Αυτό είναι, κατά πάσα πιθανότητα, το τελευταίο μου κείμενο για το 2012. Αφήνω μόνο ανοιχτό το ενδεχόμενο να αποφασίσει ο Ξένιος Νίκος να κλείσει την "πιο παραγωγική χρονιά του" με ακόμη ένα ανώνυμο τηλεφώνημα προς τους αγαπημένους του ΕΛΑΣίτες.
Ο Ξένιος Νίκος είναι επίσης η αφορμή για το θέμα που θα επεξεργαστούμε, ανεύθυνα όπως πάντα, εδώ στο TALES αποχαιρετώντας κι αυτή την χρονιά.
Έχει, λοιπόν, τεράστια πλάκα ο λάκκος που έχουν ανοίξει για τον εαυτό τους οι άνθρωποι της απεύθυνσης στα social media. Μιλάμε για τον ορισμό της εγγυημένης αποτυχίας, χωρίς πλάκα τώρα.
Πώς την βλέπω την εικόνα; Κατ' αρχήν σαν μια σοβαρή οικονομική αφαίμαξή τους από διάφορα διαδικτυακά "γατόνια" που τους πούλησαν "υπηρεσίες διαχείρισης κοινωνικών δικτύων" ως κομμάτι της δημιουργίας (ή προώθησης) της δημόσιας εικόνας τους. Οι άνθρωποι της απεύθυνσης τσιμπήσανε σχεδόν καθολικά, τσέκαρε πόσοι λείπουνε από το twitter και το f/b ή δεν έχουν site και θα τους βρεις μετρημένους στα δάχτυλα. Επίσης θα βρεις και διάφορους "καμένους στο χυλό" που μπήκανε φορτσάτοι σ' αυτό το παιχνίδι και τώρα τα έχουνε εγκαταλείψει όλα χωρίς ενημέρωση, σαν να τους βρήκε αιφνίδιος θάνατος...
Σίγουρα πάντως υπήρξαν δύο κατηγορίες ανθρώπων της απεύθυνσης: Οι "μοντέρνοι" που, λίγο-πολύ, καταλαβαίνανε τι μπελά βάζανε στο κεφαλάκι τους με την διάδραση και οι "πεπαλαιωμένοι" που νόμιζαν απλώς πως το διαδίκτυο είναι ένα πιο "πιτσιρικάδικο" ναρκωτικό, όπως η τηλεόραση. Δεν ξέρω αν στους δεύτερους εξήγησαν τα "γατόνια" την διαφορά. Παίζει βέβαια πάντοτε, ακόμα κι αν τους την εξήγησαν, να μην την κατάλαβαν. Σημασία έχει πως εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, οι περισσότεροι βρίσκονται βαθιά χωμένοι στην λούμπα...
Γιατί δεν γίνεται ρε φίλε να έχεις περάσει μια ζωή κάνοντας το άσπρο μαύρο και στήνοντας όλη την επένδυσή σου στην γραμμή "σε πέντε-έξι μέρες (ή μήνες) θα ξεχαστεί", δεν γίνεται να έχεις εθιστεί στο να μιλάς μόνο σε "διαπιστευμένους" και να προσέχεις μόνο πώς δεν θα σου ξεφύγει τίποτα και ξαφνικά το κάθε τσόλι να μπορεί να σου απευθύνει το ερώτημά του ή να σε στριμώχνει με στοιχεία από το ίδιο το διαδικτυακό σου μαγαζί. Είναι άδικο, κανένας δεν ζητούσε μέχρι τώρα από τους ανθρώπους της απεύθυνσης να έχουν πραγματική προσωπικότητα. Μια διαχειρίσιμη δημόσια εικόνα έφτανε και περίσσευε για να πάρουν την δουλειά, σε συνδυασμό με την "σωστή επιλογή" αφεντικού και την εξάλειψη του ανταγωνισμού.
Πάντως ακόμα κι αν τα social media αποδειχθούν "νεκροταφείο των ελεφάντων" για τους κλασικούς ανθρώπους της απεύθυνσης, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα βελτιώσουν τελικά το επίπεδο των "αντιπροσώπων της κοινωνίας" στην πολιτική ή στην ενημέρωση στο μέλλον. Ίσως οι καινούριοι άνθρωποι της απεύθυνσης να χρειάζονται πιο πολύ χρόνο και πιο πειστικό τρόπο για να διαστρέψουν την πραγματικότητα. Ίσως να είναι πιο εξαρτημένοι από τον πυρήνα οπαδών που τους στηρίζει και τα συμφέροντά που αυτός εξυπηρετεί. Θα δούμε...
Άσε που στο μεταξύ θα γελάμε με αυτούς που πλήρωσαν για να σκάψουν τους λάκκους τους.
No comments:
Post a Comment