Ξέρεις πόσο νοιάζομαι για το καλό σου. Βιάζομαι τώρα να κατέβω στο Σύνταγμα, οπότε δεν προλαβαίνω να σου αναλύσω τι σκέφτομαι για τα βαθυστόχαστα λόγια σου.
Ένα μόνο πρέπει να σου γράψω οπωσδήποτε, γιατί είναι επείγον, ρε φίλε. Βάλε κάποιο ρεμάλι από το πολιτικό σου γραφείο σου να ισιώσει λίγο τον ιστότοπό σου, ξέρεις τώρα, να βγάλει μερικά πραγματάκια από το βιογραφικό σου, κάτι ομιλίες που έχεις ανεβασμένες εκεί, τα νεανικά σου σφάλματα.
Και την άλλη φορά που θα μιλήσεις με τους ρουφιανοδημοσιογράφους σου πες τους να γράψουνε πόσο εκτιμάς τον Παττακό και τον Μπάλκο, στο κάτω-κάτω κάτι τους χρωστάς. Πάνω τους πάτησες επιχειρησιακά για να λύσεις το πρόβλημα χτες και προχτές.
Και για τον Δροσογιάννη μπορείς να πεις καμιά κουβέντα, αλλά μην τον σηκώσεις τόσο όσο τους άλλους. Ήτανε ΠΑΣΟΚ αυτός και θα φανεί σαν να βλογάς τα γένια σου.
Με αμέριστη εκτίμηση
Ένας φίλος που θέλει το καλό σου
Thursday, June 30, 2011
Η μοτοφωλιά των μπάτσων
... στο Ζάππειο είναι κατά την προσωπική μου γνώμη μια απολύτως ειδεχθής καταπάτηση δημόσιου χώρου.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι φονιάδες
και έχω απόλυτη επίγνωση και ακέραια την ευθύνη των λέξεων που γράφω.
Μια διμοιρία που αφού πήρε μια ανάσα...
...στη σκιά της Αγγλικανικής εκκλησίας, έπνιξε τον κόσμο στην Φιλελλήνων με τα χημικά της.
Μουσική απ' τις στάχτες τους
Η πιο όμορφη στιγμή ενός αυτοκινήτου. Kαι όχι, δεν το έκαψαν αυτοί που το παίζουν...
Ναι, πρόκειται για αλήτες
Κλοπιποσταρισμένο από το ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ:
«Πρόκειται για αλήτες που δεν σέβονται την ανθρώπινη ζωή».
Κώστας Λουράντος – πρόεδρος Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθήνας (σήμερα)
«Η βασική αιτία του κακού είναι ότι η κυβέρνηση διατηρεί ένα Σώμα που αποτελεί ντροπή, τα ΜΑΤ. Δεν είναι αστυνομία αυτό, αυτό είναι Σώμα ΕΣ-ΕΣ, είναι χειρότερο από την ΕΣΑ, τα μέλη του είναι κακούργοι, όχι ότι οι άνθρωποι γεννήθηκαν κακούργοι, αλλά εκπαιδεύονται για να γίνουν κακούργοι. Τους είδα στη Ρόδο, όπου επετέθηκαν εναντίον ενός λαού που έκανε μια ειρηνική παρέλαση.
Επετέθηκαν με τέτοια λύσσα, που δεν έχω δεί ούτε στους Ιταλούς φασίστες, όταν ήμουν παιδί στη Ρόδο (…) Ας έχουμε μια ειδική συνεδρίαση για το αν μπορεί μια Δημοκρατία να διατηρεί κρατικά όργανα , τύπου ΜΑΤ. Αυτά είναι μόνο για τους ‘Χίτλερ’, μόνο για τους ‘Μουσολίνι’. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν σε μια δημοκρατική Πολιτεία»
Γιάννης Ζίγδης – πολιτικός (Νοέμβριος 1980)
Αστυνομική κτηνωδία – ο μετασχηματισμός της εγκληματικότητας σε μηχανισμό εξουσίας
Από τον ψυχίατρο Κλεάνθη Γρίβα
Αυτό το σημείωμα για την αστυνομική βία, αφορά κατ’ αποκλειστικότητα εκείνες τις (ένστολες και μη) ψυχοπαθητικές «προσωπικότητες» που είναι επιρρεπείς στην άσκηση της βίας και αφιερώνεται στους -πάντοτε άνευ διακριτικών- θρασύδειλους (ένστολους και μη) «κυνηγούς κεφαλών» οι οποίοι είθισται να αυθαιρετούν απεριόριστα και εκ του ασφαλούς, εξαιτίας της κάλυψης ή της ανοχής των υπηρεσιακών και πολιτικών τους προϊσταμένων.
Η βία και η αυθαιρεσία είναι, σ’ ένα βαθμό, συνυφασμένες με τη λειτουργία της αστυνομίας σε όλες τις κοινωνίες. Αλλά μόνο στις απολίτιστες κοινωνίες (που κανοναρχούνται από ένα κράτος-πορνείο το οποίο φιλοδοξεί να επαναμεταβληθεί σε κράτος-σφαγείο), η βία και η αυθαιρεσία μπορεί να αποτελούν προβαλλόμενο πρότυπο, θεσμικά επικυρωμένο στοιχείο, εξουσιαστικά καλυπτόμενη και υπηρεσιακά δικαιωμένη συμπεριφορά ενός ειδικού τμήματος των δυνάμεων της «τάξης».
Η βία αποτελεί εγγενές δομικό στοιχείο της αστυνομίας ως κατασταλτικού θεσμού. Και εξαιτίας αυτού, είναι φυσικό να εμφιλοχωρούν σ’ αυτή αρκετές διεστραμμένες ψυχοπαθητικές προσωπικότητες, οι οποίες μπορούν να επιδίδονται ατιμώρητα σε ατομικές και συλλογικές ασκήσεις νεκροφιλίας και θανατολατρείας (έχοντας, πάντοτε, την κάλυψη της «προϊσταμένης αρχής», υπηρεσιακής και πολιτικής, και των συναδέλφων τους).
Αυτές οι ψυχιατρικές περιπτώσεις (οι οποίες διαφεύγουν την ψυχιατρική θεραπεία, επειδή έχουν τη δυνατότητα να εκτονώνουν την κακοήθη επιθετικότητάς τους εναντίων ανυπεράσπιστων πολιτών, εκ του ασφαλούς, υποδυόμενοι τους αστυνομικούς), ανταποκρίνονται σε ένα νέο σωματικό, χαρακτηριοδομικό και συμπεριφορικό τύπο στο εν εξελίξει οργουελιανό «1984»:
• Ένα εξουσιαστικά μεταλλαγμένο ζόμπι, που η ύπαρξή του εξαντλείται στα χέρια, τα πόδια, το περίστροφο, το κλομπ, κάποια γεννητικά όργανα (ανύπαρκτης ή αμφίβολης λειτουργικότητας) και έναν απλαστικό εγκέφαλο (ο οποίος διευκολύνει αφάνταστα την επιτέλεση του θεάρεστου λειτουργήματος του βασανιστή).
• Μια διεστραμμένη ψυχοπαθητική προσωπικότητα, ένα φρανκενσταϊνικό μείγμα Παπαχρόνη, Ντάλτον, Νταβέλη και κουτσαβάκη, που προγραμματίζεται εξουσιαστικά για να εκδηλώνει μια ανεξέλεγκτη καταστρεπτική επιθετικότητα και να δηλώνει ξεδιάντροπα με χίλιους τρόπους ότι (αυτό, το διανοητικά υπολειπόμενο ζόμπι) είναι το ευνοούμενο εκτελεστικό όργανο της εξουσίας και έχει εξοπλιστεί με το αποκλειστικό δικαίωμα «να γαμάει και να δέρνει», και αντιστρόφως.
• Ένα αποκρουστικό ανθρωποειδές (που η εμφάνισή του και μόνο, θίγει την αισθητική και προσβάλλει την αξιοπρέπεια κάθε πολιτισμένου ανθρώπου), το οποίο, με την αλαζονεία, τις κουτσαβάκικες κινήσεις, το ηλίθιο βλέμμα και τον πρωτόγονο λόγο του, εκτοξεύει εναντίον της κοινωνίας την αφόρητη χυδαιότητα, το απύθμενο κενό, την τρομακτική βαρβαρότητα και το καταχθόνιο ψυχοδιανοητικό του σύμπαν.
Συνεπώς, όσοι ένστολοι και μη επιδίδονται στο «ευγενές άθλημα» της κακοποίησης ή της δολοφονίας ανυπεράσπιστων πολιτών ή κρατούμενων, δεν είναι παρά θρασύδειλα ανθρωποειδή τα οποία χαρακτηρίζονται από ένα πελώριο έλλειμμα ανθρωπιάς, πολιτισμού, μόρφωσης, καλλιέργειας και ευαισθησίας, διακατέχονται από ένα αβυσσαλέο μίσος για οτιδήποτε ξεφεύγει από το στενό τους ορίζοντα, και –με την ύπαρξή τους- κάνουν να διαγράφεται σκοτεινό το μέλλον της κοινωνίας.
Κουκουλοφόρα κτηνωδία
Όταν η αποκρουστικότητα των ενεργειών εκείνων που συγκροτούν τα (άτυπα) Ειδικά Τάγματα Κτηνωδίας, υπερβαίνει ή πρόκειται να υπερβεί τα όρια ανοχής της κοινωνίας, οι φυσικοί αυτουργοί της κτηνωδίας φροντίζουν να καλύψουν τα «πρόσωπά» τους με κουκούλες (με πλήρη κάλυψη των πολιτικών και διοικητικών προϊσταμένων τους). Πράγμα που αφενός καλύπτει την ανωνυμία τους και αφετέρου αποκαλύπτει το επαίσχυντο της δραστηριότητάς τους (την οποία οι ίδιοι επιθυμούν διακαώς ως τοξικομανείς της βίας για όσο μπορεί να επιτελείται εν κρυπτώ και της οποίας την αποκάλυψη φοβούνται αενάως εξαιτίας της απαξίας που εμπεριέχει.
Η χρήση της κουκούλας παραπέμπει συνειρμικά -πάντοτε- στον υπόκοσμο (ληστές τραπεζών, τρένων, κ.α.) και στους συνεργάτες των εκάστοτε κατακτητών μιας χώρας (Ελλάδα, Αλγερία, κ.λ.π.). Συνεπώς, η υιοθέτηση από την αστυνομία της κουκούλας (δηλαδή, η οικειοποίηση ενός συμβόλου που ήταν πάντοτε σήμα κατατεθέν της εγκληματικότητας από την αστυνομία), σημειολογικά υποδηλώνει ότι η αστυνομία εγκληματοποιείται.
Παραφράζοντας ελαφρά τον Μισέλ Φουκό, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι: «Η σχεδόν μυθική σπουδαιότητα που αποκτάει ο κουκουλοφόρος αστυνομικός οφείλεται στο γεγονός ότι η εγκληματικότητα, στο πρόσωπο του πάνοπλου μπάτσου που καλύπτει το πρόσωπό του με μια κουκούλα, απέκτησε φανερά τη διφορούμενη κατάσταση του αντικειμένου και του οργάνου ενός αστυνομικού συστήματος που την καταπολεμά και ταυτόχρονα συνεργάζεται μαζί της.
Ο κουκουλοφόρος αστυνομικός σημειώνει τη στιγμή που η εγκληματικότητα, διαχωρισμένη από τις άλλες παρανομίες, εντάσσεται στην εξουσία και αντιστρέφεται. Είναι η εποχή όπου πραγματοποιείται η άμεση θεσμική διασύνδεση της αστυνομίας και της εγκληματικότητας.
Συγκλονιστική στιγμή όπου η εγκληματικότητα μετατρέπεται σε μηχανισμό της εξουσίας… Τέλος με τη σαιξπηρική εποχή, όπου η εξουσία ταυτίζεται με τη φρίκη σε ένα και το αυτό πρόσωπο. Θ’ αρχίσει σε λίγο το καθημερινό μελόδραμα της αστυνομικής ισχύος και της συνενοχής του εγκλήματος με την εξουσία». (Μισέλ Φουκό, Επιτήρηση και Τιμωρία, σ. 372).
Οι κουκουλοφόροι αστυνομικοί που υιοθετούν τις ενδυματολογικές «προτιμήσεις» των εγκληματιών δήθεν αντιπάλων τους, με την αποκρουστική βιαιότητα της συμπεριφοράς τους, πλήττουν καίρια την ανθρωπιά, τις δημοκρατικές ευαισθησίες, την ηθική και την αισθητική μας, και αποκαλύπτουν σ’ ολόκληρη την κοινωνία το καταχθόνιο ψυχοδιανοητικό τους σύμπαν, την προφανή χυδαιότητα και την απύθμενη βαρβαρότητα της ύπαρξής τους, με μια πρωτοφανή επίδειξη του θρασύδειλου «τσαμπουκά»
τους που καλύπτεται από τους διαχειριστές της εξουσίας.
Η φιλμογράφηση της κτηνωδίας
Ενίοτε, η βαρβαρότητα αυτή τυχαίνει να φιλμογραφείται με αποτέλεσμα να προβάλλεται δημόσια η ανατριχιαστική κακοποίηση πολιτών από ανώμαλους κουκουλοφόρους και να εισβάλλει στα σπίτια μας μια ομάδα ανθρωπόμορφων τεράτων που υποδύονται τους αστυνομικούς, οι οποίοι (καλυπτόμενοι πίσω από την ανυπαρξία οποιουδήποτε διακριτικού που θα μπορούσε να φανερώσει την ταυτότητά τους) πρωταγωνιστούν σ’ ένα έργο με τίτλο «η αποθέωση της αστυνομικής βαρβαρότητας», που προβάλλεται όλο και πιο συχνά.
Κάθε φορά που τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων προβάλλουν τα άτυπα Ειδικά Τάγματα Κτηνωδίας επί το έργο, μια ομάδα ανθρωποειδών που χαρακτηρίζονται από ένα πελώριο έλλειμμα ανθρωπιάς, πολιτισμού, μόρφωσης, καλλιέργειας, και ευαισθησίας και διακατέχονται από ένα αβυσσαλέο μίσος για οτιδήποτε ξεφεύγει από τον σωληνοειδή διανοητικό τους ορίζοντα, μπορούν να φτύνουν και να ποδοπατούν ατιμώρητα τις κατακτήσεις του πολιτισμού και να σκιαγραφούν το μέλλον του αστυνομικο-εγκληματικού Μεσαίωνα που επιφυλάσσουν στην κοινωνία οι διαχειριστές της εξουσίας.
Πεδίο σύγκρουσης και, συγχρόνως, αντικείμενο νομής από τους εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας, το κράτος στη χώρα των Γραικών και των Γραικύλων, θεωρείται όχι σαν ένας θεσμός συνέχειας που η λειτουργία του διέπεται από κάποιους γενικά αποδεκτούς και σχετικά σταθερούς κανόνες (όπως συμβαίνει στις σύγχρονες φιλελεύθερες-ολιγαρχικές κοινωνίες) αλλά ως αποκλειστικό φέουδο των εκάστοτε διαχειριστών του.
Σε κάθε κρατικό μόρφωμα, η αστυνομία αποτελεί έναν εξαιρετικά ευαίσθητο «μακρύ βραχίονα» της εξουσίας, απέναντι στον οποίο οι επαγγελματίες πολιτικοί κρατούν μια αμφιθυμική στάση: Ως αντιπολίτευση προσπαθούν να περιορίσουν τις δραστηριότητές της στα πλαίσια του νόμου, ενώ ως κυβέρνηση διακηρύσσουν την ανάγκη της υπέρβασης αυτών των ορίων στο όνομα της προστασίας της κοινωνίας από κάποιο, συνήθως φανταστικό ή κατασκευασμένο, κίνδυνο.
«Το κράτος είναι οι αστυνομικοί» (μου), (δηλαδή Εγώ), αποφαίνονται οι εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας, αποδεικνύοντας ότι η διαχείριση της εξουσίας ήταν και παραμένει υπόθεση του μίστερ Χάϊντ και όχι του δόκτορα Τζέκιλ. Μ’ άλλα λόγια, η εξουσία βρίσκεται συγχρόνως στην άκρη του πιστολιού και στον πυρήνα της σχιζοφρένειας. Συνεπώς, η κατοχή του πιστολιού και η εξουσιοφρένεια, είναι αναγκαίες ιδιότητες εκείνων που διεκδικούν και διαχειρίζονται την εξουσία, ασχημονώντας ατιμώρητα σε βάρος όλων μας.
Η αμέλεια ή η αδυναμία κάθε κοινωνίας να επιβάλλει όρια στη φρίκη που συνεπάγεται κάθε αυθαίρετη άσκηση της εξουσίας, την καταδικάζει να ζήσει τη φρίκη χωρίς όρια του οργουελιανού «1984» που, δυστυχώς, δικαιώνεται ασταμάτητα.
«Πρόκειται για αλήτες που δεν σέβονται την ανθρώπινη ζωή».
Κώστας Λουράντος – πρόεδρος Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθήνας (σήμερα)
«Η βασική αιτία του κακού είναι ότι η κυβέρνηση διατηρεί ένα Σώμα που αποτελεί ντροπή, τα ΜΑΤ. Δεν είναι αστυνομία αυτό, αυτό είναι Σώμα ΕΣ-ΕΣ, είναι χειρότερο από την ΕΣΑ, τα μέλη του είναι κακούργοι, όχι ότι οι άνθρωποι γεννήθηκαν κακούργοι, αλλά εκπαιδεύονται για να γίνουν κακούργοι. Τους είδα στη Ρόδο, όπου επετέθηκαν εναντίον ενός λαού που έκανε μια ειρηνική παρέλαση.
Επετέθηκαν με τέτοια λύσσα, που δεν έχω δεί ούτε στους Ιταλούς φασίστες, όταν ήμουν παιδί στη Ρόδο (…) Ας έχουμε μια ειδική συνεδρίαση για το αν μπορεί μια Δημοκρατία να διατηρεί κρατικά όργανα , τύπου ΜΑΤ. Αυτά είναι μόνο για τους ‘Χίτλερ’, μόνο για τους ‘Μουσολίνι’. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν σε μια δημοκρατική Πολιτεία»
Γιάννης Ζίγδης – πολιτικός (Νοέμβριος 1980)
Αστυνομική κτηνωδία – ο μετασχηματισμός της εγκληματικότητας σε μηχανισμό εξουσίας
Από τον ψυχίατρο Κλεάνθη Γρίβα
Αυτό το σημείωμα για την αστυνομική βία, αφορά κατ’ αποκλειστικότητα εκείνες τις (ένστολες και μη) ψυχοπαθητικές «προσωπικότητες» που είναι επιρρεπείς στην άσκηση της βίας και αφιερώνεται στους -πάντοτε άνευ διακριτικών- θρασύδειλους (ένστολους και μη) «κυνηγούς κεφαλών» οι οποίοι είθισται να αυθαιρετούν απεριόριστα και εκ του ασφαλούς, εξαιτίας της κάλυψης ή της ανοχής των υπηρεσιακών και πολιτικών τους προϊσταμένων.
Η βία και η αυθαιρεσία είναι, σ’ ένα βαθμό, συνυφασμένες με τη λειτουργία της αστυνομίας σε όλες τις κοινωνίες. Αλλά μόνο στις απολίτιστες κοινωνίες (που κανοναρχούνται από ένα κράτος-πορνείο το οποίο φιλοδοξεί να επαναμεταβληθεί σε κράτος-σφαγείο), η βία και η αυθαιρεσία μπορεί να αποτελούν προβαλλόμενο πρότυπο, θεσμικά επικυρωμένο στοιχείο, εξουσιαστικά καλυπτόμενη και υπηρεσιακά δικαιωμένη συμπεριφορά ενός ειδικού τμήματος των δυνάμεων της «τάξης».
Η βία αποτελεί εγγενές δομικό στοιχείο της αστυνομίας ως κατασταλτικού θεσμού. Και εξαιτίας αυτού, είναι φυσικό να εμφιλοχωρούν σ’ αυτή αρκετές διεστραμμένες ψυχοπαθητικές προσωπικότητες, οι οποίες μπορούν να επιδίδονται ατιμώρητα σε ατομικές και συλλογικές ασκήσεις νεκροφιλίας και θανατολατρείας (έχοντας, πάντοτε, την κάλυψη της «προϊσταμένης αρχής», υπηρεσιακής και πολιτικής, και των συναδέλφων τους).
Αυτές οι ψυχιατρικές περιπτώσεις (οι οποίες διαφεύγουν την ψυχιατρική θεραπεία, επειδή έχουν τη δυνατότητα να εκτονώνουν την κακοήθη επιθετικότητάς τους εναντίων ανυπεράσπιστων πολιτών, εκ του ασφαλούς, υποδυόμενοι τους αστυνομικούς), ανταποκρίνονται σε ένα νέο σωματικό, χαρακτηριοδομικό και συμπεριφορικό τύπο στο εν εξελίξει οργουελιανό «1984»:
• Ένα εξουσιαστικά μεταλλαγμένο ζόμπι, που η ύπαρξή του εξαντλείται στα χέρια, τα πόδια, το περίστροφο, το κλομπ, κάποια γεννητικά όργανα (ανύπαρκτης ή αμφίβολης λειτουργικότητας) και έναν απλαστικό εγκέφαλο (ο οποίος διευκολύνει αφάνταστα την επιτέλεση του θεάρεστου λειτουργήματος του βασανιστή).
• Μια διεστραμμένη ψυχοπαθητική προσωπικότητα, ένα φρανκενσταϊνικό μείγμα Παπαχρόνη, Ντάλτον, Νταβέλη και κουτσαβάκη, που προγραμματίζεται εξουσιαστικά για να εκδηλώνει μια ανεξέλεγκτη καταστρεπτική επιθετικότητα και να δηλώνει ξεδιάντροπα με χίλιους τρόπους ότι (αυτό, το διανοητικά υπολειπόμενο ζόμπι) είναι το ευνοούμενο εκτελεστικό όργανο της εξουσίας και έχει εξοπλιστεί με το αποκλειστικό δικαίωμα «να γαμάει και να δέρνει», και αντιστρόφως.
• Ένα αποκρουστικό ανθρωποειδές (που η εμφάνισή του και μόνο, θίγει την αισθητική και προσβάλλει την αξιοπρέπεια κάθε πολιτισμένου ανθρώπου), το οποίο, με την αλαζονεία, τις κουτσαβάκικες κινήσεις, το ηλίθιο βλέμμα και τον πρωτόγονο λόγο του, εκτοξεύει εναντίον της κοινωνίας την αφόρητη χυδαιότητα, το απύθμενο κενό, την τρομακτική βαρβαρότητα και το καταχθόνιο ψυχοδιανοητικό του σύμπαν.
Συνεπώς, όσοι ένστολοι και μη επιδίδονται στο «ευγενές άθλημα» της κακοποίησης ή της δολοφονίας ανυπεράσπιστων πολιτών ή κρατούμενων, δεν είναι παρά θρασύδειλα ανθρωποειδή τα οποία χαρακτηρίζονται από ένα πελώριο έλλειμμα ανθρωπιάς, πολιτισμού, μόρφωσης, καλλιέργειας και ευαισθησίας, διακατέχονται από ένα αβυσσαλέο μίσος για οτιδήποτε ξεφεύγει από το στενό τους ορίζοντα, και –με την ύπαρξή τους- κάνουν να διαγράφεται σκοτεινό το μέλλον της κοινωνίας.
Κουκουλοφόρα κτηνωδία
Όταν η αποκρουστικότητα των ενεργειών εκείνων που συγκροτούν τα (άτυπα) Ειδικά Τάγματα Κτηνωδίας, υπερβαίνει ή πρόκειται να υπερβεί τα όρια ανοχής της κοινωνίας, οι φυσικοί αυτουργοί της κτηνωδίας φροντίζουν να καλύψουν τα «πρόσωπά» τους με κουκούλες (με πλήρη κάλυψη των πολιτικών και διοικητικών προϊσταμένων τους). Πράγμα που αφενός καλύπτει την ανωνυμία τους και αφετέρου αποκαλύπτει το επαίσχυντο της δραστηριότητάς τους (την οποία οι ίδιοι επιθυμούν διακαώς ως τοξικομανείς της βίας για όσο μπορεί να επιτελείται εν κρυπτώ και της οποίας την αποκάλυψη φοβούνται αενάως εξαιτίας της απαξίας που εμπεριέχει.
Η χρήση της κουκούλας παραπέμπει συνειρμικά -πάντοτε- στον υπόκοσμο (ληστές τραπεζών, τρένων, κ.α.) και στους συνεργάτες των εκάστοτε κατακτητών μιας χώρας (Ελλάδα, Αλγερία, κ.λ.π.). Συνεπώς, η υιοθέτηση από την αστυνομία της κουκούλας (δηλαδή, η οικειοποίηση ενός συμβόλου που ήταν πάντοτε σήμα κατατεθέν της εγκληματικότητας από την αστυνομία), σημειολογικά υποδηλώνει ότι η αστυνομία εγκληματοποιείται.
Παραφράζοντας ελαφρά τον Μισέλ Φουκό, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι: «Η σχεδόν μυθική σπουδαιότητα που αποκτάει ο κουκουλοφόρος αστυνομικός οφείλεται στο γεγονός ότι η εγκληματικότητα, στο πρόσωπο του πάνοπλου μπάτσου που καλύπτει το πρόσωπό του με μια κουκούλα, απέκτησε φανερά τη διφορούμενη κατάσταση του αντικειμένου και του οργάνου ενός αστυνομικού συστήματος που την καταπολεμά και ταυτόχρονα συνεργάζεται μαζί της.
Ο κουκουλοφόρος αστυνομικός σημειώνει τη στιγμή που η εγκληματικότητα, διαχωρισμένη από τις άλλες παρανομίες, εντάσσεται στην εξουσία και αντιστρέφεται. Είναι η εποχή όπου πραγματοποιείται η άμεση θεσμική διασύνδεση της αστυνομίας και της εγκληματικότητας.
Συγκλονιστική στιγμή όπου η εγκληματικότητα μετατρέπεται σε μηχανισμό της εξουσίας… Τέλος με τη σαιξπηρική εποχή, όπου η εξουσία ταυτίζεται με τη φρίκη σε ένα και το αυτό πρόσωπο. Θ’ αρχίσει σε λίγο το καθημερινό μελόδραμα της αστυνομικής ισχύος και της συνενοχής του εγκλήματος με την εξουσία». (Μισέλ Φουκό, Επιτήρηση και Τιμωρία, σ. 372).
