The Antamoma ή τι έζησα στην Λάρισα...

Εντυπώσεις και συμπεράσματα από το ταξίδι στην Λάρισα για το 4ο Συνέδριο Bookcrossing (οργανωμένα σε λίστα και με προαπαιτούμενο αυτό).

1. Τα τραίνα του ΟΣΕ χωράνε πολύ βελτίωση και είναι "αρμυρά" για τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί ακόμα δεν έχουν ηλεκτρονική έκδοση εισιτηρίου και πρέπει να στηθείς στην ουρά...



2. Η Λάρισα δεν έχει πια καμία σχέση με την άσχημη και στα όρια της θερμοπληξίας πόλη που γνώρισα προ εικοσαετίας. Το πεζοδρομημένο κομμάτι του κέντρου με τα νερά του, τα ποδήλατά του, τα μαγαζιά του και τα πιτσιρίκια του να τρέχουνε παντού γαμάει! Και χωρίς υπερβολή νομίζω πως είναι πιο βιώσιμη από αρκετά τμήματα της Αθήνας.


3. Υπάρχουν δύο (αποκλειστικά) παιδικά βιβλιοπωλεία και τέσσερα (γενικά) βιβλιοπωλεία στην πόλη. Το Ρrosperus (το μόνο από τα γενικά που μπήκα), το ζήλεψα. Είναι εξαιρετικά ενημερωμένο και τα βιβλία είναι στημένα από άνθρωπο που ξέρει τι ανήκει πού (σπάνιο στις μέρες μας), έτσι με μια ματιά βρίσκεις αυτό που θες. Στο 9Ρίχτερ (εξειδικευμένο βιβλιοπωλείο κόμικς και με πληθώρα τίτλων Φανταστικής Λογοτεχνίας), αν και ο χώρος είναι στενός, θα μπορούσα άνετα να εγκατασταθώ και να περάσω μερικά χρόνια της ζωής μου (κάνει και εκθέσεις πρωτοτύπων στο υπόγειο, μια κανονική γιάφκα των εικόνων).


4. Οι bookcrossers δεν είναι ούτε "μυστήριοι", ούτε "περίεργοι", ούτε "στημένοι" άνθρωποι. Μια μούρλα την έχουνε, αλλά είναι ίδια με την μούρλα των ανθρώπων που διαβάζουν αρκετά, κι έτσι αισθάνθηκα πως είχαμε σοβαρό πεδίο επαφής. Το συνέδριο ήταν πολύ καλά οργανωμένο και κυρίως αρκετά χαλαρό, άφηνε περιθώρια να τραβηχτείς όσο θες ή να κουλάρεις. Στην κουβέντα στο Γαλλικό Ινστιτούτο, νομίζω πως οι προσκεκλημένοι (Γιάννης Κουκουλάς, Θανάσης Πέτρου, Βασίλης Δρόλιας, ο υποφαινόμενος και ο Κωνσταντίνος Τζαμιώτης) ακολούθησαν την οδηγία της Αννας Βαρνά (που συντόνιζε την κουβέντα) να μην έρθουν με προκάτ εισηγήσεις, πράγμα που οδήγησε σε δύο αποτελέσματα. Ένα "θετικό", η φάση είχε ζωντάνια κι ένα "αρνητικό", άνοιξαν πολλά θέματα και χάθηκε η μπάλα...


5. Μου άρεσε πολύ το κόμικς που έφτιαξε ο Χρήστος Παπανδρεόπουλος (και μοιραζότανε από μία σελίδα κάθε μέρα του Συνεδρίου), αλλά την τρίτη δεν την έχω γιατί έφυγα νωρίς το πρωί της Κυριακής. Όποιος ξέρει που βρίσκεται ας μου το σφυρίξει με σχόλιο να την διαβάσω.


6. Χάρηκα πολύ με την υποδοχή που είχε το "Καύσιμο της Κόλασης" του Αλέκου Παπαδόπουλου και (αγνοώ αν έχει υπάρξει στο παρελθόν βιβλίο μόνο για bookcrossing χρήση αλλά αν τσεκάρουμε ότι δεν έχει) μάλλον ήρθε η ώρα να δημιουργηθεί μια ωραία παράδοση του Ελληνικού Bookcrossing.


