Κι Αν Μας Κλέψαν Την Φωνή: Ερασιτεχνικό Φωτορεπορτάζ

Αρχίζω ανάποδα: Τα εγκαίνια είχαν κόσμο...











... αλλά για κάποιον μυστηριώδη λόγο εκεί που γινόταν το αδιαχώρητο ήταν μπροστά στο μπαρ.





Υπήρχε πρόγραμμα ειδικά για την έκθεση και το τελευταίο τεύχος με την προαναγγελία...






... όπως επίσης και ένα πανώ 2,5 Χ 2,5 που χρειάστηκε ειδικές (καταδρομικές) ασκήσεις θάρρους για να ανέβει σωστά στην θέση του.








Όπως είναι φυσικό μετά στηθήκαμε μπροστά του σαν γύφτικα σκεπάρνια....





... αλλά πριν είχαμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα πως κάθε καλλιτέχνης την είχε δει να χρησιμοποιήσει ό,τι μέγεθος, σχήμα και ποιότητα χαρτιού γούσταρε (ή βρήκε μπροστά του).






Η ταυτότητα της έκθεσης στήθηκε αρκετά εύκολα...











... αλλά για να μπουν σωστά τα "διαφυγόντα ανθρωπάκια" του Τιμπιλή απαιτήθηκε η προσωπική του παρουσία (και βέβαια τον πεθάναμε στην καζούρα).






Στην έκθεση συμμετέχουν οι: Δημήτρης Βιτάλης, Γιώργος Γούσης, Σπύρος Δερβενιώτης, Γιώργος Δημητρίου & Παναγιώτης Κούστας, Πέτρος Ζερβός, Λίλα & Μάρω Καλογερή, Γιώργος Κομιώτης & Έλλη Μόκα & Δημήτρης Βανέλλης, Παναγιώτης Μητσομπόνος, Σταυρος Ντίλιος & Γαβριήλ Παγώνης, Παναγιώτης Πανταζής, Θανάσης Πέτρου, Δημήτρης Τιμπιλής, Νεκτάριος Σταματόπουλος.

Θα παραμείνει στο φουαγιέ του Μικρόκοσμου για όσο διάστημα θα παίζεται και η ταινία του Esteban Sapir "La Antena". Πράγμα απολύτως λογικό, αφού έγινε με πηγή έμπνευσης την συγκεκριμένη Αργεντίνικη ταινία επιστημονικής φαντασίας.

Τα Σπάει Όλα Σήμερα Ο Πέτρος Ζερβός!

Σπάνια έχω διαβάσει κάτι τόσο σημαντικό όσο το μονοσέλιδο καρέ του Πέτρου Ζερβού στο σημερινό "9". Και το επισημαίνω όσο το τεύχος είναι ακόμα στα περίπτερα και μπορείς να τσακιστείς να το ψωνίσεις. Και να το δεις και να κάτσεις εκεί πέντε λεπτά και να προσέξεις όλες (μα όλες!) τις λεπτομέρειες που έχει βάλει ο άνθρωπος στο καρέ του.
Επισημαίνω κάτι ακόμα. Δεν το έφτιαξε σήμερα το πρωί. Το έχει παραδώσει - υποθέτω, δεν το έχω ρωτήσει κιόλας - στο κλείσιμο του τεύχους δηλαδή τουλάχιστον μία με δύο εβδομάδες πριν. Κι από αυτή την άποψη είναι και προφητικό.
Τελεία.
Και από σήμερα ανοίγω ένα νέο label σ' αυτό το blog που ονομάζεται Respect.

Thanx Mr Cory...

Έμεινα πολύ μαλάκας σήμερα, διαβάζοντας το προχθεσινό ποστ του Cory Doctorow στο Βoing Boing για την ανθολογία SFWA European Hall of Fame. Για όποιον θέλει να το διαβάσει, όλο το ποστ εδώ.

Έμεινα πολύ μαλάκας όχι γιατί του άρεσε το διήγημά μου (αν και δεν θα κάνω την μυξοπαρθένα, με σήκωσε πολύ αυτό) αλλά γιατί ο συμπαθέστατος laptop gypsy Cory επισημαίνει κάτι που όλοι εμείς οι Ευρωπαίοι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας προσπαθούμε να αποφύγουμε ή να αρνηθούμε για λόγους που σχετίζονται με την "αγορά" της SF Wordwide Inc. Κι αυτό είναι η ιδιαίτερη ματιά μας κι η δυσκολία καταννόησής της από το Αγγλόφωνο Κοινό που επιπλέον βομβαρδίζεται από τεράστια πρωτογενή παραγωγή.

Και το ερωτηματικό που μπαίνει είναι: Γιατί να πληρώσει κάποιος τα κέρατά του για μετάφραση και επιμέλεια από μια "μικρή" γλώσσα, αν μπορεί να βρει ένα παρόμοιο κείμενο από έναν, το ίδιο άγνωστο, Αγγλόφωνο συγγραφέα;

Η απάντηση είναι απλή. Μόνο γι' αυτήν την ιδιαιτερότητα της ματιάς, για την φρεσκάδα της, αξίζει να ρισκάρει. Ό,τι κι αν γράφεις, αλλά ειδικά αν γράφεις εφ, σκέψου το. Ναι, είναι δίκοπο μαχαίρι. Αλλά το άλλο, που είναι η αντιγραφή κλισέ και η "συνταγή" σε πάνε σίγουρα σε λάθος δρόμο...

