Wednesday, August 31, 2011
Αυτή η "παράνομη" αφισοκόλληση πρέπει να συνεχιστεί...
...και όποιος θίγεται να καταφύγει στα αρμόδια δικαστήρια, αντί να βάζει "μηχανισμούς" να καθαρίζουν για λογαριασμό του.
Εκδήλωση στο Σύνταγμα την Παρασκευή
Την Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου στις 7 μ.μ. στον χώρο της Λαϊκής Συνέλευσης Συντάγματος (δίπλα στο συντριβάνι της πλατείας) θα γίνει εκδήλωση-συζήτηση με θέμα:
Τοπικές κοινωνίες, Αλληλέγγυα οικονομία και Άμεση δημοκρατία
Θα μιλήσουν:
-Didac Costa από το «Οικολογικό Δίκτυο Montseny» (Ισπανία)
-Γιώργος Λιερός
-Μέλος της ομάδας "Αποκοινού"-κίνηση για την Αποανάπτυξη και την Άμεση Δημοκρατία (Τρίκαλα)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό και η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί στις 9 μ.μ. για να ακολουθήσει η Λαϊκή Συνέλευση.
Τοπικές κοινωνίες, Αλληλέγγυα οικονομία και Άμεση δημοκρατία
Θα μιλήσουν:
-Didac Costa από το «Οικολογικό Δίκτυο Montseny» (Ισπανία)
-Γιώργος Λιερός
-Μέλος της ομάδας "Αποκοινού"-κίνηση για την Αποανάπτυξη και την Άμεση Δημοκρατία (Τρίκαλα)
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό και η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί στις 9 μ.μ. για να ακολουθήσει η Λαϊκή Συνέλευση.
Tuesday, August 30, 2011
Πορεία προς τις Βρυξέλλες (νεώτερα)
Από την Νίκη
28 Αυγούστου
Σήμερα, μετά από μεγάλη προσπάθεια να τηρήσουμε το συμφωνημένο ωράριο της πορείας, ξεκινήσαμε μόνο 1 ώρα καθυστερημένοι. Όταν ξυπνήσαμε κατά τις 6.30 , η ομίχλη και η υγρασία είχαν απλωθεί παντού στην κατασκήνωση, και όπως ήταν φυσικό, το πρωινό ξύπνημα και η αναχώρηση δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Παρ’ολα αυτά, η υπέροχη θέα του ποταμού να ξεπροβάλει μέσα από την ομίχλη λίγο αργότερα, καθώς διασχίζαμε την μεγάλη γέφυρα, άξιζε τον κόπο.
Την ώρα που περπατούσαμε παρατήρησα ότι τις τελευταίες μέρες έχουμε μείνει πολύ λίγοι. Σήμερα ξεκινήσαμε 24 «περιπατητές» και υπολογίζω ότι καμιά τριανταριά θα μας συνόδευαν με τα οχήματα υποστήριξης. Όλα τα κινήματα, δράσεις και πορείες περνάνε μια καμπή πριν ξαναρχίσουν να αναπτύσσονται και να δυναμώνουν. Περιμένουμε πολύ κόσμο να επιστρέψει ή να ενωθεί με εμάς στο Παρίσι και ελπίζουμε ότι η διαδήλωση της 17ης Σεπτεμβρίου εκεί θα είναι πολυπληθής και μεγαλειώδης .
Η σημερινή διαδρομή ήταν αρκετά μεγάλη...35 χιλιόμετρα στα χαρτιά, αλλά έχω την εντύπωση ότι κάναμε περισσότερα από 45. Αν και στην αρχή μου κόστιζε η πορεία, τώρα φαίνεται ότι έχω συνηθίσει. Μας έχει γίνει δεύτερη φύση να ξυπνάμε το πρωί και να αρχίζουμε να περπατάμε μέχρι το βράδυ.
Τώρα, η ώρα κοντεύει 9 το βράδυ και έχουν πια φτάσει και οι τελευταίοι στη μικρή μας κατασκήνωση. Όλοι ξεκουράζονται, τρώνε ή συζητάνε μεταξύ τους κι έχει επικρατήσει ένα κλήμα ηρεμίας και γαλήνης. Ο ήλιος που βασιλεύει βάφει ρόδινα τα σύννεφα στον ουρανό και η ατμόσφαιρα είναι μαγευτική. Αυτή είναι από τις στιγμές που αξίζουν.
Όλοι όσοι συμμετέχουμε στην πορεία έχουμε δεθεί κι έχουμε έρθει πολύ κοντά. Κοιμόμαστε, τρώμε και περπατάμε μαζί, ζούμε μεγάλες εμπειρίες μαζί, συνειδητοποιούμε πράγματα μαζί. Κάθε μέρα συζητάμε για το πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο. Ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος για να αλλάξει σε μια μέρα όμως νομίζω ότι έχουμε ήδη κάνει την αρχή αλλάζοντας εμάς τους ίδιους.
28 Αυγούστου
Σήμερα, μετά από μεγάλη προσπάθεια να τηρήσουμε το συμφωνημένο ωράριο της πορείας, ξεκινήσαμε μόνο 1 ώρα καθυστερημένοι. Όταν ξυπνήσαμε κατά τις 6.30 , η ομίχλη και η υγρασία είχαν απλωθεί παντού στην κατασκήνωση, και όπως ήταν φυσικό, το πρωινό ξύπνημα και η αναχώρηση δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Παρ’ολα αυτά, η υπέροχη θέα του ποταμού να ξεπροβάλει μέσα από την ομίχλη λίγο αργότερα, καθώς διασχίζαμε την μεγάλη γέφυρα, άξιζε τον κόπο.
Την ώρα που περπατούσαμε παρατήρησα ότι τις τελευταίες μέρες έχουμε μείνει πολύ λίγοι. Σήμερα ξεκινήσαμε 24 «περιπατητές» και υπολογίζω ότι καμιά τριανταριά θα μας συνόδευαν με τα οχήματα υποστήριξης. Όλα τα κινήματα, δράσεις και πορείες περνάνε μια καμπή πριν ξαναρχίσουν να αναπτύσσονται και να δυναμώνουν. Περιμένουμε πολύ κόσμο να επιστρέψει ή να ενωθεί με εμάς στο Παρίσι και ελπίζουμε ότι η διαδήλωση της 17ης Σεπτεμβρίου εκεί θα είναι πολυπληθής και μεγαλειώδης .
Η σημερινή διαδρομή ήταν αρκετά μεγάλη...35 χιλιόμετρα στα χαρτιά, αλλά έχω την εντύπωση ότι κάναμε περισσότερα από 45. Αν και στην αρχή μου κόστιζε η πορεία, τώρα φαίνεται ότι έχω συνηθίσει. Μας έχει γίνει δεύτερη φύση να ξυπνάμε το πρωί και να αρχίζουμε να περπατάμε μέχρι το βράδυ.
Τώρα, η ώρα κοντεύει 9 το βράδυ και έχουν πια φτάσει και οι τελευταίοι στη μικρή μας κατασκήνωση. Όλοι ξεκουράζονται, τρώνε ή συζητάνε μεταξύ τους κι έχει επικρατήσει ένα κλήμα ηρεμίας και γαλήνης. Ο ήλιος που βασιλεύει βάφει ρόδινα τα σύννεφα στον ουρανό και η ατμόσφαιρα είναι μαγευτική. Αυτή είναι από τις στιγμές που αξίζουν.
Όλοι όσοι συμμετέχουμε στην πορεία έχουμε δεθεί κι έχουμε έρθει πολύ κοντά. Κοιμόμαστε, τρώμε και περπατάμε μαζί, ζούμε μεγάλες εμπειρίες μαζί, συνειδητοποιούμε πράγματα μαζί. Κάθε μέρα συζητάμε για το πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο. Ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος για να αλλάξει σε μια μέρα όμως νομίζω ότι έχουμε ήδη κάνει την αρχή αλλάζοντας εμάς τους ίδιους.
Monday, August 29, 2011
Άργησα, αλλά συμπληρώνει τα άλλα...
Τελευταία Ανακοίνωση Κατάληψης Πρυτανείας
Την Δευτέρα 22 Αυγούστου πήραμε την απόφαση να καταλάβουμε την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών,δημιουργώντας ένα κέντρο αγώνα και συσπείρωσης ανταγωνιστικών υποκειμένων ενάντια στον νέο νόμο-πλαίσιο της Διαμαντοπούλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Ένα νομοσχέδιο που μετατρέπει εξ ολοκλήρου το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση,την γνώση σε εμπόρευμα και τους φοιτητές σε ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους.
Η κατάληψη κάνοντας τον κύκλο της, λειτούργησε ως ένα πεδίο ζύμωσης ανταγωνιστικών υποκειμένων, ως ένας κοινός τόπος συντροφικότητας και αλληλεγγύης ανάμεσα σε φοιτητές και εργαζόμενους, που αποφάσισαν να επιλέξουν τον δρόμο της αντίστασης στην γενικευμένη επίθεση των αφεντικών και του κράτους τους. Μέσα στις διαδικασίες της αναλύθηκε και συζητήθηκε ο νόμος πλαίσιο, σε μια προσπάθεια να κατανοηθεί η ιστορική συγκυρία.
Η αυτοοργάνωση, οι οριζόντιες δομές, και η συνδιαμόρφωση, αποτέλεσαν τα χαρακτηριστικά μιας οργανωτικής δομής, που στάθηκε ως μια αυτόνομη ζώνη αγώνα, σε μια εποχή γενικευμένης απάθειας.
Σήμερα, Σάββατο 27/8 η συνέλευση που είχε δημιουργηθεί αποφάσισε τη λήξη της κατάληψης.Η δράση μας αποτέλεσε για 6 μέρες μια στιγμή του αγώνα μας και σε καμία περίπτωση δεν θεωρήσαμε πως ήταν ο αυτοσκοπός του.
Η κατάληψη λειτούργησε ουσιαστικά σε μια νεκρή από άποψη αγώνων και δράσεων περίοδο,και η πραγματικότητα αυτή ηταν που επηρέασε και την απόφαση μας.
Η δράση μας, ούτως η αλλώς, σ αυτή τη χρονική συγκυρία μεταφέρεται μέσα στις σχολές.
Όπως οι χώροι εργασίας αποτελούν για τους μισθωτούς τον τομέα παραγωγής τους άλλα και τη δυνατότητα ανταγωνιστικής δράσης και συσπείρωσης, έτσι και για εμάς τα πανεπιστήμια είναι η αποτύπωση των σχέσεων που επιβάλλει το κεφάλαιο αλλά και ο κοινός τόπος συνάντησης των υποκειμένων,φοιτητών εργαζομένων και ανέργων,που θίγονται απο το νομοσχέδιο και τη γενικότερη κοινωνική επίθεση.
Στα πλαίσια της κυκλοφορίας και του συντονισμού του αγώνα,προτείνουμε τη συνέχιση του εγχειρήματος μέσα απο μια ανοιχτή συνέλευση για τη συνέχιση των δράσεων μέσα και έξω απ’ τις σχολές.
Για μας,σε ένα πρώτο επίπεδο,το στοίχημα είναι με μαζικές καταλήψεις διάρκειας,μπλοκάρισμα εξεταστικών,αποδόμηση του πάγιου φαντασιακού της ανάθεσης ως μέσο αγώνα και δημιουργία σχέσεων και δικτύων επικοινωνίας ανάμεσα στις ανταγωνιστικές δυνάμεις που δραστηριοποιούνται μέσα στις σχολές,να μπλοκάρουμε στην πράξη το νομοσχέδιο σε μια προσπάθεια ολικής αμφισβήτησης της “από τα πάνω” ρύθμισης της ζωής μας.
Καλούμε αύριο 28/8 σε ανοιχτή συνέλευση “δράσεων μέσα και έξω από τις σχολές” στις 19:00 στο πολυτεχνείο (κτήριο Γκίνη)
Κατάληψη Πρυτανείας
Την Δευτέρα 22 Αυγούστου πήραμε την απόφαση να καταλάβουμε την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών,δημιουργώντας ένα κέντρο αγώνα και συσπείρωσης ανταγωνιστικών υποκειμένων ενάντια στον νέο νόμο-πλαίσιο της Διαμαντοπούλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Ένα νομοσχέδιο που μετατρέπει εξ ολοκλήρου το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση,την γνώση σε εμπόρευμα και τους φοιτητές σε ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους.
Η κατάληψη κάνοντας τον κύκλο της, λειτούργησε ως ένα πεδίο ζύμωσης ανταγωνιστικών υποκειμένων, ως ένας κοινός τόπος συντροφικότητας και αλληλεγγύης ανάμεσα σε φοιτητές και εργαζόμενους, που αποφάσισαν να επιλέξουν τον δρόμο της αντίστασης στην γενικευμένη επίθεση των αφεντικών και του κράτους τους. Μέσα στις διαδικασίες της αναλύθηκε και συζητήθηκε ο νόμος πλαίσιο, σε μια προσπάθεια να κατανοηθεί η ιστορική συγκυρία.
Η αυτοοργάνωση, οι οριζόντιες δομές, και η συνδιαμόρφωση, αποτέλεσαν τα χαρακτηριστικά μιας οργανωτικής δομής, που στάθηκε ως μια αυτόνομη ζώνη αγώνα, σε μια εποχή γενικευμένης απάθειας.
Σήμερα, Σάββατο 27/8 η συνέλευση που είχε δημιουργηθεί αποφάσισε τη λήξη της κατάληψης.Η δράση μας αποτέλεσε για 6 μέρες μια στιγμή του αγώνα μας και σε καμία περίπτωση δεν θεωρήσαμε πως ήταν ο αυτοσκοπός του.
Η κατάληψη λειτούργησε ουσιαστικά σε μια νεκρή από άποψη αγώνων και δράσεων περίοδο,και η πραγματικότητα αυτή ηταν που επηρέασε και την απόφαση μας.
Η δράση μας, ούτως η αλλώς, σ αυτή τη χρονική συγκυρία μεταφέρεται μέσα στις σχολές.
Όπως οι χώροι εργασίας αποτελούν για τους μισθωτούς τον τομέα παραγωγής τους άλλα και τη δυνατότητα ανταγωνιστικής δράσης και συσπείρωσης, έτσι και για εμάς τα πανεπιστήμια είναι η αποτύπωση των σχέσεων που επιβάλλει το κεφάλαιο αλλά και ο κοινός τόπος συνάντησης των υποκειμένων,φοιτητών εργαζομένων και ανέργων,που θίγονται απο το νομοσχέδιο και τη γενικότερη κοινωνική επίθεση.
Στα πλαίσια της κυκλοφορίας και του συντονισμού του αγώνα,προτείνουμε τη συνέχιση του εγχειρήματος μέσα απο μια ανοιχτή συνέλευση για τη συνέχιση των δράσεων μέσα και έξω απ’ τις σχολές.
Για μας,σε ένα πρώτο επίπεδο,το στοίχημα είναι με μαζικές καταλήψεις διάρκειας,μπλοκάρισμα εξεταστικών,αποδόμηση του πάγιου φαντασιακού της ανάθεσης ως μέσο αγώνα και δημιουργία σχέσεων και δικτύων επικοινωνίας ανάμεσα στις ανταγωνιστικές δυνάμεις που δραστηριοποιούνται μέσα στις σχολές,να μπλοκάρουμε στην πράξη το νομοσχέδιο σε μια προσπάθεια ολικής αμφισβήτησης της “από τα πάνω” ρύθμισης της ζωής μας.
Καλούμε αύριο 28/8 σε ανοιχτή συνέλευση “δράσεων μέσα και έξω από τις σχολές” στις 19:00 στο πολυτεχνείο (κτήριο Γκίνη)
Κατάληψη Πρυτανείας
Μια Τρύπια Σημαία, Ένα Κόμμα, Μία τράπεζα (που να τα κυβερνάει όλα)
Η χαρά του "Μέγα Ιεροεξεταστή" Άδωνι για την ιστορική ομοφωνία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ επί του δολοφονικού νομοσχεδίου της Αννούλας δείχνει τον δρόμο. Η συγχώνευση ALPHA-EUROBANK απλώς επικυρώνει ότι κινούμαστε σ' αυτήν την κατεύθυνση. Και τα γύρω-γύρω, το "δεν υπάρχει σκάνδαλο", το κυνήγι της ανωνυμίας στο Ιντερνετ, τα νέα όπλα της ΕΛ.ΑΣ, οι πολιτικοί με τα διπλά πρόσωπα και τα άπειρα προσωπεία, οι δημοτικοί άρχοντες που λατρεύουν το περιβάλλον, είναι μόνο ο μαϊντανός...
Η Ελλάδα μετατρέπεται σε μια χώρα που θα σκεπάσει με την (τρύπια) γαλανόλευκη το ένα (ολοκληρωτικά φασιστικό) κόμμα της ελίτ που "ψήνεται" και την (καλομελέτα κι έρχεται) μία τράπεζα που θα τα κυβερνάει όλα αφού όλοι θα της χρωστάμε.
Νομίζω (και όποιος ή όποια έχει αντίρρηση παρακαλώ να την καταθέσει) πως αυτό που ζούμε σήμερα είναι μια εποχή κατα την οποία όσοι έχουν πολλά χρωματιστά χαρτάκια στην κατοχή τους (ή ακόμα καλύτερα μεγάλα νούμερα στους "σωστούς" υπολογιστές) προσπαθούν απεγνωσμένα να τα ξανακάνουν κάτι που να έχει πραγματική αξία (γη, πλουτοπαραγωγικές πηγές, ανθρώπινη σκλαβιά μέσω του χρέους). Κι όλο αυτό γίνεται από τον φόβο τους ότι σε λίγο τα χρωματιστά χαρτιά θα τα καίνε στο τζάκι για να ζεσταθούνε και τα νούμερα στους υπολογιστές θα γίνουνε ακριβώς αυτό που στην ουσία ήταν πάντα. Λεφτά της Μονόπολης που άλλαξαν χέρια σε ένα απολύτως άσχετο με την πραγματικότητα παιχνίδι και πολλαπλασιάστηκαν ακριβώς όπως και τα καρκινικά κύτταρα στο σώμα μιας κοινωνίας που τρώγεται από μέσα.
Η μάχη λοιπόν θα δοθεί και πάλι για την Γη και την Ελευθερία. Κι εδώ σου μένει να διαλέξεις. Θα κολλήσεις πλάι σε κάποιον από τους νεο-φεουδάρχες, με την ελπίδα να γίνεις επιστάτης των σκλάβων του, φονιάς, γελωτοποιός ή πουτάνα του για να την βγάλεις; Ή θα την ψάξεις γρήγορα να βρεις ποιές είναι οι, φύσει και θέσει, προσωπικές πραγματικές σου ρίζες;
Το Μεσοπρόθεσμο πέρασε και μαζί του πέθανε και το Μεσοβέζικο που η αλήθεια είναι πως βόλευε πολύ κοσμάκη...
Και τώρα ήρθε η ώρα να σκεφτείς και να αποφασίσεις.
Η Ελλάδα μετατρέπεται σε μια χώρα που θα σκεπάσει με την (τρύπια) γαλανόλευκη το ένα (ολοκληρωτικά φασιστικό) κόμμα της ελίτ που "ψήνεται" και την (καλομελέτα κι έρχεται) μία τράπεζα που θα τα κυβερνάει όλα αφού όλοι θα της χρωστάμε.
Νομίζω (και όποιος ή όποια έχει αντίρρηση παρακαλώ να την καταθέσει) πως αυτό που ζούμε σήμερα είναι μια εποχή κατα την οποία όσοι έχουν πολλά χρωματιστά χαρτάκια στην κατοχή τους (ή ακόμα καλύτερα μεγάλα νούμερα στους "σωστούς" υπολογιστές) προσπαθούν απεγνωσμένα να τα ξανακάνουν κάτι που να έχει πραγματική αξία (γη, πλουτοπαραγωγικές πηγές, ανθρώπινη σκλαβιά μέσω του χρέους). Κι όλο αυτό γίνεται από τον φόβο τους ότι σε λίγο τα χρωματιστά χαρτιά θα τα καίνε στο τζάκι για να ζεσταθούνε και τα νούμερα στους υπολογιστές θα γίνουνε ακριβώς αυτό που στην ουσία ήταν πάντα. Λεφτά της Μονόπολης που άλλαξαν χέρια σε ένα απολύτως άσχετο με την πραγματικότητα παιχνίδι και πολλαπλασιάστηκαν ακριβώς όπως και τα καρκινικά κύτταρα στο σώμα μιας κοινωνίας που τρώγεται από μέσα.
Η μάχη λοιπόν θα δοθεί και πάλι για την Γη και την Ελευθερία. Κι εδώ σου μένει να διαλέξεις. Θα κολλήσεις πλάι σε κάποιον από τους νεο-φεουδάρχες, με την ελπίδα να γίνεις επιστάτης των σκλάβων του, φονιάς, γελωτοποιός ή πουτάνα του για να την βγάλεις; Ή θα την ψάξεις γρήγορα να βρεις ποιές είναι οι, φύσει και θέσει, προσωπικές πραγματικές σου ρίζες;
Το Μεσοπρόθεσμο πέρασε και μαζί του πέθανε και το Μεσοβέζικο που η αλήθεια είναι πως βόλευε πολύ κοσμάκη...
Και τώρα ήρθε η ώρα να σκεφτείς και να αποφασίσεις.
Κλοπιποστάρω διαφωνώντας...
...αλλά το κλοπιποστάρισμα δεν είναι μόνο για ότι συμφωνούμε.
ΕΛΛΑΔΑ: ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ;
Καλησπέρα από Μαδρίτη.
Όπως ξέρετε, παρακολουθώ καθημερινά τα ελληνικά διαδραματισθέντα. Στην Ισπανία άρχισα τα Ελληνικά χρονικά μου από το πρωί της 26hs Μαΐου, όταν έγραψα την πρώτη ανακοίνωση στην ισπανική και ελληνική γλώσσα και ο ραδιοφωνικός σταθμός μαγνητοσκόπησε το μήνυμα μου. Στο Facebook είδα την ομάδα Estado del Malestar - Πραγματική Δημοκρατία Τώρα - Ελλάδα και αμέσως σκέφτηκα να προσεγγίσω τους Έλληνες και τους Ισπανούς, κάτι που δεν έγινε πραγματικά, ματαιώνοντας τους μόχθους μου και του κόσμου που πιστεύει στην διεθνή αλληλεγγύη. Αρχικά με πήρε ο ενθουσιασμός και αναγνωρίζω ότι αυτό ήταν λάθος, και τώρα με καταλαμβάνουν οι αμφιβολίες.
Την στιγμή που ο ελληνικός λαός ξέσπασε κατά του Μεσοπρόθεσμου, του Νομου Πλαισίου για τα Πανεπιστήμια και του ξεπουλήματος της χώρας θυμόμουν τα λόγια του αειμνηστου Αλέκου Παναγούλη που ισχυριζόταν ότι ο λαός πολλές φορες δεν είναι θύμα, είναι συνένοχος. Πείτε μου, ποιοι διαμαρτύρονται και αυτοχαρακτηρίζονται αγανακτισμένοi? Οι δημόσιοι υπάλληλοι του ΑΔΕΔΥ που τώρα φωνάζουν γιατί δέχονται περικοπές στον μισθό του και δουλεύουν γιατί είχαν το μέσον? Οι τακτιζηδες που μέχρι το 2010 δεν έβγαλαν καμια απόδειξη και δεν πλήρωναν φόρους? Οι ιατροί (κυρίως αυτοί που έχουν ιδιωτικό ιατρείο) που ούτε έκαναν την φορολογική δήλωση? Ποιος έχει το δικαίωμα να είναι πραγματικά αγανακτισμένος στην Ελλάδα? Όσοι πήγαιναν στα πολιτικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ καταφυγόντας στην βοήθεια των βουλευτών για μια θεσούλα στο Δημόσιο? Γιατί η γενικότερη νοοτροπία ήταν αυτή. Από την εφηβεία ο πατέρας λέει στο παιδί του: Σε παρακαλώ, στο Δημόσιο πρέπει να πας. Ήταν μια σίγουρη δουλειά, με κάπως καλύτερες συνθήκες από ο,τι στον ιδιωτικό τομέα, και για αυτό έβαλαν τα λεγόμενα μέσα και τώρα φωνάζουν σαν κότες. Αυτοί δικαιούνται τον τίτλο των Αγανακτισμένων; Τι έπραξαν, τι έκαναν μέχρι στιγμής?
Κανεις δεν αντέδρασε κατά των χιλιάδων και χιλιάδων παράβολα στην Εφορία και των χιλιάδων και χιλιάδων χαρτιά για να αποσπάει μια απλή άδεια διδασκαλίας για το φροντιστήριο η, παραδείγματος χάριν, για την αναγνώριση των σπουδών του από το ΔΙΚΑΤΣΑ/DOATAP, έναν θεσμό που έχει προϊστορικό χαρακτήρα. Οι κυβερνώντες μετέτρεψαν την ζωή σας σε κόλαση, Όταν - πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες - έλεγα σε γνωστούς και φίλους ότι δεν ήταν δυνατόν να βάλουν 10 υπαλληλους σε ένα δωμάτιο του Υπουργείου Παιδείας όταν έφταναν 2 η για την απαράδεκτη συμπεριφορά του προσωπικού των Εμπορικών Επιμελητηρίων και Υπουργείων μου απαντούσαν με τον εξής τρόπο: Αν δεν σου αρέσει φύγε από εδώ. Και έφυγα, έφυγα και τώρα κάποιοι από αυτούς μου γραφουν μηνύματα και στο FB λέγοντας μου ότι είχα δίκιο και δεν προέβλεπαν όλα αυτά. Δεν βλέπατε ότι μέσα στις δημόσιες υπήρχαν πραγματικά καθάρματα?
Ούτε και στον ιδιωτικό τομέα οι περισσότεροι έδειχναν μια υποδειγματική επαγγελματικότητα. Θα κάνουμε αυτά μετά τα Χριστούγεννα απαντούσαν αρκετοί υπάλληλοι από το τέλος Οκτωβρίου.
Που είναι ο έντιμος Έλληνας που έχει το δικαίωμα στην αγανάκτηση? Για να τον βρω πρέπει να το ψάξω με το λυχνάρι, όπως έκανε ο Διογένης στην αρχαιότητα?
Από την ισπανική πρωτεύουσα, με αγάπη, Antonio.
ΕΛΛΑΔΑ: ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ;
Καλησπέρα από Μαδρίτη.
Όπως ξέρετε, παρακολουθώ καθημερινά τα ελληνικά διαδραματισθέντα. Στην Ισπανία άρχισα τα Ελληνικά χρονικά μου από το πρωί της 26hs Μαΐου, όταν έγραψα την πρώτη ανακοίνωση στην ισπανική και ελληνική γλώσσα και ο ραδιοφωνικός σταθμός μαγνητοσκόπησε το μήνυμα μου. Στο Facebook είδα την ομάδα Estado del Malestar - Πραγματική Δημοκρατία Τώρα - Ελλάδα και αμέσως σκέφτηκα να προσεγγίσω τους Έλληνες και τους Ισπανούς, κάτι που δεν έγινε πραγματικά, ματαιώνοντας τους μόχθους μου και του κόσμου που πιστεύει στην διεθνή αλληλεγγύη. Αρχικά με πήρε ο ενθουσιασμός και αναγνωρίζω ότι αυτό ήταν λάθος, και τώρα με καταλαμβάνουν οι αμφιβολίες.
Την στιγμή που ο ελληνικός λαός ξέσπασε κατά του Μεσοπρόθεσμου, του Νομου Πλαισίου για τα Πανεπιστήμια και του ξεπουλήματος της χώρας θυμόμουν τα λόγια του αειμνηστου Αλέκου Παναγούλη που ισχυριζόταν ότι ο λαός πολλές φορες δεν είναι θύμα, είναι συνένοχος. Πείτε μου, ποιοι διαμαρτύρονται και αυτοχαρακτηρίζονται αγανακτισμένοi? Οι δημόσιοι υπάλληλοι του ΑΔΕΔΥ που τώρα φωνάζουν γιατί δέχονται περικοπές στον μισθό του και δουλεύουν γιατί είχαν το μέσον? Οι τακτιζηδες που μέχρι το 2010 δεν έβγαλαν καμια απόδειξη και δεν πλήρωναν φόρους? Οι ιατροί (κυρίως αυτοί που έχουν ιδιωτικό ιατρείο) που ούτε έκαναν την φορολογική δήλωση? Ποιος έχει το δικαίωμα να είναι πραγματικά αγανακτισμένος στην Ελλάδα? Όσοι πήγαιναν στα πολιτικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ καταφυγόντας στην βοήθεια των βουλευτών για μια θεσούλα στο Δημόσιο? Γιατί η γενικότερη νοοτροπία ήταν αυτή. Από την εφηβεία ο πατέρας λέει στο παιδί του: Σε παρακαλώ, στο Δημόσιο πρέπει να πας. Ήταν μια σίγουρη δουλειά, με κάπως καλύτερες συνθήκες από ο,τι στον ιδιωτικό τομέα, και για αυτό έβαλαν τα λεγόμενα μέσα και τώρα φωνάζουν σαν κότες. Αυτοί δικαιούνται τον τίτλο των Αγανακτισμένων; Τι έπραξαν, τι έκαναν μέχρι στιγμής?
Κανεις δεν αντέδρασε κατά των χιλιάδων και χιλιάδων παράβολα στην Εφορία και των χιλιάδων και χιλιάδων χαρτιά για να αποσπάει μια απλή άδεια διδασκαλίας για το φροντιστήριο η, παραδείγματος χάριν, για την αναγνώριση των σπουδών του από το ΔΙΚΑΤΣΑ/DOATAP, έναν θεσμό που έχει προϊστορικό χαρακτήρα. Οι κυβερνώντες μετέτρεψαν την ζωή σας σε κόλαση, Όταν - πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες - έλεγα σε γνωστούς και φίλους ότι δεν ήταν δυνατόν να βάλουν 10 υπαλληλους σε ένα δωμάτιο του Υπουργείου Παιδείας όταν έφταναν 2 η για την απαράδεκτη συμπεριφορά του προσωπικού των Εμπορικών Επιμελητηρίων και Υπουργείων μου απαντούσαν με τον εξής τρόπο: Αν δεν σου αρέσει φύγε από εδώ. Και έφυγα, έφυγα και τώρα κάποιοι από αυτούς μου γραφουν μηνύματα και στο FB λέγοντας μου ότι είχα δίκιο και δεν προέβλεπαν όλα αυτά. Δεν βλέπατε ότι μέσα στις δημόσιες υπήρχαν πραγματικά καθάρματα?
Ούτε και στον ιδιωτικό τομέα οι περισσότεροι έδειχναν μια υποδειγματική επαγγελματικότητα. Θα κάνουμε αυτά μετά τα Χριστούγεννα απαντούσαν αρκετοί υπάλληλοι από το τέλος Οκτωβρίου.
Που είναι ο έντιμος Έλληνας που έχει το δικαίωμα στην αγανάκτηση? Για να τον βρω πρέπει να το ψάξω με το λυχνάρι, όπως έκανε ο Διογένης στην αρχαιότητα?
Από την ισπανική πρωτεύουσα, με αγάπη, Antonio.
