρνηση πρόλαβε να απαγορεύσει την αντιφασιστική διαδήλωση στη Νίκαια και ταυτόχρονα να επιτρέψει και να προστατέψει συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής, να ασκήσει διώξεις σε άτομα που θεωρεί ότι συμμετείχαν στη ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη και στις αποδοκιμασίες των επισήμων, να επιτρέψει την απόσπαση γενετικού υλικού με τη βία, “όταν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ένα πρόσωπο έχει τελέσει κακούργημα ή πλημμέλημα που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών μηνών”.
Να την ματαιώσουμε, γιατί το ΛΑΟΣ είναι ξεκάθαρα ένα φασιστικό κόμμα, που προωθεί τον εθνικισμό και τον ρατσισμό. Ένας από του σημερινούς υπουργούς της κυβέρνησης, αλλά και ομιλητής στο Δημαρχείο του Χολαργού, ο Άδωνις Γεωργιάδης θεωρεί ως “το αγαπημένο του βιβλίο” το τελευταίο του Κ. Πλεύρη όπου ανάμεσα στα άλλα ενδιαφέροντα γράφει: “τα Ες-Ες και μάλιστα τα μάχιμα (τα Βάφεν Ες Ες) υπήρξαν οι ιππόται της σύγχρονης εποχής, ακατάβλητοι πολεμισταί εξ όλων των χωρών της Ευρώπης, οι οποίοι θυσίασαν τη ζωήν στο ιδανικό μιας Νέας Τάξεως, δια τους πολιτισμένους Λαούς. Στις τάξεις των Ες-Ες συγκαταλέγεται το εκλεκτότερον μέρος της Άριας Φυλής”.
Κανείς δεν πρέπει να σκύψει το κεφάλι και να κάνει πίσω. Αν νικήσουν θα δουλεύουμε σα σκλάβοι σε «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες» και θα ζούμε σα δουλοπάροικοι. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην πολιτική και οικονομική ελίτ. Ενάντια στην Τρόϊκα και το πολιτικό προσωπικό της. Με δυναμικές απεργίες και διαδηλώσεις, με τη στοχοποίηση όσων ευθύνονται για την εξαθλίωσή μας, με την οργάνωση της κοινωνικής στάσης πληρωμών (σε νοσοκομεία, εφορίες, ΔΕΗ, τράπεζες, διόδια κλπ), με τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους που πρέπει να ξεπηδήσουν σε κάθε γειτονιά, με τα ανταλλακτικά-χαριστικά παζάρια.http://www.blogger.com/img/blank.gif
Και δεν ξεχνάμε. ΤΙΣ ΧΟΥΝΤΕΣ ΤΙΣ ΡΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 18:30, 18/11, Δημαρχείο Χολαργού Περικλέους 55
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Χολαργού-Παπάγου
Υ.Γ. Καλούμε τον πρώην καταληψία του Πολυτεχνείου Χρ.Παπουτσή (ο οποίος συνεργάζεται με τον πρώην πρόεδρο την νεολαίας ΕΠΕΝ Μ.Βορίδη για τη “σωτηρία της πατρίδας”) να πάρει τους μισθοφόρους του (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, αντιτρομοκρατική κλπ) και να πάει στην Εκάλη.
Στο σβέρκο μας κάθισε για τα καλά μια κυβέρνηση “εθνικής ενότητας” με πρωθυπουργό τον πρώην υποδιευθυντή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, πρώην πρόεδρο της Τράπεζας της Ελλάδας και μέχρι πρότινος άμισθο οικονομικό σύμβουλο του Γ.Παπανδρέου, μέλος της ευρωπαϊκής Goldman Sachs. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, Μπακογιάννη, ΣΕΒ και όλα τα ΜΜΕ συμφώνησαν ότι ήρθε για το καλό μας...
Μέσα σε αυτή τη συγκυρία και -προκλητικά- μια μέρα μετά τη 17 Νοέμβρη, το ΛΑΟΣ οργανώνει εκδήλωση στο Δημαρχείο Χολαργού με ομιλητές τους Αϊβαλιώτη Κων/νο, Γεωργιάδη Άδωνη, Καραθάνο Μπάμπη με θέμα: "Προτάσεις για την έξοδο της πατρίδας από την κρίση, ενημέρωση για τα επιτεύγματα του ΛΑ.Ο.Σ".
Σαν κάτοικοι αποφασίσαμε να την ματαιώσουμε και να δηλώσουμε σε όλους του τόνους πως είναι ανεπιθύμητοι.
Να την ματαιώσουμε, γιατί το ΛΑΟΣ είναι άμεσα υπεύθυνο για την μείωση των μισθών και των συντάξεων, τις εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις, την εργασιακή εφεδρεία, τις ιδιωτικοποιήσεις, τα χαράτσια, τα μνημόνια, την “απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων”, τη διαρκή υποτίμηση της ζωής μας. Ας μην ξεχνάμε ότι, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν ιδέα του προέδρου του ΛΑΟΣ η προσφυγή στο ΔΝΤ...
Να την ματαιώσουμε, γιατί το ΛΑΟΣ είναι άμεσα υπεύθυνο για τα ρατσιστικά πογκρόμ, τον κουκουλονόμο, τη σκλήρυνση της κατασταλτικής πολιτικής, τους τρομονόμους, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Μέσα σε μια βδομάδα η νέα κυβέρνηση πρόλαβε να απαγορεύσει την αντιφασιστική διαδήλωση στη Νίκαια και ταυτόχρονα να επιτρέψει και να προστατέψει συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής, να ασκήσει διώξεις σε άτομα που θεωρεί ότι συμμετείχαν στη ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη και στις αποδοκιμασίες των επισήμων, να επιτρέψει την απόσπαση γενετικού υλικού με τη βία, “όταν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ένα πρόσωπο έχει τελέσει κακούργημα ή πλημμέλημα που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών μηνών”.
Να την ματαιώσουμε, γιατί το ΛΑΟΣ είναι ξεκάθαρα ένα φασιστικό κόμμα, που προωθεί τον εθνικισμό και τον ρατσισμό. Ένας από του σημερινούς υπουργούς της κυβέρνησης, αλλά και ομιλητής στο Δημαρχείο του Χολαργού, ο Άδωνις Γεωργιάδης θεωρεί ως “το αγαπημένο του βιβλίο” το τελευταίο του Κ. Πλεύρη όπου ανάμεσα στα άλλα ενδιαφέροντα γράφει: “τα Ες-Ες και μάλιστα τα μάχιμα (τα Βάφεν Ες Ες) υπήρξαν οι ιππόται της σύγχρονης εποχής, ακατάβλητοι πολεμισταί εξ όλων των χωρών της Ευρώπης, οι οποίοι θυσίασαν τη ζωήν στο ιδανικό μιας Νέας Τάξεως, δια τους πολιτισμένους Λαούς. Στις τάξεις των Ες-Ες συγκαταλέγεται το εκλεκτότερον μέρος της Άριας Φυλής”.
Κανείς δεν πρέπει να σκύψει το κεφάλι και να κάνει πίσω. Αν νικήσουν θα δουλεύουμε σα σκλάβοι σε «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες» και θα ζούμε σα δουλοπάροικοι. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην πολιτική και οικονομική ελίτ. Ενάντια στην Τρόϊκα και το πολιτικό προσωπικό της. Με δυναμικές απεργίες και διαδηλώσεις, με τη στοχοποίηση όσων ευθύνονται για την εξαθλίωσή μας, με την οργάνωση της κοινωνικής στάσης πληρωμών (σε νοσοκομεία, εφορίες, ΔΕΗ, τράπεζες, διόδια κλπ), με τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους που πρέπει να ξεπηδήσουν σε κάθε γειτονιά, με τα ανταλλακτικά-χαριστικά παζάρια.http://www.blogger.com/img/blank.gif
Και δεν ξεχνάμε. ΤΙΣ ΧΟΥΝΤΕΣ ΤΙΣ ΡΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 18:30, 18/11, Δημαρχείο Χολαργού Περικλέους 55
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Χολαργού-Παπάγου
Υ.Γ. Καλούμε τον πρώην καταληψία του Πολυτεχνείου Χρ.Παπουτσή (ο οποίος συνεργάζεται με τον πρώην πρόεδρο την νεολαίας ΕΠΕΝ Μ.Βορίδη για τη “σωτηρία της πατρίδας”) να πάρει τους μισθοφόρους του (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, αντιτρομοκρατική κλπ) και να πάει στην Εκάλη.
Thursday, November 17, 2011
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΛΕΣΜΑ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΠΛ. ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Ζούμε το τελευταίο διάστημα την κατάρρευση οποιασδήποτε ψευδαίσθησης δημοκρατίας στην εναλλαγή στην εξουσία και κατ' επέκταση καταρρέει οποιαδήποτε ψευδαίσθηση αντιπροσώπευσης. Το πολιτικό σύστημα, αγνοώντας εκκωφαντικά τη βούληση και τη φωνή της κοινωνίας και αδυνατώντας να φέρει εις πέρας την ακραία αντικοινωνική πολιτική του, δίνει όλη την εξουσία απευθείας στο τραπεζικό σύστημα με κορυφαίο εκπρόσωπο του τον πρώην αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και μέλος της τριμελούς. Ο νέος πρωθυπουργός, με τις ευλογίες της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ και του ντόπιου πολιτικού του προσωπικού, αναλαμβάνει να εξασφαλίσει την εφαρμογή όλων των μέτρων, όπως οι δανειστές επιτάσσουν και να ολοκληρώσει την καταστροφική για την κοινωνία πολιτική, επικαλούμενος μάλιστα την μη πολιτική του ιδιότητα και την ανάγκη για ''εθνική ενότητα''. Ουσιαστικά φιλοδοξεί να γίνει ο εγγυητής των συμφερόντων της διεθνούς και εγχώριας ολιγαρχίας. Με τον ίδιο τρόπο επιχειρείται το ξεπέρασμα της κρίσης και στη γειτονική Ιταλία, με μεταβατικό πρωθυπουργό το Μάριο Μόντι.
Εμείς, σαν κοινωνία, οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Να ενισχύσουμε τις συνελεύσεις γειτονιάς, εργασίας, χώρου σπουδών, και όλοι μαζί μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να βάλουμε ένα τέλος στην κυριαρχία τους. Η συνεχής και γενικευμένη αντίδραση του κόσμου στις πλατείες και στις μεγάλες συγκεντρώσεις, οι μαζικές σε συμμετοχή απεργίες, η μετατροπή των παρελάσεων σε διαδηλώσεις, μπορούν να οδηγήσουν σε μια συλλογική δύναμη που θα τους ανατρέψει. Η κοινωνία δεν αντέχει άλλο, εμείς δεν αντέχουμε άλλο. Στην επίφαση δημοκρατίας που ευαγγελίζονται απαντάμε με την άμεση δημοκρατία, όπου η κοινωνία σαν σύνολο και ο καθένας ξεχωριστά, θα συμμετέχει και θα μπορεί να αποφασίζει για τις κοινές υποθέσεις και για την ζωή του. Σε αυτόν τον αγώνα, ξέρουμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Όπως σωστά είπαν και οι καταληψίες της Γουώλ Στριτ, είμαστε το 99%. Σε όλο τον κόσμο οι λαοί αγωνιζόμαστε, με πολλούς τρόπους, αλλά με έναν στόχο. Να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας.
