Monday, February 25, 2008

Αφορισμός

Όσο ανόητο είναι να ισχυρίζεσαι πως η συνείδηση καθορίζει την ζωή, το ίδιο ανόητο είναι και να υποστηρίζεις το μαρξιστικό αντίθετο. Ζωή και συνείδηση αλληλεπιδρούν κάθε λεπτό, κάθε μέρα, κάθε ώρα. Και αλληλοκαθορίζονται.


Οι ταξικοί αλεξιπτωτιστές δεν έχουν κρίση ταυτότητας. Βρίσκονται αιώνια ζεμένοι στο ηλίθιο άρμα του "δεν θα ξέρεις τι έχεις".

Σκέψου. Μάθε τι πραγματικά έχεις κι έπειτα ποντάρισε τα όλα αποκλειστικά σ' αυτό...

4 comments:

The Motorcycle boy said...

Αν το ένα καθόριζε το άλλο απόλυτα, θα είχαν λυθεί τα πάντα. Θα φτιάχναμε μια καλύτερη κοινωνία, ή μια κοινωνία ρομπότ -ανάλογα με τους χειριστές. Αν και πιστεύω οτι η κοινωνία ρομπότ είναι πολύ κοντά μας ...

Υ.Γ.: Να υπενθυμίσω πως ο Μαρξ έλεγε "σε τελική ανάλυση" -έτσι; Οι Μαρκιστές το πήραν και το έκαναν θέσφατο. Γι΄αυτό κι ο Μαρξ πριν πεθάνει είχε τονίσει "δεν είμαι μαρξιστής, είμαι ο Μαρξ".

PiKei said...

Πάντα αισιόδοξος είσαι, το εκτιμώ αυτό...

Λογική η θέση του Καρόλου. Άσε που κατέστρεψε και το υπέροχο πρόσωπο της Τζένης με τις εμμονές του...

The Motorcycle boy said...

Τζένη φον Βεστφάλεν -αν δεν με απατά ...
Ναι, μια αισιοδιοξία την διακατέχω -όσο να πεις.

PiKei said...

Δεν σε απατά. Κορίτσι σαν τα κρύα τα νερά την πήρε ο Κάρολος, και μετά την πλάκωσε στα παιδιά...
Άσε που κόλλησε και ευλογιά στα τυπογραφεία που την έβαζε να ζήσει για να βγάζει εφημερίδες και να του τις κλείνουνε οι Αρχές. Τέτοια λέμε ο τύπος, αλλά η Τζένη κυρία...

Ηθικό Μήνυμα: Πάντα υπάρχει τρόπος να κιτρινίσεις ένα "σοβαρό" πόστ. Αρκεί να αρχίσεις να αναφέρεσαι σε κρεβάτια...