Sunday, August 28, 2011
Μολάοι Κάλεσμα
(για άλλη μια φορά) Κλοπιποστάρω (με χαρά) Μολάους:
Λ/Σ ΜΟΛΑΩΝ:ΨΗΦΙΣΜΑ – ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ 3 ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
Αυγούστου 27, 2011 plateiamolaon
ΣΤΙΣ 3 ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2011 & ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
Αύγουστος 2011. Σε μια Ευρώπη υπό την σκιώδη διακυβέρνηση του ευρωπαίου «υπερυπουργού» οικονομικών που με το έτσι θέλω επιβάλλουν οι Σαρκοζί και Μέρκελ, με τα σχολεία και τα νοσοκομεία να κλείνουν, τα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. παραδομένα στις αγορές, το Πανεπιστημιακό Άσυλο και τις Ανθρωπιστικές Σπουδές, κοιτίδες των ιδεών και της εξέλιξης, στον κάλαθο των αχρήστων, τα κοινωνικά και τα εργασιακά δικαιώματα υπό διωγμό, υπό την απειλή της ανεργίας και των χαρατσιών, με την μισή χώρα να καίγεται και την ηγεσία με τους νόμους της να δίνει κίνητρα στους εμπρηστές, καθώς ετοιμάζουν τη Γη και τις Ζωές μας για την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ…
Τους λέμε: «Όχι! Αυτή είναι η Γη και η Ζωή μας! Δεν θα πορευτούμε σιωπηλοί προς τα κρε-ματόρια! No Passaran! (Δεν θα τους περάσει!)».
«Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες! Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη Γης. Αν δεν σωθεί, εγώ φταίω». Έγραφε ο Ν. Καζαντζάκης στην Ασκητική.
Φορτώθηκες το βαρύ φορτίο της ευθύνης όταν κατάλαβες πως άλλα μας έταζαν και άλλα εφαρμόζουν, πετάχτηκες πάνω, βγήκες στους δρόμους, αλλά να! Δεν είσαι μόνος σου!
Συναντήθηκες με άλλους στις πλατείες, δεν είσαι πια στο κελί της μοναξιάς της ανασφάλειας και του φόβου, κρατάς και σου κρατά το χέρι ένας συνάνθρωπος άγνωστος μέχρι χθες. Μίλησες χωρίς να είσαι «ειδικός», σε άκουσαν σε σεβάστηκαν και σου φέρθηκαν ως ίσος προς ίσο!
Και μαζευτήκαμε, λες, χιλιάδες στο Σύνταγμα κι όμως αυτό δεν τους εμπόδισε να μας σπάσουν στο ξύλο, να μας ψεκάσουν σαν τις κατσαρίδες και να περάσουν τον νόμο που θα επιτρέψει την λεηλασία της Χώρας! Λες πως αυτοί έχουν την εξουσία και τα όπλα και πως όσο δίκιο κι αν έχουμε, δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε τίποτα! Μα σου λέω πως αν δεν μας φοβόνταν και αυτοί, δεν θα μας κυνηγούσαν τόσο άγρια, είναι σίγουρο πως μας φοβούνται!
Στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και προβλέπεται από το σύνταγμα η ελευθερία του λόγου εγώ θα επιμένω πως έχω δικαίωμα να εκφράζω δημόσια με θάρρος την άποψή μου μέχρι να τολμήσουν να μου πουν πως τέλος η δημοκρατία!
Εντάξει λες, να τους ρίξουμε αυτούς τους προδότες, αλλά που είναι ένας ηγέτης, ένας άνθρωπος με Ψυχή και Φιλότιμο να μας δείξει τον δρόμο για να σωθούμε;
Αχ! τόσοι και τόσοι σωτήρες ηγέτες σε εξαπάτησαν κι ακόμα να μάθεις πως πρέπει να πάρεις τη μοίρα σου στα χέρια σου; Ακόμα δεν έχεις καταλάβει πως λύκος μπορεί να γίνει ο ίδιος ο βοσκός; Ότι δεν είσαι πρόβατο; Έχεις το πιο ισχυρό όπλο, το μυαλό σου!
Εντάξει, λες, μαζί σας… αλλά τι εγγυήσεις έχετε να μου δώσετε για το μέλλον μου, τι πρόγραμμα έχετε, πως θα κυβερνηθεί η Χώρα;
Καμία εγγύηση! Σου λέμε «έλα να αγωνιστούμε μαζί, να πάρουμε τη ζωή μας πίσω, την πατρίδα μας που μας ανήκει». Σου λέμε «έλα να αναστήσουμε τους προγόνους μας που έχυσαν το αίμα τους για λευτεριά και μια καλύτερη ζωή». «Έλα να φτιάξουμε όλοι μαζί το μέλλον μας τιμώντας το αίμα που έχει χυθεί και δίνοντας ελπίδα στη νέα γενιά».
Καμία εγγύηση! Όπως καμία εγγύηση δεν είχαν και οι παππούδες μας όταν αντιστάθηκαν τους κατακτητές και τους δυνάστες τους, μόνο τη βεβαιότητα του άδικου και τον πόθο της λευτεριάς, της δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας!
Αν δεν μπόρεσες να ενωθείς μαζί μας, αμφέβαλλες για τα κίνητρά μας έχοντας εξαπατηθεί πολλές φορές ή φοβήθηκες και δεν πιστεύεις στις δυνάμεις σου, ξανασκέψου το, έχεις τεράστια δύναμη, αν βγήκες και δεν βρήκες αυτό που ήθελες ξαναβγές με επιμονή για ένα κίνημα καθαρό από κόμματα που καλεί ανθρώπους που πιστεύουν πως χρειαζόμαστε ένα νέο πολιτικό σύστημα που θα διαθέτει τη γνώση οικονομικών και πολιτικών επιστημόνων αλλά και τη γνώμη των απλών ανθρώπων, που μπορούν να πουν σπουδαία λόγια, ώστε να εγκαθιδρυθεί μια πολιτική που να αγκαλιάζει τον άνθρωπο και να εξυπηρετεί τις ανάγκες του και μάλιστα χωρίς σύνορα γιατί το πρόβλημα είναι παγκόσμιο.
Ένα είναι σίγουρο: «ο μόνος αγώνας που δεν κερδήθηκε είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!»
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΜΟΛΑΩΝ
(Κάθε Πέμπτη στις 21:00 στην Πλατεία της Εκκλησίας )
Plateiamolaon.wordpress.com smolaoi@yahoo.com
Λ/Σ ΜΟΛΑΩΝ:ΨΗΦΙΣΜΑ – ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ 3 ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
Αυγούστου 27, 2011 plateiamolaon
ΣΤΙΣ 3 ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2011 & ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
Αύγουστος 2011. Σε μια Ευρώπη υπό την σκιώδη διακυβέρνηση του ευρωπαίου «υπερυπουργού» οικονομικών που με το έτσι θέλω επιβάλλουν οι Σαρκοζί και Μέρκελ, με τα σχολεία και τα νοσοκομεία να κλείνουν, τα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. παραδομένα στις αγορές, το Πανεπιστημιακό Άσυλο και τις Ανθρωπιστικές Σπουδές, κοιτίδες των ιδεών και της εξέλιξης, στον κάλαθο των αχρήστων, τα κοινωνικά και τα εργασιακά δικαιώματα υπό διωγμό, υπό την απειλή της ανεργίας και των χαρατσιών, με την μισή χώρα να καίγεται και την ηγεσία με τους νόμους της να δίνει κίνητρα στους εμπρηστές, καθώς ετοιμάζουν τη Γη και τις Ζωές μας για την ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ…
Τους λέμε: «Όχι! Αυτή είναι η Γη και η Ζωή μας! Δεν θα πορευτούμε σιωπηλοί προς τα κρε-ματόρια! No Passaran! (Δεν θα τους περάσει!)».
«Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες! Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη Γης. Αν δεν σωθεί, εγώ φταίω». Έγραφε ο Ν. Καζαντζάκης στην Ασκητική.
Φορτώθηκες το βαρύ φορτίο της ευθύνης όταν κατάλαβες πως άλλα μας έταζαν και άλλα εφαρμόζουν, πετάχτηκες πάνω, βγήκες στους δρόμους, αλλά να! Δεν είσαι μόνος σου!
Συναντήθηκες με άλλους στις πλατείες, δεν είσαι πια στο κελί της μοναξιάς της ανασφάλειας και του φόβου, κρατάς και σου κρατά το χέρι ένας συνάνθρωπος άγνωστος μέχρι χθες. Μίλησες χωρίς να είσαι «ειδικός», σε άκουσαν σε σεβάστηκαν και σου φέρθηκαν ως ίσος προς ίσο!
Και μαζευτήκαμε, λες, χιλιάδες στο Σύνταγμα κι όμως αυτό δεν τους εμπόδισε να μας σπάσουν στο ξύλο, να μας ψεκάσουν σαν τις κατσαρίδες και να περάσουν τον νόμο που θα επιτρέψει την λεηλασία της Χώρας! Λες πως αυτοί έχουν την εξουσία και τα όπλα και πως όσο δίκιο κι αν έχουμε, δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε τίποτα! Μα σου λέω πως αν δεν μας φοβόνταν και αυτοί, δεν θα μας κυνηγούσαν τόσο άγρια, είναι σίγουρο πως μας φοβούνται!
Στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και προβλέπεται από το σύνταγμα η ελευθερία του λόγου εγώ θα επιμένω πως έχω δικαίωμα να εκφράζω δημόσια με θάρρος την άποψή μου μέχρι να τολμήσουν να μου πουν πως τέλος η δημοκρατία!
Εντάξει λες, να τους ρίξουμε αυτούς τους προδότες, αλλά που είναι ένας ηγέτης, ένας άνθρωπος με Ψυχή και Φιλότιμο να μας δείξει τον δρόμο για να σωθούμε;
Αχ! τόσοι και τόσοι σωτήρες ηγέτες σε εξαπάτησαν κι ακόμα να μάθεις πως πρέπει να πάρεις τη μοίρα σου στα χέρια σου; Ακόμα δεν έχεις καταλάβει πως λύκος μπορεί να γίνει ο ίδιος ο βοσκός; Ότι δεν είσαι πρόβατο; Έχεις το πιο ισχυρό όπλο, το μυαλό σου!
Εντάξει, λες, μαζί σας… αλλά τι εγγυήσεις έχετε να μου δώσετε για το μέλλον μου, τι πρόγραμμα έχετε, πως θα κυβερνηθεί η Χώρα;
Καμία εγγύηση! Σου λέμε «έλα να αγωνιστούμε μαζί, να πάρουμε τη ζωή μας πίσω, την πατρίδα μας που μας ανήκει». Σου λέμε «έλα να αναστήσουμε τους προγόνους μας που έχυσαν το αίμα τους για λευτεριά και μια καλύτερη ζωή». «Έλα να φτιάξουμε όλοι μαζί το μέλλον μας τιμώντας το αίμα που έχει χυθεί και δίνοντας ελπίδα στη νέα γενιά».
Καμία εγγύηση! Όπως καμία εγγύηση δεν είχαν και οι παππούδες μας όταν αντιστάθηκαν τους κατακτητές και τους δυνάστες τους, μόνο τη βεβαιότητα του άδικου και τον πόθο της λευτεριάς, της δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας!
Αν δεν μπόρεσες να ενωθείς μαζί μας, αμφέβαλλες για τα κίνητρά μας έχοντας εξαπατηθεί πολλές φορές ή φοβήθηκες και δεν πιστεύεις στις δυνάμεις σου, ξανασκέψου το, έχεις τεράστια δύναμη, αν βγήκες και δεν βρήκες αυτό που ήθελες ξαναβγές με επιμονή για ένα κίνημα καθαρό από κόμματα που καλεί ανθρώπους που πιστεύουν πως χρειαζόμαστε ένα νέο πολιτικό σύστημα που θα διαθέτει τη γνώση οικονομικών και πολιτικών επιστημόνων αλλά και τη γνώμη των απλών ανθρώπων, που μπορούν να πουν σπουδαία λόγια, ώστε να εγκαθιδρυθεί μια πολιτική που να αγκαλιάζει τον άνθρωπο και να εξυπηρετεί τις ανάγκες του και μάλιστα χωρίς σύνορα γιατί το πρόβλημα είναι παγκόσμιο.
Ένα είναι σίγουρο: «ο μόνος αγώνας που δεν κερδήθηκε είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!»
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΜΟΛΑΩΝ
(Κάθε Πέμπτη στις 21:00 στην Πλατεία της Εκκλησίας )
Plateiamolaon.wordpress.com smolaoi@yahoo.com
Saturday, August 27, 2011
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΧΙΛΗ!
Η είδηση της δολοφονίας
ΜΥΝΗΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Συνταγμάτος 26/08/2011
Η Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος τιμά το 14χρονο μαθητή, που δολοφονήθηκε εχθές από τις χιλιανές “δυνάμεις προστασίας του πολίτη”. Εκφράζουμε τα συλληπητήρια μας, στη οικογένεια του δολοφονημένου παιδιού και δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στο εξεγερμένο λαό της Χιλής, τους χιλιανούς μαθητές και φοιτητές που αγωνίζονται για μια παιδεία δημόσια, λαική, δωρεάν και πάνω απ' όλα δημοκρατική.
Ο αγώνας του χιλιανού λαού ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και το Δ.Ν.Τ. είναι ο ίδιος με τον δικό μας αγώνα για ψωμί, παιδεία, ελευθερία.
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ
Ισότητα, Αλληλεγγύη, Δικαιοσύνη
Λαική Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος
www.amesi-dimokratia.org
The murder in SKY NEWS
COMUNICADO DE SOLIDARIDAD
Asamblea Popular de la Plaza de Síntagma
Atenas Grecia 26/08/2011
La Asamblea Popular de la Plaza de Síntagma, Atenas, Grecia rinde honor a Manuel Gutiérrez estudiante de 14 años quien cayó muerto ayer por las fuerzas de ¨orden¨ público chilenas en Macul. Damos nuestro más sentido pésame a la familia del joven asesinado y manifestamos nuestra solidaridad al pueblo en pie de guerra chileno, a los alumnos y estudiantes chilenos que luchan por una enseñanza pública, láica, gratuita y ante todo democrática
La lucha del pueblo chileno en contra del nuevo-liberalismo y el FMI es la misma que la nuestra por pan trabajo libertad
DEMOCRACIA REAL YA
Igualdad, Fraternidad, Justicia
Asamblea Popular de la Plaza de Síntagma
ΜΥΝΗΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Συνταγμάτος 26/08/2011
Η Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος τιμά το 14χρονο μαθητή, που δολοφονήθηκε εχθές από τις χιλιανές “δυνάμεις προστασίας του πολίτη”. Εκφράζουμε τα συλληπητήρια μας, στη οικογένεια του δολοφονημένου παιδιού και δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στο εξεγερμένο λαό της Χιλής, τους χιλιανούς μαθητές και φοιτητές που αγωνίζονται για μια παιδεία δημόσια, λαική, δωρεάν και πάνω απ' όλα δημοκρατική.
Ο αγώνας του χιλιανού λαού ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και το Δ.Ν.Τ. είναι ο ίδιος με τον δικό μας αγώνα για ψωμί, παιδεία, ελευθερία.
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ
Ισότητα, Αλληλεγγύη, Δικαιοσύνη
Λαική Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος
www.amesi-dimokratia.org
The murder in SKY NEWS
COMUNICADO DE SOLIDARIDAD
Asamblea Popular de la Plaza de Síntagma
Atenas Grecia 26/08/2011
La Asamblea Popular de la Plaza de Síntagma, Atenas, Grecia rinde honor a Manuel Gutiérrez estudiante de 14 años quien cayó muerto ayer por las fuerzas de ¨orden¨ público chilenas en Macul. Damos nuestro más sentido pésame a la familia del joven asesinado y manifestamos nuestra solidaridad al pueblo en pie de guerra chileno, a los alumnos y estudiantes chilenos que luchan por una enseñanza pública, láica, gratuita y ante todo democrática
La lucha del pueblo chileno en contra del nuevo-liberalismo y el FMI es la misma que la nuestra por pan trabajo libertad
DEMOCRACIA REAL YA
Igualdad, Fraternidad, Justicia
Asamblea Popular de la Plaza de Síntagma
[HQ] Mass dance to "thriller" Michael Jackson to improve education in Chile
Δεν ρίχνεις μια ματιά να δεις τι θα πει φοιτητικό κίνημα;
Ισπανικά Χρονικά της Παρασκευής (Antonio)
Καλο απόγευμα από Μαδρίτη. Κάτι σοβαρό συμβαίνει στην Ισπανία που αναστατώνει την λαϊκή συνείδηση. Ο πρωθυπουργός José Luis Rodríguez Zapatero έχει ανακοινώσει ότι θα προβεί στην αλλαγή του Συντάγματος με την τροπολογία που εφαρμόζεται στο άρθρο 135 η οποια θα καθορίσει το ανώτατο όριο κρατικής δαπάνης. Πράγματι, πρόκειται για υπόκυψη στα σχέδια κάποιων ισχυρών της ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι το Κράτος δε θα συνεχίσει να επενδύει σε τομείς όπως την υγεία η την παιδεία και κατά πασα πιθανότητα θα γίνουν μαζικές αποκρατικοποιήσεις. Πάντως, η διαδικασία της αλλαγής του Ισπανικού Συντάγματος είναι από τις πιο περιπλοκες στον κόσμο. Σε περίπτωση που πρόκειται για θέματα που δεν θεωρούνται βασικά η μετατροπή γίνεται με τον εξής τρόπο: έγκριση των 3/5 των μελών της Βουλής και της Γερουσίας με την επακόλουθη διάλυση του Κοινοβουλίου και την προκήρυξη εκλογών. Αν δεν γίνεται συμφωνία μεταξύ των δυο πτερύγων συγκροτείται μια Μεικτή Επιτροπή Βουλής-Γερουσίας η οποια προσπαθεί να φτάσει σε συμβιβασμό. Σε περίπτωση που αυτό δεν γίνεται εφικτό, η αναθεώρηση του Συντάγματος γίνεται με την έγκριση των 3/5 της Βουλής και της απόλυτης πλειοψηφίας της Γερουσίας. Tο δημοψήφισμα δεν είναι υποχρεωτικό, αλλα μπορεί να το προτείνει το 10% των βουλευτών η των γερουσιαστών. Αν πρόκειται για θέματα που θεωρούνται βασικά (δηλαδή τα άρθρα που αποτελούν την Εισαγωγή, τα κυρια δικαιώματα των Ισπανών και των Ισπανίδων και τον δεύτερο τίτλο "Περί της μοναρχίας") η για ολική αναθεώρηση του Συντάγματος η διαδικασία προβλέπει την έγκριση από τα 2/3 των βουλευτών και γερουσιαστών και την διάλυση του Κοινοβουλίου και την προκήρυξη εκλογών. Αν δεν γίνεται συμφωνία, δεν μπορεί κανεις να προβεί σε καμια αλλαγή του Συντάγματος. Τα νέα μέλη πρέπει να εγκρίνουν ο,τι έχουν αποφασίσει τα παλαιά με την ίδια πλειοψηφία (2/3) και προκηρύσσεται, μετά, υποχρεωτικό δημοψήφισμα. Λόγω αυτής της περιπλοκότητας το Σύνταγμα ήταν αντικείμενο αναθεώρησης μονο μια φορα από το 1978 (έτος έγκρισης), όταν άλλαξαν δυο λέξεις στο άρθρο 13.2 για να επιτρέψουν στους κοινοτικούς που μένουν στην Ισπανία να ψηφίσουν στις δημοτικές εκλογές. Αυτήν την φορα το ζήτημα είναι πιο σοβαρό και κανεις δεν θέλει να γίνει δημοψήφισμα, το PP (Λαϊκό Κόμμα, δεξιά) λέει ότι οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές για αυτό... Πράγματι, θέλουν να αποφασίσουν τα πάντα χωρίς να ακούσουν την φωνή του λαου, για αυτό γίνεται σήμερα συγκέντρωση-συνέλευση στην Puerta del Sol. Η διάταξη της ενδεχομενης αναθεώρησης του Συντάγματος προβλέπει ότι το ανώτατο όριο των κρατικών δαπανών θα ενταχθεί σε ένα οργανικό νομο που θα ψηφιστεί μέχρι την 30 Ιουνίου 2012. Ο οργανικός νομος είναι ένα χαρακτηριστικό σημείο της ισπανικής νομοθεσίας (δεν υπάρχει στην Ελλάδα) και επιφυλάσσεται σε θέματα όπως τον εκλογικό νομο, τα βασικά δικαιώματα των Ισπανών και των Ισπανίδων και την έγκριση των διαφορων νομαρχιακών συνταγμάτων και σε αλλα ζητήματα που υποδεικνύει το Σύνταγμα και εγκρίνεται, μετατρέπεται και καταργείται με την απόλυτη πλειοψηφία της Βουλής (η Γερουσία δεν παρεμβαίνει σε αυτήν την διαδικασία).
Από την ισπανική πρωτεύουσα, με αγάπη, Antonio.
Από την ισπανική πρωτεύουσα, με αγάπη, Antonio.
Friday, August 26, 2011
aCAMPada Berlin - 25.08.2011 - Komm zum Alexanderplatz!
Δεν ξέρω γερμανικά, αλλά είναι φανερό τι κάνουνε (και) εκεί...
3η Ανακοίνωση Κατάληψης Πρυτανείας
Την Δευτέρα 22 Αυγούστου πήραμε την απόφαση να καταλάβουμε την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών,δημιουργώντας ένα κέντρο αγώνα και συσπείρωσης ανταγωνιστικών υποκειμένων ενάντια στον νέο νόμο-πλαίσιο της Διαμαντοπούλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Ένα νομοσχέδιο που μετατρέπει εξ ολοκλήρου το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση,την γνώση σε εμπόρευμα και τους φοιτητές σε ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους.Γεγόνος που γίνεται σαφές με την ιδιωτική χρηματοδότηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων (εταιριες και επιχειρηματίες θα καθορίζουν το πρόγραμμα σπουδών) με την απειλή της διαγραφής σε περίπτωση που μαθήματα δεν περνιούνται σε συγκεκριμένο χρόνο και σειρά, και με την πλήρη κατάργηση του ασύλου.
Πλέον,η καθημερινότητα του φοιτητή θα παράγεται μέσω μιας εντατικοποιημένης ρύθμισης. Στεκόμενοι αντιπαραθετικά,συμμετήχαμε στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την ημέρα της ψήφισης του νομοσχεδίου (24/8),χωρίς την ψευδαίσθηση πως αυτή θα αποτελέσει ενός τύπου κλιμάκωση του αγώνα.Η συγκεκριμένη πορεία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια στιγμή,ένα στιγμιότυπο,της ευρύτερης ανταγωνιστικής κινητικότητας. Έτσι,η κατάληψη συνέχισε την πορεία της.Αρνούμενη να οριοθετηθεί σε στενές θεσμικές αντιπαραθέσεις,αποτελεί μια αυτόνομη,μη ελεγχόμενη από τα αφεντικά (παντώς τύπου!) ζώνη αγώνα,που μακρυά από καπιταλιστικές και ατομικιστικές λογικές,επιδιώκει την κατασκευή αντιπαραθετικών σχέσεων και δομών,οριζόντιων,συντροφικών και αλληλέγγυων. Μακρυά από κάθε λογική που απομονώνει,αντιλαμβανόμαστε την επίθεση στην παιδεία ως ένα κομμάτι της συνολικής επίθεσης στην κοινωνία,ως μια ακόμα απάντηση των αφεντικών στην ιστορική συγκυρία.Θέλουμε λοιπόν η κατειλημμένη πρυτανεία να λειτουργήσει ως τόπος συνάντησης όλων των κοινωνικών υποκειμένων που θέλουν να σταθούν αντιπαραθετικά στην υπάρχουσα επίθεση των αφεντικών,ως ένας χώρος αντίστασης και κινηματικής αντιπληροφόρησης ενάντια σε κάθε διαμεσολάβηση και πολιτική εξουσία.
Η κατάληψη δεν είναι αυτοσκοπός,είναι πεδίο ζύμωσης και αγώνα. Η χειραφέτηση των καταπιεσμένων ή θα είναι έργο των ιδίων ή δεν θα είναι τίποτα.
Πέμπτη 25/8: Προβολή ταινίας 22.00: “Φράουλες Και Αίμα”
Παρασκευή 26/8: Συζήτηση με θέμα 20.00: “Συνέχιση των δράσεων μέσα και έξω από τις σχολές”.
Μετά την κουβέντα θα ακολουθήσει D.I.Y. συναυλία.
Κατάληψη Πρυτανείας
Ένα νομοσχέδιο που μετατρέπει εξ ολοκλήρου το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση,την γνώση σε εμπόρευμα και τους φοιτητές σε ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους.Γεγόνος που γίνεται σαφές με την ιδιωτική χρηματοδότηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων (εταιριες και επιχειρηματίες θα καθορίζουν το πρόγραμμα σπουδών) με την απειλή της διαγραφής σε περίπτωση που μαθήματα δεν περνιούνται σε συγκεκριμένο χρόνο και σειρά, και με την πλήρη κατάργηση του ασύλου.
Πλέον,η καθημερινότητα του φοιτητή θα παράγεται μέσω μιας εντατικοποιημένης ρύθμισης. Στεκόμενοι αντιπαραθετικά,συμμετήχαμε στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την ημέρα της ψήφισης του νομοσχεδίου (24/8),χωρίς την ψευδαίσθηση πως αυτή θα αποτελέσει ενός τύπου κλιμάκωση του αγώνα.Η συγκεκριμένη πορεία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια στιγμή,ένα στιγμιότυπο,της ευρύτερης ανταγωνιστικής κινητικότητας. Έτσι,η κατάληψη συνέχισε την πορεία της.Αρνούμενη να οριοθετηθεί σε στενές θεσμικές αντιπαραθέσεις,αποτελεί μια αυτόνομη,μη ελεγχόμενη από τα αφεντικά (παντώς τύπου!) ζώνη αγώνα,που μακρυά από καπιταλιστικές και ατομικιστικές λογικές,επιδιώκει την κατασκευή αντιπαραθετικών σχέσεων και δομών,οριζόντιων,συντροφικών και αλληλέγγυων. Μακρυά από κάθε λογική που απομονώνει,αντιλαμβανόμαστε την επίθεση στην παιδεία ως ένα κομμάτι της συνολικής επίθεσης στην κοινωνία,ως μια ακόμα απάντηση των αφεντικών στην ιστορική συγκυρία.Θέλουμε λοιπόν η κατειλημμένη πρυτανεία να λειτουργήσει ως τόπος συνάντησης όλων των κοινωνικών υποκειμένων που θέλουν να σταθούν αντιπαραθετικά στην υπάρχουσα επίθεση των αφεντικών,ως ένας χώρος αντίστασης και κινηματικής αντιπληροφόρησης ενάντια σε κάθε διαμεσολάβηση και πολιτική εξουσία.
Η κατάληψη δεν είναι αυτοσκοπός,είναι πεδίο ζύμωσης και αγώνα. Η χειραφέτηση των καταπιεσμένων ή θα είναι έργο των ιδίων ή δεν θα είναι τίποτα.
Πέμπτη 25/8: Προβολή ταινίας 22.00: “Φράουλες Και Αίμα”
Παρασκευή 26/8: Συζήτηση με θέμα 20.00: “Συνέχιση των δράσεων μέσα και έξω από τις σχολές”.
Μετά την κουβέντα θα ακολουθήσει D.I.Y. συναυλία.
Κατάληψη Πρυτανείας
Κριτική από την Ισπανία (Antonio)
Μια ματιά από μακριά είναι πάντοτε χρήσιμη. Κλοπιποστάρω:
Καλο απόγευμα από Μαδρίτη. Καθημερινά παίρνω μηνύματα η διαβάζω για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα και δυστυχώς εδώ και αρκετό χρόνο διαισθάνομαι ότι μέσα στο κίνημα τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Πληροφορούμαι τα καπελώματα των κομματων, την χειραγώγηση τους μέσα στις συνελεύσεις και ομάδες εργασίας (αν ακόμα υπάρχουν) όπου δεν επικρατεί η παραμικρή οργάνωση και ο καθένας κάνει ο,τι θέλει. Αυτό δεν μου προκαλεί καμια έκπληξη, αφού πάντα αυτή είναι η (μη)εργασιακή μεθοδολογία των περισσοτερων Ελλήνων. Πάντως, νόμιζα ότι η έκτακτη κατάσταση της χώρας θα άλλαζε και αυτήν την ολέθρια νοοτροπία. Δυστυχώς γελιόμουνα. Μια τεραστια δουλειά περιμένει τους Έλληνες, σε όλους τους τομείς. Δεν γνωρίζω πως εργάζονται οι περισσότερες ομάδες/επιτροπές. Πάντως, όπως ξέρετε, έχω πολλά παράπονα για τις ομάδες επικοινωνίας και μετάφρασης και επιπροσθέτως ανακάλυψα ότι σε τουλάχιστον μια από τις ιστοσελίδες του κινήματος (www.real-democracy.gr) απουσιάζει μια σοβαρή Διεθνής Ενημέρωση. Προσπάθησα να δω τον τομέα γραμμένο στην ισπανική γλώσσα όπου δεν υπάρχει καμια δημοσίευση από την δωδέκατη Ιουλίου, και οι λίγες πληοροφορίες αφορούν τις συγκεντρώσεις και τις πρωτοβουλίες σε ένδειξη αλληλεγγύης προς την Ελλάδα. Κανένα νέο για ο,τι συνέβη στην Puerta del Sol όλο τον Αύγουστο. Απίστευτες αυτές οι παραλείψεις. Συγγνώμη Έλληνες και Ισπανοί που ζείτε στην Ελλάδα, η ομάδα μεταφράσεων που είναι; Μήπως είναι αόρατη; Ανύπαρκτη; Κανεις δεν δουλεύει; Τι διάολο γίνεται; Τις προάλλες είδα τον φίλο Jack και άλλους μέσα σε αυτήν την ομάδα να μεταφράζουν μια ανακοίνωση που εξεδόθη από την Συνέλευση της Puerta del Sol. Αναρωτιέμαι: που βρίσκονται οι (αν)επίσημοι μεταφραστές Ισπανικής-Ελληνικής; Δυο μήνες πριν, όταν έγιναν και στην Ισπανική επικράτεια οι πορείες υπέρ της Ελλάδας, η ομάδα μου (Estado del Malestar) έγραψε ένα κείμενο υποστήριξης που έστειλα αμέσως στο Σύνταγμα. Ως απάντηση παίρνω μια....απαίσια μετάφραση (δεν ξέρω ποιος την έκανε) του. Τέλος πάντων, έπρεπε - μαζί με μια Ελληνίδα που ζει στην Μαδρίτη - να ξαναγράψουμε τα πάντα για να γίνει η ανάγνωση του μπροστά στην πρεσβεία. Όσο για τον ιστοχώρο www.amesi-dimokratia.org, ο τομέας της Διεθνούς Ενημέρωσης είναι, αναμφίβολα, καλύτερος, με αμεσους συνδέσμους στην Πραγματική Δημοκρατία Τώρα - Ισπανία και τις κατασκηνώσεις Sol και Βαρκελώνης. Χθες, εδώ στην Μαδρίτη, μιλούσα με τον συντονιστή της Διεθνούς Ενημέρωσης της Πραγματικής Δημοκρατίας Τώρα - Ισπανία που μου έκανε πολλές ερωτήσεις για το τι συμβαίνει πραγματικά στην Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα. Και του κοινοποίησα αυτά τα σοβαρά ελαττώματα (εκτος από το ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός σας δεν απαντούσε καθόλου τα email μας). Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι Έλληνες κάνουν τα ίδια λάθη και οι συνελεύσεις και οι ομάδες εργασίας αναπαράγουν τις ίδιες πρακτικές που για πολλά χρονια παρατήρησα στους επισημους οργανισμούς (πολιτικο μέσον, ρουσφέτι). Ελπίζω βεβαια να αλλάξουν εκεί τα πράγματα, αλλα αυτό πρέπει να γίνει γρήγορα, πολύ γρήγορα.
Από την ισπανική πρωτεύουσα με αγάπη, Antonio.
