Δέκατη Μέρα Απεργίας Πείνας της Εύης Στατήρη

Δήλωση αλληλεγγύης

Πριν από πέντε μήνες, μετά την απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων, ψηφίστηκε η κατάργηση των φυλακών Γ' τύπου.
Ωστόσο, το καθεστώς κράτησης Γ' τύπου παραμένει για εμάς ουσιαστικά το ίδιο.
Παραμένει το καθεστώς εξαίρεσης, παραμένει ο διαχωρισμός, παραμένει η ιδιαίτερη μεταχείριση σε βάρος των πολιτικών κρατουμένων.
Παραμένει η εκδικητικότητα της εξουσίας απέναντι σε εκείνους που αμφισβήτησαν δυναμικά και ένοπλα το μονοπώλιο της κρατικής βίας.
Όμως η εκδικητικότητα αυτή επεκτείνεται, με τρόπο δειλό και φασιστικό, απέναντι και στους συγγενείς των πολιτικών κρατουμένων.
Η εξουσία επαναφέρει, άλλη μια φορά, την παλιά πρακτική της ομηρίας.
Εξορίζει την Αθηνά Τσάκαλου και της απαγορεύει να επισκεφθεί τα παιδιά της.
Κρατά στη φυλακή επί έξι μήνες, χωρίς κανένα επιβαρυντικό νομικά στοιχείο, την Εύη Στατήρη, συντρόφισσα φυλακισμένου μέλους της ΣΠΦ, παραβιάζοντας νόμους, ακόμα και εισηγήσεις του αρμόδιου εισαγγελέα.
Αποδεικνύεται έτσι, άλλη μια φορά, ότι το κράτος έκτακτης ανάγκης παραμένει βασικό προαπαιτούμενο για την εφαρμογή και του νέου φρικαλέου μνημονίου, δια χειρός της «ευαίσθητης» στην τήρηση των δικαιωμάτων «αριστεράς».
Η Εύη Στατήρη βρίσκεται σήμερα στην ένατη μέρα απεργίας πείνας.
Με όπλο και μετερίζι το ίδιο της το σώμα - αδύναμη σωματικά αλλά συγκινητικά ψυχωμένη - δεν παλεύει μόνο για την αυτονόητη αποφυλάκισή της.
Η πάλη της είναι ένα μικρό κομμάτι του μεγάλου αγώνα που έρχεται από πολύ παλιά και μας θυμίζει ότι όλα αυτά που μας παίρνουν σήμερα, όλα τα δικαιώματα που σαρώνει η επίθεση του κεφαλαίου, κατακτήθηκαν με αγώνες που είχαν κόστος σε πόνο, σε δάκρυ, σε αίμα.
Γι αυτό η αλληλεγγύη όλων όσοι θέλουν να λέγονται αγωνιστές και άνθρωποι θα πρέπει να είναι δεδομένη και απλόχερη.

Δημήτρης Κουφοντίνας Φυλακές Κορυδαλλού Ειδική Πτέρυγα 22.9.2015



ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ-ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΕΥΗ ΣΤΑΤΗΡΗ

Ο φασισμός δεν βρίσκεται μόνο στα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής και στα κηρύγματα και στις πράξεις μίσους των οπαδών της.Ο φασισμός φωλιάζει όπου το άδικο κυβερνά δίχως αντίσταση.Άλλωστε πάντα ο πιο επικίνδυνος φασισμός δεν ήταν αυτός που δεν έκρυβε την ασχήμια του, αλλά εκείνος που φορούσε γραβάτα για να μην γίνει αντιληπτός.