7. Σαν γνήσιος κοιλιόδουλος επισημαίνω ότι υπάρχει ένα γαμάτο (λαϊκό) σουβλατζίδικο υπάρχει πάνω στην πλατεία με πραγματικές τηγανιτές πατάτες. Ας είναι καλά η Άννα που μας έδωσε (κι αυτήν) την άκρη. Και τέλος δηλώνω υπεύθυνα ότι μάζεψα στην ψύχρα τον Andy Capp αμέσως μόλις απελευθερώθηκε και τώρα τον διαβάζω. Μόλις τον τελειώσω, θα τον σπρώξω σε κάποια από τις ζώνες της Αθήνας...


Bookcrossers όλου του κόσμου, ας είσαστε καλά!

Λεωνίδας Χρηστάκης (1928 - 2009)

Λινκάρω αυτό και αυτό για όποιον ενδιαφέρεται.

Η φωτογραφία εκλάπη από αυτήν την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του στο περιοδικό Heteron.

Η Ιστορία 52 σε προβολή της ΑΛΕΦ

Είναι πασίγνωστο ότι είμαι φαν της Ιστορίας 52 και του Με Θυμάσαι;

Κατά συνέπεια δεν θα μπορούσα να μην την ξαναδώ στην προβολή που οργανώνει η ΑΛΕΦ στην Αίθουσα Κασίων (3ης Σεπτεμβρίου 56, 2ος όροφος), την Κυριακή 26 Απριλίου στις 8:15 μ.μ.
Κι ακόμα περισσότερο αφού στην προβολή θα είναι παρών και ο σκηνοθέτης της, Αλέξης Αλεξίου, για να την κουβεντιάσουμε μαζί του.

Αν δεν έχεις δει την Ιστορία 52 σου συστήνω ανεπιφύλακτα να την δεις μαζί μας. Είναι καλή. Take a fan's word for it!

4o Συνέδριο Bookcrossing (Antamoma) στην Λάρισα

Όταν μου έστειλε το πρώτο mail τον Ιανουάριο η Άννα να πάω ως προσκεκλημένος συγγραφέας στο Antamoma της Λάρισας μού έκανε τρομερή εντύπωση ότι ήταν τρομερά επιφυλακτικό, πολύ "μαζεμένο", το κείμενο της, σαν τρομαγμένο κάπως, δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα. Άλλωστε δεν έχω και τρομερή εμπειρία σε τέτοιες φάσεις, αν εξαιρέσει κανείς το ΦΕΦΕ (που η προσέγγιση Αλμπανόπουλου ήταν γράφεις κάτι για το Φεστιβάλ έρχεσαι, δεν γράφεις τον πούλο) και το Utopiales (που λόγω της αγαπημένης μου πήγα την πρώτη φορά ως βασιλικός σύζυγος κι εκεί τα πράγματα είναι τελείως επαγγελματικά) άλλες διοργανώσεις δεν με έχουν τιμήσει με την πρόσκλησή τους.

Για να μην τα πολυλογώ (ώπα ρε μεγάλε και τι κάνεις δηλαδή τόση ώρα;) της απάντησα πως είναι πολύ νωρίς για να της πω σίγουρα, ποιος ζει ποιος πεθαίνει μέχρι τον Απρίλιο, αλλά πολύ γουστάρω να πάω κυρίως για να δω επιτέλους πώς είναι αυτοί οι Bookcrossers και τον τρόπο που "παντρεύουν" τα βιβλία για να "μην μένουνε στο ράφι" (κάνεις κι αστειάκια τώρα;)

Και μετά το πράγμα χαλάρωσε. Το επόμενο της mail ήταν τελείως κανονικό, ανθρώπινο. Και όλη η ηλεκτρονική αλληλογραφία μας και τα τηλεφωνήματα που γίνανε από τότε παρέμειναν το ίδιο κανονικά (για τα δικά μου μέτρα, ελπίζω και για τα δικά της).
Το μυστήριο του πρώτου mail παραμένει και από διακριτικότητα δεν την έχω ρωτήσει γιατί το έγραψε έτσι. Αλλά το άρρωστο μυαλό μου (ή μπορεί και η κοινωνική μου παράνοια) με οδήγησε στην Υπόθεση Εργασίας πως κατά την διάρκεια των προσκλήσεων για αυτό (ή κάποιο προηγούμενο) Συνέδριο Bookcrossing η Άννα (ή κάποιος άλλος που το οργάνωνε) έφαγε "πόρτα" από έναν ή περισσότερους συγγραφείς.

Μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Το πιο εύκολο θα ήταν να ρωτήσουμε την Άννα, αλλά δεν θα το κάνουμε, γιατί αφενός γουστάρουμε τα δύσκολα και αφετέρου αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο μπορεί να μην θέλει να το αποκαλύψει (Μόνο για την Αννα: Κανόνισε μην μου κόψεις την μαγιονέζα που φτιάχνω αφήνοντας σχόλιο που αποκαλύπτει τι έγινε πραγματικά).

Συνεχίζοντας λοιπόν την υποθετική μου εξερεύνηση αναρωτήθηκα για ποιο λόγο ένας οποιοσδήποτε συγγραφέας θα φερόταν με τρόπο που θα "κόλωνε" έναν διοργανωτή οποιουδήποτε συνεδρίου. Αν δεν γουστάρεις να πας κάπου βρε αδερφέ, είτε γιατί θεωρείς την διοργάνωση προβληματική, είτε γιατί είσαι εφιαλτικά μοναχικός, είτε γιατί έχεις κακές αναμνήσεις από την πόλη, είτε γιατί έτσι στην έδωσε στο φινάλε, μπορείς πάντοτε να απαντήσεις ευγενικά με χίλιες δυο δικαιολογίες (το πρόγραμμά μου είναι φορτωμένο/έχω να πάω κάπου αλλού, ευχαριστώ) ή και αλήθειες (δεν βγαίνω από το σπίτι μου/δεν πάω σε συνέδρια, ευχαριστώ).

Εδώ, πάντα υποθετικά, είχε συμβεί κάτι άλλο. Κάποιος ή κάποια είχε αντιδράσει άσχημα στην πρόσκληση. Θα μπορούσε να έχει συμβεί αυτό; Το σκέφτηκα και κατέληξα πως ναι, θα μπορούσε κάποιος να μην βλέπει με καλό μάτι όχι το Συνέδριο, αλλά συνολικά το Bookcrossing. Γιατί οι Bookcrossers απελευθερώνουν βιβλία κι όσο πιο λίγα βιβλία πουλάς, τόσο λιγότερα δικαιώματα παίρνεις.

Δεν είναι κάτι που δεν το καταλαβαίνω. Κι εγώ θα ήθελα να ζω απ' τα βιβλία μου. Όμως προϋπήρξα αναγνώστης και φυσικά έχω αγοράσει βιβλία που επικαλούνται σε κάποια από τις αρχικές σελίδες τους την Συνθήκη της Βέρνης και τους Νόμους Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας που ακολουθούνται πάντα από το Απαγορεύεται η μεταπώληση, ο δανεισμός, η φωτοτυπική ή ηλεκτρονική αναπαραγωγή, η διασκευή του παρόντος έργου με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο χωρίς την έγγραφη άδεια του εκδότη και χωρίς να το σκεφτώ καθόλου και τα αγόρασα/πούλησα μεταχειρισμένα και τα δάνεισα/δανείστηκα και τα φωτοτύπησα μερικά ή ολικά και τα κατέβασα από το Ίντερνετ και τα διασκεύασα (αφού ότι γράφω σήμερα "πατάει" σε όλα τα βιβλία που έχω διαβάσει στην ζωή μου). Αν αρχίσουν λοιπόν οι συλλήψεις για αυτά τα "αδικήματα", μην ξεχάσετε να με πάρετε κι εμένα. Όπως και κάθε άλλο συγγραφέα γιατί δεν έχω γνωρίσει μεγαλύτερους κλέφτες πνευματικών δικαιωμάτων, τουλάχιστον με την έννοια που αναφέρω στην από πάνω παρένθεση, από τους συγγραφείς.

Είναι δυνατόν κάποιος που υποπίπτει εξ ορισμού σε αυτά τα αδικήματα να "την λέει" στους άλλους που τα διαπράττουν επίσης;

Ναι είναι, και δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Ή να τον ενδιαφέρει μόνο το δικό του μικρό όφελος (οπότε είναι ηθικά υποκριτής) ή να έχει ξεχάσει πως ήταν και παραμένει αναγνώστης πριν να γίνει συγγραφέας (οπότε καλό είναι να δει τώρα έναν ψυχίατρο πριν καταλήξει Ναπολέοντας).