Το σύνθημα του Πολυτεχνείου ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Σήμερα που η ελευθερία αλλά και η ίδια η ζωή καταργούνται, η μέρα αυτή δεν μπορεί να μείνει απλά επέτειος, αλλά να γίνει η αφετηρία για νέους αγώνες για ελευθερία. Η ανάγκη της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης προβάλλει επιτακτικά. Γι αυτό καλούμε τον κόσμο να κατέβει στην πλατεία Συντάγματος στις 17 Νοέμβρη, πρώτη επέτειος χωρίς άσυλο, και σε όλες τις πλατείες της χώρας και να μείνει εκεί. Καλούμε και τους διαδηλωτές να καταλήξουν και πάλι στο Σύνταγμα, που έχει αναδειχθεί ως το νέο σύμβολο του αγώνα ενάντια στην καταπίεση. Να κηρύξουν την πτώση της νέας χούντας και το οριστικό τέλος της μεταπολιτευτικής παρωδίας.
Συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 2μμ
Επαγρύπνηση-Συμμετοχή-Δράση
ΆΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ-ΛΑΪΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ
ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Εμείς, σαν κοινωνία, οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Να ενισχύσουμε τις συνελεύσεις γειτονιάς, εργασίας, χώρου σπουδών, και όλοι μαζί μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες να βάλουμε ένα τέλος στην κυριαρχία τους. Η συνεχής και γενικευμένη αντίδραση του κόσμου στις πλατείες και στις μεγάλες συγκεντρώσεις, οι μαζικές σε συμμετοχή απεργίες, η μετατροπή των παρελάσεων σε διαδηλώσεις, μπορούν να οδηγήσουν σε μια συλλογική δύναμη που θα τους ανατρέψει. Η κοινωνία δεν αντέχει άλλο, εμείς δεν αντέχουμε άλλο. Στην επίφαση δημοκρατίας που ευαγγελίζονται απαντάμε με την άμεση δημοκρατία, όπου η κοινωνία σαν σύνολο και ο καθένας ξεχωριστά, θα συμμετέχει και θα μπορεί να αποφασίζει για τις κοινές υποθέσεις και για την ζωή του. Σε αυτόν τον αγώνα, ξέρουμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Όπως σωστά είπαν και οι καταληψίες της Γουώλ Στριτ, είμαστε το 99%. Σε όλο τον κόσμο οι λαοί αγωνιζόμαστε, με πολλούς τρόπους, αλλά με έναν στόχο. Να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας.
Το σύνθημα του Πολυτεχνείου ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Σήμερα που η ελευθερία αλλά και η ίδια η ζωή καταργούνται, η μέρα αυτή δεν μπορεί να μείνει απλά επέτειος, αλλά να γίνει η αφετηρία για νέους αγώνες για ελευθερία. Η ανάγκη της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης προβάλλει επιτακτικά. Γι αυτό καλούμε τον κόσμο να κατέβει στην πλατεία Συντάγματος στις 17 Νοέμβρη, πρώτη επέτειος χωρίς άσυλο, και σε όλες τις πλατείες της χώρας και να μείνει εκεί. Καλούμε και τους διαδηλωτές να καταλήξουν και πάλι στο Σύνταγμα, που έχει αναδειχθεί ως το νέο σύμβολο του αγώνα ενάντια στην καταπίεση. Να κηρύξουν την πτώση της νέας χούντας και το οριστικό τέλος της μεταπολιτευτικής παρωδίας.
Συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 2μμ
Επαγρύπνηση-Συμμετοχή-Δράση
ΆΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ-ΛΑΪΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ
ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΙΣΠΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ από τον Αντόνιο
Καλησπέρα από Μαδρίτη.
Πλησιάζουν οι εθνικές εκλογές και η εκστρατεία βρίσκεται σε εντατική φάση όπου τα κόμματα βιάζονται να πείσουν τον λαό για τα επιτεύγματα τους χωρίς να ζητήσουν καν μια απλή συγγνώμη αν τυχόν κατά την διάρκεια αυτής της τριετίας - σας θυμίζω ότι η αναμέτρηση γίνεται πρόωρα λόγω της τραγικής κατάστασης της χώρας και της ανεπάρκειας του νυν κυβερνώντος κόμματος (PSOE, Ισπανικό Εργατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα) που έχασε σε όλες τις νομαρχίες στις τοπικές εκλογές του περασμένου Μαΐου - κάτι πήγε στραβά. Από τις δημοσκοπήσεις προκύπτει ότι το PP (Λαϊκό Κόμμα, Δεξιά) θα αποσπάσει σχεδόν 200 από τις 350 έδρες της Βουλής και, κατά συνέπεια, θα ήταν σίγουρη η αυτοδυναμία. Πάντως, υπάρχει ένα γεγονός που θα έπρεπε να προβληματίσει τους ψηφοφόρους: χθες, ένα ανώτερο στέλεχος του Λαϊκού Κόμματος, η κυρια María Dolores De Cospedal, σε ένα συλλαλητήριο που έγινε στην πόλη Ceuta, είπε ότι μόλις ο ηγέτης του σχήματος, κύριος Mariano Rajoy, ανακοινώσει το πρόγραμμα του θα ξεχυθούν στους δρόμους και στις πλατείες και όσοι δεν έχουν διαμαρτυρηθεί ποτε τους. Λέγεται ότι ο Rajoy συμβιβάζεται με τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς για τα αυστηρά μετρα λιτότητας που θα επιβάλει στον λαό ο οποιος φαίνεται διατεθειμένος να του δώσει μια λευκη επιταγή. Η διαφορα μεταξύ του γερμανικού και του ισπανικού ομολογου, που χθες άγγιξε τους 450 βαθμούς, συμβάλλει στο να διευκολύνει την πορεία της Δεξιάς. Με λίγα λόγια, η Ισπανία κοντεύει να καταφύγει στον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ.
Το κίνημα 15 M, που δουλεύει ασταμάτητα αυτήν την περίοδο, δεν υποστηρίζει ανοικτά κανένα κόμμα. Πάντως, δεν παίρνει καμια στάση υπέρ του λευκού η της αποχης που, λόγω των ελαττωμάτων του τοπικού εκλογικού νομου, ευνοούν τον δικομματισμό PP-PSOE που από τον θάνατο του Francisco Franco (1975) έχει κυβερνήσει τον τόπο. Μονο το άκυρο η η ψήφος σε μικρό κόμμα μπορούν να πλήξουν τα μεγάλα πολιτικά σχήματα. Δυστυχώς, το ισχύον σύστημα προβλέπει την κατανομή των βουλευτικών εδρών σύμφωνα με τον πληθυμό κάθε εκλογικής περιοχής. Τότε γίνεται το εξής παράδοξο: ένα εθνικιστικό κόμμα - όπως το PNV (Βασκικό Εθνικιστικό Κόμμα) η το CIU (Σύγκλιση και Ένωση στην Καταλωνία) - που δεν παρουσιάζεται σε εθνική βάση αποσπάει περισσότερες έδρες από άλλο που συμμετέχει στην αναμέτρηση σε όλη την Επικράτεια εξαιτίας του παραπάνω πληθυσμιακού κριτηρίου και, σε γενικές γραμμές, τέτοιοι πολιτικοί φορείς στο παρελθόν σχημάτισαν συνασπισμούς η συμμαχίες με τους σοσιαλιστές και - μερικές φορες - και με το Λαϊκό Κόμμα. Τέλος πάντων, δεν αφήνεται ο παραμικρός χώρος στα μικρά κόμματα χωρίς κοινοβουλευτική αντιπροσώπευση τα οποια έπρεπε να συγκεντρώσουν 50.000 υπογραφές σε όλη την Πολιτεία για να δώσουν το παρόν την ημερα των εκλογών.
Σκοπεύω να σας ενημερώσω για κάποια από αυτά τα σχήματα που για πρώτη φορα λαμβάνουν μέρος στην αναμέτρηση.
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ: ο στόχος τους είναι η εξαφάνιση του παρόντος οικονομικού συστήματος, και η ανάδειξη μιας κοινωνίας όπου οι βασικές αρχές αποτελούνται από την αυτοδιαχείριση και την συμμετοχή όλων των πολιτών στα κοινά.
PACMA: Είναι το κόμμα τον ζωόφιλων που θέλουν να συγκροτήσουν αρμονικές σχέσεις μεταξύ του ανθρώπου και της φύσης. Αγωνίζονται εναντίον της πραγματοποίησης θεαματικών εκδηλώσεων με πρωταγωνιστές τα ζώα. Αυτές οι τάσεις δυναμωθήκαν μετά από την κατάργηση της ταυρομαχίας στην Καταλωνία (περιοχή Βαρκελώνης).
ΚΟΜΜΑ ΠΕΙΡΑΤΩΝ ΚΑΤΑΛΩΝΙΑΣ: Καθώς σε αλλα κράτη της Ευρώπης, οι Πειρατές παλεύουν υπέρ της ελεύθερης πρόσβασης στο Διαδίκτυο και των δωρεάν κατάβασης υλικού και της άμεσης δημοκρατίας.
ΚΑΤΑΛΑΝΙΚΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ: Ακροδεξιό κόμμα με φασιστικές απόψεις κυρίως στο θέμα μετανάστευσης.
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΙΣΠΑΝΙΑΣ: Κόμμα που θεωρείται "αιρετικό" από κάποιους θεσμούς.
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΔΡΕΣ ΕΝ ΛΕΥΚΩ: Αυτός ο πολιτικός φορέας αποτελεί μια πραγματική καινοτομία στο ισπανικό πολιτικο τοπίο. Τα στελέχη του θέλουν να καταμετρηθεί ως ψήφος το λευκό και οι εκλεγμένοι θα αφήσουν τις έδρες τους άδειες χωρίς να εισπράξουν καν ευρώ. Τέτοιο σχήμα ήδη έχει συμβουλους σε δήμους της περιοχής της Βαρκελώνης που μέχρι στιγμής ακολούθησαν τέτοια γραμμή και υπάρχει και στην Γαλλία και στην Αγγλία.
Από την ισπανική πρωτεύουσα με αγάπη, Antonio.
Update (με μήνυμα) Πέμπτη μεσημέρι
Τελευταία νέα: μια υποψηφια στην Γερουσία για το PP (Λαϊκό Κόμμα) μόλις είπε ότι οι Ισπανοί αγανακτισμένοι δεν έχουν όρεξη για δουλειά. Ο πρώην πρωθυπουργός (του Λαϊκού Κόμματος, Δεξιά) José María Aznar (τον έχεις ακουστά σίγουρα) είπε σε επίσκεψη του στον Ισημερινό ότι το 15 M αποτελείται από στελέχη της ριζοσπαστικής και περιθωριακής αριστεράς που είναι μειοψηφία στην κοινωνία και δεν αξίζουν καν απάντηση.
