Το Πρώτο Παραμύθι Της Κάλπης

Τώρα ήρθε η ώρα του Λαού. Και θα ήταν ασέβεια να συζητάμε τις δημοσκοπήσεις.

Αυτό ξεστόμισαν τα χείλη ισχυρού πολιτικού ανδρός χθες το βράδυ. Όμως κάτι παρόμοιο είπε και η σημαντικότερη γυναικεία πολιτική φιγούρα του τόπου. Κάτι σχετικό με "την ιερότητα της εκλογικής διαδικασίας και την ώρα που μιλάει ο Λαός".

Αυτά φυσικά δεν τους εμπόδισαν να ξεκατινιαστούν, αμφότεροι μετά, με τους αντι-μιλητές τους (αφού ο όρος συνομιλητής δεν υφίσταται κάτω από οποιοσδήποτε συνθήκες μεταξύ πολιτικών, πολλώ δε μάλλον όταν βρίσκονται σε τηλεοπτικά παράθυρα) και να προδικάσουν αλαζονικά το εκλογικό αποτέλεσμα.

Οι Δημοσκοπήσεις δεν σταμάτησαν ποτέ. Ασφαλείς ή μη, τηλεφωνικές ή με κάλπες στις παραλίες, γίνονται και θα γίνονται μέχρι την τελευταία στιγμή. Φανερές ή κρυφές, είναι πια το απόλυτο εργαλείο που διαμορφώνει την πολιτική όλων και θα καθορίσει ολόκληρη την προεκλογική εκστρατεία.

Η πρώτη άμμος που μπορεί κανείς να ρίξει σ' αυτήν την ανόητη μηχανή, έχει ειπωθεί από παλιά, από έναν άνθρωπο που σέβομαι πολύ, τον Τζίμη Πανούση.

Πες -συνειδητά- ψέματα σε όλους τους γκαλοπτζήδες.

Θόλωσε τα νερά. Αρνήσου την συμμετοχή στα exit polls. Δυσκόλεψέ τους. Και μην μασάς, στο παραμύθι "μόνο οι ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις παράγουν έργο".

Είναι ευθύνη όλων των κομμάτων, αλλά και κάθε πολιτικού ξεχωριστά, να δώσει λύσεις και να δημιουργήσει βιώσιμη κυβέρνηση (και μάλιστα τετραετίας)με όποια εκλογικά αποτελέσματα βγάλουν οι κάλπες. Υπάρχει και η Οικουμενική, αν πράγματι όπως λέει ο Κέι-Κέι, έφτασε ο προϋπολογισμός να είναι "ζήτημα μείζονος εθνικής σημασίας" τέτοιο που να απαιτεί πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ας τον συντάξουν όλοι μαζί. Κι ας ξεκινήσουν περικόπτωντας στο μισό τις ήδη υπερβολικά μεγάλες αμοιβές τους. Όπως φαίνεται κι από το Πόθεν Έσχες τους, οι περισσότεροι δεν τις έχουν δα κι ανάγκη. Κι όπως λένε περιφερόμενοι εδώ κι εκεί, η πολιτική δεν είναι επάγγελμα, είναι προσφορά στο σύνολο.

Τέλος του πρώτου παραμυθιού, καλημέρα σας.