Και σε αντιδιαστολή με όλα τα -υποθετικά- παραπάνω να σου πω πως την είδε -ρεαλιστικά- κάποιος άλλος. Η φωτογραφία αυτή είναι ένα μικρό βιβλίο του Αλέκου Παπαδόπουλου, γνωστού στους θαμώνες αυτού του μπλογκ. Περιέχει μόνο ένα διήγημα φανταστικής λογοτεχνίας, Το Καύσιμο της Κόλασης, που έγραψε με θέμα την αγωνιώδη αναζήτηση ενός βιβλίου που κυκλοφορεί ελεύθερο (και δεν το καίω περισσότερο, να ψάξεις να το βρεις να το διαβάσεις).
Το δήλωσε Creative Commons BY-NC-ND, το έστησε βιβλιαράκι με εξώφυλλο Dr. Graph & Mr. Byte, το τύπωσε και το έδεσε στο Αλφάβητο και έστειλε 7 κομμάτια στο Συνέδριο αποκλειστικά για Bookcrossing χρήση. Ελπίζω ότι δεν καίω την έκπληξη του Συνεδρίου, αλλά είμαι σίγουρος πως ακόμα κι αν την καίω, θα έχει κι άλλες.


Τις εντυπώσεις μου από το Antamoma που ξέχασα να σου πω πως "παίζει" από αυτήν την Παρασκευή 24 Απριλίου μέχρι και την Κυριακή 26, θα τις ανεβάσω εδώ αφού το περάσω.

J.G.Ballard (1930-2009)

Περισσότερα εδώ

Ορθόδοξοι ξυπνήστε!

Πήγαινε τώρα και δες αυτό.
Και μετά, αν είσαι Χριστιανός και μάλιστα Ορθόδοξος, εξήγησέ μου πώς επέτρεψες να συμβεί κάτι τέτοιο από την δική σου εκκλησία, την Εκκλησία της Αγάπης και της Ανθρωπιάς.
Μπας και καταλάβω δηλαδή...

Και να σου πω και κάτι άλλο; Δεν θες να μου το εξηγήσεις εμένα, ωραία. Πήγαινε τουλάχιστον εκεί και πες σ' αυτούς που το κάνανε αν συμφωνείς ή όχι. Γιατί δεν γίνεται να είσαι όποτε γουστάρεις με τον Καίσαρα κι όποτε γουστάρεις με τον Θεό.
Ή έτσι νομίζω εγώ τουλάχιστον...

Ο ΛΑΞΕΥΤΗΣ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ - Βάσω Χρήστου

Ο ΛΑΞΕΥΤΗΣ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ της Βάσως Χρήστου κυκλοφόρησε χθες στα βιβλιοπωλεία. Για τα πρώτα δύο βιβλία έχω γράψει εδώ κι εδώ (και μόλις ανακάλυψα πως έγινα ρόμπα αφού υπόσχομαι να γράψω για το δεύτερο και δεν το κάνω ποτέ). Το τρίτο βιβλίο λοιπόν που ολοκληρώνει και την Τριλογία των Λαξευτών θα πέσει στα νύχια μου σήμερα. Και εννοείται ότι θα επανέλθω και με τα χρωστούμενα και με τα καινούρια...

Μην Φανταστείς Πως Δεν Σε Σκεφτόμουνα

Έπρεπε να έχω έρθει νωρίτερα, το ξέρω, αλλά κι εσύ με καταλαβαίνεις έτσι δεν είναι; Ξέρεις, τρέχω όλη μέρα με την δουλειά κι είναι μετά και τα παιδιά και το σπίτι... Δεν μπορεί να μην με καταλαβαίνεις, γυναίκα είσαι, ξέρεις δα τι τραβάμε σε αυτόν τον κόσμο.
Πως είσαι αλήθεια; Καλύτερα; Ναι, ναι, καλύτερα δείχνεις. Μην φανταστείς πως δεν σε σκεφτόμουνα. Αλήθεια, συνέχεια σε σκεφτόμουνα. Κάθε μέρα έλεγα να έρθω να σε δω. Αλλά το ξέρεις, το τρέξιμο δεν σταματάει ποτέ στο γραφείο. Ακόμα και την Μεγάλη Βδομάδα τρέχουμε...
Να σου πω κάτι να γελάσεις; Ξέρεις πότε είπα, δεν πάει άλλο, πρέπει να πάω οπωσδήποτε να την δω; Χτες το βράδυ, αργά, που μπήκα στο σπίτι τσακισμένη κι είδα πως, παρόλο που έφτιαξε ο καιρός, ακόμα δεν έχω αξιωθεί να τα σηκώσω τα χαλιά...