Καλο απόγευμα από Μαδρίτη. Καθημερινά παίρνω μηνύματα η διαβάζω για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα και δυστυχώς εδώ και αρκετό χρόνο διαισθάνομαι ότι μέσα στο κίνημα τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Πληροφορούμαι τα καπελώματα των κομματων, την χειραγώγηση τους μέσα στις συνελεύσεις και ομάδες εργασίας (αν ακόμα υπάρχουν) όπου δεν επικρατεί η παραμικρή οργάνωση και ο καθένας κάνει ο,τι θέλει. Αυτό δεν μου προκαλεί καμια έκπληξη, αφού πάντα αυτή είναι η (μη)εργασιακή μεθοδολογία των περισσοτερων Ελλήνων. Πάντως, νόμιζα ότι η έκτακτη κατάσταση της χώρας θα άλλαζε και αυτήν την ολέθρια νοοτροπία. Δυστυχώς γελιόμουνα. Μια τεραστια δουλειά περιμένει τους Έλληνες, σε όλους τους τομείς. Δεν γνωρίζω πως εργάζονται οι περισσότερες ομάδες/επιτροπές. Πάντως, όπως ξέρετε, έχω πολλά παράπονα για τις ομάδες επικοινωνίας και μετάφρασης και επιπροσθέτως ανακάλυψα ότι σε τουλάχιστον μια από τις ιστοσελίδες του κινήματος (www.real-democracy.gr) απουσιάζει μια σοβαρή Διεθνής Ενημέρωση. Προσπάθησα να δω τον τομέα γραμμένο στην ισπανική γλώσσα όπου δεν υπάρχει καμια δημοσίευση από την δωδέκατη Ιουλίου, και οι λίγες πληοροφορίες αφορούν τις συγκεντρώσεις και τις πρωτοβουλίες σε ένδειξη αλληλεγγύης προς την Ελλάδα. Κανένα νέο για ο,τι συνέβη στην Puerta del Sol όλο τον Αύγουστο. Απίστευτες αυτές οι παραλείψεις. Συγγνώμη Έλληνες και Ισπανοί που ζείτε στην Ελλάδα, η ομάδα μεταφράσεων που είναι; Μήπως είναι αόρατη; Ανύπαρκτη; Κανεις δεν δουλεύει; Τι διάολο γίνεται; Τις προάλλες είδα τον φίλο Jack και άλλους μέσα σε αυτήν την ομάδα να μεταφράζουν μια ανακοίνωση που εξεδόθη από την Συνέλευση της Puerta del Sol. Αναρωτιέμαι: που βρίσκονται οι (αν)επίσημοι μεταφραστές Ισπανικής-Ελληνικής; Δυο μήνες πριν, όταν έγιναν και στην Ισπανική επικράτεια οι πορείες υπέρ της Ελλάδας, η ομάδα μου (Estado del Malestar) έγραψε ένα κείμενο υποστήριξης που έστειλα αμέσως στο Σύνταγμα. Ως απάντηση παίρνω μια....απαίσια μετάφραση (δεν ξέρω ποιος την έκανε) του. Τέλος πάντων, έπρεπε - μαζί με μια Ελληνίδα που ζει στην Μαδρίτη - να ξαναγράψουμε τα πάντα για να γίνει η ανάγνωση του μπροστά στην πρεσβεία. Όσο για τον ιστοχώρο www.amesi-dimokratia.org, ο τομέας της Διεθνούς Ενημέρωσης είναι, αναμφίβολα, καλύτερος, με αμεσους συνδέσμους στην Πραγματική Δημοκρατία Τώρα - Ισπανία και τις κατασκηνώσεις Sol και Βαρκελώνης. Χθες, εδώ στην Μαδρίτη, μιλούσα με τον συντονιστή της Διεθνούς Ενημέρωσης της Πραγματικής Δημοκρατίας Τώρα - Ισπανία που μου έκανε πολλές ερωτήσεις για το τι συμβαίνει πραγματικά στην Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα. Και του κοινοποίησα αυτά τα σοβαρά ελαττώματα (εκτος από το ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός σας δεν απαντούσε καθόλου τα email μας). Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι Έλληνες κάνουν τα ίδια λάθη και οι συνελεύσεις και οι ομάδες εργασίας αναπαράγουν τις ίδιες πρακτικές που για πολλά χρονια παρατήρησα στους επισημους οργανισμούς (πολιτικο μέσον, ρουσφέτι). Ελπίζω βεβαια να αλλάξουν εκεί τα πράγματα, αλλα αυτό πρέπει να γίνει γρήγορα, πολύ γρήγορα.
Από την ισπανική πρωτεύουσα με αγάπη, Antonio.
Wednesday, August 24, 2011
Κείμενο-Ψήφισμα για την Παιδεία 22/08/11
Απορρίπτουμε συνολικά το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου.
Παρ’ όλα αυτά δεν επιθυμούμε, την επιστροφή στην
προηγούμενη λειτουργία του Πανεπιστημίου,
συνεπώς πρέπει ν΄ανοίξει ο διάλογος ανάμεσα
στην Πανεπιστημιακή Κοινότητα, τους φοιτητές και την κοινωνία
για τη μορφή του Πανεπιστημίου που οραματιζόμαστε.
Η γνώση είναι κοινωνικό αγαθό και όχι “εμπόρευμα”.
Πιστεύουμε στην ΙΣΟΤΙΜΙΑ ( αλληλοσεβασμός ανάμεσα σε
χειρονακτική και διανοητική εργασία).
Επιθυμούμε Παιδεία για όλους, μέχρι το ύψος που θέλει ο καθένας,
για να καταλαβαίνουμε τον κόσμο και να μην υποτασσόμαστε άκριτα.
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΙΣΟΤΗΤΑ – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Παρ’ όλα αυτά δεν επιθυμούμε, την επιστροφή στην
προηγούμενη λειτουργία του Πανεπιστημίου,
συνεπώς πρέπει ν΄ανοίξει ο διάλογος ανάμεσα
στην Πανεπιστημιακή Κοινότητα, τους φοιτητές και την κοινωνία
για τη μορφή του Πανεπιστημίου που οραματιζόμαστε.
Η γνώση είναι κοινωνικό αγαθό και όχι “εμπόρευμα”.
Πιστεύουμε στην ΙΣΟΤΙΜΙΑ ( αλληλοσεβασμός ανάμεσα σε
χειρονακτική και διανοητική εργασία).
Επιθυμούμε Παιδεία για όλους, μέχρι το ύψος που θέλει ο καθένας,
για να καταλαβαίνουμε τον κόσμο και να μην υποτασσόμαστε άκριτα.
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΙΣΟΤΗΤΑ – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Δεν φταίω εγώ που οι Μολάοι ξέρουν τι τους γίνεται...
Κλοπιποστάρω:
Λ/Σ ΜΟΛΑΩΝ.Ψήφισμα.Σχετικά με την “επιστροφή” στις 3 του Σεπτέμβρη.
Αυγούστου 23, 2011 από plateiamolaon
Οι λαϊκές συνελεύσεις οφείλουν να είναι τα πρώτα κύτταρα της νέας Αμεσοδημοκρατικής, αξιοκρατικής και δίκαιης κοινωνίας !Εμείς η Λ/Σ ΜΟΛΑΩΝ δεν κάναμε “διάλειμμα για διακοπές ” , αλλά συνεχίσαμε κανονικά τις συλλογικές μας δράσεις. Τα μπάνια μας τα κάναμε και κάποιοι έφυγαν για λίγο ,αλλά προγραμματίσαμε την “δουλειά” ,συντονιστήκαμε και έτσι και το “μαγαζί” δεν κλείσαμε και το χαρήκαμε! Ε δεν ήταν και τόσο δύσκολο….! Αρκεί να νιώθει κανείς σαν υπεύθυνος πολίτης και να μην βλέπει τον αγώνα σαν στείρα αντιπολίτευση!
Εμείς στην Λ/Σ Μολάων το “θα πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας ” το εννοούμε και σαν πολίτες δεν είμαστε ποτέ εθελόδουλοι ακολουθητές κανενός κόμματος ούτε περιμένουμε καμιά “σωτηρία” από κανένα ” ενδεχόμενο, κόμμα των πλατειών”… Στην νέα κοινωνία που θέλουμε να δημιουργήσουμε μαζί σας ,ο καθένας εκτός από την εργασία του ,θα διαθέτει και 2-3 ώρες για την κοινότητά του και θ’ αντλεί και χαρά κι’ απ’τα δύο !
Ο κόσμος που συναντήσαμε όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα διψούσε για δράση!!!
Όσοι θεωρώντας τους εαυτούς τους σαν μέλη της “συνέλευσης των συνελεύσεων!!!” όρισαν το μεγάλο ραντεβού για τον Σεπτέμβρη αφήνοντας τον Αύγουστο χωρίς προτάσεις δράσεων , αλλά και όσοι συναγωνιστές του συντάγματος ιδιώτευσαν όταν ήρθαν στον τόπο τους για “διακοπές” χωρίς να πατήσουν πόδι στις εκεί λαϊκές συνελεύσεις….μάλλον πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους…!!!
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ!
ΚΑΙ ΣΤΙΣ 3-9-2011 ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ!
ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΟΛΑΩΝ
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011
Λ/Σ ΜΟΛΑΩΝ.Ψήφισμα.Σχετικά με την “επιστροφή” στις 3 του Σεπτέμβρη.
Αυγούστου 23, 2011 από plateiamolaon
Οι λαϊκές συνελεύσεις οφείλουν να είναι τα πρώτα κύτταρα της νέας Αμεσοδημοκρατικής, αξιοκρατικής και δίκαιης κοινωνίας !Εμείς η Λ/Σ ΜΟΛΑΩΝ δεν κάναμε “διάλειμμα για διακοπές ” , αλλά συνεχίσαμε κανονικά τις συλλογικές μας δράσεις. Τα μπάνια μας τα κάναμε και κάποιοι έφυγαν για λίγο ,αλλά προγραμματίσαμε την “δουλειά” ,συντονιστήκαμε και έτσι και το “μαγαζί” δεν κλείσαμε και το χαρήκαμε! Ε δεν ήταν και τόσο δύσκολο….! Αρκεί να νιώθει κανείς σαν υπεύθυνος πολίτης και να μην βλέπει τον αγώνα σαν στείρα αντιπολίτευση!
Εμείς στην Λ/Σ Μολάων το “θα πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας ” το εννοούμε και σαν πολίτες δεν είμαστε ποτέ εθελόδουλοι ακολουθητές κανενός κόμματος ούτε περιμένουμε καμιά “σωτηρία” από κανένα ” ενδεχόμενο, κόμμα των πλατειών”… Στην νέα κοινωνία που θέλουμε να δημιουργήσουμε μαζί σας ,ο καθένας εκτός από την εργασία του ,θα διαθέτει και 2-3 ώρες για την κοινότητά του και θ’ αντλεί και χαρά κι’ απ’τα δύο !
Ο κόσμος που συναντήσαμε όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα διψούσε για δράση!!!
Όσοι θεωρώντας τους εαυτούς τους σαν μέλη της “συνέλευσης των συνελεύσεων!!!” όρισαν το μεγάλο ραντεβού για τον Σεπτέμβρη αφήνοντας τον Αύγουστο χωρίς προτάσεις δράσεων , αλλά και όσοι συναγωνιστές του συντάγματος ιδιώτευσαν όταν ήρθαν στον τόπο τους για “διακοπές” χωρίς να πατήσουν πόδι στις εκεί λαϊκές συνελεύσεις….μάλλον πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους…!!!
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ!
ΚΑΙ ΣΤΙΣ 3-9-2011 ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ!
ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΟΛΑΩΝ
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011
Πάλι μπροστά οι Μολάοι...
ΨΗΦΙΣΜΑ Λ/Σ ΜΟΛΑΩΝ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ – ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΛΑΪΚΑ ΠΕΡΙΠΟΛΑ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ !
Κατ’ αρχάς θα θέλαμε να διαβιβάσουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους φίλους του Αντιπύραρχου Κωνσταντίνου Καστρή που θυσιάστηκε στις 22-8 -11 κατά την προσπάθεια πυρόσβεσης της πυρκαγιάς που είχε ξεσπάσει στο Βαθύ Γυθείου Λακωνίας!
Καλούμε τις συνελεύσεις όλων των πλατειών της χώρας να διαβάσουν και αν συμφωνούν να υιοθετήσουν το παρακάτω ψήφισμα- κάλεσμα.
Για να είναι αποτελεσματικός ο αγώνας μας δεν αρκεί να εναντιωνόμαστε στους νόμους που περιστέλλουν τα κοινωνικά μας δικαιώματα και ν΄ αρνούμαστε να πληρώσουμε τα άδικα χαράτσια που προσπαθεί να μας επιβάλλει η κυβέρνηση των υπαλληλίσκων του διεθνούς οικονομικού φασισμού. Δεν αρκεί να διαλαλούμε σ’ όλους τους τόνους ότι η Ελλάδα δεν πωλείται ! Πρέπει να υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο κάθε σπιθαμή της χώρας στην οποία γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε!
Μέσα στα πλαίσια του ακήρυκτου ολοκληρωτικού πολέμου που υφιστάμεθα , απειλείται η ίδια η δυνατότητα της ΖΩΗΣ! Αυτοί που μας θέλουν σκυμμένους και πειθήνιους δούλους προσπαθούν μεθοδικά ,εδώ και πολλά χρόνια , να μας στερήσουν τους ζωτικούς φυσικούς πόρους. Δεν είναι μόνο οι οικοπεδοφάγοι μεγαλοεργολάβοι ,οι επενδυτές του καπιταλισμού της καταστροφής (εταιρείες φωτοβολταϊκών ,ανεμογεννητριών κ.λπ. ) .
Πίσω από τους κατά συρροή εμπρησμούς κρύβεται η προσπάθεια αποστέρησης από τους ζωτικούς υδάτινους πόρους και κατά συνέπεια η εξάλειψη κάθε δυνατότητας αυτόνομης και αυτάρκους κοινωνικής ανάπτυξης!!!
Πριν τις μεγάλες πυρκαγιές των τελευταίων χρόνων υπήρχαν ,ειδικά στην Πελοπόννησο , πολλές αγροτικές οικογένειες που διακινούσαν τοπικά τα προϊόντα τους ,αρνούμενες να δεχτούν τις τιμές πείνας που τους πρότειναν οι κατ’ όνομα μόνο ελληνικές πολυεθνικές εταιρείες τροφίμων! Σήμερα όλοι αυτοί οι άνθρωποι ,ή εξαναγκάστηκαν σε μετανάστευση στα αστικά κέντρα και μετατράπηκαν σε ανέργους , ή έγιναν υπάλληλοι των πολυεθνικών εταιρειών τροφίμων!!!
Οι «ειδικοί» της Νέας Τάξης πραγμάτων , έχοντας προϋπολογίσει ότι η εξόρυξη των υδρογονανθράκων , (σε συνεκμετάλλευση με την Τουρκία και με το 5% που θα μας «άφηναν» οι πολυεθνικές ), το Α.Ε.Π της Ελλάδας θα έφθανε εκείνο της Γαλλίας , κατακαίνε ήδη από την δεκαετία του 80 ,μεθοδικά και προγραμματισμένα , τμήματα της ελληνικής υπαίθρου με απώτερο στόχο να μας αναγκάσουν μακροπρόθεσμα στην εισαγωγή νερού από τις γειτονικές χώρες (Αλβανία ,Βουλγαρία και Τουρκία ) τα υδάτινα αποθέματα των οποίων ήδη βάζουν στο χέρι μέσω «ιδιωτικών προγραμμάτων αξιοποίησης»!!!
Καταλαβαίνει κανείς έτσι ,ότι απειλείται η ντόπια πρωτογενής παραγωγή (φυτική και ζωική ) και κινδυνεύει με αφανισμό η μικρή ιδιωτική ή συλλογική παραγωγή !
Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι ο αστικός τρόπος ζωής μας ,καθώς και η ιδιότητά μας του πολίτη δεν πρέπει να μας αποκόβουν και να μας αποξενώνουν από την μήτρα της Ζωής την ΦΥΣΗ !
Είναι καιρός ,όλοι εμείς που μεγαλώσαμε ακούγοντας στα δελτία ειδήσεων των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης το γνωστό «ευτυχώς δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές ,δεν κάηκαν σπίτια ή καλλιέργειες…», να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν χρειάζονται προστασία μόνο τα παραπάνω αλλά και ο τελευταίος άγριος θάμνος και το πιο μικρό ρυάκι ,γιατί είναι απαραίτητα για την ζωή στο σύνολό της!
Οι κυβερνήσεις των υπαλληλίσκων του διεθνούς οικονομικού φασισμού και το κράτος που με την συνένοχη ανοχή μας οικοδόμησαν , ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να προστατεύσουν την Φύση και την Κοινωνία !
Το να «πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας » που τόσες φορές διακηρύξαμε στις πλατείες ,προϋποθέτει τον ριζικό επανακαθορισμό της έννοιας του πολίτη και τον μετασχηματισμό του από εθελόδουλο καταναλωτή σε ελεύθερο και φιλικό προς την Φύση και την Κοινωνία Άνθρωπο!
Προτείνουμε λοιπόν στις συνελεύσεις των πλατειών , αλλά και σε κάθε συλλογικότητα που σέβεται την Ζωή και την Φύση , να δημιουργήσει περίπολα δασοπροστασίας και πυροπροστασίας ή να ενισχύσει με υλικά μέσα και κυρίως με ανθρώπινη συμμετοχή τις ήδη υπάρχουσες τοπικές σχετικές πρωτοβουλίες.
Καλό θα ήταν επίσης να μάθουμε το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μια πυρκαγιά ,γιατί κάτι τέτοιο εκτός από καλή θέληση προϋποθέτει και γνώση !
Στον νομό μας έχουν αναπτύξει περιπόλους πυροπροστασίας και πυροσβεστικό έργο οι παρακάτω σύλλογοι
ΠΕΡΙ.ΠΟΛ.Ο ΜΑΝΗΣ http://peripolomanis.blogspot.com/
Ορειβατικός Σύλλογος Σπάρτης
Ελληνική Ομάδα Διάσωσης
Ορειβατικός Σύλλογος Μολάων
Επίσης κάποιες πρώτες πληροφορίες και γνώσεις για την αντιμετώπιση μιας πυρκαγιάς μπορεί κανείς να βρει στο http://fysei.blogspot.com/2009/09/blog-post_04.html
ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ !
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ !
ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΜΟΛΑΩΝ 23-8- 2011
Συνελεύσεις κάθε Πέμπτη στις 21.00 στην πλατεία Εκκλησίας
Plateiamolaon.wordpress.com smolaoi@yahoo.com
Κατ’ αρχάς θα θέλαμε να διαβιβάσουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους φίλους του Αντιπύραρχου Κωνσταντίνου Καστρή που θυσιάστηκε στις 22-8 -11 κατά την προσπάθεια πυρόσβεσης της πυρκαγιάς που είχε ξεσπάσει στο Βαθύ Γυθείου Λακωνίας!
Καλούμε τις συνελεύσεις όλων των πλατειών της χώρας να διαβάσουν και αν συμφωνούν να υιοθετήσουν το παρακάτω ψήφισμα- κάλεσμα.
Για να είναι αποτελεσματικός ο αγώνας μας δεν αρκεί να εναντιωνόμαστε στους νόμους που περιστέλλουν τα κοινωνικά μας δικαιώματα και ν΄ αρνούμαστε να πληρώσουμε τα άδικα χαράτσια που προσπαθεί να μας επιβάλλει η κυβέρνηση των υπαλληλίσκων του διεθνούς οικονομικού φασισμού. Δεν αρκεί να διαλαλούμε σ’ όλους τους τόνους ότι η Ελλάδα δεν πωλείται ! Πρέπει να υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο κάθε σπιθαμή της χώρας στην οποία γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε!
Μέσα στα πλαίσια του ακήρυκτου ολοκληρωτικού πολέμου που υφιστάμεθα , απειλείται η ίδια η δυνατότητα της ΖΩΗΣ! Αυτοί που μας θέλουν σκυμμένους και πειθήνιους δούλους προσπαθούν μεθοδικά ,εδώ και πολλά χρόνια , να μας στερήσουν τους ζωτικούς φυσικούς πόρους. Δεν είναι μόνο οι οικοπεδοφάγοι μεγαλοεργολάβοι ,οι επενδυτές του καπιταλισμού της καταστροφής (εταιρείες φωτοβολταϊκών ,ανεμογεννητριών κ.λπ. ) .
Πίσω από τους κατά συρροή εμπρησμούς κρύβεται η προσπάθεια αποστέρησης από τους ζωτικούς υδάτινους πόρους και κατά συνέπεια η εξάλειψη κάθε δυνατότητας αυτόνομης και αυτάρκους κοινωνικής ανάπτυξης!!!
Πριν τις μεγάλες πυρκαγιές των τελευταίων χρόνων υπήρχαν ,ειδικά στην Πελοπόννησο , πολλές αγροτικές οικογένειες που διακινούσαν τοπικά τα προϊόντα τους ,αρνούμενες να δεχτούν τις τιμές πείνας που τους πρότειναν οι κατ’ όνομα μόνο ελληνικές πολυεθνικές εταιρείες τροφίμων! Σήμερα όλοι αυτοί οι άνθρωποι ,ή εξαναγκάστηκαν σε μετανάστευση στα αστικά κέντρα και μετατράπηκαν σε ανέργους , ή έγιναν υπάλληλοι των πολυεθνικών εταιρειών τροφίμων!!!
Οι «ειδικοί» της Νέας Τάξης πραγμάτων , έχοντας προϋπολογίσει ότι η εξόρυξη των υδρογονανθράκων , (σε συνεκμετάλλευση με την Τουρκία και με το 5% που θα μας «άφηναν» οι πολυεθνικές ), το Α.Ε.Π της Ελλάδας θα έφθανε εκείνο της Γαλλίας , κατακαίνε ήδη από την δεκαετία του 80 ,μεθοδικά και προγραμματισμένα , τμήματα της ελληνικής υπαίθρου με απώτερο στόχο να μας αναγκάσουν μακροπρόθεσμα στην εισαγωγή νερού από τις γειτονικές χώρες (Αλβανία ,Βουλγαρία και Τουρκία ) τα υδάτινα αποθέματα των οποίων ήδη βάζουν στο χέρι μέσω «ιδιωτικών προγραμμάτων αξιοποίησης»!!!
Καταλαβαίνει κανείς έτσι ,ότι απειλείται η ντόπια πρωτογενής παραγωγή (φυτική και ζωική ) και κινδυνεύει με αφανισμό η μικρή ιδιωτική ή συλλογική παραγωγή !
Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι ο αστικός τρόπος ζωής μας ,καθώς και η ιδιότητά μας του πολίτη δεν πρέπει να μας αποκόβουν και να μας αποξενώνουν από την μήτρα της Ζωής την ΦΥΣΗ !
Είναι καιρός ,όλοι εμείς που μεγαλώσαμε ακούγοντας στα δελτία ειδήσεων των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης το γνωστό «ευτυχώς δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές ,δεν κάηκαν σπίτια ή καλλιέργειες…», να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν χρειάζονται προστασία μόνο τα παραπάνω αλλά και ο τελευταίος άγριος θάμνος και το πιο μικρό ρυάκι ,γιατί είναι απαραίτητα για την ζωή στο σύνολό της!
Οι κυβερνήσεις των υπαλληλίσκων του διεθνούς οικονομικού φασισμού και το κράτος που με την συνένοχη ανοχή μας οικοδόμησαν , ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να προστατεύσουν την Φύση και την Κοινωνία !
Το να «πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας » που τόσες φορές διακηρύξαμε στις πλατείες ,προϋποθέτει τον ριζικό επανακαθορισμό της έννοιας του πολίτη και τον μετασχηματισμό του από εθελόδουλο καταναλωτή σε ελεύθερο και φιλικό προς την Φύση και την Κοινωνία Άνθρωπο!
Προτείνουμε λοιπόν στις συνελεύσεις των πλατειών , αλλά και σε κάθε συλλογικότητα που σέβεται την Ζωή και την Φύση , να δημιουργήσει περίπολα δασοπροστασίας και πυροπροστασίας ή να ενισχύσει με υλικά μέσα και κυρίως με ανθρώπινη συμμετοχή τις ήδη υπάρχουσες τοπικές σχετικές πρωτοβουλίες.
Καλό θα ήταν επίσης να μάθουμε το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μια πυρκαγιά ,γιατί κάτι τέτοιο εκτός από καλή θέληση προϋποθέτει και γνώση !
Στον νομό μας έχουν αναπτύξει περιπόλους πυροπροστασίας και πυροσβεστικό έργο οι παρακάτω σύλλογοι
ΠΕΡΙ.ΠΟΛ.Ο ΜΑΝΗΣ http://peripolomanis.blogspot.com/
Ορειβατικός Σύλλογος Σπάρτης
Ελληνική Ομάδα Διάσωσης
Ορειβατικός Σύλλογος Μολάων
Επίσης κάποιες πρώτες πληροφορίες και γνώσεις για την αντιμετώπιση μιας πυρκαγιάς μπορεί κανείς να βρει στο http://fysei.blogspot.com/2009/09/blog-post_04.html
ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ !
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ !
ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΜΟΛΑΩΝ 23-8- 2011
Συνελεύσεις κάθε Πέμπτη στις 21.00 στην πλατεία Εκκλησίας
Plateiamolaon.wordpress.com smolaoi@yahoo.com
Κατάληψη Πρυτανείας
Ανακοίνωση
1η Ανακοίνωση Κατάληψης Πρυτανείας
Σήμερα Δευτέρα, κατατίθεται στη βουλή το νέο νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και ψηφίζεται την Τετάρτη 24 Αυγούστου. Ένα νομοσχέδιο που έρχεται να μετατρέψει ολοκληρωτικά το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση, τη γνώση σε εμπόρευμα και τους φοιτητές σε ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους, ισοπεδώνοντας έτσι τα όποια ψήγματα “δημόσιας και δωρεάν παιδείας” έχουν απομείνει.
Συνοπτικά αν ένα ίδρυμα δεν κρίνεται κερδοφόρο, δηλαδή δεν παράγει γνώση και πτυχία για τις ανάγκες της αγοράς, είτε θα υπολειτουργεί και τελικά θα κλείσει, ή θα οδηγείται σε συγχώνευση είτε θα αναγκαστεί να έχει υποχρεωτικά δίδακτρα.
Επιπλέον αν ένα ίδρυμα ανοίξει την όρεξη διάφορων επενδυτών (επιχειρηματίες, εταιρίες κτλ.) τότε αυτό σημαίνει ότι το περιεχόμενο της γνώσης θα καθορίζεται εξ ολοκλήρου από τους χρηματοδότες, καθώς αυτοί θα έχουν το πρώτο και το τελευταίο λόγο πάνω στις επενδύσεις τους, άρα και το πρόγραμμα σπουδών μας.
Τέλος η φοιτητική ζωή και οι σπουδές θα εντατικοποιηθούν ακόμα περισσότερο. Ήδη πολλοί από εμάς αναγκαζόμαστε να εργαζόμαστε σε προχειροδουλειές χωρίς βασικά δικαιώματα για τα έξοδα της φοίτησης μας καθώς δωρεάν σίτιση, στέγαση, πάσο και συγγράμματα κάνουν φτερά (εξού και τα ηλεκτρονικά). Εύκολα μπορεί να αναλογιστεί κανείς ότι η ζωή μας θα γίνει τρομακτικά ασφυκτική εάν μέσα σ’ όλα αυτά προστεθεί και η απειλή της διαγραφής μας από τις σχολές εάν δεν περνάμε συγκεκριμένα μαθήματα σε συγκεκριμένο χρόνο και σειρά.
Καθώς επίσης η έννοια του ασύλου θα περάσει ολοκληρωτικά στη δικαιοδοσία του εκάστοτε πρύτανη-manager, ο οποίος θα καθορίζει τι θα πει ”ελεύθερη” διακίνηση ιδεών μέσα στις σχολές.
Σήμερα, στη σκιά της βίαιης και αιματηρής καταστολής των απεργιακών κινητοποιήσεων της 28ης και 29ης Ιουνίου, σχεδόν ένα μήνα από τη ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, του δεύτερου κατά σειρά μνημονίου υποδούλωσης και λεηλασίας ερχόμαστε αντιμέτωποι μ’ ένα νομοσχέδιο που θα διαλύσει τη τριτοβάθμια εκπαίδευση και το μέλλον μας.
Γι αυτό αποφασίσαμε να καταλάβουμε το κτίριο της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών σαν ένα κέντρο αντιπληροφόρησης και αγώνα ενάντια στο Νέο Νόμο Πλαίσιο.
Επίσης δηλώνουμε οτι δεν θα μπούμε στο παιχνίδι εντυπώσεων μεταξύ υπουργείου και πρυτάνεων που 2 μέρες πρίν διαπραγματεύονται συντεχνιακές σκοπιμότητες και ζητήματα διοίκησης. Πότε οι πρυτάνεις ευαισθητοποιήθηκαν πραγματικά για το δημόσιο πανεπιστήμιο και τους φοιτητές;
Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο από τη πλευρά μας, το οτι δεν ανεχόμαστε περαιτέρω υποτίμηση των ζωών μας, είτε αυτό έχει να κάνει με τη εργασία είτε με τις σπουδές μας.
Καλούμε μαθητές/τριες, φοιτητές/τριες, άνεργους/ες, εργαζόμενους/ες στην ανοιχτή διαχειριστική συνέλευση της κατάληψης τη Τρίτη 23/8 στις 12 μμ και σε συζήτηση στις 7μμ με θέμα: “Κρίση και πανεπιστήμιο και προοπτική νέων δομών – μορφών αυτοοργάνωσης στις σχολές”.
Στο πανεπιστήμιο δεν χωράνε επενδύσεις
Όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών μας
Όχι στην υποτίμηση των ζωών μας
ΌΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
1η Ανακοίνωση Κατάληψης Πρυτανείας
Σήμερα Δευτέρα, κατατίθεται στη βουλή το νέο νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και ψηφίζεται την Τετάρτη 24 Αυγούστου. Ένα νομοσχέδιο που έρχεται να μετατρέψει ολοκληρωτικά το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση, τη γνώση σε εμπόρευμα και τους φοιτητές σε ευέλικτους και πειθαρχημένους εργαζόμενους, ισοπεδώνοντας έτσι τα όποια ψήγματα “δημόσιας και δωρεάν παιδείας” έχουν απομείνει.
Συνοπτικά αν ένα ίδρυμα δεν κρίνεται κερδοφόρο, δηλαδή δεν παράγει γνώση και πτυχία για τις ανάγκες της αγοράς, είτε θα υπολειτουργεί και τελικά θα κλείσει, ή θα οδηγείται σε συγχώνευση είτε θα αναγκαστεί να έχει υποχρεωτικά δίδακτρα.
Επιπλέον αν ένα ίδρυμα ανοίξει την όρεξη διάφορων επενδυτών (επιχειρηματίες, εταιρίες κτλ.) τότε αυτό σημαίνει ότι το περιεχόμενο της γνώσης θα καθορίζεται εξ ολοκλήρου από τους χρηματοδότες, καθώς αυτοί θα έχουν το πρώτο και το τελευταίο λόγο πάνω στις επενδύσεις τους, άρα και το πρόγραμμα σπουδών μας.
Τέλος η φοιτητική ζωή και οι σπουδές θα εντατικοποιηθούν ακόμα περισσότερο. Ήδη πολλοί από εμάς αναγκαζόμαστε να εργαζόμαστε σε προχειροδουλειές χωρίς βασικά δικαιώματα για τα έξοδα της φοίτησης μας καθώς δωρεάν σίτιση, στέγαση, πάσο και συγγράμματα κάνουν φτερά (εξού και τα ηλεκτρονικά). Εύκολα μπορεί να αναλογιστεί κανείς ότι η ζωή μας θα γίνει τρομακτικά ασφυκτική εάν μέσα σ’ όλα αυτά προστεθεί και η απειλή της διαγραφής μας από τις σχολές εάν δεν περνάμε συγκεκριμένα μαθήματα σε συγκεκριμένο χρόνο και σειρά.
