Τρόποι υποβολής και όροι δημοσίευσης διηγημάτων ΕΦ στο '9'

Έλαβα από το "9" το παρακάτω mail και το αναδημοσιεύω για όποιον ενδιαφέρεται.

ΘΕΜΑ: Τρόποι υποβολής και όροι δημοσίευσης διηγημάτων ΕΦ στο '9'
______________________

Προς τους Έλληνες συγγραφείς

Κυρίες και κύριοι,

Το περιοδικό "9", το εβδομαδιαίο ένθετο της σαββατιάτικης
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, δημοσιεύει σε κάθε τεύχος του ένα διήγημα Επιστημονικής
Φαντασίας. Με την ευκαιρία της πρόσφατης αύξησης των σελίδων μας και
επειδή πάντα μας ενδιαφέρει η προώθηση της ελληνικής Επιστημονικής
Φαντασίας θα θέλαμε με αυτό μας το σημείωμα να σας ενημερώσουμε για τους
τρόπους υποβολής και τους όρους δημοσίευσης των διηγημάτων

Το "9" δημοσιεύει διηγήματα που μπορούν να ενταχτούν στον ευρύτερο χώρο
της Επιστημονικής Φαντασίας (Hard SF, Soft SF, Space Opera, New Wave,
Cyberpunk, Steampunk, Slipstream, New Weird). Δεν δημοσιεύει διηγήματα
Φάνταζυ ούτε διηγήματα Τρόμου.

Αν και προτιμάμε τα αδημοσίευτα διηγήματα δεχόμαστε ωστόσο και διηγήματα
τα οποία έχουν εκδοθεί, έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογές ή ανθολογίες,
έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά ή έχουν δημοσιοποιηθεί στο Διαδίκτυο με
οποιονδήποτε τρόπο. Σε κάθε περίπτωση τα βασικά μας κριτήρια δημοσίευσης
ενός διηγήματος είναι η πρωτοτυπία του, η συνέπεια της πλοκής του και η
καλή χρήση της γλώσσας από τον συγγραφέα.

Τα διηγήματα θα πρέπει να είναι από 3.500 έως 5.500 λέξεις.

ΑΜΟΙΒΗ: Η αμοιβή για κάθε διήγημα που δημοσιεύεται είναι 150 ευρώ
ανεξάρτητα από το μέγεθός του. Η αμοιβή αυτή αφορά τα δικαιώματα του
συγγραφέα ο οποίος επιτρέπει στο περιοδικό: α) Την δημοσίευση του
διηγήματος μία και μοναδική φορά στο περιοδικό "9", β) Την δημοσίευση του διηγήματος στο
Διαδίκτυο με οποιοδήποτε τρόπο (ανάρτηση σε ιστοτόπο, ιστοσελίδα, blog
κ.λπ. του περιοδικού "9" ή της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ή της
Χ.Κ.ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕ), και γ) το δικαίωμα πρώτης επιλογής για οποιαδήποτε
μελλοντική έκδοση συλλογής ή ανθολογίας. Σε περίπτωση έκδοσης
αποδίδονται στον συγγραφέα τα νόμιμα πνευματικά δικαιώματα.
Στην αμοιβή ενσωματώνονται όλοι οι νόμιμοι φόροι και οι κρατήσεις.

ΕΞΟΦΛΗΣΗ: Μετά τη δημοσίευση του διηγήματος το περιοδικό στέλνει στο
Λογιστήριο τη σχετική εντολή πληρωμής. Ανάλογα με το τεύχος η περίοδος
εκκαθάρισης διαρκεί από 4 έως 6 εβδομάδες. Μετά από αυτό το διάστημα ο
συγγραφέας μπορεί να επικοινωνήσει μέσω της γραμματείας του περιοδικού
με το λογιστήριο και να πληρωθεί. Κάθε συγγραφέας δικαιούται να
παραλάβει δωρεάν από τα γραφεία του περιοδικού τρία (3) αντίτυπα του
τεύχους στο οποίο δημοσιεύτηκε το διήγημά του,

ΥΠΟΒΟΛΗ: Αρχεία .rtf ή .doc μπορούν να αποσταλούν στη ηλεκτρονική
διεύθυνση ennea.sf@enet.gr (ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτή η διεύθυνση δημιουργήθηκε
ειδικά και αποκλειστικά για την υποβολή των διηγημάτων στο περιοδικό και
την διεκπεραίωση των δημοσιεύσεων). Το ονοματεπώνυμο, η διεύθυνση και το
τηλέφωνο του συγγραφέα θεωρούνται απαραίτητα.