Εντελώς Ανώμαλο Ρήμα

Λυπάμαι, Πενθείς, Θρηνωδεί, Ετοιμαζόμαστε, Ξεκατινιάζεστε, Παρασκηνιάζουν.

ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.

Τo Tales of a Crazy World συμμετέχει και υποστηρίζει αυτήν την πρωτοβουλία. Η φωτό είναι "δανεική" από το lexx.gr Kι αφού δεν θα έχεις τηλεόραση τραβήξου απόψε στον Νικολαϊδη...




ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.

Οι ειδήσεις δεν είναι reality show και κουτσομπολιά,

Δεν είναι ψίθυροι, κοκορομαχίες και λασπολογία,

δεν είναι η κλειδαρότρυπα και οι ωμοί εκβιασμοί,

δεν είναι η παραγωγή οσμών και η ανθρωποφαγία,

δεν είναι η μάχη συμφερόντων μέχρις εσχάτων,

δεν είναι οι υποκλοπές και η εκμετάλλευση της φιλίας,

δεν είναι κρεατομηχανή ανθρώπων και κανιβαλισμός,

δεν είναι μαύρες σακούλες γεμάτες δεσμίδες εκατομμυρίων ευρώ,

δεν είναι η αρένα του Κολοσσαίου της Ρώμης,

δεν είναι όσα βλέπουμε κάθε βράδυ,

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΣΑΣ

Ειδήσεις είναι η αληθινή ενημέρωση, το εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ και η τεκμηριωμένη άποψη.

ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ

Προτείνω να κλείσουμε τις τηλεοράσεις σε ένδειξη διαμαρτυρίας,

τη Δευτέρα 28-01-08, 19:00-21:00, και να ρίξουμε μεγάλες ποσότητες αποσμητικό χώρου.

Παρακαλώ να δημοσιοποιήσετε και να διαδώσετε την πρωτοβουλία ώστε να ενημερωθούν και να συμμετέχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι στη διαμαρτυρία αυτή.

ΔΙΟΜΗΔΗΣ ΣΤΑΘΗΣ

e-mail: stathisd@vivodinet.gr

Μας Έχετε Ξεφτιλίσει Εσείς Εκεί Στην ΑΜΥΝΑ ΖΩΝΗΣ!

Οφείλω από αυτό το μπλογκ - που ως γνωστόν έχει τρομακτική αναγνωσιμότητα - να διαμαρτυρηθώ έντονα για την προσβολή κατά του επωνύμου μου από τον συγγραφέα του βιβλίου, τον σεναριογράφο της σειράς και όλους τους υπόλοιπους συντελεστές που βγάζουν το ψωμάκι τους από την ΑΜΥΝΑ ΖΩΝΗΣ.

Επικοινώνησα με όλους τους Κουσταίους που γνωρίζω και, πιστεύοντας πως εκφράζουμε και όσους Κουσταίους δεν γνωρίζουμε, ομόφωνα καταλήξαμε στο παρακάτω κείμενο:

Μισητοί συντελεστές της σειράς ΑΜΥΝΑ ΖΩΝΗΣ και καρεκλοκένταυροι ιθύνοντες της ΕΡΤ

Με ποιο δικαίωμα διασύρετε το ιστορικό μας επώνυμο, για να ανεβάσετε την τηλεθέασή σας; Σας είναι άγνωστοι οι αγώνες των Κουσταίων για την Εθνική Ανεξαρτησία και την Παλιγεννεσία; Πως είναι δυνατόν, υπό το πρόσχημα των φανταστικών προσώπων να μας διασύρετε συλλογικά;

Και επιπλέον γιατί σκοτώνετε το παλικάρι μας από το πρώτο κιόλας επεισόδιο; Χάθηκε να τον δούμε να παίζει; Με το πτώμα νομίζετε πως θα την βγάλουμε; Με κάποιον που δεν μπορεί - λόγω θανάτου - να υψώσει το ανάστημά του και να απαντήσει στις προσβολές;

Το τιμημένο μας επώνυμο έφεραν στο διάβα της Ιστορίας, πρωτοπαλίκαρα του Αγώνα, διακεκριμένοι επιστήμονες και ένας τερματοφύλακας εξ Αλβανίας που φύλαξε τα δίχτυα σημαντικών επαρχιακών ομάδων. Επίσης πάμπολλοι πτωχοί - πλην τίμιοι και υπερήφανοι - άνθρωποι που κόσμησαν τον τόπο και τον γέμισαν με παιδιά.

