Saturday, February 10, 2007

Η Δια Βίου Εκπαίδευση και το Βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού

Η λογική της "Δια Βίου Εκπαίδευσης" ομολογώ πως μου είναι δελεαστική. Όχι μόνο γιατί σχεδόν ποτέ δεν κατάφερα να ακολουθήσω έναν ολόκληρο κύκλο σπουδών και να εξειδικευθώ στην μέχρι σήμερα ζωή μου, αλλά επίσης διότι γράφοντας είμαι πολύ συχνά υποχρεωμένος να κάνω μια "έρευνα αληθοφάνειας" που αγκαλιάζει από εγχειρίδια φυσικής μέχρι άτλαντες ανατομίας κι από γλωσσολογικές διατριβές μέχρι "ιερά" και "αιωνίως αληθή" κείμενα.

Θέλω λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις για το θέμα που έχει ανακύψει με το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού. Όχι για το περιεχόμενο του, το ίδιο το βιβλίο το "κατέβασα" μόλις χθες και αφού το διαβάσω, θα τοποθετηθώ εδώ με νέο κείμενο. Νομίζω πως οφείλω να το κάνω... και ειλικρινά μου φαίνεται πραγματικά αστείο και αρκετά δημιουργικό να προσπαθήσω να το διαβάσω βάζοντας τον εαυτό μου στο "λούκι" να το αντιμετωπίσω σαν παιδί που κάθεται - και συνήθως πλήττει θανάσιμα - στο θρανίο της έκτης δημοτικού.

Γιατί αυτό θα έπρεπε να κάνουμε όλοι μάλλον, αντί για το "πανηγύρι" που έχει στηθεί γύρω από το βιβλίο. Αντί για τις κορώνες περί "προσκυνημένων δυτικότροπων" κι "ελληναράδων πατριδοκάπηλων". Να το δούμε με τα μάτια αυτού του παιδιού, και σε συνάρτηση με το περιβάλλον του. Που δεν είναι πια ο κόσμος, ούτε της κατοχής, ούτε του εμφυλίου, ούτε του παρακράτους, ούτε του παλατιού, ούτε της χούντας, ούτε της μεταπολίτευσης, ούτε της αλλαγής, ούτε του εκσυγχρονισμού. Είναι ο κόσμος του Half-Life και των RPG, του γρήγορου Ιντερνετ, του 3D animation και του απαγχονισμού του Σαντάμ πλάι-πλάι με τις home video καταγραφές εφηβικής ερωτικής δραστηριότητας στο κινητό του τηλέφωνο.

Αν το βιβλίο είναι καλό ή κακό, εγώ μόνο μ΄ αυτόν τον τρόπο θεωρώ πως πρέπει να κριθεί. Άλλωστε, όλα αυτά τα παιδιά που σήμερα βαριούνται στα θρανία και διδάσκονται με τρόπους που είναι πραγματικά έξω από κάθε ανάγκη τους, αλλά και την ίδια την στοιχειώδη λογική που έχουν διαμορφώσει από τα υπόλοιπα ερεθίσματά τους, θα έχουν μπροστά τους έναν ολόκληρο "Βίο Εκπαίδευσης" και όλα τα μέσα - αν θέλουν - να ψάξουν, να μάθουν και να δημιουργήσουν την προσωπική τους άποψη.

Το ερώτημα σήμερα είναι τι είδους ερεθίσματα τους δίνουμε... κι αν τα αντιμετωπίζουμε, για τους δικούς μας "ενήλικους" λόγους, σαν πολύ πιο ηλίθια από ότι πραγματικά είναι.

3 comments:

Dimitri said...

Επειδή το θέμα αρχίζει να παίρνει διαστάσεις δυσανάλογες ως προς την αρχική και βασική του σπουδαιότητα, κι επειδή έχει αρχίσει να απασχολεί και ανθρώπους που θεωρούμε πως βρίσκονται κοντά στα δικά μας πιστεύω, να σου επισημάνω τα εξής:

Μιλάμε για ένα βιβλίο του Δημοτικού, κι όχι για το Οριστικό και Τελικό βιβλίο της Ιστορίας που θα σβήσει κάθε άλλο σχετικό βιβλίο, έτσι; Αν θυμηθήκαμε τώρα ότι δεν μας αρέσει, και αντιδρούμε, σημαίνει ότι ξέρουμε όλα τα προηγούμενα βιβλία και ήταν καλύτερα, γιατί γι' αυτά δεν είπαμε τίποτα, και δεν ζητήσαμε ν' αποσυρθούν.

Επίσης θεωρούμε ότι η σημερινή διδασκαλία είναι μαγικά πειστικότερη από εκείνην της εποχής μας, ή μήπως εμείς δεν μεγαλώσαμε με τις παπαριές της Ελλάδας Ελλήνων Χριστιανών και τα τοιαύτα χωρίς να γίνουμε τελικά μικροί Πατακοί;

Θέλω να πω ότι το θέμα είναι γιατί ΤΩΡΑ αντιδρούν κάποιοι μ' αυτόν τον τρόπο, καταλήγοντας στο Γιατί οι Έλληνες έχουν δικαίωμα στην Αλήθεια τους, διατύπωση που προδίδει τελικά την πρόθεση των διαμαρτυρομένων...;

Αν θες να κρίνεις το συγκεκριμένο βιβλίο, θα πρέπει να έχεις άποψη για όλη την εκπαιδευτική διαδικασία, να το συγκρίνεις με τα προηγούμενα, κλπ.

Δες πάντως μια συζήτηση που έγινε εδώ , και διάβασε και τα σχόλια.

Κι επειδή είναι περασμένη η ώρα, και νύσταξα, περισσότερα μπορούμε να πούμε κι αργότερα. οκ?

PiKei said...

Αντε τώρα είναι αργότερα και μάλλον πρέπει να έχεις ξυπνήσει και να είσαι φρέσκος-φρέσκος.

Νομίζω πως "μπάζει" λίγο το επιχείρημα περί της μη προηγούμενης διαμαρτυρίας στα παλιότερα βιβλία. Δεν μου ακούγεται λογικό να μην μιλάς σήμερα επειδή δεν μίλησες χτες... καταλήγει σε φιμωμένους ανθρώπους.

Θεωρώ πως χωρίς να είμαι ειδικός ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ να έχω γνώμη για ΟΛΗ την εκπαιδευτική διαδικασία. Στο τέλος-τέλος είναι μια κοινωνική διαδικασία και οφείλει να υπόκειται σε κοινωνικό έλεγχο. Γιατί φτιάχνει ανθρώπους που θα συναντήσουμε όλοι στην ζωή μας και θα την επηρεάσουν θετικά ή αρνητικά. Γι αυτό κάθομαι και διαβάζω το βιβλίο. Και ήδη κράζω στο κομμάτι το γεγονός πως όλη η εκπαιδευτική διαδικασία απέχει πολύ από τις ανάγκες των ανθρώπων που υποτίθεται πως εκπαιδεύει.

Την συζήτηση που μου κάνεις λίνκ δεν θα την δω πριν τελειώσω το διάβασμα του βιβλίου... δεν θέλω να πολωθώ.

Καλημέρα τώρα.

Anonymous said...

Ναι παιδιά, να διαβάσετε το βιβλίο πρώτα. Αλλά δείτε και τι λένε οι αντιδρώντες μετά

http://www.antibaro.gr/istoria.php

Όχι μόνο οι υποστηρικτές του βιβλίου πριν δούμε τις αντιδράσεις, έτσι;