Δεχόμαστε επίσης μέσω ταχυδρομείου φωτοτυπημένα χειρόγραφα ή
δακτυλόγραφα (με ονοματεπώνυμο, διεύθυνση και τηλέφωνο του συγγραφέα
στην πρώτη τους σελίδα, γραμμένα μόνο στη μία όψη κάθε σελίδας, με
ευκρινή χωρισμό των παραγράφων, αρκετό χώρο ανάμεσα στις γραμμές και
μεγάλα περιθώρια) στη διεύθυνση:

«9» - ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Υπόψη ΑΓΓΕΛΟΥ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗ
Χ.Κ.ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε.
ΜΙΝΩΟΣ 10-16, ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
11743 ΑΘΗΝΑ

Σε κάθε περίπτωση απαραίτητα επίσης για τη δημοσίευση του διηγήματος
είναι και τα παρακάτω στοιχεία:
Α) Πότε γράφτηκε.
Β) Αν είναι αδημοσίευτο ή εφόσον δεν είναι, πού και πότε δημοσιεύτηκε,
εκδόθηκε ή δημοσιοποιήθηκε (στοιχεία έκδοσης ή ανάρτησης στο Διαδίκτυο)
για πρώτη φορά.
Γ) Αν συμμετείχε σε διαγωνισμό και αν έχει βραβευτεί.
Δ) Σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα
Ε) Δήλωση του συγγραφέα πως είναι ο μοναδικός κάτοχος των πνευματικών
δικαιωμάτων του διηγήματος που υποβάλλει.

Το περιοδικό δεν φέρει ευθύνη για απώλεια υποβολής που έγινε
ταχυδρομικά. Το περιοδικό δεν δέχεται διηγήματα που στέλνονται συστημένα
με το ταχυδρομείο ή ηλεκτρονικά με επιβεβαίωση λήψης.

Το περιοδικό ενημερώνει, τηλεφωνικά ή με e-mail, τους συγγραφείς πως
παρέλαβε τα διηγήματά τους.

Το αργότερο εντός δύο μηνών οι συγγραφείς ειδοποιούνται με τυποποιημένα
μηνύματα για το αν το διήγημά τους θα δημοσιευθεί ή όχι. Χειρόγραφα και
δακτυλόγραφα δεν επιστρέφονται.

Σε περίπτωση δημοσίευσης το περιοδικό αποφασίζει για τον τίτλο, την
μορφή, την εικονογράφηση και την ορθογραφία του διηγήματος.

Το περιοδικό θεωρεί ότι η υποβολή διηγήματος με τους τρόπους που
προαναφέρθηκαν σημαίνει πλήρη αποδοχή των όρων που περιγράφονται στο
σημείωμα αυτό και εκφράζει τη βούληση του συγγραφέα να δημοσιεύσει το
διήγημα του στο περιοδικό "9".

Με την ελπίδα πως θα διαβάσουμε σύντομα τα διηγήματά σας.

Για το Περιοδικό "9"

Ο Υπεύθυνος Έκδοσης
Άγγελος Μαστοράκης

Συλλογή υπογραφών για το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών

Στην χώρα της γενικευμένης μαλακίας κοτζάμ Διυπουργική αποφάσισε την κατάργηση ή συγχώνευση 255 Φορέων & Οργανισμών του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα. Και βγήκανε πολλοί που χειροκροτήσανε το "λιγότερο κράτος", το "νοικοκύρεμα", την "ευαισθησία λόγω οικονομικής κρίσης".
Τί κλείνουν όμως πραγματικά οι Υπουργοί που συνεδρίασαν; Δεν έχω ιδέα για τα υπόλοιπα, αλλά όπως φαίνεται πήρε η μπάλα και το ΕΚΚΕ!
Γιατί δεν χρειαζόμαστε, φαίνεται, τις μελέτες του, είναι μάλλον περιττές κατά την άποψη των φωστήρων που μας κυβερνάνε. Υποψιάζομαι πως το επιχείρημα είναι "Ξέρουμε πως η κοινωνία είναι σε κρίση, είναι ανάγκη να το επιβεβαιώνουμε και επιστημονικά; Άσε που άμα δεν υπάρχουν έρευνες μπορούμε να λέμε πως δεν το ξέρουμε κιόλας..." Το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ είναι να αντιγράψω από εδώ το πλήρες κείμενο της διαμαρτυρίας:


Διαμαρτυρόμαστε για την επικείμενη κατάργηση του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών.

Αντιτασσόμαστε στην υποβάθμιση της κοινωνικής έρευνας.

Ζητάμε την αναβάθμιση του ΕΚΚΕ.

Πενήντα χρόνια μετά την ίδρυσή του κινδυνεύει να καταργηθεί το μοναδικό δημόσιο Ερευνητικό Κέντρο της χώρας στις κοινωνικές επιστήμες σύμφωνα με την από 26/5/09 Απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής για την κατάργηση ή συγχώνευση 255 Φορέων και Οργανισμών του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα.