Η υπόθεση της Εύης Στατήρη και η συνεχιζόμενη ομηρία της είναι το αποκορύφωμα της επιβολής του δικαστικού φασισμού. Η Εύη Στατήρη βρίσκεται φυλακή ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ για το γεγονός οτι είναι σύζυγος του πολιτικού κρατούμενου Γ.Τσάκαλου.Το ιδιώνυμο, τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, οι τόποι εξορίας (περίπτωση της μητέρας Α.Τσάκαλου) εξακολουθούν να ισχύουν και επι αριστερής κυβέρνησης. Οι δικαστικοί κύκλοι πάντα διέθεταν ένα ιδιαίτερα ευερέθιστο νευρικό σύστημα όταν είχαν απέναντί τους διαδηλωτές,απεργούς, καταληψίες, αριστερούς ,κομμουνιστές και αναρχικούς...Πάνω τους εξαντλούν την αυστηρότητα της αυθαιρεσίας τους και την εκδικητικότητά τους. Αντίθετα ήταν ιδιαίτερα "επιεικής" και προσεχτικοί απέναντι στις εκλεκτές τους "συγγένειες", όπως σε περιπτώσεις εκκλησιαστικών περιουσιακών σκανδάλων (Μονή Βατοπεδίου -υπόθεση Εφραιμ), σε περιπτώσεις υπουργικής διαφθοράς (υπόθεση Παπακωνσταντίνου) , σε περιπτώσεις οικονομικών σκανδάλων (υπόθεση ENERGA,υπόθεση Βγενόπουλου κ.α.) Η δικαιοσύνη τους είναι σαν το φίδι... δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους. Στην περίπτωση της Εύης Στατήρη, οι δικαστές δεν είναι μόνο άδικοι είναι και προκλητικοί.Το τελευταίο δικαστικό συμβούλιο με πρόεδρο την Ε.Χαλεβίδου που εξέταζε την αίτηση αποφυλάκισης της Εύης (μετά από θετική πρόταση του εισαγγελέα της υπόθεσης)και την απέρριψε,είναι το ίδιο δικαστικό συμβούλιο που λίγες ημέρες μετά αποφυλάκισε τον χρυσαυγίτη βουλευτή Λαγό.Η πρόεδρος Ε.Χαλεβίδου είναι άλλωστε αυτή που πριν 4 μήνες αποφυλάκισε στο 12μηνο τον νεοναζί βουλευτή Η.Κασιδιάρη και πριν λίγες βδομάδες έκανε δεκτή την αίτησή του για άρση των περιοριστικών όρων. Άλλωστε και ο ανακριτής Ε.Νικόπουλος που είχε αναλάβει την υπόθεση είναι γνωστός για τις διασυνδέσεις του με τους συντηριτικούς κύκλους του Αγίου Όρους και δεν έκρυψε ποτέ τις ακροδεξιές του πεποιθήσεις (και πρακτικές όσον αφορά την εκδικητικότητά του απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους).Ο ίδιος είναι πνευματικό παιδί του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χ.Αθανασίου και βρέθηκε στη θέση του ειδικού εφέτη ανακριτή κατόπιν πολιτικής παραγγελίας των ακροδεξιών κύκλων της Νέας Δημοκρατίας (κύκλοι Μπαλτάκου) και το ρουσφέτι του θείου του Β.Νικόπουλου που ήταν πρόεδρος του Αρείου Πάγου.

Ο φασισμός υφαίνει τον ιστό του μεθοδικά και εξαπλώνεται σαν πανούκλα πνίγοντας την ελευθερία μας.Να μην χαρίσουμε ούτε ένα εκατοστό γης στους φασίστες,φανερούς και καμουφλαρισμένους.Να μην αφήσουμε την Εύη μόνη της απέναντι στην εκδικητικότητα των φασιστικών μηχανισμών της δικαιοσύνης...

Καλούμε κάθε αγωνιστή, την νεολαία που αντιστέκεται, τα σωματεία βάσης, της λαϊκές συνελεύσεις και όλους τους ελεύθερα σκεπτόμενου ανθρώπους να πάρουν θέση απέναντι στο φασιστικό πραξικόπημα των δικαστών.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΗΣ ΣΤΑΤΗΡΗ

Απεργία πείνας από 14/09 ενάντια στο φόβο και στο άδικο

Αντιφασιστική πρωτοβουλία Κερατσινίου-Νίκαιας



Κειμενο για την Ευη Στατηρη απο το αναρχικό - αντιεξουσιαστικό στέκι Άτακτον

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΗΣ ΣΤΑΤΗΡΗ- ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 14/7

Στις 2 Μάρτη συλλαμβάνεται από την αντιτρομοκρατική η καταζητούμενη αναρχική Αγγελική Σπυροπούλου, μετά την αποκάλυψη του σχεδίου απόδρασης της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς από τις φυλακές Κορυδαλλού. Στα πλαίσια της ίδιας τρομοκρατικής επιχείρησης συλλαμβάνονται φιλικά και συγγενικά πρόσωπα των μελών της Συνομωσίας πυρήνων της Φωτιάς μεταξύ των οποίων και η Αθηνά Τσάκαλου, μητέρα των Χρήστου και Γεράσιμο Τσάκαλου και η Εύη Στατήρη, σύζυγος του δεύτερου. Με συνοπτικές διαδικασίες κατηγορούνται για υπόθαλψη εγκληματία και ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση (νόμος 187α) και προφυλακίζονται.

