"Βρόχος Ανακατεύθυνσης" (διήγημα)

UPDATE: Και μετά άνοιξε σπίτι στο διαδίκτυο εδώ...

ΒΡΟΧΟΣ ΑΝΑΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
Ε.Γ. και Ωμέγα



Δύο. Μέρες. Προθεσμία. Τέλος του μήνα. Ποιανού μήνα; Κοινή λογική. Την επόμενη μέρα είναι το τέλος του μήνα. Και γιατί δε μου λες αύριο και λες στο τέλος του μήνα και μπερδεύομαι; Τέλος του μήνα κι ο μήνας έχει εικοσιοκτώ ημέρες και δεν έμαθα τι φαγητό είχε κείνη τη μέρα ο εστιάτορας. Να ’χε φτιάξει κείνους τους λαχανοντολμάδες που μ’ αρέσουν; Θα ’ταν μεγάλη γκαντεμιά αλήθεια. Τέλος του μήνα. Σήμερα. Περνάω για τα διαδικαστικά. Υπογραφή. Η καταγγελία σύμβασης μου έχει κοινοποιηθεί. Η αποζημίωση μπήκε στο λογαριασμό. Διαδικαστικά. Φοράω τα καλά μου.

Πενήντα εννέα μέρες. «Η είσπραξη του επιδόματος ανεργίας προϋποθέτει τη διακοπή της έναρξης επιτηδεύματος.» Αν δε κάνω διακοπή θα σου πληρώνω φόρο εισοδήματος κι αν δεν τον πληρώνω θα στο χρωστάω και όλο και κάτι θα τσιμπάς κι από ΦΠΑ. Κοινή λογική. Μα εσύ όχι. Εκεί. Θέλεις το σκατό μου! Θέλεις να κάτσω στην ακρούλα και ν’ αναπνέω σιωπηλά. Κοινή λογική. Σιωπηλά. Στην ουρά. Να στηθώ στην ουρά και να επιλέξω σιωπηλά, ν’ αναπνέω σιωπηλά. Εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα χίλια εξακόσια. Όριο χίλια τετρακόσια και κάτι. Θα πρέπει να γίνει διακοπή. Προθεσμία : πενήντα εννέα ημέρες . Σήμερα είναι η έβδομη.

«Όχι στην ουρά. Νουμεράκι να πάρετε.»

Αν δεν είχα εκδώσει εκείνη την απόδειξη τότε, δε θα ’χα πληρώσει φπα, φόρο εισοδήματος και θα ήμουνα τώρα στο όριο των χιλίων τετρακοσίων και κάτι, και δε θα αναζητούσαν τα εισοδήματα μου και θα ’παιρνα το επίδομα χωρίς να κάνω διακοπή. Κοινή λογική. Αν με απέλυαν δυο τρεις μήνες αργότερα θα είχα το νέο εκκαθαριστικό, που θα έδειχνε μικρότερο εισόδημα και θα ’παιρνα το επίδομα γιατί θα ήμουνα κάτω απ’ το όριο… Κοινή λογική. Ο νόμος μόνο στους ηθοποιούς επιτρέπει να έχουν μπλοκάκι παράλληλα. Αν ήμουν ηθοποιός…

Απ’ τα πολλά τσιγάρα δε μπορώ να μυρίσω το πρωί τα γαρύφαλλα. Καίω μισό ξύλο κανέλα. Είναι ωραίο το πρωινό με τη μυρωδιά της κανέλας και τη μυρωδιά από τα γαρύφαλλα, αν μπορούσα να τα μυρίσω. Θέλω κάτι να μυρίσω. Κανέλα και γαρύφαλλα. Θα μπορούσαν με τρυφερότητα να συνδυαστούν μ’ ένα γλυκό κυδώνι. Δεν είχα ξαναδεί πράσινο γαρύφαλλο. Αυτή δεν έχει καμία σχέση με τα λουλούδια ξέρει μόνο να τα διαλέγει και μετά τα αφήνει. Έτσι κι αυτή τη γαρυφαλλιά, την άφησε ξεχασμένη στη γωνία με ξεραμένες τις ακρούλες κι ένα πράσινο γαρύφαλλο και μπουμπουκάκια. Τόσο ξεχασμένη την είχε που δε μου τη χρέωσε όταν τη πήρα. Πράσινο γαρύφαλλο. Το πράσινο του φιστικιού. Μα όχι ακριβώς.

Φτιάχνω μια ιστοσελίδα μ’ ένα σχεδιαστή που βρήκα στο ίντερνετ κι είναι τζάμπα. Τζάμπα δηλαδή είναι η απλή έκδοση του γιατί για κάτι περισσότερο θέλει να πληρώσεις. Κάτι πρέπει να φτιάξω. Την έφτιαξα. Την ανεβάζω.

«Error.. Αυτή η ιστοσελίδα περιλαμβάνει βρόχο ανακατεύθυνσης.»

Βρόχος ανακατεύθυνσης,… περιλαμβάνεται. Περιλαμβάνεται,… βρόχος ανακατεύθυνσης. Καθαρίζω τα cookies. Δουλεύει. Κι ας περιλαμβάνεται ο βρόχος ανακατεύθυνσης. Βρόχος… ανακατεύθυνσης.

