Wednesday, May 21, 2014

Αντίο δεν υπάρχει, τα λέμε ρε μαλάκα...



"Τον αγαπημένο μας πατέρα, σύντροφο και φίλο Μιχαήλ Πρωτοψάλτη, αριστοκράτη, βάνδαλο, κηδεύουμε σήμερα Τετάρτη 21/05/2014 ώρα 17:30 στο νεκροταφείο Αγίων Αναργύρων. Τα παιδιά του Ορφέας και Εύα. Οι σύντροφοι και φίλοι του".

Ο Μιχάλης Πρωτοψάλτης πέθανε χθες ξαφνικά από εγκεφαλικό. Κι η μόνη αναμφισβήτητη αλήθεια που μπορεί κανείς να πει γι αυτόν είναι ότι η προσφορά του στην κοινωνία ξεπέρασε κατά πολύ τα 55 χρόνια που πέρασε ανάμεσά μας. Δίδαξε, αγωνίστηκε στον δρόμο, διώχθηκε ως αναρχικός για την πολιτική του τοποθέτηση, έβγαλε τα "'Ανθη του Κακού" και τον "Κόκκορα που λαλεί στο Σκοτάδι" και με το "Βιβλιοπέλαγος" γνώρισε στο αναγνωστικό κοινό έργα σπουδαίων σύγχρονων διανοητών όπως του Μάρεϊ Μπούκτσιν και άλλων. Είχε επίσης το θάρρος και το ανάστημα να ανοίξει δημόσιο διάλογο για "δύσκολα θέματα στον χώρο" όπως την πολιτική βία και τη συμμετοχή των αναρχικών στους θεσμούς.

Το "επίσημο" βιογραφικό του αναφέρει:

"Ο Μιχαήλ Πρωτοψάλτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 από γονείς φιλολόγους. Ξεκίνησε και ολοκλήρωσε τη Μέση Εκπαίδευση στη σχολή Μωραΐτη, σπούδασε Σκηνοθεσία στη σχολή Σταυράκου, Ηλεκτρονικά στα ΚΑΤΕΕ Αθήνας και Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το Φεβρουάριο του 1973, στα κυνηγητά γύρω από την κατάληψη της Νομικής και λίγους μήνες αργότερα, στις 4 Νοεμβρίου, στη διαδήλωση μετά το μνημόσυνο του Παπανδρέου παίρνει το βάπτισμα του πυρός. Στην εξέγερση του Νοέμβρη η συλλογική ψυχική ανάταση του μαζεμένου κόσμου έξω από το κατειλημμένο Πολυτεχνείο, η αίσθηση ότι οι ίδιοι άνθρωποι είναι οι δημιουργοί της ιστορίας τους και η μέθεξη στην εξέγερση, στη γιορτή χωρίς αρχή και τέλος, τον σημαδεύουν ανεξίτηλα. Στην ιωαννιδική δικτατορία μαζί με συμμαθητές του φτιάχνει μια μικρή αντιστασιακή ομάδα. Στη Μεταπολίτευση αναμιγνύεται ενεργά στο αναρχικό κίνημα της εποχής, εκδίδει το περιοδικό «Ο Κόκκορας που Λαλεί στο Σκοτάδι», συμμετέχει σε αναρίθμητες επιτροπές αλληλεγγύης σε κρατουμένους και υπεράσπισης πολιτικών, κοινωνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το 1978-79 συμμετέχει στις αυτόνομες ομάδες και στις φοιτητικές καταλήψεις και στις αρχές της δεκαετίας του ’80 πρωταγωνιστεί στην έκδοση της αναρχικής εφημερίδας «Αλληλεγγύη». Για τη δράση του επανειλημμένα έχει συλληφθεί, διωχθεί και φυλακιστεί ενώ έχει υποστεί 13 (!) κατ’ οίκον έρευνες από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 αναθεωρεί πολλά από τα θέσφατα του αναρχισμού (κυρίως σε θέματα βίας και μη συμμετοχής στους θεσμούς), εκδίδει το αντιεξουσιαστικό-εναλλακτικό περιοδικό «Τα Άνθη του Κακού» και στα τέλη της ίδιας δεκαετίας προσχωρεί στην Οικολογική Εναλλακτική Ένωση Πολιτών, γίνεται από τα ιδρυτικά μέλη των Οικολόγων Εναλλακτικών και υποψήφιος για το ευρωπαϊκό και εθνικό κοινοβούλιο στις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις του 1989-90. Το 1998 ιδρύει τις εκδόσεις «Βιβλιοπέλαγος», έναν πολιτικοποιημένο εκδοτικό οίκο που εκδίδει ως επί το πλείστον ελληνική και ξένη λογοτεχνία, ιστορικά, οικολογικά και φεμινιστικά βιβλία καθώς και κόμιξ. Από το 2001 το «Βιβλιοπέλαγος» επεκτείνει τη δραστηριότητά του και στη διακίνηση βιβλίου διακινώντας τίτλους από δεκάδες ανεξάρτητους, προοδευτικούς και ποιοτικούς εκδοτικούς οίκους και πολιτικές συλλογικότητες, στην προσπάθεια να αναδειχθούν ζητήματα που η τηλεόραση και τα μεγαθήρια της πληροφόρησης υποβαθμίζουν. Πολιτικά εμπνέεται από τη θεωρία της κοινωνικής οικολογίας του Μάρεϊ Μπούκτσιν. Σήμερα εργάζεται ως φυσικός ενώ παράλληλα διευθύνει τις εκδόσεις «Βιβλιοπέλαγος» και το ομώνυμο πρακτορείο διακίνησης βιβλίου.
Είναι πατέρας δύο παιδιών".