Πλησιάζουν οι εθνικές εκλογές και η εκστρατεία βρίσκεται σε εντατική φάση όπου τα κόμματα βιάζονται να πείσουν τον λαό για τα επιτεύγματα τους χωρίς να ζητήσουν καν μια απλή συγγνώμη αν τυχόν κατά την διάρκεια αυτής της τριετίας - σας θυμίζω ότι η αναμέτρηση γίνεται πρόωρα λόγω της τραγικής κατάστασης της χώρας και της ανεπάρκειας του νυν κυβερνώντος κόμματος (PSOE, Ισπανικό Εργατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα) που έχασε σε όλες τις νομαρχίες στις τοπικές εκλογές του περασμένου Μαΐου - κάτι πήγε στραβά. Από τις δημοσκοπήσεις προκύπτει ότι το PP (Λαϊκό Κόμμα, Δεξιά) θα αποσπάσει σχεδόν 200 από τις 350 έδρες της Βουλής και, κατά συνέπεια, θα ήταν σίγουρη η αυτοδυναμία. Πάντως, υπάρχει ένα γεγονός που θα έπρεπε να προβληματίσει τους ψηφοφόρους: χθες, ένα ανώτερο στέλεχος του Λαϊκού Κόμματος, η κυρια María Dolores De Cospedal, σε ένα συλλαλητήριο που έγινε στην πόλη Ceuta, είπε ότι μόλις ο ηγέτης του σχήματος, κύριος Mariano Rajoy, ανακοινώσει το πρόγραμμα του θα ξεχυθούν στους δρόμους και στις πλατείες και όσοι δεν έχουν διαμαρτυρηθεί ποτε τους. Λέγεται ότι ο Rajoy συμβιβάζεται με τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς για τα αυστηρά μετρα λιτότητας που θα επιβάλει στον λαό ο οποιος φαίνεται διατεθειμένος να του δώσει μια λευκη επιταγή. Η διαφορα μεταξύ του γερμανικού και του ισπανικού ομολογου, που χθες άγγιξε τους 450 βαθμούς, συμβάλλει στο να διευκολύνει την πορεία της Δεξιάς. Με λίγα λόγια, η Ισπανία κοντεύει να καταφύγει στον μηχανισμό στήριξης της ΕΕ.
Το κίνημα 15 M, που δουλεύει ασταμάτητα αυτήν την περίοδο, δεν υποστηρίζει ανοικτά κανένα κόμμα. Πάντως, δεν παίρνει καμια στάση υπέρ του λευκού η της αποχης που, λόγω των ελαττωμάτων του τοπικού εκλογικού νομου, ευνοούν τον δικομματισμό PP-PSOE που από τον θάνατο του Francisco Franco (1975) έχει κυβερνήσει τον τόπο. Μονο το άκυρο η η ψήφος σε μικρό κόμμα μπορούν να πλήξουν τα μεγάλα πολιτικά σχήματα. Δυστυχώς, το ισχύον σύστημα προβλέπει την κατανομή των βουλευτικών εδρών σύμφωνα με τον πληθυμό κάθε εκλογικής περιοχής. Τότε γίνεται το εξής παράδοξο: ένα εθνικιστικό κόμμα - όπως το PNV (Βασκικό Εθνικιστικό Κόμμα) η το CIU (Σύγκλιση και Ένωση στην Καταλωνία) - που δεν παρουσιάζεται σε εθνική βάση αποσπάει περισσότερες έδρες από άλλο που συμμετέχει στην αναμέτρηση σε όλη την Επικράτεια εξαιτίας του παραπάνω πληθυσμιακού κριτηρίου και, σε γενικές γραμμές, τέτοιοι πολιτικοί φορείς στο παρελθόν σχημάτισαν συνασπισμούς η συμμαχίες με τους σοσιαλιστές και - μερικές φορες - και με το Λαϊκό Κόμμα. Τέλος πάντων, δεν αφήνεται ο παραμικρός χώρος στα μικρά κόμματα χωρίς κοινοβουλευτική αντιπροσώπευση τα οποια έπρεπε να συγκεντρώσουν 50.000 υπογραφές σε όλη την Πολιτεία για να δώσουν το παρόν την ημερα των εκλογών.
Σκοπεύω να σας ενημερώσω για κάποια από αυτά τα σχήματα που για πρώτη φορα λαμβάνουν μέρος στην αναμέτρηση.
ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ: ο στόχος τους είναι η εξαφάνιση του παρόντος οικονομικού συστήματος, και η ανάδειξη μιας κοινωνίας όπου οι βασικές αρχές αποτελούνται από την αυτοδιαχείριση και την συμμετοχή όλων των πολιτών στα κοινά.
PACMA: Είναι το κόμμα τον ζωόφιλων που θέλουν να συγκροτήσουν αρμονικές σχέσεις μεταξύ του ανθρώπου και της φύσης. Αγωνίζονται εναντίον της πραγματοποίησης θεαματικών εκδηλώσεων με πρωταγωνιστές τα ζώα. Αυτές οι τάσεις δυναμωθήκαν μετά από την κατάργηση της ταυρομαχίας στην Καταλωνία (περιοχή Βαρκελώνης).
ΚΟΜΜΑ ΠΕΙΡΑΤΩΝ ΚΑΤΑΛΩΝΙΑΣ: Καθώς σε αλλα κράτη της Ευρώπης, οι Πειρατές παλεύουν υπέρ της ελεύθερης πρόσβασης στο Διαδίκτυο και των δωρεάν κατάβασης υλικού και της άμεσης δημοκρατίας.
ΚΑΤΑΛΑΝΙΚΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ: Ακροδεξιό κόμμα με φασιστικές απόψεις κυρίως στο θέμα μετανάστευσης.
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΙΣΠΑΝΙΑΣ: Κόμμα που θεωρείται "αιρετικό" από κάποιους θεσμούς.
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΔΡΕΣ ΕΝ ΛΕΥΚΩ: Αυτός ο πολιτικός φορέας αποτελεί μια πραγματική καινοτομία στο ισπανικό πολιτικο τοπίο. Τα στελέχη του θέλουν να καταμετρηθεί ως ψήφος το λευκό και οι εκλεγμένοι θα αφήσουν τις έδρες τους άδειες χωρίς να εισπράξουν καν ευρώ. Τέτοιο σχήμα ήδη έχει συμβουλους σε δήμους της περιοχής της Βαρκελώνης που μέχρι στιγμής ακολούθησαν τέτοια γραμμή και υπάρχει και στην Γαλλία και στην Αγγλία.
Από την ισπανική πρωτεύουσα με αγάπη, Antonio.
Update (με μήνυμα) Πέμπτη μεσημέρι
Τελευταία νέα: μια υποψηφια στην Γερουσία για το PP (Λαϊκό Κόμμα) μόλις είπε ότι οι Ισπανοί αγανακτισμένοι δεν έχουν όρεξη για δουλειά. Ο πρώην πρωθυπουργός (του Λαϊκού Κόμματος, Δεξιά) José María Aznar (τον έχεις ακουστά σίγουρα) είπε σε επίσκεψη του στον Ισημερινό ότι το 15 M αποτελείται από στελέχη της ριζοσπαστικής και περιθωριακής αριστεράς που είναι μειοψηφία στην κοινωνία και δεν αξίζουν καν απάντηση.
Wednesday, November 16, 2011
Tuesday, November 15, 2011
Είπε ο Καμίνης της Νέας Υόρκης (λέγε με Bloomberg)
Via BNO News:
FOR IMMEDIATE RELEASE
November 15, 2011
No. 410
www.nyc.gov
STATEMENT OF MAYOR MICHAEL R. BLOOMBERG ON CLEARING AND RE-OPENING OF ZUCCOTTI PARK
“At one o’clock this morning, the New York City Police Department and the owners of Zuccotti Park notified protestors in the park that they had to immediately remove tents, sleeping bags and other belongings, and must follow the park rules if they wished to continue to use it to protest. Many protestors peacefully complied and left. At Brookfield’s request, members of the NYPD and Sanitation Department assisted in removing any remaining tents and sleeping bags. This action was taken at this time of day to reduce the risk of confrontation in the park, and to minimize disruption to the surrounding neighborhood.
“Protestors were asked to temporarily leave the park while this occurred, and have been told that they will be free to return to the park once Brookfield finishes cleaning it later morning. Protestors – and the general public – are welcome there to exercise their First Amendment rights, and otherwise enjoy the park, but will not be allowed to use tents, sleeping bags, or tarps and, going forward, must follow all park rules.
“The law that created Zuccotti Park required that it be open for the public to enjoy for passive recreation 24 hours a day. Ever since the occupation began, that law has not been complied with, as the park has been taken over by protestors, making it unavailable to anyone else.
“From the beginning, I have said that the City had two principal goals: guaranteeing public health and safety, and guaranteeing the protestors’ First Amendment rights.
“But when those two goals clash, the health and safety of the public and our first responders must be the priority.
“That is why, several weeks ago the City acted to remove generators and fuel that posed a fire hazard from the park.
“I have become increasingly concerned – as had the park’s owner, Brookfield Properties – that the occupation was coming to pose a health and fire safety hazard to the protestors and to the surrounding community. We have been in constant contact with Brookfield and yesterday they requested that the City assist it in enforcing the no sleeping and camping rules in the park. But make no mistake – the final decision to act was mine.
“The park had become covered in tents and tarps, making it next to impossible to safely navigate for the public, and for first responders who are responsible for guaranteeing public safety. The dangers posed were evident last week when an EMT was injured as protestors attempted to prevent him and several police officers from helping a mentally ill man who was menacing others. As an increasing number of large tents and other structures have been erected, these dangers have increased. It has become increasingly difficult even to monitor activity in the park to protect the protestors and the public, and the proliferation of tents and other obstructions has created an increasing fire hazard that had to be addressed.
“Some have argued to allow the protestors to stay in the park indefinitely – others have suggested we just wait for winter and hope the cold weather drove the protestors away – but inaction was not an option. I could not wait for someone in the park to get killed or to injure another first responder before acting. Others have cautioned against action because enforcing our laws might be used by some protestors as a pretext for violence – but we must never be afraid to insist on compliance with our laws.
“Unfortunately, the park was becoming a place where people came not to protest, but rather to break laws, and in some cases, to harm others. There have been reports of businesses being threatened and complaints about noise and unsanitary conditions that have seriously impacted the quality of life for residents and businesses in this now-thriving neighborhood. The majority of protestors have been peaceful and responsible. But an unfortunate minority have not been – and as the number of protestors has grown, this has created an intolerable situation.