Μετά από πολυήμερη απεργία πείνας των μελών της ΣΠΦ και της Α. Σπυροπούλου, παράλληλα με την απεργία πείνας και άλλων συντρόφων ενός της φυλακής για μια σειρά ζητημάτων μεταξύ των οποίων και την κατάργηση των άρθρων 187 και 187 Α, ορίζεται η αποφυλάκιση της Α.Τσάκαλου με ακραίους περιοριστικούς όρους που στην ουσία την εξορίζουν στη Σαλαμίνα από όπου της απαγορεύουν να μετακινηθεί. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σε μία προσπάθεια να εκτονώσει φαινομενικά την κατάσταση και να κεφαλαιοποιήσει τους πολύχρονους και μαχητικούς αγώνες για τα ζητήματα των φυλακών, καταθέτει ένα νομοσχέδιο που περιλαμβάνει και μια τροπολογία που προέβλεπε την άμεση αποφυλάκισή της Ε. Στατήρη. Τις φαινομενικά ευεργετικές διατάξεις του νομοσχεδίου Παρασκευόπουλου έρχεται να διαψεύσει ο αρμόδιος ανακριτής για «υποθέσεις τρομοκρατίας» Ευτύχιος Νικόπουλος που απορρίπτει συνολικά 5 αιτήσεις αποφυλάκισης ( πρόκειται άλλωστε για τον ίδιο ανακριτή που παίζει κομβικό ρόλο και σε άλλες υποθέσεις συντρόφων μεταξύ των οποίων και του Ν. Ρωμανού με τις εκπαιδευτικές άδειες). Απέναντι σε αυτήν την εκδικητική συνθήκη, η Ε. Στατήρη ξεκινά απεργία πείνας για την αποφυλάκισή της, από τις 14/7.