Οι κουκουλοφόροι αστυνομικοί που υιοθετούν τις ενδυματολογικές «προτιμήσεις» των εγκληματιών δήθεν αντιπάλων τους, με την αποκρουστική βιαιότητα της συμπεριφοράς τους, πλήττουν καίρια την ανθρωπιά, τις δημοκρατικές ευαισθησίες, την ηθική και την αισθητική μας, και αποκαλύπτουν σ’ ολόκληρη την κοινωνία το καταχθόνιο ψυχοδιανοητικό τους σύμπαν, την προφανή χυδαιότητα και την απύθμενη βαρβαρότητα της ύπαρξής τους, με μια πρωτοφανή επίδειξη του θρασύδειλου «τσαμπουκά»
τους που καλύπτεται από τους διαχειριστές της εξουσίας.
Η φιλμογράφηση της κτηνωδίας
Ενίοτε, η βαρβαρότητα αυτή τυχαίνει να φιλμογραφείται με αποτέλεσμα να προβάλλεται δημόσια η ανατριχιαστική κακοποίηση πολιτών από ανώμαλους κουκουλοφόρους και να εισβάλλει στα σπίτια μας μια ομάδα ανθρωπόμορφων τεράτων που υποδύονται τους αστυνομικούς, οι οποίοι (καλυπτόμενοι πίσω από την ανυπαρξία οποιουδήποτε διακριτικού που θα μπορούσε να φανερώσει την ταυτότητά τους) πρωταγωνιστούν σ’ ένα έργο με τίτλο «η αποθέωση της αστυνομικής βαρβαρότητας», που προβάλλεται όλο και πιο συχνά.
Κάθε φορά που τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων προβάλλουν τα άτυπα Ειδικά Τάγματα Κτηνωδίας επί το έργο, μια ομάδα ανθρωποειδών που χαρακτηρίζονται από ένα πελώριο έλλειμμα ανθρωπιάς, πολιτισμού, μόρφωσης, καλλιέργειας, και ευαισθησίας και διακατέχονται από ένα αβυσσαλέο μίσος για οτιδήποτε ξεφεύγει από τον σωληνοειδή διανοητικό τους ορίζοντα, μπορούν να φτύνουν και να ποδοπατούν ατιμώρητα τις κατακτήσεις του πολιτισμού και να σκιαγραφούν το μέλλον του αστυνομικο-εγκληματικού Μεσαίωνα που επιφυλάσσουν στην κοινωνία οι διαχειριστές της εξουσίας.
Πεδίο σύγκρουσης και, συγχρόνως, αντικείμενο νομής από τους εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας, το κράτος στη χώρα των Γραικών και των Γραικύλων, θεωρείται όχι σαν ένας θεσμός συνέχειας που η λειτουργία του διέπεται από κάποιους γενικά αποδεκτούς και σχετικά σταθερούς κανόνες (όπως συμβαίνει στις σύγχρονες φιλελεύθερες-ολιγαρχικές κοινωνίες) αλλά ως αποκλειστικό φέουδο των εκάστοτε διαχειριστών του.
Σε κάθε κρατικό μόρφωμα, η αστυνομία αποτελεί έναν εξαιρετικά ευαίσθητο «μακρύ βραχίονα» της εξουσίας, απέναντι στον οποίο οι επαγγελματίες πολιτικοί κρατούν μια αμφιθυμική στάση: Ως αντιπολίτευση προσπαθούν να περιορίσουν τις δραστηριότητές της στα πλαίσια του νόμου, ενώ ως κυβέρνηση διακηρύσσουν την ανάγκη της υπέρβασης αυτών των ορίων στο όνομα της προστασίας της κοινωνίας από κάποιο, συνήθως φανταστικό ή κατασκευασμένο, κίνδυνο.
«Το κράτος είναι οι αστυνομικοί» (μου), (δηλαδή Εγώ), αποφαίνονται οι εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας, αποδεικνύοντας ότι η διαχείριση της εξουσίας ήταν και παραμένει υπόθεση του μίστερ Χάϊντ και όχι του δόκτορα Τζέκιλ. Μ’ άλλα λόγια, η εξουσία βρίσκεται συγχρόνως στην άκρη του πιστολιού και στον πυρήνα της σχιζοφρένειας. Συνεπώς, η κατοχή του πιστολιού και η εξουσιοφρένεια, είναι αναγκαίες ιδιότητες εκείνων που διεκδικούν και διαχειρίζονται την εξουσία, ασχημονώντας ατιμώρητα σε βάρος όλων μας.
Η αμέλεια ή η αδυναμία κάθε κοινωνίας να επιβάλλει όρια στη φρίκη που συνεπάγεται κάθε αυθαίρετη άσκηση της εξουσίας, την καταδικάζει να ζήσει τη φρίκη χωρίς όρια του οργουελιανού «1984» που, δυστυχώς, δικαιώνεται ασταμάτητα.
Wednesday, June 29, 2011
Σήμερα στο Καλλιμάρμαρο
Ο ΟΜΙΛΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΗ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ: Οι Δυνάμεις Καταστολής είναι Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης και Μηδενικής Δημοκρατικής Ευαισθησίας
Καλά, γαμάει το ΠΑΜΕ...
...τώρα που σου γράφω, έχει αποκλείσει την Πανεπιστημίου. Έτσι είναι βέβαιο ότι δεν θα διαφύγει από την εργατική τάξη κανένας "μεσοπρόθεσμος" βουλευτής που θα αποφάσιζε να πεταχτεί να ψωνίσει κάτι από τον Ελευθερουδάκη, ας πούμε.
Δεν τα κόβει με τίποτα τα υπνοστεντόν το Τιμημένο, ρε φίλε...
Δεν τα κόβει με τίποτα τα υπνοστεντόν το Τιμημένο, ρε φίλε...
Grooving the Cops
Γκρουβάροντας τους μπάτσους. Έριξαν άγρια πριν, έριξαν και μετά, αλλά τα αμήχανα βλέμματά τους όταν τους "ενοχλούσαμε" χορεύοντας, ήταν όλα τα λεφτά της ημέρας. Μακάρι να μπορούσαν να καταλάβουν πόσα χάνουνε με την επιλογή "ζωής" που έχουν κάνει.
Tuesday, June 28, 2011
Καλά, δεν αμφιβάλλω...
...μόνο που δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα ποιό είναι το καθήκον της.
Κι εδώ που τα λέμε, Γιώργο μας, εσείς οι ΠΑΣΟΚτζήδες έχετε μια περίεργη αίσθηση για το καθήκον, μην ξύνουμε πληγές τώρα...
Κι εδώ που τα λέμε, Γιώργο μας, εσείς οι ΠΑΣΟΚτζήδες έχετε μια περίεργη αίσθηση για το καθήκον, μην ξύνουμε πληγές τώρα...
Δεν μπορώ να πω...
...για κείμενο επιθεώρησης στο Δελφινάριο, μια χαρά είναι!
Ελπίζω στην βιβλιογραφία του επιστημονικού σας άρθρου (όταν την υποβάλλετε) να μην ξεχάσετε να μνημονεύσετε και "Το Τέλος της Ιστορίας".
Ελπίζω στην βιβλιογραφία του επιστημονικού σας άρθρου (όταν την υποβάλλετε) να μην ξεχάσετε να μνημονεύσετε και "Το Τέλος της Ιστορίας".
Μεσοπρόθεσμο: Μια μεγάλη και εντελώς αναίμακτη νίκη.
Πρέπει να ανεβάσω οπωσδήποτε απόψε τρία βίντεο από την σημερινή μέρα, γιατί τα θεωρώ σημαντικά. Αυτό είναι το δεύτερο...
Μόλις το έλαβα με sms...
...και το αντιγράφω:
ΚΑΤΩ ΟΛΟΙ ΟΡΘΙΟΙ Ο ΓΙΟΚΑΡΙΝΗΣ ΤΑ ΧΩΝΕΙ, ΕΠΑΝΩ ΚΑΠΝΟΙ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΙΠΛΑ: ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΕΦΦΕ!
Ποιος είπε ότι η τεχνολογία σκοτώνει την ποίηση;
ΚΑΤΩ ΟΛΟΙ ΟΡΘΙΟΙ Ο ΓΙΟΚΑΡΙΝΗΣ ΤΑ ΧΩΝΕΙ, ΕΠΑΝΩ ΚΑΠΝΟΙ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΙΠΛΑ: ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΕΦΦΕ!
Ποιος είπε ότι η τεχνολογία σκοτώνει την ποίηση;
Μεσοπρόθεσμο: Δυνάμεις Καταστολής Ε.Π.Ε.
Έφερε πολλά να διηγηθεί κανείς η σημερινή μέρα, αλλά η νύχτα δεν έχει τελειώσει και θέλω να γυρίσω πίσω στο Σύνταγμα...
Monday, June 27, 2011
Θόδωρα, αν βάλεις τα τανκς...
...να φυλάνε τις Τράπεζες, με τα λεφτά που χρωστάμε όλοι σ΄ αυτές, τα ίδια τα πληρώματα των αρμάτων μάχης θα τις ισοπεδώσουν σε χρόνο dt! Και μετά θα πούνε ότι έγινε κατά λάθος ή από "σφάλμα επικοινωνίας" στο Chain of Command...
Καλό, αλλά δεν κρίνεστε πια εκεί...
Καλά έκανε το ΠΑΜΕ με το πανό στην Ακρόπολη. Αν δεν λακίσει πάλι (με ελαφρά αγωνιστικά πηδηματάκια) και πάρει μέρος σοβαρά σε απεργιακές φρουρές το διήμερο, αντί να πίνει ούζα κάνοντας τα γκαρσόνια απεργοσπάστες με το ζόρι, πάει καλά. Αν βάλει και κανέναν άνθρωπο οπουδήποτε στην περικύκλωση της Βουλής, μεγάλη η χάρη του!
Αλέκα, άμα κόψεις ΣΗΜΕΡΑ τα υπνοστεντόν μπορεί να μη φρικάρεις τόσο με τα "αυθόρμητα", δεν το κοιτάς λιγάκι;
Αλέκα, άμα κόψεις ΣΗΜΕΡΑ τα υπνοστεντόν μπορεί να μη φρικάρεις τόσο με τα "αυθόρμητα", δεν το κοιτάς λιγάκι;
Αυτά που γουστάρω σήμερα...
Ζάφοντ
Spider
Techie Chan
Πούλμαν για Πανεργατική
Έκκληση στα σωματεία ηλεκτροδηγών
Κατάληψη παλιού Δημαρχείου Χαλανδρίου
Μοτοσυγκέντρωση-Μοτοπορεία
Λείπουν πολλά, αλλά ίσως κάποτε να επανορθώσω...
Spider
Techie Chan
Πούλμαν για Πανεργατική
Έκκληση στα σωματεία ηλεκτροδηγών
Κατάληψη παλιού Δημαρχείου Χαλανδρίου
Μοτοσυγκέντρωση-Μοτοπορεία
Λείπουν πολλά, αλλά ίσως κάποτε να επανορθώσω...
Άλλο απεργός, άλλο συνδικαλιστής κι άλλο πουτάνα της εργοδοσίας!
Στις 15 Ιουνίου τα σωματεία ηλεκτροδηγών έστειλαν παντού αυτό το δελτίο τύπου και το ανέβασαν κι εδώ. Το κοτσάρω ολόκληρο για να μην το κατεβάσουν άξαφνα και στα μουλωχτά:
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 14/6/2011
Ημερομηνία δημοσίευσης: 14-06-2011
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΔΗΓΩΝ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ( Σ.Η.Α.Μ. )
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΔΗΓΩΝ Η.Σ.Α.Π.
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΔΗΓΩΝ ΤΡΑΜ ΑΤΤΙΚΗΣ ( Σ.Η.Τ.Α. )
Τηλ.: 6974844728, 6974426018, 6949192187
E- mail: koukis.xristos@gmail.com
sita@tramsa.gr
Αθήνα, 14.06.2011
ΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ
ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ & ΔΙΚΤΥΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο – πολύ σωστά - αποκαλούμενος από ξένους αρθογράφους «ακραίος φορολογικός μαζοχισμός» είναι το κύριο χαρακτηριστικό των νέων άνισων, άδικων, νεοφιλελεύθερων μέτρων τα οποία πρόκειται να εφαρμόσει η κυβέρνηση μετά από τις προσταγές των δανειστών – τοκογλύφων που εκπροσωπούνται από την Τρόικα. Δεν υπάρχει νοικοκυριό που να μην πληγεί από τη νέα λαίλαπα η οποία οφείλεται κατά πολύ στην αποτυχία της προηγούμενης. Οι εργαζόμενοι όλης της χώρας, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, δεν έχουν να πράξουν τίποτα άλλο από το να διαδηλώσουν «ορθόδοξα, καθολικά διαμαρτυρόμενοι» πως οι θυσίες είναι αναγκαίες όταν εκ του αποτελέσματος πιάνουν τόπο.
Την Τετάρτη 15/06/2011 πραγματοποιείται 24ωρη Πανελλαδική Απεργία, ενάντια στο «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα» ή αλλιώς «Μνημόνιο 2». Είναι φυσικό επακόλουθο να πραγματοποιήσουμε και εμείς οι Ηλεκτροδηγοί Απεργιακή κινητοποίηση, είτε με Στάσεις εργασίας είτε με 24ωρη Απεργία.
Επειδή, όπως έχουμε πει στο παρελθόν, υπάρχουν δεδομένα τα οποία θέτουν άλλες προτεραιότητες, υποδεικνύοντας έτσι διάφορες μορφές δράσης.
Επειδή έχει μεγάλη σημασία η επιτυχία του συλλαλητηρίου της Τετάρτης η οποία οφείλεται στη μαζικότητα, δηλαδή εν πολλοίς στη συμβολή των Μέσων, με το να εξυπηρετήσουμε τους Απεργούς - διαδηλωτές.
Επειδή στηρίζουμε, με όποιον τρόπο μπορούμε, κάθε είδους ειρηνική διαμαρτυρία.
Σας ενημερώνουμε ότι την Τετάρτη 15/06/11, οι συρμοί στη Γραμμή 1 (ΗΣΑΠ) θα κινηθούν από τις 08:00 π.μ. έως τη λήξη της βάρδιας, τα τραίνα στις Γραμμές 2 & 3 (ΑΜΕΛ) θα κινηθούν κανονικά όλη τη διάρκεια της ημέρας και το Τραμ Θα λειτουργήσει από τις 06:00 π.μ. έως τις 24:00, ώστε να επιτευχθεί η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσέλευση διαδηλωτών στο κέντρο της Αθήνας. Προτείνουμε δε σε αυτούς για να μην προκληθεί συνωστισμός και προς αποφυγή οποιουδήποτε προβλήματος που μπορεί να προκύψει από αυτόν, να αποφεύγουν ως προορισμό το σταθμό του Συντάγματος και να προτιμήσουν τους σταθμούς Πανεπιστήμιο και Ακρόπολη για τη Γραμμή 2, τους σταθμούς Ευαγγελισμό και Μοναστηράκι για τη Γραμμή 3, καθώς και το σταθμό Συγγρού Φιξ για το Τραμ.
ΓΙΑ ΤΑ Δ.Σ.
ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ
ΚΟΥΚΗΣ Χ.
ΔΗΜΑΣ Κ.
ΚΑΝΤΖΑΣ Χ.
ΟΙ Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Β.
ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Π.
ΝΙΚΟΥ Π.
Με αμέριστο σεβασμό προς το εργατικό κίνημα και με δεδομένη την υποστήριξή μου στο αυτοδιοίκητο των συνδικάτων και το δικαίωμα να επιλέγουν τις εκάστοτε ηγεσίες τους, έχω να ρωτήσω μερικά πράγματα:
Α) Τι άλλαξε μέσα στο δεκαήμερο αυτό και η στάση των συγκεκριμένων σωματείων επανεκτιμήθηκε προς την κατεύθυνση της συμμετοχής στην 48ωρη απεργία και μάλιστα σε αντίθεση με τα υπόλοιπα σωματεία των εργαζομένων στους ίδιους χώρους δουλειάς που επέλεξαν και πάλι την στήριξη της μεταφοράς των απεργών στις διαδηλώσεις;
Β) Δεν είχαν τα σωματεία ηλεκτροδηγών άλλες λύσεις συμμετοχής στην απεργία (όπως π.χ. την κίνηση των συρμών με απεργούς-εθελοντές ηλεκτροδηγούς που θα εργάζονταν με περιβραχιόνιο απεργού και μόνο για την εξυπηρέτηση των απεργών συναδέλφων τους);
Γ) Οι ηλεκτροδηγοί-μέλη των σωματείων αυτών ρωτήθηκαν σε γενική συνέλευση ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο αν συμφωνούν με αυτήν την κάπως "περίεργη" απόφαση;
Δ) Οι διοικήσεις των σωματείων ηλεκτροδηγών πώς ακριβώς επιθυμούν να περάσουν στην Ιστορία; Σαν απεργοί, σαν συνδικαλιστές ή σαν πουτάνες της εργοδοσίας;
Ας μου συγχωρεθεί το έντονο κλείσιμο, αλλά μερικές κινήσεις πραγματικά μου φαίνονται απίστευτες...
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 14/6/2011
Ημερομηνία δημοσίευσης: 14-06-2011
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΔΗΓΩΝ ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ( Σ.Η.Α.Μ. )
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΔΗΓΩΝ Η.Σ.Α.Π.
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΔΗΓΩΝ ΤΡΑΜ ΑΤΤΙΚΗΣ ( Σ.Η.Τ.Α. )
Τηλ.: 6974844728, 6974426018, 6949192187
E- mail: koukis.xristos@gmail.com
sita@tramsa.gr
Αθήνα, 14.06.2011
ΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ
ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ & ΔΙΚΤΥΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο – πολύ σωστά - αποκαλούμενος από ξένους αρθογράφους «ακραίος φορολογικός μαζοχισμός» είναι το κύριο χαρακτηριστικό των νέων άνισων, άδικων, νεοφιλελεύθερων μέτρων τα οποία πρόκειται να εφαρμόσει η κυβέρνηση μετά από τις προσταγές των δανειστών – τοκογλύφων που εκπροσωπούνται από την Τρόικα. Δεν υπάρχει νοικοκυριό που να μην πληγεί από τη νέα λαίλαπα η οποία οφείλεται κατά πολύ στην αποτυχία της προηγούμενης. Οι εργαζόμενοι όλης της χώρας, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, δεν έχουν να πράξουν τίποτα άλλο από το να διαδηλώσουν «ορθόδοξα, καθολικά διαμαρτυρόμενοι» πως οι θυσίες είναι αναγκαίες όταν εκ του αποτελέσματος πιάνουν τόπο.
Την Τετάρτη 15/06/2011 πραγματοποιείται 24ωρη Πανελλαδική Απεργία, ενάντια στο «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα» ή αλλιώς «Μνημόνιο 2». Είναι φυσικό επακόλουθο να πραγματοποιήσουμε και εμείς οι Ηλεκτροδηγοί Απεργιακή κινητοποίηση, είτε με Στάσεις εργασίας είτε με 24ωρη Απεργία.
Επειδή, όπως έχουμε πει στο παρελθόν, υπάρχουν δεδομένα τα οποία θέτουν άλλες προτεραιότητες, υποδεικνύοντας έτσι διάφορες μορφές δράσης.
Επειδή έχει μεγάλη σημασία η επιτυχία του συλλαλητηρίου της Τετάρτης η οποία οφείλεται στη μαζικότητα, δηλαδή εν πολλοίς στη συμβολή των Μέσων, με το να εξυπηρετήσουμε τους Απεργούς - διαδηλωτές.
Επειδή στηρίζουμε, με όποιον τρόπο μπορούμε, κάθε είδους ειρηνική διαμαρτυρία.
Σας ενημερώνουμε ότι την Τετάρτη 15/06/11, οι συρμοί στη Γραμμή 1 (ΗΣΑΠ) θα κινηθούν από τις 08:00 π.μ. έως τη λήξη της βάρδιας, τα τραίνα στις Γραμμές 2 & 3 (ΑΜΕΛ) θα κινηθούν κανονικά όλη τη διάρκεια της ημέρας και το Τραμ Θα λειτουργήσει από τις 06:00 π.μ. έως τις 24:00, ώστε να επιτευχθεί η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσέλευση διαδηλωτών στο κέντρο της Αθήνας. Προτείνουμε δε σε αυτούς για να μην προκληθεί συνωστισμός και προς αποφυγή οποιουδήποτε προβλήματος που μπορεί να προκύψει από αυτόν, να αποφεύγουν ως προορισμό το σταθμό του Συντάγματος και να προτιμήσουν τους σταθμούς Πανεπιστήμιο και Ακρόπολη για τη Γραμμή 2, τους σταθμούς Ευαγγελισμό και Μοναστηράκι για τη Γραμμή 3, καθώς και το σταθμό Συγγρού Φιξ για το Τραμ.
ΓΙΑ ΤΑ Δ.Σ.
ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ
ΚΟΥΚΗΣ Χ.
ΔΗΜΑΣ Κ.
ΚΑΝΤΖΑΣ Χ.
ΟΙ Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Β.
ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Π.
ΝΙΚΟΥ Π.
Με αμέριστο σεβασμό προς το εργατικό κίνημα και με δεδομένη την υποστήριξή μου στο αυτοδιοίκητο των συνδικάτων και το δικαίωμα να επιλέγουν τις εκάστοτε ηγεσίες τους, έχω να ρωτήσω μερικά πράγματα:
Α) Τι άλλαξε μέσα στο δεκαήμερο αυτό και η στάση των συγκεκριμένων σωματείων επανεκτιμήθηκε προς την κατεύθυνση της συμμετοχής στην 48ωρη απεργία και μάλιστα σε αντίθεση με τα υπόλοιπα σωματεία των εργαζομένων στους ίδιους χώρους δουλειάς που επέλεξαν και πάλι την στήριξη της μεταφοράς των απεργών στις διαδηλώσεις;
Β) Δεν είχαν τα σωματεία ηλεκτροδηγών άλλες λύσεις συμμετοχής στην απεργία (όπως π.χ. την κίνηση των συρμών με απεργούς-εθελοντές ηλεκτροδηγούς που θα εργάζονταν με περιβραχιόνιο απεργού και μόνο για την εξυπηρέτηση των απεργών συναδέλφων τους);
Γ) Οι ηλεκτροδηγοί-μέλη των σωματείων αυτών ρωτήθηκαν σε γενική συνέλευση ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο αν συμφωνούν με αυτήν την κάπως "περίεργη" απόφαση;
Δ) Οι διοικήσεις των σωματείων ηλεκτροδηγών πώς ακριβώς επιθυμούν να περάσουν στην Ιστορία; Σαν απεργοί, σαν συνδικαλιστές ή σαν πουτάνες της εργοδοσίας;
Ας μου συγχωρεθεί το έντονο κλείσιμο, αλλά μερικές κινήσεις πραγματικά μου φαίνονται απίστευτες...
Sunday, June 26, 2011
Σήμερα στην Συνέλευση η "Διακήρυξη του Συντάγματος"
Τα τρία κείμενα που πλειοψήφισαν στην Ανοιχτή Θεματική Ομάδα Πολιτικής θα παρουσιαστούν και θα συζητηθούν στην σημερινή λαϊκή συνέλευση με σκοπό να δημιουργηθεί η Διακήρυξη που θα αποτελέσει το πολιτικό πλαίσιο του κινήματος.
Προφανώς θεωρώ την υπόθεση σοβαρή και σε καλώ να την δεις έτσι κι εσύ.
Δεν ξέρω αν είναι εδώ τα "σωστά" κείμενα, αλλά είναι το μόνο λινκ που βρήκα ψάχνοντας. Ψάξε και συ, άμεση δημοκρατία έχουμε...
Κι αν βρεις κάποιο άλλο λινκ, κάνε μου την χάρη να το κοτσάρεις στα σχόλια.
Προφανώς θεωρώ την υπόθεση σοβαρή και σε καλώ να την δεις έτσι κι εσύ.
Δεν ξέρω αν είναι εδώ τα "σωστά" κείμενα, αλλά είναι το μόνο λινκ που βρήκα ψάχνοντας. Ψάξε και συ, άμεση δημοκρατία έχουμε...
Κι αν βρεις κάποιο άλλο λινκ, κάνε μου την χάρη να το κοτσάρεις στα σχόλια.
Τα χτεσινά ψηφίσματα και μια ανακοίνωση
Κάλεσμα προς συνδικαλιστικές ηγεσίες ηλεκτροδηγών Μετρό – ΗΣΑΠ
Να μην απεργήσουν οι εργαζόμενοι τους τις μερες της 48ωρης
ΥΠΕΡ
Είμαστε ένα κίνημα μαζικό που βάζει σαν στόχο του την ρήξη με το υπάρχον πολιτικό σύστημα και την καταψήφιση του μεσοπρόθεσμου.
Σε αυτόν τον αγώνα, όπλο μας είναι η μαζικότητα και η αποφασιστικότητα του αγωνιζόμενου λαού. Λογικές “αυτόκλητων εργολάβων και επαγγελματιών της βίας”, θεωρούμε ότι εξυπηρετούν τους στόχους του συστήματος και όχι αυτού του ανατρεπτικού κινήματος.
Απορρίπτουμε κάθε ενέργεια που απομαζικοποιεί τον αγώνα μας,
που ειναι τόσο ενάντια στο σύστημα, όσο και ενάντια σε κάθε μορφής βραχίονα του.
ΥΠΕΡ
Να γίνει στη ΛΣ της Κυριακής η συζήτηση επί των καταληκτικών κειμένων της Θεματικής πολιτικής με σκοπό να δημιουργηθεί μια Διακήρυξη του Συντάγματος εν' όψει της μεγάλης κινητοποίησης στις 28 και 29 Ιουνίου.
ΥΠΕΡ
48 ώρες στο δρόμο. Χρειαζόμαστε τη βοήθειά μας. Καλούμε όλο το λαό της Αθήνας για να μας στηρίξει με ποτά, νερά, φαγητά και ότι μπορεί ο καθένας.
ΥΠΕΡ
Καλούμε όλους τους ιδιώτες οδηγούς αυτοκινήτων αλλά και σωματεία-συνδικάτα που διαθέτουν οχήματα (αγροτικά, απορριματοφόρα, πυροσβεστικά-λεωφορεία) να συμμετάσχουν στον αποκλεισμό της βουλής, κλείνοντας τις βασικές αρτηρίες με τα οχήματά τους. Έτσι όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε την περικύκλωση αποτελεσματική και νικηφόρα.
ΥΠΕΡ
Να δημιουργηθεί ομάδα δράσης υπέρ των συλληφθέντων με τη βοήθεια νομικής υποστήριξης. Δεν χρειάζονται νομικές γνώσεις για την ομάδα. Συνάντηση σήμερα στο χώρο της Γραμματείας.
ΥΠΕΡ
Να δημιουργηθεί ομάδα παραπόνων για επίλυση προβλημάτων που δημιουργούνται στις ομάδες (από τη μία ομάδα στην άλλη).
ΚΑΤΑ
Να ικανοποιηθεί το αίτημα των ομοσπονδιών των οργάνων ασφαλείας για να παρεβρεθούν στη συνέλευση και να ακούσουμε την άποψή τους.
