Ο Ηρακλής Κωστάρης νοσηλεύεται φρουρούμενος στον Ευαγγελισμό. Βρίσκεται στην 26 μέρα απεργίας πείνας (ξεκίνησε στις 29/10-πλήρης αποχή από φαγητό από 4/11). Η υγεία του παρουσιάζει απότομη επιβάρυνση. Η οικογένεια, οι γιατροί και οι συνήγοροί του καλούν σε έκτακτη συνέντευξη τύπου.
Λαμία
Σύλλογος Διδασκόντων Γυμνασίου και Λυκείου που λειτουργεί στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα
Εμείς, οι εκπαιδευτικοί του Συλλόγου Διδασκόντων του Γυμνασίου και Λυκείου που λειτουργεί εντός του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνα, συντάσσουμε αυτήν την επιστολή και την απευθύνουμε στους συναδέλφους μας εκπαιδευτικούς αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία. Σκοπός μας είναι η ευαισθητοποίηση όλων στο πρόβλημα της φοίτησης στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση των φοιτητών - κρατουμένων. Πιο συγκεκριμένα, τέσσερις μαθητές κρατούμενοι του σχολείου μας το 2014 δίνοντας Πανελλαδικές εξετάσεις μέσα από την φυλακή κατάφεραν να είναι σήμερα φοιτητές σε σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Για δύο, όμως, από αυτούς δεν έχει ακόμα γίνει δυνατό να πάρουν τις ειδικές άδειες που προβλέπονται, προκειμένου να παρακολουθήσουν τα υποχρεωτικά τουλάχιστον μαθήματα της σχολής στην οποία έχουν περάσει.
Ως εκπαιδευτικοί, ανήκουμε σε μια ομάδα ανθρώπων που εκτελεί ένα λειτούργημα. Η σημασία της εκπαίδευσης, είναι τόσο μεγάλη και τόσο σημαντική στο μυαλό όλων μας, που δεν αισθανόμαστε σήμερα την ανάγκη να διατυπώσουμε τις σκέψεις μας για αυτό που όλοι οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν καθημερινά στα σχολεία τους να κάνουν πράξη.
Ως εκπαιδευτικοί των σχολείων της φυλακής, ίσως έχουμε ένα έργο διαφορετικό σε κάποιες παραμέτρους του, αλλά σίγουρα εξίσου σημαντικό. Από πολλούς ανθρώπους ακούμε ότι το έργο αυτό είναι ίσως πιο σημαντικό από αυτό που γίνεται στα σχολεία εκτός φυλακών. Η ουσία όμως του έργου μας δεν είναι διαφορετική και δεν θα έπρεπε άλλωστε να είναι. Αντιμετωπίζουμε τους μαθητές μας χωρίς διακρίσεις, δεν τους αντιμετωπίζουμε σαν ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας, αγωνιζόμαστε για τα ιδανικά της εκπαίδευσης μέσα σε ένα χώρο κράτησης, θεωρούμε τους μαθητές μας ικανούς να προσπαθήσουν για το μέλλον τους, δε διστάζουμε να απλώσουμε το χέρι σε όποιον αναζητά βοήθεια σε μια προσπάθειά του. Προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε ίσα δικαιώματα στην εκπαίδευση, προσπαθούμε να δώσουμε σε ανθρώπους αξιοπρέπεια, καλλιέργεια και να ανοίξουμε διάπλατα τα παράθυρα του νου σε όλα τα πράγματα που αξίζουν να υπάρχουν.
Όπως συμβαίνει με όλους τους εκπαιδευτικούς, παίρνουμε δύναμη από τις επιτυχίες των μαθητών μας σε κάθε επίπεδο και με κάθε μορφή που αυτές γίνονται, συχνά δε, χαιρόμαστε περισσότερο με μικρές επιτυχίες και επιτεύγματα, που ίσως κανείς στην κοινωνία δεν γνωρίζει. Η επιτυχία όμως κάποιων μαθητών κρατουμένων στις Πανελλαδικές Εξετάσεις και το κατόρθωμά τους να γίνουν φοιτητές μέσα από την φυλακή, είναι κάτι που έχει γίνει γνωστό στην κοινωνία, μέσα από άρθρα εφημερίδων, τηλεοπτικές εκπομπές, αλλά και το διαδίκτυο. Η Πολιτεία, αναγνωρίζοντας τη σημασία του γεγονότος αυτού, έχει εκφράσει την επιδοκιμασία της και την πρόθεσή της για υποστήριξη τέτοιων προσπαθειών από τα πιο επίσημα χείλη.