Καθώς επίσης η έννοια του ασύλου θα περάσει ολοκληρωτικά στη δικαιοδοσία του εκάστοτε πρύτανη-manager, ο οποίος θα καθορίζει τι θα πει ”ελεύθερη” διακίνηση ιδεών μέσα στις σχολές.
Σήμερα, στη σκιά της βίαιης και αιματηρής καταστολής των απεργιακών κινητοποιήσεων της 28ης και 29ης Ιουνίου, σχεδόν ένα μήνα από τη ψήφιση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, του δεύτερου κατά σειρά μνημονίου υποδούλωσης και λεηλασίας ερχόμαστε αντιμέτωποι μ’ ένα νομοσχέδιο που θα διαλύσει τη τριτοβάθμια εκπαίδευση και το μέλλον μας.
Γι αυτό αποφασίσαμε να καταλάβουμε το κτίριο της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών σαν ένα κέντρο αντιπληροφόρησης και αγώνα ενάντια στο Νέο Νόμο Πλαίσιο.
Επίσης δηλώνουμε οτι δεν θα μπούμε στο παιχνίδι εντυπώσεων μεταξύ υπουργείου και πρυτάνεων που 2 μέρες πρίν διαπραγματεύονται συντεχνιακές σκοπιμότητες και ζητήματα διοίκησης. Πότε οι πρυτάνεις ευαισθητοποιήθηκαν πραγματικά για το δημόσιο πανεπιστήμιο και τους φοιτητές;
Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο από τη πλευρά μας, το οτι δεν ανεχόμαστε περαιτέρω υποτίμηση των ζωών μας, είτε αυτό έχει να κάνει με τη εργασία είτε με τις σπουδές μας.
Καλούμε μαθητές/τριες, φοιτητές/τριες, άνεργους/ες, εργαζόμενους/ες στην ανοιχτή διαχειριστική συνέλευση της κατάληψης τη Τρίτη 23/8 στις 12 μμ και σε συζήτηση στις 7μμ με θέμα: “Κρίση και πανεπιστήμιο και προοπτική νέων δομών – μορφών αυτοοργάνωσης στις σχολές”.
Στο πανεπιστήμιο δεν χωράνε επενδύσεις
Όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών μας
Όχι στην υποτίμηση των ζωών μας
ΌΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΘΕΜΑΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΑΜΕΣΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Η θεματική Άμεσης Δημοκρατίας αποτελεί μία ανοικτή ομάδα που έχει στόχο να διερευνήσει, να επεξεργαστεί και να προτείνει απτές δράσεις εφαρμογής των αρχών της ισότητας, της δικαιοσύνης της αλληλεγγύης και της ελευθερίας μέσα από την αυτοοργάνωση και την αυτοθέσμιση των δραστηριοτήτων των ατόμων και των συλλογικοτήτων. Μπορεί να συμμετέχει ο καθένας που θεωρεί την άμεση δημοκρατία όχι μόνο απλή διαδικασία αλλά κυρίως πρόταγμα πολιτικής, κοινωνικής και ατομικής απελευθέρωσης.Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ατομική ευθύνη και η συνέπεια στην συμμετοχή
Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Α Θ Ε Μ Α Τ Ι Κ Η Σ Ο Μ Α Δ Α Σ
Α. ΑΡΧΕΣ
1. Όλοι μέσα στο σώμα της συνέλευσης είναι ίσοι και η άποψή τους μετράει εξ ίσου.
2. Όλοι μέσα στο σώμα της συνέλευσης είναι ελεύθεροι να πουν τη γνώμη τους.
3.Ο ένας σέβεται την άποψη του άλλου και προσπαθεί να κατανοήσει το σκεπτικό και τη θέση του.
4 Δεν διακόπτουμε.
5. Προσπαθούμε αναπτύσσοντας το σκεπτικό μας να παραμένουμε εντός θέματος.
6. Σεβόμαστε το χρόνο που μας παρέχεται αλλά και εκείνον της έναρξης της συνέλευσης.
7. Κάνουμε κριτική σε θέσεις και όχι σε προθέσεις.
8. Συμπεριφερόμαστε με σεβασμό στο σώμα αλλά και αυτοσεβασμό.
Β. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ι. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ
1.Στόχος κάθε συνέλευσης, που καλείται να επεξεργαστεί ένα θέμα και να κάνει προτάσεις στη λαϊκή συνέλευση, είναι η πιο βαθειά και πολύπλευρη εξέτασή του. Αυτό προϋποθέτει την μεγαλύτερη δυνατή αλλά και ουσιαστική συμμετοχή, ώστε οι όποιες αποφάσεις-προτάσεις, ανεξάρτητα ομοφωνίας ή μεγάλης πλειοψηφίας που διαθέτουν, να έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο και ο κάθε συμμετέχων να νιώθει την ικανοποίηση της πραγματικής συλλογικότητας.
Οι αποφάσεις έτσι θα έχουν τις προϋποθέσεις της ευρύτερης αποδοχής.
2. Η διαδικασία της συζήτησης, τηρουμένων των αρχών λειτουργίας που δεχόμαστε, θα έχει τα δυναμικά στοιχεία της συνδιαμόρφωσης, της σύνθεσης των απόψεων και θα δημιουργεί συνυπευθυνότητα. Η συνδημιουργία είναι ο ισχυρότερος ενοποιητικός παράγοντας μιάς ομάδας και βασικός συντελεστής ευρύτερων συμφωνιών.
3. Σε περίπτωση ουσιαστικών διαφωνιών, όταν η συζήτηση δεν προάγει το θέμα ή ο διάλογος μετατρέπεται σε στείρα αντιπαράθεση (αναγνωρίζουμε όλοι τις αδυναμίες μας) δεν έχει νόημα να παρθεί μια βεβιασμένη απόφαση . Μπορεί με ψηφοφορία να διακοπεί η συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος και να συνεχιστεί αργότερα ή και άλλη μέρα. Η άλλη μέρα θα προσδιορίζεται χρονικά έτσι ώστε να μην αναιρεί την υλοποίηση της απόφασης. Στην επαναληπτική αυτή διαδικασία καταγράφονται τα σημεία συμφωνίας και εκείνα της διαφωνίας και η συζήτηση ξεκινάει από τα δεύτερα.
4.Σε κάθε περίπτωση, μετά τη διαδικασία που προαναφέρεται, οι αποφάσεις παίρνονται με ψηφοφορία
5. Οι θέσεις της μειοψηφίας δημοσιοποιούνται από τα πρακτικά και από το FORUM εάν το επιθυμούν οι ίδιοι.
6. ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ. Δικαίωμα ψήφου για κάποιο θέμα έχουν εκείνοι που συμμετείχαν ουσιαστικά στην εξέταση του θέματος. Έτσι :
α) Για θέματα που η εξέτασή τους τελειώνει σε μια συνέλευση, δικαίωμα ψήφου έχουν εκείνοι που παρακολούθησαν το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης για το συγκεκριμένο θέμα. Προτάσεις ΄΄μη δικαιώματος ψήφου΄΄ κάνει ο συντονιστής σε συνεργασία με τον πρακτικογράφο αφού έχει ρωτήσει για αυτοαποκλειόμενους, που είναι και το σημαντικότερο. Ενστάσεις μπορεί να διατυπωθούν και από τους αποκλειόμενους και από άλλους. Επί των ενστάσεων αποφασίζει το σώμα.
β) Για θέματα που η εξέτασή τους διαρκεί πολλές συνελεύσεις , δικαίωμα ψήφου έχουν εκείνοι που παρακολούθησαν τουλάχιστον τις μισές συνελεύσεις. Κατά τα λοιπά ισχύουν τα προηγούμενα.
ΙΙ. ΧΡΟΝΟΣ
Ο χρόνος πρωτο-ομιλίας είναι 3’ (τρία λεπτά). Ο χρόνος δευτερο-ομιλίας είναι1,5’, με δυνατότητα αύξησης στα 3’ εφ’όσον αποφασίσει το σώμα.
ΙΙΙ. ΕΙΣΗΓΗΣΗ-ΟΜΙΛΙΕΣ
1. Η συνέλευση ξεκινάει με ανάδειξη συντονιστή και πρακτικογράφου. Η ανάδειξη γίνεται με κλήρωση από την οποία εξαιρούνται εκείνοι που είχαν αναδειχθεί στις δύο προηγούμενες συνελεύσεις.
2. Ο συντονιστής υπενθυμίζει την ημερήσια θεματολογία που προέκυψε από την προηγούμενη συνέλευση.
3. Ακολουθούν πιθανές ενημερώσεις για γεγονότα, εκδηλώσεις κ.λ.π.
4. Προτείνονται νέα θέματα εάν υπάρχουν και η συνέλευση αποφασίζει εάν θα συζητηθούν και πότε.
5. Ακολουθεί η εισήγηση επί του πρώτου θέματος από εκείνον που το έφερε ή από όποιον αποφασίσει η συνέλευση. Η διάρκεια της εισήγησης είναι μέχρι 10’
6. Τοποθετούνται οι πρωτο-ομιλητές και ακολουθούν οι δευτερο-ομιλητές όταν ο συντονιστής θα έχει εξαντλήσει τη ζήτηση για πρωτο-ομιλία.
7. Διευκρινίσεις γίνονται στις δευτερο-ομιλίες ώστε να αποφεύγεται ο διάλογος.
Γ. ΟΡΓΑΝΑ
1. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ
Ο συντονιστής έχει την ευθύνη της ομαλής διεξαγωγής της συνέλευσης εφαρμόζοντας τις αρχές λειτουργίας της θεματικής ομάδας. Πρόκειται για εκτελεστικό όργανο, που έχει αναλάβει την ευθύνη έναντι του σώματος της συνέλευσης να διεκπεραιώσει το έργο της ομαλής λειτουργίας και της τήρησης της διαδικασίας. Έχει ισότιμο δικαίωμα ψήφου και ισότιμο δικαίωμα τοποθέτησης με όλους τους συμμετέχοντες στη συνέλευση. Το δικαίωμα να εκφράσει την άποψή του, υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν εξαντληθεί όλες οι πρωτο-ομιλίες και δηλώσει ότι η ομιλία του γίνεται εκτός των καθηκόντων του συντονιστή. Δεν επιτρέπεται να σχολιάζει κ.λ.π. Είναι το μόνο πρόσωπο που υπόκειται σε περιορισμούς. Κληρώνεται από τη συνέλευση και είναι άμεσα ανακλητός.
2. ΟΜΑΔΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Για την πιο αποτελεσματική λειτουργία της συνέλευσης δημιουργούνται εθελοντικά, μέσα από τη συνέλευση, ομάδες εργασίας. Οι ομάδες είναι επιφορτισμένες με την υλοποίηση των αποφάσεων της συνέλευσης και μόνο. Έχουν εκτελεστικό των αποφάσεων της συνέλευσης χαρακτήρα. Λογοδοτούν στο σώμα της συνέλευσης για την πορεία της δράσης τους, προκειμένου να ελέγχονται για την ορθή υλοποίηση. Σε περίπτωση μη ορθής υλοποίησης ανακαλούνται άμεσα από τη συνέλευση, με τη διαδικασία λήψης αποφάσεων που περιγράφηκε πιο πάνω. Σε περίπτωση αντιμετώπισης έκτακτων ζητημάτων, προστρέχουν στη συνέλευση για νέες εντολές, αλλά και για γνωμοδότηση στις περιπτώσεις άγνοιας χειρισμών. Λειτουργούν δηλαδή υποβοηθητικά προς τη συνέλευση αλλά και αντίστροφα. Έχουν τις δικές τους αυτόνομες συνελεύσεις, ταυτόχρονα όμως συμμετέχουν, λογοδοτούν και παρουσιάζουν τη δράση τους ή το έργο τους στη λαϊκή συνέλευση ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Κάθε ομάδα καταργείται με την εκπλήρωση του έργου της
3. ΠΡΑΚΤΙΚΟΓΡΑΦΟΣ
Ο πρακτικογράφος αναδεικνύεται όπως και ο συντονιστής με κλήρωση. Έργο του είναι να κρατάει τα πρακτικά και να τα περνάει στο διαδίκτυο. Επίσης καταγράφει τους παρόντες την ώρα προσέλευσης καθώς και τη διάρκεια εξέτασης κάθε θέματος.
4.ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ
Ορίζονται από τη συνέλευση με κλήρωση ή ψήφιση και είναι άμεσα ανακλητοί.
5.ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ
Για την παρουσίαση της εργασίας της ομάδας στη λαϊκή συνέλευση ή για συμμετοχή της σε άλλες δραστηριότητες(διαομαδική κ.λ.π), κληρώνονται δύο ανακλητοί εκπρόσωποι της ομάδας για κάθε συγκεκριμένο θέμα. Ο ένα από τους δύο μπορεί να προταθεί και να ψηφιστεί εάν απαιτούνται κάποιες εξειδικευμένες γνώσεις.
Οι εκπρόσωποι ενημερώνουν και λογοδοτούν στην ομάδα.
6. ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ-ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ-ΕΛΕΓΧΟΣ
Ο απολογισμός, η λογοδοσία και ο έλεγχος των ατόμων που συμμετέχουν στη θεματική της Άμεσης Δημοκρατίας καθώς και των ομάδων εργασίας και των εκτελεστικών οργάνων έχουν σαν στόχο την εμβάθυνση στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και την εμπέδωση της αίσθησης ευθύνης απέναντι στην ομάδα.
1. Απολογισμός – έλεγχος
Κάθε άτομο, ομάδα εργασίας και εκτελεστικό όργανο έχει την υποχρέωση να καταθέτει απολογισμό πεπραγμένων για κάθε έργο που έχει αναλάβει. Ο απολογισμός είναι τακτικός (στο τέλος ή σε κάποιο ορισμένο από τη συνέλευση ενδιάμεσο στάδιο της ανατεθειμένης εργασίας), ενώ ο έλεγχος είναι έκτακτος εφόσον ζητήθει από κάποιο μέλος ή μέλη της θεματικής. Ο απολογισμός είναι γραπτός στο τέλος της εργασίας και υπόκειται σε τακτικό έλεγχο.
2. Κατηγορίες παραβιάσεων
Α. Παραβιάσεις των κανόνων λειτουργίας της συνέλευσης.
Ο έλεγχος των παραβιάσεων αυτών έγκειται στις αρμοδιότητες του συντονιστικού οργάνου, ενώ οι παραβιάσεις αυτές δεν αποτελούν αντικείμενο λογοδοσίας.
Β. Παραβιάσεις των αρχών και του πλαισίου λειτουργίας της θεματικής
Ο στόχος του προσδιορισμού των παρακάτω παραβιάσεων είναι αφενός το να κατατίθενται προτάσεις προς διαβούλευση που να είναι στο πνεύμα των αρχών της θεματικής καθώς και η γνώση των πεπραγμένων της και αφετέρου η αποφυγή ανάθεσης άσκησης εξουσίας σε άτομα ή ομάδες καθώς και της ιδιοτέλειας στη συμμετοχή στη θεματική.
Θέση προς συζήτηση ή και ψήφιση προτάσεων οι οποίες αναιρούν προηγούμενες αποφάσεις εφόσον δεν έχουν τεθεί ως αναθεωρητικές κατά παράβαση των καθηκόντων του συντονιστικού οργάνου και του προτείνοντος. Δεν υπόκειται σε αναθεώρηση το ιδρυτικό πλαίσιο της θεματικής.
Μη εφαρμογή και εκτέλεση ψηφίσματος από άτομα, ομάδες, εκτελεστικά όργανα.
Δωροδοκία, δωροληψία και χρηματισμός μελών της θεματικής κατά την εκτέλεση έργου που έχει ανατεθεί από τη συνέλευση και κατά την ψήφιση πρότασης από άτομα, ιδιωτικούς, κομματικούς, κρατικούς, διακρατικούς και μη κρατικούς φορείς και οργανισμούς.
Συμμετοχή στη θεματική από επαγγελματικό στέλεχος σε κόμμα, κομματική ή/και συνδικαλιστική οργάνωση.
Συμμετοχή στη θεματική από μέλος κόμματος ή/και συνδικαλιστικής οργάνωσης που δεν το έχει κοινοποιήσει στο σώμα.
Μη επικυρωμένη από το σώμα χρήση του ονόματος και εκπροσώπηση της θεματικής
Υπεξαίρεση ή σπατάλη πόρων της θεματικής.
3. Λογοδοσία
Ρόλος της λογοδοσίας είναι να διερευνήσει καταγγελία που έχει προκύψει από τον απολογισμό ή / και τον τακτικό ή έκτακτο έλεγχο των ατόμων, των ομάδων και των οργάνων του σώματος. Η διαδικασία της λογοδοσίας είναι ο διάλογος και η πειθώ του σώματος για το δίκαιο ή το άδικο της καταγγελίας. Περιλαμβάνει προσκόμιση στοιχείων από την ελεγκτική ομάδα, απολογία του εγκαλούμενου και συζήτηση του σώματος. Η καταγγελία, εάν αποδειχτεί αβάσιμη, μετατρέπεται σε καταγγελία για συκοφαντία του καταγγελλόμενου και υπόκειται σε λογοδοσία.
4. Ελεγκτικά όργανα
Α. Ανώτατο όργανο ελεγκτικής εξουσίας είναι η θεματική συνέλευση. Αρμοδιότητές της είναι:
Ορισμός και έλεγχος των ελεγκτικών οργάνων
Πραγματοποίηση της λογοδοσίας και απονομή δικαιοσύνης
Επιβολή ποινών
Β. Eλεγκτικά όργανα. Αυτά είναι κληρωτά σώματα που απαρτίζονται από μέλη του σώματος για να υποβάλουν σε έλεγχο κάποιο άτομο, ομάδα ή όργανο ή για να διερευνήσουν μία καταγγελία. Ο αριθμός των μελών τους καθορίζεται από τη συνέλευση με βάση τη βαρύτητα της προς έλεγχο παραβίασης ή εργασίας.
5. Ποινές
Ο καθορισμός και η εκτέλεση των ποινών είναι αποκλειστικά αντικείμενο απόφασης της συνέλευσης. Διαθέσιμες ποινές:
Α. Στέρηση δικαιώματος ψήφου με δυνατότητα ανάκλησης.
Β. Στέρηση δυνατότητας συμμετοχής (πρόταση, διαβούλευση, ψήφιση) στη συνέλευση (καθεστώς παρατηρητή) με δυνατότητα ανάκλησης.
Γ. Αποβολή ορισμένου χρόνου από τη θεματική με δυνατότητα ανάκλησης.
Δ. Αποβολή αορίστου χρόνου από τη θεματική με δυνατότητα ανάκλησης.
Όλη η διαδικασία λειτουργίας της θεματικής ομάδας τελεί υπό αίρεση.
Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ι Α Θ Ε Μ Α Τ Ι Κ Η Σ Ο Μ Α Δ Α Σ
Α. ΑΡΧΕΣ
1. Όλοι μέσα στο σώμα της συνέλευσης είναι ίσοι και η άποψή τους μετράει εξ ίσου.
2. Όλοι μέσα στο σώμα της συνέλευσης είναι ελεύθεροι να πουν τη γνώμη τους.
3.Ο ένας σέβεται την άποψη του άλλου και προσπαθεί να κατανοήσει το σκεπτικό και τη θέση του.
4 Δεν διακόπτουμε.
5. Προσπαθούμε αναπτύσσοντας το σκεπτικό μας να παραμένουμε εντός θέματος.
6. Σεβόμαστε το χρόνο που μας παρέχεται αλλά και εκείνον της έναρξης της συνέλευσης.
7. Κάνουμε κριτική σε θέσεις και όχι σε προθέσεις.
8. Συμπεριφερόμαστε με σεβασμό στο σώμα αλλά και αυτοσεβασμό.
Β. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ι. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΛΗΨΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ
1.Στόχος κάθε συνέλευσης, που καλείται να επεξεργαστεί ένα θέμα και να κάνει προτάσεις στη λαϊκή συνέλευση, είναι η πιο βαθειά και πολύπλευρη εξέτασή του. Αυτό προϋποθέτει την μεγαλύτερη δυνατή αλλά και ουσιαστική συμμετοχή, ώστε οι όποιες αποφάσεις-προτάσεις, ανεξάρτητα ομοφωνίας ή μεγάλης πλειοψηφίας που διαθέτουν, να έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο και ο κάθε συμμετέχων να νιώθει την ικανοποίηση της πραγματικής συλλογικότητας.
Οι αποφάσεις έτσι θα έχουν τις προϋποθέσεις της ευρύτερης αποδοχής.
2. Η διαδικασία της συζήτησης, τηρουμένων των αρχών λειτουργίας που δεχόμαστε, θα έχει τα δυναμικά στοιχεία της συνδιαμόρφωσης, της σύνθεσης των απόψεων και θα δημιουργεί συνυπευθυνότητα. Η συνδημιουργία είναι ο ισχυρότερος ενοποιητικός παράγοντας μιάς ομάδας και βασικός συντελεστής ευρύτερων συμφωνιών.
3. Σε περίπτωση ουσιαστικών διαφωνιών, όταν η συζήτηση δεν προάγει το θέμα ή ο διάλογος μετατρέπεται σε στείρα αντιπαράθεση (αναγνωρίζουμε όλοι τις αδυναμίες μας) δεν έχει νόημα να παρθεί μια βεβιασμένη απόφαση . Μπορεί με ψηφοφορία να διακοπεί η συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος και να συνεχιστεί αργότερα ή και άλλη μέρα. Η άλλη μέρα θα προσδιορίζεται χρονικά έτσι ώστε να μην αναιρεί την υλοποίηση της απόφασης. Στην επαναληπτική αυτή διαδικασία καταγράφονται τα σημεία συμφωνίας και εκείνα της διαφωνίας και η συζήτηση ξεκινάει από τα δεύτερα.
4.Σε κάθε περίπτωση, μετά τη διαδικασία που προαναφέρεται, οι αποφάσεις παίρνονται με ψηφοφορία
5. Οι θέσεις της μειοψηφίας δημοσιοποιούνται από τα πρακτικά και από το FORUM εάν το επιθυμούν οι ίδιοι.
6. ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ. Δικαίωμα ψήφου για κάποιο θέμα έχουν εκείνοι που συμμετείχαν ουσιαστικά στην εξέταση του θέματος. Έτσι :
α) Για θέματα που η εξέτασή τους τελειώνει σε μια συνέλευση, δικαίωμα ψήφου έχουν εκείνοι που παρακολούθησαν το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης για το συγκεκριμένο θέμα. Προτάσεις ΄΄μη δικαιώματος ψήφου΄΄ κάνει ο συντονιστής σε συνεργασία με τον πρακτικογράφο αφού έχει ρωτήσει για αυτοαποκλειόμενους, που είναι και το σημαντικότερο. Ενστάσεις μπορεί να διατυπωθούν και από τους αποκλειόμενους και από άλλους. Επί των ενστάσεων αποφασίζει το σώμα.
β) Για θέματα που η εξέτασή τους διαρκεί πολλές συνελεύσεις , δικαίωμα ψήφου έχουν εκείνοι που παρακολούθησαν τουλάχιστον τις μισές συνελεύσεις. Κατά τα λοιπά ισχύουν τα προηγούμενα.
ΙΙ. ΧΡΟΝΟΣ
Ο χρόνος πρωτο-ομιλίας είναι 3’ (τρία λεπτά). Ο χρόνος δευτερο-ομιλίας είναι1,5’, με δυνατότητα αύξησης στα 3’ εφ’όσον αποφασίσει το σώμα.
ΙΙΙ. ΕΙΣΗΓΗΣΗ-ΟΜΙΛΙΕΣ
1. Η συνέλευση ξεκινάει με ανάδειξη συντονιστή και πρακτικογράφου. Η ανάδειξη γίνεται με κλήρωση από την οποία εξαιρούνται εκείνοι που είχαν αναδειχθεί στις δύο προηγούμενες συνελεύσεις.
2. Ο συντονιστής υπενθυμίζει την ημερήσια θεματολογία που προέκυψε από την προηγούμενη συνέλευση.
3. Ακολουθούν πιθανές ενημερώσεις για γεγονότα, εκδηλώσεις κ.λ.π.
4. Προτείνονται νέα θέματα εάν υπάρχουν και η συνέλευση αποφασίζει εάν θα συζητηθούν και πότε.
5. Ακολουθεί η εισήγηση επί του πρώτου θέματος από εκείνον που το έφερε ή από όποιον αποφασίσει η συνέλευση. Η διάρκεια της εισήγησης είναι μέχρι 10’
6. Τοποθετούνται οι πρωτο-ομιλητές και ακολουθούν οι δευτερο-ομιλητές όταν ο συντονιστής θα έχει εξαντλήσει τη ζήτηση για πρωτο-ομιλία.
7. Διευκρινίσεις γίνονται στις δευτερο-ομιλίες ώστε να αποφεύγεται ο διάλογος.
Γ. ΟΡΓΑΝΑ
1. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ
Ο συντονιστής έχει την ευθύνη της ομαλής διεξαγωγής της συνέλευσης εφαρμόζοντας τις αρχές λειτουργίας της θεματικής ομάδας. Πρόκειται για εκτελεστικό όργανο, που έχει αναλάβει την ευθύνη έναντι του σώματος της συνέλευσης να διεκπεραιώσει το έργο της ομαλής λειτουργίας και της τήρησης της διαδικασίας. Έχει ισότιμο δικαίωμα ψήφου και ισότιμο δικαίωμα τοποθέτησης με όλους τους συμμετέχοντες στη συνέλευση. Το δικαίωμα να εκφράσει την άποψή του, υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν εξαντληθεί όλες οι πρωτο-ομιλίες και δηλώσει ότι η ομιλία του γίνεται εκτός των καθηκόντων του συντονιστή. Δεν επιτρέπεται να σχολιάζει κ.λ.π. Είναι το μόνο πρόσωπο που υπόκειται σε περιορισμούς. Κληρώνεται από τη συνέλευση και είναι άμεσα ανακλητός.
2. ΟΜΑΔΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Για την πιο αποτελεσματική λειτουργία της συνέλευσης δημιουργούνται εθελοντικά, μέσα από τη συνέλευση, ομάδες εργασίας. Οι ομάδες είναι επιφορτισμένες με την υλοποίηση των αποφάσεων της συνέλευσης και μόνο. Έχουν εκτελεστικό των αποφάσεων της συνέλευσης χαρακτήρα. Λογοδοτούν στο σώμα της συνέλευσης για την πορεία της δράσης τους, προκειμένου να ελέγχονται για την ορθή υλοποίηση. Σε περίπτωση μη ορθής υλοποίησης ανακαλούνται άμεσα από τη συνέλευση, με τη διαδικασία λήψης αποφάσεων που περιγράφηκε πιο πάνω. Σε περίπτωση αντιμετώπισης έκτακτων ζητημάτων, προστρέχουν στη συνέλευση για νέες εντολές, αλλά και για γνωμοδότηση στις περιπτώσεις άγνοιας χειρισμών. Λειτουργούν δηλαδή υποβοηθητικά προς τη συνέλευση αλλά και αντίστροφα. Έχουν τις δικές τους αυτόνομες συνελεύσεις, ταυτόχρονα όμως συμμετέχουν, λογοδοτούν και παρουσιάζουν τη δράση τους ή το έργο τους στη λαϊκή συνέλευση ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Κάθε ομάδα καταργείται με την εκπλήρωση του έργου της
3. ΠΡΑΚΤΙΚΟΓΡΑΦΟΣ
Ο πρακτικογράφος αναδεικνύεται όπως και ο συντονιστής με κλήρωση. Έργο του είναι να κρατάει τα πρακτικά και να τα περνάει στο διαδίκτυο. Επίσης καταγράφει τους παρόντες την ώρα προσέλευσης καθώς και τη διάρκεια εξέτασης κάθε θέματος.
4.ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ
Ορίζονται από τη συνέλευση με κλήρωση ή ψήφιση και είναι άμεσα ανακλητοί.
5.ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ
Για την παρουσίαση της εργασίας της ομάδας στη λαϊκή συνέλευση ή για συμμετοχή της σε άλλες δραστηριότητες(διαομαδική κ.λ.π), κληρώνονται δύο ανακλητοί εκπρόσωποι της ομάδας για κάθε συγκεκριμένο θέμα. Ο ένα από τους δύο μπορεί να προταθεί και να ψηφιστεί εάν απαιτούνται κάποιες εξειδικευμένες γνώσεις.
Οι εκπρόσωποι ενημερώνουν και λογοδοτούν στην ομάδα.
6. ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ-ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ-ΕΛΕΓΧΟΣ
Ο απολογισμός, η λογοδοσία και ο έλεγχος των ατόμων που συμμετέχουν στη θεματική της Άμεσης Δημοκρατίας καθώς και των ομάδων εργασίας και των εκτελεστικών οργάνων έχουν σαν στόχο την εμβάθυνση στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και την εμπέδωση της αίσθησης ευθύνης απέναντι στην ομάδα.
1. Απολογισμός – έλεγχος
Κάθε άτομο, ομάδα εργασίας και εκτελεστικό όργανο έχει την υποχρέωση να καταθέτει απολογισμό πεπραγμένων για κάθε έργο που έχει αναλάβει. Ο απολογισμός είναι τακτικός (στο τέλος ή σε κάποιο ορισμένο από τη συνέλευση ενδιάμεσο στάδιο της ανατεθειμένης εργασίας), ενώ ο έλεγχος είναι έκτακτος εφόσον ζητήθει από κάποιο μέλος ή μέλη της θεματικής. Ο απολογισμός είναι γραπτός στο τέλος της εργασίας και υπόκειται σε τακτικό έλεγχο.
2. Κατηγορίες παραβιάσεων
Α. Παραβιάσεις των κανόνων λειτουργίας της συνέλευσης.
Ο έλεγχος των παραβιάσεων αυτών έγκειται στις αρμοδιότητες του συντονιστικού οργάνου, ενώ οι παραβιάσεις αυτές δεν αποτελούν αντικείμενο λογοδοσίας.
Β. Παραβιάσεις των αρχών και του πλαισίου λειτουργίας της θεματικής
Ο στόχος του προσδιορισμού των παρακάτω παραβιάσεων είναι αφενός το να κατατίθενται προτάσεις προς διαβούλευση που να είναι στο πνεύμα των αρχών της θεματικής καθώς και η γνώση των πεπραγμένων της και αφετέρου η αποφυγή ανάθεσης άσκησης εξουσίας σε άτομα ή ομάδες καθώς και της ιδιοτέλειας στη συμμετοχή στη θεματική.
Θέση προς συζήτηση ή και ψήφιση προτάσεων οι οποίες αναιρούν προηγούμενες αποφάσεις εφόσον δεν έχουν τεθεί ως αναθεωρητικές κατά παράβαση των καθηκόντων του συντονιστικού οργάνου και του προτείνοντος. Δεν υπόκειται σε αναθεώρηση το ιδρυτικό πλαίσιο της θεματικής.
Μη εφαρμογή και εκτέλεση ψηφίσματος από άτομα, ομάδες, εκτελεστικά όργανα.
Δωροδοκία, δωροληψία και χρηματισμός μελών της θεματικής κατά την εκτέλεση έργου που έχει ανατεθεί από τη συνέλευση και κατά την ψήφιση πρότασης από άτομα, ιδιωτικούς, κομματικούς, κρατικούς, διακρατικούς και μη κρατικούς φορείς και οργανισμούς.
Συμμετοχή στη θεματική από επαγγελματικό στέλεχος σε κόμμα, κομματική ή/και συνδικαλιστική οργάνωση.
Συμμετοχή στη θεματική από μέλος κόμματος ή/και συνδικαλιστικής οργάνωσης που δεν το έχει κοινοποιήσει στο σώμα.