ΠΑΕΙ για αύριο
Άμεση κατάργηση κουκουλονόμου, τρομονόμου και άμεση απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων.
ΥΠΕΡ
Πρόταση ομάδας φύλου, συζήτηση: γυναίκες δυναμικός παράγοντας αντίστασης στην παρουσα κρίση
ΥΠΕΡ
Πρόταση ομάδας φύλου. Συζήτηση για κρίση και δικαιώματα LGBT
ΥΠΕΡ
Ψήφισμα αλληλεγγύης στους Σύριους.
Εμεις οι αγανακτισμενοι Ελληνες και αγωνιστες της πλατειας Συνταγματος ειμαστε αλληλεγγυοι με τον αγωνα των Συριων που επαναστατουν κατα του αυταρχικου και δικτατορικου καθεστωτος της δυναστειας Ασαντ που κυβερναει την χωρα απο το 1970.Ο συριακος λαος θελει να γραφει ο ιδιος της ιστορια του , να πολεμαει για την αξιοπρεπεια του και την ελευθερια του.
Αλληλεγγυη, Ελευθερια, Δημοκρατια,Δικαιωματα.
ΥΠΕΡ
Ψήφισμα συμπαράστασης στο στόλο που θα πάει στη Γάζα για σπάσιμο του αποκλεισμού
ΥΠΕΡ
Ψήφισμα για δημιουργία ομάδας επικοινωνίας για δημιουργία δικτύων επικοινωνίας μεταξύ παραγωγών και πολιτών αστικών περιοχών για διακίνηση ελληνικών προϊόντων χωρίς τη μεσολάβηση μεσαζόντων.
ΥΠΕΡ
Δημιουργία ομάδας οραματιστών θετικής εστίασης (δέντρο ευχών, οραματισμός για την Ελλάδα)
ΚΑΤΑ
Ανακοίνωση από σταθμό πρώτων βοηθειών:
Ζητείται άμεσα μεγάλη σκηνή για το ιατρείο.
Να μην απεργήσουν οι εργαζόμενοι τους τις μερες της 48ωρης
ΥΠΕΡ
Είμαστε ένα κίνημα μαζικό που βάζει σαν στόχο του την ρήξη με το υπάρχον πολιτικό σύστημα και την καταψήφιση του μεσοπρόθεσμου.
Σε αυτόν τον αγώνα, όπλο μας είναι η μαζικότητα και η αποφασιστικότητα του αγωνιζόμενου λαού. Λογικές “αυτόκλητων εργολάβων και επαγγελματιών της βίας”, θεωρούμε ότι εξυπηρετούν τους στόχους του συστήματος και όχι αυτού του ανατρεπτικού κινήματος.
Απορρίπτουμε κάθε ενέργεια που απομαζικοποιεί τον αγώνα μας,
που ειναι τόσο ενάντια στο σύστημα, όσο και ενάντια σε κάθε μορφής βραχίονα του.
ΥΠΕΡ
Να γίνει στη ΛΣ της Κυριακής η συζήτηση επί των καταληκτικών κειμένων της Θεματικής πολιτικής με σκοπό να δημιουργηθεί μια Διακήρυξη του Συντάγματος εν' όψει της μεγάλης κινητοποίησης στις 28 και 29 Ιουνίου.
ΥΠΕΡ
48 ώρες στο δρόμο. Χρειαζόμαστε τη βοήθειά μας. Καλούμε όλο το λαό της Αθήνας για να μας στηρίξει με ποτά, νερά, φαγητά και ότι μπορεί ο καθένας.
ΥΠΕΡ
Καλούμε όλους τους ιδιώτες οδηγούς αυτοκινήτων αλλά και σωματεία-συνδικάτα που διαθέτουν οχήματα (αγροτικά, απορριματοφόρα, πυροσβεστικά-λεωφορεία) να συμμετάσχουν στον αποκλεισμό της βουλής, κλείνοντας τις βασικές αρτηρίες με τα οχήματά τους. Έτσι όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε την περικύκλωση αποτελεσματική και νικηφόρα.
ΥΠΕΡ
Να δημιουργηθεί ομάδα δράσης υπέρ των συλληφθέντων με τη βοήθεια νομικής υποστήριξης. Δεν χρειάζονται νομικές γνώσεις για την ομάδα. Συνάντηση σήμερα στο χώρο της Γραμματείας.
ΥΠΕΡ
Να δημιουργηθεί ομάδα παραπόνων για επίλυση προβλημάτων που δημιουργούνται στις ομάδες (από τη μία ομάδα στην άλλη).
ΚΑΤΑ
Να ικανοποιηθεί το αίτημα των ομοσπονδιών των οργάνων ασφαλείας για να παρεβρεθούν στη συνέλευση και να ακούσουμε την άποψή τους.
ΠΑΕΙ για αύριο
Άμεση κατάργηση κουκουλονόμου, τρομονόμου και άμεση απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων.
ΥΠΕΡ
Πρόταση ομάδας φύλου, συζήτηση: γυναίκες δυναμικός παράγοντας αντίστασης στην παρουσα κρίση
ΥΠΕΡ
Πρόταση ομάδας φύλου. Συζήτηση για κρίση και δικαιώματα LGBT
ΥΠΕΡ
Ψήφισμα αλληλεγγύης στους Σύριους.
Εμεις οι αγανακτισμενοι Ελληνες και αγωνιστες της πλατειας Συνταγματος ειμαστε αλληλεγγυοι με τον αγωνα των Συριων που επαναστατουν κατα του αυταρχικου και δικτατορικου καθεστωτος της δυναστειας Ασαντ που κυβερναει την χωρα απο το 1970.Ο συριακος λαος θελει να γραφει ο ιδιος της ιστορια του , να πολεμαει για την αξιοπρεπεια του και την ελευθερια του.
Αλληλεγγυη, Ελευθερια, Δημοκρατια,Δικαιωματα.
ΥΠΕΡ
Ψήφισμα συμπαράστασης στο στόλο που θα πάει στη Γάζα για σπάσιμο του αποκλεισμού
ΥΠΕΡ
Ψήφισμα για δημιουργία ομάδας επικοινωνίας για δημιουργία δικτύων επικοινωνίας μεταξύ παραγωγών και πολιτών αστικών περιοχών για διακίνηση ελληνικών προϊόντων χωρίς τη μεσολάβηση μεσαζόντων.
ΥΠΕΡ
Δημιουργία ομάδας οραματιστών θετικής εστίασης (δέντρο ευχών, οραματισμός για την Ελλάδα)
ΚΑΤΑ
Ανακοίνωση από σταθμό πρώτων βοηθειών:
Ζητείται άμεσα μεγάλη σκηνή για το ιατρείο.
Τι ακριβώς τρέχει με τους ηλεκτροδηγούς;
Όπως θα δεις εδώ όλα τα σωματεία των ηλεκτροδηγών είχαν ένα σκεπτικό για τις 15 Ιουνίου, την απεργία και την συγκέντρωση. Χτες ακούστηκε (και δεν ξέρω ειλικρινά αν είναι έτσι) ότι για την σαρανταοχτάωρη απεργία του Μεσοπρόθεσμου έχουν αποφασίσει άλλη στάση, να μην οδηγήσουν τα οχήματα.
Κάπως κουφό μου φαίνεται μέσα σε ένα δεκαήμερο να αλλάζουν άποψη. Και μάλιστα χωρίς να ανεβαίνει πουθενά το νέο σκεπτικό τους...
Κάπως κουφό μου φαίνεται μέσα σε ένα δεκαήμερο να αλλάζουν άποψη. Και μάλιστα χωρίς να ανεβαίνει πουθενά το νέο σκεπτικό τους...
Saturday, June 25, 2011
Η Δράση των κατοίκων Αμπελοκήπων - Ερυθρού - Πολυγώνου στο Mega Channel
Ακούστηκαν και κάτι πολύ ευφυή συνθήματα για το τρίο Καψή-Πρετεντέρη-Τρέμη, αλλά δεν τα μεταφέρω για να ζηλέψεις που δεν ήρθες...
Friday, June 24, 2011
Περνάνε ένστολοι διαδηλωτές (και τελειωμό δεν έχουν)
Λίγο Αγγελοπουλικό το έργο (μονοπλάνο και χωρίς σπουδαία δράση) αλλά πρώτη φορά γυρίζω...
ΣΤΙΓΜΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Ψήφισμα Λαϊκής Συνέλευσης 23 Ιουνίου
ΣΤΙΓΜΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Καλούμε τους αξιωματικούς και κυρίως όλο το απλό προσωπικό της αστυνομίας να σεβαστεί αυτή τη φορά τη θέληση του λαού και την συνταγματικά κατοχυρωμένη λαϊκή κυριαρχία.
Τους προειδοποιούμε να μην διανοηθούν καν να εφαρμόσουν παράνομες διαταγές από μια έκπτωτη κυβέρνηση, που έχει κουρελιάσει το σύνταγμα της Ελλάδας και έχει παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στη Τρόικα, στο ΔΝΤ και στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό-τραπεζικό σύστημα.
Να μην τολμήσουν σε καμμία περίπτωση να εμποδίσουν τον λαό από το να προστατεύσει το σύνταγμα του, όπως αυτό ορίζει με βάση το ακροτελεύτιο άρθρο του, ώστε να αποτρέψει το ξεπούλημα της χώρας.
Διαφορετικά ο κάθε αστυνομικός προσωπικά θα φέρει ακέραια την ευθύνη της στάσης του και θα υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του, όπως ακριβώς και οι πολιτικοί εντολείς του, που έχουν παραδώσει τη χώρα σε ξένα κέντρα εξουσίας με δανειακές συμβάσεις, μνημόνια και μεσοπρόθεσμα. Είναι μια τελευταία μεγάλη ευκαιρία για την αστυνομία και τους αστυνομικούς και ελπίζουμε πολλοί από αυτούς να πράξουν κατά συνείδηση και να περάσουν με την πλευρά του λαού.
Η λαϊκή συνέλευση της πλατείας Συντάγματος-23 Ιουνίου 2011
ΣΤΙΓΜΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Καλούμε τους αξιωματικούς και κυρίως όλο το απλό προσωπικό της αστυνομίας να σεβαστεί αυτή τη φορά τη θέληση του λαού και την συνταγματικά κατοχυρωμένη λαϊκή κυριαρχία.
Τους προειδοποιούμε να μην διανοηθούν καν να εφαρμόσουν παράνομες διαταγές από μια έκπτωτη κυβέρνηση, που έχει κουρελιάσει το σύνταγμα της Ελλάδας και έχει παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στη Τρόικα, στο ΔΝΤ και στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό-τραπεζικό σύστημα.
Να μην τολμήσουν σε καμμία περίπτωση να εμποδίσουν τον λαό από το να προστατεύσει το σύνταγμα του, όπως αυτό ορίζει με βάση το ακροτελεύτιο άρθρο του, ώστε να αποτρέψει το ξεπούλημα της χώρας.
Διαφορετικά ο κάθε αστυνομικός προσωπικά θα φέρει ακέραια την ευθύνη της στάσης του και θα υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του, όπως ακριβώς και οι πολιτικοί εντολείς του, που έχουν παραδώσει τη χώρα σε ξένα κέντρα εξουσίας με δανειακές συμβάσεις, μνημόνια και μεσοπρόθεσμα. Είναι μια τελευταία μεγάλη ευκαιρία για την αστυνομία και τους αστυνομικούς και ελπίζουμε πολλοί από αυτούς να πράξουν κατά συνείδηση και να περάσουν με την πλευρά του λαού.
Η λαϊκή συνέλευση της πλατείας Συντάγματος-23 Ιουνίου 2011
Έλα Όλγα, βγάλε την κουκούλα σου τώρα...
UPDATE:
Όχι, τα στρούμφ δεν φυλάνε το παιχνιδάδικο!Το Mega Ψέμμα φυλάνε, που είναι εγκατεστημένο στο ίδιο κτήριο...
Αθήνα, Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011, 18:30
Ακριβής τοποθεσία: Μετρό Πανόρμου
Διοργάνωση: Λαϊκή Συνέλευση Αμπελοκήπων
Οι κάτοικοι Αμπελοκήπων, Ερυθρού, Πολυγώνου με απόφαση που πάρθηκε τη Δευτέρα 20/6 στη 2η Λαϊκή Συνέλευση στο μετρό Πανόρμου αποφασίσαμε τη διεξαγωγή πορείας, που θα ξεκινήσει στις 6.30μμ την Παρασκευή 24/6 και θα καταλήξει στη Λεωφόρο Μεσογείων και στο σύμπλεγμα κτιρίων στο Ερρίκος Ντυνάν όπου βρίσκεται η έδρα του Mega Channel, για να την αποκλείσουμε, πριν και κατά τη διάρκεια του κεντρικού Δελτίου Ειδήσεων, αφού είναι ένας από τους βασικότερους πυλώνες παραπληροφόρησης και τρομοκράτησης των πολιτών και των εργαζομένων της χώρας.
Όχι, τα στρούμφ δεν φυλάνε το παιχνιδάδικο!Το Mega Ψέμμα φυλάνε, που είναι εγκατεστημένο στο ίδιο κτήριο...Αθήνα, Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011, 18:30
Ακριβής τοποθεσία: Μετρό Πανόρμου
Διοργάνωση: Λαϊκή Συνέλευση Αμπελοκήπων
Οι κάτοικοι Αμπελοκήπων, Ερυθρού, Πολυγώνου με απόφαση που πάρθηκε τη Δευτέρα 20/6 στη 2η Λαϊκή Συνέλευση στο μετρό Πανόρμου αποφασίσαμε τη διεξαγωγή πορείας, που θα ξεκινήσει στις 6.30μμ την Παρασκευή 24/6 και θα καταλήξει στη Λεωφόρο Μεσογείων και στο σύμπλεγμα κτιρίων στο Ερρίκος Ντυνάν όπου βρίσκεται η έδρα του Mega Channel, για να την αποκλείσουμε, πριν και κατά τη διάρκεια του κεντρικού Δελτίου Ειδήσεων, αφού είναι ένας από τους βασικότερους πυλώνες παραπληροφόρησης και τρομοκράτησης των πολιτών και των εργαζομένων της χώρας.
Λινκάρω την Νέλλη Ψαρρού...
...και την συνέντευξή της με τον Richard Wolf γιατί μου φαίνεται πραγματικά μεστή και ζωντανή.
Thursday, June 23, 2011
Πόσο μαλάκες είναι στις Εκδόσεις Πατάκη;
Το βιβλίο είναι φτηνό, τρία κι εξήντα το ψώνισα με την κλασική έκπτωση. Αλλά στην σελίδα 4 σε μαύρο πλαίσιο αναφέρεται η γνωστή μαλακία περί πνευματικών δικαιωμάτων και γραπτής άδειας του εκδότη για οποιαδήποτε αναπαραγωγή.
Θεωρώ ότι κανένας στο Μέγαρο Πατάκη δεν σκέφτηκε την ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου βιβλίου, απλώς κοτσάρανε το "έτοιμο" πλαίσιο όπως και σε όλα τα υπόλοιπα βιβλία τους.
Αλλά και έτσι να είναι, ξαναρωτάω:
Πόσο μαλάκες είναι στις εκδόσεις Πατάκη;
Και πόσο δύσκολο είναι να "αποσύρουν" αυτό το πλαίσιο, έστω και με δελτίο τύπου, από το συγκεκριμένο βιβλίο;
Ψήφισμα
48 ώρες στο δρόμο
Όλη η Ελλάδα στο Σύνταγμα για να μην περάσει το Μεσοπρόθεσμο
Εδώ κι ένα μήνα, έχουμε κατακλύσει τις πλατείες όλης της χώρας διεκδικώντας να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Στο τέλος Ιουνίου, ο αγώνας μας φτάνει σε σημείο καμπής. Η κυβέρνηση της μηδενικής κοινωνικής νομιμοποίησης επιχειρεί την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου. Αυτό το σχέδιο δεν πρέπει να περάσει. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη λεηλασία του κοινωνικού πλούτου, δεν πρόκειται να ανεχτούμε την εξαθλίωση των πολλών για να την εξασφάλιση των κερδών των λίγων. Οι επικοινωνιακοί ελιγμοί, οι κάλπικοι ανασχηματισμοί και οι εκβιασμοί κυβέρνησης, ΔΝΤ, ΕΕ, δεν μάς ξεγελάνε. Τώρα πια ξέρουμε ότι το δίλημμα δεν είναι Μνημόνια ή χρεοκοπία γιατί τα Μνημόνια οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία της κοινωνίας.
Το διήμερο τη συζήτησης και ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου στη Βουλή τα συνδικάτα έχουν καλέσει 48ωρη Γενική Απεργία. Αυτό το διήμερο δεν πρέπει κανείς να δουλέψει, να καταναλώσει, να στηρίξει το παραμικρό σπάσιμο της απεργίας. Από το πρωί της πρώτης μέρας της απεργίας μαζευόμαστε στο Σύνταγμα μαζί με τις λαϊκές συνελεύσεις απ' όλη τη χώρα και όλες τις γειτονιές της Αθήνας.
Την ημέρα ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου περικυκλώνουμε τη Βουλή-στέλνουμε το μήνυμα ότι ο λαός το απορρίπτει!
Εδώ κι ένα μήνα αποδεικνύουμε ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι, ότι έχουμε τη δύναμη να χαράξουμε νέα πορεία για την κοινωνία. Τώρα είναι η ώρα να κάνουμε το επόμενο μεγάλο βήμα. Τώρα είναι η δικιά μας ώρα, τώρα μιλάμε εμείς!
Ή εμείς ή αυτοί - Άμεση δημοκρατία τώρα!
Η λαϊκή συνέλευση της πλατείας Συντάγματος-22 Ιουνίου 2011
Όλη η Ελλάδα στο Σύνταγμα για να μην περάσει το Μεσοπρόθεσμο
Εδώ κι ένα μήνα, έχουμε κατακλύσει τις πλατείες όλης της χώρας διεκδικώντας να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Στο τέλος Ιουνίου, ο αγώνας μας φτάνει σε σημείο καμπής. Η κυβέρνηση της μηδενικής κοινωνικής νομιμοποίησης επιχειρεί την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου. Αυτό το σχέδιο δεν πρέπει να περάσει. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη λεηλασία του κοινωνικού πλούτου, δεν πρόκειται να ανεχτούμε την εξαθλίωση των πολλών για να την εξασφάλιση των κερδών των λίγων. Οι επικοινωνιακοί ελιγμοί, οι κάλπικοι ανασχηματισμοί και οι εκβιασμοί κυβέρνησης, ΔΝΤ, ΕΕ, δεν μάς ξεγελάνε. Τώρα πια ξέρουμε ότι το δίλημμα δεν είναι Μνημόνια ή χρεοκοπία γιατί τα Μνημόνια οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία της κοινωνίας.
Το διήμερο τη συζήτησης και ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου στη Βουλή τα συνδικάτα έχουν καλέσει 48ωρη Γενική Απεργία. Αυτό το διήμερο δεν πρέπει κανείς να δουλέψει, να καταναλώσει, να στηρίξει το παραμικρό σπάσιμο της απεργίας. Από το πρωί της πρώτης μέρας της απεργίας μαζευόμαστε στο Σύνταγμα μαζί με τις λαϊκές συνελεύσεις απ' όλη τη χώρα και όλες τις γειτονιές της Αθήνας.
Την ημέρα ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου περικυκλώνουμε τη Βουλή-στέλνουμε το μήνυμα ότι ο λαός το απορρίπτει!
Εδώ κι ένα μήνα αποδεικνύουμε ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι, ότι έχουμε τη δύναμη να χαράξουμε νέα πορεία για την κοινωνία. Τώρα είναι η ώρα να κάνουμε το επόμενο μεγάλο βήμα. Τώρα είναι η δικιά μας ώρα, τώρα μιλάμε εμείς!
Ή εμείς ή αυτοί - Άμεση δημοκρατία τώρα!
Η λαϊκή συνέλευση της πλατείας Συντάγματος-22 Ιουνίου 2011
Κλοπιποστάρω...
...από το Αντίφωνο.
Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ
Γιώργος Κασιμάτης*
Πέρασε πάνω από ένας χρόνος από τότε που επισήμανα δημόσια τις πρωτοφανείς παραβιάσεις θεμελιωδών αρχών και διατάξεων της συνταγματικής, της ευρωπαϊκής και της διεθνούς νομιμότητας που περιείχαν οι Συμβάσεις Δανεισμού της Χώρας μας με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ («Μνημόνιο»), με πρώτη, πάντοτε, επισήμανση την παραίτηση της Ελλάδας «αμετακλήτως και άνευ όρων» των ασυλιών που απολαύει με βάση τη θεμελιώδη αρχή σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας και άλλων συνταγματικών και διεθνούς δικαίου εγγυήσεων (μνημείων φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος κ.λπ.).
Παρά τη μονότονη έκκλησή μου προς τους συναδέλφους μου να αντικρούσουν, αν κάπου έσφαλα, τη νομική κριτική που ασκούσα συνεχώς στις εν λόγω Συμβάσεις, κανείς δεν αμφισβήτησε τους ισχυρισμούς μου επιστημονικά. Ύστερα από μελέτη ενός έτους, εμφανίστηκε ο συνάδελφος κ. Μανιτάκης, για να ασκήσει έντονη κριτική στα όσα υποστηρίζω («συνεπικουρούμενος», όπως γράφει, και από τον νεώτερο συνάδελφό μας κ. Κατρούγκαλο) κατά του πιο απαράδεκτου και επονείδιστου όρου της δανειοδότησης: του όρου «αμετάκλητης και άνευ όρων» παραίτησης από τις ασυλίες εθνικής κυριαρχίας, προσφέροντας έτσι υποστήριξη στις επαχθείς συμβάσεις δανεισμού.
Τα «νομικά», όπως διατείνεται, επιχειρήματά του για να στηρίξει τη θέση του ότι οι ισχυρισμοί μας είναι «αβάσιμοι», συνοδεύονται και από υβριστικές εις βάρος μας φράσεις, όπως: «ας ηρεμήσουμε και ας σοβαρευτούμε» και οι κίνδυνοι που επισημαίνομε είναι «φανταστικοί». Για τη σύσταση σοβαρότητας που μου κάνει ο κ. Μανιτάκης και για τον χαρακτηρισμό των ισχυρισμών μου ως φανταστικών και για άλλες προσβλητικές φράσεις, δεν επιθυμώ, ως κατά πολύ αρχαιότερός του, να δώσω συνέχεια.
Όσον αφορά στα επιχειρήματα κριτικής του, έχω να παρατηρήσω ότι στηρίζονται σε εσφαλμένη βάση και δείχνουν ότι αγνοείται σε μεγάλο βαθμό η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης». Αν ελάμβανε, επίσης, υπ’ όψιν τη μελέτη μου, που του είχα στείλει πριν από μήνες, «Οι συμφωνίες Δανεισμού της Ελλάδας με την ΕΕ και το ΔΝΤ», την οποία εξέδωσε και μοίρασε δωρεάν ο ΔΣΑ, ίσως να μη διατύπωνε ορισμένες σκέψεις του. Αναφερόμενος, πάντως, ειδικότερα στα επιχειρήματα του συναδέλφου, παρατηρώ τα ακόλουθα:
1. Ο κ. Μανιτάκης θεωρεί ότι ο όρος παραίτησης από τις ασυλίες εθνικής κυριαρχίας που περιλαμβάνει η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» είναι συνήθης και ταυτίζεται με εκείνες τις οποίες περιέχουν οι συμβάσεις εγγυήσεων που παρέχει ένα κράτος υπέρ ενός ιδιώτη οφειλέτη σε μια σύμβαση δανείου ιδιωτικού δικαίου. Παρέχει δε ακριβώς ένα τέτοιο παράδειγμα, παραθέτοντας αποσπάσματα από την ΥΑ 2/5121/0025/ 26.1.2009, η οποία ορίζει τους όρους παροχής εγγύησης του κράτους προς τις τράπεζες για ορισμένη κατηγορία δανείων προς ιδιώτες. Μεταξύ των όρων αυτών ορίζονται και παραιτήσεις του Δημοσίου από διάφορα προνόμια. Εδώ πρόκειται για προνόμια του Αστικού Κώδικα και του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, τα οποία δεν ανήκουν στο «αναγκαστικό δίκαιο» του ιδιωτικού δικαίου και από τα οποία μπορεί να παραιτηθεί ο δανειστής υπέρ του οφειλέτη. Συνεπώς, στο επιχείρημα αυτό, ο κ. Μανιτάκης λησμονεί ότι η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» αποτελεί σύμβαση μεταξύ κρατών και υπάγεται στο δημόσιο διεθνές δίκαιο. Συγχέεται, με άλλες λέξεις, πλήρως η διεθνής σύμβαση, που συνάπτεται μεταξύ κυρίαρχων κρατών σύμφωνα με τους κανόνες του δημοσίου διεθνούς δικαίου, με τις συμβάσεις εγγύησης, δανείου ή άλλες συμβάσεις του ιδιωτικού δικαίου. Οι τελευταίες αυτές συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ του κράτους και φυσικών ή νομικών πρόσωπων, υπάγονται στο ιδιωτικό δίκαιο, συνήθως δε στο ελληνικό δίκαιο και στα ελληνικά δικαστήρια ή σε διαιτησία. Είναι, συνεπώς, φανερό ότι δεν μπορεί να ταυτίζεται η παραίτηση προνομίων ιδιωτικού δικαίου αυτών των συμβάσεων με την παραίτηση ασυλιών σε διεθνείς συμβάσεις, που υπάγονται στο δημόσιο διεθνές δίκαιο και στο συνταγματικό δίκαιο των συμβαλλόμενων κρατών. Το ότι οι συμβάσεις Ελλάδας με τα δεκαέξι κράτη της Ευρωζώνης έχουν ως αντικείμενο δάνειο της Χώρας μας δεν σημαίνει ότι δεν είναι διεθνείς συμβάσεις που υπάγονται βασικά στο δημόσιο διεθνές δίκαιο. Για τις περιπτώσεις που εφαρμόζεται ιδιωτικό δίκαιο, ορίσθηκε το αγγλικό δίκαιο ως εφαρμοστέο, ενώ για ακυρότητες λόγω αντίθεσης προς το διεθνές και το συνταγματικό δίκαιο, ορίσθηκε αρμόδιο το ΔΕΕ. (Η υπαγωγή στο αγγλικό δίκαιο είναι δόλια, γιατί το δίκαιο αυτό επιτρέπει παράνομες επιβαρύνσεις του οφειλέτη, γι’ αυτό και απαραδέκτως το δέχτηκε η Ελλάδα).