Αναστήσατε αμέσως τον νεκρό Κούστα και αφήστε τον να δράσει. Είμαστε βέβαιοι πως θα αποκαταστήσει την τιμή μας. Ειδάλλως θα αρχίσουμε να γράφουμε κι εμείς με τα επώνυμά σας. Και μπορούμε σίγουρα να σας κηλιδώσουμε χειρότερα από ότι εσείς.

Μετά τιμής και
εξ ονόματος των απανταχού Κουσταίων
Παναγιώτης Κούστας

Υ.Γ. Πλάκα-πλάκα τώρα έχετε την μοναδική σειρά που βλέπεται φέτος.Σας έχει βολέψει κι η Παρασκευή. Πέστε στον Χαρίτο να ψάξει καλά και να σταματήσει να ξεφτιλίζει το παλικάρι μας και θα έχετε κάθε αρωγή μας στην αποκάλυψη της σκαιάς πλεκτάνης.

"LA ANTENA" και Έκθεση Κόμικς "Κι Αν Μας Κλέψαν Την Φωνή" στον Μικρόκοσμο από την Επόμενη Πέμπτη

Για την εξαιρετική ταινία του Esteban Sapir LA ANTENΑ ( κοίτα τι site έχει φτιάξει ο άνθρωπος!) έχω ξαναγράψει εδώ, αμέσως μετά την κρυφή της προβολή. Και είχα δεσμευτεί να μην αποκαλύψω αυτό που από τότε "ψηνότανε" για να την συνοδεύσει. Τώρα λοιπόν μπορώ να το πω, χωρίς να καρφώνω κανέναν, αφού το "9" έβγαλε δελτίο τύπου.
Λοιπόν, η προβολή της ταινίας στον Μικρόκοσμο (που τον βάζω λινκ μπας και ντραπεί και φτιάξει το δικό του site) θα συνοδευθεί από μια έκθεση κόμικς στο φουαγιέ του κινηματογράφου που θα παραμείνει εκεί για όσο θα παίζεται και η ταινία.
Κι άμα κάνεις κλικ πάνω στην αφίσα θα δεις και ποιοί τραβήχτηκαν να φτιάξουνε ειδικά για την έκθεση τις σελίδες τους και να τις παραδώσουν εγκαίρως για να πας εσύ με το ποτάκι σου στο χέρι, να τις δεις και να κρίνεις.

Η Λατινική Αμερική Ως Μορφή Προσωπικής Επιδημίας

Τις τελευταίες μέρες με τριγυρίζει από παντού η Λατινική Αμερική. Ανοίγω τα μάτια μου το πρωί με Calexico, διαβάζω το Βαράμο του Σέσαρ Άιρα, χθες πέρασα όλη την νύχτα με την Θεματική Βραδιά και σήμερα ανακάλυψα το αφιέρωμα στο Νέο Λατινοαμερικάνικο Σινεμά που τρέχει μέχρι τις 30 Ιανουαρίου.

Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει, αλλά το αντιμετωπίζω όπως ακριβώς και την γρίπη. Με υπομονή, ώσπου να μου περάσει.

Άσε που πρέπει να περάσω και πάλι από τον Σπόρο, γιατί αρχίζει να μου τελειώνει ο καφές...

Ο Άνθρωπος Που Δεν Υπήρξε Ποτέ την Κυριακή στο Φαεινόν

Ο κύριος που εικονίζεται εδώ ονομάζεται Ντίνος Χατζηγιώργης και γράφει. Γράφει πολύ, γράφει καλά και έχει μια αγάπη για το Φανταστικό. Γι αυτό πολύ συχνά τον συναντά κανείς στο SFF.gr
Την Κυριακή 27 Ιανουαρίου στο καφέ Φαεινόν (Καλλιδρομίου και Μαυρομιχάλη) θα διαβαστεί το διήγημα του "Ο Άνθρωπος Που δεν Υπήρξε Ποτέ". Ο Ντίνος θα βρίσκεται εκεί ως προσκεκλημένος συγγραφέας (και χάρη μας κάνει γιατί μένει στην Χαλκίδα). Η σεμνή αυτή εκδήλωση είναι η πρώτη ανάγνωση διηγήματος για το 2008 που διοργανώνει η ΑΛΕΦ. Την παρουσίαση του συγγραφέα έχει αναλάβει ο Μιχάλης Μανωλιός, ενώ το διήγημα θα διαβάσει ο Παναγιώτης Κούστας. Όλα αυτά θα συμβούν στις 19:30, αν όλοι έχουν έρθει μέχρι τότε κι έχουν σερβιριστεί, δεν φωνάζουν και μπορεί να γίνει απρόσκοπτα η ανάγνωση. Αλλιώς θα φωνάξουμε την διμοιρία που φυλάει το ΑΤ Εξαρχείων (δίπλα είναι) να επιβάλλει την τάξη. Και τότε η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 19:35 ή το πολύ στις 19:40 παρουσία εισαγγελέα...

Μπράβο στον χθεσινό Εξάντα!

Ελπίζω πως δεν τον έχασε κανείς.