Παρόλα αυτά, η σημασία του γεγονότος αυτού στα δικά μας μάτια, δεν είναι η σπουδαιότητα του κατορθώματος σε ατομικό επίπεδο, ούτε η επιτυχία του σχολείου ή του σωφρονιστικού συστήματος. Σημασία έχει για μας ότι οι μαθητές μας μπορούν να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο, ότι μπορούν να ελπίζουν σε καρπούς των κόπων και των προσπαθειών τους, ότι μπορούν να κοιτάξουν το μέλλον. Αυτό που κάποιοι κατάφεραν, μπορούν και άλλοι να καταφέρουν και τότε η ελευθερία του μυαλού μπορεί να νικήσει τη στέρηση της προσωπικής ελευθερίας μέσα στη φυλακή.
Σήμερα, σε δύο από τους τέσσερις φοιτητές κρατούμενους που ήταν μαθητές μας, δεν έχουν δοθεί οι απαραίτητες εκπαιδευτικές άδειες που προβλέπονται, ώστε αυτοί να μπορέσουν να παρακολουθήσουν, τουλάχιστον, τα υποχρεωτικά μαθήματα της σχολής τους με κίνδυνο να χάσουν το εξάμηνο. Δε θα θέλαμε να αναφερθούμε στην ξεχωριστή νομική υπόθεση του καθενός και δε θα θέλαμε να κρίνουμε τις αποφάσεις που πάρθηκαν, γιατί, άλλωστε, δεν είναι αυτή η δουλειά μας.
Ένας δε, από τους δύο φοιτητές - κρατούμενους ξεκίνησε απεργία πείνας στις 10 Νοεμβρίου 2014 μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού, στις οποίες πλέον κρατείται, αντιδρώντας με τον τρόπο αυτό στην αντιμετώπιση της Πολιτείας, που πρακτικά αρνείται την έγκριση των προβλεπόμενων αδειών, προκειμένου να παρακολουθήσει τη σχολή στην οποία έχει περάσει. Σήμερα η υγεία του βρίσκεται σε κίνδυνο και μέρα με τη μέρα η κατάστασή του χειροτερεύει. Δεν θα θέλαμε να κρίνουμε την απόφασή του αυτή. Θα θέλαμε, όμως, να εκφράσουμε την αγωνία μας για τη σοβαρή επιβάρυνση της υγείας του.
Καλούμε όλους να ενώσουν τις φωνές τους στην προσπάθεια για την υπεράσπιση του δικαιώματος των φοιτητών αυτών στη μόρφωση. Καλούμε όλους να ενώσουν τις φωνές τους, ώστε να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες, όσο δύσκολες και να είναι αυτές, για να γίνει πράξη η υποστήριξη της Πολιτείας, για να λάβει σάρκα και οστά η προστιθέμενη αξία του κατορθώματος των μαθητών αυτών με τη μορφή εκπαιδευτικού μοχλού, για να υπάρξει η ελπίδα.
Λαμία
ΙΑΤΡΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ
21/11/2014
Εξέτασα σήμερα το απόγευμα, μαζί με τον οφθαλμίατρο Διευθυντή ΕΣΥ κ. Νικόλαο Μανιό, στο ιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού τον κρατούμενο Ηρακλή Κωστάρη, 48 ετών, που διάγει την 18η ημέρα απεργίας πείνας (πλήρης αποχή από το φαγητό από την 4η 11ου 2014).