Μη επικυρωμένη από το σώμα χρήση του ονόματος και εκπροσώπηση της θεματικής
Υπεξαίρεση ή σπατάλη πόρων της θεματικής.
3. Λογοδοσία
Ρόλος της λογοδοσίας είναι να διερευνήσει καταγγελία που έχει προκύψει από τον απολογισμό ή / και τον τακτικό ή έκτακτο έλεγχο των ατόμων, των ομάδων και των οργάνων του σώματος. Η διαδικασία της λογοδοσίας είναι ο διάλογος και η πειθώ του σώματος για το δίκαιο ή το άδικο της καταγγελίας. Περιλαμβάνει προσκόμιση στοιχείων από την ελεγκτική ομάδα, απολογία του εγκαλούμενου και συζήτηση του σώματος. Η καταγγελία, εάν αποδειχτεί αβάσιμη, μετατρέπεται σε καταγγελία για συκοφαντία του καταγγελλόμενου και υπόκειται σε λογοδοσία.
4. Ελεγκτικά όργανα
Α. Ανώτατο όργανο ελεγκτικής εξουσίας είναι η θεματική συνέλευση. Αρμοδιότητές της είναι:
Ορισμός και έλεγχος των ελεγκτικών οργάνων
Πραγματοποίηση της λογοδοσίας και απονομή δικαιοσύνης
Επιβολή ποινών
Β. Eλεγκτικά όργανα. Αυτά είναι κληρωτά σώματα που απαρτίζονται από μέλη του σώματος για να υποβάλουν σε έλεγχο κάποιο άτομο, ομάδα ή όργανο ή για να διερευνήσουν μία καταγγελία. Ο αριθμός των μελών τους καθορίζεται από τη συνέλευση με βάση τη βαρύτητα της προς έλεγχο παραβίασης ή εργασίας.
5. Ποινές
Ο καθορισμός και η εκτέλεση των ποινών είναι αποκλειστικά αντικείμενο απόφασης της συνέλευσης. Διαθέσιμες ποινές:
Α. Στέρηση δικαιώματος ψήφου με δυνατότητα ανάκλησης.
Β. Στέρηση δυνατότητας συμμετοχής (πρόταση, διαβούλευση, ψήφιση) στη συνέλευση (καθεστώς παρατηρητή) με δυνατότητα ανάκλησης.
Γ. Αποβολή ορισμένου χρόνου από τη θεματική με δυνατότητα ανάκλησης.
Δ. Αποβολή αορίστου χρόνου από τη θεματική με δυνατότητα ανάκλησης.
Όλη η διαδικασία λειτουργίας της θεματικής ομάδας τελεί υπό αίρεση.
Για το Εμείς Ρε! (Nikos LeFou Pierrot είπε)
Κάπου είπα κι εγώ να ξαναπεράσω μια βόλτα απο εδώ.... Να μοιραστώ κάποιες σκέψεις. Σε κάποιους δεν θα αρέσουν , κάποιους μπορεί και να τους βρει σύμφωνους... Εγώ απλά θέλω να το μοιραστώ, κάτι που κάνω σπάνια απο το διαδίκτυο γιατί προτιμώ την προσωπική επαφή στη πλατεία, στο δρόμο, στις συγκρούσεις, στο ''Εμείς'' ...
Ζούμε στο μισό του πλανήτη που εκμεταλλεύεται το άλλο μισό... Με αυτό θέλω να ξεκινήσω. Είμαστε στη μεριά των δυτικών, των ''εξελιγμένων'', των ''πολιτιστικά ανώτερων'' . Κι όμως ο δικός μας πολιτισμός, που βασίζεται στα υλικά αγαθά και στην κατανάλωση βομβαρδίζει τη Λιβύη και η χώρα έχει μπει σε εμφυλιακό κλίμα. Πάλι είναι δυο πλευρές. Αυτή των ''ανθρωπιστών'' δυτικών που προσπαθούν να βοηθήσουν τη ''δημοκρατία'' και των τυρράνων που σκοτώνουν τη δημοκρατία που ονειρεύομαστε εμείς οι δυτικοί. Μα το μόνο που βλέπω είναι δυο πλευρές που προσπαθούν να υπερισχύσει η μια πάνω στην άλλη για την εξουσία. Στη μέση μονάχα βλέπω τον κόσμο απο τη μια πλευρά να χωρίζεται κι αυτοί που κάποτε μπορεί να πίνανε το καφέ τους σε κάποιο παζάρι της Τρίπολης μαζί, ν'αλληλοσκοτώνονται για τα συμφέροντα των άλλων...Πόσο τραγικό είναι αυτό ;;;
Στη Συρία οι άνθρωποι πέφτουν συνεχώς νεκροί απο τις σφαίρες συμπολιτών τους , ανθρώπων που λοβοτομήθηκαν και ποτίστηκαν με την ηδονιστική πλευρά της εξουσίας. Κι όλο αυτό για να κρατήσουν μερικές οικογένειες την εξουσία. Εδώ πάλι απουσιάζει ο κόσμος, ο κόσμος που είναι αυτός που πεθαίνει στα κελιά τους, στο δρόμο φωνάζοντας για ένα καλύτερο μέλλον, με μια σφαίρα στο κεφάλι ενώ βινετοσκοπεί τις κτηνωδίες των ''άλλων συμπολιτών'' του.
Θα μπορούσα να αναφέρω τη Τυνησία, τη Παλαιστίνη, την Αίγυπτο αλλά θεωρώ πως είναι γνωστά σε όλους και πάνω κάτω ξέρετε τί γίνεται εκεί...
Μα θα γυρίσω προς το μέρος της Ελλάδας, εδώ στις πλατείες που γεννιέται κάτι Καινούριο και προσπαθεί να σκαρφαλώσει πάνω στην αποστεωμένη ραχοκοκκαλιά του Παλιού.
Θα μιλήσω για τη δικιά μας πλατεία , τη πλατεία που ανήκει σε όλους όσους αντιστέκονται στον βάναυσο σοσιαλισμό τους, σε όσους σκέφτονται να αντισταθούν αλλά φοβούνται και κρύβονται πίσω απο τα χρέη που τους φόρτωσε το ρημάδι το μυαλό τους και η πίστη πως η καλύτερη η ζωή έρχεται με τα υλικά αγαθά, σε όσους ακόμα δεν έχουν καταλάβει τί έχει γίνει και έχουν αναισθητοποιηθεί... Ναι ακόμα και σε αυτούς ανήκει η πλατεία φίλοι μου. Δεν μπορούμε να τους αναγκάσουμε να εξεγερθούν, να πάρουν μια πέτρα , να διαδηλώσουν ειρηνικά - πείτε το όπως θέλετε- αλλά έχουμε την ηθική υποχρέωση να καταφέρουμε να τους δώσουμε την δυνατοτήτα να αναθεωρήσουν και να σκεφτούν με το δικό μας παράδειγμα, ελεύθερα, ανθρώπινα. ΕΛΕΥΘΕΡΑ επαναλαμβάνω. Όλο αυτό μπορεί να πραγματωθεί μονάχα όταν εμείς έχουμε παλέψει με τον πιο μίζερο εχθρό μας. Τον ίδιο μας τον εαυτό, τον εαυτό που έχει ακόμα μέσα του την ανάγκη για την επιβολή της εξουσίας και την ανάγκη να εξουσιαστεί και να του χαράξουν γραμμές και μονοπάτια που άλλοι σχημάτισαν γι' αυτόν.
Ποιοί Πρώτοι του Συντάγματος , ποιοί Ξεχασμένοι του Συντάγματος και ποιοί οι Τελευταίοι ;;; Μπήκαμε ξαφνικά σε σειρές και βάλαμε σειρά αναμονής για να θερίσουμε απο τα ''επαναστατικά'' μας εχέγγυα ;;; Για να φανούμε μέσα απο το πρίσμα της φιλοδοξίας μας και να αποδείξουμε πως είμασταν σωστοί ''επαναστάτες'' ;;; Πάλι για να κοιταχτούμε στον καθρέφτη μετά απο χρόνια και να γίνουμε ίδιοι με το κτήνος που τώρα πολεμάμε ; Με την γενιά του Πολυτεχνείου που ξεπούλησε αγώνες και ιδέες για ένα ξεροκόμματο εξουσίας και μερικά παραπάνω ευρώ σε τραπεζικούς λογαριασμούς ; '' Ο βασιλιάς και το πιόνι όταν τελειώσει το παιχνίδι στο ίδιο κουτί μπαίνουν'' . Οπότε αυτό το ατέλειωτο παραμύθι που μας πουλήσαν τον ίδιο δρόμο έχει και το ίδιο κουτί... Ο επαναστάτης ξεκινάει την αλλαγή μέσα απο τον ίδιο του τον εαυτό. Όταν τον ρωτούν αν εκείνος το ξεκίνησε απαντάει πάντα '' Δεν έχει σημασία.''. Όταν τον ρωτούν αν είναι εκείνος που κρατάει την πλατεία ζωντανή απαντάει '' Δεν έχει σημασία. Είμαστε όλοι εδώ'' . Όταν τον ρωτούν τί σκέφτεται να κάνει εκείνος απαντάει '' Δεν ξέρω αλλά έλα να σκεφτούμε μαζί'' κι ας ξέρει τί κάνει και τί σκέφτεται κι ας είναι ξεκάθαρος ο τρόπος γι αυτόν. Κι όταν έρθει η στιγμή να γράψει η Ιστορία το φαινόμενο αυτό της πλατείας, κανείς δεν θα μπορεί να απαντήσει ποιός ήταν αυτός που το ξεκίνησε, που το συνέχισε που το τελείωσε αλλά όλοι θα έχουν να πουν κάτι γι αυτό. Και κάπου εκεί θα ξεκινήσει και πάλι η Ιστορία με άλλο πρίσμα και οι ποιητές θα έχουν άλλη φαντασία, καινούρια , ζυμωμένη μέσα στο ''Εμείς'' που όλοι , μα όλοι όμως, τόσο πολύ ποθούμε. Αυτοί που το ζουν καθημερινά και όσο μπορούν, αυτοί που θέλουν να προσπαθήσουν να το ζήσουν, αυτοί που ακόμα πνίγονται στον βρόγχο του Εγώ τους...
Γι αυτό φίλοι επαναστάτες, εξεγερμένοι, κομματιοκποιημένοι, ακομμάτιστοι, συνάνθρωποι και όποιο άλλο επίθετο ταιριάζει στην κατάσταση πριν πάρουμε μια πέτρα, ένα μάρμαρο, ένα λουλούδι, πριν στήσουμε ένα χορό ενώ μας βαράν τα χημικά και οι πλαστικές τους σφάιρες ο πόλεμος ξεκινάει με τον ίδιο μας τον εαυτό αντιμέτωπο. Εκεί είναι το πρώτο ανάχωμα που έχουν στήσει αυτοί αδέρφια. Εκεί βαστάνε αυτοί τις ελπίδες τους. Στην προσωπική μας ανάγκη για εξουσία.
Όσοι επαναστάτες λοιπόν ονειρεύονται πλακέτες με τα ονόματά τους και αφιερώματα στην τηλεόρασή με εκείνους πρωταγωνιστές έχω να πω πως θα σας ξεβράσει η ίδια η αγνότητα του κινήματος, της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης. Θα βάλετε την ουρά στα σκέλια και θα κρυφτείτε σαν όλους εκείνους που ξεπούλησαν ότι έκαναν. Σε όσους κομματικοποιημένους έχουν εισχωρήσει όχι με το αγνό αίσθημα της αλλαγής αλλά με τη γραμμή του κόμματος που τους έβαλε μέσα για να ''κλέψουν'' τη δόξα τάχα απο τους άλλους , θα σας ξεβράσει η ιστορία σαν όλους αυτούς που δεν ανήκουν στο ανθρώπινο γένος μα σε κάτι άλλο , μιαρό, σάπιο και νόθο....
Συγγνώμη αν έγραψα πολλά αλλά επειδή πάντα μιλάω απο καρδιάς είχα μαζέψει πολλά.
Αυτός που ίσως να ήταν στην πλατεία, ίσως και να μην ήταν και ποτέ.
Το νου σας λοιπόν...Στο μυαλό είναι ο στόχος ε ;;;;
Nikos LeFou Pierrot
Ζούμε στο μισό του πλανήτη που εκμεταλλεύεται το άλλο μισό... Με αυτό θέλω να ξεκινήσω. Είμαστε στη μεριά των δυτικών, των ''εξελιγμένων'', των ''πολιτιστικά ανώτερων'' . Κι όμως ο δικός μας πολιτισμός, που βασίζεται στα υλικά αγαθά και στην κατανάλωση βομβαρδίζει τη Λιβύη και η χώρα έχει μπει σε εμφυλιακό κλίμα. Πάλι είναι δυο πλευρές. Αυτή των ''ανθρωπιστών'' δυτικών που προσπαθούν να βοηθήσουν τη ''δημοκρατία'' και των τυρράνων που σκοτώνουν τη δημοκρατία που ονειρεύομαστε εμείς οι δυτικοί. Μα το μόνο που βλέπω είναι δυο πλευρές που προσπαθούν να υπερισχύσει η μια πάνω στην άλλη για την εξουσία. Στη μέση μονάχα βλέπω τον κόσμο απο τη μια πλευρά να χωρίζεται κι αυτοί που κάποτε μπορεί να πίνανε το καφέ τους σε κάποιο παζάρι της Τρίπολης μαζί, ν'αλληλοσκοτώνονται για τα συμφέροντα των άλλων...Πόσο τραγικό είναι αυτό ;;;
Στη Συρία οι άνθρωποι πέφτουν συνεχώς νεκροί απο τις σφαίρες συμπολιτών τους , ανθρώπων που λοβοτομήθηκαν και ποτίστηκαν με την ηδονιστική πλευρά της εξουσίας. Κι όλο αυτό για να κρατήσουν μερικές οικογένειες την εξουσία. Εδώ πάλι απουσιάζει ο κόσμος, ο κόσμος που είναι αυτός που πεθαίνει στα κελιά τους, στο δρόμο φωνάζοντας για ένα καλύτερο μέλλον, με μια σφαίρα στο κεφάλι ενώ βινετοσκοπεί τις κτηνωδίες των ''άλλων συμπολιτών'' του.
Θα μπορούσα να αναφέρω τη Τυνησία, τη Παλαιστίνη, την Αίγυπτο αλλά θεωρώ πως είναι γνωστά σε όλους και πάνω κάτω ξέρετε τί γίνεται εκεί...
Μα θα γυρίσω προς το μέρος της Ελλάδας, εδώ στις πλατείες που γεννιέται κάτι Καινούριο και προσπαθεί να σκαρφαλώσει πάνω στην αποστεωμένη ραχοκοκκαλιά του Παλιού.
Θα μιλήσω για τη δικιά μας πλατεία , τη πλατεία που ανήκει σε όλους όσους αντιστέκονται στον βάναυσο σοσιαλισμό τους, σε όσους σκέφτονται να αντισταθούν αλλά φοβούνται και κρύβονται πίσω απο τα χρέη που τους φόρτωσε το ρημάδι το μυαλό τους και η πίστη πως η καλύτερη η ζωή έρχεται με τα υλικά αγαθά, σε όσους ακόμα δεν έχουν καταλάβει τί έχει γίνει και έχουν αναισθητοποιηθεί... Ναι ακόμα και σε αυτούς ανήκει η πλατεία φίλοι μου. Δεν μπορούμε να τους αναγκάσουμε να εξεγερθούν, να πάρουν μια πέτρα , να διαδηλώσουν ειρηνικά - πείτε το όπως θέλετε- αλλά έχουμε την ηθική υποχρέωση να καταφέρουμε να τους δώσουμε την δυνατοτήτα να αναθεωρήσουν και να σκεφτούν με το δικό μας παράδειγμα, ελεύθερα, ανθρώπινα. ΕΛΕΥΘΕΡΑ επαναλαμβάνω. Όλο αυτό μπορεί να πραγματωθεί μονάχα όταν εμείς έχουμε παλέψει με τον πιο μίζερο εχθρό μας. Τον ίδιο μας τον εαυτό, τον εαυτό που έχει ακόμα μέσα του την ανάγκη για την επιβολή της εξουσίας και την ανάγκη να εξουσιαστεί και να του χαράξουν γραμμές και μονοπάτια που άλλοι σχημάτισαν γι' αυτόν.
Ποιοί Πρώτοι του Συντάγματος , ποιοί Ξεχασμένοι του Συντάγματος και ποιοί οι Τελευταίοι ;;; Μπήκαμε ξαφνικά σε σειρές και βάλαμε σειρά αναμονής για να θερίσουμε απο τα ''επαναστατικά'' μας εχέγγυα ;;; Για να φανούμε μέσα απο το πρίσμα της φιλοδοξίας μας και να αποδείξουμε πως είμασταν σωστοί ''επαναστάτες'' ;;; Πάλι για να κοιταχτούμε στον καθρέφτη μετά απο χρόνια και να γίνουμε ίδιοι με το κτήνος που τώρα πολεμάμε ; Με την γενιά του Πολυτεχνείου που ξεπούλησε αγώνες και ιδέες για ένα ξεροκόμματο εξουσίας και μερικά παραπάνω ευρώ σε τραπεζικούς λογαριασμούς ; '' Ο βασιλιάς και το πιόνι όταν τελειώσει το παιχνίδι στο ίδιο κουτί μπαίνουν'' . Οπότε αυτό το ατέλειωτο παραμύθι που μας πουλήσαν τον ίδιο δρόμο έχει και το ίδιο κουτί... Ο επαναστάτης ξεκινάει την αλλαγή μέσα απο τον ίδιο του τον εαυτό. Όταν τον ρωτούν αν εκείνος το ξεκίνησε απαντάει πάντα '' Δεν έχει σημασία.''. Όταν τον ρωτούν αν είναι εκείνος που κρατάει την πλατεία ζωντανή απαντάει '' Δεν έχει σημασία. Είμαστε όλοι εδώ'' . Όταν τον ρωτούν τί σκέφτεται να κάνει εκείνος απαντάει '' Δεν ξέρω αλλά έλα να σκεφτούμε μαζί'' κι ας ξέρει τί κάνει και τί σκέφτεται κι ας είναι ξεκάθαρος ο τρόπος γι αυτόν. Κι όταν έρθει η στιγμή να γράψει η Ιστορία το φαινόμενο αυτό της πλατείας, κανείς δεν θα μπορεί να απαντήσει ποιός ήταν αυτός που το ξεκίνησε, που το συνέχισε που το τελείωσε αλλά όλοι θα έχουν να πουν κάτι γι αυτό. Και κάπου εκεί θα ξεκινήσει και πάλι η Ιστορία με άλλο πρίσμα και οι ποιητές θα έχουν άλλη φαντασία, καινούρια , ζυμωμένη μέσα στο ''Εμείς'' που όλοι , μα όλοι όμως, τόσο πολύ ποθούμε. Αυτοί που το ζουν καθημερινά και όσο μπορούν, αυτοί που θέλουν να προσπαθήσουν να το ζήσουν, αυτοί που ακόμα πνίγονται στον βρόγχο του Εγώ τους...
Γι αυτό φίλοι επαναστάτες, εξεγερμένοι, κομματιοκποιημένοι, ακομμάτιστοι, συνάνθρωποι και όποιο άλλο επίθετο ταιριάζει στην κατάσταση πριν πάρουμε μια πέτρα, ένα μάρμαρο, ένα λουλούδι, πριν στήσουμε ένα χορό ενώ μας βαράν τα χημικά και οι πλαστικές τους σφάιρες ο πόλεμος ξεκινάει με τον ίδιο μας τον εαυτό αντιμέτωπο. Εκεί είναι το πρώτο ανάχωμα που έχουν στήσει αυτοί αδέρφια. Εκεί βαστάνε αυτοί τις ελπίδες τους. Στην προσωπική μας ανάγκη για εξουσία.
Όσοι επαναστάτες λοιπόν ονειρεύονται πλακέτες με τα ονόματά τους και αφιερώματα στην τηλεόρασή με εκείνους πρωταγωνιστές έχω να πω πως θα σας ξεβράσει η ίδια η αγνότητα του κινήματος, της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης. Θα βάλετε την ουρά στα σκέλια και θα κρυφτείτε σαν όλους εκείνους που ξεπούλησαν ότι έκαναν. Σε όσους κομματικοποιημένους έχουν εισχωρήσει όχι με το αγνό αίσθημα της αλλαγής αλλά με τη γραμμή του κόμματος που τους έβαλε μέσα για να ''κλέψουν'' τη δόξα τάχα απο τους άλλους , θα σας ξεβράσει η ιστορία σαν όλους αυτούς που δεν ανήκουν στο ανθρώπινο γένος μα σε κάτι άλλο , μιαρό, σάπιο και νόθο....
Συγγνώμη αν έγραψα πολλά αλλά επειδή πάντα μιλάω απο καρδιάς είχα μαζέψει πολλά.
Αυτός που ίσως να ήταν στην πλατεία, ίσως και να μην ήταν και ποτέ.
Το νου σας λοιπόν...Στο μυαλό είναι ο στόχος ε ;;;;
Nikos LeFou Pierrot
Αντόνιο (Ισπανικά Χρονικά)
Καλο απόγευμα από Μαδρίτη.
Πολλές φορες περιοριζόμουν στην περιγραφή των γεγονότων που από τον Μάιο συγκλόνισαν την ισπανική κοινωνία. Νομίζω, όμως, πως ήρθε η ώρα για την ανάλυση των λόγων που προκάλεσαν αυτήν την διψα για αλλαγή.
Όπως ξέρετε, έχουν ήδη προκηρυχθεί οι πρόωρες εκλογές για την εικοστή Νοεμβρίου. Ένα από τα κυρια αιτήματα του 15 M είναι η ουσιαστική μετατροπή του εκλογικού νομου που δεν εγγυάται τις βασικές δημοκρατικές ελευθερίες του λαου. Το σημερινό σύστημα μοιάζει με αυτό της Ελλάδας όπου κυριαρχεί ο δικομματισμός. Μετά από τον θάνατο του δικτάτορα Francisco Franco (1975) το PSOE (Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) και το PP (Λαϊκό Κόμμα, δεξιά) έχουν μοιραστεί την διακυβέρνηση της χώρας χάριν σε ένα νομο για τον οποιο αποδίδονταν οι βουλευτικές έδρες ανάλογα με τον πληθυσμό της κάθε περιοχής. Έχουμε το εξής παράδοξο: το κόμμα της Ενωμένης Αριστεράς (ΙU) που συμμετέχει στις εκλογές σε εθνική κλίμακα αποσπάει λιγότερες έδρες από την Σύγκλιση και Ένωση (CIU) η το Εθνικιστικό Βασκικό Κόμμα (PNV) που ψηφίζονται μονο στην Καταλωνία και στην Χωρα των Βάσκων, και αυτό γίνεται γιατί στις πυκνοκατοικημένες περιοχές τους έχουν πολλούς ψηφοφόρους και βγάζουν τέτοιο πλεονέκτημα ως προς την βουλευτική αντιπροσώπευση. Τον περασμένο Ιανουάριο το PSOE και το PP ενέκριναν μια τροπολογία στον εκλογικό νομο: τα κόμματα που δεν έχουν βουλευτές και δεν παρουσιάστηκαν στις τελευταίες εθνικές εκλογές πρέπει να συγκεντρώσουν υπογραφές ανάλογα με το 0.1% του πληθυσμού που έχει δικαίωμα ψήφου στις περιοχές που θέλουν να πάρουν μέρος στον εκλογική αναμέτρηση. Πρόκειται, βεβαια, για μια απάτη, που έχει σαν στόχο την διαιώνιση του δικομματισμού. Θέλω να αναφέρω και τον νομο περί των πολιτικών κομματων που ψηφίστηκε στις 27 Ιουνίου 2002 με τον σκοπό να βαλθούν εκτος νομου τα πολιτικά σχήματα σχετιζόμενα με την ETA (την τρομοκρατική οργάνωση που στοχεύει στην ανεξαρτοποίηση της Χώρας των Βάσκων από το υπόλοιπο Ισπανικό κράτος). Πάντως, το περασμένο Μάιο το Συνταγματικό Δικαστήριο επέτρεψε στον Bildu (που θεωρούνταν το δεξί χέρι της ETA) να λάβει μέρος στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές όπου κέρδισε πολλούς δήμους και των αστικών κέντρων (παραδείγματος χάριν, Σαν Σεβαστή?η). Όπως βλέπετε, η Ισπανία δεν είναι μια χωρα που χαρακτηρίζεται από ένα ενωτικό εθνικό ιστό. Τα ισπανικά δεν είναι η μοναδική γλώσσα του κράτους, μιλιούνται και τα καταλανικά, τα βασκικά και το γκαλέγκο, και η γνώση τέτοιων γλωσσών μετράει όταν κάποιος θέλει να συμμετάσχει στους διαγωνισμούς για το Δημόσιο που στην Καταλωνία (περιοχή της Βαρκελώνης) επιφυλάσσονται στους υποψηφιους που ξέρουν Ισπανικά και Καταλανικά, αν δεν ξέρεις τη μια από τις δυο γλώσσες αποκλείεσαι. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό ισχύει για την Χωρα των Βάσκων. Πρέπει να πω ότι η διεξαγωγή των διαγωνισμών γίνεται διαφορετικά από ο,τι στην Ελλάδα όπου υπάρχει ένας μοναδικός φορέας, το ΑΣΕΠ, που τους προκηρύσσει. Εδώ, ανάλογα με τις θέσεις, είναι υπεύθυνα για την πραγματοποίηση τους τα δημοτικά, περιφερειακά και κρατικά όργανα.
Από την ισπανική πρωτεύουσα με αγάπη, Antonio.
Πολλές φορες περιοριζόμουν στην περιγραφή των γεγονότων που από τον Μάιο συγκλόνισαν την ισπανική κοινωνία. Νομίζω, όμως, πως ήρθε η ώρα για την ανάλυση των λόγων που προκάλεσαν αυτήν την διψα για αλλαγή.
Όπως ξέρετε, έχουν ήδη προκηρυχθεί οι πρόωρες εκλογές για την εικοστή Νοεμβρίου. Ένα από τα κυρια αιτήματα του 15 M είναι η ουσιαστική μετατροπή του εκλογικού νομου που δεν εγγυάται τις βασικές δημοκρατικές ελευθερίες του λαου. Το σημερινό σύστημα μοιάζει με αυτό της Ελλάδας όπου κυριαρχεί ο δικομματισμός. Μετά από τον θάνατο του δικτάτορα Francisco Franco (1975) το PSOE (Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) και το PP (Λαϊκό Κόμμα, δεξιά) έχουν μοιραστεί την διακυβέρνηση της χώρας χάριν σε ένα νομο για τον οποιο αποδίδονταν οι βουλευτικές έδρες ανάλογα με τον πληθυσμό της κάθε περιοχής. Έχουμε το εξής παράδοξο: το κόμμα της Ενωμένης Αριστεράς (ΙU) που συμμετέχει στις εκλογές σε εθνική κλίμακα αποσπάει λιγότερες έδρες από την Σύγκλιση και Ένωση (CIU) η το Εθνικιστικό Βασκικό Κόμμα (PNV) που ψηφίζονται μονο στην Καταλωνία και στην Χωρα των Βάσκων, και αυτό γίνεται γιατί στις πυκνοκατοικημένες περιοχές τους έχουν πολλούς ψηφοφόρους και βγάζουν τέτοιο πλεονέκτημα ως προς την βουλευτική αντιπροσώπευση. Τον περασμένο Ιανουάριο το PSOE και το PP ενέκριναν μια τροπολογία στον εκλογικό νομο: τα κόμματα που δεν έχουν βουλευτές και δεν παρουσιάστηκαν στις τελευταίες εθνικές εκλογές πρέπει να συγκεντρώσουν υπογραφές ανάλογα με το 0.1% του πληθυσμού που έχει δικαίωμα ψήφου στις περιοχές που θέλουν να πάρουν μέρος στον εκλογική αναμέτρηση. Πρόκειται, βεβαια, για μια απάτη, που έχει σαν στόχο την διαιώνιση του δικομματισμού. Θέλω να αναφέρω και τον νομο περί των πολιτικών κομματων που ψηφίστηκε στις 27 Ιουνίου 2002 με τον σκοπό να βαλθούν εκτος νομου τα πολιτικά σχήματα σχετιζόμενα με την ETA (την τρομοκρατική οργάνωση που στοχεύει στην ανεξαρτοποίηση της Χώρας των Βάσκων από το υπόλοιπο Ισπανικό κράτος). Πάντως, το περασμένο Μάιο το Συνταγματικό Δικαστήριο επέτρεψε στον Bildu (που θεωρούνταν το δεξί χέρι της ETA) να λάβει μέρος στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές όπου κέρδισε πολλούς δήμους και των αστικών κέντρων (παραδείγματος χάριν, Σαν Σεβαστή?η). Όπως βλέπετε, η Ισπανία δεν είναι μια χωρα που χαρακτηρίζεται από ένα ενωτικό εθνικό ιστό. Τα ισπανικά δεν είναι η μοναδική γλώσσα του κράτους, μιλιούνται και τα καταλανικά, τα βασκικά και το γκαλέγκο, και η γνώση τέτοιων γλωσσών μετράει όταν κάποιος θέλει να συμμετάσχει στους διαγωνισμούς για το Δημόσιο που στην Καταλωνία (περιοχή της Βαρκελώνης) επιφυλάσσονται στους υποψηφιους που ξέρουν Ισπανικά και Καταλανικά, αν δεν ξέρεις τη μια από τις δυο γλώσσες αποκλείεσαι. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό ισχύει για την Χωρα των Βάσκων. Πρέπει να πω ότι η διεξαγωγή των διαγωνισμών γίνεται διαφορετικά από ο,τι στην Ελλάδα όπου υπάρχει ένας μοναδικός φορέας, το ΑΣΕΠ, που τους προκηρύσσει. Εδώ, ανάλογα με τις θέσεις, είναι υπεύθυνα για την πραγματοποίηση τους τα δημοτικά, περιφερειακά και κρατικά όργανα.
Από την ισπανική πρωτεύουσα με αγάπη, Antonio.
Tuesday, August 23, 2011
Από το Ξυλόκαστρο
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ
Από το Μάιο του 2010 βιώνουμε στην πατρίδα μας πρωτόγνωρες καταστάσεις. Εδώ μας οδήγησαν όλες ανεξαιρέτως οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν τη χώρα μέχρι σήμερα και η οικονομική ολιγαρχία του τόπου με προεξάρχουσα φυσικά την κυβέρνηση Παπανδρέου που αφού αυτονομιμοποιήθηκε στις εκλογές του 2009 υφαρπάζοντας την ψήφο του ελληνικού λαού με τερατώδη ψεύδη, επέβαλε στη χώρα ένα ιδιότυπο κατοχικό καθεστώς προσκαλώντας τους θεσμοποιημένους μηχανισμούς των διεθνών δανειστών – παλαιότερους και νεόκοπους (Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ., Ε.Ε.) να εμπλακούν ευθέως σε ένα δικτατορικό σύστημα διακυβέρνησης με κοινοβουλευτικό μανδύα με σκοπό την αποκλειστική διασφάλιση των συμφερόντων τους. Αξιοποίησαν γι’ αυτό όλους τους διαθέσιμους μηχανισμούς χρηματιστικής κερδοσκοπίας και τα μέσα μαζικής προπαγάνδας για να κατασκευάσουν την αναγκαιότητα αυτή μέσα στη δίνη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής και δημοσιονομικής κρίσης που διόγκωσε απότομα τα δημοσιονομικά ελλείμματα και παρόξυνε το ελληνικό πρόβλημα χρέους.