Σε μια τηλεόραση που παίρνει τα μηδενικά και τα κάνει νούμερα (δεν είναι δικό μου αυτό, το διάβασα σε τοίχο) η καταγραφή τού τι πραγματικά γίνεται τώρα στην Αρκτική με τα κοιτάσματα, τις εθνικές και τις εταιρικές διεκδικήσεις, το Βόρειο Πέρασμα που είναι πια σχεδόν ορθάνοιχτο για την ναυσιπλοϊα, και όλα τα υπόλοιπα που περιείχε το ντοκιμαντέρ ήταν πραγματικά άψογη. Μπράβο στους Αυγερόπουλους και τους υπόλοιπους συνεργάτες του Εξάντα.

Που αποδεικνύουν ακόμα μια φορά πως αν ανοίξεις το καπάκι της τηλεόρασης δεν βρωμάει πάντα και επιπλέον έχουν εξαιρετικά οργανωμένο και πλούσιο σε υλικό site.

Ξαναθυμίζω την Λατινική Αμερική στην Θεματική Βραδιά απόψε. Αν δεν έχετε δει στο παρελθόν το τρίτο μέρος που παίζεται σε επανάληψη, ξενυχτήστε για να το δείτε, αξίζει τον κόπο.

Κρατική Τηλεόραση και ξερό ψωμί ρε πούστη μου!

Υ.Γ. Δεν θέλω να αδικήσω τους Πρωταγωνιστές, αλλά ειλικρινά τώρα η Κωνσταντινούπολή τους ήταν ελαφρώς επιφανειακή. Ενδιαφέρουσα, αλλά χώραγε πολύ δουλειά ακόμα...

Γιατί έχεις κολλήσει στην ΤV;

Δεν είναι καθόλου μα καθόλου ρητορικό το ερώτημά μου. Οι απαντήσεις που πήρα μέχρι τώρα από γνωστούς είναι:

Α) Γιατί περιμένω να δω αν και ποιος θα την πληρώσει στο τέλος.

Β) Γιατί όταν ξεκατινιάζεται κάποια φάση στην Ελλάδα, βγαίνουνε διάφορα άπλυτα που αλλιώς μένουνε κρυμμένα.

Γ) Γιατί γουστάρω τον Χι ή τον Ψι ή τον Ζήτα και περιμένω να δω αν είναι κι αυτός μέρος του προβλήματος ή της λύσης.

Δ) Γιατί δεν έχω τι άλλο να κάνω.

Ε) Δεν έχω ιδέα. Απορώ κι εγώ.

Πρόσθεσε, διάλεξε, συμπλήρωσε. Και κράτα τα μυαλά σου αγκυροβολημένα. Δεν είναι μέρες τώρα να τα χάνεις.

Αύριο Λατινική Αμερική στην Θεματική Βραδιά...

Η ΑΛΕΦ στα σημερινά ΝΕΑ

Η Αθηναϊκή Λέσχη Επιστημονικής Φαντασίας, που αισίως μπαίνει τον επόμενο μήνα στον δέκατο χρόνο συνεχούς παρουσίας στην Ελληνική πραγματικότητα, ανακαλύφθηκε σήμερα από ΤΑ ΝΕΑ. Όλο το κομμάτι εδώ. Ας είναι καλά ο ρεπόρτερ κ. Θόδωρος Νικολάου και κάλλιο αργά παρά ποτέ...

Δείξε μου τις εμμονές σου να σου πω ποιος είσαι!

Μιά στεκιά στο μάτι του Μοντεζούμα. Το καινούριο βιβλίο του Νίκου Νικολαϊδη βγαίνει στα ράφια. Και λέω το καινούριο κι όχι το τελευταίο γιατί αρνούμαι να τον αντιμετωπίσω σαν "τελειωμένο", ακόμη και μετά το φυσικό του τέλος.

Οι εμμονικά δημιουργικοί άνθρωποι αποκτούν εμμονικά πιστούς αναγνώστες, θεατές ή ακροατές. Δεν αποκτούν όμως ποτέ οπαδούς. Η κριτική στάση είναι το βασικότερο χαρακτηριστικό αυτής της σχέσης. Κι ο Νίκος Νικολαϊδης αυτού του είδους την σχέση προωθούσε με το "κοινό" του.

Αποσπάσματα της στεκιάς θα βρεις εδώ κι εδώ. Πληροφορίες για την επικείμενη παρουσίαση του βιβλίου στο Gagarin εδώ . Ρεπορτάζ από την πρώτη παρουσίαση της στεκιάς στην Θεσσαλονίκη εδώ και χρήσιμες πληροφορίες για τον Ν.Ν. εδώ.

Καλοτάξιδο Νίκο...