Η υπόθεση της σύλληψης, κατηγορίας με τα άρθρα 187 και 187 Α, της προφυλάκισης και κράτησης είτε εντός της φυλακής είτε εκτός με σκληρούς περιοριστικούς όρους ανθρώπων στα πλαίσια συνολικότερων κατασταλτικών επιθέσεων αναδεικνύει μια σειρά από πολλαπλά ζητήματα. Κατ'αρχάς, στην παρούσα υπόθεση καταδεικνύει την αμείλικτη και σταθερή θέση του κράτους απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους ανεξαρτήτως χρώματος της διακυβέρνησης. Και περαιτέρω, όχι μόνο στους ίδιους αλλά και σε όσους δε σκύβουν το κεφάλι αποδεχόμενοι την αποστασιοποίηση, το φόβο που οι προφυλακίσεις και οι διώξεις προσπαθούν να επιβάλλουν, αλλά αντίθετα ορθώνουν το ανάστημά τους ξεδιπλώνοντας κάθε πτυχή της αλληλεγγύης είτε μέσα από την ανθρώπινη σχέση είτε μέσα από την πολιτική δράση. Η κατασταλτική αντεπίθεση του κράτους μετά και το Δεκέμβρη του '08, με αιχμή τις αντιτρομοκρατικές εκστρατείες απέναντι στις ένοπλες και αντάρτικες πολιτικές αναρχικές οργανώσεις , πέρα από το να φυλακίσει, να χαρτογραφήσει και να αδρανοποιήσει συντρόφους, στόχευε και στοχεύει να ορθώσει ένα φαινομενικά απροσπέλαστο επιστημονικό-νομικό-δικαιικό τείχος, ενσταλάζωντας το φόβο εντός των συντροφικών σχέσεων και διαδικασιών. Έτσι, πολλά εργαλεία του αγώνα αποπειράται να εξοβελιστούν σε ένα διηνεκές, φαντάζουν μακρινά και απλησίαστα. Και τέλος, το ίδιο το περιεχόμενο της αλληλεγγύης να ποινικοποιηθεί, παραμένοντας στατικό και στείρο.
Διαφαίνεται ξεκάθαρα πως το κράτος έκτακτης ανάγκης ήρθε για να μείνει. Η φαινομενικότητα της πιο “ανθρώπινης” , της πιο “δίκαιης” αριστερής διαχείρισης δεν μπορεί να κρύψει την αμείλικτη πραγματικότητα που ορίζει τον ιδεολογικό και φυσικό πόλεμο απέναντι σε όποιον-α αγωνίζεται, σε όποιον-α μάχεται, σε όποιον-α ζει με αξιοπρέπεια και προτάσσει την αλληλεγγύη, σε όποιον-α περισσότερο από οτιδήποτε άλλο καταστρώνει τα σχέδια της καταστροφής του κράτους και του καπιταλισμού. Στους οριακούς καιρούς που ζούμε είναι ανάγκη να αντιληφθούμε πως η ομηρία και εξορία ανθρώπων επειδή συμπεριφέρθηκαν με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη, η εκδικητική κρατική μανία, ορίζουν μια συνθήκη εξαίρεσης, δίπλα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης , δίπλα στα νομικά και πολιτικά “παραπτώματα” στα οποία η ίδια η αστική δημοκρατία καταφεύγει ακριβώς για να διευρύνει τον ορίζοντα της καταπίεσης διαγράφοντας με τον πιο θεαματικό τρόπο πως η μη ύπαρξη άλλης εναλλακτικής που ακόμη και τα αριστερά στόματα βροντοφωνάζουν πρέπει να γίνει το σταθερό και μοναδικό στοιχείο αντίληψης και συγκρότησης του νου και κατά συνέπεια της ζωής των σύγχρονων πληβείων.

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, οι αγώνες εντός και εκτός των φυλακών και τα αναρχικά περιεχόμενά τους, είναι ζωτικής σημασίας να διατηρηθούν, να πολλαπλασιαστούν, να βαθύνουν έμπρακτα και μη. Την ίδια ώρα που ο καπιταλισμός ξεδιπλώνει ακόμη ένα χαρτί στην απόπειρα αναπαραγωγής και συνέχειάς του στο ελληνικό πολιτικό-κοινωνικό πείραμα, τα πόνερα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, της υποχώρησης των αγώνων και συνολικά της επαναστατικής άμπωτης είναι σημεία που πρέπει να προσπεραστούν μέσα από την αναβάθμιση του ίδιου του αγώνα. Και το ζήτημα της αλληλεγγύης, του σπασίματος του ιδεολογικού πολέμου του κράτους και της σύνδεσης των αγωνιζόμενων υποκειμένων αντανακλάται και στην υπόθεση της Ε. Στατήρη. Τα προηγούμενα και τα πεπραγμένα δεν γράφονται μόνο σε ποινικές διατάξεις, αλλά και στους δρόμους, μέσα από την ταξική κοινωνική πάλη. Απέναντι στον καπιταλιστικό βούρκο, τον κοινωνικό εκφασισμό και τον κανιβαλισμό που απλώνονται γύρω μας, η αλληλεγγύης είναι μια ανταγωνιστική κοινωνική συνθήκη. Ακόμη περισσότερο όταν ξεφεύγει από τον ανθρωπισμό και γίνεται ένα αιχμηρό, πολιτικό εργαλείο, όταν κατασκευάζει νέες σφαίρες αγώνα, όταν ξεδιπλώνεται στο δρόμο. Στο χέρι μας είναι να το πραγματώσουμε, επιτιθέμενοι σε κάθε επίπεδο στην κατασταλτική κρατική στρατηγική, συνδέοντας τους αγώνες, στεκόμενοι δίπλα σε συντρόφους και όποιον πλήττεται από την καπιταλιστική επίθεση.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΟΣΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης από το αναρχικό - αντιεξουσιαστικό στέκι Άτακτον (Άστιγγος 100 & Κανακάρη Ρούφου).

‪
ΠΗΓΗ: ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΗ ΣΤΑΤΗΡΗ