Με άλλοθι και μοχλό το κρατικό χρέος της χώρας – η χρηματοπίστωση αποτελεί τη νέα μορφή πολέμου - για το οποίο ευθύνονται οι ίδιοι αυτοί παράγοντες, αφού με τους υπέρογκους, υπερτιμημένους και άχρηστους ακόμη πολεμικούς και λοιπούς εξοπλισμούς που επέβαλαν, τις αλόγιστες ιδιωτικοποιήσεις για μαύρες τρύπες των κρατικών προϋπολογισμών, τις προκλητικές φοροελαφρύνσεις και παροχές στο μεγάλο κυρίως, ξένο και εγχώριο κεφάλαιο και μάλιστα στο χρηματιστικό και τραπεζικό, τα μεγαλεπήβολα και υπερκοστολογημένα έργα, τα τοκογλυφικά επιτόκια σε μια τροχιά συνεχούς αυτοτροφοδότησης του χρέους, τους ευρωπαϊκούς νομισματικούς καταναγκασμούς και το πολιτικό – οικονομικό σύστημα διαφθοράς που τα συνόδεψε, το οποίο διαμόρφωσαν σε δυσθεώρητα ύψη ώστε να καταστεί αδύνατο να αποπληρωθεί επιχειρούν:
1) να λεηλατήσουν ξεδιάντροπα όλο τον εναπομένοντα δημόσιο πλούτο, τις ζωτικές επιχειρήσεις υπό κρατικό έλεγχο, τα δημόσια αγαθά, τις υποδομές και τις πλουτοπαραγωγικές – ανεκμετάλλευτες και μη - πηγές της χώρας, μετατρέποντάς τη σε ένα προτεκτοράτο του διεθνούς κεφαλαίου με την υπονόμευση μάλιστα της εδαφικής ακεραιότητας και του ενιαίου της επικράτειας
2) να εξαθλιώσουν τον ελληνικό λαό και τους εργαζόμενους, μισθωτούς, συνταξιούχους, ανέργους, αυτοαπασχολούμενους, μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες, με την άγρια φορολόγηση, τις ατέρμονες αναγκαστικές περικοπές εισοδημάτων, τη βίαιη συρρίκνωση της εσωτερικής αγοράς, την περαιτέρω αποδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού και την τεράστια διόγκωση της ανεργίας με τη δημιουργία σκόπιμης βαθειάς ύφεσης με στόχο να μεταβληθεί σε μετανάστη χωρίς περιουσιακά ή άλλα δικαιώματα στον τόπο του
με την επιβολή παράνομων, αντισυνταγματικών και πέραν κάθε έννοιας δικαίου μέτρων που νομιμοποιούνται μέσω ενός κατ’ επίφαση κοινοβουλίου, με καινοφανείς ιστορικά και παγκοσμίως τρόπους – μνημόνια, δανειστικές συμβάσεις κλπ.
Αποτελεί χρέος μας απέναντι στα παιδιά μας και τις επερχόμενες γενιές, αλλά και απέναντι στους προγόνους μας που αγωνίστηκαν για τη δημιουργία αυτού του κράτους και ως πράξη μεταμέλειας στον πολυετή εφησυχασμό μας και την εκχώρηση των δικαιωμάτων μας με αντίτιμο μια επίπλαστη με ημερομηνία λήξεως ευμάρεια όπως αποδεικνύεται, να μην επιτρέψουμε την υλοποίηση αυτών των επαίσχυντων σχεδίων ενάντια στην ύπαρξή μας και το μέλλον μας. Η ολοκληρωτική αποσάρθρωση του κοινωνικού ιστού που όπως φαίνεται αποτελεί ένα τρελό όνειρο της αδηφάγου άρχουσας ελληνικής τάξης που δημιουργήθηκε με το δωσιλογισμό και το μαυραγοριτισμό στην κατοχή, ανδρώθηκε μεταπολεμικά με το ξεκοκάλισμα διαφόρων σχεδίων και πακέτων ανοικοδόμησης – αμερικανικής και ευρωπαϊκής προέλευσης, την καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, αφού υφάρπαξε και τις πολύχρονες αποταμιεύσεις του λαού με το στημένο χρηματιστηριακό παιχνίδι, προχωρώντας και στην περαιτέρω αποπτώχευσή του με την ένταξη στο ευρώ, για να τον υπερχρεώσει στις τράπεζες, παραδίδει τώρα και τα κλειδιά της πατρίδας με αντίτιμο τη συμμετοχή της ως διεθνές κεφάλαιο στην απόλυτη εκμετάλλευση τόσο αυτού όσο και των πλουτοπαραγωγικών πηγών αντί πινακίου φακής.
Για να το πράξουμε αυτό αποτελεσματικά θα πρέπει να αγωνιστούμε με στόχους:
1. Τη ανατροπή της παρούσας κυβέρνησης και όλου του σάπιου πολιτικού συστήματος και την ακύρωση όλων των συμφωνιών δανειακής σύμβασης, μνημονίων και επακόλουθων αντισυνταγματικών νόμων που έχει ή και εφεξής θα επιβάλει καταναγκαστικά σε βάρος του ελληνικού λαού και της χώρας το σημερινό καθεστώς και την επιστροφή στον ελληνικό λαό του δημόσιου πλούτου (επιχειρήσεων, υποδομών, δημόσιων αγαθών, εδαφών, υπεδάφους, εναέριων και υποθαλάσσιων χώρων και δικαιωμάτων επ’ αυτών) που θα έχει τυχόν εν τω μεταξύ με οποιοδήποτε τρόπο εκχωρηθεί – λεηλατηθεί χωρίς κανένα αντίτιμο.
2. Τη μη αναγνώριση του ελληνικού δημόσιου χρέους βάσει και των ισχυόντων κανόνων του διεθνούς δικαίου και της σχετικής νομολογίας και την άρνηση της αποπληρωμής του με την άμεση παύση πληρωμών των ξένων δανειστών, παράλληλα με τη διεκδίκηση των οφειλομένων αποζημιώσεων για τις καταστροφές που προκάλεσαν στη διάρκεια της κατοχής της χώρας μας το 1941 – 1944 και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου εντόκως από τη γερμανική κυβέρνηση. Αυτό συνεπάγεται την έξοδο από τη ζώνη του ευρώ και την αποδέσμευση από τους μηχανισμούς της Ε.Ε, με τη διαμόρφωση ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής προς όφελος των εργαζομένων και της παραγωγικής αναδιάρθρωσης της χώρας.
3. Την εθνικοποίηση με κοινωνικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και την επανεθνικοποίηση όλων των στρατηγικής σημασίας πρώην ΔΕΚΟ, την παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας σε μια διαφορετική κατεύθυνση για την κάλυψη των αναγκών μας, την πλήρη ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας, την πραγματικά δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις ώστε να καλύπτουν τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, τη δίκαιη αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος ώστε ο καθένας να συμβάλει ανάλογα με τις πραγματικές του δυνατότητες στα βάρη, την αναδιανομή του εισοδήματος και του πλούτου υπέρ των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων και την ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων με ανατροπή όλων των πρόσφατων καταστροφικών παρεμβάσεων, τη ριζοσπαστική αντιμετώπιση του ζητήματος των υπερχρεωμένων νοικοκυριών με την εφαρμογή μια σύγχρονης σεισάχθειας καθολικής ισχύος.
5. Την κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και την ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας με την αναθεώρηση των διεθνών μας σχέσεων και συνεργασίες με τις άλλες χώρες σε πολυμερή βάση, την κατοχύρωση Α.Ο.Ζ. το άνοιγμα του φακέλου της Κύπρου, τη ριζική αλλαγή του Συντάγματος σε προοδευτική κατεύθυνση μέσα από συντακτική εθνοσυνέλευση και την εγκαθίδρυση πραγματικής, ουσιαστικής δημοκρατίας για όλους τους πολίτες, με τη άμεση συμμετοχή τους στη λήψη των αποφάσεων και το ριζικό εκδημοκρατισμό των ενόπλων δυνάμεων, των σωμάτων ασφαλείας και της δημόσιας διοίκησης.
4. Την παραπομπή σε δίκη όλων των πολιτικών, πολιτειακών και ανώτατων κρατικών λειτουργών και παραγόντων που έχουν με οποιαδήποτε πράξη παρανομήσει και προδώσει τον ελληνικό λαό, το σύνταγμα και την πατρίδα, χωρίς καμία εκδικητική διάθεση, αλλά με την απαίτηση επιστροφής των περιουσιακών στοιχείων που αποδειχθεί ότι αποκτήθηκαν με τέτοιους τρόπους και την παραπομπή για εσχάτη προδοσία σε όσους ψήφισαν τα μνημόνια και τα επαχθή μέτρα υπέρ των δανειστών και κατά του λαού.
Οι στόχοι αυτοί αποτελούν τις δεσμεύσεις που κατακτήθηκαν από την εμφάνιση του λαού στο προσκήνιο των πλατειών όλης της χώρας που αποφάσισε να ξεφύγει από την παραλυτική και αδιέξοδη αδράνεια για να πάρει τις τύχες του στα χέρια του και να διαψεύσει εμπράκτως όσα εφιαλτικά του προετοιμάζουν και από το σημείο αυτό θα πρέπει να συνεχίσουμε την οργανωμένη και στοχευμένη παρουσία και παρέμβασή του κινήματός μας σε δικτύωση ανάλογων κινήσεων σε όλη τη χώρα, που θα κατορθώσει να επιβάλει αυτή την άλλη προοπτική για την αναγέννηση των οικονομικών δομών της χώρας, της κυριαρχίας του λαού και της ουσιαστικής δημοκρατίας μέσα από τη δημιουργία ενός ευρύτατου μετώπου πολιτών, πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, παράλληλα με τη διαμόρφωση μηχανισμών αλληλεγγύης και αυτοπροστασίας για την αποτελεσματική αντίστασή μας απέναντι στα εξοντωτικά μέτρα και την ανατροπή του σημερινού συσχετισμού δυνάμεων μέχρι την τελική κατάκτηση της εξουσίας από τον ίδιο τον ελληνικό λαό.
ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΤΗΘΟΥΜΕ ΑΝ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ
Από το Μάιο του 2010 βιώνουμε στην πατρίδα μας πρωτόγνωρες καταστάσεις. Εδώ μας οδήγησαν όλες ανεξαιρέτως οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν τη χώρα μέχρι σήμερα και η οικονομική ολιγαρχία του τόπου με προεξάρχουσα φυσικά την κυβέρνηση Παπανδρέου που αφού αυτονομιμοποιήθηκε στις εκλογές του 2009 υφαρπάζοντας την ψήφο του ελληνικού λαού με τερατώδη ψεύδη, επέβαλε στη χώρα ένα ιδιότυπο κατοχικό καθεστώς προσκαλώντας τους θεσμοποιημένους μηχανισμούς των διεθνών δανειστών – παλαιότερους και νεόκοπους (Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ., Ε.Ε.) να εμπλακούν ευθέως σε ένα δικτατορικό σύστημα διακυβέρνησης με κοινοβουλευτικό μανδύα με σκοπό την αποκλειστική διασφάλιση των συμφερόντων τους. Αξιοποίησαν γι’ αυτό όλους τους διαθέσιμους μηχανισμούς χρηματιστικής κερδοσκοπίας και τα μέσα μαζικής προπαγάνδας για να κατασκευάσουν την αναγκαιότητα αυτή μέσα στη δίνη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής και δημοσιονομικής κρίσης που διόγκωσε απότομα τα δημοσιονομικά ελλείμματα και παρόξυνε το ελληνικό πρόβλημα χρέους.
Με άλλοθι και μοχλό το κρατικό χρέος της χώρας – η χρηματοπίστωση αποτελεί τη νέα μορφή πολέμου - για το οποίο ευθύνονται οι ίδιοι αυτοί παράγοντες, αφού με τους υπέρογκους, υπερτιμημένους και άχρηστους ακόμη πολεμικούς και λοιπούς εξοπλισμούς που επέβαλαν, τις αλόγιστες ιδιωτικοποιήσεις για μαύρες τρύπες των κρατικών προϋπολογισμών, τις προκλητικές φοροελαφρύνσεις και παροχές στο μεγάλο κυρίως, ξένο και εγχώριο κεφάλαιο και μάλιστα στο χρηματιστικό και τραπεζικό, τα μεγαλεπήβολα και υπερκοστολογημένα έργα, τα τοκογλυφικά επιτόκια σε μια τροχιά συνεχούς αυτοτροφοδότησης του χρέους, τους ευρωπαϊκούς νομισματικούς καταναγκασμούς και το πολιτικό – οικονομικό σύστημα διαφθοράς που τα συνόδεψε, το οποίο διαμόρφωσαν σε δυσθεώρητα ύψη ώστε να καταστεί αδύνατο να αποπληρωθεί επιχειρούν:
1) να λεηλατήσουν ξεδιάντροπα όλο τον εναπομένοντα δημόσιο πλούτο, τις ζωτικές επιχειρήσεις υπό κρατικό έλεγχο, τα δημόσια αγαθά, τις υποδομές και τις πλουτοπαραγωγικές – ανεκμετάλλευτες και μη - πηγές της χώρας, μετατρέποντάς τη σε ένα προτεκτοράτο του διεθνούς κεφαλαίου με την υπονόμευση μάλιστα της εδαφικής ακεραιότητας και του ενιαίου της επικράτειας
2) να εξαθλιώσουν τον ελληνικό λαό και τους εργαζόμενους, μισθωτούς, συνταξιούχους, ανέργους, αυτοαπασχολούμενους, μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες, με την άγρια φορολόγηση, τις ατέρμονες αναγκαστικές περικοπές εισοδημάτων, τη βίαιη συρρίκνωση της εσωτερικής αγοράς, την περαιτέρω αποδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού και την τεράστια διόγκωση της ανεργίας με τη δημιουργία σκόπιμης βαθειάς ύφεσης με στόχο να μεταβληθεί σε μετανάστη χωρίς περιουσιακά ή άλλα δικαιώματα στον τόπο του
με την επιβολή παράνομων, αντισυνταγματικών και πέραν κάθε έννοιας δικαίου μέτρων που νομιμοποιούνται μέσω ενός κατ’ επίφαση κοινοβουλίου, με καινοφανείς ιστορικά και παγκοσμίως τρόπους – μνημόνια, δανειστικές συμβάσεις κλπ.
Αποτελεί χρέος μας απέναντι στα παιδιά μας και τις επερχόμενες γενιές, αλλά και απέναντι στους προγόνους μας που αγωνίστηκαν για τη δημιουργία αυτού του κράτους και ως πράξη μεταμέλειας στον πολυετή εφησυχασμό μας και την εκχώρηση των δικαιωμάτων μας με αντίτιμο μια επίπλαστη με ημερομηνία λήξεως ευμάρεια όπως αποδεικνύεται, να μην επιτρέψουμε την υλοποίηση αυτών των επαίσχυντων σχεδίων ενάντια στην ύπαρξή μας και το μέλλον μας. Η ολοκληρωτική αποσάρθρωση του κοινωνικού ιστού που όπως φαίνεται αποτελεί ένα τρελό όνειρο της αδηφάγου άρχουσας ελληνικής τάξης που δημιουργήθηκε με το δωσιλογισμό και το μαυραγοριτισμό στην κατοχή, ανδρώθηκε μεταπολεμικά με το ξεκοκάλισμα διαφόρων σχεδίων και πακέτων ανοικοδόμησης – αμερικανικής και ευρωπαϊκής προέλευσης, την καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, αφού υφάρπαξε και τις πολύχρονες αποταμιεύσεις του λαού με το στημένο χρηματιστηριακό παιχνίδι, προχωρώντας και στην περαιτέρω αποπτώχευσή του με την ένταξη στο ευρώ, για να τον υπερχρεώσει στις τράπεζες, παραδίδει τώρα και τα κλειδιά της πατρίδας με αντίτιμο τη συμμετοχή της ως διεθνές κεφάλαιο στην απόλυτη εκμετάλλευση τόσο αυτού όσο και των πλουτοπαραγωγικών πηγών αντί πινακίου φακής.
Για να το πράξουμε αυτό αποτελεσματικά θα πρέπει να αγωνιστούμε με στόχους:
1. Τη ανατροπή της παρούσας κυβέρνησης και όλου του σάπιου πολιτικού συστήματος και την ακύρωση όλων των συμφωνιών δανειακής σύμβασης, μνημονίων και επακόλουθων αντισυνταγματικών νόμων που έχει ή και εφεξής θα επιβάλει καταναγκαστικά σε βάρος του ελληνικού λαού και της χώρας το σημερινό καθεστώς και την επιστροφή στον ελληνικό λαό του δημόσιου πλούτου (επιχειρήσεων, υποδομών, δημόσιων αγαθών, εδαφών, υπεδάφους, εναέριων και υποθαλάσσιων χώρων και δικαιωμάτων επ’ αυτών) που θα έχει τυχόν εν τω μεταξύ με οποιοδήποτε τρόπο εκχωρηθεί – λεηλατηθεί χωρίς κανένα αντίτιμο.
2. Τη μη αναγνώριση του ελληνικού δημόσιου χρέους βάσει και των ισχυόντων κανόνων του διεθνούς δικαίου και της σχετικής νομολογίας και την άρνηση της αποπληρωμής του με την άμεση παύση πληρωμών των ξένων δανειστών, παράλληλα με τη διεκδίκηση των οφειλομένων αποζημιώσεων για τις καταστροφές που προκάλεσαν στη διάρκεια της κατοχής της χώρας μας το 1941 – 1944 και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου εντόκως από τη γερμανική κυβέρνηση. Αυτό συνεπάγεται την έξοδο από τη ζώνη του ευρώ και την αποδέσμευση από τους μηχανισμούς της Ε.Ε, με τη διαμόρφωση ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής προς όφελος των εργαζομένων και της παραγωγικής αναδιάρθρωσης της χώρας.
3. Την εθνικοποίηση με κοινωνικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και την επανεθνικοποίηση όλων των στρατηγικής σημασίας πρώην ΔΕΚΟ, την παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας σε μια διαφορετική κατεύθυνση για την κάλυψη των αναγκών μας, την πλήρη ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας, την πραγματικά δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις ώστε να καλύπτουν τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, τη δίκαιη αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος ώστε ο καθένας να συμβάλει ανάλογα με τις πραγματικές του δυνατότητες στα βάρη, την αναδιανομή του εισοδήματος και του πλούτου υπέρ των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων και την ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων με ανατροπή όλων των πρόσφατων καταστροφικών παρεμβάσεων, τη ριζοσπαστική αντιμετώπιση του ζητήματος των υπερχρεωμένων νοικοκυριών με την εφαρμογή μια σύγχρονης σεισάχθειας καθολικής ισχύος.
5. Την κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και την ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας με την αναθεώρηση των διεθνών μας σχέσεων και συνεργασίες με τις άλλες χώρες σε πολυμερή βάση, την κατοχύρωση Α.Ο.Ζ. το άνοιγμα του φακέλου της Κύπρου, τη ριζική αλλαγή του Συντάγματος σε προοδευτική κατεύθυνση μέσα από συντακτική εθνοσυνέλευση και την εγκαθίδρυση πραγματικής, ουσιαστικής δημοκρατίας για όλους τους πολίτες, με τη άμεση συμμετοχή τους στη λήψη των αποφάσεων και το ριζικό εκδημοκρατισμό των ενόπλων δυνάμεων, των σωμάτων ασφαλείας και της δημόσιας διοίκησης.
4. Την παραπομπή σε δίκη όλων των πολιτικών, πολιτειακών και ανώτατων κρατικών λειτουργών και παραγόντων που έχουν με οποιαδήποτε πράξη παρανομήσει και προδώσει τον ελληνικό λαό, το σύνταγμα και την πατρίδα, χωρίς καμία εκδικητική διάθεση, αλλά με την απαίτηση επιστροφής των περιουσιακών στοιχείων που αποδειχθεί ότι αποκτήθηκαν με τέτοιους τρόπους και την παραπομπή για εσχάτη προδοσία σε όσους ψήφισαν τα μνημόνια και τα επαχθή μέτρα υπέρ των δανειστών και κατά του λαού.
Οι στόχοι αυτοί αποτελούν τις δεσμεύσεις που κατακτήθηκαν από την εμφάνιση του λαού στο προσκήνιο των πλατειών όλης της χώρας που αποφάσισε να ξεφύγει από την παραλυτική και αδιέξοδη αδράνεια για να πάρει τις τύχες του στα χέρια του και να διαψεύσει εμπράκτως όσα εφιαλτικά του προετοιμάζουν και από το σημείο αυτό θα πρέπει να συνεχίσουμε την οργανωμένη και στοχευμένη παρουσία και παρέμβασή του κινήματός μας σε δικτύωση ανάλογων κινήσεων σε όλη τη χώρα, που θα κατορθώσει να επιβάλει αυτή την άλλη προοπτική για την αναγέννηση των οικονομικών δομών της χώρας, της κυριαρχίας του λαού και της ουσιαστικής δημοκρατίας μέσα από τη δημιουργία ενός ευρύτατου μετώπου πολιτών, πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, παράλληλα με τη διαμόρφωση μηχανισμών αλληλεγγύης και αυτοπροστασίας για την αποτελεσματική αντίστασή μας απέναντι στα εξοντωτικά μέτρα και την ανατροπή του σημερινού συσχετισμού δυνάμεων μέχρι την τελική κατάκτηση της εξουσίας από τον ίδιο τον ελληνικό λαό.
ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΤΗΘΟΥΜΕ ΑΝ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ
Middle East peace -- the real story
Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι καθολικά, κι άμα δεν καταλαβαίνεις την φράση λόγω πολιτικής μυωπίας, ζήσε τυφλός! Αν πάλι την καταλαβαίνεις, πήγαινε να υπογράψεις, μπας και κουνηθεί ο ΟΗΕ...
Monday, August 22, 2011
Αφορισμός
Έναν Αριστερό, άμα σπάσεις τα νεύρα σου να συζητάς μαζί του, μπορεί και να τον καταφέρεις να δει πως είναι μέρος της κοινωνίας. Όταν μαζεύονται πολλοί όμως, έχασες φίλε... Γίνονται αυτόματα το τέρας με τα πολλά ποδάρια, που λέγεται Πρωτοπορία!
Λέει η Ναόμι...
στο πρωτότυπο εδώ και σε μετάφραση εδώ. Κλοπιποστάρω την μετάφραση του Κώστα Γούση:
Συνεχίζω να ακούω παραλληλισμούς ανάμεσα στις ταραχές του Λονδίνου και άλλων Ευρωπαϊκών πόλεων - τις σπασμένες βιτρίνες στην Αθήνα ή τα καμένα αυτοκίνητα στο Παρίσι. Και υπάρχουν ομοιότητες, αυτό είναι σίγουρο: μια σπίθα που την ανάβει η αστυνομική βία, μια γενιά που νιώθει παραμελημένη.
Ναι αλλά αυτά τα γεγονότα σημαδεύτηκαν από τις μαζικές καταστροφές ∙ οι λεηλασίες ήταν ήσσονος σημασίας. Υπήρξαν άλλωστε τα τελευταία χρόνια κι άλλες μαζικές λεηλασίες, και μάλλον πρέπει να μιλήσουμε και γι' αυτές. Υπήρξε η Βαγδάτη αμέσως μετά την εισβολή των ΗΠΑ - ένα παραλήρημα εμπρησμών και λεηλασίας που ερήμωσε βιβλιοθήκες και μουσεία. Τότε χτυπήθηκαν επίσης τα εργοστάσια. Το 2004 επισκέφθηκα ένα εργοστάσιο που κάποτε έφτιαχνε ψυγεία. Οι εργάτες του αφού είχαν αφαιρέσει καθετί που είχε αξία, μετά το έκαψαν ολοσχερώς, σε σημείο που η αποθήκη του εργοστασίου να μοιάζει με γλυπτό από λιωμένο μέταλλο.
Τότε όμως το γεγονός καλύφθηκε στην τρέχουσα ειδησεογραφία ως μια άκρως πολιτική πράξη. Είπαν ότι αυτά γίνονται όταν ένα καθεστώς δεν έχει καμιά νομιμοποίηση στα μάτια του κόσμου. Αφότου παρακολουθούσαν για τόσο καιρό το Σαντάμ και τους γιους του να κάνουν ό,τι θέλουν με όποιον θέλουν, πολλοί καθημερινοί Ιρακινοί ένιωσαν ότι είχαν το δικαίωμα να πάρουν και μερικά πράγματα για τους εαυτούς τους. Αλλά το Λονδίνο δεν είναι Βαγδάτη και ο Βρετανός Πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δεν είναι Σαντάμ, οπότε σίγουρα δεν υπάρχει τίποτε να μάθουμε απ' αυτή την υπόθεση.
Τί λέτε να εξετάσουμε ένα παράδειγμα από μια δημοκρατία; Αργεντινή ας πούμε γύρω στο 2001. Η οικονομία σε ελεύθερη πτώση και χιλιάδες άνθρωποι να ζουν σε σκληρές γειτονιές που ήταν βιομηχανικές ζώνες με ευημερία πριν τη νεοφιλελεύθερη περίοδο και την εισβολή των πολυεθνικών σούπερ - καταστημάτων. Ο κόσμος βγήκε τότε έξω και γέμιζε καροτσάκια με αγαθά που δε μπορούσε πλέον το πορτοφόλι του να τα σηκώσει - ρούχα, ηλεκτρονικά είδη, κρέας. Η κυβέρνηση κήρυξε τη χώρα σε «κατάσταση πολιορκίας» για να αποκαταστήσει την τάξη ∙ αυτό δεν άρεσε στον κόσμο ο οποίος και ανέτρεψε την κυβέρνηση.
Οι μαζικές λεηλασίες της Αργεντινής ονομάστηκαν El Saqueo - η λεηλασία. Αυτό είχε ιδιαίτερη πολιτική σημασία γιατί με αυτόν ακριβώς τον όρο περιγράφονταν ως τότε οι ενέργειες των ελίτ που πούλησαν τα εθνικά περιουσιακά στοιχεία της χώρας με ολοφάνερα διεφθαρμένες συμφωνίες ιδιωτικοποίησης, κρύβοντας λεφτά σε οφ σορ (offshore) εταιρίες και μετά δίνοντας το λογαριασμό στον κόσμο με ακραία πακέτα λιτότητας. Οι Αργεντινοί κατάλαβαν ότι οι λεηλασίες των εμπορικών κέντρων δε θα είχαν συμβεί αν δεν είχε προηγηθεί η μεγαλύτερη λεηλασία της οικονομίας και ότι οι πραγματικοί γκάνγκστερ ήταν και οι υπεύθυνοι για την κατάσταση.
Αλλά η Αγγλία δεν είναι Λατινική Αμερική, και οι ταραχές της δεν είναι πολιτικές, ή έτσι συνεχίζουμε να ακούμε. Έχουν να κάνουν λέει με την ανομία και με τους νεαρούς που εκμεταλλεύονται μια κατάσταση για να αρπάξουν οτιδήποτε δεν είναι δικό τους. Και η βρετανική κοινωνία, μας λέει ο Κάμερον, απεχθάνεται αυτού του είδους τη συμπεριφορά.
Αυτά λέγονται λοιπόν με κάθε σοβαρότητα. Λες και η μαζική πρακτική της διάσωσης των τραπεζών δεν είχε λάβει ποτέ χώρα, ακολουθούμενη μάλιστα από προκλητικά νέα ανώτατα μπόνους. Κι έπειτα να ακολουθούν οι έκτακτες συναντήσεις των G-8 και G-20, όπου οι ηγέτες αποφάσισαν συλλογικά να μην κάνουν τίποτε για να τιμωρήσουν τους τραπεζίτες για αυτή την κατάσταση ή έστω να πάρουν κάποια σοβαρή πρωτοβουλία για να αποτρέψουν πιθανή επανάληψη αντίστοιχης κρίσης στο μέλλον. Αντίθετα, επέστρεψαν όλοι στα σπίτια τους κι ο καθένας στη χώρα του επέβαλλε θυσίες σ' αυτούς που ήταν πιο ευάλωτοι. Το έκαναν απολύοντας δημοσίους υπαλλήλους, χρησιμοποιώντας τους εκπαιδευτικούς σαν αποδιοπομπαίους τράγους, κλείνοντας βιβλιοθήκες, ανεβάζοντας τα δίδακτρα, προωθώντας γρήγορες ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, μειώνοντας τις συντάξεις κ.ο.κ - φτιάξτε το κοκτέιλ ανάλογα με τη χώρα στην οποία βρίσκεστε. Και ποιοί βγήκαν στην τηλεόραση κάνοντας μαθήματα για την ανάγκη να τελειώνουμε επιτέλους με αυτά τα «προνόμια»; Μα φυσικά, οι τραπεζίτες και οι μάνατζερ των κερδοσκοπικών αμοιβαίων κεφαλαίων (hedge funds).
Αυτή είναι η παγκόσμια λεηλασία, η στιγμή της μεγάλης αρπαγής. Υποκινούμενη από μια παθολογική αίσθηση του δικαιώματος στη λεηλασία, όλα έγιναν με τα φώτα αναμμένα, λες και δεν υπήρχε τίποτε να κρύψουν. Υπάρχουν βέβαια κάποιοι ενοχλητικοί φόβοι. Στις αρχές του Ιούλη, η Γουόλ Στριτ Τζέρναλ, αναφέρθηκε σε μια σχετική δημοσκόπηση, σύμφωνα με την οποία το 94% των εκατομμυριούχων φοβούνται τη «βία των δρόμων». Εκ των πραγμάτων προκύπτει ότι ήταν ένας λογικός φόβος.
Βέβαια, οι ταραχές στο Λονδίνο δεν ήταν πολιτική διαμαρτυρία. Αλλά οι άνθρωποι που λήστευαν τη νύχτα είναι απολύτως βέβαιο ότι γνώριζαν πολύ καλά ότι οι ελίτ διέπρατταν τη δικιά τους ληστεία κατά τη διάρκεια της μέρας. Η λεηλασία είναι μεταδοτική.
Οι Συντηρητικοί έχουν δίκιο όταν λένε ότι οι ταραχές δε σχετίζονται με τις περικοπές. Σχετίζονται όμως και με το παραπάνω με αυτό που οι περικοπές εκπροσωπούν: τη λογική του αποκλεισμού. Αποκλεισμένος σε μια διευρυνόμενη κατώτερη τάξη με τους πολύ λίγους δρόμους διαφυγής που υπήρχαν μια προηγούμενη περίοδο - μια δουλειά και μια καλή προσιτή εκπαίδευση – να φράζονται κι αυτοί πολύ γρήγορα. Οι περικοπές δίνουν το μήνυμα. Λένε σε ολόκληρα τμήματα της κοινωνίας: είσαι καταδικασμένος να βρίσκεσαι εκεί που είσαι τώρα, όλο και περισσότερο σαν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που διώχνουμε στα όλο και πιο οχυρωμένα σύνορα μας.
Η απάντηση του Ντέιβιντ Κάμερον στις ταραχές ήταν να καταστήσει κυριολεκτικό τον αποκλεισμό: εξώσεις από τις κοινωνικές κατοικίες, απειλές ότι θα κόψει τα μέσα της επικοινωνίας και εξωφρενικές ποινές φυλάκισης (5 μήνες σε μια γυναίκα για ένα κλεμένο σορτσάκι). Το μήνυμα που θέλουν να στείλουν και πάλι το ίδιο: εξαφανιστείτε, και κάντε το και ήσυχα.