“No right is absolute and with every right comes responsibilities. The First Amendment gives every New Yorker the right to speak out – but it does not give anyone the right to sleep in a park or otherwise take it over to the exclusion of others – nor does it permit anyone in our society to live outside the law. Thehttp://www.blogger.com/img/blank.gifre is no ambiguity in the law here – the First Amendment protects speech – it does not protect the use of tents and sleeping bags to take over a public space.
“Protestors have had two months to occupy the park with tents and sleeping bags. Now they will have to occupy the space with the power of their arguments.
“Let me conclude by thanking the NYPD, FDNY, and the Department of Sanitation for their professionalism earlier this morning. Thank you.”
Δες ποια είναι η μέχρι τώρα απάντηση εδώ. Και ζωντανά στο democracy now. Streaming και στο Globalrevolution.tv
FOR IMMEDIATE RELEASE
November 15, 2011
No. 410
www.nyc.gov
STATEMENT OF MAYOR MICHAEL R. BLOOMBERG ON CLEARING AND RE-OPENING OF ZUCCOTTI PARK
“At one o’clock this morning, the New York City Police Department and the owners of Zuccotti Park notified protestors in the park that they had to immediately remove tents, sleeping bags and other belongings, and must follow the park rules if they wished to continue to use it to protest. Many protestors peacefully complied and left. At Brookfield’s request, members of the NYPD and Sanitation Department assisted in removing any remaining tents and sleeping bags. This action was taken at this time of day to reduce the risk of confrontation in the park, and to minimize disruption to the surrounding neighborhood.
“Protestors were asked to temporarily leave the park while this occurred, and have been told that they will be free to return to the park once Brookfield finishes cleaning it later morning. Protestors – and the general public – are welcome there to exercise their First Amendment rights, and otherwise enjoy the park, but will not be allowed to use tents, sleeping bags, or tarps and, going forward, must follow all park rules.
“The law that created Zuccotti Park required that it be open for the public to enjoy for passive recreation 24 hours a day. Ever since the occupation began, that law has not been complied with, as the park has been taken over by protestors, making it unavailable to anyone else.
“From the beginning, I have said that the City had two principal goals: guaranteeing public health and safety, and guaranteeing the protestors’ First Amendment rights.
“But when those two goals clash, the health and safety of the public and our first responders must be the priority.
“That is why, several weeks ago the City acted to remove generators and fuel that posed a fire hazard from the park.
“I have become increasingly concerned – as had the park’s owner, Brookfield Properties – that the occupation was coming to pose a health and fire safety hazard to the protestors and to the surrounding community. We have been in constant contact with Brookfield and yesterday they requested that the City assist it in enforcing the no sleeping and camping rules in the park. But make no mistake – the final decision to act was mine.
“The park had become covered in tents and tarps, making it next to impossible to safely navigate for the public, and for first responders who are responsible for guaranteeing public safety. The dangers posed were evident last week when an EMT was injured as protestors attempted to prevent him and several police officers from helping a mentally ill man who was menacing others. As an increasing number of large tents and other structures have been erected, these dangers have increased. It has become increasingly difficult even to monitor activity in the park to protect the protestors and the public, and the proliferation of tents and other obstructions has created an increasing fire hazard that had to be addressed.
“Some have argued to allow the protestors to stay in the park indefinitely – others have suggested we just wait for winter and hope the cold weather drove the protestors away – but inaction was not an option. I could not wait for someone in the park to get killed or to injure another first responder before acting. Others have cautioned against action because enforcing our laws might be used by some protestors as a pretext for violence – but we must never be afraid to insist on compliance with our laws.
“Unfortunately, the park was becoming a place where people came not to protest, but rather to break laws, and in some cases, to harm others. There have been reports of businesses being threatened and complaints about noise and unsanitary conditions that have seriously impacted the quality of life for residents and businesses in this now-thriving neighborhood. The majority of protestors have been peaceful and responsible. But an unfortunate minority have not been – and as the number of protestors has grown, this has created an intolerable situation.
“No right is absolute and with every right comes responsibilities. The First Amendment gives every New Yorker the right to speak out – but it does not give anyone the right to sleep in a park or otherwise take it over to the exclusion of others – nor does it permit anyone in our society to live outside the law. Thehttp://www.blogger.com/img/blank.gifre is no ambiguity in the law here – the First Amendment protects speech – it does not protect the use of tents and sleeping bags to take over a public space.
“Protestors have had two months to occupy the park with tents and sleeping bags. Now they will have to occupy the space with the power of their arguments.
“Let me conclude by thanking the NYPD, FDNY, and the Department of Sanitation for their professionalism earlier this morning. Thank you.”
Δες ποια είναι η μέχρι τώρα απάντηση εδώ. Και ζωντανά στο democracy now. Streaming και στο Globalrevolution.tv
Κλοπιποστάρω...
...Το γράμμα
Ανοιχτή Επιστολή
Είμαι κι εγώ άλλος ένας γονιός γεμάτος αγωνίες για το μέλλον των παιδιών μου. Προσπαθώ να ενημερώνομαι όσο περισσότερο μπορώ για την πολιτική και οικονομική κατάσταση και όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, αλλά όσοι είναι εργαζόμενοι γονείς μπορούν να κατανοήσουν ότι αυτό δεν είναι πάντα εφικτό ή επαρκές, κυρίως λόγω χρόνου.
Πρόσφατα λοιπόν, και με αφορμή το σχηματισμό της προσωρινής κυβέρνησης, άρχισα να διαβάζω διάφορα άρθρα αναφορικά με τους νέους υπουργούς και υφυπουργούς που ορίστηκαν (τα βιογραφικά τους, ποια η μέχρι τώρα πολιτική ή κομματική τους πορεία κλπ). Να σημειώσω ότι είμαι από τους ανθρώπους που δεν υπήρξα ποτέ μέλος κάποιου κόμματος, αλλά ήμουν και είμαι πολιτικά ενεργός.
Όπως οι περισσότεροι που διαβάζετε αυτή την επιστολή, έτσι κι εγώ πήγα δώδεκα χρόνια στο σχολείο. Κάθε χρονιά, από το 1981 και μετά, στις 17 Νοέμβρη τα σχολεία τιμούσαν τα παιδιά του Πολυτεχνείου. Έτσι και φέτος, τα σχολεία θα τιμήσουν τα παιδιά του Πολυτεχνείου που σκοτώθηκαν για να ρίξουν την χούντα του Παπαδόπουλου. Του δικτάτορα Παπαδόπουλου που ως τιμωρία για το πραξικόπημα που έκανε, το βασανισμό πολλών συνανθρώπων μας και το θάνατο των συγκεκριμένων παιδιών μπήκε φυλακή. Του δικτάτορα Παπαδόπουλου που, μέσα από τη φυλακή, ίδρυσε ένα φιλοχουντικό κόμμα, την ΕΠΕΝ. Γενικός γραμματέας της νεολαίας του κόμματος αυτού ήταν ένας άνθρωπος που σήμερα έχει γίνει υπουργός της χώρας. Θα μου πείτε, βουλευτής εκλέχθηκε, κυβερνητικό στέλεχος όμως δεν έγινε από ψηφισμένη από το λαό κυβέρνηση.
Και έρχομαι στο απλό ερώτημα:
Πώς γίνεται ένα κράτος, που κλείνει όλα τα σχολειά της χώρας για να τιμήσει τον αγώνα ενάντια στον δικτάτορα Παπαδόπουλο, το ίδιο αυτό κράτος έξι μέρες πριν την φετινή επέτειο να διορίζει υπουργό τον άνθρωπο που ήταν στο κόμμα του δικτάτορα; Το κράτος αυτό έχει ίχνος ηθικής; έχει αξίες; έχει έστω λ ο γ ι κ ή;
Είμαι κι εγώ ένας «απλός» πολίτης που αναρωτιέται, πριν η νέα κυβέρνηση του μιλήσει για φόρους και χρέος, ποιο φόρο τιμής αποδίδει η ίδια σε όσους έδωσαν την ίδια τους τη ζωή για την Ελευθερία, και ποιο το χρέος της απέναντί τους; Είμαι κι εγώ ένας «απλός» γονιός που θέλει να διδάξει στα παιδιά του τον ορισμό της Δημοκρατίας και της Κοινωνικής δικαιοσύνης. Και πλέον δε φοβάμαι μόνο ότι δε θα μπορέσω να δώσω εξηγήσεις στο παιδί μου αν ερωτηθώ, αλλά πολύ περισσότερο πώς δεν μπορώ να του ζητήσω να πιστέψει και να αγωνιστεί για αυτές τις αξίες.
ΥΓ. Σε περίπτωση που δεν το ξέρατε γιατί και εγώ δεν ήξερα αλλά έμαθα, σας στέλνω αυτά που εύκολα βρίσκει κανείς δημοσιευμένα στο ίντερνετ .
Ο Μαυρουδής Βορίδης (κατά κόσμον Μάκης) γεννήθηκε το 1964. Ως μαθητής του Κολλεγίου Αθηνών, ηγήθηκε πανελλαδικά της εθνικιστικής μαθητικής οργάνωσης Ελεύθεροι Μαθητές. Στη Νομική Σχολή Αθηνών εισάγεται το 1983. Ένα χρόνο μετά, το 1984 γίνεται Γενικός Γραμματέας της ΕΠΕΝ στη θέση του Νίκου Μιχαλολιάκου, τωρινού προέδρου της Χρυσής Αυγής. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι και το 1990, έτος που αποφοίτησε από τη Νομική.
Ήδη το 1985 ο φοιτητικός σύλλογος της Νομικής τον διαγράφει για τη φασιστική του δράση. Ένα χρόνο μετά το 1986, η Ε.Φ.Ε.Ε. Υποβάλλει εναντίον του μήνυση, μεταξύ άλλων για την επίθεση στις 22 Απριλίου του 1986. Σύμφωνα με την μηνυτήρια έκθεση, μεταξύ άλλων, μαζί με μέλη της Ε.Π.ΕΝ., τραυμάτισε με λοστούς και μαχαίρια φοιτητές και προκάλεσε καταστροφές στο κτήριο.
Ο Μάκης Βορίδης το 1994 ιδρύει κόμμα με την ιδεολογική πλατφόρμα του Λεπέν το οποίο ο ίδιος ο πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού Γιώργος Καρατζαφέρης είχε χαρακτηρίσει ακροδεξιό σε συνέντευξή του στο Έθνος στις 23/10 επιβεβαιώνοντας αφενός τις ακροδεξιές τάσεις και το έκνομο παρελθόν του Μάκη Βορίδη και παραδεχόμενος αφ΄ετέρου το δισταγμό του να τον συμπεριλάβει στο συνδυασμό του.
Το 2000 ο Μάκης Βορίδης ήταν υποψήφιος βουλευτής με το συνδυασμό του Κώστα Πλεύρη, ιδρυτή της φασιστικής οργάνωσης 4η Αυγούστου. Σε συνέντευξη του στην αγγλόφωνη Athens News, στις 11 Ιουλίου του 2011 ο Μάκης Βορίδης αυτοπροσδιορίζεται ως εθνικιστής.
Στις 11 Νοεμβρίου του 2011 ο Μαυρουδής Βορίδης διορίζεται υπουργός Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων.