2. Ο κ. Μανιτάκης θεωρεί ότι η ρήτρα την οποία περιέχει ο όρος παραίτησης από τις ασυλίες εθνικής κυριαρχίας του άρθρου 24 § 5 της παραπάνω δανειακής σύμβασης και η οποία ορίζει ότι η παραίτηση ισχύει «στον βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος», είναι σαφέστατη («σαφέστερη δεν γίνεται», όπως γράφει). Όμως, όπως ανέλυσα στην παραπάνω μελέτη μου, ο όρος είναι ασαφής. Και τούτο, γιατί ο όρος του ελληνικού κειμένου «αναγκαστικός νόμος» δεν υπάρχει σήμερα, ο δε όρος του αγγλικού κειμένου «mandatory law» σημαίνει «αναγκαστικό δίκαιο» του ιδιωτικού δικαίου, ενώ στο διεθνές δίκαιο ο όρος «αναγκαστικό δίκαιο (jus cogens) στα αγγλικά είναι «peremptory law» και στα γαλλικά χρησιμοποιείται η λέξη «impεratif» (βλ. Ροζάκη κ.λπ. «Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο», σελ. 239). Η ασάφεια αυτή έχει μεγάλη σημασία. Έχω θέσει δημοσία ερώτημα στην Κυβέρνηση να αποσαφηνίσει τη ρήτρα, αλλά δεν πήραμε απάντηση. Ο κ. συνάδελφος αποδίδει διορθωτικά τον όρο της μετάφρασης «αναγκαστικός νόμος» με τον όρο «αναγκαστικό δίκαιο», εννοώντας προφανώς «αναγκαστικό δίκαιο» του ιδιωτικού δικαίου.
3. Ο κ. Μανιτάκης θεωρεί ότι η παραπάνω ρήτρα που ορίζει ότι η παραίτηση ισχύει «στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος», σημαίνει ότι δεν μπορούν οι δανειστές μας να επισπεύσουν αναγκαστική εκτέλεση σε ακίνητα που απαγορεύει το ελληνικό «αναγκαστικό δίκαιο». Η θέση αυτή του κ. Μανιτάκη είναι, δυστυχώς για την Ελλάδα, εσφαλμένη. Και τούτο, γιατί η ευθύνη της Ελλάδας από μια διεθνή σύμβαση περιορίζεται μόνο από τις ασυλίες που αναγνωρίζει το «αναγκαστικό δίκαιο» (jus cogens) του δημοσίου διεθνούς δικαίου και όχι από τα προνόμια και τις ασυλίες που προβλέπει το ελληνικό «αναγκαστικό δίκαιο», που εφαρμόζεται στις ιδιωτικές συμβάσεις. Επιπλέον, στην έκταση δε που θα εφαρμοστεί ιδιωτικό δίκαιο, αυτό θα είναι το αγγλικό και όχι το ελληνικό.
Για παράδειγμα, το διεθνές δίκαιο δεν αναγνωρίζει τις εξαιρέσεις και τους περιορισμούς αξιοποίησης των «παραμεθόριων περιοχών» στην έκταση που ορίζονται από το ελληνικό δίκαιο ούτε το ιδιωτικό αγγλικό δίκαιο. Γι’ αυτό, ακριβώς, έχει μεγάλη πρακτική σημασία η διάκριση μεταξύ των διεθνών συμβάσεων κρατών (όπως το λεγόμενο «Μνημόνιο») και των συμβάσεων ιδιωτικού δικαίου με ιδιώτες – διάκριση που παραβλέπει ο κ. συνάδελφος.
4. Ο κ. συνάδελφος φαίνεται ότι υποστηρίζει ότι η παραίτηση «αμετακλήτως και άνευ όρων» από τις ασυλίες, που περιέχει το άρθρο 24 § 5 της Σύμβασης, δεν περιλαμβάνει την παραίτηση ή δεν ισχύει –λόγω της παραπάνω ρήτρας– η παραίτηση από την ασυλία της εθνικής κυριαρχίας. Φαίνεται ότι δεν πρόσεξε το υπόδειγμα γνωμοδότησης των δύο Νομικών Συμβούλων του Κράτους, που επισυνάπτεται ως αναπόσπαστο μέρος της Σύμβασης και είναι δεσμευτικό για την Ελλάδα. Στο κείμενο αυτό η παραίτηση από τις ασυλίες του άρθρου 24 § 5 προσδιορίζεται με το όνομά της: «ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά» («are immune on the grounds of sovereignty or otherwise»). Εδώ, μάλιστα, δεν περιλαμβάνεται η ρήτρα: «στον βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος». Τι έχει να πει ο κ. Μανιτάκης; (Την εν λόγω Γνωμοδότηση των δύο Νομικών Συμβούλων, ότι όλοι οι όροι που αναφέρονται στο υπόδειγμα είναι σύμφωνοι με το ελληνικό δίκαιο, επέβαλαν οι δανειστές μας στην Ελλάδα, εξευτελίζοντας τη Χώρα μας και την Κυβέρνησή της. Τη γνωμοδότηση βρέθηκαν νομικοί σύμβουλοι που την υπέγραψαν! – χωρίς να υποστούν ακόμη συνέπειες).
5. Δεν διευκρινίζει ο κ. Μανιτάκης, αν θεωρεί τον όρο παραίτησης από τις ασυλίες έγκυρο, ως συνηθισμένο στις συναλλαγές, ή ανυπόστατο λόγω αντίθεσής του προς το «αναγκαστικό δίκαιο». Για μας είναι ανυπόστατος. Αλλά αφού φτάσαμε στο θέμα του κύρους, θα ήταν χρήσιμο να μας πει για το γνήσιο θέμα του κλάδου μας, αν οι τρεις συμβάσεις δανεισμού (η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» και το «Μνημόνιο Συνεννόησης») με τα 16 κράτη της Ευρωζώνης και η Σύμβαση με το ΔΝΤ, λόγω αντισυνταγματικότητας όρων και λόγω μη επικύρωσης και μη κύρωσης από τη Βουλή είναι έγκυρες ή ανυπόστατες. Για μας είναι ανυπόστατες και περιμένουν τη σθεναρή κυβέρνηση της χώρας να τις καταγγείλει.
Παρά τη διαβεβαίωση του κ. συναδέλφου ότι τα επιχειρήματά του είναι νομικά, φαίνεται σαφώς από το κείμενο της κριτικής του ότι είναι πολιτικό. Μας κατηγορεί ότι τρομοκρατούμε τον λαό.
Πώς δεν σκέφθηκε να το πει αυτό στην Κυβέρνηση που υπέγραψε αυτόν και τους άλλους επονείδιστους όρους. Όσον αφορά στο γιατί επέλεξε να υπερασπιστεί τον επαχθέστερο όρο του «Μνημονίου», συνάγεται από την πολιτική θέση που διατυπώνει ως προς την έννοια και τον σκοπό της εθνικής κυριαρχίας.
Η θέση αυτή δείχνει –εκτός αν η εκτίμησή μου είναι εσφαλμένη– ότι ανήκει στους διανοούμενους εκείνους, για τους οποίους η εθνική κυριαρχία, η εθνική ιστορία και οι παραδόσεις ενός λαού δεν έχουν τη σημασία της ιστορικής και της πολιτισμικής ταυτότητας των λαών που ξέρομε και που πρέπει να υπερασπιζόμαστε, όταν, μάλιστα, άμεσα τα επιβουλεύονται. Μας κατηγορεί περιφρονητικά ότι κραυγάζομε «αέρα» και «κραδαίνομε ξιφολόγχη και καριοφίλι». Κάνει λάθος. Αν όμως χρειαστεί, δεν θα πρέπει να φωνάξομε και να τα πιάσομε όλοι οι πολίτες;
*Ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
πηγή: το Παρόν
Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ
Γιώργος Κασιμάτης*
Πέρασε πάνω από ένας χρόνος από τότε που επισήμανα δημόσια τις πρωτοφανείς παραβιάσεις θεμελιωδών αρχών και διατάξεων της συνταγματικής, της ευρωπαϊκής και της διεθνούς νομιμότητας που περιείχαν οι Συμβάσεις Δανεισμού της Χώρας μας με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ («Μνημόνιο»), με πρώτη, πάντοτε, επισήμανση την παραίτηση της Ελλάδας «αμετακλήτως και άνευ όρων» των ασυλιών που απολαύει με βάση τη θεμελιώδη αρχή σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας και άλλων συνταγματικών και διεθνούς δικαίου εγγυήσεων (μνημείων φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος κ.λπ.).
Παρά τη μονότονη έκκλησή μου προς τους συναδέλφους μου να αντικρούσουν, αν κάπου έσφαλα, τη νομική κριτική που ασκούσα συνεχώς στις εν λόγω Συμβάσεις, κανείς δεν αμφισβήτησε τους ισχυρισμούς μου επιστημονικά. Ύστερα από μελέτη ενός έτους, εμφανίστηκε ο συνάδελφος κ. Μανιτάκης, για να ασκήσει έντονη κριτική στα όσα υποστηρίζω («συνεπικουρούμενος», όπως γράφει, και από τον νεώτερο συνάδελφό μας κ. Κατρούγκαλο) κατά του πιο απαράδεκτου και επονείδιστου όρου της δανειοδότησης: του όρου «αμετάκλητης και άνευ όρων» παραίτησης από τις ασυλίες εθνικής κυριαρχίας, προσφέροντας έτσι υποστήριξη στις επαχθείς συμβάσεις δανεισμού.
Τα «νομικά», όπως διατείνεται, επιχειρήματά του για να στηρίξει τη θέση του ότι οι ισχυρισμοί μας είναι «αβάσιμοι», συνοδεύονται και από υβριστικές εις βάρος μας φράσεις, όπως: «ας ηρεμήσουμε και ας σοβαρευτούμε» και οι κίνδυνοι που επισημαίνομε είναι «φανταστικοί». Για τη σύσταση σοβαρότητας που μου κάνει ο κ. Μανιτάκης και για τον χαρακτηρισμό των ισχυρισμών μου ως φανταστικών και για άλλες προσβλητικές φράσεις, δεν επιθυμώ, ως κατά πολύ αρχαιότερός του, να δώσω συνέχεια.
Όσον αφορά στα επιχειρήματα κριτικής του, έχω να παρατηρήσω ότι στηρίζονται σε εσφαλμένη βάση και δείχνουν ότι αγνοείται σε μεγάλο βαθμό η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης». Αν ελάμβανε, επίσης, υπ’ όψιν τη μελέτη μου, που του είχα στείλει πριν από μήνες, «Οι συμφωνίες Δανεισμού της Ελλάδας με την ΕΕ και το ΔΝΤ», την οποία εξέδωσε και μοίρασε δωρεάν ο ΔΣΑ, ίσως να μη διατύπωνε ορισμένες σκέψεις του. Αναφερόμενος, πάντως, ειδικότερα στα επιχειρήματα του συναδέλφου, παρατηρώ τα ακόλουθα:
1. Ο κ. Μανιτάκης θεωρεί ότι ο όρος παραίτησης από τις ασυλίες εθνικής κυριαρχίας που περιλαμβάνει η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» είναι συνήθης και ταυτίζεται με εκείνες τις οποίες περιέχουν οι συμβάσεις εγγυήσεων που παρέχει ένα κράτος υπέρ ενός ιδιώτη οφειλέτη σε μια σύμβαση δανείου ιδιωτικού δικαίου. Παρέχει δε ακριβώς ένα τέτοιο παράδειγμα, παραθέτοντας αποσπάσματα από την ΥΑ 2/5121/0025/ 26.1.2009, η οποία ορίζει τους όρους παροχής εγγύησης του κράτους προς τις τράπεζες για ορισμένη κατηγορία δανείων προς ιδιώτες. Μεταξύ των όρων αυτών ορίζονται και παραιτήσεις του Δημοσίου από διάφορα προνόμια. Εδώ πρόκειται για προνόμια του Αστικού Κώδικα και του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, τα οποία δεν ανήκουν στο «αναγκαστικό δίκαιο» του ιδιωτικού δικαίου και από τα οποία μπορεί να παραιτηθεί ο δανειστής υπέρ του οφειλέτη. Συνεπώς, στο επιχείρημα αυτό, ο κ. Μανιτάκης λησμονεί ότι η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» αποτελεί σύμβαση μεταξύ κρατών και υπάγεται στο δημόσιο διεθνές δίκαιο. Συγχέεται, με άλλες λέξεις, πλήρως η διεθνής σύμβαση, που συνάπτεται μεταξύ κυρίαρχων κρατών σύμφωνα με τους κανόνες του δημοσίου διεθνούς δικαίου, με τις συμβάσεις εγγύησης, δανείου ή άλλες συμβάσεις του ιδιωτικού δικαίου. Οι τελευταίες αυτές συμβάσεις που συνάπτονται μεταξύ του κράτους και φυσικών ή νομικών πρόσωπων, υπάγονται στο ιδιωτικό δίκαιο, συνήθως δε στο ελληνικό δίκαιο και στα ελληνικά δικαστήρια ή σε διαιτησία. Είναι, συνεπώς, φανερό ότι δεν μπορεί να ταυτίζεται η παραίτηση προνομίων ιδιωτικού δικαίου αυτών των συμβάσεων με την παραίτηση ασυλιών σε διεθνείς συμβάσεις, που υπάγονται στο δημόσιο διεθνές δίκαιο και στο συνταγματικό δίκαιο των συμβαλλόμενων κρατών. Το ότι οι συμβάσεις Ελλάδας με τα δεκαέξι κράτη της Ευρωζώνης έχουν ως αντικείμενο δάνειο της Χώρας μας δεν σημαίνει ότι δεν είναι διεθνείς συμβάσεις που υπάγονται βασικά στο δημόσιο διεθνές δίκαιο. Για τις περιπτώσεις που εφαρμόζεται ιδιωτικό δίκαιο, ορίσθηκε το αγγλικό δίκαιο ως εφαρμοστέο, ενώ για ακυρότητες λόγω αντίθεσης προς το διεθνές και το συνταγματικό δίκαιο, ορίσθηκε αρμόδιο το ΔΕΕ. (Η υπαγωγή στο αγγλικό δίκαιο είναι δόλια, γιατί το δίκαιο αυτό επιτρέπει παράνομες επιβαρύνσεις του οφειλέτη, γι’ αυτό και απαραδέκτως το δέχτηκε η Ελλάδα).
2. Ο κ. Μανιτάκης θεωρεί ότι η ρήτρα την οποία περιέχει ο όρος παραίτησης από τις ασυλίες εθνικής κυριαρχίας του άρθρου 24 § 5 της παραπάνω δανειακής σύμβασης και η οποία ορίζει ότι η παραίτηση ισχύει «στον βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος», είναι σαφέστατη («σαφέστερη δεν γίνεται», όπως γράφει). Όμως, όπως ανέλυσα στην παραπάνω μελέτη μου, ο όρος είναι ασαφής. Και τούτο, γιατί ο όρος του ελληνικού κειμένου «αναγκαστικός νόμος» δεν υπάρχει σήμερα, ο δε όρος του αγγλικού κειμένου «mandatory law» σημαίνει «αναγκαστικό δίκαιο» του ιδιωτικού δικαίου, ενώ στο διεθνές δίκαιο ο όρος «αναγκαστικό δίκαιο (jus cogens) στα αγγλικά είναι «peremptory law» και στα γαλλικά χρησιμοποιείται η λέξη «impεratif» (βλ. Ροζάκη κ.λπ. «Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο», σελ. 239). Η ασάφεια αυτή έχει μεγάλη σημασία. Έχω θέσει δημοσία ερώτημα στην Κυβέρνηση να αποσαφηνίσει τη ρήτρα, αλλά δεν πήραμε απάντηση. Ο κ. συνάδελφος αποδίδει διορθωτικά τον όρο της μετάφρασης «αναγκαστικός νόμος» με τον όρο «αναγκαστικό δίκαιο», εννοώντας προφανώς «αναγκαστικό δίκαιο» του ιδιωτικού δικαίου.
3. Ο κ. Μανιτάκης θεωρεί ότι η παραπάνω ρήτρα που ορίζει ότι η παραίτηση ισχύει «στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος», σημαίνει ότι δεν μπορούν οι δανειστές μας να επισπεύσουν αναγκαστική εκτέλεση σε ακίνητα που απαγορεύει το ελληνικό «αναγκαστικό δίκαιο». Η θέση αυτή του κ. Μανιτάκη είναι, δυστυχώς για την Ελλάδα, εσφαλμένη. Και τούτο, γιατί η ευθύνη της Ελλάδας από μια διεθνή σύμβαση περιορίζεται μόνο από τις ασυλίες που αναγνωρίζει το «αναγκαστικό δίκαιο» (jus cogens) του δημοσίου διεθνούς δικαίου και όχι από τα προνόμια και τις ασυλίες που προβλέπει το ελληνικό «αναγκαστικό δίκαιο», που εφαρμόζεται στις ιδιωτικές συμβάσεις. Επιπλέον, στην έκταση δε που θα εφαρμοστεί ιδιωτικό δίκαιο, αυτό θα είναι το αγγλικό και όχι το ελληνικό.
Για παράδειγμα, το διεθνές δίκαιο δεν αναγνωρίζει τις εξαιρέσεις και τους περιορισμούς αξιοποίησης των «παραμεθόριων περιοχών» στην έκταση που ορίζονται από το ελληνικό δίκαιο ούτε το ιδιωτικό αγγλικό δίκαιο. Γι’ αυτό, ακριβώς, έχει μεγάλη πρακτική σημασία η διάκριση μεταξύ των διεθνών συμβάσεων κρατών (όπως το λεγόμενο «Μνημόνιο») και των συμβάσεων ιδιωτικού δικαίου με ιδιώτες – διάκριση που παραβλέπει ο κ. συνάδελφος.
4. Ο κ. συνάδελφος φαίνεται ότι υποστηρίζει ότι η παραίτηση «αμετακλήτως και άνευ όρων» από τις ασυλίες, που περιέχει το άρθρο 24 § 5 της Σύμβασης, δεν περιλαμβάνει την παραίτηση ή δεν ισχύει –λόγω της παραπάνω ρήτρας– η παραίτηση από την ασυλία της εθνικής κυριαρχίας. Φαίνεται ότι δεν πρόσεξε το υπόδειγμα γνωμοδότησης των δύο Νομικών Συμβούλων του Κράτους, που επισυνάπτεται ως αναπόσπαστο μέρος της Σύμβασης και είναι δεσμευτικό για την Ελλάδα. Στο κείμενο αυτό η παραίτηση από τις ασυλίες του άρθρου 24 § 5 προσδιορίζεται με το όνομά της: «ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά» («are immune on the grounds of sovereignty or otherwise»). Εδώ, μάλιστα, δεν περιλαμβάνεται η ρήτρα: «στον βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος». Τι έχει να πει ο κ. Μανιτάκης; (Την εν λόγω Γνωμοδότηση των δύο Νομικών Συμβούλων, ότι όλοι οι όροι που αναφέρονται στο υπόδειγμα είναι σύμφωνοι με το ελληνικό δίκαιο, επέβαλαν οι δανειστές μας στην Ελλάδα, εξευτελίζοντας τη Χώρα μας και την Κυβέρνησή της. Τη γνωμοδότηση βρέθηκαν νομικοί σύμβουλοι που την υπέγραψαν! – χωρίς να υποστούν ακόμη συνέπειες).
5. Δεν διευκρινίζει ο κ. Μανιτάκης, αν θεωρεί τον όρο παραίτησης από τις ασυλίες έγκυρο, ως συνηθισμένο στις συναλλαγές, ή ανυπόστατο λόγω αντίθεσής του προς το «αναγκαστικό δίκαιο». Για μας είναι ανυπόστατος. Αλλά αφού φτάσαμε στο θέμα του κύρους, θα ήταν χρήσιμο να μας πει για το γνήσιο θέμα του κλάδου μας, αν οι τρεις συμβάσεις δανεισμού (η «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» και το «Μνημόνιο Συνεννόησης») με τα 16 κράτη της Ευρωζώνης και η Σύμβαση με το ΔΝΤ, λόγω αντισυνταγματικότητας όρων και λόγω μη επικύρωσης και μη κύρωσης από τη Βουλή είναι έγκυρες ή ανυπόστατες. Για μας είναι ανυπόστατες και περιμένουν τη σθεναρή κυβέρνηση της χώρας να τις καταγγείλει.
Παρά τη διαβεβαίωση του κ. συναδέλφου ότι τα επιχειρήματά του είναι νομικά, φαίνεται σαφώς από το κείμενο της κριτικής του ότι είναι πολιτικό. Μας κατηγορεί ότι τρομοκρατούμε τον λαό.
Πώς δεν σκέφθηκε να το πει αυτό στην Κυβέρνηση που υπέγραψε αυτόν και τους άλλους επονείδιστους όρους. Όσον αφορά στο γιατί επέλεξε να υπερασπιστεί τον επαχθέστερο όρο του «Μνημονίου», συνάγεται από την πολιτική θέση που διατυπώνει ως προς την έννοια και τον σκοπό της εθνικής κυριαρχίας.
Η θέση αυτή δείχνει –εκτός αν η εκτίμησή μου είναι εσφαλμένη– ότι ανήκει στους διανοούμενους εκείνους, για τους οποίους η εθνική κυριαρχία, η εθνική ιστορία και οι παραδόσεις ενός λαού δεν έχουν τη σημασία της ιστορικής και της πολιτισμικής ταυτότητας των λαών που ξέρομε και που πρέπει να υπερασπιζόμαστε, όταν, μάλιστα, άμεσα τα επιβουλεύονται. Μας κατηγορεί περιφρονητικά ότι κραυγάζομε «αέρα» και «κραδαίνομε ξιφολόγχη και καριοφίλι». Κάνει λάθος. Αν όμως χρειαστεί, δεν θα πρέπει να φωνάξομε και να τα πιάσομε όλοι οι πολίτες;
*Ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
πηγή: το Παρόν
Συνάντηση & Συντονισμός Λαϊκών Συνελεύσεων για το Μεσοπρόθεσμο
Οι λαϊκές συνελεύσεις των γειτονιών της Αθήνας και των γύρω περιοχών, την Παρασκευή 24/06, στις 7.00 μ.μ στα σκαλάκια της Όθωνος συναντιώμαστε και συντονίζουμε τις δράσεις μας για τις μέρες ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου.
Αληθεύει ότι κανείς δεν ξέρει που βρίσκονται δύο παιδιά από την Λαϊκή Συνέλευση Θησείου-Πετραλώνων;
Άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά στο Σύνταγμα, ότι δύο παιδιά που κολλούσαν αφίσες της Λαϊκής Συνέλευσης Θησείου-Πετραλώνων "εξαφανίστηκαν" μέσα σε ένα μαύρο βανάκι συνοδευόμενα από ένστολους (ή με πολιτικά) αστυνομικούς. Μέχρι αυτή την στιγμή κανένα "καθεστωτικό" η αντιπληροφοριάκο μέσο δεν έχει περισσότερα στοιχεία.
Το μόνο που βρήκα είναι η (υποθέτω προηγούμενη) αφίσα της Λ.Σ. Θησείου-Πετραλώνων και την ανεβάζω...
Wednesday, June 22, 2011
Όπου κι αν είσαι, ότι κι αν κάνεις...
...το Μεσοπρόθεσμο σού σκάβει το λάκκο. Πάρε μέρος στην περικύκλωση της Βουλής την μέρα ψήφισης του για να μην περάσει!
Tuesday, June 21, 2011
Είναι κρίμα που τόσες καλοπληρωμένες πένες δεν μπορούν να γράψουν έτσι
προς τους αγανακτισμένους των πλατειών της χώρας
Καλημέρα... Ώστε ξύπνησες, σηκώθηκες από τον καναπέ σου, τον υπολογιστή σου, κατάλαβες πως το σύστημα είναι σάπιο, πως τα κόμματα σε δουλεύουν, πως οι πολιτικοί είναι άχρηστοι, απατεώνες και κλέφτες, πως η οικονομία σε θέλει σκλάβο, πως το δημοκρατικό μας πολίτευμα είναι αυταπάτη, πως πολιτική δεν σημαίνει σέρνω το κουφάρι μου στις κάλπες κάθε 4 χρόνια για να κάνω τα ρουσφέτια μου, αλλά παίρνω μέρος και θέση σε αυτά που συμβαίνουν τριγύρω μου.
Είπες φτάνει πια, πήρες τους δρόμους, διαμαρτυρήθηκες, φώναξες, τραγούδησες, χόρεψες, συμμετείχες στις ομάδες εργασίας, στις πλατείες για πρώτη φορά ένιωσες, τη δύναμη που έχεις και στην οποία ποτέ δεν πίστεψες, τη χαρά να μοιράζεσαι με τους διπλανούς σου τις απόψεις σου. Ματιές που κάτι λένε, δεν είναι αποχαυνωμένες όπως συνήθως στα μπάρ, στα καφέ, στη δουλεία, στη σχολή, στο σχολείο. Ωραία, καιρός ήταν.
Όμως η πραγματικότητα σου χαμογελά, με τα δόντια ακονισμένα, αστραφτερά, και θα είναι σκληρή μαζί σου. Όχι επειδή αυτή είναι η φύση της, όχι, αλλά επειδή χρόνια τώρα άφησες τους κερ(δ)οσκόπους να την διαμορφώσουν, να (σε) καθορίσουν, να (σε) υποτάξουν.
Σκέψου λοιπόν καλά, θέλεις να διαμαρτυρηθείς? Να γκρινιάξεις? Λιγότερους φόρους, περισσότερα δάνεια, τίμιους πολιτικούς, περισσότερη δουλεία, λιγότερους μετανάστες, περισσότερους μπάτσους, λιγότερους δημόσιους υπαλλήλους, έναν πιο ανθρώπινο καπιταλισμό? Αν ναι, τότε μάλλον δεν ξύπνησες, απλά άλλαξες πλευρό, με αυτό το πλευρό κοιμόντουσαν και πολλοί άλλοι πριν από σένα. Και δες που είμαστε. Κι έτσι το κίνημα όπως φούσκωσε θα ξεφουσκώσει. Τη στιγμή που θα διαβάζεις αυτές τις σκέψεις, ούτως ή άλλως θα έχει πάρει τον δρόμο του.
Αν πάλι πιστεύεις πως δεν έχουν να σου προσφέρουν τίποτα τα κόμματα, αλλά πως πρέπει να οργανωθούμε μόνοι μας, πως δεν είναι μόνο ο μπάτσος ο εχθρός αλλά ότι πρέπει να λιανίσουμε τον μικροαστό μέσα μας, ότι η βία δεν είναι η μόνη λύση, αλλά πως θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να απαντήσουμε την στιγμή που άσπρα κράνη θα περικυκλώσουν τις πλατείες και τα γκλόμπ θα χορεύουν πάνω από τα κεφάλια μας, πως δεν είμαστε Ελληνες αλλά άνθρωποι, τότε άκου:
Γεγονός 1 – το σύστημα αυτό προσφέρει σε σένα, σε μένα και τις επόμενες γενιές ένα μολυσμένο, σκοτεινό και μίζερο μέλλον.