Ο κ. Κωστάρης είναι εμφανώς καταβεβλημένος και εμφανίζει αδυναμία συγκέντρωσης και έντονο αίσθημα κόπωσης στην παραμικρή προσπάθεια. Έχει απωλέσει συνολικά 15 Kg που αντιστοιχούν στο 17.5 % του αρχικού του σωματικού βάρους. Έχει έντονα συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα (συνεχή ναυτία και αίσθημα παλινδρόμησης χολωδών υγρών που τον εμποδίζει να κοιμηθεί, επίμονη δυσκοιλιότητα), καθώς επίσης συχνά αισθάνεται ζάλη και αμαύρωση οράσεως κατά την έγερση στην όρθια θέση. Αναφέρει ξηροφθαλμία και ξηροστομία, παρά το γεγονός ότι προσπαθεί να πίνει πάνω από δύο λίτρα νερό ημερησίως. Στον εργαστηριακό έλεγχο που του έγινε σήμερα διαπιστώνεται σάκχαρο ορού 69 mg/dl (οριακή υπογλυκαιμία), οριακή μείωση των λευκών αιμοσφαιρίων (συνολικός απόλυτος αριθμός 4100 κκχ με αντίστοιχη μείωση πολυμορφοπυρήνων και λεμφοκυττάρων – αιματολογική διαταραχή που παρατηρείται σε απεργούς πείνας και αντιστοιχεί σε επηρεασμένη ανοσία) ενώ στο ηλεκτροκαρδιογράφημα διαταραχές επαναπόλωσης.
Από την αντικειμενική εξέταση διαπιστώθηκε ωχρότητα, εμφανής απώλεια μυϊκού ιστού όπως συνάγεται από τη μέτρηση πάχους δερματικής πτυχής, ταχυκαρδία κατά την έγερση από καθεστηκυία σε ορθία θέση (καθιστός 92 σφύξεις ανά λεπτό, όρθιος 102 σφύξεις ανά λεπτό), επίχριστη γλώσσα, μικρή ομότιμη διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα. Η βυθοσκόπηση που έγινε από τον κ. Μανιό ανέδειξε ήπιες ισχαιμικές αλλοιώσεις βυθού.
Επισημαίνεται ότι ο κ. Κωστάρης έχει αυξημένο δείκτη καρδιαγγειακού κινδύνου λόγω συνυπάρχουσας δυσλιπιδαιμίας και υπερτάσεως, αλλά και λόγω του γεγονότος ότι έχει δύο φορές στο παρελθόν προβεί σε πολυήμερες απεργίες πείνας. Το γεγονός ότι έχει απωλέσει πολύ πάνω από το 10% του αρχικού του σωματικού βάρους σημαίνει ότι βρίσκεται σε περίοδο αυξημένου κινδύνου για καρδιαγγειακά συμβάματα. Η ξηροφθαλμία και η αδυναμία συγκέντρωσης ενδέχεται να αντιστοιχούν σε ανεπάρκεια πολύτιμων ιχνοστοιχείων (βιταμίνη Α, σύμπλεγμα βιταμινών Β) που έχει ήδη αρχίσει να επηρεάζει την ακεραιότητα του νευρικού του συστήματος. Η διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα χρήζει περαιτέρω ελέγχου και, στον βαθμό που δεν προϋπήρχε, θα μπορούσε να σχετίζεται με την παρατεταμένη ασιτία.
Η συνολική κατάσταση του κρατουμένου απεργού πείνας κρίνεται ανησυχητική. Θεωρείται επισφαλής η παραμονή του εκτός νοσοκομείου με ευχέρεια παρακολούθησης από πολλές ιατρικές ειδικότητες (παθολογική, νευρολογική, καρδιολογική, ενδοκρινολογική), δεδομένου ότι όχι μόνον βρίσκεται σε περίοδο όπου μπορεί να εμφανιστούν αιφνίδια συμβάματα, αλλά και ότι εμφανίζει ανησυχητικές ενδείξεις από το καρδιαγγειακό, νευρικό, ενδοκρινικό και γαστρεντερικό σύστημα.
Είναι προφανές ότι η συνέχιση από μέρους του της αποχής από τη σίτιση θα οδηγήσει σε καταστροφικές για την σωματική του ακεραιότητα συνέπειες.
Όλγα Κοσμοπούλου, επιμελήτρια Α ΕΣΥ, Παθολόγος –Λοιμωξιολόγος
Μέλος ΕΓ ΟΕΝΓΕ, μέλος ΔΣ Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά
ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗ ΔΟΥ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ
Να ξαναδούμε την εκμετάλλευση ως το διακριτικό σημαδι της τάξης και αμέσως ο ταξικός αγώνας θα είναι στην πρώτη γραμμή, όπως πρέπει να είναι.