Πηγές:
Ιός : http://www.iospress.gr/ios2002/ios20020609a.htm
http://www.iospress.gr/mikro2002/mikro20021005.htm
Enet: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=226000
Έθνος: 23.10.2006 Συνέντευξη Γ. Καρατζαφέρη στον Χρ. Μαχαίρα
Ανοιχτή Επιστολή
Είμαι κι εγώ άλλος ένας γονιός γεμάτος αγωνίες για το μέλλον των παιδιών μου. Προσπαθώ να ενημερώνομαι όσο περισσότερο μπορώ για την πολιτική και οικονομική κατάσταση και όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, αλλά όσοι είναι εργαζόμενοι γονείς μπορούν να κατανοήσουν ότι αυτό δεν είναι πάντα εφικτό ή επαρκές, κυρίως λόγω χρόνου.
Πρόσφατα λοιπόν, και με αφορμή το σχηματισμό της προσωρινής κυβέρνησης, άρχισα να διαβάζω διάφορα άρθρα αναφορικά με τους νέους υπουργούς και υφυπουργούς που ορίστηκαν (τα βιογραφικά τους, ποια η μέχρι τώρα πολιτική ή κομματική τους πορεία κλπ). Να σημειώσω ότι είμαι από τους ανθρώπους που δεν υπήρξα ποτέ μέλος κάποιου κόμματος, αλλά ήμουν και είμαι πολιτικά ενεργός.
Όπως οι περισσότεροι που διαβάζετε αυτή την επιστολή, έτσι κι εγώ πήγα δώδεκα χρόνια στο σχολείο. Κάθε χρονιά, από το 1981 και μετά, στις 17 Νοέμβρη τα σχολεία τιμούσαν τα παιδιά του Πολυτεχνείου. Έτσι και φέτος, τα σχολεία θα τιμήσουν τα παιδιά του Πολυτεχνείου που σκοτώθηκαν για να ρίξουν την χούντα του Παπαδόπουλου. Του δικτάτορα Παπαδόπουλου που ως τιμωρία για το πραξικόπημα που έκανε, το βασανισμό πολλών συνανθρώπων μας και το θάνατο των συγκεκριμένων παιδιών μπήκε φυλακή. Του δικτάτορα Παπαδόπουλου που, μέσα από τη φυλακή, ίδρυσε ένα φιλοχουντικό κόμμα, την ΕΠΕΝ. Γενικός γραμματέας της νεολαίας του κόμματος αυτού ήταν ένας άνθρωπος που σήμερα έχει γίνει υπουργός της χώρας. Θα μου πείτε, βουλευτής εκλέχθηκε, κυβερνητικό στέλεχος όμως δεν έγινε από ψηφισμένη από το λαό κυβέρνηση.
Και έρχομαι στο απλό ερώτημα:
Πώς γίνεται ένα κράτος, που κλείνει όλα τα σχολειά της χώρας για να τιμήσει τον αγώνα ενάντια στον δικτάτορα Παπαδόπουλο, το ίδιο αυτό κράτος έξι μέρες πριν την φετινή επέτειο να διορίζει υπουργό τον άνθρωπο που ήταν στο κόμμα του δικτάτορα; Το κράτος αυτό έχει ίχνος ηθικής; έχει αξίες; έχει έστω λ ο γ ι κ ή;
Είμαι κι εγώ ένας «απλός» πολίτης που αναρωτιέται, πριν η νέα κυβέρνηση του μιλήσει για φόρους και χρέος, ποιο φόρο τιμής αποδίδει η ίδια σε όσους έδωσαν την ίδια τους τη ζωή για την Ελευθερία, και ποιο το χρέος της απέναντί τους; Είμαι κι εγώ ένας «απλός» γονιός που θέλει να διδάξει στα παιδιά του τον ορισμό της Δημοκρατίας και της Κοινωνικής δικαιοσύνης. Και πλέον δε φοβάμαι μόνο ότι δε θα μπορέσω να δώσω εξηγήσεις στο παιδί μου αν ερωτηθώ, αλλά πολύ περισσότερο πώς δεν μπορώ να του ζητήσω να πιστέψει και να αγωνιστεί για αυτές τις αξίες.
ΥΓ. Σε περίπτωση που δεν το ξέρατε γιατί και εγώ δεν ήξερα αλλά έμαθα, σας στέλνω αυτά που εύκολα βρίσκει κανείς δημοσιευμένα στο ίντερνετ .
Ο Μαυρουδής Βορίδης (κατά κόσμον Μάκης) γεννήθηκε το 1964. Ως μαθητής του Κολλεγίου Αθηνών, ηγήθηκε πανελλαδικά της εθνικιστικής μαθητικής οργάνωσης Ελεύθεροι Μαθητές. Στη Νομική Σχολή Αθηνών εισάγεται το 1983. Ένα χρόνο μετά, το 1984 γίνεται Γενικός Γραμματέας της ΕΠΕΝ στη θέση του Νίκου Μιχαλολιάκου, τωρινού προέδρου της Χρυσής Αυγής. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι και το 1990, έτος που αποφοίτησε από τη Νομική.
Ήδη το 1985 ο φοιτητικός σύλλογος της Νομικής τον διαγράφει για τη φασιστική του δράση. Ένα χρόνο μετά το 1986, η Ε.Φ.Ε.Ε. Υποβάλλει εναντίον του μήνυση, μεταξύ άλλων για την επίθεση στις 22 Απριλίου του 1986. Σύμφωνα με την μηνυτήρια έκθεση, μεταξύ άλλων, μαζί με μέλη της Ε.Π.ΕΝ., τραυμάτισε με λοστούς και μαχαίρια φοιτητές και προκάλεσε καταστροφές στο κτήριο.
Ο Μάκης Βορίδης το 1994 ιδρύει κόμμα με την ιδεολογική πλατφόρμα του Λεπέν το οποίο ο ίδιος ο πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού Γιώργος Καρατζαφέρης είχε χαρακτηρίσει ακροδεξιό σε συνέντευξή του στο Έθνος στις 23/10 επιβεβαιώνοντας αφενός τις ακροδεξιές τάσεις και το έκνομο παρελθόν του Μάκη Βορίδη και παραδεχόμενος αφ΄ετέρου το δισταγμό του να τον συμπεριλάβει στο συνδυασμό του.
Το 2000 ο Μάκης Βορίδης ήταν υποψήφιος βουλευτής με το συνδυασμό του Κώστα Πλεύρη, ιδρυτή της φασιστικής οργάνωσης 4η Αυγούστου. Σε συνέντευξη του στην αγγλόφωνη Athens News, στις 11 Ιουλίου του 2011 ο Μάκης Βορίδης αυτοπροσδιορίζεται ως εθνικιστής.
Στις 11 Νοεμβρίου του 2011 ο Μαυρουδής Βορίδης διορίζεται υπουργός Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων.
Πηγές:
Ιός : http://www.iospress.gr/ios2002/ios20020609a.htm
http://www.iospress.gr/mikro2002/mikro20021005.htm
Enet: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=226000
Έθνος: 23.10.2006 Συνέντευξη Γ. Καρατζαφέρη στον Χρ. Μαχαίρα
3ο Ανταλλακτικό την Κυριακή στο Σύνταγμα
Κλοπιποστάρω από το mail:
Φίλοι και φίλες,
Η ανταπόκριση και η ενεργητική συμμετοχή σας στο 1ο και 2ο ανταλλακτικό παζάρι βιβλίου, που πραγματοποιήθηκαν μετά από απόφαση της Λαϊκής Συνέλευσης της Πλατείας Συντάγματος, ενισχύει την πεποίθησή μας για την αξία και την αναγκαιότητα της ανταλλακτικής οικονομίας, ως ένα δυνατό όχημα, που μας οδηγεί να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Προσπαθούμε, λοιπόν, να χαράξουμε κοινωνικά δίκτυα αλληλεγγύης και συντροφικότητας, κόντρα στον ατομικισμό, την πνευματική, οικονομική και ηθική εξαθλίωση, που προσπαθεί να μας επιβάλλει ο λυσσαλέος πόλεμος των αγορών. Ανταλλάσσοντας βιβλία, αρχίσαμε να συνομιλούμε, να ακούμε ο ένας τον άλλο, να μοιραζόμαστε τα συναισθήματα, τις ιδέες και τις αξίες μας και να αναδεικνύουμε έναν νέο πολιτισμό, μια κοινωνία με συνοχή, αξιοπρέπεια και αλληλοϋποστήριξη.
Απαντώντας στις γραπτές και προφορικές σας προτάσεις και επιθυμίες, θέλουμε να σας ανακοινώσουμε ότι το ανταλλακτικό παζάρι βιβλίου θα γίνεται τις Κυριακές, με στόχο να αναπτυχθεί και να συμπεριλάβει όσο το δυνατόν περισσότερα αγαθά όπως ρούχα, παιχνίδια, τροφή. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε αλληλέγγυες αντιδομές, που θα μας στηρίξουν κατά την περίοδο της κρίσης αλλά ταυτόχρονα θα συμβάλλουν στην ανάδειξη νέων αξιών. Αν επιθυμείτε να ενημερώνεστε για την πραγματοποίηση τους, στείλτε μας ένα mail για να γίνετε μέλη της λίστας ηλεκτρονικής αλληλογραφίας των μελών του ανταλλακτικού παζαριού βιβλίου.
Η αλληλεγγύη και η συμμετοχή, που προτάσσει την ομορφιά των οριζόντιων και ισότιμων σχέσεων, την αποδοχή του διαφορετικού, την άμεση επικοινωνία και την αυτοθέσμιση, είναι το μέλλον μας. Η υποστήριξη και η συμμετοχή όλων, σ΄αυτό το απελευθερωτικό ταξίδι μεταμόρφωσης, είναι σημαντική.
Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας στην ηλεκτρονική διεύθυνση: adantallaktiko@gmail.com
Σημειώστε ότι το επόμενο παζάρι θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 20 Νοεμβρίου, 12.00 έως 18.00, στο Σύνταγμα.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Κανείς μόνος του στην κρίση
Οι άνθρωποι είναι πάνω από τα χρήματα
Φίλοι και φίλες,
Η ανταπόκριση και η ενεργητική συμμετοχή σας στο 1ο και 2ο ανταλλακτικό παζάρι βιβλίου, που πραγματοποιήθηκαν μετά από απόφαση της Λαϊκής Συνέλευσης της Πλατείας Συντάγματος, ενισχύει την πεποίθησή μας για την αξία και την αναγκαιότητα της ανταλλακτικής οικονομίας, ως ένα δυνατό όχημα, που μας οδηγεί να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Προσπαθούμε, λοιπόν, να χαράξουμε κοινωνικά δίκτυα αλληλεγγύης και συντροφικότητας, κόντρα στον ατομικισμό, την πνευματική, οικονομική και ηθική εξαθλίωση, που προσπαθεί να μας επιβάλλει ο λυσσαλέος πόλεμος των αγορών. Ανταλλάσσοντας βιβλία, αρχίσαμε να συνομιλούμε, να ακούμε ο ένας τον άλλο, να μοιραζόμαστε τα συναισθήματα, τις ιδέες και τις αξίες μας και να αναδεικνύουμε έναν νέο πολιτισμό, μια κοινωνία με συνοχή, αξιοπρέπεια και αλληλοϋποστήριξη.