To Πηγάδι Στο Τέλος Του Κόσμου

Το Πηγάδι στο τέλος του Κόσμου έφτασε σήμερα στα χέρια μου και είναι το τρίτο βιβλίο που εκδίδει ο εκδοτικός οίκος Το Μαγικό Κουτί. Συγγραφέας του είναι ο William Morris ένας εξαίρετος πολυπράγμων κύριος που έζησε τον 19ο αιώνα και ακριβώς λόγω της πολυπραγμοσύνης του κατάφερε να μην είναι δυνατόν να τον αντιμετωπίσει κανείς απλώς σαν έναν ακόμη συγγραφέα της εποχής.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως για την διατήρηση, μελέτη και προώθηση του έργου του υπάρχει ακόμα μία ενεργή ομάδα που ονομάζεται The William Morris Society.
Ούτε είναι επίσης τυχαίο πως κάποιοι ορκίζονται πάνω στο "Νέα Από Το Πουθενά".
Αναλυτικά σχόλια για το Πηγάδι θα κάνω όταν βγω από μέσα του...

Στους Γαμημένους Δήθεν Πραγματιστές

Πίσω ρε!
Ο Πραγματισμός σας έχει γίνει εφιάλτης
Είναι απολύσεις γυναικών που μένουν έγκυες
Είναι συνταξιούχοι που ψοφάνε της πείνας
Είναι ηλίθιοι νεκροί σε γελοίες συμπλοκές
Είναι το κέντρο της Αθήνας να θυμίζει λωρίδα της Γάζας
από τα ΜΑΤ, τις ΟΠΚΕ και τους Ειδικούς Φρουρούς
κάθε βράδυ.

Είναι ακόμα
Μαύροι χοροί εκατομμυρίων σε τραπεζικούς λογαριασμούς
Άδεια μεγάλα λόγια στα στόματα ιθυνόντων
Σμπαραλιασμένο μέλλον στο όνομα της αγοράς
Κι ίδιες σκατένιες μέρες στον αιώνα τον άπαντα
με ευλογίες των ειδικών αναλυτών.

Πίσω ρε γαμημένοι πραγματιστές!

Αν αυτή είναι η καλύτερη πραγματικότητά
που εσείς μπορείτε να προσφέρετε,
εγώ μπορώ εύκολα να φανταστώ
μια απείρως καλύτερη Κόλαση...

Eτοιμάσου, έρχονται τα "Καθαρά Χέρια"

Δεν το βλέπεις γύρω σου πως έχει αρχίσει να ψήνεται; Δεν το ακούς που πλησιάζει με καλπασμό; Δεν διαβάζεις παντού για την "οσμή των σκανδάλων" και δεν παρακολουθείς τις προσπάθειες να "ανακτήσουμε όλοι την αξιοπιστία μας";

Περιφέρονται σαν γαϊτανάκι, εκφράζονται σε όλους τους τόνους κι από όλα τα στόματα και προλειαίνουν το έδαφος για την "επιστροφή κάποιας ηθικής τάξης".

Ετοιμάσου... έρχονται να πιάσουν το τιμόνι του σκάφους τα "Καθαρά Χέρια".

Και το μόνο μου ερώτημα είναι σε ποιό "πλυντήριο" πλύθηκαν αλήθεια;

Aύριο στις 9 μ.μ. στο Cube

Τέσσερις ημεδαποί συγγραφείς ΕΦ και Φι θα συζητήσουν παρουσία κοινού για την Ελληνική Επιστημονική Φαντασία και το Φανταστικό και φυσικά θα αναφερθούν στις πρόσφατες δουλειές τους και την προσωπική τους εμπειρία από το ναρκοπέδιο των εκδόσεων.

Αναφέρονται με αλφαβητική σειρά:
Αντωνόπουλος Μιχάλης
Βανέλλης Δημήτρης
Φλωράκης Ηλίας
Χρήστου Βάσω

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου - 21:00 - Cube - Eμ. Μπενάκη 32 - 2103827910

Ουδείς Νεκρός Δεδικαίωται

Αρκετά αυτές τις μέρες με την υποκρισία. Αρκετά πια με τα "μην εκθέτετε τον ετοιμοθάνατο" και με τα "μην χτυπάτε κάποιον που δεν μπορεί να αμυνθεί".

Ο θάνατος ή ο κίνδυνος θανάτου δεν αναιρεί ούτε τον βίο ούτε την πολιτεία του προσώπου. Και ουδείς νεκρός δεδικαίωται. Ουδείς το δικαιούται. Μετά τον θάνατό του ο καθένας παραδίδεται στην Ιστορία.

Ο θάνατος δεν είναι ποινή και γι' αυτό η θανατική καταδίκη θα έπρεπε να καταργηθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι απλώς ένα αναπόφευκτο γεγονός, το μεγάλο φινάλε ενός υψηλού μέτριου ή άθλιου βίου. Και μόνο αυτό. Τίποτα περισσότερο.

Αν έχει αξία για μια κοινωνία να νεκρολογεί και να εξετάζει τους βίους και τις πολιτείες των τεθνεώτων έχει μονάχα με τον τρόπο που προτείνει ο Οrson Scott Card στο βιβλίο που βλέπεις αριστερά. Ψυχρά και κριτικά, αναγνωρίζοντας στον κάθε νεκρό τα θετικά και τα αρνητικά των πράξεών του.
Αν μέχρι σήμερα δεν έχεις διαβάσει τον Εκπρόσωπο των Νεκρών σού συνιστώ να κλείσεις τα αυτιά στην δήθεν θρηνωδία - που είναι στην πραγματικότητα μια θηριωδία - και να καθήσεις κάτω να διαβάσεις σοβαρά αυτό το Ιερό Βιβλίο.