Όσο υπάρχουν τάξεις, τόσο οι από πάνω θα συνεχίζουν να καρπώνονται την υπεραξία της εργασίας μας. Θα δημιουργούν αμύθητα πλούτη για την τάξη τους, με αποτέλεσμα τη φτώχεια, την ανέχεια και την εξαθλίωση για την Τάξη μας. Αυτή είναι η καθημερινότητα που βιώνουμε, αυτό θέλουν και να είναι, στο μέλλον, ο προορισμός μας. Τούτο το μαρτύριο φαίνεται να μην έχει τέλος, μιας και η λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά της την τελευταία 25ετία χωρίς σοβαρές αντιστάσεις. Μια κατάσταση που γαλούχησε με την μικροαστική της αφήγηση τους πρωτοκοσμικούς (ανεξαρτήτως τάξης), έκανε κυρίαρχο τον ατομισμό, το lifestyle, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Ο καπιταλισμός μετέφερε ταυτόχρονα το μεγαλύτερο μέρος της βαρβαρότητας στην "αθέατη" αυλή του τρίτου κόσμου, και στις πλάτες του (παμφθηνου) μεταναστευτικού δυναμικού, το οποίο αποτέλεσε το τρόπαιο για αυτόν μετά την πτώση των σοσιαλιστικών δημοκρατιών και την εκεί παλινόρθωση. Μια εποχή στην οποία οι απολογητές του καπιταλισμού ανέμισαν το λάβαρο του "τέλους της ιστορίας", στεκόμενοι αλαζονικά στα πόδια των αφεντικών τους, τα οποία πανηγύριζαν και προσπαθούσαν να κάνουν πιστευτή την (προσωρινή) τους νίκη.
Όμως η Ιστορία και η κινητήρια δύναμή της, η πάλη των τάξεων, δεν τους έκανε το χατήρι, η αιώνια ταξική ειρήνη έμεινε όνειρο απατηλό. Με το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που όμοιό της δεν έχει ξαναζήσει ο καπιταλισμός, ακολούθησε ένα πλήθος κινητοποιήσεων στον ελλαδικό χώρο, μια σειρά εξεγέρσεων και ανατροπής καθεστώτων σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Ο συνδυασμός των κινητοποιήσεων, καθώς και η ερήμωση που δημιουργεί η οικονομική κρίση, (αν και δεν υπήρξε δυστυχώς η ανατροπή που θα οδηγούσε σε έναν άλλον κόσμο) δημιούργησαν τριγμούς τέτοιους στη λειτουργία του συστήματος με φυσικό επακόλουθο την εμφάνιση σε κοινή θέα των σάπιων θεμελίων του υποτιθέμενου "τελειότερου συστήματος".
Σύγχρονη οικονομική λεηλασία στην Έλλάδα και τα αποτελέσματά της
Ζούμε σε μια χώρα με 1.5 εκ. άνεργους και άλλους τόσους να επιβιώνουν στα προγράμματα του ΟΑΕΔ. στην ίδια χώρα όπου ο μισός πληθυσμός είναι και βάση των επίσημων στατιστικών κάτω από το όριο της φτώχειας, με αποτέλεσμα άνθρωποι να πεθαίνουν της πείνας και άλλοι να αναγκάζονται (με κάποιο μερίδιο ευθύνης βέβαια) να εγκλωβιστούν για μια σακούλα τρόφιμα στις ουρές της φιλανθρωπίας διαφόρων καλοθελητών (εκκλησία, ΣΚΑΙ, Χ.Α., μπουρζουαζία). Σε αυτός τον τόπο συνάνθρωποί μας έχουν αφήσει την τελευταία τους πνοή επειδή δεν είχαν τη δυνατότητα να ζεσταθούν το χειμώνα λόγω και της τρομακτικής αύξησης του φόρου στο πετρέλαιο, και οι αυτοκτονίες έχουν γίνει πια ένα καθημερινό φαινόμενο. Εκεί η πλειονότητα όσων έχουν την τύχη να εργάζονται το κάνει για μισθούς πείνας των 400 και 600 ευρώ, μαύρα ή απλώς για μερικά μεροκάματα το μήνα ενώ οι συνταξιούχοι λαμβάνουν ελάχιστα, τα οποία όλο και λιγοστεύουν.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά για τις ζωές εκατομμυρίων, έρχονται οι εφορίες, οι οποίες αποτελούν τον νόμιμο εισπρακτικό βραχίονα του κράτους, για να δώσουν τη χαριστική βολή στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα.