Η φόρμα επικοινωνίας όμως δε δουλεύει. Μπορείς να τη φτιάξεις, να τη τεστάρεις, να την ανεβάσεις αλλά δε δουλεύει, αν δε πληρώσεις. Κοινή λογική. Τώρα; Πως θα επικοινωνήσουν όλοι αυτοί μαζί μου αν δε δουλεύει η φόρμα επικοινωνίας; Πως φτιάχνεται μια φόρμα επικοινωνίας; Όλο και κάτι θα υπάρχει στο ίντερνετ. Θέλει τρία αρχεία για να δουλέψει και για να ’ναι κι όμορφη. Το ένα ορίζει τη φόρμα. Θέλω μια φόρμα που να έχει αυτό κι αυτό το πεδίο. Το δεύτερο την ενέργεια, για να δουλέψει δηλαδή το γαμημένο και όταν κάποιος κάνει κλικ στην υποβολή να αποστέλλεται email. Στη διεύθυνσή μου. Το τρίτο, το στάιλ, για να ομορφύνει, να τη δείξεις, ν’ αρέσει. Η φόρμα δουλεύει. Τώρα όλοι αυτοί θα μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου.

Εδώ περνάει κόσμος. Να φτιάξω ένα φυλλάδιο. Ένα φυλλάδιο. Άσπρο, πράσινο και λίγο γκρίζο. Πράσινο. Της λίμνης. Μα όχι ακριβώς.

«Ν’ αφήσω ένα φυλλάδιο; Μπορώ;»

-Κοπελιά, εσύ είσαι εδώ; Μου φωνάζει ένας μαγαζάτορας που μόλις του είχα αφήσει ένα φυλλάδιο.
-Εγώ.
-Έλα, έλα, μου κάνει.

Όπα λέω! Να τον τον πελάτη. Ενθουσιώδης όπως ήταν σκέφτομαι «τι διάολο ο πούστης; Εμένα περίμενε;» Πιάνει ένα χαρτάκι, πιέζει τη σφραγίδα του πάνω και μου το δίνει.

-Σφραγίδες, εκτυπώσεις, παράδοση στην έδρα, τιμές χονδρικής,… για τους πελάτες σου!

Συνέντευξη. Στις τρεις η ώρα.

-Ποιον θα ζητήσω;
-Μόλις ανοίξετε τη πόρτα κάποιος θα σας μιλήσει.

Στις τρεις. Μου έχουν εμφανίσει το ισοζύγιο στην οθόνη, μου έδωσαν μια περιοδική φπα και μια αριθμομηχανή και κάνω συμφωνία. Για να δουν αν ξέρω να τη κάνω σωστά.

-Δε βγαίνει το ισοζύγιο σε excel;
-Δε βγαίνει.

Για λίγο βγήκα από μένα και με κοίταγα να κοιτάω μια την οθόνη, μια τη δήλωση, κουτάκι και γραμμή, και να κάνω άθροιση στην αριθμομηχανή, της οποίας αδυνατώ να κατανοήσω τη χρησιμότητα όταν υπάρχει υπολογιστής, και ξανά, κι ενώ το ισοζύγιο θα μπορούσε να είχε βγει σε excel και να ’χα τελειώσει ήδη τη συμφωνία… κοινή λογική. Δοκιμάζεται… Ή ακόμη καλύτερα θα μπορούσε να είχε σχεδιαστεί μια αναφορά ειδικά για τη συμφωνία του φπα με μια φόρμουλα που θα ταίριαζε ποσά, λογαριασμούς και κουτάκια και να είχα τελειώσει ακόμη νωρίτερα… τη συμφωνία…

-Λάθος. Υπάρχει κάποιο λάθος εδώ.

Βρήκα το λάθος. Πέρασα. Τρεις και τέταρτο.

-Θα περιμένετε λίγο για τη συνέντευξη; Έχετε λίγο χρόνο;

Τρεις και μισή. Στις τέσσερις παρά είκοσι πέντε θα φύγω. Τέσσερις παρά είκοσι πέντε. Τινάζομαι σαν ελατήριο. «Πρέπει να φύγω.» Φεύγω. Στο δρόμο παίρνω μια ζεστή μηλόπιτα που μοσχομυρίζει ψημένο μήλο και σφολιάτα και ζάχαρη άχνη και κανέλα και κάνω μια απογευματινή βόλτα. Τρώγοντας τη μηλόπιτα. Χρειάζομαι ένα σακίδιο. Να μην είναι πολύ μικρό. Να μην είναι πολύ μεγάλο. Θέλω να φτιάξω τετράδια. Ντυμένα και δεμένα στο χέρι. Πήρα υφάσματα και χαρτιά και χαρτόνια και κλωστές και νήματα και πέντε κουμπιά.

Δύο. Κλωστές. Άσπρο, κόκκινο… Το φάκελο τον έχω ανοιχτό εδώ και μέρες, τον έχω σαλιώσει κιόλας. Στέγνωσε το σάλιο. Θα θέλει ξανά, κι ίσως να μη κολλάει όταν τον ξανασαλιώσω γιατί θα ’χω γλύψει όλη τη κόλλα. Άσπρο, κόκκινο,… Ο Παναγιώτης περιμένει ένα μάρτη κι ο Μάρτης τελειώνει. Στρίβω με το δείχτη και τον αντίχειρα, απαλά, αδύναμα, βαριεστημένα. Τον βλέπω ακόμη μπροστά μου λιπόθυμο στο πάτωμα με τα πόδια στους ώμους της Φρίντας. Άσπρο, κόκκινο…

Οι τριανταφυλλιές γέμισαν ωίδιο. Κείνο το φάρμακο δεν έκανε δουλειά. Θα δοκιμάσω σόδα και νερό. Μόνο μη χάσω τις τριανταφυλλιές. Σόδα, νερό. Πενήντα εννέα μέρες. Σήμερα είναι η εικοστή ένατη. Οι τριανταφυλλιές σώθηκαν. Διπλώνω χαρτιά. Τέσσερα. Να βάλω γραμμές στα τετράδια;

Συνέντευξη. Τη Δευτέρα. Στις έντεκα.