Γεγονός 2 – το σύστημα αυτό ή το στηρίζεις διαιωνίζοντας την καταστροφική μανία του ή το αλλάζεις, και εδώ τελειώνει ο χαβαλές και οι χαζομάρες. Γιατί εδώ αρχίζει ο αγώνας.
Γεγονός 3 – στον αγώνα θα ματώσεις, θα τρομάξεις, θα επιτεθείς, θα αμυνθείς, θα οργανωθείς, θα κουραστείς, θα πας φυλακή, θα γελάσεις, θα κλάψεις, θα απογοητευτείς, θα αγαπήσεις, θα μισήσεις.
Δυο από τα βασικά διδάγματα του Δεκέμβρη του 08 ήταν πως φωτιά που δεν βρίσκει να επεκταθεί, αναγκαστικά θα σβήσει και πως η στρατηγική της σύγκρουσης με μοναδικό στόχο υλικές καταστροφές οδηγεί σε αδιέξοδο και λειτουργεί τελικά εκτονωτικά. “Ας είμαστε λοιπόν όλοι παρόντες σε αυτή την ευκαιρία συνδιαμόρφωσης.. με τις όποιες διαφωνίες,ενστάσεις,προβληματισμούς.. ας είμαστε εκεί. Γιατί αγανάκτηση έχουμε όλοι.. το στοίχημα που μένει να κερδηθεί είναι το πως αυτή θα μορφοποιηθεί και τι τελικά χαρακτηριστικά θα πάρει.”
..γιατί είναι η ευκαιρία να βρεθούμε με πoλλούς που θέλουν να είναι συνένοχοι στο
Να εφαρμόσουμε την ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Να λιποτακτήσουμε συλλογικά από τις συστημικές δομές.
Να οργανώσουμε τις κοινότητες και τα δίκτυα που θα μας εξασφαλίσουν τροφή, στέγη, υγεία και παιδεία.
Να επιτεθούμε στις δομές του εχθρού, να σαμποτάρουμε την κινητήριο δύναμη του, την οικονομία, τη ροή των αγαθών και της πληροφορίας.
Να λεηλατήσουμε ό,τι είναι χρήσιμο για το σκοπό μας.
Είναι η ώρα να τους πάρει και να τους σηκώσει το ελικόπτερο. Αυτό που μένει είναι να το πάρουμε απόφαση και να το οργανώσουμε.
Όλη η εξουσία στις συνελεύσεις – παντού – εδώ και τώρα.
Capre Diem
*Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στο φύλλο 14 (Ιούνης 2011) της εφημερίδας δρόμου Άπατρις που κυκλοφορεί στη Κρήτη (και κλοπιποσταρίστηκε στο TALES μέσω indymedia)
Καλημέρα... Ώστε ξύπνησες, σηκώθηκες από τον καναπέ σου, τον υπολογιστή σου, κατάλαβες πως το σύστημα είναι σάπιο, πως τα κόμματα σε δουλεύουν, πως οι πολιτικοί είναι άχρηστοι, απατεώνες και κλέφτες, πως η οικονομία σε θέλει σκλάβο, πως το δημοκρατικό μας πολίτευμα είναι αυταπάτη, πως πολιτική δεν σημαίνει σέρνω το κουφάρι μου στις κάλπες κάθε 4 χρόνια για να κάνω τα ρουσφέτια μου, αλλά παίρνω μέρος και θέση σε αυτά που συμβαίνουν τριγύρω μου.
Είπες φτάνει πια, πήρες τους δρόμους, διαμαρτυρήθηκες, φώναξες, τραγούδησες, χόρεψες, συμμετείχες στις ομάδες εργασίας, στις πλατείες για πρώτη φορά ένιωσες, τη δύναμη που έχεις και στην οποία ποτέ δεν πίστεψες, τη χαρά να μοιράζεσαι με τους διπλανούς σου τις απόψεις σου. Ματιές που κάτι λένε, δεν είναι αποχαυνωμένες όπως συνήθως στα μπάρ, στα καφέ, στη δουλεία, στη σχολή, στο σχολείο. Ωραία, καιρός ήταν.
Όμως η πραγματικότητα σου χαμογελά, με τα δόντια ακονισμένα, αστραφτερά, και θα είναι σκληρή μαζί σου. Όχι επειδή αυτή είναι η φύση της, όχι, αλλά επειδή χρόνια τώρα άφησες τους κερ(δ)οσκόπους να την διαμορφώσουν, να (σε) καθορίσουν, να (σε) υποτάξουν.
Σκέψου λοιπόν καλά, θέλεις να διαμαρτυρηθείς? Να γκρινιάξεις? Λιγότερους φόρους, περισσότερα δάνεια, τίμιους πολιτικούς, περισσότερη δουλεία, λιγότερους μετανάστες, περισσότερους μπάτσους, λιγότερους δημόσιους υπαλλήλους, έναν πιο ανθρώπινο καπιταλισμό? Αν ναι, τότε μάλλον δεν ξύπνησες, απλά άλλαξες πλευρό, με αυτό το πλευρό κοιμόντουσαν και πολλοί άλλοι πριν από σένα. Και δες που είμαστε. Κι έτσι το κίνημα όπως φούσκωσε θα ξεφουσκώσει. Τη στιγμή που θα διαβάζεις αυτές τις σκέψεις, ούτως ή άλλως θα έχει πάρει τον δρόμο του.
Αν πάλι πιστεύεις πως δεν έχουν να σου προσφέρουν τίποτα τα κόμματα, αλλά πως πρέπει να οργανωθούμε μόνοι μας, πως δεν είναι μόνο ο μπάτσος ο εχθρός αλλά ότι πρέπει να λιανίσουμε τον μικροαστό μέσα μας, ότι η βία δεν είναι η μόνη λύση, αλλά πως θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να απαντήσουμε την στιγμή που άσπρα κράνη θα περικυκλώσουν τις πλατείες και τα γκλόμπ θα χορεύουν πάνω από τα κεφάλια μας, πως δεν είμαστε Ελληνες αλλά άνθρωποι, τότε άκου:
Γεγονός 1 – το σύστημα αυτό προσφέρει σε σένα, σε μένα και τις επόμενες γενιές ένα μολυσμένο, σκοτεινό και μίζερο μέλλον.
Γεγονός 2 – το σύστημα αυτό ή το στηρίζεις διαιωνίζοντας την καταστροφική μανία του ή το αλλάζεις, και εδώ τελειώνει ο χαβαλές και οι χαζομάρες. Γιατί εδώ αρχίζει ο αγώνας.
Γεγονός 3 – στον αγώνα θα ματώσεις, θα τρομάξεις, θα επιτεθείς, θα αμυνθείς, θα οργανωθείς, θα κουραστείς, θα πας φυλακή, θα γελάσεις, θα κλάψεις, θα απογοητευτείς, θα αγαπήσεις, θα μισήσεις.
Δυο από τα βασικά διδάγματα του Δεκέμβρη του 08 ήταν πως φωτιά που δεν βρίσκει να επεκταθεί, αναγκαστικά θα σβήσει και πως η στρατηγική της σύγκρουσης με μοναδικό στόχο υλικές καταστροφές οδηγεί σε αδιέξοδο και λειτουργεί τελικά εκτονωτικά. “Ας είμαστε λοιπόν όλοι παρόντες σε αυτή την ευκαιρία συνδιαμόρφωσης.. με τις όποιες διαφωνίες,ενστάσεις,προβληματισμούς.. ας είμαστε εκεί. Γιατί αγανάκτηση έχουμε όλοι.. το στοίχημα που μένει να κερδηθεί είναι το πως αυτή θα μορφοποιηθεί και τι τελικά χαρακτηριστικά θα πάρει.”
..γιατί είναι η ευκαιρία να βρεθούμε με πoλλούς που θέλουν να είναι συνένοχοι στο
Να εφαρμόσουμε την ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Να λιποτακτήσουμε συλλογικά από τις συστημικές δομές.
Να οργανώσουμε τις κοινότητες και τα δίκτυα που θα μας εξασφαλίσουν τροφή, στέγη, υγεία και παιδεία.
Να επιτεθούμε στις δομές του εχθρού, να σαμποτάρουμε την κινητήριο δύναμη του, την οικονομία, τη ροή των αγαθών και της πληροφορίας.
Να λεηλατήσουμε ό,τι είναι χρήσιμο για το σκοπό μας.
Είναι η ώρα να τους πάρει και να τους σηκώσει το ελικόπτερο. Αυτό που μένει είναι να το πάρουμε απόφαση και να το οργανώσουμε.
Όλη η εξουσία στις συνελεύσεις – παντού – εδώ και τώρα.
Capre Diem
*Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στο φύλλο 14 (Ιούνης 2011) της εφημερίδας δρόμου Άπατρις που κυκλοφορεί στη Κρήτη (και κλοπιποσταρίστηκε στο TALES μέσω indymedia)
Monday, June 20, 2011
Το Αντιρατσιστικό ΠΑΝΤΟΥ!
Πολύ μ' αρέσει η απόφαση του Αντιρατσιστικού να πάει παντού, αντί να περιχαρακωθεί στην διοργάνωσή του. Διάβασε εδώ
Πόσο λίγος πια;
Με αφορμή την στάση του στην υπόθεση της απεργίας πείνας των μεταναστών είχα γράψει ότι ο Καμίνης (όπως και άλλοι) είναι λίγος. Σήμερα θεωρώ ότι με επιβεβαίωσε και πάλι. Διάβασε εδώ και γέλασε ή κλάψε για το παλικάρι...
Sunday, June 19, 2011
Saturday, June 18, 2011
Έσκασε το πρώτο κρότου-λάμψης;
Δεν ξέρω σίγουρα. Πάντως ονομάζεται Ε.Πα.Μ..
Τρία σενάρια μπορώ να δω προσωπικά πίσω από την κίνηση αυτή:
Α) Η άδολη αγωνία να σχηματιστεί ένας τυπικός φορέας για να μην "αιφνιδιαστεί" το νεογέννητο κίνημα σε περίπτωση εκλογών, οδηγεί τον Δημήτρη Καζάκη να πάει (σαν σολωμός) κόντρα στο ρεύμα της Λαϊκής Συνέλευσης που δεν θέλει κόμμα και εκπροσώπους. Το αν συμβαίνει αυτό θα αποδειχθεί εύκολα και γρήγορα, κυρίως όχι από αυτά που θα κάνει το Ε.Πα.Μ, αλλά από αυτά που ΔΕΝ θα κάνει.
Β) Ανιχνεύοντας το φίφτυ-φίφτυ στην διάθεση του κόσμου, ο Καζάκης καπαρώνει τώρα μια "καλή θέση" στην αφετηρία της "νέας εκπροσώπησης με αρχές" για να γίνει (κατά την ταπεινή μου γνώμη) μέρος του συστήματος και του προβλήματος. Κι αυτό θα φανεί γρήγορα και εύκολα, κυρίως από αυτά που θα κάνει το Ε.Πα.Μ. και ο ίδιος.
Γ) Ο Καζάκης δουλεύει σαν "λαγός" κάποιων εξελίξεων στο πολιτικό σκηνικό. Είτε μιας σύνθεσης κάποιων δυνάμεων και χώρων που υπάρχουν, είτε μιας "μεταμφίεσής" τους φιλικής προς τον "νέο χρήστη" της πολιτικής. Κι αυτό θα φανεί, ίσως όχι τόσο γρήγορα και εύκολα, αλλά θα φανεί από όσα θα κάνει ο ίδιος και διάφοροι άλλοι.
Όπως και να 'χει, δεν μπορώ να πω ότι χαίρομαι για την απόφασή του. Σαν κρότου-λάμψης μού μοιάζει... Αλλά θα περιμένω να δω και την συνέχεια.
Τρία σενάρια μπορώ να δω προσωπικά πίσω από την κίνηση αυτή:
Α) Η άδολη αγωνία να σχηματιστεί ένας τυπικός φορέας για να μην "αιφνιδιαστεί" το νεογέννητο κίνημα σε περίπτωση εκλογών, οδηγεί τον Δημήτρη Καζάκη να πάει (σαν σολωμός) κόντρα στο ρεύμα της Λαϊκής Συνέλευσης που δεν θέλει κόμμα και εκπροσώπους. Το αν συμβαίνει αυτό θα αποδειχθεί εύκολα και γρήγορα, κυρίως όχι από αυτά που θα κάνει το Ε.Πα.Μ, αλλά από αυτά που ΔΕΝ θα κάνει.
Β) Ανιχνεύοντας το φίφτυ-φίφτυ στην διάθεση του κόσμου, ο Καζάκης καπαρώνει τώρα μια "καλή θέση" στην αφετηρία της "νέας εκπροσώπησης με αρχές" για να γίνει (κατά την ταπεινή μου γνώμη) μέρος του συστήματος και του προβλήματος. Κι αυτό θα φανεί γρήγορα και εύκολα, κυρίως από αυτά που θα κάνει το Ε.Πα.Μ. και ο ίδιος.
Γ) Ο Καζάκης δουλεύει σαν "λαγός" κάποιων εξελίξεων στο πολιτικό σκηνικό. Είτε μιας σύνθεσης κάποιων δυνάμεων και χώρων που υπάρχουν, είτε μιας "μεταμφίεσής" τους φιλικής προς τον "νέο χρήστη" της πολιτικής. Κι αυτό θα φανεί, ίσως όχι τόσο γρήγορα και εύκολα, αλλά θα φανεί από όσα θα κάνει ο ίδιος και διάφοροι άλλοι.
Όπως και να 'χει, δεν μπορώ να πω ότι χαίρομαι για την απόφασή του. Σαν κρότου-λάμψης μού μοιάζει... Αλλά θα περιμένω να δω και την συνέχεια.
Λοιπόν, αν συνεχίσουν να έρχονται όλοι εκεί...
...δεν βλέπω γιατί να μην περάσουμε το ωραιότερο "Ελληνικό Καλοκαίρι" στο Σύνταγμα
Και επιπλέον πού μαλακίζεται ο ΕΟΤ; Πόσο δύσκολο είναι πια να σπρώξει το σλόγκαν:
Don't Watch Greek Revolution Live, Live Your Revolution in Greece!
Τι διαόλο, κανένας διαφημισταράς δεν το σκέφτηκε αυτό;
Και επιπλέον πού μαλακίζεται ο ΕΟΤ; Πόσο δύσκολο είναι πια να σπρώξει το σλόγκαν:
Don't Watch Greek Revolution Live, Live Your Revolution in Greece!
Τι διαόλο, κανένας διαφημισταράς δεν το σκέφτηκε αυτό;
Friday, June 17, 2011
Υπάρχει μαγεία σε μερικές εικόνες
Μπροστά στο "Νέο Φράγμα" της Βουλής ένας πιτσιρικάς στριφογυρίζει ώρα την διμοιρία. Τελικά κολλάει το πωλητήριο σε μια ασπίδα με αιφνιδιαστική κίνηση και την κάνει τρέχοντας σε απόσταση ασφαλείας. Η Μ.Μ. που είναι έτοιμη τραβάει την φωτογραφία που βλέπεις.
Thursday, June 16, 2011
Πάμε κι άλλο...
...που προσωπικά μου πάει ακόμα πιο πολύ.
ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ
Ονειρευόμαστε μια άλλη κοινωνία, με ανθρώπους που θα είναι περήφανοι για την εργασία και τη ζωή τους. Μια άλλη κοινωνία δημοκρατίας και αλληλεγγύης , όπου το πολύτιμο αγαθό του χρόνου θα προσφέρεται σε όλους, για να απολαμβάνουν τους καρπούς του ανθρώπινου πολιτισμού. Οι άνθρωποι δεν είναι απόβλητα για να στοιβάζονται στις χωματερές της ανεργίας ούτε μηχανές για να εξοφλούν τα χρέη των ολίγων.
Παρεμβαίνουμε δημόσια για να απαιτήσουμε να μπει τέρμα στην ιδεολογική τρομοκρατία, τα συνεχή εκβιαστικά διλήμματα που καταλήγουν να ζητούν την ανοχή, την συναίνεσή και την υποταγή μας στα νέα δεινά που ετοιμάζουν κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ.
Ενώνουμε τη φωνή μας με την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που συνθλίβεται από τα Μνημόνια αλλά και αγωνίζεται, γεμίζοντας τις πλατείες και λέμε: Δεν τα φάγαμε μαζί! Αυτοί τα έφαγαν, αυτοί υπέγραψαν τα παράνομα δάνεια, αυτοί θα λογοδοτήσουν.
Το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα πηγαίνει όπισθεν ολοταχώς, ψεύδεται μέσα στην αποδεδειγμένη ενδοτικότητα του. Οδηγεί τη χώρα σε προσχεδιασμένο αδιέξοδο με συνέπειες μη αναστρέψιμες και χωρίς νομιμοποίηση εκποιεί τον δημόσιο πλούτο και τον πολιτισμό.
Ο κόσμος όμως δεν αντέχει άλλο και έχει αποφασίσει να αψηφήσει νουθεσίες και οδηγίες που τον αιχμαλωτίζουν σε άκαρπη αναμονή.
Ξέρει ότι ο δικομματισμός ξόφλησε και ζητάει έλεγχο του χρέους.
Η χώρα δεν είναι τα ντουβάρια, οι δρόμοι και η ξεραμένη γη, είναι οι άνθρωποι που εγκαταλείπονται, οι νέοι που ρίχνονται στην απελπισία της ανεργίας, η δημόσια υγεία και η δημόσια παιδεία που καταργούνται.
Ο κόσμος αρνείται να υποθηκεύσει το μέλλον του σε όποιον το ορέγεται. Απαιτεί έξοδο από το Μνημόνιο.
Στην Ελλάδα και αλλού αναδύεται ένα κοινωνικό μέτωπο αντίστασης, που θα διαμορφώσει ένα νέο πολιτικό ήθος, δημοκρατικό, αυτοκριτικό, ευέλικτο.
Οι εξεγέρσεις και οι μαζικές κινητοποιήσεις που συγκλονίζουν τον κόσμο, από την πλατεία Ταχρίρ μέχρι την Πουέρτα δελ Σολ, δείχνουν ότι κάτι νέο γεννιέται. Μια ευρωπαϊκή και παγκόσμια συμμαχία των λαών, ένας βαθύς κοινωνικός ριζοσπαστισμός, που μπορεί να ανατρέψει το νεοφιλελεύθερο εφιάλτη και την ισοπέδωση της ζωής μας, γίνεται για πρώτη φορά ορατός.
Μπορούμε να κερδίσουμε τον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει με τις «ανθρωπιστικές» επεμβάσεις τους και την απάνθρωπη ειρήνη τους.
Ως μέρος του μετώπου αντίστασης, ρήξης και ελπίδας που γεννιέται στους δημόσιους χώρους, τις πλατείες, τους δρόμους και τους τόπους δουλειάς μέσα στη φρίκη ενός καπιταλισμού που σαπίζει τρώγοντας ανθρώπους, δηλώνουμε το παρόν μας σε όλες τις κινητοποιήσεις, τις απεργίες, τις συνελεύσεις και τονίζουμε:
ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ – ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ – ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ
Υπογραφές
Αθανασάκης Νίκος,κιθαριστής,συνθέτης.Ανδρεάδης Γιάγκος,πανεπιστημιακός.Αντωνίου Περικλής,φωτογράφος.Ασημακόπουλος Γιάννης,εικαστικός.Αστρινάκη Ράνια,πανεπιστημιακός.Βαλαβάνη Νάντια,συγγραφέας.Βάος Αντώνης,ιστορικός.Βασιλακάκης Βασίλης,εικαστικός.Βατικιώτης Λεωνίδας,πανεπιστημιακός.Βενετόπουλος Μπάμπης,εικαστικός.Βέττα Καλλιόπη, τραγουδίστρια.Βούλγαρης Παντελής,σκηνοθέτης.Γέρου Κάτια, ηθοποιός.Γκρους Τάσος, μουσικοσυνθέτης.Δημητρίου Αλίντα,σκηνοθέτρια.Δημητρίου Σωτήρης,ανθρωπολόγος.Δημητρούκα Αγαθή,συγγραφέας.Διαμαντίδης Κώστας,συγγραφέας.Δούκα Μάρω,συγγραφέας.Ζαφειροπούλου Λίντα,μουσική παραγωγός.Ζιόβας Γιώργος,ηθοποιός,ποιητής.Ζουλιάτης Κώστας,μουσικός.Ζουρούδης Δημήτρης,εικαστικός.Ιωαννίδου Αλεξάνδρα,σλαβολόγος.Ιωάννου Γιάννης,μουσικοσυνθέτης.
Καζαντζάκη Λήδα,τεχνοκριτικός.Καλαϊτζής Γιάννης,εικαστικός.Καπαρουδάκης Αποστόλης,δημοσιογράφος.Καπελώνης Κωστής,σκηνοθέτης-ηθοποιός.Καραμπέτη Καριοφιλιά, ηθοποιός.Καρτερός Θανάσης,δημοσιογράφος.Κασίτας Αντώνης,εικονολήπτης.Καρυστιάνη Ιωάννα,συγγραφέας.Κατζουράκης Δημήτρης,αρχιτέκτων.Κατζουράκης Κυριάκος,εικαστικός.Κιμπουρόπουλος Γιάννης, δημοσιογράφος.Κοκκίνου Μαρία,ζωγράφος.Κοροβέσης Περικλής,συγγραφέας.Κουβελάκης Στάθης,πανεπιστημιακός.Κουλλιά Καίτη, τραγουδίστρια.Κούνδουρος Δημήτρης,συγγραφέας.Κούνδουρος Νίκος,σκηνοθέτης.Κουτσούμπα Δέσποινα,αρχαιολόγος.Κοψίνη Χριστίνα,δημοσιογράφος.Κρεμμύδας Κώστας,ποιητής.Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης,δημοσιογράφος,συγγραφέας.Κωνσταντόπουλος Θοδωρής,σκηνοθέτης.Λουπάκη Ευγενία,δημοσιογράφος.Μανιάτης Γιώργος,πανεπιστημιακός.Μανιάτης Γιάννης-Ιόλαος,επιμελητής εκδόσεων.Μαρκέτος Σπύρος,πανεπιστημιακός.Ματζίρη Σωτηρία,κριτικός.Μαυρολέων Άννα,πανεπιστημιακός.Μορταράκος Κυριάκος,εικαστικός.Μοσχοχωρίτου Όλγα,κριτικός θεάτρου,συγγραφέας.Μπιτσάκης Ευτύχης,πανεπιστημιακός.Πάντος-Κίκκος Στέφανος,αρχιτέκτων.Παπαδημητρίου Μάνια,ηθοποιός.Παπαδόπουλος Μάνος,σκηνοθέτης.Παπακωνσταντίνου Πέτρος,δημοσιογράφος.Παπαχρήστος Δημήτρης,συγγραφέας.Πολέντας Μανώλης,δημοσιογράφος.Πολίτη Τζίνα,πανεπιστημιακός.Πολίτης Νίκος,σκηνογράφος.Πουλοπούλου Κορνηλία,πανεπιστημιακός.Ρηγοπούλου Πέπη,πανεπιστημιακός.Ρούσης Γιώργος,πανεπιστημιακός.Σαγιάς Γιώργος,πανεπιστημιακός.Σαρλή Ευφροσύνη,εκπαιδευτικός.Σαχίνη Αγγελική,ιστορικός τέχνης.Σαχίνης Ξενής,εικαστικός.Σιατερλή Βέρα,εικαστικός.Σιατερλή Δήμητρα,εικαστικός.Σεβαστάκης Δημήτρης,ζωγράφος,πανεπιστημιακός.Σκαμνάκης Θανάσης,δημοσιογράφος.Σκαρέντζος Νίκος,σκηνοθέτης.Σκλάβος Δημήτρης,σκηνοθέτης.Σούσης Ισαάκ,στιχουργός,ποιητής.Σπύρου Δημήτρης,σκηνοθέτης.Σταυρόπουλος Στάθης,δημοσιογράφος-σκιτσογράφος.Στεφανίδης Μάνος,ιστορικός τέχνης.Τακάκη Καλλιόπη,ηθοποιός.Τουλιάτος Νίκος,μουσικός.Τριανταφύλλου Μαρώ,συγγραφέας.Τσακνής Διονύσης,μουσικοσυνθέτης.Τσιμπουρόπουλος Γιάννης,δημοσιογράφος.Φουρίκης Χρήστος, ζωγράφος.Φραντζής Παναγιώτης,δημοσιογράφος.Χαραλάμπους Πάνος,εικαστικός,πανεπιστημιακός.Χαρβαλιάς Γιώργος,εικαστικός,πανεπιστημιακός.Χρύσης Αλέξανδρος,πανεπιστημιακός.
ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ
Ονειρευόμαστε μια άλλη κοινωνία, με ανθρώπους που θα είναι περήφανοι για την εργασία και τη ζωή τους. Μια άλλη κοινωνία δημοκρατίας και αλληλεγγύης , όπου το πολύτιμο αγαθό του χρόνου θα προσφέρεται σε όλους, για να απολαμβάνουν τους καρπούς του ανθρώπινου πολιτισμού. Οι άνθρωποι δεν είναι απόβλητα για να στοιβάζονται στις χωματερές της ανεργίας ούτε μηχανές για να εξοφλούν τα χρέη των ολίγων.
Παρεμβαίνουμε δημόσια για να απαιτήσουμε να μπει τέρμα στην ιδεολογική τρομοκρατία, τα συνεχή εκβιαστικά διλήμματα που καταλήγουν να ζητούν την ανοχή, την συναίνεσή και την υποταγή μας στα νέα δεινά που ετοιμάζουν κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ.
Ενώνουμε τη φωνή μας με την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που συνθλίβεται από τα Μνημόνια αλλά και αγωνίζεται, γεμίζοντας τις πλατείες και λέμε: Δεν τα φάγαμε μαζί! Αυτοί τα έφαγαν, αυτοί υπέγραψαν τα παράνομα δάνεια, αυτοί θα λογοδοτήσουν.
Το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα πηγαίνει όπισθεν ολοταχώς, ψεύδεται μέσα στην αποδεδειγμένη ενδοτικότητα του. Οδηγεί τη χώρα σε προσχεδιασμένο αδιέξοδο με συνέπειες μη αναστρέψιμες και χωρίς νομιμοποίηση εκποιεί τον δημόσιο πλούτο και τον πολιτισμό.
Ο κόσμος όμως δεν αντέχει άλλο και έχει αποφασίσει να αψηφήσει νουθεσίες και οδηγίες που τον αιχμαλωτίζουν σε άκαρπη αναμονή.
Ξέρει ότι ο δικομματισμός ξόφλησε και ζητάει έλεγχο του χρέους.