Απαντώντας στις γραπτές και προφορικές σας προτάσεις και επιθυμίες, θέλουμε να σας ανακοινώσουμε ότι το ανταλλακτικό παζάρι βιβλίου θα γίνεται τις Κυριακές, με στόχο να αναπτυχθεί και να συμπεριλάβει όσο το δυνατόν περισσότερα αγαθά όπως ρούχα, παιχνίδια, τροφή. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε αλληλέγγυες αντιδομές, που θα μας στηρίξουν κατά την περίοδο της κρίσης αλλά ταυτόχρονα θα συμβάλλουν στην ανάδειξη νέων αξιών. Αν επιθυμείτε να ενημερώνεστε για την πραγματοποίηση τους, στείλτε μας ένα mail για να γίνετε μέλη της λίστας ηλεκτρονικής αλληλογραφίας των μελών του ανταλλακτικού παζαριού βιβλίου.
Η αλληλεγγύη και η συμμετοχή, που προτάσσει την ομορφιά των οριζόντιων και ισότιμων σχέσεων, την αποδοχή του διαφορετικού, την άμεση επικοινωνία και την αυτοθέσμιση, είναι το μέλλον μας. Η υποστήριξη και η συμμετοχή όλων, σ΄αυτό το απελευθερωτικό ταξίδι μεταμόρφωσης, είναι σημαντική.
Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας στην ηλεκτρονική διεύθυνση: adantallaktiko@gmail.com
Σημειώστε ότι το επόμενο παζάρι θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 20 Νοεμβρίου, 12.00 έως 18.00, στο Σύνταγμα.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Κανείς μόνος του στην κρίση
Οι άνθρωποι είναι πάνω από τα χρήματα
Monday, November 14, 2011
Κάποια στιγμή θα βγει και επίσημο κείμενο για όλα αυτά...
Κλοπιποστάρω τον καταληψία χολαργιώτη
Το παρόν δεν είναι η επίσημη θέση της συνέλευσης, απλά η χαρά δεν κρύβεται!!
Σάββατο πρωί-πρωί, μετά από "κωδικοποιημένη" συνεννόηση των μελών της λαϊκής συνέλευσης χολαργού-παπάγου, προχωρήσαμε αιφνιδιαστικά στην κοινωνικοποίηση μιας εγκαταλελειμένης οικίας στο χολαργό, αγνώστου ιδιοκτήτου. Αφού μαζέψαμε επιμελώς τα αντικείμενα της οικίας και τα αποθηκεύσαμε, ριχτήκαμε στη δουλειά. Ξεχορτάριασμα, κλαδέματα, καθαρίσματα, πέταμα σκουπιδιών, διευθέτηση χώρου.
Φυσικά η γειτονιά και οι μπάτσοι δεν έμειναν ασυγκίνητοι... Οι γείτονες που είχαν αφήσει το σπίτι να γίνει αχούρι και εστία μολύνσεων, βγήκαν να υπερασπιστούν την ιδιοκτησία του "κανένα". Θα το αφήσω ασχολίαστο...
Οι μπάτσοι όμως πραγματικά δεν ήξεραν πως να χειριστούν ότι κάτω από το σπίτι του αφεντικού τους, πραξικοπηματία υπουργού της χούντας, οι κάτοικοι έπαιρναν τη ζωή στα χέρια τους. Ήρθαν δύο περιπολικά του τοπικού τμήματος στην αρχή, αλλά έφυγαν σχετικά γρήγορα χωρίς πολλές κουβέντες. Μετά όμως από κανά 2ωρο, ένας μικρός στρατός από ΔΙΑΣ, ασφαλίτες, και σύσσωμο το τοπικό ΑΤ ήρθαν να μας πουν ότι είμαστε παράνομοι και να βγούμε έξω. Όταν είδαν ότι είχαμε κάνει την έρευνά μας και δεν υπήρχε διεκδικητής της οικίας, απλά αυτοί ήταν αδιάβαστοι, έφυγαν. Προηγουμένως βέβαια κράτησαν τα στοιχεία συντρόφου δικηγόρου μέλους της συνέλευσης για να έχουν επικοινωνία, αφού μας έλεγαν ότι θα έρθει ο ιδιοκτήτης να μας μυνήσει. Ακάθεκτοι εμείς συνεχίσαμε τη δουλειά μας, ενώ μοιράστηκε ενημερωτικό κείμενο στους γείτονες και περαστικούς. Το τμήμα πήρε δύο φορές τηλέφωνο το σύντροφο δικηγόρο και του έλεγε "τώρα έρχεται ο ιδιοκτήτης με κλειδαρά" και "έχει χαρτιά ο άνθρωπος" και "ειδοποιήθηκε ο εισαγγελέας" και άλλα τέτοια. Εμείς, τη δουλειά μας...
Το σπίτι ήταν έτοιμο στις 19:00 για την τακτική συνέλευσή μας, η οποία έλαβε χώρα κανονικά. Κατά τη διάρκειά της ήρθε πάλι περιπολικό λέγοντας για εισαγγελείς και ιδιοκτήτες που έρχονται από στιγμή σε στιγμή. Η συνέλευση δεν διεκόπη και αποφασίστηκε μάλιστα να πραγματοποιηθεί συλλογική κουζίνα με προσκαλεσμένη όλη τη γειτονιά το μεσημέρι της Κυριακής. Λίγο όμως πριν τελειώσει η συνέλευση, ο σύντροφος δέχθηκε νέο "τσαμπουκαλίδικο" τηλεφώνημα να σπεύσει στο τμήμα. Αντιληφθήκαμε επίσης την παρουσία μιας διμοιρίας των ΜΑΤ σε απόσταση 30 μέτρα από την κατηλλειμένη πλέον οικία. Ε, δε μείναμε με σταυρωμένα χέρια. Σύσσωμοι και αποφασισμένοι πήγαμε στο τμήμα για συμπαράσταση στο σύντροφο και για να προλάβουμε τυχόν επιπλοκές.
Όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν περίεργα. Ο ιδιοκτήτης που ερχόταν από το μεσημέρι αλλά δεν έφτανε ποτέ, έγινε δήμος Ζακύνθου που έστελνε fax αλλά δεν φαίνονταν καθαρά. Κάποιος πληρεξούσιος δικηγόρος του δήμου θα μας ερχόταν από Δευτέρα... Παραμύθια της χαλιμάς! Δεν ακολούθησε καμμία άλλη ενόχληση από μπάτσους.
Κυριακή πρωί και με όρεξη, πάλι στη δουλειά. Φοβερή συλλογική κουζίνα το μεσημέρι με πολλή μεγάλη συμμετοχή και σε κλίμα συναδέλφωσης, αλληλεγγύης και συντροφικότητας! Μαγικές συναισθηματικές στιγμές! Αγαπηθήκαμε εκ νέου και οραματιστήκαμε τη νέα κοινωνία που γεννιέται σιγα-σιγά. Ακολούθησε κουβέντα για το οργανωτικό κομμάτι της κατάληψης, ενώ οι μπάτσοι... άφαντοι.
Κάποια στιγμή θα βγει και επίσημο κείμενο για όλα αυτά...
Το παρόν δεν είναι η επίσημη θέση της συνέλευσης, απλά η χαρά δεν κρύβεται!!
Σάββατο πρωί-πρωί, μετά από "κωδικοποιημένη" συνεννόηση των μελών της λαϊκής συνέλευσης χολαργού-παπάγου, προχωρήσαμε αιφνιδιαστικά στην κοινωνικοποίηση μιας εγκαταλελειμένης οικίας στο χολαργό, αγνώστου ιδιοκτήτου. Αφού μαζέψαμε επιμελώς τα αντικείμενα της οικίας και τα αποθηκεύσαμε, ριχτήκαμε στη δουλειά. Ξεχορτάριασμα, κλαδέματα, καθαρίσματα, πέταμα σκουπιδιών, διευθέτηση χώρου.
Φυσικά η γειτονιά και οι μπάτσοι δεν έμειναν ασυγκίνητοι... Οι γείτονες που είχαν αφήσει το σπίτι να γίνει αχούρι και εστία μολύνσεων, βγήκαν να υπερασπιστούν την ιδιοκτησία του "κανένα". Θα το αφήσω ασχολίαστο...
Οι μπάτσοι όμως πραγματικά δεν ήξεραν πως να χειριστούν ότι κάτω από το σπίτι του αφεντικού τους, πραξικοπηματία υπουργού της χούντας, οι κάτοικοι έπαιρναν τη ζωή στα χέρια τους. Ήρθαν δύο περιπολικά του τοπικού τμήματος στην αρχή, αλλά έφυγαν σχετικά γρήγορα χωρίς πολλές κουβέντες. Μετά όμως από κανά 2ωρο, ένας μικρός στρατός από ΔΙΑΣ, ασφαλίτες, και σύσσωμο το τοπικό ΑΤ ήρθαν να μας πουν ότι είμαστε παράνομοι και να βγούμε έξω. Όταν είδαν ότι είχαμε κάνει την έρευνά μας και δεν υπήρχε διεκδικητής της οικίας, απλά αυτοί ήταν αδιάβαστοι, έφυγαν. Προηγουμένως βέβαια κράτησαν τα στοιχεία συντρόφου δικηγόρου μέλους της συνέλευσης για να έχουν επικοινωνία, αφού μας έλεγαν ότι θα έρθει ο ιδιοκτήτης να μας μυνήσει. Ακάθεκτοι εμείς συνεχίσαμε τη δουλειά μας, ενώ μοιράστηκε ενημερωτικό κείμενο στους γείτονες και περαστικούς. Το τμήμα πήρε δύο φορές τηλέφωνο το σύντροφο δικηγόρο και του έλεγε "τώρα έρχεται ο ιδιοκτήτης με κλειδαρά" και "έχει χαρτιά ο άνθρωπος" και "ειδοποιήθηκε ο εισαγγελέας" και άλλα τέτοια. Εμείς, τη δουλειά μας...
Το σπίτι ήταν έτοιμο στις 19:00 για την τακτική συνέλευσή μας, η οποία έλαβε χώρα κανονικά. Κατά τη διάρκειά της ήρθε πάλι περιπολικό λέγοντας για εισαγγελείς και ιδιοκτήτες που έρχονται από στιγμή σε στιγμή. Η συνέλευση δεν διεκόπη και αποφασίστηκε μάλιστα να πραγματοποιηθεί συλλογική κουζίνα με προσκαλεσμένη όλη τη γειτονιά το μεσημέρι της Κυριακής. Λίγο όμως πριν τελειώσει η συνέλευση, ο σύντροφος δέχθηκε νέο "τσαμπουκαλίδικο" τηλεφώνημα να σπεύσει στο τμήμα. Αντιληφθήκαμε επίσης την παρουσία μιας διμοιρίας των ΜΑΤ σε απόσταση 30 μέτρα από την κατηλλειμένη πλέον οικία. Ε, δε μείναμε με σταυρωμένα χέρια. Σύσσωμοι και αποφασισμένοι πήγαμε στο τμήμα για συμπαράσταση στο σύντροφο και για να προλάβουμε τυχόν επιπλοκές.
Όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν περίεργα. Ο ιδιοκτήτης που ερχόταν από το μεσημέρι αλλά δεν έφτανε ποτέ, έγινε δήμος Ζακύνθου που έστελνε fax αλλά δεν φαίνονταν καθαρά. Κάποιος πληρεξούσιος δικηγόρος του δήμου θα μας ερχόταν από Δευτέρα... Παραμύθια της χαλιμάς! Δεν ακολούθησε καμμία άλλη ενόχληση από μπάτσους.
Κυριακή πρωί και με όρεξη, πάλι στη δουλειά. Φοβερή συλλογική κουζίνα το μεσημέρι με πολλή μεγάλη συμμετοχή και σε κλίμα συναδέλφωσης, αλληλεγγύης και συντροφικότητας! Μαγικές συναισθηματικές στιγμές! Αγαπηθήκαμε εκ νέου και οραματιστήκαμε τη νέα κοινωνία που γεννιέται σιγα-σιγά. Ακολούθησε κουβέντα για το οργανωτικό κομμάτι της κατάληψης, ενώ οι μπάτσοι... άφαντοι.
Κάποια στιγμή θα βγει και επίσημο κείμενο για όλα αυτά...
Friday, November 11, 2011
Κλοπιποστάρω την Έλενα Μηλιώτη
Σήμερα το πρωί ήμουν αυτόπτης μάρτυρας σε περιστατικό όπου υπάλληλος του Δήμου Αθηναίων κατάβρεξε άστεγο που κοιμόταν σε κούτες σε πεζοδρόμιο στην οδό Αγησιλάου, προκειμένου να τον εκδιώξει.Αργότερα έμαθα ότι το νερό εμπεριείχε και απολυμαντικές ουσίες για μυοκτονία και εντομοκτονία.
Παραθέτω την καταγγελία που υπέβαλα γραπτώς και επώνυμα προς τον Δήμαρχο κ. Καμίνη:
κ. Δήμαρχε,
θα ήθελα να θέσω υπόψη σας περιστατικό που συνέβη σήμερα, Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011 και ώρα 9:25 π.μ. επί της οδού Αγησιλάου 20, στο κέντρο της Αθήνας. Υπάλληλος του Δήμου Αθηναίων, κατάβρεχε με μάνικα από το βυτιοφόρο του Δήμου Αθηναίων με αριθμό κυκλοφορίας ΚΗΗ 1210, άστεγο που κοιμόταν μέσα σε κούτες. Μπροστά στην απάνθρωπη αυτή σκηνή αντέδρασα έντονα, ζητώντας του να σταματήσει αμέσως, λέγοντας ότι είναι ντροπή. Ο υπάλληλος του Δήμου φερόταν σκαιότατα φωνάζοντας και υβρίζοντας τον άστεγο καθώς τον κατάβρεχε. Σκαιότατα φέρθηκε και σε μένα λέγοντάς μου αν έχω ανθρωπιά να σηκώσω εγώ τον άστεγο που μπορεί να πάσχει από ηπατίτιδα, να τον περιθάλψω και να τον φροντίσω!
Επικαλούμαι τη μαρτυρία του κ. Αντώνη Διαλυνά ο οποίος διατηρεί υπαίθριο χώρο στάθμευσης στην οδό Αγησιλάου 13. Παρακαλώ να διερευνήσετε εάν το περιεχόμενο του βυτιοφόρου ήταν μόνο νερό ή εάν περιείχε τοξικές ή επικίνδυνες απολυμαντικές ουσίες (σημειωτέον ότι ο άστεγος έσταζε κυριολεκτικά από τον ψεκασμό που είχε υποστεί). Επειδή θεωρώ ότι αυτή η συμπεριφορά είναι ακραία απάνθρωπη, πολύ περισσότερο δε όταν δεν προέρχεται από οποιονδήποτε ιδιώτη, αλλά από υπάλληλο του Δήμου, ελπίζω ότι θα ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο περιστατικό.
Έλενα Μηλιώτη Οδοντίατρος τηλ....... Διευθυνση......
Πηγή: F/B
Παραθέτω την καταγγελία που υπέβαλα γραπτώς και επώνυμα προς τον Δήμαρχο κ. Καμίνη:
κ. Δήμαρχε,
θα ήθελα να θέσω υπόψη σας περιστατικό που συνέβη σήμερα, Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011 και ώρα 9:25 π.μ. επί της οδού Αγησιλάου 20, στο κέντρο της Αθήνας. Υπάλληλος του Δήμου Αθηναίων, κατάβρεχε με μάνικα από το βυτιοφόρο του Δήμου Αθηναίων με αριθμό κυκλοφορίας ΚΗΗ 1210, άστεγο που κοιμόταν μέσα σε κούτες. Μπροστά στην απάνθρωπη αυτή σκηνή αντέδρασα έντονα, ζητώντας του να σταματήσει αμέσως, λέγοντας ότι είναι ντροπή. Ο υπάλληλος του Δήμου φερόταν σκαιότατα φωνάζοντας και υβρίζοντας τον άστεγο καθώς τον κατάβρεχε. Σκαιότατα φέρθηκε και σε μένα λέγοντάς μου αν έχω ανθρωπιά να σηκώσω εγώ τον άστεγο που μπορεί να πάσχει από ηπατίτιδα, να τον περιθάλψω και να τον φροντίσω!
Επικαλούμαι τη μαρτυρία του κ. Αντώνη Διαλυνά ο οποίος διατηρεί υπαίθριο χώρο στάθμευσης στην οδό Αγησιλάου 13. Παρακαλώ να διερευνήσετε εάν το περιεχόμενο του βυτιοφόρου ήταν μόνο νερό ή εάν περιείχε τοξικές ή επικίνδυνες απολυμαντικές ουσίες (σημειωτέον ότι ο άστεγος έσταζε κυριολεκτικά από τον ψεκασμό που είχε υποστεί). Επειδή θεωρώ ότι αυτή η συμπεριφορά είναι ακραία απάνθρωπη, πολύ περισσότερο δε όταν δεν προέρχεται από οποιονδήποτε ιδιώτη, αλλά από υπάλληλο του Δήμου, ελπίζω ότι θα ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο περιστατικό.
Έλενα Μηλιώτη Οδοντίατρος τηλ....... Διευθυνση......
Πηγή: F/B
Ο Παπαδήμος δεν απονομιμοποιείται με πλακίτσες...
Περιμένω την ανακοίνωση της σύνθεσης του Υπουργικού Συμβουλίου για να μπορέσω να τοποθετηθώ σοβαρά, αλλά από χτες το βράδυ στριφογυρίζουν στο μυαλό μου διάφορες σκέψεις σχετικά με την τοποθέτηση του Λουκά Παπαδήμου στην θέση του Πρωθυπουργού.
Η πιο σημαντική από αυτές, σχετίζεται με την διαφορά ποιότητας του αγώνα που απαιτείται για την απονομιμοποίηση αυτής της Κυβέρνησης στην Κοινωνία. Ας μην κρυβόμαστε, δεν ήταν καθόλου δύσκολο να απονομιμοποιηθεί η "παρέα του Γιωργάκη", η "συμμορία του Κωστάκη" ή το "επιτελείο του Αντωνάκη", η Κοινωνία τα είχε ήδη απομυθοποιήσει (ακόμα κι αν τα ψήφιζε).
Η περίπτωση Παπαδήμου -παρά το γεγονός ότι είναι ένα πρόσωπο που ουδέποτε ψηφίστηκε- δεν είναι το ίδιο εύκολο να αποδομηθεί. Ο Παπαδήμος "σπρώχνεται" από όλα τα ΜΜΕ σαν "γνώστης", "τεχνοκράτης" και "μπασμένος" στα παγκόσμια οικονομικά κόλπα. Και επιπλέον σαν ο "αξιόπιστος διαπραγματευτής" έναντι των δανειστών μας. Τελικά, εμφανίζεται σαν ο μοναδικός που μπορεί να γεφυρώσει το υπαρκτό ρήγμα μεταξύ Διακυβέρνησης και Κοινωνίας.
Περνάει αυτό στην Κοινωνία; Κατά την γνώμη μου, μπορεί και να περάσει. Είναι πρώτα ζήτημα χειρισμού των φόβων και των προσδοκιών του καθενός κι έπειτα των πραγματικών του αναγκών. Υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι αυτής της Κοινωνίας που ονειρεύεται αυτό που ποτέ δεν είχε στην Ελλάδα, ένα αξιοκρατικό Κράτος Δικαίου με δομές. Παρά το γεγονός ότι οι ιστορικές συνθήκες δείχνουν ξεκάθαρα ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί πια να υπάρξει (και όπου υπάρχει ήδη υποχωρεί στην επίθεση των Μαφιόζικων Αγορών) δεν νομίζω ότι είναι έξυπνο να παραβλέψουμε την δυναμική αυτού του κοινωνικού "απωθημένου".
Για να μην το τραβάω και πολύ, προσωπικά πιστεύω πως η απονομιμοποίηση του "Πειράματος Παπαδήμου" δεν μπορεί να γίνει με πλακίτσες τύπου "Τζέφρυ, ο υπάλληλος του μήνα". Πρέπει να γίνει στο επίπεδο της απολύτως σοβαρής πολιτικής και οικονομικής αντιπαράθεσης με πειστικές και αξιόπιστες θέσεις.
Και στο επίπεδο της Κοινωνίας με αυτοοργανωμένες αντιδομές κοινωνικής αλληλεγύης που να απαντάνε ουσιαστικά στα προβλήματα και τις ανάγκες των ανθρώπων.
Η πιο σημαντική από αυτές, σχετίζεται με την διαφορά ποιότητας του αγώνα που απαιτείται για την απονομιμοποίηση αυτής της Κυβέρνησης στην Κοινωνία. Ας μην κρυβόμαστε, δεν ήταν καθόλου δύσκολο να απονομιμοποιηθεί η "παρέα του Γιωργάκη", η "συμμορία του Κωστάκη" ή το "επιτελείο του Αντωνάκη", η Κοινωνία τα είχε ήδη απομυθοποιήσει (ακόμα κι αν τα ψήφιζε).
Η περίπτωση Παπαδήμου -παρά το γεγονός ότι είναι ένα πρόσωπο που ουδέποτε ψηφίστηκε- δεν είναι το ίδιο εύκολο να αποδομηθεί. Ο Παπαδήμος "σπρώχνεται" από όλα τα ΜΜΕ σαν "γνώστης", "τεχνοκράτης" και "μπασμένος" στα παγκόσμια οικονομικά κόλπα. Και επιπλέον σαν ο "αξιόπιστος διαπραγματευτής" έναντι των δανειστών μας. Τελικά, εμφανίζεται σαν ο μοναδικός που μπορεί να γεφυρώσει το υπαρκτό ρήγμα μεταξύ Διακυβέρνησης και Κοινωνίας.