Διαχρονικά οι εφορίες, πέρα από κύριο όργανο εξασφάλισης πλούτου για τον κρατικό μηχανισμό, αποτελούν αφενός διαχειριστή των ισορροπιών ανάμεσα στις ανώτερες τάξεις και, αφετέρου, εξασφαλίζουν τον περαιτέρω πλουτισμό τους μέσω φοροαπαλλαγών και φοροελαφρύνσεων (με τα πλέον απίθανα επιχειρήματα), αποδεικνύοντας τον στυγνό ταξικό τους χαρακτήρα.
Το κράτος έκτακτης ανάγκης, έχοντας προχωρήσει στην ισοπέδωση μισθών και συνταξεων θεσμοθέτησε τον ΕΝΦΙΑ ο οποίος είναι ένας φόρος που στοχοποιεί τη γη και την ακίνητη περιουσία. Ένας φόρος ο οποίος επιτίθεται στην κυριολεξία στη μικρή και μεσαία ιδιοκτησία (άρα και στην πλειονότητα), αφού και με την μονιμοποίηση του ΦΑΠ, μεγενθύνει 6.5 φορές περισσότερο το φόρο στα ακίνητα σε σχέση με τα προ κρίσεως επίπεδα, με αποτέλεσμα την οικονομική εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων. Και για να γίνει αυτό κατανοητό ας σκεφτεί κανείς πως ο προϋπολογισμός των εισπράξεων από αυτούς τους φόρους του Υπουργείου Οικονομικών ισοδυναμεί με αύξηση 800% την τελευταία 4ετία. Ο ΕΝΦΙΑ αδιαφορεί για το αν το αντικείμενο της φορολόγησης αποφέρει εισόδημα στον κάτοχο, ενώ και την αξία αυτού την διογκώνει υπέρμετρα, υπολογίζοντάς την με τις αξίες προ κρίσης.
Η βαρβαρότητα του εν λόγο φόρου σε συνδιασμό με την παρούσα οικονομική συγκυρία θα οδηγήσει μεγάλα κοινωνικά στρώματα σε αδυναμία αποπληρωμής (πόσο μάλλον όταν υπάρχουν και δάνεια στη μέση) με αποτέλεσμα την εκποίηση ή την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων, μιας και ταυτόχρονα μεθοδεύεται εντέχνως η άρση της προστασίας για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Και επειδή στην ελλάδα η ιδιοκατοίκηση διατηρείται σε υψηλά επίπεδα σε σχέση με την υπόλοιπη ευρώπη, όλη αυτή η διαδικασία θα μετατρέψει τον μικροϊδιοκτήτη σε ενοικιαστή-σκλάβο νέας κοπής.
Οι κατασχέσεις που έρχονται, στέλνουν με μαθηματική ακρίβεια τον κόσμο στην "αγκαλιά" των τραπεζών, των real-estate εταιρειών και των επενδυτικών funds τα οποία θα παίρνουν πίσω η θα αγοράζουν τα ακίνητα σε εξευτελιστικές τιμές. Κατόπιν θα προτείνουν ενοικίαση σε 'οποιον προηγούμενο ιδιοκτήτη την αντέχει, καθορίζοντας αυτοί τους όρους, αφού έτσι κ αλλιώς τα κεφάλαια (γι' αυτούς πλέον) αυτά θα μπορούν να αξιοποιηθούν κερδοφόρα στο μέλλον με όποιο τρόπο...
Ήδη μέσα στο 2013, και προ της άρσης προστασίας για την πρώτη κατοικία κατασχέθηκαν 13600 ακίνητα, με μέσο όρο 56 την ημέρα. Στο διάστημα αυτό το κράτος προετοιμαζόμενο να αντιμετωπίσει μια σειρά συγκεντρώσεων (ήδη συμβαίνουν) που σκοπό θα έχουν το μπλοκάρισμα πλειστηριασμών, άρα και τη δημιουργία ενός κινήματος (όπως π.χ. στην Ισπανία), δημιούργησε μια ηλεκτρονική πλατφόρμα ώστε το κάθε κοράκι, αθόρυβα, απρόσωπα και κυρίως ανώδυνα, να αγοράζει κοψοχρονιάς τους κόπους μιας ζωής.