Το Ασήμι που Ουρλιάζει - Αβραάμ Κάουα

Είναι ωραίο να σε έχει μαγκωμένο με την δράση του ένα βιβλίο, αλλά είναι ακόμα ωραιότερο να σε αφήνει πότε-πότε να ρίξεις μια ματιά μέσα σε ένα απέραντο πηγάδι αναφορών.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει με το πρώτο μυθιστόρημα του Αβραάμ Κάουα, Το Ασήμι που Ουρλιάζει που μόλις κυκλοφόρησε από την Jemma Press.

Αν γουστάρεις την Λογοτεχνία του Φανταστικού (ειδικά) αλλά και τον Κινηματογράφο (γενικά) εγγυημένα θα την κάνεις λαχείο με αυτό το βιβλίο. Υπάρχουν τόσα πολλά "μικροπράγματα" χωμένα σε διάφορα βάθη μέσα του που και μόνο η ανακάλυψή τους, σαν παιχνίδι θησαυρού, μπορεί να σε φτιάξει για καιρό.

Και βέβαια όπως έγραψα και στην αρχή η κεντρική πλοκή τσουλάει σαν τραίνο με σπασμένα φρένα στον κατήφορο.

Δεν "καίω" τίποτα άλλο, ψάξε βρες το, διάβασέ το και τα ξαναλέμε μετά...

Πίστευε και γέλα

Το είδα χθες βράδυ στον "Μικρόκοσμο" και μέρες που είναι το συστήνω...

Στου Comicdom την γειτονιά, ήρθε το Con 2009

Αύριο και μεθαύριο το Comicdom Con 2009.Περισσότερα εδώ και από αύριο επιτόπου.

Τετάρτη 8 Απριλίου: Θα γίνει της Παρουσίασης

Δεν λέω, ψιλοφτηνό το αστείο του τίτλου, αλλά θα σου εξηγήσω πως την είδα...

Ας το πάρουμε ψυχρά. Τέσσερα βιβλία, ένα ωραίο μαγαζί μέσα στην Σόλωνος κι ένα κάρο συγγραφείς που γράφουν ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ & ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Και δεν το κάνουν κρυμμένοι στην ντουλάπα σαν τους κάποτε τρομοκρατημένους γκέι, ούτε στις κατακόμβες σαν τους πρώτους χριστιανούς. Το δηλώνουν, το φωνάζουν και διεκδικούν να σταματήσει η μαλακία των άσχετων να υψώνεται σαν λάβαρο ειδικών. Να ανοίξουν τα στραβά τους κάποιοι και να διαβάζουν τα βιβλία πριν ανοίξουν τα στοματάκια τους να μιλήσουν περί παραλογοτεχνίας.

Το πιο αστείο από όλα είναι πως την Τετάρτη 8 Απριλίου δεν θα είμαστε στο Έναστρον όλοι οι συγγραφείς ΕΦ και Φανταστικού της χώρας, δεν θα είμαστε καν όλοι οι συγγραφείς της ΑΛΕΦ (η Άντζελα είναι σίγουρα στο Μπακού κι όλο και κάποιος άλλος θα λείψει) όμως σίγουρα θα είμαστε εκεί καμιά εικοσαριά με την ιδιότητα.

Και τα βιβλία που θα παρουσιαστούν δεν είναι όλα τα βιβλία του είδους που γράφτηκαν από έλληνες συγγραφείς στα δύο τελευταία χρόνια, δεν είναι καν όλα τα βιβλία που γράφτηκαν από μέλη της ΑΛΕΦ αυτά τα δύο χρόνια, είναι τέσσερα βιβλία ανάμεσα σε αρκετά (όχι πάρα πολλά, όχι όσα θα ήθελα, κι αυτό δεν κολώνω να το παραδεχτώ) του είδους.

Είναι πάρτυ; Είναι!
Γιατί εμείς ξέρουμε και ποιοί είμαστε και τι γράφουμε και πόσο καλό ή κακό είναι. Κι εσάς δεν σας παίρνει πια ούτε να μας αγνοείτε, ούτε να μας "τσουβαλιάζετε" όπως θέλετε.

Οι Μέρες της Λογοτεχνικής Αυθεντίας σας είναι Μετρημένες...

UPDATE (9 Απριλίου 2009): Άθλιες φωτό από την εκδήλωση εδώ

Σήμερα η Μέρα της Κουκούλας

Πήγαινε εδώ να μάθεις όλες τις λεπτομέρειες...