Περνάει αυτό στην Κοινωνία; Κατά την γνώμη μου, μπορεί και να περάσει. Είναι πρώτα ζήτημα χειρισμού των φόβων και των προσδοκιών του καθενός κι έπειτα των πραγματικών του αναγκών. Υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι αυτής της Κοινωνίας που ονειρεύεται αυτό που ποτέ δεν είχε στην Ελλάδα, ένα αξιοκρατικό Κράτος Δικαίου με δομές. Παρά το γεγονός ότι οι ιστορικές συνθήκες δείχνουν ξεκάθαρα ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί πια να υπάρξει (και όπου υπάρχει ήδη υποχωρεί στην επίθεση των Μαφιόζικων Αγορών) δεν νομίζω ότι είναι έξυπνο να παραβλέψουμε την δυναμική αυτού του κοινωνικού "απωθημένου".
Για να μην το τραβάω και πολύ, προσωπικά πιστεύω πως η απονομιμοποίηση του "Πειράματος Παπαδήμου" δεν μπορεί να γίνει με πλακίτσες τύπου "Τζέφρυ, ο υπάλληλος του μήνα". Πρέπει να γίνει στο επίπεδο της απολύτως σοβαρής πολιτικής και οικονομικής αντιπαράθεσης με πειστικές και αξιόπιστες θέσεις.
Και στο επίπεδο της Κοινωνίας με αυτοοργανωμένες αντιδομές κοινωνικής αλληλεγύης που να απαντάνε ουσιαστικά στα προβλήματα και τις ανάγκες των ανθρώπων.
Σημαντικό!
Διάβασε αυτό στο site του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών. Και επειδή τα βιβλία του δεν είναι της πλάκας και το Ε.Κ.Κ.Ε. έχει βρεθεί στην μπούκα των Κυβερνητικών, αξιοποίησε την ευκαιρία που σου δίνει...
Κλοπιποστάρω το κείμενο:
Το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους φορείς, φοιτητές, εκπαιδευτικούς και ερευνητές ότι, κατά τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο,, θα διαθέτει δωρεάν αντίτυπα των εκδόσεών του, κάθε Τρίτη και Πέμπτη από 10.00 έως 13.00, στην οδό Χαλκηδόνος 52 - Αμπελόκηποι.
Κατάλογος των εκδόσεων του ΕΚΚΕ
Για επιπλέον πληροφορίες επικοινωνήστε με την κ. Κατωπόδη Χρυσούλα στο 210-7491705.
Κλοπιποστάρω το κείμενο:
Το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους φορείς, φοιτητές, εκπαιδευτικούς και ερευνητές ότι, κατά τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο,, θα διαθέτει δωρεάν αντίτυπα των εκδόσεών του, κάθε Τρίτη και Πέμπτη από 10.00 έως 13.00, στην οδό Χαλκηδόνος 52 - Αμπελόκηποι.
Κατάλογος των εκδόσεων του ΕΚΚΕ
Για επιπλέον πληροφορίες επικοινωνήστε με την κ. Κατωπόδη Χρυσούλα στο 210-7491705.
Thursday, November 10, 2011
Wednesday, November 9, 2011
Το twitter της ημέρας (μέχρι τώρα)
Estarian
Μα τι γκόμενα που ναι αυτός ο άνθρωπος. Πρέπει να του δίνεις ραντεβού στις 10 το πρωί για να ρθει στις 5 το απόγευμα...
Μα τι γκόμενα που ναι αυτός ο άνθρωπος. Πρέπει να του δίνεις ραντεβού στις 10 το πρωί για να ρθει στις 5 το απόγευμα...
Ρε Ντόρα...
...τι φλας έφαγες ρε κορίτσι μου χθες και θυμήθηκες ξαφνικά ότι η υπευθυνότητα του "πολιτικού προσωπικού" είναι να τελειώνει την τετραετία παράγοντας βιώσιμες κυβερνήσεις όποτε χρειάζεται, αφού αν το δούμε ιστορικά παίζει να έχουν εξαντληθεί δύο το πολύ τετραετίες από το '74 μέχρι σήμερα;
ΙΣΠΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ από τον Αντόνιο
Από την αρχαιότητα η πολιτική αποτέλεσε μια μεγάλη φάρσα που ήταν το αντικείμενο σατυρικών έργων. Ο Αριστοφάνης κατέκρινε τα ελαττώματα της αθηναϊκής δημοκρατίας, ενώ ο Μακιαβέλι, μετά από αρκετούς αιώνες, χρησιμποίησε μια σκληρή γλώσσα κατά των χειρισμών των πολιτικάντηδων της εποχής του που διατηρούσαν την εξουσία τους χάριν σε εξαπάτηση,κομπίνες και ψέματα. Από τότε η ανθρωπότητα δεν γνώρισε καμια εξέλιξη. Ο,τι έγινε χθες στο Συνεδριακό Μέγαρο Δήμου Μαδρίτης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί με τον εξής προσδιορισμό: θέατρο του παραλογου. Το πρόγραμμα περιλάμβανε την τηλεοπτική αναμέτρηση μεταξύ των υποψηφιων στην πρωθυπουργία των δυο κυριων κομματων (PSOE και PP) που έχουν μοιραστεί την διακυβέρνηση της χώρας από το θάνατο του δικτάτορα Francisco Franco (1975). Ο κύριος Alfredo Pérez Rubalcaba (PSOE) και ο κύριος Mariano Rajoy (PP) έπαιζαν κρυφτό. Ο σοσιαλιστής προσπάθησε να μην αναφέρει ποτε του ούτε τον Ζαπατέρο ούτε το πρόβλημα της ανεργίας (το ποσοστό της ανέρχεται στο 21%) που πλήττει σοβαρά την Ισπανία, ενώ ο άλλος δεν διευκρίνισε τίποτα σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις που θα αλλάξουν το εκπαιδευτικό και υγειονομικό σύστημα, ισχυριζόμενος ότι δεν θέλει να ιδιωτικοποιήσει την υγεία, αλλα μια διαχείριση ιδιωτών σε αυτόν τον τομέα. Ο κύριος Ράγιου έχει ως πρότυπο τον Άγγλο πρωθυπουργό David Cameron και θέλει να μιμηθεί το έργο του. Η ομάδα Anonymous προσπάθησε να μποϊκοτάρει αυτήν την "πολιτική εκδήλωση" αλλα απέτυχε. Ήταν στο πρόγραμμα μια συγκέντρωση έξω από το Συνεδριακό Μέγαρο, αλλα όλοι οι κοντινοί δρόμοι ήταν γεμάτοι από οδοφράγματα και τα MAT δεν άφησαν κανέναν να περάσει από εκεί. Από όσους φορούσαν την χαρακτηριστική μάσκα των Anonymous ζητούσαν τα δελτία ταυτότητας για να καταγραφουν τα ονόματα τους. Το PSOE (Ισπανικό Εργατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα) και το PP (Λαϊκό Κόμμα, δεξιά) θέλησαν να στερήσουν τους πολίτες από τις βασικές δημοκρατικές ελευθερίες τους. Από τον Ιανουάριο είναι σε ισχύ μια τροπολογία του εκλογικού νομου που δεν επιτρέπει σε κόμματα χωρίς βουλευτική αντιπροσώπευση να παρουσιαστούν στις εθνικές εκλογές αν δεν συγκεντρώνουν 50.000 υπογραφές τουλάχιστον σε εθνική βάση. Ο πολίτης δεν μπορεί να υποστηρίξει δυο μικρά κόμματα γιατί σε αυτήν την περίπτωση η υπογραφή του θεωρείται άκυρη από την Κεντρική Εκλογική Επιτροπή που, επιπροσθέτως, εμπόδισε κάθε συγκέντρωση/κινητοποίηση στις πλατείες της Επικρατειας κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Άλλο πρόβλημα αφοράει την ανύπαρκτη τηλεοπτική κάλυψη των κομματων που δεν έχουν κανένα βουλευτή η γερουσιαστή. Οι σφυγμομετρήσεις δίνουν την απόλυτη πλειοψηφία στο Λαϊκό Κόμμα που θα αποσπάσει 195 από tis 350 έδρες.
Ένα άρθρο της μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδας ABC λέει κάτι πολύ ανατριχιαστικό. Στην Κρατική Κλινική Βαρκελώνης ένας άνθρωπος που θέλει να φροντίσει ένα δικό του πρόσωπο που βρίσκεται σε κατάσταση ασθενειας πρέπει - από τώρα - να πληρώσει 80 ευρώ αν αποφασίζει να κοιμηθεί σε μια κλίνη. Αν πρόκειται για πρόχειρο κρεββάτι η τιμή είναι 47 ευρώ. Όλο και περισσότερο ακούγεται ότι η δημοσια υγεία πρέπει να πληρωθεί από τον πολίτη (το PP υποστηρίζει τέτοιο μοντέλο). Σε αυτήν την περίπτωση μια απλή αλλαγή σεντονιών της κοστίζει 2 ευρώ καθημερινά. Λέγεται ότι τα δημοσια χρέη της Ισπανίας (60% σε σχέση με το ΑΕΠ) δεν προκαλούν καμια ανησυχία. Πάντως, πολλές νομαρχίες βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού και ούτε μπορούν να πληρώσουν τα χρέη που έχουν με τα φαρμακεία. Τότε τίθεται το εξής ερώτημα: Ποια είναι η αλήθεια?
Ένα άρθρο της μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδας ABC λέει κάτι πολύ ανατριχιαστικό. Στην Κρατική Κλινική Βαρκελώνης ένας άνθρωπος που θέλει να φροντίσει ένα δικό του πρόσωπο που βρίσκεται σε κατάσταση ασθενειας πρέπει - από τώρα - να πληρώσει 80 ευρώ αν αποφασίζει να κοιμηθεί σε μια κλίνη. Αν πρόκειται για πρόχειρο κρεββάτι η τιμή είναι 47 ευρώ. Όλο και περισσότερο ακούγεται ότι η δημοσια υγεία πρέπει να πληρωθεί από τον πολίτη (το PP υποστηρίζει τέτοιο μοντέλο). Σε αυτήν την περίπτωση μια απλή αλλαγή σεντονιών της κοστίζει 2 ευρώ καθημερινά. Λέγεται ότι τα δημοσια χρέη της Ισπανίας (60% σε σχέση με το ΑΕΠ) δεν προκαλούν καμια ανησυχία. Πάντως, πολλές νομαρχίες βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού και ούτε μπορούν να πληρώσουν τα χρέη που έχουν με τα φαρμακεία. Τότε τίθεται το εξής ερώτημα: Ποια είναι η αλήθεια?