Η χώρα δεν είναι τα ντουβάρια, οι δρόμοι και η ξεραμένη γη, είναι οι άνθρωποι που εγκαταλείπονται, οι νέοι που ρίχνονται στην απελπισία της ανεργίας, η δημόσια υγεία και η δημόσια παιδεία που καταργούνται.
Ο κόσμος αρνείται να υποθηκεύσει το μέλλον του σε όποιον το ορέγεται. Απαιτεί έξοδο από το Μνημόνιο.
Στην Ελλάδα και αλλού αναδύεται ένα κοινωνικό μέτωπο αντίστασης, που θα διαμορφώσει ένα νέο πολιτικό ήθος, δημοκρατικό, αυτοκριτικό, ευέλικτο.
Οι εξεγέρσεις και οι μαζικές κινητοποιήσεις που συγκλονίζουν τον κόσμο, από την πλατεία Ταχρίρ μέχρι την Πουέρτα δελ Σολ, δείχνουν ότι κάτι νέο γεννιέται. Μια ευρωπαϊκή και παγκόσμια συμμαχία των λαών, ένας βαθύς κοινωνικός ριζοσπαστισμός, που μπορεί να ανατρέψει το νεοφιλελεύθερο εφιάλτη και την ισοπέδωση της ζωής μας, γίνεται για πρώτη φορά ορατός.
Μπορούμε να κερδίσουμε τον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει με τις «ανθρωπιστικές» επεμβάσεις τους και την απάνθρωπη ειρήνη τους.
Ως μέρος του μετώπου αντίστασης, ρήξης και ελπίδας που γεννιέται στους δημόσιους χώρους, τις πλατείες, τους δρόμους και τους τόπους δουλειάς μέσα στη φρίκη ενός καπιταλισμού που σαπίζει τρώγοντας ανθρώπους, δηλώνουμε το παρόν μας σε όλες τις κινητοποιήσεις, τις απεργίες, τις συνελεύσεις και τονίζουμε:
ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ – ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ – ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ
Υπογραφές
Αθανασάκης Νίκος,κιθαριστής,συνθέτης.Ανδρεάδης Γιάγκος,πανεπιστημιακός.Αντωνίου Περικλής,φωτογράφος.Ασημακόπουλος Γιάννης,εικαστικός.Αστρινάκη Ράνια,πανεπιστημιακός.Βαλαβάνη Νάντια,συγγραφέας.Βάος Αντώνης,ιστορικός.Βασιλακάκης Βασίλης,εικαστικός.Βατικιώτης Λεωνίδας,πανεπιστημιακός.Βενετόπουλος Μπάμπης,εικαστικός.Βέττα Καλλιόπη, τραγουδίστρια.Βούλγαρης Παντελής,σκηνοθέτης.Γέρου Κάτια, ηθοποιός.Γκρους Τάσος, μουσικοσυνθέτης.Δημητρίου Αλίντα,σκηνοθέτρια.Δημητρίου Σωτήρης,ανθρωπολόγος.Δημητρούκα Αγαθή,συγγραφέας.Διαμαντίδης Κώστας,συγγραφέας.Δούκα Μάρω,συγγραφέας.Ζαφειροπούλου Λίντα,μουσική παραγωγός.Ζιόβας Γιώργος,ηθοποιός,ποιητής.Ζουλιάτης Κώστας,μουσικός.Ζουρούδης Δημήτρης,εικαστικός.Ιωαννίδου Αλεξάνδρα,σλαβολόγος.Ιωάννου Γιάννης,μουσικοσυνθέτης.
Καζαντζάκη Λήδα,τεχνοκριτικός.Καλαϊτζής Γιάννης,εικαστικός.Καπαρουδάκης Αποστόλης,δημοσιογράφος.Καπελώνης Κωστής,σκηνοθέτης-ηθοποιός.Καραμπέτη Καριοφιλιά, ηθοποιός.Καρτερός Θανάσης,δημοσιογράφος.Κασίτας Αντώνης,εικονολήπτης.Καρυστιάνη Ιωάννα,συγγραφέας.Κατζουράκης Δημήτρης,αρχιτέκτων.Κατζουράκης Κυριάκος,εικαστικός.Κιμπουρόπουλος Γιάννης, δημοσιογράφος.Κοκκίνου Μαρία,ζωγράφος.Κοροβέσης Περικλής,συγγραφέας.Κουβελάκης Στάθης,πανεπιστημιακός.Κουλλιά Καίτη, τραγουδίστρια.Κούνδουρος Δημήτρης,συγγραφέας.Κούνδουρος Νίκος,σκηνοθέτης.Κουτσούμπα Δέσποινα,αρχαιολόγος.Κοψίνη Χριστίνα,δημοσιογράφος.Κρεμμύδας Κώστας,ποιητής.Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης,δημοσιογράφος,συγγραφέας.Κωνσταντόπουλος Θοδωρής,σκηνοθέτης.Λουπάκη Ευγενία,δημοσιογράφος.Μανιάτης Γιώργος,πανεπιστημιακός.Μανιάτης Γιάννης-Ιόλαος,επιμελητής εκδόσεων.Μαρκέτος Σπύρος,πανεπιστημιακός.Ματζίρη Σωτηρία,κριτικός.Μαυρολέων Άννα,πανεπιστημιακός.Μορταράκος Κυριάκος,εικαστικός.Μοσχοχωρίτου Όλγα,κριτικός θεάτρου,συγγραφέας.Μπιτσάκης Ευτύχης,πανεπιστημιακός.Πάντος-Κίκκος Στέφανος,αρχιτέκτων.Παπαδημητρίου Μάνια,ηθοποιός.Παπαδόπουλος Μάνος,σκηνοθέτης.Παπακωνσταντίνου Πέτρος,δημοσιογράφος.Παπαχρήστος Δημήτρης,συγγραφέας.Πολέντας Μανώλης,δημοσιογράφος.Πολίτη Τζίνα,πανεπιστημιακός.Πολίτης Νίκος,σκηνογράφος.Πουλοπούλου Κορνηλία,πανεπιστημιακός.Ρηγοπούλου Πέπη,πανεπιστημιακός.Ρούσης Γιώργος,πανεπιστημιακός.Σαγιάς Γιώργος,πανεπιστημιακός.Σαρλή Ευφροσύνη,εκπαιδευτικός.Σαχίνη Αγγελική,ιστορικός τέχνης.Σαχίνης Ξενής,εικαστικός.Σιατερλή Βέρα,εικαστικός.Σιατερλή Δήμητρα,εικαστικός.Σεβαστάκης Δημήτρης,ζωγράφος,πανεπιστημιακός.Σκαμνάκης Θανάσης,δημοσιογράφος.Σκαρέντζος Νίκος,σκηνοθέτης.Σκλάβος Δημήτρης,σκηνοθέτης.Σούσης Ισαάκ,στιχουργός,ποιητής.Σπύρου Δημήτρης,σκηνοθέτης.Σταυρόπουλος Στάθης,δημοσιογράφος-σκιτσογράφος.Στεφανίδης Μάνος,ιστορικός τέχνης.Τακάκη Καλλιόπη,ηθοποιός.Τουλιάτος Νίκος,μουσικός.Τριανταφύλλου Μαρώ,συγγραφέας.Τσακνής Διονύσης,μουσικοσυνθέτης.Τσιμπουρόπουλος Γιάννης,δημοσιογράφος.Φουρίκης Χρήστος, ζωγράφος.Φραντζής Παναγιώτης,δημοσιογράφος.Χαραλάμπους Πάνος,εικαστικός,πανεπιστημιακός.Χαρβαλιάς Γιώργος,εικαστικός,πανεπιστημιακός.Χρύσης Αλέξανδρος,πανεπιστημιακός.
Καλύτερο αυτό...
...από το άλλο. Δεν πάμε κι άσχημα, όσο το παλεύουμε στο τέλος θα προκύψει και καλύτερο.
«Κύριε πρόεδρε,
Σεβόμενοι το αξίωμά σας και πεπεισμένοι ότι η ψυχή σας, ως ανωτάτου άρχοντος, ζητεί «τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών, τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε», όπως θα έλεγε ο Καβάφης, απευθυνόμαστε στο πρόσωπό σας για να σας ζητήσουμε, στις τραγικές αυτές συγκυρίες που αφανίζουν τη χώρα μας, να θυμηθείτε την ενεργό συμμετοχή σας στις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις και να σας παρακαλέσουμε, παρά τις μειωμένες αρμοδιότητές σας –μείωση που και ο ίδιος υπερψηφίσατε ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ– να παρέμβετε πριν ολοκληρωθεί η μετατροπή της Ελλάδας σε σατραπεία ξένων συμφερόντων, πριν οι πολίτες της –όσοι δεν καταφέρουμε να μεταναστεύσουμε ή δεν πεθάνουμε από μαρασμό– χωριστούμε στα δύο: πολυπτυχιούχοι επιστάτες και αγράμματοι δούλοι η μια πλευρά, άνεργοι και ζητιάνοι η άλλη, σε μια πατρίδα που θα έχει χάσει οριστικά και αμετάκλητα την εθνική της κυριαρχία και τον πολιτισμό της».
Με τιμή,
Νίκος Αλευράς, Λούλα Αναγνωστάκη, Αλέξανδρος Ασωνίτης, Αλέξης Βερούκας, Κώστας Γάκης, Κάτια Γέρου, Αριστείδης Γιαγιάννος, Θοδωρής Γκόνης, Αγαθή Δημητρούκα, Μάρω Δούκα, Μάνος Ελευθερίου, Ιωάννα Καρυστιάνη, Γιώργος Κορδομενίδης, Θωμάς Κοροβίνης, Εύα Κοταμανίδου, Θόδωρος Κοτεπάνος, Γιάννης Μετζικώφ, Μανώλης Μητσιάς, Νάνα Μούσχουρη, Ισμήνη Μπονάτσου, Βασίλης Νικολαΐδης, Σταύρος Ξαρχάκος, Νίκος Ξυδάκης, Πέτρος Παράσχης,Μάνια Παπαδημητρίου, Στέλιος Σκοπελίτης,Γιώργος Σκούρτης, Έφη Σπηλιώτη, Γιώργος Σταθόπουλος, Νίκος Στεφάνου, Κωνσταντίνος Τζαμιώτης, Σωτήρης Τριβιζάς,Γιάννης Υφαντής, Βλάσης Φρυσίρας, Γιώργος Χρονάς.
Τι θα σφυρίξει τώρα ο Πρόεδρος, μένει να το δούμε...
«Κύριε πρόεδρε,
Σεβόμενοι το αξίωμά σας και πεπεισμένοι ότι η ψυχή σας, ως ανωτάτου άρχοντος, ζητεί «τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών, τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε», όπως θα έλεγε ο Καβάφης, απευθυνόμαστε στο πρόσωπό σας για να σας ζητήσουμε, στις τραγικές αυτές συγκυρίες που αφανίζουν τη χώρα μας, να θυμηθείτε την ενεργό συμμετοχή σας στις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις και να σας παρακαλέσουμε, παρά τις μειωμένες αρμοδιότητές σας –μείωση που και ο ίδιος υπερψηφίσατε ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ– να παρέμβετε πριν ολοκληρωθεί η μετατροπή της Ελλάδας σε σατραπεία ξένων συμφερόντων, πριν οι πολίτες της –όσοι δεν καταφέρουμε να μεταναστεύσουμε ή δεν πεθάνουμε από μαρασμό– χωριστούμε στα δύο: πολυπτυχιούχοι επιστάτες και αγράμματοι δούλοι η μια πλευρά, άνεργοι και ζητιάνοι η άλλη, σε μια πατρίδα που θα έχει χάσει οριστικά και αμετάκλητα την εθνική της κυριαρχία και τον πολιτισμό της».
Με τιμή,
Νίκος Αλευράς, Λούλα Αναγνωστάκη, Αλέξανδρος Ασωνίτης, Αλέξης Βερούκας, Κώστας Γάκης, Κάτια Γέρου, Αριστείδης Γιαγιάννος, Θοδωρής Γκόνης, Αγαθή Δημητρούκα, Μάρω Δούκα, Μάνος Ελευθερίου, Ιωάννα Καρυστιάνη, Γιώργος Κορδομενίδης, Θωμάς Κοροβίνης, Εύα Κοταμανίδου, Θόδωρος Κοτεπάνος, Γιάννης Μετζικώφ, Μανώλης Μητσιάς, Νάνα Μούσχουρη, Ισμήνη Μπονάτσου, Βασίλης Νικολαΐδης, Σταύρος Ξαρχάκος, Νίκος Ξυδάκης, Πέτρος Παράσχης,Μάνια Παπαδημητρίου, Στέλιος Σκοπελίτης,Γιώργος Σκούρτης, Έφη Σπηλιώτη, Γιώργος Σταθόπουλος, Νίκος Στεφάνου, Κωνσταντίνος Τζαμιώτης, Σωτήρης Τριβιζάς,Γιάννης Υφαντής, Βλάσης Φρυσίρας, Γιώργος Χρονάς.
Τι θα σφυρίξει τώρα ο Πρόεδρος, μένει να το δούμε...
Πάρα πολλά έγιναν χτες...
...και μπορείς να τα βρεις σε διαφορετικές εκδοχές σε πάρα πολλά μέρη του Διαδικτύου αν δεν τα έζησες. Το σημαντικό για μένα είναι ότι χθες μάλλον ξεκινήσαμε και πάλι να είμαστε μια κοινωνία. Παρά τις διαφορές στην δράση, παρά το χάσμα στις απόψεις, όλοι κρατήσαμε το Σύνταγμα στο όνομα αυτής της κοινωνίας που ξαναγεννήθηκε εκεί κι έχει ανάγκη από αυτόν τον χώρο για να διαμορφώσει την συνείδησή της.
Δεν έπαιζε λοιπόν να την πάρουν πίσω, δεν έπαιζε να τους την παραδώσει κανείς...
Δεν έπαιζε λοιπόν να την πάρουν πίσω, δεν έπαιζε να τους την παραδώσει κανείς...
Tuesday, June 14, 2011
Παπάδες και Βασιλείς μάς παρατάτε να σκεφτούμε τίποτα της προκοπής;
Τους ρασοφόρους τους είδα με τα μάτια μου να σκάνε μύτη. Δεν αντέξανε πολύ, στο τέλος ψάχνανε για ταξί και τα πρώτα ξεκινούσαν κι έφευγαν για να μην τους φορτώσουνε...
Τώρα ανέλαβε δράση το Ωραίο Πολιτειακό Πτώμα με βαρυσήμαντη δήλωσή του.
Τι άλλο θα δούμε ρε φίλε;
Τώρα ανέλαβε δράση το Ωραίο Πολιτειακό Πτώμα με βαρυσήμαντη δήλωσή του.
Τι άλλο θα δούμε ρε φίλε;
Μνημείο σε μέηλ...
Δεν το έλαβα εγώ προσωπικά, μου προωθήθηκε από δεύτερο χέρι. Αλλά είναι μνημείο και το ανεβάζω "μαυρίζοντας" τα στοιχεία παραλήπτη για να μην τον-την εκθέσω...
From: Γιώργος Α. Παπανδρέου [mailto:mazi=pasok.gr@mail5.us2.mcsv.net] On Behalf Of Γιώργος Α. Παπανδρέου
Sent: Friday, June 10, 2011 (διαγραφή ώρας) PM
To: (διαγραμμένο όνομα)
Subject: Σας καλώ να δουλέψουμε μαζί
An den mporeis na diavaseis sosta ayto to email pata edw
(διαγραμμένο όνομα) ,
Πρώτη φορά έχουμε ένα συστηματικό και λεπτομερές χρονοδιάγραμμα για την οικονομική μας πολιτική.
Και σε αυτό το πρόγραμμα έρχεται να προστεθεί το σχέδιο μας στο οποίο περιλαμβάνονται μεγάλες αλλαγές.
Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για το μέλλον μας.
Και περιλαμβάνει μεγάλες αλλαγές παντού.
Για την απελευθέρωση των υγιών δυνάμεων της πατρίδας μας.
Δείτε το βίντεο της δήλωσης του Πρωθυπουργού
http://www.youtube.com/watch?v=6lw9aNJJhH8&feature=youtu.be
Καλώ ξανά τις ηγεσίες όλων των κομμάτων να συνεργαστούμε.
Κοιτώντας το καθήκον και όχι το αποτέλεσμα της επόμενης κάλπης.
Να δουλέψουμε με κοινές ομάδες εργασίας.
Να επιλέξουμε ακόμα και πρόσωπα κοινής αποδοχής σε κρίσιμες θέσεις.
Να επεξεργαστούμε κοινές προτάσεις.
Πολιτικές, που μας οδηγούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Και όχι που μας κάνουν να αποκλίνουμε από τους στόχους.
Μπορούμε και πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε σε θέση να υπερβούμε τα κομματικά τείχη. Όλοι μας, ο καθένας μας, να σταθούμε αλληλέγγυοι στους πολίτες.
Δουλεύοντας μαζί.
Μπροστά μας έχουμε μια νέα, δύσκολη, σκληρή διαπραγμάτευση στην ΕΕ. Στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής, στο τέλος του Ιουνίου, εγώ θα κάνω όπως πάντα το καθήκον μου. Για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Ξέρω πολύ καλά τις δυσκολίες, την αγωνία, που περνά καθημερινά η ελληνική οικογένεια.
Την ανησυχία και ανασφάλεια.
Ξέρω επίσης ότι, είναι στο χέρι μας να βγούμε από την κρίση.
Και δεν θα εγκαταλείψουμε τη μάχη στην μέση της διαδρομής.
Θα βγούμε από την κρίση και θα βγούμε πιο γρήγορα και θα μπούμε στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικά όσο δουλεύουμε μαζί, όλοι οι Έλληνες.
Γιατί ξέρω καλά πως μαζί μπορούμε και να τα καταφέρουμε.
Για το καλό της Ελλάδας. Για να εγγυηθούμε το αύριο των παιδιών μας.
Γιώργος Α. Παπανδρέου
Χρησιμοι συνδεσμοι:
Follow us on Twitter!Ενημέρωση μέσω twitter
Follow us on Facebook!Η επίσημη σελίδα του Πρωθυπουργού στο facebook
Το κανάλι του Πρωθυπουργού στο youtube
Λαμβάνεις αυτό το email γιατί έχεις εγγραφεί στη λίστα "Γενική Ενημέρωση".
Το email αυτό είναι μέρος μαζικής αποστολής ενημέρωσης.
<μέηλ παραλήπτη> Απεγγραφή απο αυτή την λίστα
Προώθησέ το σε ένα φίλο | Διόρθωσε τα στοιχεία σου
E-mail επικοινωνίας: mazi@pasok.gr
From: Γιώργος Α. Παπανδρέου [mailto:mazi=pasok.gr@mail5.us2.mcsv.net] On Behalf Of Γιώργος Α. Παπανδρέου
Sent: Friday, June 10, 2011 (διαγραφή ώρας) PM
To: (διαγραμμένο όνομα)
Subject: Σας καλώ να δουλέψουμε μαζί
An den mporeis na diavaseis sosta ayto to email pata edw
(διαγραμμένο όνομα) ,
Πρώτη φορά έχουμε ένα συστηματικό και λεπτομερές χρονοδιάγραμμα για την οικονομική μας πολιτική.
Και σε αυτό το πρόγραμμα έρχεται να προστεθεί το σχέδιο μας στο οποίο περιλαμβάνονται μεγάλες αλλαγές.
Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για το μέλλον μας.
Και περιλαμβάνει μεγάλες αλλαγές παντού.
Για την απελευθέρωση των υγιών δυνάμεων της πατρίδας μας.
Δείτε το βίντεο της δήλωσης του Πρωθυπουργού
http://www.youtube.com/watch?v=6lw9aNJJhH8&feature=youtu.be
Καλώ ξανά τις ηγεσίες όλων των κομμάτων να συνεργαστούμε.
Κοιτώντας το καθήκον και όχι το αποτέλεσμα της επόμενης κάλπης.
Να δουλέψουμε με κοινές ομάδες εργασίας.
Να επιλέξουμε ακόμα και πρόσωπα κοινής αποδοχής σε κρίσιμες θέσεις.
Να επεξεργαστούμε κοινές προτάσεις.
Πολιτικές, που μας οδηγούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Και όχι που μας κάνουν να αποκλίνουμε από τους στόχους.
Μπορούμε και πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε σε θέση να υπερβούμε τα κομματικά τείχη. Όλοι μας, ο καθένας μας, να σταθούμε αλληλέγγυοι στους πολίτες.
Δουλεύοντας μαζί.
Μπροστά μας έχουμε μια νέα, δύσκολη, σκληρή διαπραγμάτευση στην ΕΕ. Στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής, στο τέλος του Ιουνίου, εγώ θα κάνω όπως πάντα το καθήκον μου. Για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Ξέρω πολύ καλά τις δυσκολίες, την αγωνία, που περνά καθημερινά η ελληνική οικογένεια.
Την ανησυχία και ανασφάλεια.
Ξέρω επίσης ότι, είναι στο χέρι μας να βγούμε από την κρίση.
Και δεν θα εγκαταλείψουμε τη μάχη στην μέση της διαδρομής.
Θα βγούμε από την κρίση και θα βγούμε πιο γρήγορα και θα μπούμε στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικά όσο δουλεύουμε μαζί, όλοι οι Έλληνες.
Γιατί ξέρω καλά πως μαζί μπορούμε και να τα καταφέρουμε.
Για το καλό της Ελλάδας. Για να εγγυηθούμε το αύριο των παιδιών μας.
Γιώργος Α. Παπανδρέου
Χρησιμοι συνδεσμοι:
Follow us on Twitter!Ενημέρωση μέσω twitter
Follow us on Facebook!Η επίσημη σελίδα του Πρωθυπουργού στο facebook
Το κανάλι του Πρωθυπουργού στο youtube
Λαμβάνεις αυτό το email γιατί έχεις εγγραφεί στη λίστα "Γενική Ενημέρωση".
Το email αυτό είναι μέρος μαζικής αποστολής ενημέρωσης.
<μέηλ παραλήπτη> Απεγγραφή απο αυτή την λίστα
Προώθησέ το σε ένα φίλο | Διόρθωσε τα στοιχεία σου
E-mail επικοινωνίας: mazi@pasok.gr
Εκλογές και Δημοψηφίσματα Μηδενικού Κόστους
Επειδή πολύ μας έχουν ζαλίσει τον έρωτα όλοι οι "λαγοί" με το πόσο ακριβό πολίτευμα είναι η Δημοκρατία και πόσο "γονατίζουν" τον Προϋπολογισμό οι εκλογές, έχω να καταθέσω την παρακάτω πρόταση για Εκλογές και Δημοψηφίσματα μηδενικού κόστους (ή σχεδόν μηδενικού γιατί θα καίμε λίγο ρεύμα παραπάνω και θα παίζουν και κάτι έξοδα εκτύπωσης).
Κάθε τμήμα Λυκείου της χώρας αντί να κάνει Αγωγή του Πολίτη (ή όπως αλλιώς λέγεται σήμερα η μαλακία μάθημα που γίνεται) συνδέεται με έναν Δικηγόρο που διορίζεται ως υπεύθυνος δικαστικός αντιπρόσωπος και εργάζεται αμισθί ή πληρώνεται με συμβολικό ποσό από τον τοπικό Δικηγορικό Σύλλογο. Ο δικηγόρος αφιερώνει τις ώρες που απαιτούνται για να δημιουργήσει από την Πρώτη Λυκείου ομάδες εργασίας μαθητών που θα καταλήξουν στην Τρίτη Λυκείου (όταν θα έχουν κλείσει τα δεκαοχτώ και θα γίνονται επίσημα πολίτες) να συγκροτήσουν τις εφορευτικές επιτροπές των εκλογικών τμημάτων. Οι εφορευτικές θα είναι έτσι απόλυτα ενημερωμένες για τον εκλογικό νόμο και την διαδικασία που εξασφαλίζει το αδιάβλητο των εκλογών κι όχι ανεμομαζώματα που δεν πηγαίνουν ποτέ. Κάθε εφορευτική θα παραλαμβάνει από το Υπουργείο Εσωτερικών τον κατάλογο των ψηφοφόρων που της αναλογεί (όχι μεγαλύτερο από 500 ψηφοφόρους) και θα δημιουργεί μια βάση δεδομένων με στοιχεία επικοινωνίας μαζί τους όπως και με τις μεταβολές τους (θάνατοι και διαγραφές, νέες είσοδοι-εγγραφές, μεταδημοτεύσεις που παράγουν εγγραφή ή διαγραφή). Η βάση θα είναι απόρρητη και μόνο για χρήση της εφορευτικής.
Φυσικά οι κάλπες θα μείνουν για πάντα στα Λύκεια και θα μπορούν να χρησιμεύσουν για όποια εναλλακτική χρήση φανταστούν οι πιτσιρικάδες. Αρκεί να υπάρχουν όταν τις χρειαζόμαστε οι υπόλοιποι. Επίσης οι συνδυασμοί δεν θα τυπώνουν πια κεντρικά τα ψηφοδέλτια τους, αλλά το αρμόδιο δικαστήριο μετά την ανακήρυξη θα ανεβάζει εκτυπώσιμα αρχεία για χρήση των εφορευτικών επιτροπών. Όλα τα ψηφοδέλτια θα εκτυπώνονται με ευθύνη της εφορευτικής επί τόπου και στον αριθμό που απαιτείται.
Με το ήδη εφαρμοζόμενο σύστημα μετάδοσης με τα "εκλογικά" κινητά, όλα τα αποτελέσματα θα μεταβιβάζονται στο Υπουργείο Εσωτερικών. Και έτσι θα μπορούμε να κάνουμε όλες τις εκλογές, αλλά και τοπικά ή γενικά δημοψηφίσματα όποτε προκύπτουν.
Πέραν της οικονομικής διάστασης του θέματος, γνώμη μου είναι ότι η πρόταση αυτή έχει ένα σημαντικό παράπλευρο όφελος. Δημιουργεί στην πιο δυναμική και ταυτόχρονα την πιο παραμελημένη ομάδα ανθρώπων, δηλαδή τους πολίτες που εισάγονται για πρώτη φορά στην εκλογική διαδικασία, την ευθύνη του εγγυητή του αδιάβλητου. Και τους δίνει δύο χρόνια συστηματικής προετοιμασίας για να το πετύχουν. Φυσικά στις ομάδες εργασίας αυτές και στην αντίστοιχη θητεία στις εφορευτικές θα πρέπει να εντάσσονται επίσης και όσοι αποκτούν δικαίωμα ψήφου από πολιτογράφηση σε κάθε περιοχή.
