Tuesday, September 18, 2007

Jeff Smith: Βone #1 Διωγμένοι Από Την Μπόουνβιλ

Αν και δεν κατατάσσω τον Jeff Smith στην Dream Team των πολύ αγαπημένων μου δημιουργών κόμικς, το Βone είναι ένα άλμπουμ που μου άρεσε πάρα πολύ. Ο διάχυτος παραλογισμός του, το χιούμορ του, ακόμα και το γεγονός πως ξεκινάει στην μέση του πουθενά, με τους ήρωές του να τσακώνονται για κάτι που αγνοεί αρχικά ο αναγνώστης - με αποτέλεσμα να νιώθει ένα jet lag μέχρι να καταφέρει να συνθέσει την ιστορία του παρελθόντος - είναι στοιχεία που βρίσκω άκρως γοητευτικά.

Όμως αυτό που κυριολεκτικά με έκανε να το λατρέψω ήταν η "αδιαφορία" του Smith να εικονογραφήσει όλη την δράση. Υπάρχουν κομμάτια στο άλμπουμ όπου οι ήρωες διηγούνται αυτά που έχουν συμβεί κάπου αλλού ή στο παρελθόν κι ο Smith επιμένει να μας τους δείχνει απλώς να συνομιλούν μεταξύ τους, δεν μπαίνει ποτέ στον πειρασμό να καταφύγει στην τεχνική του φλας μπακ και να εικονογραφήσει τα εντυπωσιακά - οπτικά - γεγονότα.

Και βέβαια υπάρχουν εκτός από τους σπαρταριστούς πρωταγωνιστές εξαιρετικά ενδιαφέροντες "δεύτεροι" ρόλοι, όπως ο κοριός Τεντ και ο μεγάλος αδερφός του, τα μωρά οπόσουμ και το εξαιρετικό ντουέτο των αγριοποντικών που ο ένας προτιμά την σούπα και ο άλλος την πιτούλα...

Ο δεύτερος τόμος του Βone πρόκειται να κυκλοφορήσει τώρα κοντά, τουλάχιστον αυτό λέει ο Λευτέρης. Όσο για τα λοιπά, το Διωγμένοι από την Μπόουνβιλ μεταφράστηκε από την Κατερίνα Βάχλα, εκδόθηκε από την Jemma Press, και η τιμή του είναι 10,95 ευρωπουλάκια.

4 comments:

The Motorcycle boy said...

Κάτι δικό του έχω διαβάσει -μικρό αλλά μου άρεσε. Κόμικ με μεγάλους διαλόγους; Αυτό θέλω να το δω -άχτι το έχω να καβαλάνε τα συννεφάκια τις εικόνες.

PiKei said...

Το κάνει ακόμα καλύτερα. Κάνει πολλές εικόνες με τον διάλογο, ο οποίος είναι και αρκετά φυσικός. Σαν να κάθονται δύο και να μιλάνε... οι περισσότεροι κομίστες το τρέμουνε λέμε αυτό, το φοβούνται σαν τον διάολο. Που είναι η δράση και τέτοια...

kukuzelis said...

Χε χε. Τα μεγάλα πνεύματα συναντιόνται.

Δες και λεπτομέρειες για την επίσκεψη του Σμιθ στην Αθήνα πέρυσι:

Ένα,
δύο και
τρία.

*

PiKei said...

Εύγε... Ωραία λινκ!