Η Ειρήνη Περπατάει Στον Δρόμο

Από την Καθημερινή:
Ο Μπους κάλεσε τη Ρωσία να αποδεχθεί τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ ώς τα νότια σύνορά της, με το επιχείρημα ότι η Βορειοατλαντική Συμμαχία «είναι μια ομάδα χωρών αφοσιωμένων στην Ειρήνη».



Η Ειρήνη περπατάει στον δρόμο. Χαζεύει τις βιτρίνες και σκέφτεται γιατί στο διάολο μόνο αυτή από όλους τους γνωστούς της δεν μπορεί να ψωνίσει κάτι ακόμα και από τις προσφορές. Ή μάλλον ξέρει, αλλά δεν θέλει να το σκέφτεται. Όλα της τα λεφτά, όπως τα παίρνει, κάθε μήνα πηγαίνουν στις Τράπεζες. Όταν ανέβηκε η κυμαινόμενη δόση του στεγαστικού που είχε πάρει στο όνομά της για να "μην χώνουμε τα ίδια λεφτά στο νοίκι" όπως της είχε πει ο αξιότιμος μαλάκας της που λίγο αργότερα αποφάσισε να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια σε όποια γκόμενα έβρισκε από την ζωή της, η Ειρήνη άρχισε να βγάζει κάρτες και να ελπίζει πως θα πουλήσει το σπίτι που στο μεταξύ το είχαν κάνει γιαπί για να βάλουνε, λέει, εντοιχισμένες συσκευές στην κουζίνα, καινούρια υδραυλικά στο μπάνιο, κρεβατοκάμαρα καλής βιοτεχνίας, φυσικό αέριο, τηλεόραση πλάσμα και κρυφούς φωτισμούς. Έξι μήνες αργότερα, δηλαδή σήμερα, το σπίτι είναι σταματημένο και ακατοίκητο, οι τεχνίτες που έχουν πάρει προκαταβολές εξαφανισμένοι, η Ειρήνη έχει μόλις λάβει την έξωση από το νοικιασμένο διαμέρισμα και περπατά στους δρόμους εν πλήρη απελπισία.
Είναι η ώρα να δοθεί μια λύση. Είναι η ώρα το ΝΑΤΟ να αποδείξει έμπρακτα τα λόγια του Προέδρου Μπους.
Μια ίλη τεθωρακισμένων εμφανίζεται στο κέντρο της πόλης. Αποτελείται από δώδεκα τανκς και τέσσερα θωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού. Περικυκλώνουν την Τράπεζα που έχει το δάνειο της Ειρήνης. Ειδικά κομμάντα ορμάνε μέσα και ακινητοποιούν όλους τους υπαλλήλους.
Την ίδια στιγμή, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, που έχει εντοπίσει την Ειρήνη μέσω δορυφόρου και έχει κατευθυνθεί πεζός για να την συναντήσει, φτάνει μπροστά της και υποκλίνεται.
- Miss Irini, I presume. Would you be kind enough to follow me?
Η Ειρήνη φυσικά τα χάνει. Ακολουθεί τον άγνωστο άνδρα που κάτι της θυμίζει και αποπνέει κι έναν αέρα εξουσίας μέχρι το περικυκλωμένο κατάστημα της Τράπεζας.
- It's your choice dear. What do you want us to do with those bastards? They ruined your life, but now it's payback time...
Μπροστά στα πόδια της μια ομάδα της Αντιτρομοκρατικής, φέρνει κρεμασμένο ανάποδα από το συρματόσχοινο ενός ελικοπτέρου τον μαλάκα της.
- What about him? We can ship this asshole right now to Guantanamo... you don't need to speak, just nod and we...
- Who the fuck are you? ρωτάει η Ειρήνη με τα απλά αλλά ουσιαστικά αγγλικά που έχει μάθει βλέποντας σήριαλ δράσης στην τηλεόραση.
- Well, NATO forces, dear. And we are fully devoted to you. So, now we only need...
- Get the fuck off my city! φωνάζει η Ειρήνη. Get the fuck off my country, get the fuck off my life! Now! I don't need YOU solving ΜΥ problems!
Ο Γενικός Γραμματέας παγώνει. Ψιθυρίζει μερικές λέξεις στο κινητό του και το ελικόπτερο της Αντιτρομοκρατικής αφήνει τον κρεμασμένο από το συρματόσχοινο άντρα να σκάσει μπροστά στα πόδια της Ειρήνης. Τα ειδικά κομμάντα, τα άρματα μάχης και τα θωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού εξαφανίζονται με ταχύτητα διπλάσια της ανάπτυξής τους.
- Ωωωχχχχ, λέει ο άντρας που βρίσκεται τώρα ξαπλωμένος στο πεζοδρόμιο.
- Ήξερα πως ήσουνα μαλάκας, λέει απλά η Ειρήνη, δεν περίμενα να μου το πει το ΝΑΤΟ.
Κι έπειτα απομακρύνεται, με το δάνειο και τις κάρτες της να την ζορίζουν αλλά ξαλαφρωμένη και εντελώς ελεύθερη από κάθε απελπισία.