Κάθε τμήμα Λυκείου της χώρας αντί να κάνει Αγωγή του Πολίτη (ή όπως αλλιώς λέγεται σήμερα η μαλακία μάθημα που γίνεται) συνδέεται με έναν Δικηγόρο που διορίζεται ως υπεύθυνος δικαστικός αντιπρόσωπος και εργάζεται αμισθί ή πληρώνεται με συμβολικό ποσό από τον τοπικό Δικηγορικό Σύλλογο. Ο δικηγόρος αφιερώνει τις ώρες που απαιτούνται για να δημιουργήσει από την Πρώτη Λυκείου ομάδες εργασίας μαθητών που θα καταλήξουν στην Τρίτη Λυκείου (όταν θα έχουν κλείσει τα δεκαοχτώ και θα γίνονται επίσημα πολίτες) να συγκροτήσουν τις εφορευτικές επιτροπές των εκλογικών τμημάτων. Οι εφορευτικές θα είναι έτσι απόλυτα ενημερωμένες για τον εκλογικό νόμο και την διαδικασία που εξασφαλίζει το αδιάβλητο των εκλογών κι όχι ανεμομαζώματα που δεν πηγαίνουν ποτέ. Κάθε εφορευτική θα παραλαμβάνει από το Υπουργείο Εσωτερικών τον κατάλογο των ψηφοφόρων που της αναλογεί (όχι μεγαλύτερο από 500 ψηφοφόρους) και θα δημιουργεί μια βάση δεδομένων με στοιχεία επικοινωνίας μαζί τους όπως και με τις μεταβολές τους (θάνατοι και διαγραφές, νέες είσοδοι-εγγραφές, μεταδημοτεύσεις που παράγουν εγγραφή ή διαγραφή). Η βάση θα είναι απόρρητη και μόνο για χρήση της εφορευτικής.
Φυσικά οι κάλπες θα μείνουν για πάντα στα Λύκεια και θα μπορούν να χρησιμεύσουν για όποια εναλλακτική χρήση φανταστούν οι πιτσιρικάδες. Αρκεί να υπάρχουν όταν τις χρειαζόμαστε οι υπόλοιποι. Επίσης οι συνδυασμοί δεν θα τυπώνουν πια κεντρικά τα ψηφοδέλτια τους, αλλά το αρμόδιο δικαστήριο μετά την ανακήρυξη θα ανεβάζει εκτυπώσιμα αρχεία για χρήση των εφορευτικών επιτροπών. Όλα τα ψηφοδέλτια θα εκτυπώνονται με ευθύνη της εφορευτικής επί τόπου και στον αριθμό που απαιτείται.
Με το ήδη εφαρμοζόμενο σύστημα μετάδοσης με τα "εκλογικά" κινητά, όλα τα αποτελέσματα θα μεταβιβάζονται στο Υπουργείο Εσωτερικών. Και έτσι θα μπορούμε να κάνουμε όλες τις εκλογές, αλλά και τοπικά ή γενικά δημοψηφίσματα όποτε προκύπτουν.
Πέραν της οικονομικής διάστασης του θέματος, γνώμη μου είναι ότι η πρόταση αυτή έχει ένα σημαντικό παράπλευρο όφελος. Δημιουργεί στην πιο δυναμική και ταυτόχρονα την πιο παραμελημένη ομάδα ανθρώπων, δηλαδή τους πολίτες που εισάγονται για πρώτη φορά στην εκλογική διαδικασία, την ευθύνη του εγγυητή του αδιάβλητου. Και τους δίνει δύο χρόνια συστηματικής προετοιμασίας για να το πετύχουν. Φυσικά στις ομάδες εργασίας αυτές και στην αντίστοιχη θητεία στις εφορευτικές θα πρέπει να εντάσσονται επίσης και όσοι αποκτούν δικαίωμα ψήφου από πολιτογράφηση σε κάθε περιοχή.
Monday, June 13, 2011
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ-ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ την Τετάρτη
Κανένας στην δουλειά, κανένας πελάτης πουθενά!
Ξέρω πόσο δύσκολο σου φαίνεται αυτό. Αλλά είναι κομβικό, κατά την άποψη μου, να πετύχει. Κάνε όλα σου τα ψώνια από την Τρίτη, άφησε το πορτοφόλι σου στο σπίτι και έλα στην περικύκλωση της Βουλής χωρίς ούτε ένα ευρώ πάνω σου. Φέρε μαζί σου ό,τι χρειάζεσαι για να περάσεις την μέρα σου στο δρόμο και κάτι παραπάνω για να βγάλεις και όποιον άλλο μπορείς από την κατανάλωση.
Δεν είναι μια συμβολική ενέργεια, είναι μια πραγματική μάχη και μια βαθύτατα ηθική στάση.
Διάδωσε το όπου θέλεις και μπορείς...
Ξέρω πόσο δύσκολο σου φαίνεται αυτό. Αλλά είναι κομβικό, κατά την άποψη μου, να πετύχει. Κάνε όλα σου τα ψώνια από την Τρίτη, άφησε το πορτοφόλι σου στο σπίτι και έλα στην περικύκλωση της Βουλής χωρίς ούτε ένα ευρώ πάνω σου. Φέρε μαζί σου ό,τι χρειάζεσαι για να περάσεις την μέρα σου στο δρόμο και κάτι παραπάνω για να βγάλεις και όποιον άλλο μπορείς από την κατανάλωση.
Δεν είναι μια συμβολική ενέργεια, είναι μια πραγματική μάχη και μια βαθύτατα ηθική στάση.
Διάδωσε το όπου θέλεις και μπορείς...
Sunday, June 12, 2011
Saturday, June 11, 2011
Τι μέηλ μου στέλνουνε οι φίλοι μου...
Κλοπιποστάρω το μεήλ που έλαβα από φίλο. Δεν τον καρφώνω (γιατί δεν ξέρω αν θέλει) αλλά τον ευχαριστώ πολύ.
Ποιός έλληνας πρωθυπουργός έχει γενέθλια στις 16.06, οπότε και εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Μνημονίου (και του Αγίου Τύχωνα);
Wikipedia: για την Επισκοπή Αμαθούντος
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%AE_%CE%91%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82
Η Επισκοπή Αμαθούντος είναι μια Επισκοπή που ανήκει Εκκλησιαστικά στην Εκκλησία της Κύπρου. Γνωστός Επίσκοπος της Επισκοπής υπήρξε ο Άγιος Τύχων, του οποίου η μνήμη εορτάζεται στις 16 Ιουνίου. Άλλοι άγιοι της Επισκοπής είναι ο Άγιος Θεόπομπος και ο Άγιος Μνημόνιος.
Πρώτος Επίσκοπος υπήρξε ο Αριστοκλειανός, τον οποίο ακολούθησαν οι Άγιος Μνημόνιος και Άγιος Τύχων. Τέταρτος Επίσκοπος ήταν ο Ηλιόδωρος ο οποίος έλαβε μέρος και στην Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο. Ακολούθησε ο Θεοδόσιος και κατόπιν ο Διονύσιος που μετείχε σε Σύνοδο στην Ιερουσαλήμ το 563 μ.Χ. Όγδοος Επίσκοπος υπήρξε ο Αλέξανδρος και επόμενος γνωστός είναι κάποιος Ιωάννης που έζησε τον 12ο αιώνα, ενώ τελευταίος αυτής της εποχής αναφέρεται ο Θεόδουλος. Κατα την Φραγκοκρατία, ο Επίσκοπος της περιοχής Λεμεσού μεταφέρει την έδρα του στα Λεύκαρα λόγω της καταστροφής της πόλης και φέρει τον τίτλο του Επισκόπου Αμαθούντος και Προέδρου Νεμεσού και Κουρέων.
Από την Φραγκοκρατία η Επισκοπή Αμαθούντος μπήκε στην Επισκοπή Κιτίου (όταν οι 14 τότε Επισκοπές μειώθηκαν σε 4), και το 1962 μετά από εισήγηση του Μητροπολίτου Κιτίου Άνθιμου, ανεσυστέθη η Επισκοπή Αμαθούντος και χειροτονηθηκε Χωρεπίσκοπος Αμαθούντος ο Καλλίνικος Μαχαιριώτης ο οποίος ήτο βοηθός Επίσκοπος του Μητροπολίτου Κιτίου και υπηρέτησε μέχρι το 1973. Από το 1973 δημιουργήθηκε η Μητρόπολη Λεμεσού, παίρνοντας κομμάτι από την Κιτίου και ο Επίσκοπος της φέρει τον τίτλο Μητροπολίτης Λεμεσού και Πρόεδρος Αμαθούντος και Κουρίου. Το 2007 ανεσυστάθη η πάλε ποτέ διαλαμψάσα Επισκοπή Αμαθούντος και ο Επίσκοπός της είναι βοηθός του Μητροπολίτου Λεμεσού.
Σήμερα, η Χωρεπισκοπή Αμαθούντος, έχει την έδρα της στη Λεμεσό, μέσα στη Μητρόπολη Λεμεσού, και ο σημερινός Επίσκοπος της Χωρεπισκοπής είναι ο Θεοφιλέστατος Χωρεπίσκοπος Αμαθούντος κ. Νικόλαος, ο οποίος είναι Βοηθός Επίσκοπος του Μητροπολίτου Λεμεσού.
...
http://www.papandreou.gr/papandreou/content/Document.aspx?d=6&rd=7739474&f=1344&rf=1551024929&m=4553&rm=6262620&l=2
Και τι γράφει ο άλλος στο f/b; Κι αυτό κλοπιποσταρισμένο...
Αγιε Μνημόνιε μεγάλη η χάρη σου αγιοσ Μνιμόνιος θαβματουργός μας σώζει.
Το γράμμα αφτό γράφτικε στο ΔΝΤ κε πρέπει να κάνι το γίρο του κόσμου. Βάλε αφτό το γράμα στο φέησμπουκ και κάνε κε λάηκ κε στείλτο κε σε 5 γνοστούς σου μέσα σε πέντε μέ...ρες κε θα έχις μεγάλη τύχη. Ενας που το έγραψε κέρδισε το τζόκερ κε ένασ άλλος ξεχρέοσε το σπίτι του. Ενανού που το έγραψε του γίρισε ι εφορία λεφτά.
Ενασ άλλοσ δεν το έγραπσε κε έχασε το πορτοφόλη του και εναν άλλονα τον φόναξε η εφορία κε ακόμα του μετράνε τις αποδίξεις για το αφορολόγιτο. Ενανού αλλουνού δεν του έδοσε η Τρόηκα τη δόση του δάνειου κε τόρα τρέχει κε παρακαλάει τη Μερκελ κε τον Τρισέ για να μη βαρέσει κανόνη. Κε ένας άλλος που δεν το έστειλε σε 5 φίλους τον πιάσανε με μια καμαριέρα στο δομάτιο κε μπορί να πάει κε φιλακί ο άθρωπος.
Γιαφτό στείλε αφτό το γράμα σε 5 φίλους μέσα σε 5 μέρες κε κάνε κε λάηκ στο φεισμπουκ και ο άγιος Μνημόνιος κε ο κήριος Παπαντρέου θα είναι βοήθια σου.
Ποιός έλληνας πρωθυπουργός έχει γενέθλια στις 16.06, οπότε και εορτάζεται η μνήμη του Αγίου Μνημονίου (και του Αγίου Τύχωνα);
Wikipedia: για την Επισκοπή Αμαθούντος
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%AE_%CE%91%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82
Η Επισκοπή Αμαθούντος είναι μια Επισκοπή που ανήκει Εκκλησιαστικά στην Εκκλησία της Κύπρου. Γνωστός Επίσκοπος της Επισκοπής υπήρξε ο Άγιος Τύχων, του οποίου η μνήμη εορτάζεται στις 16 Ιουνίου. Άλλοι άγιοι της Επισκοπής είναι ο Άγιος Θεόπομπος και ο Άγιος Μνημόνιος.
Πρώτος Επίσκοπος υπήρξε ο Αριστοκλειανός, τον οποίο ακολούθησαν οι Άγιος Μνημόνιος και Άγιος Τύχων. Τέταρτος Επίσκοπος ήταν ο Ηλιόδωρος ο οποίος έλαβε μέρος και στην Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο. Ακολούθησε ο Θεοδόσιος και κατόπιν ο Διονύσιος που μετείχε σε Σύνοδο στην Ιερουσαλήμ το 563 μ.Χ. Όγδοος Επίσκοπος υπήρξε ο Αλέξανδρος και επόμενος γνωστός είναι κάποιος Ιωάννης που έζησε τον 12ο αιώνα, ενώ τελευταίος αυτής της εποχής αναφέρεται ο Θεόδουλος. Κατα την Φραγκοκρατία, ο Επίσκοπος της περιοχής Λεμεσού μεταφέρει την έδρα του στα Λεύκαρα λόγω της καταστροφής της πόλης και φέρει τον τίτλο του Επισκόπου Αμαθούντος και Προέδρου Νεμεσού και Κουρέων.
Από την Φραγκοκρατία η Επισκοπή Αμαθούντος μπήκε στην Επισκοπή Κιτίου (όταν οι 14 τότε Επισκοπές μειώθηκαν σε 4), και το 1962 μετά από εισήγηση του Μητροπολίτου Κιτίου Άνθιμου, ανεσυστέθη η Επισκοπή Αμαθούντος και χειροτονηθηκε Χωρεπίσκοπος Αμαθούντος ο Καλλίνικος Μαχαιριώτης ο οποίος ήτο βοηθός Επίσκοπος του Μητροπολίτου Κιτίου και υπηρέτησε μέχρι το 1973. Από το 1973 δημιουργήθηκε η Μητρόπολη Λεμεσού, παίρνοντας κομμάτι από την Κιτίου και ο Επίσκοπος της φέρει τον τίτλο Μητροπολίτης Λεμεσού και Πρόεδρος Αμαθούντος και Κουρίου. Το 2007 ανεσυστάθη η πάλε ποτέ διαλαμψάσα Επισκοπή Αμαθούντος και ο Επίσκοπός της είναι βοηθός του Μητροπολίτου Λεμεσού.
Σήμερα, η Χωρεπισκοπή Αμαθούντος, έχει την έδρα της στη Λεμεσό, μέσα στη Μητρόπολη Λεμεσού, και ο σημερινός Επίσκοπος της Χωρεπισκοπής είναι ο Θεοφιλέστατος Χωρεπίσκοπος Αμαθούντος κ. Νικόλαος, ο οποίος είναι Βοηθός Επίσκοπος του Μητροπολίτου Λεμεσού.
...
http://www.papandreou.gr/papandreou/content/Document.aspx?d=6&rd=7739474&f=1344&rf=1551024929&m=4553&rm=6262620&l=2
Και τι γράφει ο άλλος στο f/b; Κι αυτό κλοπιποσταρισμένο...
Αγιε Μνημόνιε μεγάλη η χάρη σου αγιοσ Μνιμόνιος θαβματουργός μας σώζει.
Το γράμμα αφτό γράφτικε στο ΔΝΤ κε πρέπει να κάνι το γίρο του κόσμου. Βάλε αφτό το γράμα στο φέησμπουκ και κάνε κε λάηκ κε στείλτο κε σε 5 γνοστούς σου μέσα σε πέντε μέ...ρες κε θα έχις μεγάλη τύχη. Ενας που το έγραψε κέρδισε το τζόκερ κε ένασ άλλος ξεχρέοσε το σπίτι του. Ενανού που το έγραψε του γίρισε ι εφορία λεφτά.
Ενασ άλλοσ δεν το έγραπσε κε έχασε το πορτοφόλη του και εναν άλλονα τον φόναξε η εφορία κε ακόμα του μετράνε τις αποδίξεις για το αφορολόγιτο. Ενανού αλλουνού δεν του έδοσε η Τρόηκα τη δόση του δάνειου κε τόρα τρέχει κε παρακαλάει τη Μερκελ κε τον Τρισέ για να μη βαρέσει κανόνη. Κε ένας άλλος που δεν το έστειλε σε 5 φίλους τον πιάσανε με μια καμαριέρα στο δομάτιο κε μπορί να πάει κε φιλακί ο άθρωπος.
Γιαφτό στείλε αφτό το γράμα σε 5 φίλους μέσα σε 5 μέρες κε κάνε κε λάηκ στο φεισμπουκ και ο άγιος Μνημόνιος κε ο κήριος Παπαντρέου θα είναι βοήθια σου.
Friday, June 10, 2011
Οι "λαγοί" να γίνουνε λαγοί...
Λαγός (ουσιαστικό, αρσενικό): α) μικρόσωμο ζώο του δάσους β) δρομέας που δίνει ρυθμό σε δρόμο αντοχής χωρίς να συμμετέχει αγωνιστικά στην κούρσα. Μεταφορικά: α) άνθρωπος που τρέπεται σε άτακτη φυγή β) άνθρωπος που προετοιμάζει το έδαφος για την λήψη μιας απόφασης.
Κοίταξε γύρω σου και εύκολα θα αντιληφθείς πως το Σύνταγμα γέμισε την Αθήνα λαγούς. Όπου και να απλώσεις το χέρι θα πιάσεις ένα (τουλάχιστον) ζευγάρι χνουδωτά αυτάκια. Μέσα στην Βουλή, μπροστά στην Βουλή, στην "κάτω" Βουλή, στα κανάλια, στα γραφεία... έπηξε ο τόπος από λαγούς. Που γεννοβολάνε καθημερινά άλλους λαγούς...
Αλλά εγώ είμαι αντίθετος στο κυνήγι, μου φαίνεται πολύ σκληρό να κάνεις τους λαγούς στιφάδο.
Κράτα το κεφάλι σου καθαρό, χτύπα τα χέρια σου και οι "λαγοί" θα γίνουνε λαγοί.
Κοίταξε γύρω σου και εύκολα θα αντιληφθείς πως το Σύνταγμα γέμισε την Αθήνα λαγούς. Όπου και να απλώσεις το χέρι θα πιάσεις ένα (τουλάχιστον) ζευγάρι χνουδωτά αυτάκια. Μέσα στην Βουλή, μπροστά στην Βουλή, στην "κάτω" Βουλή, στα κανάλια, στα γραφεία... έπηξε ο τόπος από λαγούς. Που γεννοβολάνε καθημερινά άλλους λαγούς...
Αλλά εγώ είμαι αντίθετος στο κυνήγι, μου φαίνεται πολύ σκληρό να κάνεις τους λαγούς στιφάδο.
Κράτα το κεφάλι σου καθαρό, χτύπα τα χέρια σου και οι "λαγοί" θα γίνουνε λαγοί.
Πρότασεις για συζήτηση από τον Κλεάνθη Γρίβα
Κλοπιποστάρω από το realdemocracy
προτάσεις για συζήτηση απο τον Κλεάνθη Γρίβα
Posted Πέμ, 09/06/2011 - 11:27
Κλεάνθης Γρίβας
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ
«ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΦΙΚΤΗ ΛΥΣΗ»
Θεσσαλονίκη 7-6-2011
Με βάση το γεγονός ότι κάθε γνήσια αυθόρμητο και αχειραγώγητο κοινωνικό κίνημα, μετά από μια πρώτη περίοδο «δημιουργικού χάους», αρχίζει να εφευρίσκει δικές του μορφές αυτό-οργάνωσης και να συγκροτεί σταδιακά μια πλατφόρμα πολιτικών διεκδικήσεων,διαμέσου της οποίας περνάει από τη φάση του «τί δεν θέλω» στη φάση του «τι θέλω», και θέλοντας να συμβάλλω σ’ αυτή τη διεργασία,βάζω για δημόσια συζήτηση και κριτική μια ενότητα προτάσεων, οι οποίες είναι διαρκώς ανοικτές για διόρθωση, συμπλήρωση ή απόρριψη.
(Α) ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟ ΠΕΔΙΟ
ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Στόχος, η διαμόρφωση ενός νέου Συντάγματος απαλλαγμένου από τις παθογένειες των Συνταγμάτων της Μεταπολίτευσης που κάλυψαν την άνοδο και την πτώση της κοινοβουλευτικής κλεπτοκρατίας.
Στο νέο Σύνταγμα, θα πρέπει να θεσπίζεται:
▪ Κατάργηση όλων των προνομίων και των ασυλιών των βουλευτών και των κυβερνητικών και κρατικών αξιωματούχων. Μεταξύ των άλλων, και:
- κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης, δεδομένου ότι οι βουλευτές δεν μπορεί να είναι άεργοι και, συνεπώς, καλύπτονται από το επαγγελματικό ασφαλιστικό τους ταμείο,
- κατάργηση όλων των αποζημιώσεων για συμμετοχή των βουλευτών στις συνεδριάσεις της βουλής ή στις διάφορες επιτροπές, δεδομένου ότι αυτή είναι η δουλειά για την οποία εκλέγονται και πληρώνονται,
- κατάργηση όλων των παροχών σε χρήμα, «είδος» και υπηρεσίες, όπως ατέλειες σε μετακινήσεις και επικοινωνίες, αυτοκίνητα, οδηγούς, υπαλλήλους των πολιτικών τους γραφείων, απασχόληση αστυνομικών για τη φύλαξή τους -από ποιούς;- κ.α.
▪ Περιορισμός του αριθμού των βουλευτών (π.χ. σε 100 ή σε 150)
▪ Προσδιορισμός ανώτατου ορίου των θητειών τους (μέχρι δύο).
▪ Εκλογή των βουλευτών από Ενιαίο Ψηφοδέλτιο το οποίο θα περιλαμβάνει όλους εκείνους που επιθυμούν να είναι υποψήφιοι (σε ριζική αντίθεση με το σημερινό κλεπτοκρατικό σύστημα όπου οι βουλευτές εκλέγονται από τον κάθε κομματικό φύλαρχο-«αρχηγό» ο οποίος διαμορφώνει το κομματικό ψηφοδέλτιο «Του».
▪ Δυνατότητα άμεσης παραπομπής στη δικαιοσύνη και ανάκληση της βουλευτικής ιδιότητας εκείνων που παραβιάζουν τις συνταγματικές τους υποχρεώσεις.
▪ Καθιέρωση του υποχρεωτικού Δημοψηφίσματος:
1. Με τη συγκέντρωση υπογραφών πολιτών κατά το Ελβετικό πρότυπο:
- Συγκέντρωση (π.χ. 200 ή 300 χιλιάδων) υπογραφών, προκειμένου να τεθεί σε δημοψήφισμα κάποιο άρθρο του Συντάγματος (πλην τωνΘεμελιωδών), και
- Συγκέντρωση (π.χ. 30 ή 40 χιλιάδων) υπογραφών, προκειμένου να τεθεί σε δημοψήφισμα οποιοσδήποτε νόμος για τον οποίο υπάρχει ευρύτατη διαφωνία.
2. Για κάθε μείζων θέμα που αφορά θέματα Εθνικής Κυριαρχίας (από άποψη πολιτειακή, πολιτική, οικονομική, νομοθετική, κλπ, με εξαίρεση την εδαφική).
▪ Δημιουργία Συνταγματικού Δικαστηρίου (το οποίο μπορεί να έχει 11 ως 15 μέλη που θα εκλέγονται με κλήρωση από τους ομότιμους και εν ενεργεία καθηγητών του Συνταγματικού Δικαίου των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, με 2ετή θητεία)
▪ Δημιουργία Μόνιμης Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου των Κατασταλτικών Δυνάμεων (η συγκρότησή της οποίας μπορεί να γίνεται με τρόπο ανάλογο αυτής του Συνταγματικού Δικαστηρίου και το οποίο θα έχει διευρυμένες αρμοδιότητες ελέγχου και επιβολής κυρώσεων)
▪ Διαχωρισμός του Κράτους από την Εκκλησία.
ΜΕΤΡΑ ΚΑΘΑΡΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ
▪ Άσκηση διώξεων και επιβολή κυρώσεων (ποινικών και αστικών) σε όλους του κυβερνητικούς, κομματικούς και κρατικούς κλεπτοκράτες που ενήργησαν προς ίδιον όφελος και σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας, στο αδιαφανές πορνείο της μεταπολιτευτικής κυνοβουλευτικής "δημοκρατίας" και οδήγησαν ένα ολόκληρο λαό σε αδυναμία να έχει επίγνωση της ύπαρξης και της κατάστασής του.
(Β) ΣΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΕΔΙΟ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
1. Άμεση αποχώρηση της Ελλάδας από το Μνημόνιο, το οποίο στραγγαλίζει την ελληνική οικονομία προς όφελος της Διεθνούς Χρηματοπιστωτικής Μαφίας (πρωτίστως, των γερμανικών τραπεζών και δευτερευόντως των γαλλικών τραπεζών, των τραπεζών της Ευρωζώνης και των κάθε είδους κερδοσκοπικών ιδρυμάτων που δρουν διεθνώς).
[Σημείωση: Ήδη, εξαιτίας του μνημονίου που επιβλήθηκε με κατοχικό τρόπο στη χώρα για να την «σώσει» από το χρέος, το δημόσιο χρέος από 116% που ήταν στο τέλος του 2009 έχει φτάσει το 144% και κινείται προς το 160%, καθιστώντας αναπόφευκτη την οικονομική και πολιτική χρεοκοπία].
2. Πληρωμή από τις τράπεζες του μέρους του χρέους που οι ίδιες δημιούργησαν με τις τοκογλυφικές τους δραστηριότητες. Αυτό συνεπάγεται διαγραφή σημαντικού μέρους του χρέους.
3. Η διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα στις οποίες περιλαμβάνεται:
1. Η αποζημίωση της Ελλάδας που επιδικάστηκε στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946) για την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στην οικονομική υποδομή της Ελλάδας (7,1 δις δολάρια ΗΠΑ αγοραστικής αξίας 1938)
2. Το «κατοχικό δάνειο» (3,5 δις Δολάρια ΗΠΑ αγοραστικής αξίας 1938).
3. Οι αποζημιώσεις των θυμάτων της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.
4. Η επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών που λεηλάτησαν Γερμανοί αξιωματικοί από τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας.
4. Η διενέργεια Διεθνούς Λογιστικού Ελέγχου του ελληνικού χρέους για να διαπιστωθεί ποιο μέρος είναι «επαχθές» και πρέπει να διαγραφεί αμέσως. Αυτό σημαίνει άνοιγμα όλων των φακέλων της Κλεπτοκρατίας της Μεταπολίτευσης (της Siemens, του C4I, των υποβρυχίων που γέρνουν, των αξονικών τομογράφων στα νοσοκομεία, των δημοσίων έργων που πήραν χαριστικά γερμανικές εταιρείες, του ΟΤΕ, των Λέοπαρντ, κ.α.)
5. Κατάργηση του Τραπεζικού Απόρρητου το οποίο προστατεύει μόνο τους διαχειριστές του «νόμιμου» και του παράνομου οργανωμένου πολιτικο-οικονομικού εγκλήματος
6. Απαγόρευση στις Τράπεζες να είναι Εμπορικές και Επενδυτικές, συγχρόνως
7. Απαγόρευση στις Τράπεζες να εκδίδουν Καλυμμένα Ομόλογα και άλλα κερδοσκοπικά χρηματοοικονομικά εργαλεία
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
1. Η δημιουργία Ευρωπαϊκού Ομόλογου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ώστε όλα τα κράτη-μέλη να δανείζονται με ίσους όρους, προκειμένου να αντιμετωπισθεί ο άμεσος κίνδυνος εκτόξευσης των επιτοκίων δανεισμού των πιο αδύνατων χωρών.