Πρόκειται ασφαλώς για έναν νέο τρόπο δημιουργίας πλούτου για τους κεφαλαιούχους και κάθε ενδιαφερόμενο, ένας νέος δομικός κύκλος πρωταρχικής συσσώρευσης. Μια ανάσα ζωής για το σύστημα, μια μετεξέλιξή του, αφού θα μπορέσει να συντηρήσει τον αδηφάγο οργανισμό, δημιουργώντας την υπεραξία που του χρειάζεται και την αλλαγή παραδείγματος στον τρόπο λειτουργίας για το μέλλον του. Μια μορφή αρπακτικού, γκανκστερικού καπιταλισμού, στην βαλκανική βέβαια εκδοχή του, που θα κάνει τη ζωή κόλαση σε όσους θα βρεθούν στην κατάσταση του νέου δουλοπάροικου.
ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ
Ως εκ τούτου μια εφορία και ότι αυτή συμβολίζει και αποτελεί (όπως άλλωστε και κάθε άλλος οικονομικός μηχανισμός και υπηρεσία με νευραλγική θέση στο σύστημα) αποτελεί ετούτους τους καιρούς έναν νόμιμο στόχο για τις μαχητικές δυνάμεις του κινήματος, προσβλέποντας φυσικά και σε μια πιο ευρεία στοχοποίησή τους και συμμετοχή.
Όπως είπαν και κάποιοι αγωνιστές, παλιών, μα τόσο ωραίων εποχών:
Να μετατρέψουμε την (πολλές φορές) διάχυτη συμπάθεια σε οργανωμένη και συνειδητή συνεργασία, να μεταβάλλουμε τα χειροκροτήματα σε στηρίγματα ενός μηχανισμού, ενός οικοδομήματος που θα έχει τη δυνατότητα να ορθώσει το ανάστημά του στο πεδίο του ταξικού πολέμου, να σηκώσει το γάντι και να Αντεπιτεθεί. Γιατί αυτό που αρμόζει είναι η Απελευθέρωση από τα δεσμά του Κεφαλαίου, για το άλμα του ανθρώπου από το βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της Ελευθερίας.
Να μην περιμένουμε τις αντικειμενικές συνθήκες, αλλά να δημιουργήσουμε τις υποκειμενικές. Να θυμίσουμε ξανά στον καπιταλισμό πως "... το κοινό στην ιστορία είναι ένας καλεσμένος που φθάνει την τελευταία στιγμή, μπαίνοντας από την πόρτα της υπηρεσίας στις μύτες των ποδιών και πίσω από την πλάτη όλων και που στο τέλος θα κάνει τον εκκωφαντικό θόρυβο για τον οποίο προορίζεται, ως η καταπιεσμένη Τάξη που θα ολοκληρώσει το έργο της Απελευθέρωσης στο όνομα γενεών ηττημένων..."
Έτσι λοιπόν στις 13/11 αποφασίσαμε να χτυπήσουμε την ΔΟΥ Γαλατσίου. Αφού προσεγγίσαμε το κτήριο από την οδό αλκυονίς, σπάσαμε το τζάμι του ημιόροφου όπου βρίσκεται το αρχείο της εφορίας (και όχι μια απλή αποθήκη όπως παρουσιάστηκε απο κάποια ΜΜΕ) με σκοπό να το πυρπολήσουμε με μεγάλης ισχύος εμπρηστικό μηχανισμό που είχαμε στην κατοχή μας. Δυστυχως, λόγο εμποδίου που δεν είχαμε προβλέψει στάθηκε αδύνατη η ολοκληρωτική καταστροφη του αρχείου που επιδιώκαμε, με αποτέλεσμα την πυροδότησή του μηχανισμού στον εξωτερικό χώρο της εφορίας. Επιφυλασσόμεθα...