Το Παχύ Έντερο της Ενημέρωσης

Τι είναι αυτό που μπουκώνεται με την πραγματικότητα, την μασουλάει όπως - όπως, την γεμίζει με σάλια και στην συνέχεια στην φτύνει στα μούτρα;

Είναι η εγχώρια τηλεοπτική ενημέρωση. Και για να μην είμαι εντελώς άδικος η συντριπτική της πλειοψηφία.

Είναι τα εξάρια "παραθυράτα" πάνελ έγκριτων επαγγελματιών δημοσιογράφων που καταμετρούν On Air και αυνανιστικά τις τριακονταετίες που "λειτουργούν" την Δημοσιογραφία και θεωρούν πως αυτό τους επιτρέπει να αφιερώνουν σε χαριεντισμούς και θέματα επί του προσωπικού ένα ολόκληρο δελτίο ειδήσεων σε μεγάλα κανάλια του τόπου. Και να προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν έχουν ποτέ υποπέσει στο ατόπημα της συναλλαγής για να "πνίξουν" ή να "σηκώσουν" κάτι, και στην μέχρι σήμερα καριέρα τους κινούνται αποκλειστικά με γνώμονα την συνείδηση και την δεοντολογία τους.

Ναι, αναγνωρίζω πως στην Παγκόσμια Ιστορία της Δημοσιογραφίας υπάρχουν και δημοσιογράφοι που κινήθηκαν έτσι και πλήρωσαν το τίμημα της στάσης τους. Θα θυμίσω μόνο προς όσους επιμένουν να το ξεχνούν, αλλά και θα ενημερώσω αυτούς που δεν το γνωρίζουν, πως υπάρχουν στα ΜΜΕ δύο είδη ρεπορτάζ που ονομάζονται "Εμπορικό" και "Ταξιδιωτικό" και αφορούν την προβολή, μέσω άρθρων, προϊόντων ή υπηρεσιών στον εμπορικό ή τον τουριστικό τομέα και είναι άμεσα συνδεδεμένα με τις διαφημίσεις που παίρνει το κάθε Μέσον. Αυτό δεν είναι μια θεσμοθετημένη συναλλαγή; Και οι πρωτοεμφανιζόμενοι συνήθως δημοσιογράφοι που τα καλύπτουν δεν μαθαίνουν έτσι από νωρίς πως είναι θεμιτό και εν πολλοίς φυσιολογικό να παίρνουν ρολόγια ή ταξίδια δώρο "νοικιάζοντας την πένα" τους;

Σιγά τώρα, θα μου πεις, αυτό είναι το ελάχιστο. Άλλωστε υποτίθεται πως αυτή η περίοδος είναι και η χειρότερη στην καριέρα ενός δημοσιογράφου, η περίοδος που πρέπει να στύβει το κεφάλι του για να γράφει καλά κείμενα πάνω σε σκατά θέματα, ελπίζοντας πως κάποτε θα βγει από την ουρά και θα μπορεί να γράφει γι αυτά που τον ενδιαφέρουν. Να ασχοληθεί με τα ζητήματα που καίνε τον κόσμο, να γίνει μάρτυρας μεγάλων ιστορικών αλλαγών και να καταθέσει την προσωπική του άποψη γι' αυτά.

Στέκομαι στην τελευταία φράση. Πόσο λογικό είναι αν είναι αυτό το όραμα σου για την δημοσιογραφία το να γίνεσαι κεντρική τηλεοπτική περσόνα - αναγνωρίσιμο ασώματο μπούστο - ενός καθημερινού δελτίου ειδήσεων; Πόσο σε βοηθάει να κατέβεις στον δρόμο και να ψάξεις κάτι αυτή η υπερέκθεση; Και πόσο σε βάζει στο κυνήγι των μετρήσεων και στον συστηματικό καθημερινό "μύλο που όλα τα αλέθει"; Στα επαναλαμβανόμενα ρεπορτάζ για την ακρίβεια με τα στατιστικά στοιχεία των αυξήσεων και τις τιμές στην Λαική; Στα σικέ ρεπορτάζ που δήθεν εξερευνούν την κόντρα emo-trendy ή ελάχιστα νωρίτερα την παιδική εγκληματικότητα στους εξαντλητικούς χρόνους των δίλεπτων ρεπορτάζ; Στην δήθεν προστασία της κοινωνίας από το "Παιχνίδι του Πνιγμού" και τους κινδύνους του Ίντερνετ που εξαντλούνται σε άθλιες κοινοτοπίες και αντιγραφές άλλων ρεπορτάζ του εξωτερικού;

Το Παχύ Έντερο της Ενημέρωσης είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων. Της ίδιας της ανάγκης των τηλεθεατών να παρακολουθούν ένα κατ' επίφασην διεκδικητικό, αλλά ουσιαστικά εύπεπτο δελτίο, χωρίς δύσκολες λέξεις και έννοιες. Της ουσιαστικής "τσιγκουνιάς" των καναλιών να επενδύσουν σε μεγάλες και σφαιρικές έρευνες για πολύ σημαντικά ζητήματα. Της "πολυτιμότητας" του τηλεοπτικού χρόνου. Της άγνοιας των περισσότερων ρεπόρτερ για τα θέματα που κάνουν "στο φτερό" και της ανάγκης τους για προσωπική προβολή. Των ορίων που θέτει κάθε φορά η μετοχική σύνθεση και η διαφημιστική πίτα.