2. Η επιβολή προστίμου σε όλες τις χώρες που συσσωρεύουν πλεονάσματα άνω του 4% του κρατικού προϋπολογισμού τους, για να υποχρεωθούν να τα ανακυκλώνουν:
- είτε στο εσωτερικό τους, με άνοδο των μισθών και των συντάξεων,
- είτε στην Ε.Ε. με επενδύσεις για δημιουργία θέσεων εργασίας (αντί να ληστεύουν τους εταίρους τους).
προτάσεις για συζήτηση απο τον Κλεάνθη Γρίβα
Posted Πέμ, 09/06/2011 - 11:27
Κλεάνθης Γρίβας
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ
«ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΦΙΚΤΗ ΛΥΣΗ»
Θεσσαλονίκη 7-6-2011
Με βάση το γεγονός ότι κάθε γνήσια αυθόρμητο και αχειραγώγητο κοινωνικό κίνημα, μετά από μια πρώτη περίοδο «δημιουργικού χάους», αρχίζει να εφευρίσκει δικές του μορφές αυτό-οργάνωσης και να συγκροτεί σταδιακά μια πλατφόρμα πολιτικών διεκδικήσεων,διαμέσου της οποίας περνάει από τη φάση του «τί δεν θέλω» στη φάση του «τι θέλω», και θέλοντας να συμβάλλω σ’ αυτή τη διεργασία,βάζω για δημόσια συζήτηση και κριτική μια ενότητα προτάσεων, οι οποίες είναι διαρκώς ανοικτές για διόρθωση, συμπλήρωση ή απόρριψη.
(Α) ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟ ΠΕΔΙΟ
ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Στόχος, η διαμόρφωση ενός νέου Συντάγματος απαλλαγμένου από τις παθογένειες των Συνταγμάτων της Μεταπολίτευσης που κάλυψαν την άνοδο και την πτώση της κοινοβουλευτικής κλεπτοκρατίας.
Στο νέο Σύνταγμα, θα πρέπει να θεσπίζεται:
▪ Κατάργηση όλων των προνομίων και των ασυλιών των βουλευτών και των κυβερνητικών και κρατικών αξιωματούχων. Μεταξύ των άλλων, και:
- κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης, δεδομένου ότι οι βουλευτές δεν μπορεί να είναι άεργοι και, συνεπώς, καλύπτονται από το επαγγελματικό ασφαλιστικό τους ταμείο,
- κατάργηση όλων των αποζημιώσεων για συμμετοχή των βουλευτών στις συνεδριάσεις της βουλής ή στις διάφορες επιτροπές, δεδομένου ότι αυτή είναι η δουλειά για την οποία εκλέγονται και πληρώνονται,
- κατάργηση όλων των παροχών σε χρήμα, «είδος» και υπηρεσίες, όπως ατέλειες σε μετακινήσεις και επικοινωνίες, αυτοκίνητα, οδηγούς, υπαλλήλους των πολιτικών τους γραφείων, απασχόληση αστυνομικών για τη φύλαξή τους -από ποιούς;- κ.α.
▪ Περιορισμός του αριθμού των βουλευτών (π.χ. σε 100 ή σε 150)
▪ Προσδιορισμός ανώτατου ορίου των θητειών τους (μέχρι δύο).
▪ Εκλογή των βουλευτών από Ενιαίο Ψηφοδέλτιο το οποίο θα περιλαμβάνει όλους εκείνους που επιθυμούν να είναι υποψήφιοι (σε ριζική αντίθεση με το σημερινό κλεπτοκρατικό σύστημα όπου οι βουλευτές εκλέγονται από τον κάθε κομματικό φύλαρχο-«αρχηγό» ο οποίος διαμορφώνει το κομματικό ψηφοδέλτιο «Του».
▪ Δυνατότητα άμεσης παραπομπής στη δικαιοσύνη και ανάκληση της βουλευτικής ιδιότητας εκείνων που παραβιάζουν τις συνταγματικές τους υποχρεώσεις.
▪ Καθιέρωση του υποχρεωτικού Δημοψηφίσματος:
1. Με τη συγκέντρωση υπογραφών πολιτών κατά το Ελβετικό πρότυπο:
- Συγκέντρωση (π.χ. 200 ή 300 χιλιάδων) υπογραφών, προκειμένου να τεθεί σε δημοψήφισμα κάποιο άρθρο του Συντάγματος (πλην τωνΘεμελιωδών), και
- Συγκέντρωση (π.χ. 30 ή 40 χιλιάδων) υπογραφών, προκειμένου να τεθεί σε δημοψήφισμα οποιοσδήποτε νόμος για τον οποίο υπάρχει ευρύτατη διαφωνία.
2. Για κάθε μείζων θέμα που αφορά θέματα Εθνικής Κυριαρχίας (από άποψη πολιτειακή, πολιτική, οικονομική, νομοθετική, κλπ, με εξαίρεση την εδαφική).
▪ Δημιουργία Συνταγματικού Δικαστηρίου (το οποίο μπορεί να έχει 11 ως 15 μέλη που θα εκλέγονται με κλήρωση από τους ομότιμους και εν ενεργεία καθηγητών του Συνταγματικού Δικαίου των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, με 2ετή θητεία)
▪ Δημιουργία Μόνιμης Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου των Κατασταλτικών Δυνάμεων (η συγκρότησή της οποίας μπορεί να γίνεται με τρόπο ανάλογο αυτής του Συνταγματικού Δικαστηρίου και το οποίο θα έχει διευρυμένες αρμοδιότητες ελέγχου και επιβολής κυρώσεων)
▪ Διαχωρισμός του Κράτους από την Εκκλησία.
ΜΕΤΡΑ ΚΑΘΑΡΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ
▪ Άσκηση διώξεων και επιβολή κυρώσεων (ποινικών και αστικών) σε όλους του κυβερνητικούς, κομματικούς και κρατικούς κλεπτοκράτες που ενήργησαν προς ίδιον όφελος και σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας, στο αδιαφανές πορνείο της μεταπολιτευτικής κυνοβουλευτικής "δημοκρατίας" και οδήγησαν ένα ολόκληρο λαό σε αδυναμία να έχει επίγνωση της ύπαρξης και της κατάστασής του.
(Β) ΣΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΕΔΙΟ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
1. Άμεση αποχώρηση της Ελλάδας από το Μνημόνιο, το οποίο στραγγαλίζει την ελληνική οικονομία προς όφελος της Διεθνούς Χρηματοπιστωτικής Μαφίας (πρωτίστως, των γερμανικών τραπεζών και δευτερευόντως των γαλλικών τραπεζών, των τραπεζών της Ευρωζώνης και των κάθε είδους κερδοσκοπικών ιδρυμάτων που δρουν διεθνώς).
[Σημείωση: Ήδη, εξαιτίας του μνημονίου που επιβλήθηκε με κατοχικό τρόπο στη χώρα για να την «σώσει» από το χρέος, το δημόσιο χρέος από 116% που ήταν στο τέλος του 2009 έχει φτάσει το 144% και κινείται προς το 160%, καθιστώντας αναπόφευκτη την οικονομική και πολιτική χρεοκοπία].
2. Πληρωμή από τις τράπεζες του μέρους του χρέους που οι ίδιες δημιούργησαν με τις τοκογλυφικές τους δραστηριότητες. Αυτό συνεπάγεται διαγραφή σημαντικού μέρους του χρέους.
3. Η διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα στις οποίες περιλαμβάνεται:
1. Η αποζημίωση της Ελλάδας που επιδικάστηκε στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946) για την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στην οικονομική υποδομή της Ελλάδας (7,1 δις δολάρια ΗΠΑ αγοραστικής αξίας 1938)
2. Το «κατοχικό δάνειο» (3,5 δις Δολάρια ΗΠΑ αγοραστικής αξίας 1938).
3. Οι αποζημιώσεις των θυμάτων της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.
4. Η επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών που λεηλάτησαν Γερμανοί αξιωματικοί από τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας.
4. Η διενέργεια Διεθνούς Λογιστικού Ελέγχου του ελληνικού χρέους για να διαπιστωθεί ποιο μέρος είναι «επαχθές» και πρέπει να διαγραφεί αμέσως. Αυτό σημαίνει άνοιγμα όλων των φακέλων της Κλεπτοκρατίας της Μεταπολίτευσης (της Siemens, του C4I, των υποβρυχίων που γέρνουν, των αξονικών τομογράφων στα νοσοκομεία, των δημοσίων έργων που πήραν χαριστικά γερμανικές εταιρείες, του ΟΤΕ, των Λέοπαρντ, κ.α.)
5. Κατάργηση του Τραπεζικού Απόρρητου το οποίο προστατεύει μόνο τους διαχειριστές του «νόμιμου» και του παράνομου οργανωμένου πολιτικο-οικονομικού εγκλήματος
6. Απαγόρευση στις Τράπεζες να είναι Εμπορικές και Επενδυτικές, συγχρόνως
7. Απαγόρευση στις Τράπεζες να εκδίδουν Καλυμμένα Ομόλογα και άλλα κερδοσκοπικά χρηματοοικονομικά εργαλεία
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
1. Η δημιουργία Ευρωπαϊκού Ομόλογου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ώστε όλα τα κράτη-μέλη να δανείζονται με ίσους όρους, προκειμένου να αντιμετωπισθεί ο άμεσος κίνδυνος εκτόξευσης των επιτοκίων δανεισμού των πιο αδύνατων χωρών.
2. Η επιβολή προστίμου σε όλες τις χώρες που συσσωρεύουν πλεονάσματα άνω του 4% του κρατικού προϋπολογισμού τους, για να υποχρεωθούν να τα ανακυκλώνουν:
- είτε στο εσωτερικό τους, με άνοδο των μισθών και των συντάξεων,
- είτε στην Ε.Ε. με επενδύσεις για δημιουργία θέσεων εργασίας (αντί να ληστεύουν τους εταίρους τους).
Tuesday, June 7, 2011
Γιατί δεν πιστεύω πως η παρούσα Ελλάδα μπορεί να γίνει Κράτος Θεσμών
Από μικρός, έχω την τάση να απαντάω φωναχτά σε ερωτήματα που δεν μου θέτει κανείς, αλλά γεννιούνται μέσα στο κεφάλι μου. Δεν ξέρω αν σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο αλλά θα το λουστείς...
Όπως και να 'χει το ερώτημα που με απασχολεί τελευταία είναι:
Μπορεί η Ελλάδα να γίνει Κράτος Θεσμών;
Για να το απαντήσω πρέπει να αποκλείσω πρώτα ότι ήδη είναι. Κατά την γνώμη μου δεν είναι, αλλά ας δούμε που στηρίζεται αυτό.
Δεν υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ των εξουσιών. Νομοθετική, Εκτελεστική και Δικαστική εξουσία σε πάρα πολλές περιπτώσεις "συμπορεύονται" σε μικρότερες ή μεγαλύτερες εκτροπές από το Σύνταγμα και σε ακόμη περισσότερες περιπτώσεις έχουν καταπατήσει όχι μόνο βασικά ατομικά αλλά και στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Και αυτά δεν τα λέω εγώ αλλά όλοι σχεδόν οι διεθνείς οργανισμοί και τα διεθνή δικαστήρια, άσε που κάθε τρεις και λίγο τα παραδέχονται σημαντικοί εκπρόσωποι των ίδιων των εξουσιών αυτών, όπως βουλευτές, κυβερνητικοί παράγοντες, μέλη των σωμάτων ασφαλείας και δικαστικοί κάθε βαθμίδας.
Η απαξίωση που έχουν προκαλέσει στον ίδιο τους τον εαυτό οι προηγούμενες τρεις εξουσίες, αλλά και η "τέταρτη" (δηλαδή ο Τύπος στην ευρύτερη μορφή του) είναι συντριπτική και -κατά την γνώμη μου- μη αναστρέψιμη. Κανένας άνθρωπος με κουκούτσι μυαλό στο κεφάλι του δεν μπορεί σήμερα να πιστέψει κανένα δελτίο ειδήσεων και καμιά εφημερίδα. Κανένας δεν αισθάνεται ότι θα έχει μια δίκαιη δίκη, ούτε εμπιστεύεται τις προανακριτικές "διαδικασίες" της ΕΛ.ΑΣ. Έχουμε φτάσει στο εντελώς παράλογο σημείο να θεωρούμε πως ο Πρωθυπουργός "έχει το δικαίωμα να κάνει εκλογές" όποτε γουστάρει, ενώ το Σύνταγμα ορίζει τις πρόωρες εκλογές σαν έσχατη λύση. Δεν θα σε κουράσω με άλλα παραδείγματα, δεν ζεις (ελπίζω) σε άλλη χώρα.
Η διαπλοκή και η διαφθορά ξεσκίζονται τόσο στον δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Η πολυνομία, φυσικά, βοηθάει εξαιρετικά στην εξάπλωσή τους. Και ο καπιταλισμός "βαλκανικής κοπής" παράγει πλούτο με όρους μαφίας σε κάθε πιθανή (και απίθανη) συναλλαγή. Είναι κοινή πεποίθηση ότι με τα σωστά "κονέ" και την κατάλληλη "μοιρασιά" τα πάντα μπορούν να γίνουν. Όσο για την ασυλία, πέρα από την θεσμοθετημένη βουλευτική, υπάρχουν ακόμη μια σειρά από ενεργές ασυλίες, όπως η οικονομική, η ταξική, η καλλιτεχνική, η αστυνομική, η συνδικαλιστική και η λειτουργική (ασυλία μέσω προσώπου που διαθέτει μια από τις παραπάνω ασυλίες). Κάθε άνθρωπος που λειτουργεί στην Ελλάδα καίγεται να αποκτήσει μια μορφή ασυλίας. Από τον μετανάστη μέσω του "αφεντικού" του, μέχρι τον μεγαλοεπιχειρηματία μέσω των "μαύρων ταμείων" του η επιδίωξη της εξαίρεσης από τους νόμους είναι μια καθημερινότητα. Κι αυτό φυσικά δεν βοηθάει ούτε στην δημιουργία, ούτε στην διατήρηση, ούτε στην περιφρούρηση θεσμών.
Νομίζω πως κάλυψα το κομμάτι αυτό. Αν έχεις να προσθέσεις ή να διορθώσεις κάτι, κάνε το ελεύθερα, δεν έχω και κανένα αλάθητο.
Το επόμενο που πρέπει να καλύψω, είναι νομίζω το αν η Ελλάδα έχει την ανάγκη να γίνει κράτος θεσμών. Χμ, αυτό είναι λιγάκι πιο περίπλοκο. Μάλλον ναι, κατά την γνώμη μου. Υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας που έχει βαρεθεί να ζει στο μπουρδέλο ή δεν έχει καταφέρει να αποκτήσει μέχρι τώρα κάποια ασυλία κι έτσι βιώνει όλα τα σπασμένα. Στην φάση που διανύουμε αυτό το κομμάτι της κοινωνίας μεγαλώνει, δεν υπάρχουν άλλα "κόκαλα" να του πετάξεις πια... Ταυτόχρονα, μια σημαντική μερίδα των νέων αυτής της χώρας έχει βγει από τα σύνορα πολλές φορές, χωρίς την κομπλεξάρα των παλαιότερων γενεών και έχει βιώσει, για μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, "λειτουργικότερα" κράτη. Και έχει καταλάβει καλά τι πρέπει να χάσει για να κερδίσει κάτι άλλο. Εκτιμώ πως δείχνει, έμπρακτα τον τελευταίο καιρό, πρόθυμο να το κάνει. Ακόμα κι αν σκάσουνε διάφορες γκρίνιες στην διαδρομή.
Ξανατσεκάρισε εδώ αν συμφωνείς ή διαφωνείς και πρόσθεσε ή διόρθωσε.
Τελειώνω, χαλάρωσε. Μπορεί η Ελλάδα να γίνει Κράτος Θεσμών; Η προσωπική μου απάντηση είναι η παρούσα Ελλάδα με την καμία. Γιατί για να χτιστεί ένα τέτοιο κράτος, πέρα από την ανάγκη και την απαίτηση είναι προαπαιτούμενο να υπάρχει τουλάχιστον μία από τις τρεις εξουσίες της διακριτή και προσηλωμένη σ' αυτή την κατεύθυνση. Και σύμφωνα με όσα ανέφερα παραπάνω δεν βλέπω καμία που να μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο. Ούτε η δικαστική μπορεί να "καθαρίσει" το τοπίο ούτε η νομοθετική να γίνει αύριο το πρωί σοβαρή και υπεύθυνη, ούτε η εκτελεστική να μην κυλιέται στην λάσπη όλο και πιο πολύ.
Η μόνη πιθανότητα που βλέπω για να καταλήξουμε σε βάθος χρόνου σε ένα Κράτος Θεσμών είναι μια ουσιαστική τομή στο σήμερα. Όχι ένα δημοψήφισμα για το Μνημόνιο, την Δανειακή Σύμβαση ή το Μέσα-Έξω στο Ευρώ. Αλλά μια γενική απαίτηση για την δημιουργία μιας νέας Συντακτικής Συνέλευσης από αρκετές χιλιάδες εκλέκτορες που θα επεξεργαστεί ένα εντελώς καινούριο Σύνταγμα. Που στην συνέχεια θα κληθούμε να το αποδεχθούμε όλοι και να αυτοδεσμευτούμε για την τήρησή του.
Ξέρω πως είναι σαν να ζητάς από μια μεγάλη παρέα πιτσιρικάδων να κάνουν χορωδία και όχι γαλαρία. Αλλά ειλικρινά, δεν πιστεύω πως υπάρχει άλλη λύση, ακόμα κι αν αύριο το πρωί εμφανιζόταν η τέλεια μετενσάρκωση του Αριστείδη του Δίκαιου θα την στραβοκοιτάγαμε και θα την αμφισβητούσαμε όλοι. Και φυσικά δεν ψήνομαι ότι αυτό το έργο μπορεί να το αναλάβει μια πολυεθνική εξαγωγής δημοκρατίας για λογαριασμό μας, υπό μορφήν "αρμοστών", "τεχνικών συμβούλων" ή "πεφωτισμένων δεσποτών" γιατί οι θεσμοί δεν επιβάλλονται από πάνω, είδαμε παλιότερα τι κάνανε κι οι Βαυαροί.
Ξανατσεκάρισε και πες τη γνώμη σου. Σίγουρα κάτι παραπάνω παίζει να έχεις σκεφτεί από μένα...
Όπως και να 'χει το ερώτημα που με απασχολεί τελευταία είναι:
Μπορεί η Ελλάδα να γίνει Κράτος Θεσμών;
Για να το απαντήσω πρέπει να αποκλείσω πρώτα ότι ήδη είναι. Κατά την γνώμη μου δεν είναι, αλλά ας δούμε που στηρίζεται αυτό.
Δεν υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ των εξουσιών. Νομοθετική, Εκτελεστική και Δικαστική εξουσία σε πάρα πολλές περιπτώσεις "συμπορεύονται" σε μικρότερες ή μεγαλύτερες εκτροπές από το Σύνταγμα και σε ακόμη περισσότερες περιπτώσεις έχουν καταπατήσει όχι μόνο βασικά ατομικά αλλά και στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Και αυτά δεν τα λέω εγώ αλλά όλοι σχεδόν οι διεθνείς οργανισμοί και τα διεθνή δικαστήρια, άσε που κάθε τρεις και λίγο τα παραδέχονται σημαντικοί εκπρόσωποι των ίδιων των εξουσιών αυτών, όπως βουλευτές, κυβερνητικοί παράγοντες, μέλη των σωμάτων ασφαλείας και δικαστικοί κάθε βαθμίδας.
Η απαξίωση που έχουν προκαλέσει στον ίδιο τους τον εαυτό οι προηγούμενες τρεις εξουσίες, αλλά και η "τέταρτη" (δηλαδή ο Τύπος στην ευρύτερη μορφή του) είναι συντριπτική και -κατά την γνώμη μου- μη αναστρέψιμη. Κανένας άνθρωπος με κουκούτσι μυαλό στο κεφάλι του δεν μπορεί σήμερα να πιστέψει κανένα δελτίο ειδήσεων και καμιά εφημερίδα. Κανένας δεν αισθάνεται ότι θα έχει μια δίκαιη δίκη, ούτε εμπιστεύεται τις προανακριτικές "διαδικασίες" της ΕΛ.ΑΣ. Έχουμε φτάσει στο εντελώς παράλογο σημείο να θεωρούμε πως ο Πρωθυπουργός "έχει το δικαίωμα να κάνει εκλογές" όποτε γουστάρει, ενώ το Σύνταγμα ορίζει τις πρόωρες εκλογές σαν έσχατη λύση. Δεν θα σε κουράσω με άλλα παραδείγματα, δεν ζεις (ελπίζω) σε άλλη χώρα.
Η διαπλοκή και η διαφθορά ξεσκίζονται τόσο στον δημόσιο, όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Η πολυνομία, φυσικά, βοηθάει εξαιρετικά στην εξάπλωσή τους. Και ο καπιταλισμός "βαλκανικής κοπής" παράγει πλούτο με όρους μαφίας σε κάθε πιθανή (και απίθανη) συναλλαγή. Είναι κοινή πεποίθηση ότι με τα σωστά "κονέ" και την κατάλληλη "μοιρασιά" τα πάντα μπορούν να γίνουν. Όσο για την ασυλία, πέρα από την θεσμοθετημένη βουλευτική, υπάρχουν ακόμη μια σειρά από ενεργές ασυλίες, όπως η οικονομική, η ταξική, η καλλιτεχνική, η αστυνομική, η συνδικαλιστική και η λειτουργική (ασυλία μέσω προσώπου που διαθέτει μια από τις παραπάνω ασυλίες). Κάθε άνθρωπος που λειτουργεί στην Ελλάδα καίγεται να αποκτήσει μια μορφή ασυλίας. Από τον μετανάστη μέσω του "αφεντικού" του, μέχρι τον μεγαλοεπιχειρηματία μέσω των "μαύρων ταμείων" του η επιδίωξη της εξαίρεσης από τους νόμους είναι μια καθημερινότητα. Κι αυτό φυσικά δεν βοηθάει ούτε στην δημιουργία, ούτε στην διατήρηση, ούτε στην περιφρούρηση θεσμών.
Νομίζω πως κάλυψα το κομμάτι αυτό. Αν έχεις να προσθέσεις ή να διορθώσεις κάτι, κάνε το ελεύθερα, δεν έχω και κανένα αλάθητο.
Το επόμενο που πρέπει να καλύψω, είναι νομίζω το αν η Ελλάδα έχει την ανάγκη να γίνει κράτος θεσμών. Χμ, αυτό είναι λιγάκι πιο περίπλοκο. Μάλλον ναι, κατά την γνώμη μου. Υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας που έχει βαρεθεί να ζει στο μπουρδέλο ή δεν έχει καταφέρει να αποκτήσει μέχρι τώρα κάποια ασυλία κι έτσι βιώνει όλα τα σπασμένα. Στην φάση που διανύουμε αυτό το κομμάτι της κοινωνίας μεγαλώνει, δεν υπάρχουν άλλα "κόκαλα" να του πετάξεις πια... Ταυτόχρονα, μια σημαντική μερίδα των νέων αυτής της χώρας έχει βγει από τα σύνορα πολλές φορές, χωρίς την κομπλεξάρα των παλαιότερων γενεών και έχει βιώσει, για μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, "λειτουργικότερα" κράτη. Και έχει καταλάβει καλά τι πρέπει να χάσει για να κερδίσει κάτι άλλο. Εκτιμώ πως δείχνει, έμπρακτα τον τελευταίο καιρό, πρόθυμο να το κάνει. Ακόμα κι αν σκάσουνε διάφορες γκρίνιες στην διαδρομή.
Ξανατσεκάρισε εδώ αν συμφωνείς ή διαφωνείς και πρόσθεσε ή διόρθωσε.
Τελειώνω, χαλάρωσε. Μπορεί η Ελλάδα να γίνει Κράτος Θεσμών; Η προσωπική μου απάντηση είναι η παρούσα Ελλάδα με την καμία. Γιατί για να χτιστεί ένα τέτοιο κράτος, πέρα από την ανάγκη και την απαίτηση είναι προαπαιτούμενο να υπάρχει τουλάχιστον μία από τις τρεις εξουσίες της διακριτή και προσηλωμένη σ' αυτή την κατεύθυνση. Και σύμφωνα με όσα ανέφερα παραπάνω δεν βλέπω καμία που να μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο. Ούτε η δικαστική μπορεί να "καθαρίσει" το τοπίο ούτε η νομοθετική να γίνει αύριο το πρωί σοβαρή και υπεύθυνη, ούτε η εκτελεστική να μην κυλιέται στην λάσπη όλο και πιο πολύ.
Η μόνη πιθανότητα που βλέπω για να καταλήξουμε σε βάθος χρόνου σε ένα Κράτος Θεσμών είναι μια ουσιαστική τομή στο σήμερα. Όχι ένα δημοψήφισμα για το Μνημόνιο, την Δανειακή Σύμβαση ή το Μέσα-Έξω στο Ευρώ. Αλλά μια γενική απαίτηση για την δημιουργία μιας νέας Συντακτικής Συνέλευσης από αρκετές χιλιάδες εκλέκτορες που θα επεξεργαστεί ένα εντελώς καινούριο Σύνταγμα. Που στην συνέχεια θα κληθούμε να το αποδεχθούμε όλοι και να αυτοδεσμευτούμε για την τήρησή του.
Ξέρω πως είναι σαν να ζητάς από μια μεγάλη παρέα πιτσιρικάδων να κάνουν χορωδία και όχι γαλαρία. Αλλά ειλικρινά, δεν πιστεύω πως υπάρχει άλλη λύση, ακόμα κι αν αύριο το πρωί εμφανιζόταν η τέλεια μετενσάρκωση του Αριστείδη του Δίκαιου θα την στραβοκοιτάγαμε και θα την αμφισβητούσαμε όλοι. Και φυσικά δεν ψήνομαι ότι αυτό το έργο μπορεί να το αναλάβει μια πολυεθνική εξαγωγής δημοκρατίας για λογαριασμό μας, υπό μορφήν "αρμοστών", "τεχνικών συμβούλων" ή "πεφωτισμένων δεσποτών" γιατί οι θεσμοί δεν επιβάλλονται από πάνω, είδαμε παλιότερα τι κάνανε κι οι Βαυαροί.
Ξανατσεκάρισε και πες τη γνώμη σου. Σίγουρα κάτι παραπάνω παίζει να έχεις σκεφτεί από μένα...
Subscribe to:
Posts (Atom)