Στη «σύνοδο κορυφής της λιτότητας» των G-20 πέρσι στο Τορόντο, οι διαδηλώσεις οδηγήθηκαν σε ταραχές και πολλά αυτοκίνητα της αστυνομίας πυρπολήθηκαν. Δεν ήταν τίποτε βέβαια σε σχέση με τα δεδομένα του Λονδίνου του 2011, αλλά παρόλα αυτά ήταν κάτι που σόκαρε εμάς τους Καναδούς. Η μεγάλη αντιπαράθεση που έγινε τότε ήταν για το γεγονός ότι η κυβέρνηση ξόδεψε 675 εκατομμύρια δολάρια στην «ασφάλεια» της συνόδου κορυφής (χωρίς βέβαια να τα κατάφεραν να σβήσουν τις φωτιές). Την ίδια στιγμή πολλοί από μας είχαμε επισημάνει ότι το νέο ακριβό οπλοστάσιο που είχε αποκτήσει η αστυνομία - αντλίες νερού, ηχητικά κανόνια, δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες - δεν ήταν μόνον για τους διαδηλωτές στους δρόμους. Μακροπρόθεσμα, η χρήση τους θα έγκειται στο να πειθαρχήσουν τους φτωχούς, που στη νέα εποχή της λιτότητας θα έχουν επικίνδυνα λίγα για να χάσουν.
Αυτό είναι που δεν κατάλαβε ο Ντέιβιντ Κάμερον: δε μπορείς να κόβεις από τον προϋπολογισμό τα κονδύλια για την αστυνομία την ίδια στιγμή που περικόπτεις τα πάντα. Γιατί όταν κλέβεις τα πολύ λίγα που έχουν απομείνει στους ανθρώπους, προκειμένου να προστατεύσεις αυτούς που έχουν πολύ περισσότερα απ' όσα αξίζουν, θα πρέπει να περιμένεις την αντίσταση - είτε της οργανωμένης διαμαρτυρίας είτε της αυθόρμητης λεηλασίας.
Και αυτό δεν είναι πολιτική. Είναι φυσική.
Ναόμι Κλάιν 16 Αυγούστου 2011
Συνεχίζω να ακούω παραλληλισμούς ανάμεσα στις ταραχές του Λονδίνου και άλλων Ευρωπαϊκών πόλεων - τις σπασμένες βιτρίνες στην Αθήνα ή τα καμένα αυτοκίνητα στο Παρίσι. Και υπάρχουν ομοιότητες, αυτό είναι σίγουρο: μια σπίθα που την ανάβει η αστυνομική βία, μια γενιά που νιώθει παραμελημένη.
Ναι αλλά αυτά τα γεγονότα σημαδεύτηκαν από τις μαζικές καταστροφές ∙ οι λεηλασίες ήταν ήσσονος σημασίας. Υπήρξαν άλλωστε τα τελευταία χρόνια κι άλλες μαζικές λεηλασίες, και μάλλον πρέπει να μιλήσουμε και γι' αυτές. Υπήρξε η Βαγδάτη αμέσως μετά την εισβολή των ΗΠΑ - ένα παραλήρημα εμπρησμών και λεηλασίας που ερήμωσε βιβλιοθήκες και μουσεία. Τότε χτυπήθηκαν επίσης τα εργοστάσια. Το 2004 επισκέφθηκα ένα εργοστάσιο που κάποτε έφτιαχνε ψυγεία. Οι εργάτες του αφού είχαν αφαιρέσει καθετί που είχε αξία, μετά το έκαψαν ολοσχερώς, σε σημείο που η αποθήκη του εργοστασίου να μοιάζει με γλυπτό από λιωμένο μέταλλο.
Τότε όμως το γεγονός καλύφθηκε στην τρέχουσα ειδησεογραφία ως μια άκρως πολιτική πράξη. Είπαν ότι αυτά γίνονται όταν ένα καθεστώς δεν έχει καμιά νομιμοποίηση στα μάτια του κόσμου. Αφότου παρακολουθούσαν για τόσο καιρό το Σαντάμ και τους γιους του να κάνουν ό,τι θέλουν με όποιον θέλουν, πολλοί καθημερινοί Ιρακινοί ένιωσαν ότι είχαν το δικαίωμα να πάρουν και μερικά πράγματα για τους εαυτούς τους. Αλλά το Λονδίνο δεν είναι Βαγδάτη και ο Βρετανός Πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δεν είναι Σαντάμ, οπότε σίγουρα δεν υπάρχει τίποτε να μάθουμε απ' αυτή την υπόθεση.
Τί λέτε να εξετάσουμε ένα παράδειγμα από μια δημοκρατία; Αργεντινή ας πούμε γύρω στο 2001. Η οικονομία σε ελεύθερη πτώση και χιλιάδες άνθρωποι να ζουν σε σκληρές γειτονιές που ήταν βιομηχανικές ζώνες με ευημερία πριν τη νεοφιλελεύθερη περίοδο και την εισβολή των πολυεθνικών σούπερ - καταστημάτων. Ο κόσμος βγήκε τότε έξω και γέμιζε καροτσάκια με αγαθά που δε μπορούσε πλέον το πορτοφόλι του να τα σηκώσει - ρούχα, ηλεκτρονικά είδη, κρέας. Η κυβέρνηση κήρυξε τη χώρα σε «κατάσταση πολιορκίας» για να αποκαταστήσει την τάξη ∙ αυτό δεν άρεσε στον κόσμο ο οποίος και ανέτρεψε την κυβέρνηση.
Οι μαζικές λεηλασίες της Αργεντινής ονομάστηκαν El Saqueo - η λεηλασία. Αυτό είχε ιδιαίτερη πολιτική σημασία γιατί με αυτόν ακριβώς τον όρο περιγράφονταν ως τότε οι ενέργειες των ελίτ που πούλησαν τα εθνικά περιουσιακά στοιχεία της χώρας με ολοφάνερα διεφθαρμένες συμφωνίες ιδιωτικοποίησης, κρύβοντας λεφτά σε οφ σορ (offshore) εταιρίες και μετά δίνοντας το λογαριασμό στον κόσμο με ακραία πακέτα λιτότητας. Οι Αργεντινοί κατάλαβαν ότι οι λεηλασίες των εμπορικών κέντρων δε θα είχαν συμβεί αν δεν είχε προηγηθεί η μεγαλύτερη λεηλασία της οικονομίας και ότι οι πραγματικοί γκάνγκστερ ήταν και οι υπεύθυνοι για την κατάσταση.
Αλλά η Αγγλία δεν είναι Λατινική Αμερική, και οι ταραχές της δεν είναι πολιτικές, ή έτσι συνεχίζουμε να ακούμε. Έχουν να κάνουν λέει με την ανομία και με τους νεαρούς που εκμεταλλεύονται μια κατάσταση για να αρπάξουν οτιδήποτε δεν είναι δικό τους. Και η βρετανική κοινωνία, μας λέει ο Κάμερον, απεχθάνεται αυτού του είδους τη συμπεριφορά.
Αυτά λέγονται λοιπόν με κάθε σοβαρότητα. Λες και η μαζική πρακτική της διάσωσης των τραπεζών δεν είχε λάβει ποτέ χώρα, ακολουθούμενη μάλιστα από προκλητικά νέα ανώτατα μπόνους. Κι έπειτα να ακολουθούν οι έκτακτες συναντήσεις των G-8 και G-20, όπου οι ηγέτες αποφάσισαν συλλογικά να μην κάνουν τίποτε για να τιμωρήσουν τους τραπεζίτες για αυτή την κατάσταση ή έστω να πάρουν κάποια σοβαρή πρωτοβουλία για να αποτρέψουν πιθανή επανάληψη αντίστοιχης κρίσης στο μέλλον. Αντίθετα, επέστρεψαν όλοι στα σπίτια τους κι ο καθένας στη χώρα του επέβαλλε θυσίες σ' αυτούς που ήταν πιο ευάλωτοι. Το έκαναν απολύοντας δημοσίους υπαλλήλους, χρησιμοποιώντας τους εκπαιδευτικούς σαν αποδιοπομπαίους τράγους, κλείνοντας βιβλιοθήκες, ανεβάζοντας τα δίδακτρα, προωθώντας γρήγορες ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, μειώνοντας τις συντάξεις κ.ο.κ - φτιάξτε το κοκτέιλ ανάλογα με τη χώρα στην οποία βρίσκεστε. Και ποιοί βγήκαν στην τηλεόραση κάνοντας μαθήματα για την ανάγκη να τελειώνουμε επιτέλους με αυτά τα «προνόμια»; Μα φυσικά, οι τραπεζίτες και οι μάνατζερ των κερδοσκοπικών αμοιβαίων κεφαλαίων (hedge funds).
Αυτή είναι η παγκόσμια λεηλασία, η στιγμή της μεγάλης αρπαγής. Υποκινούμενη από μια παθολογική αίσθηση του δικαιώματος στη λεηλασία, όλα έγιναν με τα φώτα αναμμένα, λες και δεν υπήρχε τίποτε να κρύψουν. Υπάρχουν βέβαια κάποιοι ενοχλητικοί φόβοι. Στις αρχές του Ιούλη, η Γουόλ Στριτ Τζέρναλ, αναφέρθηκε σε μια σχετική δημοσκόπηση, σύμφωνα με την οποία το 94% των εκατομμυριούχων φοβούνται τη «βία των δρόμων». Εκ των πραγμάτων προκύπτει ότι ήταν ένας λογικός φόβος.
Βέβαια, οι ταραχές στο Λονδίνο δεν ήταν πολιτική διαμαρτυρία. Αλλά οι άνθρωποι που λήστευαν τη νύχτα είναι απολύτως βέβαιο ότι γνώριζαν πολύ καλά ότι οι ελίτ διέπρατταν τη δικιά τους ληστεία κατά τη διάρκεια της μέρας. Η λεηλασία είναι μεταδοτική.
Οι Συντηρητικοί έχουν δίκιο όταν λένε ότι οι ταραχές δε σχετίζονται με τις περικοπές. Σχετίζονται όμως και με το παραπάνω με αυτό που οι περικοπές εκπροσωπούν: τη λογική του αποκλεισμού. Αποκλεισμένος σε μια διευρυνόμενη κατώτερη τάξη με τους πολύ λίγους δρόμους διαφυγής που υπήρχαν μια προηγούμενη περίοδο - μια δουλειά και μια καλή προσιτή εκπαίδευση – να φράζονται κι αυτοί πολύ γρήγορα. Οι περικοπές δίνουν το μήνυμα. Λένε σε ολόκληρα τμήματα της κοινωνίας: είσαι καταδικασμένος να βρίσκεσαι εκεί που είσαι τώρα, όλο και περισσότερο σαν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που διώχνουμε στα όλο και πιο οχυρωμένα σύνορα μας.
Η απάντηση του Ντέιβιντ Κάμερον στις ταραχές ήταν να καταστήσει κυριολεκτικό τον αποκλεισμό: εξώσεις από τις κοινωνικές κατοικίες, απειλές ότι θα κόψει τα μέσα της επικοινωνίας και εξωφρενικές ποινές φυλάκισης (5 μήνες σε μια γυναίκα για ένα κλεμένο σορτσάκι). Το μήνυμα που θέλουν να στείλουν και πάλι το ίδιο: εξαφανιστείτε, και κάντε το και ήσυχα.
Στη «σύνοδο κορυφής της λιτότητας» των G-20 πέρσι στο Τορόντο, οι διαδηλώσεις οδηγήθηκαν σε ταραχές και πολλά αυτοκίνητα της αστυνομίας πυρπολήθηκαν. Δεν ήταν τίποτε βέβαια σε σχέση με τα δεδομένα του Λονδίνου του 2011, αλλά παρόλα αυτά ήταν κάτι που σόκαρε εμάς τους Καναδούς. Η μεγάλη αντιπαράθεση που έγινε τότε ήταν για το γεγονός ότι η κυβέρνηση ξόδεψε 675 εκατομμύρια δολάρια στην «ασφάλεια» της συνόδου κορυφής (χωρίς βέβαια να τα κατάφεραν να σβήσουν τις φωτιές). Την ίδια στιγμή πολλοί από μας είχαμε επισημάνει ότι το νέο ακριβό οπλοστάσιο που είχε αποκτήσει η αστυνομία - αντλίες νερού, ηχητικά κανόνια, δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες - δεν ήταν μόνον για τους διαδηλωτές στους δρόμους. Μακροπρόθεσμα, η χρήση τους θα έγκειται στο να πειθαρχήσουν τους φτωχούς, που στη νέα εποχή της λιτότητας θα έχουν επικίνδυνα λίγα για να χάσουν.
Αυτό είναι που δεν κατάλαβε ο Ντέιβιντ Κάμερον: δε μπορείς να κόβεις από τον προϋπολογισμό τα κονδύλια για την αστυνομία την ίδια στιγμή που περικόπτεις τα πάντα. Γιατί όταν κλέβεις τα πολύ λίγα που έχουν απομείνει στους ανθρώπους, προκειμένου να προστατεύσεις αυτούς που έχουν πολύ περισσότερα απ' όσα αξίζουν, θα πρέπει να περιμένεις την αντίσταση - είτε της οργανωμένης διαμαρτυρίας είτε της αυθόρμητης λεηλασίας.
Και αυτό δεν είναι πολιτική. Είναι φυσική.
Ναόμι Κλάιν 16 Αυγούστου 2011
Sunday, August 21, 2011
Η Νίκη περπατάει (και) στην Γαλλία
by Niki Dimitriadi on Saturday, 20 August 2011 at 23:48
19 Αυγουστου 2011
Εμπειρίες από την Πορεία για Βρυξέλλες
“Δεν ξέρουμε καλά την γαλλική αστυνομία; Μάλλον η γαλλική αστυνομία δεν ξέρει ακόμα καλά τους Indignados…”
Αν και γενικά ειμαστε μια καταπληκτική ομάδα, υπάρχουν φορές που ανάμεσά μας επικρατεί το χάος και η ασυνενοησία. Έτσι έγινε και εχθες τα μεσάνυχτα, στη γαλλική πόλη Bayonne, όταν άρχισε να βρέχει καταρακτωδώς, κι εμείς δεν είχαμε ακόμα καταφέρει να καταλήξουμε σε καποιο κοινο σχέδιο δράσης. Δεν είχαμε αποφασίσει πως θα κατασκηνώναμε, αν θα στήναμε ή όχι σκηνές παραβιάζοντας τις οδηγίες της αστυνομίας και αν ναι σε πιο σημείο θα τις στήναμε.
Όπως ήταν λοιπον φυσικό, ο καθένας έδρασε αυτοβούλως, κι έτσι καταλήξαμε διασκορπισμένοι σε τέσσερα διαφορετικά σημεία. Κάποιοι κοιμήθηκαν κάτω απο μια γέφυρα, άλλοι σε ένα υπόστεγο εκει κοντά, οι υπόλοιποι μπροστά από την «αγορά», ένα μεγάλο κτήριο στο κέντρο της πόλης, και μία μικρή ομάδα –μέλος της οποίας ήμουν κι εγώ- αποφασίσαμε να στήσουμε σκηνές μπροστά απο το Δημαρχείο.
Εκεί είμασταν λοιπόν, καμια δεκαριά άνθρωποι , τρεις σκηνές και ένας σκύλος. Λες και η βροχή μάς είχε μεταδώσει μια ανεξήγητη αυτοπεποίθηση, διασκεδάζαμε και γιορτάζαμε τη στιγμή σαν να επρόκειτο για μεγάλη επαναστατική κίνηση.
Όπως ήταν επόμενο λοιπον, πριν προλάβει να μας πάρει ο ύπνος, εμφανίστηκε η αστυνομία. Καμια δεκαριά αστυνομικοί, ένστολοι και με πολητικά (όπως το συνηθίζουν στην Γαλλία) μας περικύκλωσαν και μας έκαναν σαφές ότι δεν μπορούσαμε ούτε να κοιμηθούμε ούτε να μείνουμε στην πλατεία. Έπρεπε να φύγουμε.
Εμείς, σαν φρόνιμα παιδιά, κατεβάσαμε τις σκηνές, μαζέψαμε τους υπνόσακους, αλλά πεισματάρικα αρνηθήκαμε να απομακρυνθούμε, επικαλούμενοι το δικαίωμά μας να παρευρισκόμαστε σε δημόσιο χώρο.
Έτσι άρχισε μια μεγάλη «συζήτηση» ανάμεσα στους αγουροξυπνημένους κατασκηνωτές και την γαλλική αστυνομία, με τη βοήθεια του μοναδικού μας διερμηναία και των λίγων σπαστών μας γαλλικών.
-Γιατί δεν μπορούμε να μείνουμε εδώ;
-Διαταγές απο τον ανώτερο...
-Υπάρχει νόμος που να το απαγορεύει;
-Ρωτήστε τον ανώτερο.
-Είναι δικαίωμά μας να είμαστε εδώ! Είναι δικτατορία να επιτρέπεται σε όλους και να διωχνετε ειδικά εμάς.
-Πηγαίνετε να τα πείτε σε άλλο μέρος γιατί αλλιώς θα έχετε προβλήματα.
Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε «Δεν μπορούμε να κοιμόμαστε στην πλατεία; Δεν μπορούμε να στεκόμαστε σ’ αυτή; Έ, λοιπόν, θα βολτάρουμε γύρω-γύρω όπως κάνει ο κόσμος όλη την ημέρα». Αρχίσαμε λοιπόν να περπατάμε πάνω κάτω στην πλατεία, με προσποιητά ανέμελο ύφος, με τους αστυνομκόύς να μας κοιτάνε με αποσβολωμένο ύφος και να μη ξέρουν πως να αντιδράσουν. Μετά από λίγα λεπτα κουραστήκανε, μπήκαν στα αυτοκίνητά τους και φύγανε, αφήνοντάς μας να γιορτάσουμε θριαμβευτικά αυτή τη μικρή νίκη.
Στρώσαμε λοιπόν στο κέντρο της πλατείας και μείναμε μπροστά απο το Δημαρχείο όλο το βράδυ. Τις δύο ώρες που μας έμεναν μέχρι το επόμενο πρωινό συζητήσαμε και κοιμηθήκαμε χαρούμενοι και νιώθοντας θριαμβευτές. Παρ’ όλο που ξυπνήσαμε ξημερώματα στις έξι για να ξεκινήσουμε την πορεία, η καλή διάθεση και η ευθυμία δεν είχαν ακόμα φύγει σε πολλούς από εμάς.
Αυτή ήταν λοιπόν η πρώτη μας επαφή με την γαλλική Αστυνομία. Οι φήμες λένε ότι στο Παρίσι, τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα και η καταστολή πιο σκληρή. Παρ’ όλα αυτά πιστεύω ότι αν εμείς πράττουμε χωρίς φόβο και υπερασπίζουμε τα δικαιώματά μας με κάθε κόστος, τότε σύγουρα στο τέλος θα τα κατακτήσουμε.
19 Αυγουστου 2011
Εμπειρίες από την Πορεία για Βρυξέλλες
“Δεν ξέρουμε καλά την γαλλική αστυνομία; Μάλλον η γαλλική αστυνομία δεν ξέρει ακόμα καλά τους Indignados…”
Αν και γενικά ειμαστε μια καταπληκτική ομάδα, υπάρχουν φορές που ανάμεσά μας επικρατεί το χάος και η ασυνενοησία. Έτσι έγινε και εχθες τα μεσάνυχτα, στη γαλλική πόλη Bayonne, όταν άρχισε να βρέχει καταρακτωδώς, κι εμείς δεν είχαμε ακόμα καταφέρει να καταλήξουμε σε καποιο κοινο σχέδιο δράσης. Δεν είχαμε αποφασίσει πως θα κατασκηνώναμε, αν θα στήναμε ή όχι σκηνές παραβιάζοντας τις οδηγίες της αστυνομίας και αν ναι σε πιο σημείο θα τις στήναμε.
Όπως ήταν λοιπον φυσικό, ο καθένας έδρασε αυτοβούλως, κι έτσι καταλήξαμε διασκορπισμένοι σε τέσσερα διαφορετικά σημεία. Κάποιοι κοιμήθηκαν κάτω απο μια γέφυρα, άλλοι σε ένα υπόστεγο εκει κοντά, οι υπόλοιποι μπροστά από την «αγορά», ένα μεγάλο κτήριο στο κέντρο της πόλης, και μία μικρή ομάδα –μέλος της οποίας ήμουν κι εγώ- αποφασίσαμε να στήσουμε σκηνές μπροστά απο το Δημαρχείο.
Εκεί είμασταν λοιπόν, καμια δεκαριά άνθρωποι , τρεις σκηνές και ένας σκύλος. Λες και η βροχή μάς είχε μεταδώσει μια ανεξήγητη αυτοπεποίθηση, διασκεδάζαμε και γιορτάζαμε τη στιγμή σαν να επρόκειτο για μεγάλη επαναστατική κίνηση.
Όπως ήταν επόμενο λοιπον, πριν προλάβει να μας πάρει ο ύπνος, εμφανίστηκε η αστυνομία. Καμια δεκαριά αστυνομικοί, ένστολοι και με πολητικά (όπως το συνηθίζουν στην Γαλλία) μας περικύκλωσαν και μας έκαναν σαφές ότι δεν μπορούσαμε ούτε να κοιμηθούμε ούτε να μείνουμε στην πλατεία. Έπρεπε να φύγουμε.
Εμείς, σαν φρόνιμα παιδιά, κατεβάσαμε τις σκηνές, μαζέψαμε τους υπνόσακους, αλλά πεισματάρικα αρνηθήκαμε να απομακρυνθούμε, επικαλούμενοι το δικαίωμά μας να παρευρισκόμαστε σε δημόσιο χώρο.
Έτσι άρχισε μια μεγάλη «συζήτηση» ανάμεσα στους αγουροξυπνημένους κατασκηνωτές και την γαλλική αστυνομία, με τη βοήθεια του μοναδικού μας διερμηναία και των λίγων σπαστών μας γαλλικών.
-Γιατί δεν μπορούμε να μείνουμε εδώ;
-Διαταγές απο τον ανώτερο...
-Υπάρχει νόμος που να το απαγορεύει;
-Ρωτήστε τον ανώτερο.
-Είναι δικαίωμά μας να είμαστε εδώ! Είναι δικτατορία να επιτρέπεται σε όλους και να διωχνετε ειδικά εμάς.
-Πηγαίνετε να τα πείτε σε άλλο μέρος γιατί αλλιώς θα έχετε προβλήματα.
Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε «Δεν μπορούμε να κοιμόμαστε στην πλατεία; Δεν μπορούμε να στεκόμαστε σ’ αυτή; Έ, λοιπόν, θα βολτάρουμε γύρω-γύρω όπως κάνει ο κόσμος όλη την ημέρα». Αρχίσαμε λοιπόν να περπατάμε πάνω κάτω στην πλατεία, με προσποιητά ανέμελο ύφος, με τους αστυνομκόύς να μας κοιτάνε με αποσβολωμένο ύφος και να μη ξέρουν πως να αντιδράσουν. Μετά από λίγα λεπτα κουραστήκανε, μπήκαν στα αυτοκίνητά τους και φύγανε, αφήνοντάς μας να γιορτάσουμε θριαμβευτικά αυτή τη μικρή νίκη.
Στρώσαμε λοιπόν στο κέντρο της πλατείας και μείναμε μπροστά απο το Δημαρχείο όλο το βράδυ. Τις δύο ώρες που μας έμεναν μέχρι το επόμενο πρωινό συζητήσαμε και κοιμηθήκαμε χαρούμενοι και νιώθοντας θριαμβευτές. Παρ’ όλο που ξυπνήσαμε ξημερώματα στις έξι για να ξεκινήσουμε την πορεία, η καλή διάθεση και η ευθυμία δεν είχαν ακόμα φύγει σε πολλούς από εμάς.
Αυτή ήταν λοιπόν η πρώτη μας επαφή με την γαλλική Αστυνομία. Οι φήμες λένε ότι στο Παρίσι, τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα και η καταστολή πιο σκληρή. Παρ’ όλα αυτά πιστεύω ότι αν εμείς πράττουμε χωρίς φόβο και υπερασπίζουμε τα δικαιώματά μας με κάθε κόστος, τότε σύγουρα στο τέλος θα τα κατακτήσουμε.
Saturday, August 20, 2011
Friday, August 19, 2011
Την Κυριακή στο Σύνταγμα
Αναδημοσιεύω το κείμενο που έλαβα με mail.
Μέσα στο καλοκαίρι και με συνοπτικές διαδικασίες
η κυβέρνηση προωθεί για ψήφιση στη βουλή,
νομοσχέδιο που κατεδαφίζει την ανώτατη εκπαίδευση.
Η πανεπιστημιακή κοινότητα αντιδρά και απαιτεί να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο
Η πρωτοβουλία πανεπιστημιακών ενάντια στο πανεπιστήμιο του μνημονίου,
σε συνεργασία με τη συνέλευση της πλατείας Συντάγματος
διοργανώνει διήμερο κινητοποιήσεων στο Σύνταγμα.
Tην Κυριακή 21 Αυγούστου, στις 8 το βράδυ,
συζήτηση με θέμα:
“Πανεπιστήμιο για την κοινωνία και όχι για τις επιχειρήσεις”
Συμμετέχουν:
Κώστας Δουζίνας αντιπρύτανης Birkbeck Π/μίου Λονδίνου
Σίμος Σιμόπουλος πρύτανης του ΕΜΠ,
Λάζαρος Απέκης τέως πρόεδρος ΠΟΣΔΕΠ,
Αντρέας Νοταράς λέκτορας στο Πάντειο,
Σταύρος Παναγιωτίδης μεταπτυχιακός φοιτητής
Ομιλητές από τη συνέλευση της πλατείας.
Η συζήτηση θα συνεχιστεί και θα επεκταθεί
τη Δευτέρα 22 Αυγούστου, στις 8 το βράδυ.
Παράλληλα με τις εκδηλώσεις θα λειτουργεί έκθεση πολιτικής γελοιογραφίας
με έργα Αναστασίου, Δερβενιώτη, Ζερβού, Καλαϊτζή, Πετρουλάκη, Στάθη, Χερουβείμ κ.α.
Πριν αρχίσει η συζήτηση θα προβάλλονται βίντεο
Το ηθικό θα ανυψώνουν οι Τυμπανιστές της Πλατείας
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
ΟΧΙ ΣΤΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ, ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Μέσα στο καλοκαίρι και με συνοπτικές διαδικασίες
η κυβέρνηση προωθεί για ψήφιση στη βουλή,
νομοσχέδιο που κατεδαφίζει την ανώτατη εκπαίδευση.
Η πανεπιστημιακή κοινότητα αντιδρά και απαιτεί να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο
Η πρωτοβουλία πανεπιστημιακών ενάντια στο πανεπιστήμιο του μνημονίου,
σε συνεργασία με τη συνέλευση της πλατείας Συντάγματος
διοργανώνει διήμερο κινητοποιήσεων στο Σύνταγμα.
Tην Κυριακή 21 Αυγούστου, στις 8 το βράδυ,
συζήτηση με θέμα:
“Πανεπιστήμιο για την κοινωνία και όχι για τις επιχειρήσεις”
Συμμετέχουν:
Κώστας Δουζίνας αντιπρύτανης Birkbeck Π/μίου Λονδίνου
Σίμος Σιμόπουλος πρύτανης του ΕΜΠ,
Λάζαρος Απέκης τέως πρόεδρος ΠΟΣΔΕΠ,
Αντρέας Νοταράς λέκτορας στο Πάντειο,
Σταύρος Παναγιωτίδης μεταπτυχιακός φοιτητής
Ομιλητές από τη συνέλευση της πλατείας.
Η συζήτηση θα συνεχιστεί και θα επεκταθεί
τη Δευτέρα 22 Αυγούστου, στις 8 το βράδυ.
Παράλληλα με τις εκδηλώσεις θα λειτουργεί έκθεση πολιτικής γελοιογραφίας
με έργα Αναστασίου, Δερβενιώτη, Ζερβού, Καλαϊτζή, Πετρουλάκη, Στάθη, Χερουβείμ κ.α.
Πριν αρχίσει η συζήτηση θα προβάλλονται βίντεο
Το ηθικό θα ανυψώνουν οι Τυμπανιστές της Πλατείας
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
ΟΧΙ ΣΤΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ, ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Carla Amtmann
Γράμμα από μια χιλιανή φοιτήτρια
«Εγώ αποφάσισα να χάσω το ακαδημαϊκό έτος»
Carla Amtmann
Δεν μπορούσα να κοιτάξω καταπρόσωπο τα παιδιά μου
Και να τους πω ότι ζουν έτσι
Επειδή εγώ δεν βρήκα τα κότσια ν’ αγωνιστώ
(Φράση στην πρόσοψη του κατειλημμένου κτιρίου Γκίλμπερτ του Παπικού Καθολικού Πανεπιστημίου του Βαλπαραΐσο (PUCV), Χιλή)
Εδώ και μερικές ημέρες έχω ένα δίλημμα.
Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό μου σχεδιασμό, αυτό το τρίμηνο όφειλα να κάνω την πρακτική μου, που αποτελεί το τελευταίο στάδιο για να πάρω πτυχίο. Απ’ τους είκοσι περίπου φοιτητές του Παιδαγωγικού στο τμήμα Ιστορίας, Γεωγραφίας και Κοινωνικών Επιστημών του PUCV που είχαν τα ίδια σχέδια, μόνο εφτά μπορούσαμε ν’ αρχίσουμε την πρακτική. Οι υπόλοιποι δεν πληρούν τα προαπαιτούμενα, μιας και δεν έχει κλείσει το πρώτο εξάμηνο. Από το Πρυτανικό ήταν σαφείς: σε περίπτωση που δεν σταματήσουν οι κινητοποιήσεις μέχρι τις 15 Αυγούστου, μόνο όσοι πληρούν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις θα μπορούσαν να συνεχίσουν, παρακολουθώντας μαθήματα τόσο στο κολέγιο όσο και σε χώρους που θα προσδιόριζαν οι διδάσκοντες. Οπότε μας έθεσαν το ερώτημα: Θα συνεχίσετε την πρακτική αυτό το εξάμηνο ή όχι;
Έχω μια κόρη, ένα σύζυγο με μισθό καθηγητή, πολλές ευθύνες και θέματα στα οποία οφείλω να ανταποκριθώ, και μαζί με τα παραπάνω αρκετά χρόνια σε αυτό το πανεπιστήμιο. Προσπαθώντας να αναμετρηθώ με αυτό το δίλημμα, μπόρεσα να παραθέσω πάνω από 10 λόγους για να κάνω την τελική πρακτική, τον ένα πιο επείγοντα και σημαντικό από τον άλλο.
Και φανταζόμουν τι σκέφτονται από τα σπίτια τους ή τις καταλήψεις οι εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές καθώς η κυβέρνηση, οι δήμοι, οι διευθύνσεις των κολλεγίων ή οι πρυτανείες τούς απειλούν με την «απώλεια του έτους». Κι εκεί πήρα την απόφασή μου.
ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ, ΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ, ΝΑ ΧΑΣΩ ΤΟ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ ΕΤΟΣ.
Είμαι πεπεισμένη ότι διασχίζουμε μια σημαντική πολιτική συγκυρία, όπου η κοινωνική κριτική επεκτείνεται προς όλο το ισχύον σύστημα, προκαλώντας μια κρίση νομιμοποίησης στο πολιτικό σύστημα που προμηνύει ανυπολόγιστες αλλαγές.
Ήδη η ιστορία μάς έχει δείξει ότι οι μεγάλες αλλαγές έχουν πάντα σημαντικό κόστος. Εκατοντάδες εργάτες, γυναίκες και παιδιά έχουν υπομείνει τη σκληρή καταστολή, την πείνα και το κρύο για να επιτύχουν καλύτερες εργασιακές συνθήκες, εκατοντάδες χιλιάδες έχουν ξεσηκωθεί, παρά τα βάσανά τους, ζητώντας σπίτια και αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής. Έχει χυθεί ακόμη και αίμα. Ναι, ακόμη κι αυτό! Κι εμείς δεν μπορούμε ν’ αφήσουμε ένα χρόνο απ’ την επιτυχία των ακαδημαϊκών μας στόχων; Ακούγεται ακόμη και άθλιο αν το αναρωτηθούμε.