Το "ανεπίσημο" βιογραφικό του Μιχάλη Πρωτοψάλτη είναι γραμμένο ανεξίτηλα μέσα από την επίδραση που είχε στους μαθητές και τις μαθήτριές του, τις συντρόφισσες και τους συντρόφους του, τους φίλους και τις φίλες του.

Ένα μέρος από αυτά έχει ήδη αρχίσει να δημοσιεύεται στα κοινωνικά δίκτυα, τους διαδικτυακούς τόπους και τα έντυπα μέσα. Και όπως έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν με όλες τις έντιμες και αξιοπρεπείς προσωπικότητες το βότσαλο που πέταξε ο Μιχάλης μέσα στη λίμνη της κοινωνίας θα γράφει κύματα για πολύ καιρό ακόμα.

Tuesday, May 13, 2014

Κανναβική Αντιαπαγορευτική Μουσική Πορεία

Όλα τα βίντεο που τράβηξα με χρονολογική σειρά και την γνωστή άδεια για να τα κάνεις ό,τι γουστάρεις...

Άλλα μας έδειξες κι άλλα μας έμπηξες...



Είχα υποσχεθεί πως αυτό το παραμύθι θα είχε για τίτλο την φράση:

Οι "Ατσαλάκωτοι" δεν είναι ούτε για τα μπάζα

Και φυσικά θα αφορούσε την περίφημη "Κάθοδο των Μυρίων" που δεν είχαν ποτέ κομματική ταυτότητα -ή την έκαψαν στη διαδρομή- και τώρα σκάνε ξαφνικά ως κάτι "Καθαρό", κάτι "Λογικό", πάντοτε κάτι "Αυτοδημιούργητα Πετυχημένο" με δεδομένες τις "Κοινωνικές και Περιβαλλοντικές Ανησυχίες" του. Τελικά κάτι "Φιλικό προς τον Χρήστη".

Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων -οι οποίες κατά τη γνώμη μου έχουν κάνει μια πολύ κακή εκτίμηση της πολιτικής κατάστασης με αποτέλεσμα να λειτουργούν σαν "πλυντήρια" των υπολοίπων- οι υποψήφιοι αυτοί είναι τα μεγαλύτερα λαμόγια. Και εξαργυρώνουν την αντιστροφή της εικόνας του "επαγγελματία πολιτικού που είναι όμως ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας" -η οποία ψόφησε και βρώμισε άσχημα στην κοινωνία- παρουσιάζοντας προς κατανάλωση την εικόνα "άνθρωπος της διπλανής πόρτας που έχει -συμπτωματικά- τα ΣΩΣΤΑ ΠΤΥΧΙΑ για να γίνει πολιτικός".

Γαμάτο, έτσι; Εντελώς παραμύθι, όμως...