Το Παχύ Έντερο της Ενημέρωσης είναι σημείο των καιρών. Και αποδεικνύει για ακόμα μια φορά πως η Τηλεοπτική Πραγματικότητα έχει διαρρήξει πλήρως την σχέση της με την Υπαρκτή Πραγματικότητα. Και σε λίγο δεν θα την χρησιμοποιεί πια ούτε καν σαν αφορμή...

Αν αναρωτιέσαι ποιοί είναι οι κύριοι στις φωτογραφίες πήγαινε να μάθεις εδώ και εδώ

Σκέψεις Πάνω Στην Αστοχία Υλικού

Αντιγράφω από το openarchives.gr ένα τμήμα αυτής της διατριβής ελπίζοντας πως δεν παραβιάζω την πνευματική ιδιοκτησία της δημιουργού (κα Χάιδω Κυρίτση) και των συντελεστών της (κ.κ. Νικόλαος Ανυφαντής, Αργύρης Δέντσορας, Νικόλαος Ασπράγκαθος).

"Οι αστοχίες υλικών αποτελούν δημοφιλέστατο αντικείμενο μελέτης εξαιτίας των ιδιαίτερα καταστροφικών τους αποτελεσμάτων. Η μείωση ή και η ολοκληρωτική απώλεια της ικανότητάς τους να επιτελούν το σκοπό για τον οποίο σχεδιάστηκαν, μειώνουν την αξιοπιστία τους και οδηγούν σε απροσδόκητες αστοχίες με ολέθριες συνέπειες σε ότι αφορά την ασφάλεια, τη λειτουργικότητα και το κόστος του εξοπλισμού. Η κύρια αιτία που οδηγεί σε αστοχία ένα υλικό (εκτός από τη φθορά και τη διάβρωση) είναι η παραμόρφωση, με την οποία εννοούμε τη μεταβολή στο σχήμα ενός υλικού και αφορά κυρίως τις μηχανικές αστοχίες, οι οποίες είναι και το αντικείμενο μελέτης αυτής της διατριβής. Η παραμόρφωση ως επί το πλείστον οφείλεται σε εξωτερικά φορτία και μπορεί να είναι ελαστική ή πλαστική. Η τελευταία είναι δυνατόν να οδηγήσει σε θραύση. Ένα νέο είδος μηχανικής αστοχίας είναι η αποκόλληση, η οποία εμφανίζεται στις διεπιφάνειες των προηγμένων υλικών. Σαν αποτέλεσμα, όταν τα υλικά αυτά βρεθούν κάτω από κρίσιμο συνδυασμό εντατικών καταστάσεων να εγείρεται η διάρρηξη του δεσμού πρόσφυσής και κατά συνέπεια να αποτελούν εστίες εκκίνησης ρωγμών".

Περνάω λοιπόν στις δικές μου σκέψεις. Σύμφωνα με τον παραπάνω ορισμό, ολόκληρη η κοινωνική και πολιτική ζωή της Ελλάδας πάσχει από αστοχία υλικού. Τα καταστροφικά αποτελέσματα είναι νομίζω κάτι παραπάνω από εμφανή, δεν φαντάζομαι πως υπάρχει κανείς που να μην τα βλέπει γύρω του ώστε να πρέπει να επικεντρωθώ σ' αυτά. Η φθορά και η διάβρωση αν και θα έπρεπε να είναι στο ίδιο επίπεδο με άλλες χώρες, είναι κατά κανόνα μεγαλύτερες.

Αλλά το κύριο μου ζήτημα αφορά την παραμόρφωση. Ποια είναι άραγε τα εξωτερικά φορτία που επιδρούν πάνω στο κοινωνικοπολιτικό μας σύστημα και το παραμορφώνουν ελαστικά ή πλαστικά; Πόσο συχνά παρατηρούμε αποκολλήσεις και διαρρήξεις των δεσμών πρόσφυσης και ρωγμές;

Και κυρίως τι γίνεται όταν το ίδιο το υλικό - που καταλήγει να είναι ο καθένας μας - είναι αυτό που υφίσταται καθημερινά τις καταστροφικές συνέπειες;

Μήπως αντί για αστοχία θα έπρεπε πια να μιλάμε για αυτοκτονία υλικού;

Παίζεται Πραγματικά Κάτι Εκεί Πέρα Μακριά Στο Νιου Χαμσάιρ;

Η εικόνα της Αγίας Χίλαρυ δακρύζει. Οκέι και λοιπόν;
Ο Μπάρακ είναι, λένε, μαύρος. Και όλοι θέλουν να βρεθούν δίπλα του, ακόμα κι αν δεν τον ψηφίσουν τελικά, τώρα που γυρίζει και ξεκινάει η κούρσα. Μόνο αυτό είναι όμως ο τύπος;
Ο Έντουαρντς μιλά εξ ονόματος των αδυνάμων, των μη προνομιούχων και δεσμεύεται να τους υπηρετήσει με συνέπεια και πυγμή. Να τα βάλει με τα μεγάλα κεφάλαια και κεφάλια. Τουλάχιστον λεκτικά.