Ο όποιος θρίαμβος θα είναι για όλους, και την όποια ήττα θα πρέπει επίσης να την αντιμετωπίσουμε. Σήμερα όποιος σηκώνει τη παντιέρα μιας δίκαιης και αξιοπρεπούς κοινωνίας για όλο το λαό, πρέπει να γνωρίζει ότι κουβαλά στους ώμους του την αφοσίωση εκατομμυρίων αντρών και γυναικών που πριν από εμάς είχαν την ετοιμότητα να υπερασπίσουν τα δικαιώματα των οικογενειών τους και ότι σε αυτή τη διαδικασία τα έδωσαν όλα, ακόμη και τις ζωές τους. Γι’ αυτό οφείλουμε να είμαστε αξιοπρεπείς, να σταθούμε στο ύψος τους.
Και σκεφτόμουν να ζητήσω συγγνώμη από την κόρη μου που δεν θα μπορέσω τον επόμενο χρόνο να φέρω καλύτερες οικονομικές συνθήκες στο σπίτι, συγγνώμη από το σύζυγο και την οικογένειά μου που δεν θα μπορέσω να τους βοηθήσω όπως θα ’θελα το χρόνο που έρχεται, και να ζητήσω επίσης συγγνώμη από όσους είχαν ακαδημαϊκές προσδοκίες από εμένα. Αλλά αντικρίζοντάς τους, και γνωρίζοντας ότι αυτή η νέα γενιά της οποίας θεωρώ ότι είμαι κομμάτι, έχει κάθε δυνατότητα να γίνει ο φορέας ενός νέου κόσμου, ξέρω ότι περισσότερο από ένα συγγνώμη τούς οφείλω μια υπόσχεση. Την υπόσχεση και τη δέσμευση ότι αυτό θα αξίζει τον κόπο, ότι σήμερα είναι εκατοντάδες χιλιάδες όσοι είναι προετοιμασμένοι να συνεχίσουν να αγωνίζονται, έτοιμοι να μην παραδοθούν, πρόθυμοι να υπερασπίσουν με όλη την απαραίτητη μαχητικότητα τη δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια που τόσες φορές τους έχουν υποσχεθεί και άλλες τόσες έχουν καπηλευτεί.
Η απώλεια ενός ακαδημαϊκού έτους δεν είναι τίποτα -άλλα πράγματα θα μας στοιχίσουν περισσότερο, και σήμερα και αύριο. Και αν θέλουμε πραγματικά να σφυρηλατήσουμε ένα νέο κόσμο, οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι, για αυτό και για πολλά ακόμη.
Έχοντας ήδη αποφασίσει να χάσω ένα χρόνο, θα έλεγα ότι αν αυτό υπηρετήσει ως ένα μικρό έναυσμα για να αποκτηθεί η δύναμη συνέχισης του αγώνα, τότε θα αξίζει τον κόπο.
Πεπεισμένη ότι αυτή η γενιά δεν θα προδώσει τα ιστορικά συμφέροντα ενός ολόκληρου λαού,
Με εκτίμηση,
Carla Amtmann
Δημοσιεύτηκε στις 17/8 στη Rebelión.org. Αναδημοσίευση από connectionwithcairo.wordpress.com.
«Εγώ αποφάσισα να χάσω το ακαδημαϊκό έτος»
Carla Amtmann
Δεν μπορούσα να κοιτάξω καταπρόσωπο τα παιδιά μου
Και να τους πω ότι ζουν έτσι
Επειδή εγώ δεν βρήκα τα κότσια ν’ αγωνιστώ
(Φράση στην πρόσοψη του κατειλημμένου κτιρίου Γκίλμπερτ του Παπικού Καθολικού Πανεπιστημίου του Βαλπαραΐσο (PUCV), Χιλή)
Εδώ και μερικές ημέρες έχω ένα δίλημμα.
Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό μου σχεδιασμό, αυτό το τρίμηνο όφειλα να κάνω την πρακτική μου, που αποτελεί το τελευταίο στάδιο για να πάρω πτυχίο. Απ’ τους είκοσι περίπου φοιτητές του Παιδαγωγικού στο τμήμα Ιστορίας, Γεωγραφίας και Κοινωνικών Επιστημών του PUCV που είχαν τα ίδια σχέδια, μόνο εφτά μπορούσαμε ν’ αρχίσουμε την πρακτική. Οι υπόλοιποι δεν πληρούν τα προαπαιτούμενα, μιας και δεν έχει κλείσει το πρώτο εξάμηνο. Από το Πρυτανικό ήταν σαφείς: σε περίπτωση που δεν σταματήσουν οι κινητοποιήσεις μέχρι τις 15 Αυγούστου, μόνο όσοι πληρούν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις θα μπορούσαν να συνεχίσουν, παρακολουθώντας μαθήματα τόσο στο κολέγιο όσο και σε χώρους που θα προσδιόριζαν οι διδάσκοντες. Οπότε μας έθεσαν το ερώτημα: Θα συνεχίσετε την πρακτική αυτό το εξάμηνο ή όχι;
Έχω μια κόρη, ένα σύζυγο με μισθό καθηγητή, πολλές ευθύνες και θέματα στα οποία οφείλω να ανταποκριθώ, και μαζί με τα παραπάνω αρκετά χρόνια σε αυτό το πανεπιστήμιο. Προσπαθώντας να αναμετρηθώ με αυτό το δίλημμα, μπόρεσα να παραθέσω πάνω από 10 λόγους για να κάνω την τελική πρακτική, τον ένα πιο επείγοντα και σημαντικό από τον άλλο.
Και φανταζόμουν τι σκέφτονται από τα σπίτια τους ή τις καταλήψεις οι εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές καθώς η κυβέρνηση, οι δήμοι, οι διευθύνσεις των κολλεγίων ή οι πρυτανείες τούς απειλούν με την «απώλεια του έτους». Κι εκεί πήρα την απόφασή μου.
ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ, ΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ, ΝΑ ΧΑΣΩ ΤΟ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ ΕΤΟΣ.
Είμαι πεπεισμένη ότι διασχίζουμε μια σημαντική πολιτική συγκυρία, όπου η κοινωνική κριτική επεκτείνεται προς όλο το ισχύον σύστημα, προκαλώντας μια κρίση νομιμοποίησης στο πολιτικό σύστημα που προμηνύει ανυπολόγιστες αλλαγές.
Ήδη η ιστορία μάς έχει δείξει ότι οι μεγάλες αλλαγές έχουν πάντα σημαντικό κόστος. Εκατοντάδες εργάτες, γυναίκες και παιδιά έχουν υπομείνει τη σκληρή καταστολή, την πείνα και το κρύο για να επιτύχουν καλύτερες εργασιακές συνθήκες, εκατοντάδες χιλιάδες έχουν ξεσηκωθεί, παρά τα βάσανά τους, ζητώντας σπίτια και αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής. Έχει χυθεί ακόμη και αίμα. Ναι, ακόμη κι αυτό! Κι εμείς δεν μπορούμε ν’ αφήσουμε ένα χρόνο απ’ την επιτυχία των ακαδημαϊκών μας στόχων; Ακούγεται ακόμη και άθλιο αν το αναρωτηθούμε.
Ο όποιος θρίαμβος θα είναι για όλους, και την όποια ήττα θα πρέπει επίσης να την αντιμετωπίσουμε. Σήμερα όποιος σηκώνει τη παντιέρα μιας δίκαιης και αξιοπρεπούς κοινωνίας για όλο το λαό, πρέπει να γνωρίζει ότι κουβαλά στους ώμους του την αφοσίωση εκατομμυρίων αντρών και γυναικών που πριν από εμάς είχαν την ετοιμότητα να υπερασπίσουν τα δικαιώματα των οικογενειών τους και ότι σε αυτή τη διαδικασία τα έδωσαν όλα, ακόμη και τις ζωές τους. Γι’ αυτό οφείλουμε να είμαστε αξιοπρεπείς, να σταθούμε στο ύψος τους.
Και σκεφτόμουν να ζητήσω συγγνώμη από την κόρη μου που δεν θα μπορέσω τον επόμενο χρόνο να φέρω καλύτερες οικονομικές συνθήκες στο σπίτι, συγγνώμη από το σύζυγο και την οικογένειά μου που δεν θα μπορέσω να τους βοηθήσω όπως θα ’θελα το χρόνο που έρχεται, και να ζητήσω επίσης συγγνώμη από όσους είχαν ακαδημαϊκές προσδοκίες από εμένα. Αλλά αντικρίζοντάς τους, και γνωρίζοντας ότι αυτή η νέα γενιά της οποίας θεωρώ ότι είμαι κομμάτι, έχει κάθε δυνατότητα να γίνει ο φορέας ενός νέου κόσμου, ξέρω ότι περισσότερο από ένα συγγνώμη τούς οφείλω μια υπόσχεση. Την υπόσχεση και τη δέσμευση ότι αυτό θα αξίζει τον κόπο, ότι σήμερα είναι εκατοντάδες χιλιάδες όσοι είναι προετοιμασμένοι να συνεχίσουν να αγωνίζονται, έτοιμοι να μην παραδοθούν, πρόθυμοι να υπερασπίσουν με όλη την απαραίτητη μαχητικότητα τη δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια που τόσες φορές τους έχουν υποσχεθεί και άλλες τόσες έχουν καπηλευτεί.
Η απώλεια ενός ακαδημαϊκού έτους δεν είναι τίποτα -άλλα πράγματα θα μας στοιχίσουν περισσότερο, και σήμερα και αύριο. Και αν θέλουμε πραγματικά να σφυρηλατήσουμε ένα νέο κόσμο, οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι, για αυτό και για πολλά ακόμη.
Έχοντας ήδη αποφασίσει να χάσω ένα χρόνο, θα έλεγα ότι αν αυτό υπηρετήσει ως ένα μικρό έναυσμα για να αποκτηθεί η δύναμη συνέχισης του αγώνα, τότε θα αξίζει τον κόπο.
Πεπεισμένη ότι αυτή η γενιά δεν θα προδώσει τα ιστορικά συμφέροντα ενός ολόκληρου λαού,
Με εκτίμηση,
Carla Amtmann
Δημοσιεύτηκε στις 17/8 στη Rebelión.org. Αναδημοσίευση από connectionwithcairo.wordpress.com.
Ισπανικά Χρονικά της Τετάρτης
Καλησπέρα από την Μαδρίτη.
Στην ισπανική πρωτεύουσα άρχισαν να φτάνουν τα παιδιά του Πάπα εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας Νεολαίας στην οποια θα συμμετάσχει ο Βενέδικτος Δέκατος Έκτος. Η επίσκεψη της ύπατης αρχής του καθολικισμού γέννησε πολλές κριτικές και συζητήσεις σχετικά με τις κρατικές δαπάνες που προκαλεί η παραμονή του στην Ισπανία. Οι δημοτικές και νομαρχιακές αρχές έχουν βάλει αποκλεισμό στις κυριες αρτηρίες της Μαδρίτης ο οποιος θα διαρκέσει μέχρι τις 23 Αυγούστου. Επιπλέον, έχουν αυξήσει τις τιμές των εισιτηριων του υπόγειου σιδηροδρομου και των λεωφορείων (τώρα κοστίζουν 1.50 ευρώ), ενώ οι προσκυνητές θα έχουν μειωμένες τιμές (80%), δωρεάν διατροφή και στέγαση. Στο πάρκο του Retiro έχουν στήσει 200 εξομολογητήρια και ο Παππάς υποσχέθηκε την πλήρη άφεση αμαρτιών για όσους θα κάνουν τέτοια πράξη.
Σήμερα πραγματοποιήθηκε η διαδήλωση που καλέστηκε από τον οργανισμό Λαϊκή Ευρώπη στην οποία συμμετείχε και το 15 M. Η πορεία άρχισε από την Πλατεία Τίρσο δε Molina στις 19.30 ώρα Ισπανίας και έφτασε στην Πουέρτα del Sol περνώντας από την Πλατεία Jacinto Μπεναβέντε. Η ιστορική πλατεία της ισπανικής πρωτεύουσα είχε περιφρουρηθεί από την Αστυνομία και ήταν γεμάτη από τους πιστούς του Πάπα. Εκφωνήθηκαν πολλά συνθήματα όπως: Όχι στην επίσκεψη πληρωμένη με το χρήμα του λαου, Ούτε και ο Θεός μας αντιπροσωπεύει, Αυτήν την σακούλα την πλήρωσα εγώ (αναφορικά με τον σάκκο που είχαν τα Pope's boys and girls). Μετά, η διαδήλωση κατευθυνόταν στην Calle δε Alcal για να φτάσει στην Τίρσο δε Molina όπου έγινε η ανάγνωση του μανιφέστου που έβαλε τέρμα στην διαδήλωση. Κάποιοι αγανακτισμένοι μετά ήθελαν να ξαναγυρίσουν στην Πουέρτα del Sol και έγιναν καυγάδες με τους πιστούς και με την Αστυνομία που ήταν στο στόχαστρο των διαδηλωτών. Χάριν σε αυτά τα επεισόδια οι δυνάμεις καταστολές άρχισαν να προπηλακίζουν τον κόσμο και αυτήν την στιγμή η Πουέρτα del Sol βρίσκεται περιφρουρημένη και οι δρόμοι που καταλήγουν στην ιστορική πλατεία αποκλείστηκαν.
Από την ισπανική πρωτεύουσα, με αγάπη, Antonio.
Στην ισπανική πρωτεύουσα άρχισαν να φτάνουν τα παιδιά του Πάπα εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας Νεολαίας στην οποια θα συμμετάσχει ο Βενέδικτος Δέκατος Έκτος. Η επίσκεψη της ύπατης αρχής του καθολικισμού γέννησε πολλές κριτικές και συζητήσεις σχετικά με τις κρατικές δαπάνες που προκαλεί η παραμονή του στην Ισπανία. Οι δημοτικές και νομαρχιακές αρχές έχουν βάλει αποκλεισμό στις κυριες αρτηρίες της Μαδρίτης ο οποιος θα διαρκέσει μέχρι τις 23 Αυγούστου. Επιπλέον, έχουν αυξήσει τις τιμές των εισιτηριων του υπόγειου σιδηροδρομου και των λεωφορείων (τώρα κοστίζουν 1.50 ευρώ), ενώ οι προσκυνητές θα έχουν μειωμένες τιμές (80%), δωρεάν διατροφή και στέγαση. Στο πάρκο του Retiro έχουν στήσει 200 εξομολογητήρια και ο Παππάς υποσχέθηκε την πλήρη άφεση αμαρτιών για όσους θα κάνουν τέτοια πράξη.
Σήμερα πραγματοποιήθηκε η διαδήλωση που καλέστηκε από τον οργανισμό Λαϊκή Ευρώπη στην οποία συμμετείχε και το 15 M. Η πορεία άρχισε από την Πλατεία Τίρσο δε Molina στις 19.30 ώρα Ισπανίας και έφτασε στην Πουέρτα del Sol περνώντας από την Πλατεία Jacinto Μπεναβέντε. Η ιστορική πλατεία της ισπανικής πρωτεύουσα είχε περιφρουρηθεί από την Αστυνομία και ήταν γεμάτη από τους πιστούς του Πάπα. Εκφωνήθηκαν πολλά συνθήματα όπως: Όχι στην επίσκεψη πληρωμένη με το χρήμα του λαου, Ούτε και ο Θεός μας αντιπροσωπεύει, Αυτήν την σακούλα την πλήρωσα εγώ (αναφορικά με τον σάκκο που είχαν τα Pope's boys and girls). Μετά, η διαδήλωση κατευθυνόταν στην Calle δε Alcal για να φτάσει στην Τίρσο δε Molina όπου έγινε η ανάγνωση του μανιφέστου που έβαλε τέρμα στην διαδήλωση. Κάποιοι αγανακτισμένοι μετά ήθελαν να ξαναγυρίσουν στην Πουέρτα del Sol και έγιναν καυγάδες με τους πιστούς και με την Αστυνομία που ήταν στο στόχαστρο των διαδηλωτών. Χάριν σε αυτά τα επεισόδια οι δυνάμεις καταστολές άρχισαν να προπηλακίζουν τον κόσμο και αυτήν την στιγμή η Πουέρτα del Sol βρίσκεται περιφρουρημένη και οι δρόμοι που καταλήγουν στην ιστορική πλατεία αποκλείστηκαν.
Από την ισπανική πρωτεύουσα, με αγάπη, Antonio.
Thursday, August 18, 2011
Πολυκατοικία Αλληλεγγύης
ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν είναι ακόμη Ψήφισμα.
Έχει ολοκληρωθεί χθες από την Θεματική Αμεσης Δημοκρατίας και είναι υπο διαβούλευση για συνδιαμόρφωση στην Λαϊκή Συνέλευση.
ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Αλληλεγγύη, ανθρωπιά, συμμετοχή, συνεννόηση, ατομική ευθύνη, λέξεις που λείπουν από την καθημερινότητα των περισσοτέρων, έννοιες που μπορούν, όχι απλώς να μας βοηθήσουν στις δύσκολες στιγμές που περνάμε, αλλά και να αλλάξουν το νόημα και την ποιότητα της ζωής μας. Ευκαιρία είναι λοιπόν να ξεκινήσουμε την αλλαγή με απλά βήματα, στους χώρους όπου ζούμε και κινούμαστε, ξεκινώντας από τις πολυκατοικίες. Η αποξένωση, οι παρεξηγήσεις, ακόμα κι οι προστριβές είναι πολύ συνηθισμένες σε αυτούς τους χώρους, ενώ τελικά είναι πολλά περισσότερα αυτά που μας ενώνουν, από αυτά μας χωρίζουν. Φτάνει να το θελήσουμε και να ξεφύγουμε από την εγωιστική νοοτροπία του "ο καθένας για την πάρτη του".
Καιρός είναι λοιπόν, να πάρουμε από κοινού τη ζωή μας στα χέρια μας. Να ξανανιώσουμε τη βοήθεια και την οικειότητα του συνανθρώπου. Να ξεφύγουμε από τον ψυχρό ομιλητή που λέγεται τηλεόραση και να ξαναβρεθούμε με το συνομιλητή της διπλανής πόρτας..Να εξοικονομήσουμε χρήμα, χρόνο και ενέργεια.
Η λαϊκή συνέλευση του Συντάγματος και των άλλων πλατειών έφερε κοντά άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους, με πολύ διαφορετικές αφετηρίες. Για τις πολυκατοικίες θα είναι ευκολότερα τα πράγματα.
Να μερικές προτάσεις που έχουν εφαρμοστεί σε άλλες περιπτώσεις και υιοθετήθηκαν από τη Λαϊκή Συνέλευση Συντάγματος.
1.Δημιουργούμε σε κάποιο χώρο της πολυκατοικίας κιόσκι, ή χρησιμοποιούμε άλλο στεγασμένο χώρο για συναντήσεις – εκδηλώσεις – συνελεύσεις.
2. Αναρτούμε πίνακα με τρεις στήλες : α)’Ονομα β)Προσφέρω, γ)Έχω ανάγκη. Η προσφορά υπηρεσιών ή και πραγμάτων μπορεί να γίνεται και χωρίς αντάλλαγμα.
3. Ενημερώνουμε για την ύπαρξη φαγητού που περισσεύει τους συνένοικους ή άστεγους. Μπορούμε επίσης να έχουμε κοινόχρηστο ψυγείο, για τη διάθεση του.
4. Δημιουργία κεντρικής κοινόχρηστης σύνδεσης Internet . Διαφορετικά ξεκλειδώνουμε ή μοιραζόμαστε μεταξύ μας τα υπάρχοντα wi-fi. Εξερευνούμε την δυνατότητα ένταξης στο Μητροπολιτικό Δίκτυο.
5. Συντονισμός στη χρησιμοποίηση Ι.Χ. για το μοίρασμα των εξόδων στην περίπτωση που οι συνένοικοι έχουν σχετικά κοινή διαδρομή/προορισμό.
6. Όσοι διαθέτουν αρκετό ελεύθερο χρόνο (π.χ. άνεργοι, συνταξιούχοι κλπ.) ορίζονται –εφ’όσον το επιθυμούν- για ένα χρονικό διάστημα σαν εφημερεύοντα άτομα, στα οποία απευθύνεται όποιος έχει ανάγκη ή αναλαμβάνουν άλλα καθήκοντα όπως τη φύλαξη παιδιών, υπερηλίκων ή ΑΜΕΑ.
7. Οργανώνουμε ημέρες ανταλλακτικού παζαριού, συλλογικής κουζίνας, πολιτιστικές βραδιές, ειδικά μαθήματα όπως α’ βοηθειών, υγιεινής διατροφής, χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών/internet , χορού κλπ.
8. Διαλογή απορριμμάτων στην πηγή ( 4 σακούλες στο κάθε διαμέρισμα και 4 κάδοι στην πολυκατοικία):
α) Χαρτιά, εφημερίδες ,περιοδικά, χαρτοκιβώτια
β) Συσκευασίες από γυαλί, πλαστικό αλουμίνιο, μέταλλο
γ) Βιολογικά απόβλητα (από κήπους, κουζίνες και τρόφιμα), για δημιουργία λιπάσματος (κομπόστ) για τις καλλιέργειες.
δ) Υπολείμματα και αδρανή υλικά.
Επίσης μπορούμε να συγκεντρώνουμε σε δοχείο το τηγανόλαδο με σκοπό την παραγωγή βιοκαυσίμου.
Την μεταφορά των ανακυκλώσιμων υλικών, όπου δεν προβλέπεται, την αναλαμβάνουν κυκλικά οι κάτοικοι της πολυκατοικίας. Παλιά σίδερα, σκεύη, ηλεκτρικές συσκευές, έπιπλα κλπ., αν δεν τα έχει κάποιος ανάγκη να πωλούνται για το αποθεματικό ταμείο. Κατά τον ίδιο τρόπο μπορούμε να εκμεταλλευόμαστε τα απορρίμματα προς όφελος της πολυκατοικίας.
9. Εξερευνούμε την δυνατότητα βελτιώσεων των κατοικιών μας αξιοποιώντας τις εξελίξεις του βιοκλιματικού σχεδιασμού και των τεχνολογιών εξοικονόμησης ενέργειας.
10. Φροντίζουμε τα ελεύθερα ζώα της περιοχής μας τοποθετώντας ποτίστρες και ταϊστρες σε κατάλληλους χώρους.
11.Γενική συνέλευση των συνενοίκων (ενοικιαστών και ιδιοκτητών) τουλάχιστον κάθε μήνα με θέματα της πολυκατοικίας και ενημέρωση από τις συνελεύσεις γειτονιάς, δήμου κλπ..
12. Όλες οι αποφάσεις της γενικής συνέλευσης παίρνονται με ψηφοφορία, όπου το κάθε διαμέρισμα έχει μία ψήφο. Προτείνεται η αλλαγή των κανονισμών των πολυκατοικιών, όπου η ψήφος πηγαίνει ανάλογα με τα χιλιοστά της ιδιοκτησίας.
13. Συλλογική καλλιέργεια σε κοινόχρηστους χώρους (ταράτσα, ακάλυπτος, αυλή) ή εξεύρεση τρόπων προμήθειας της πολυκατοικίας με υγιεινές τροφές στην κατεύθυνση της αυτάρκειάς της σε συνεργασία με βιοκαλλιεργητές.
14. Δείχνουμε την αλληλεγγύη μας σε καθέναν που αδυνατεί να πληρώσει κοινόχρηστα ή λογαριασμούς. Βρίσκουμε τρόπους να παρέμβουμε ή και να παρεμποδίσουμε εξώσεις ή κατασχέσεις από το κράτος και τις Τράπεζες.
Πες τις δικές σου ιδέες στη συνέλευση της πολυκατοικίας, στη λαϊκή συνέλευση της περιοχής σου. Εάν για κάποιες δραστηριότητες που προτείνονται ή προτείνεις εσύ, νομίζεις ότι η πολυκατοικία σου έχει περιορισμούς ή άλλες δυσκολίες, τότε μπορείς να τις εφαρμόσεις έστω και με λίγους συνενοίκους ή να τις επιδιώξεις σε επίπεδο γειτονιάς.
Άμεση Δημοκρατία Παντού
Ισότητα, Αλληλεγγύη, Αξιοπρέπεια
Έχει ολοκληρωθεί χθες από την Θεματική Αμεσης Δημοκρατίας και είναι υπο διαβούλευση για συνδιαμόρφωση στην Λαϊκή Συνέλευση.
ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Αλληλεγγύη, ανθρωπιά, συμμετοχή, συνεννόηση, ατομική ευθύνη, λέξεις που λείπουν από την καθημερινότητα των περισσοτέρων, έννοιες που μπορούν, όχι απλώς να μας βοηθήσουν στις δύσκολες στιγμές που περνάμε, αλλά και να αλλάξουν το νόημα και την ποιότητα της ζωής μας. Ευκαιρία είναι λοιπόν να ξεκινήσουμε την αλλαγή με απλά βήματα, στους χώρους όπου ζούμε και κινούμαστε, ξεκινώντας από τις πολυκατοικίες. Η αποξένωση, οι παρεξηγήσεις, ακόμα κι οι προστριβές είναι πολύ συνηθισμένες σε αυτούς τους χώρους, ενώ τελικά είναι πολλά περισσότερα αυτά που μας ενώνουν, από αυτά μας χωρίζουν. Φτάνει να το θελήσουμε και να ξεφύγουμε από την εγωιστική νοοτροπία του "ο καθένας για την πάρτη του".
Καιρός είναι λοιπόν, να πάρουμε από κοινού τη ζωή μας στα χέρια μας. Να ξανανιώσουμε τη βοήθεια και την οικειότητα του συνανθρώπου. Να ξεφύγουμε από τον ψυχρό ομιλητή που λέγεται τηλεόραση και να ξαναβρεθούμε με το συνομιλητή της διπλανής πόρτας..Να εξοικονομήσουμε χρήμα, χρόνο και ενέργεια.
Η λαϊκή συνέλευση του Συντάγματος και των άλλων πλατειών έφερε κοντά άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους, με πολύ διαφορετικές αφετηρίες. Για τις πολυκατοικίες θα είναι ευκολότερα τα πράγματα.
Να μερικές προτάσεις που έχουν εφαρμοστεί σε άλλες περιπτώσεις και υιοθετήθηκαν από τη Λαϊκή Συνέλευση Συντάγματος.
1.Δημιουργούμε σε κάποιο χώρο της πολυκατοικίας κιόσκι, ή χρησιμοποιούμε άλλο στεγασμένο χώρο για συναντήσεις – εκδηλώσεις – συνελεύσεις.
2. Αναρτούμε πίνακα με τρεις στήλες : α)’Ονομα β)Προσφέρω, γ)Έχω ανάγκη. Η προσφορά υπηρεσιών ή και πραγμάτων μπορεί να γίνεται και χωρίς αντάλλαγμα.
3. Ενημερώνουμε για την ύπαρξη φαγητού που περισσεύει τους συνένοικους ή άστεγους. Μπορούμε επίσης να έχουμε κοινόχρηστο ψυγείο, για τη διάθεση του.
4. Δημιουργία κεντρικής κοινόχρηστης σύνδεσης Internet . Διαφορετικά ξεκλειδώνουμε ή μοιραζόμαστε μεταξύ μας τα υπάρχοντα wi-fi. Εξερευνούμε την δυνατότητα ένταξης στο Μητροπολιτικό Δίκτυο.
5. Συντονισμός στη χρησιμοποίηση Ι.Χ. για το μοίρασμα των εξόδων στην περίπτωση που οι συνένοικοι έχουν σχετικά κοινή διαδρομή/προορισμό.
6. Όσοι διαθέτουν αρκετό ελεύθερο χρόνο (π.χ. άνεργοι, συνταξιούχοι κλπ.) ορίζονται –εφ’όσον το επιθυμούν- για ένα χρονικό διάστημα σαν εφημερεύοντα άτομα, στα οποία απευθύνεται όποιος έχει ανάγκη ή αναλαμβάνουν άλλα καθήκοντα όπως τη φύλαξη παιδιών, υπερηλίκων ή ΑΜΕΑ.
7. Οργανώνουμε ημέρες ανταλλακτικού παζαριού, συλλογικής κουζίνας, πολιτιστικές βραδιές, ειδικά μαθήματα όπως α’ βοηθειών, υγιεινής διατροφής, χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών/internet , χορού κλπ.
8. Διαλογή απορριμμάτων στην πηγή ( 4 σακούλες στο κάθε διαμέρισμα και 4 κάδοι στην πολυκατοικία):
α) Χαρτιά, εφημερίδες ,περιοδικά, χαρτοκιβώτια
β) Συσκευασίες από γυαλί, πλαστικό αλουμίνιο, μέταλλο
γ) Βιολογικά απόβλητα (από κήπους, κουζίνες και τρόφιμα), για δημιουργία λιπάσματος (κομπόστ) για τις καλλιέργειες.
δ) Υπολείμματα και αδρανή υλικά.
Επίσης μπορούμε να συγκεντρώνουμε σε δοχείο το τηγανόλαδο με σκοπό την παραγωγή βιοκαυσίμου.
Την μεταφορά των ανακυκλώσιμων υλικών, όπου δεν προβλέπεται, την αναλαμβάνουν κυκλικά οι κάτοικοι της πολυκατοικίας. Παλιά σίδερα, σκεύη, ηλεκτρικές συσκευές, έπιπλα κλπ., αν δεν τα έχει κάποιος ανάγκη να πωλούνται για το αποθεματικό ταμείο. Κατά τον ίδιο τρόπο μπορούμε να εκμεταλλευόμαστε τα απορρίμματα προς όφελος της πολυκατοικίας.
9. Εξερευνούμε την δυνατότητα βελτιώσεων των κατοικιών μας αξιοποιώντας τις εξελίξεις του βιοκλιματικού σχεδιασμού και των τεχνολογιών εξοικονόμησης ενέργειας.
10. Φροντίζουμε τα ελεύθερα ζώα της περιοχής μας τοποθετώντας ποτίστρες και ταϊστρες σε κατάλληλους χώρους.
11.Γενική συνέλευση των συνενοίκων (ενοικιαστών και ιδιοκτητών) τουλάχιστον κάθε μήνα με θέματα της πολυκατοικίας και ενημέρωση από τις συνελεύσεις γειτονιάς, δήμου κλπ..
12. Όλες οι αποφάσεις της γενικής συνέλευσης παίρνονται με ψηφοφορία, όπου το κάθε διαμέρισμα έχει μία ψήφο. Προτείνεται η αλλαγή των κανονισμών των πολυκατοικιών, όπου η ψήφος πηγαίνει ανάλογα με τα χιλιοστά της ιδιοκτησίας.
13. Συλλογική καλλιέργεια σε κοινόχρηστους χώρους (ταράτσα, ακάλυπτος, αυλή) ή εξεύρεση τρόπων προμήθειας της πολυκατοικίας με υγιεινές τροφές στην κατεύθυνση της αυτάρκειάς της σε συνεργασία με βιοκαλλιεργητές.
14. Δείχνουμε την αλληλεγγύη μας σε καθέναν που αδυνατεί να πληρώσει κοινόχρηστα ή λογαριασμούς. Βρίσκουμε τρόπους να παρέμβουμε ή και να παρεμποδίσουμε εξώσεις ή κατασχέσεις από το κράτος και τις Τράπεζες.
Πες τις δικές σου ιδέες στη συνέλευση της πολυκατοικίας, στη λαϊκή συνέλευση της περιοχής σου. Εάν για κάποιες δραστηριότητες που προτείνονται ή προτείνεις εσύ, νομίζεις ότι η πολυκατοικία σου έχει περιορισμούς ή άλλες δυσκολίες, τότε μπορείς να τις εφαρμόσεις έστω και με λίγους συνενοίκους ή να τις επιδιώξεις σε επίπεδο γειτονιάς.
Άμεση Δημοκρατία Παντού
Ισότητα, Αλληλεγγύη, Αξιοπρέπεια
Subscribe to:
Posts (Atom)