Γιατί κι αυτοί οι υποψήφιοι σε καμία περίπτωση δεν έχουν εγκαταλείψει την Ανάθεση και ούτε καν προτείνουν μια διαφορετική σχέση της "εκλογικής βάσης" με την "θέση εξουσίας" στην οποία πασχίζουν να αναρριχηθούν εκλογικά. Θα την χρησιμοποιήσουν "εντός του υπάρχοντος πλαισίου" -δηλαδή σαν γνήσιοι εξουσιαστές- προωθώντας παραπέρα το "χάσμα γνώσης" και το "ξέρω εγώ καλύτερα από σένα". Κατεβαίνουν χωρίς να έχουν δημοσιοποιήσει βασικά και καθοριστικά στοιχεία για την Περιουσία τους, τις Απόψεις τους ή τις Σχέσεις τους. Το πιο ωραίο είναι ότι επικαλούμενοι τον "ερασιτεχνισμό" τους θα μπορούν αργότερα να αποφύγουν και την ευθύνη για τις πράξεις τους ως "αντιπρόσωποί" σου και να σου πουλήσουν το παραμύθι ότι "τους μπλέξανε οι επαγγελματίες με τα κόλπα τους".

Νομίζω ότι μπορώ απλώς να καρφώσω τα δύο τελευταία καρφιά στο φέρετρό τους.

Είναι δυο ονόματα:

Πέτρος Τατσόπουλος και Γρηγόρης Ψαριανός.

Όποιος κρίνει θετικά την πολιτική τους διαδρομή, ας συνεχίσει να στηρίζει το "φρέσκο"...



Το υπόλοιπο σημερινό μισό έχει για τίτλο:

Η GPO και άλλοι Δράκοι...

Το παραμύθι των δημοσκοπήσεων είναι γνωστό και χιλιοειπωμένο από πολλούς, κοντεύει να γίνει κομμάτι της Κοινωνικής Μυθολογίας μας. Όμως το παραμύθι της GPO για το Mouga είναι λιγάκι πιο σύνθετο, αφού είναι η μόνη -τουλάχιστον από το δικό μου ψάξιμο- που δίνει στις εκπομπές του Great Pretender αυτό το κάτι που δεν έχουν οι άλλες. Δηλαδή την εικόνα ότι το εκλογικό σώμα πάσχει από τεράστια σχιζοφρένεια.

Τι λένε οι τελευταίες δημοσκοπήσεις της GPO; Ότι στις Ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οριακά πρώτος, αλλά αν το ίδιο δείγμα ψήφιζε για Βουλευτικές η Νέα Δημοκρατία θα ήταν πρώτο κόμμα. Και όπως είπε ο έγκριτος διευθύνων σύμβουλος "υπάρχουν μάλιστα και απευθείας μετακινήσεις ψηφοφόρων από το ένα κόμμα στο άλλο".

Πάμε τώρα να μου απαντήσεις σε μία ερώτηση. Για ποιο γαμημένο λόγο ψηφοφόρος που έχει εγκλωβιστεί στο περίφημο δίλημμα "ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ Vs ΑΝΑΤΡΟΠΗ" θα είχε διαφορετική συμπεριφορά στις Ευρωεκλογές από ότι στις Εθνικές; Μόνο αν πάσχει από σχιζοφρένεια το κόβω εγώ...

Τι θα μπορούσε να εξηγεί το αποτέλεσμα της GPO που επιμένει ότι αυτή είναι η "φωτογραφία της πραγματικότητας"; Μια μερίδα δεξιών ψηφοφόρων που πάει χαλαρά σε αυτές τις εκλογές και ψηφίζει κάτι άλλο, αλλά θα γυρίσει πανικόβλητη στο μαντρί να στηρίξει τη σταθερότητα και να μη χάσει την πάνσοφη διακυβέρνηση Σαμαρά. Σωστά;

Μελετώντας τα στοιχεία που δίνει η ίδια δημοσκόπηση, δεν προκύπτει ότι υπάρχει κάτι τέτοιο. Δες τα και συ, και πες μου αν κάνω λάθος. Επίσης όπως έχω πει και στο δεύτερο παραμύθι της προεκλογικής εκστρατείας ούτε ρεαλιστικά δεν προκύπτει. Όσοι δεξιοί ψηφοφόροι "αγκιστρωθούν" από τους διπλούς συνδυασμούς και τις λοιπές ψαροπαγίδες που έσπειρε η ομάδα Σαμαρά στη λίμνη τους, σίγουρα θα βρούνε και κάποιο βούρλο να μασουλήσουν στο ευρωψηφοδέλτιο της παράταξης.

Τι εξυπηρετεί, όμως, το παραμύθι της GPO;

Μια ιδέα μας έδωσε χθες το βράδυ αυτός που σήμερα κατέθεσε τα χαρτιά του για να πάρει σύνταξη δημοσιογράφου -ο αγαπημένος μου κλόουν στο τωρινό εκλογικό τσίρκο- ο Παντελής Καψής.