Για τους Ρεπουμπλικάνους δεν φαντάζομαι να περιμένεις την γνώμη μου.

Παίζεται πραγματικά κάτι εκεί πέρα μακριά στο Νιού Χαμσάιρ; Και τι είναι αυτό;
Δεν ξέρω να σου πω. Δες το σαν κουίζ. Ή σαν πρόχειρο διαγώνισμα.

Και κατέγραψε εδώ ή σε ένα κομμάτι χαρτί, στο μπλογκ σου ή στο μυαλό σου, τις πρώτες σου σκέψεις. Θα είναι σίγουρα πολύ χρήσιμες αργότερα... είτε στα σοβαρά, είτε για να γελάμε μαζί τους.

Κοπάνα Χτες, Δύσκολα Τα Βλέπω Και Σήμερα...

Χτες την κοπάνησα και πάλι από την καθημερινή μας συνάντηση. Και δυστυχώς και σήμερα δεν έχω κάτι σπουδαίο να γράψω. Μαλακίες τo writer's block, σε βεβαιώνω πως πρόκειται περί μύθου. Απλώς αυτή η χρονιά μου ξεκίνησε στραβά και συνεχίζει να στραβώνει. Δεν γουστάρω να γκρινιάζω όμως κι έτσι θα το κόψω εδώ.

Πήγαινε κάπου άλλου σήμερα, αύριο όπως λέει κι η Σκάρλετ "Ξημερώνει μια άλλη μέρα".

Νέος Χρόνος Με Παλιά (Και Δανεικά) Ποστ

Έτυχε σήμερα να πέσω πάνω του, ψάχνοντας κάτι άλλο... Άλλαξε απλώς το 2007 με 2008 και έχεις την άποψή μου για τα τρέχοντα γεγονότα στην αγαπημένη μας πατρίδα και αλλαχού.

Ωραίο το αλλαχού, άσε που κάνει ρίμα και με το Yahoo!

Αυτά πρέπει να παίζει μια Δημόσια Τηλεόραση!

Απολύτως εξαιρετική ήταν η χθεσινοβραδινή Θεματική Βραδιά στην Κρατική Τηλεόραση. Και ήταν η καλύτερη απάντηση στην ανόητη θέση "Γιατί πληρώνω στην ΔΕΗ την ΕΡΤ;" που αρκετά μάς ταλαιπώρησε τον περασμένο χρόνο στην μπλογκόσφαιρα (με αφορμή την εκπομπή συστηματικής καταστροφής εγκεφάλων).

Όσοι χάσατε το JESUS CΑMP και το JONESTOWN, LIFE AND DEATH OF PEOPLES’ TEMPLE μπορείτε να τα αγοράσετε με κάτι λιγότερο από σαράντα δολάρια στο Αmazon.

Ή να ζητήσετε από την ΕΡΤ να τα ξαναπροβάλλει. Αν πέσουν αρκετά τηλέφωνα και mail, είναι απλώς υποχρεωμένη - λόγω του Δημόσιου χαρακτήρα της - να το κάνει.

Και για να τελειώνουμε. Η ΕΡΤ, όπως και κάθε Δημόσια Τηλεόραση, δεν είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τα νούμερα, ούτε καν να ασχολείται με την κερδοφορία. Έχει κάθε δικαίωμα να είναι ακόμη και ελλειματική, η μόνη της υποχρέωση είναι να μην διαπραγματεύεται την ποιότητα του προγράμματός της. Και να διευρύνει τους ορίζοντες των τηλεθεατών, να παρέχει Παιδεία Για Όλους.

Κι αυτό δεν είναι καθόλου "ψιλά γράμματα" κατά την άποψή μου.

Τριήμερο Τρόμου στο Gagarin

Περισσότερες πληροφορίες εδώ. Προσθέτω μόνο τον τιμοκατάλογο: Ταινία 5, Μπάντα 10, Ημερήσιο 15, Φουλ Φεστιβάλ 40 Ευρώ.

Για την Παρασκευή

Και το ποδαρικό στις παρουσιάσεις μάς το κάνει φέτος η Ηλέκτρα με τις Ιστορίες Για Διάβασμα. Η πρόσκληση διαβάζεται άμα την κάνεις κλικ...

Πρώτη Πρώτου

Ουδέν ευγενέστερον του Πρωτοχρονιάτικου ξεσκαρταρίσματος...