Επίθεση με κάθε μέσο που θεωρείται απαραίτητο στους οικονομικούς μηχανισμούς του καθεστώτος
Οργάνωση και Ανάπτυξη των μαχητικών δομών του κινήματος
Έμπρακτη αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων
Αγώνας συνεχής μέχρι τη Νίκη
ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ-ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
Ομάδα Προλεταριακής Επίθεσης
Υ.Γ.: Αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας Η. Κωστάρη και Ν. Ρωμανό που αγωνίζονται για τα αυτονότητα, για ανάσες ζωής από τα κάτεργα της αστικής δημοκρατίας.
Πορεία και παρέμβαση αλληλεγγύης-ενημέρωσης έγινε στις περιοχές Ψυρρή και Γκάζι το Σαββατόβραδο 22 Νοεμβρίου
Μια παράδοξη καπιταλιστική (ερωτική) ιστορία (γιατί έτσι αγαπάει το κράτος)
Πρώτα σε βασανίζουν και φυλακίζουν
για να σε τιμωρήσουν και να παραδειγματίσουν τους νεώτερους τι πρόκειται να συμβεί αν τολμήσουν να ξεφύγουν απ τον “ενάρετο δρόμο”... επιπλέον σου φορτώνουν τσουβάλι κατηγορίες μην τυχόν και δεν καταδικαστείς.
Έπειτα σου προσφέρουν το δικαίωμα να σπουδάσεις
Για να αποδείξουν ότι στο “δημοκρατικό πολιτισμό” που ζούμε ακόμα και οι φυλακισμένοι αντιφρονούντες(!) έχουν δικαίωμα στη μόρφωση. Βεβαίως!
Μετά σου δίνουν βραβείο για την εισαγωγή σου στις σπουδές
Με δύο λόγια μπορεί να σε φυλακίσουμε για χρόνια αλλά τουλάχιστον σου δίνουμε βραβεία για τις προσπάθειες σου.
Και τέλος δεν σου δίνουν τις άδειες που δικαιούσαι για να σπουδάσεις !
Ξεκαθαρίζοντας ότι κανείς που έχει αντιδράσει δεν θα συγχωρεθεί . Καμία που δεν θα συνθηκολογήσει και δεν υπακούσει δεν γίνεται να αθωωθεί. Ξεκαθαρίζοντας ότι όσο φιλάνθρωπο προσωπείο και να αποκτά ανά περιόδους το κράτος , ποτέ δεν θα σταματήσει να εκδικείται αυτούς που αγωνίστηκαν εναντίον του .
Με δύο λόγια όλοι πρέπει να μάθουν και να υπακούσουν:
Καμιά προσπάθεια για αγώνα προς την ελευθερία δεν θα γίνει ανεκτή.
Κανένας και καμία που διεκδικεί το δικαίωμα στη ζωή και όχι απλά στην επιβίωση δεν θα θεωρείται αθώος.
Από την άλλη εμείς, όταν λέμε ότι θέλουμε ένα πανεπιστήμιο για όλους και χωρίς αποκλεισμούς, ζωντανό, ανοιχτό κι ελεύθερο σε κάθε κομμάτι της κοινωνίας που θέλει να συλλογικοποιηθεί και να δράσει μέσα σε αυτό..
ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΜΕ
Στο δικό μας πανεπιστήμιο χωράνε και οι αντιφρονούντες, η μετανάστρια, ο άνεργος, οι αμόρφωτοι , οι queer, οι καθαρίστριες, οι άστεγοι και γενικότερα όλοι κατατρεγμένοι και οι καταπιεσμένοι.
Δεν χωράνε όμως αποκλεισμοί.
Υπάρχουν όμως κάποιοι που επιδιώκουν αυτούς τους αποκλεισμούς.
Αυτοί σίγουρα δεν θέλουμε να είναι ανάμεσα μας.
Μπάτσοι , φασίστες, security, πρυτάνεις- δικτάτορες, καθηγητές-χωροφύλακες και επιχειρηματίες “της ανάπτυξης”, αυτοί είναι που δεν χωράνε στις σχολές μας.
Έστω για λίγες ανάσες ελευθερίας λοιπόν...
ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΑΝ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στο Ν.ΡΩΜΑΝΟ,στον Η.ΚΩΣΤΑΡΗ και στον Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ(απεργία σε ένδειξη συμπαράστασης)
σε απεργία πείνας από 10/11, 28/10 και 17/11
ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΑΔΕΙΩΝ
23/11
Συντονιστικό κατάληψης σχολής κινηματογράφου
No comments:
Post a Comment