Τι είπε λοιπόν ο εν λόγω έγκυρος αναλυτής και πρόθυμος κηπουρός της Ελιάς;

Είπε ότι αν αθροίζαμε τα νούμερα που έχουν στο γκάλοπ ΕΛΙΑ, ΔΗΜΑΡ και ΠΟΤΑΜΙ -τα κόμματα που στο δικό του παραμύθι "ανήκουν γεωγραφικά στον χώρο της κεντροαριστεράς"- θα είχαμε έναν σημαντικό τρίτο πόλο που θα μπορούσε να είναι καθοριστικός για την στήριξη μιας κυβερνητικής λύσης.

Και η κουβέντα πήγε βέβαια -πολύ βολικά- στο γιατί δεν γίνεται αυτή η "Κοινή Κάθοδος της Κεντροαριστεράς". Και όχι στο ότι η "Πρόβα Νυφικού" γίνεται τώρα, για το μετά. Αν και ο Ντερμπεντέρης το ψιλοείπε απέξω-απέξω...

Εκεί όμως που το MOUGA δικαίωσε το όνομά του είναι στο εφιαλτικό σενάριο.

Αν κρατηθεί μέσα στα δίχτυα των τριών προαναφερόμενων η "ψαριά των κεντροαριστερών" μετά -με τη βοήθεια και πάλι της GPO και του συντριπτικού ποσοστού υπέρ της Σταθερότητας που συστηματικά καταγράφει- θα πέσει πολύ στενό μαρκάρισμα στον Κουβέλη και τον Φερέλπιδα Εξωκοινοβουλευτικό Θεοδωράκη ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ γίνουν εθνικές εκλογές.

Για να ξαναδούμε πάλι κανένα Παπαδήμο με κυβερνητική γαρνιτούρα υφυπουργών από τη "φρεσκαδούρα by Stavros"...



Συγκεντρωτικός τίτλος, όπως είδες και στην αρχή:

Άλλα μας έδειξες κι άλλα μας έμπηξες


ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ:

Δεν ξέρω, δεν απαντώ, ούτε αν θα πάω ξέρω...

Tuesday, May 6, 2014

Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΔΩ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ...

Και επειδή εδώ δεν μιλάμε απλώς για λογοκρισία, αλλά για καταστρατήγηση του Συντάγματος, σε καλώ να βοηθήσεις με οποιοδήποτε μέσο διαθέτεις στη διάδοση αυτού του υλικού...



Saturday, May 3, 2014

Σαν πολλές Δεξιάντζες δεν μας βγήκανε ξαφνικά αντάρτες;



Μου είναι πολύ δύσκολο να πιστέψω ότι η ομάδα Σαμαρά έχει χάσει τόσο πολύ τον έλεγχο στο "μαγαζί" της Συγγρού, την ώρα μάλιστα που ετοιμάζεται να του αλλάξει ακόμα και την ταμπέλα, ώστε να της έχουν προκύψει στον κομβικό Δήμο της Αθήνας και στην επίσης "σοβαρή" πολιτικά περιφέρεια Θεσσαλονίκης αυτοφυή δεξιά "αντάρτικα". Και παρά το γεγονός ότι η δικαιολογία του "απρόβλεπτου" Κακλαμάνη και του "ήδη περιφερειάρχη" Τζιτζικώστα, πέρασε αμάσητη στα στημένα πάνελ των καναλιών και κατά συνέπεια στα τηλεορασόπληκτα μυαλά των ψηφοφόρων, αν την κοιτάξεις πιο προσεκτικά μάλλον θα συμφωνήσεις μαζί μου ότι πρόκειται για κεντρικά σχεδιασμένη κίνηση.

Για να δούμε τώρα, αν είναι έτσι, τι ακριβώς εξυπηρετεί. Ας ξεκινήσουμε από τα προφανή κι ας το τραβήξουμε μέχρι και τα πιο "σαλταρισμένα"... Ας μην ξεχνάμε ποιοι είναι δίπλα στον Αντώνη, ως "πολύτιμοι συνεργάτες".

Προφανώς δύο συνδυασμοί σημαίνουν εύκολο μασκάρεμα του εκλογικού αποτελέσματος αν δεν σου κάνει. Και εύκολο πανηγυρισμό αν σου βγει, ακόμα και ως άθροισμα, κοντά στο ποσοστό που είχες. Θα αναλάβει να το θυμίσει στον κοσμάκη ο Πρετεντέρης, ούτε καν δελτίο τύπου δεν θα χρειαστεί να κάνεις.

Δυο συνδυασμοί θα πει ακόμα ικανότητα να χρησιμοποιήσεις το σπάσιμο της ατζέντας. Ο Άρης παίρνει τα τζαμιά και τους λάθρο, ο Νικήτας τους αστούς και τους συμπονετικούς προς τους άστεγους. Μαζί με τον Καμίνη τελικά θα δώσουνε όλοι μαζί τα σκουπίδια στο Μπόμπολα κι όλοι ωραίοι θα είμαστε και καλοπληρωμένοι αντιδήμαρχοι μειοψηφίας.

Και τελικά δύο συνδυασμοί θα πει διπλάσιοι υποψήφιοι που ψαρεύουνε στην ίδια λίμνη ψηφοφόρων. Κι όταν το βλέπεις πάνω από το νερό, οι φελλοί από τα καλάμια πήζουνε τη λίμνη και τα καλάθια είναι μισοάδεια. Όταν το βλέπεις όμως από κάτω, τα δολώματα είναι τα διπλά. Κι ο στόχος της Συγγρού είναι να μην μείνει ψάρι για ψάρι στη λίμνη και στα τέτοια της ποιος θα το πιάσει.

Κόβω τις λογοτεχνίζουσες μεταφορές και το κάνω πενηνταράκια. Η Δεξιά πριν ξεκινήσουν τα κόλπα με τις σταυροδοσίες και τα διπλά σχήματα ήταν αποσυσπειρωμένη σε βαθμό διάλυσης. Υπό κανονικές συνθήκες κανένας κλασικός ψηφοδότης της Νέας Δημοκρατίας, και ειδικά ετεροδημότης, δεν θα είχε τον παραμικρό λόγο να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ για να ψηφίσει στις τριπλές εκλογές. Ούτε για να περπατήσει μέχρι το εκλογικό τμήμα στο παρακάτω τετράγωνο δεν θα σηκωνόταν από το κρεβάτι του το πρωί της Κυριακής. Θα άφηνε, χαμογελώντας ειρωνικά, τους "μαλάκες" να πάρουνε το ευρωκοινοβούλιο, τους δήμους και τις περιφέρειες και θα φύλαγε την ψήφο του για τις βουλευτικές που βγάζουνε Κυβέρνηση. Μόνο για να ρίξει καμιά Χρυσή Αυγή, "έτσι για να σφίξουν οι κώλοι", μπορεί να πήγαινε στην κάλπη...

Απλουστευτικό; Μπορεί. Εκτός πραγματικότητας; Δεν το νομίζω.

Το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και της συγκυβέρνησης συνολικά, είναι να βάλει τους κράχτες της να φέρουν τον κόσμο στις κάλπες. Γιατί αν τον αγκιστρώσουν στη μία από τις τρεις για τον οποιοδήποτε λόγο, παίζει σοβαρά να του πάρουν μπόνους και τις άλλες δύο.

Ένα ακόμα παραμύθι, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι όλο αυτό γίνεται για να αντέξει η Κυβέρνηση και να μην πάει σε βουλευτικές. Η Κυβέρνηση έτσι κι αλλιώς μετράει μέρες. Και το γεγονός πως χώνει ό,τι μπορεί σε όποιο νομοσχέδιο παίζει να περάσει πιο γρήγορα από τη Βουλή, κατά τη γνώμη μου το αποδεικνύει.

Η βασική επιδίωξη, πάντα κατά την δική μου γνώμη, είναι να διατηρήσει ένα ξοφλημένο πολιτικό προσωπικό -που σαρώνεται από τις εξελίξεις- την κατοχή έστω και σε "δεύτερες" θέσεις εξουσίας. Η Κυβέρνηση ξεπουλάει τα πάντα μέρα την ημέρα, ενώ οι "επίσημοι" δεξιοί, οι "αντάρτες" δεξιοί, οι "εκσυγχρονιστές" κι οι "λογικοί" πλασάρονται στους Δήμους και τις Περιφέρειες για να γίνουν τα μαντρόσκυλα των αφεντικών στην πενταετία που θα αρχίσει από την Πρωτοχρονιά. Για να παλέψουν, παλινορθωτικά, την οποιαδήποτε επαναδιεκδίκηση των κοινών από την κοινωνία όταν αυτή καταλάβει τι της έχει συμβεί.

ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ(ελπίζω σύντομα):
Οι "Ατσαλάκωτοι" δεν είναι ούτε για τα μπάζα.