Διοίκηση και εργαζόμενοι του Κέντρου διαμαρτύρονται σθεναρά για την απόφαση αυτή.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, στην Ευρώπη των 27, στον τομέα της έρευνας, η Ελλάδα κατέχει την πέμπτη από το τέλος θέση ως προς το σύνολο των δαπανών, ανεξαρτήτως προέλευσης (0,57% του ΑΕΠ) ενώ κατατάσσεται προ-τελευταία ως προς τη δημόσια δαπάνη για την έρευνα (0,68% των δημοσίων δαπανών). Αντίστοιχες από το τέλος θέσεις κατέχει βάσει όλων των δεικτών που αφορούν στον αριθμό και το κόστος των απασχολουμένων στην έρευνα. Τα δεδομένα αυτά δείχνουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε χειρότερη θέση όχι μόνο από όλες τις χώρες της ΕΕ των 15, αλλά, ακόμη και από πολλές χώρες που μόλις χθες εντάχθηκαν στην ΕΕ και των οποίων η οικονομικο-κοινωνική κατάσταση ουδεμία σύγκριση έχει με αυτή της χώρας μας.

Μετά τη μεταπολίτευση, η Ελλάδα παρουσίασε ιδιαίτερη πρόοδο στον τομέα της ανάπτυξης της ανώτατης εκπαίδευσης με διπλασιασμό των μελών ΔΕΠ στην περίοδο 1977-2007. Αντίθετα, οι ερευνητικές δομές της χώρας παρέμειναν καχεκτικές. Στο τομέα της έρευνας στις κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, η κατάσταση παρουσιάζεται ακόμη χειρότερη. Οι απασχολούμενοι στον τομέα αυτό παρουσιάζουν μείωση κατά 25% μεταξύ των δύο τελευταίων Απογραφών.1

Η μη ανάπτυξη των ερευνητικών δομών της χώρας έχει από καιρό ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στο σύνολο των διαδικασιών παραγωγής, μετάδοσης, αξιοποίησης και διάχυσης της γνώσης και της καινοτομίας στο σύνολο της κοινωνίας. Έτσι η Ελλάδα παράγει όλο και περισσότερους ‘πτυχιούχους' - ακόμη και κατόχους διδακτορικών τίτλων - με χαμηλό επίπεδο ερευνητικών δεξιοτήτων ενώ παράλληλα δεν μπορεί να αξιοποιήσει επ' ωφελεία της ανάπτυξης της χώρας, το ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτει υψηλές επιστημονικές ικανότητες και το οποίο, στην πλειονότητά του, συνεχίζει να διαρρέει στο εξωτερικό.

Με αυτά τα δεδομένα κανείς δεν θα φανταζόταν ότι η σημερινή κυβέρνηση θα συμπεριελάμβανε ερευνητικούς φορείς στο σχέδιο περιορισμού του δημόσιου τομέα προς εξοικονόμηση πόρων. Και όμως. Με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής στις 26/5, το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών συμπεριελήφθη στον μακροσκελή κατάλογο διαφόρων Οργανισμών που πρόκειται σύμφωνα με την κυβέρνηση να καταργηθούν ή συγχωνευθούν εντός τετραμήνου. Σύμφωνα με τον κατάλογο αυτό αποφασίζεται η «συγχώνευση του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών σε ένα ενιαίο ερευνητικό κέντρο με δραστηριότητα στον τομέα Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών». Η απόφαση είναι δύσκολα κατανοητή μια και εκτός των δυσκολιών που εμπεριέχει η συγχώνευση ενός ΝΠΔΔ (ΕΚΚΕ) με ένα ΝΠΙΔ (ΕΙΕ), παραμένει άδηλο τι θα γίνουν οι θετικές επιστήμες τις οποίες, εκτός των ανθρωπιστικών, θεραπεύει εδώ και πενήντα επίσης χρόνια το ΕΙΕ.

Περιττό να αναφέρουμε ότι όχι μόνο δεν προηγήθηκε διάλογος μεταξύ των Κέντρων και της εποπτεύουσας αυτό Αρχής (ΓΓΕΤ, Υπ. Ανάπτυξης) αλλά, ακόμη και όταν τέσσερις μέρες πριν την απόφαση, ζητήθηκε ευθέως - και ενώπιον της ερευνητικής κοινότητας - από τον Γενικό Γραμματέα Έρευνας και Τεχνολογίας να διαψεύσει ή επιβεβαιώσει την φήμη περί κατάργησης του Κέντρου που ήδη κυκλοφορούσε, εκείνος εκτέθηκε ηθικά δηλώνοντας άγνοια. Επιπλέον, δεν υπάρχει σχετική γνωμοδότηση του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΣΕΤ) η οποία, σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τα ερευνητικά κέντρα, είναι απαραίτητη προκειμένου να ληφθούν σχετικές αποφάσεις (Ν.1514/85 αρ.25). Αξίζει να επισημανθεί ότι το επιχείρημα που επικαλείται η Απόφαση της Διυπουργικής για «εξορθολογισμό της λειτουργίας των Δημόσιων Φορέων και περιορισμό της σπατάλης» δεν ευσταθεί στην περίπτωση του ΕΚΚΕ, καθότι τα μέλη του ΔΣ του φορέα είναι μη αμειβόμενα και η μόνη «οικονομία» περιορίζεται στην κατάργηση της θέσης του Προέδρου του ΔΣ.

Παραταύτα ακόμη και τώρα, το Υπουργείο Ανάπτυξης δεν θεωρεί ότι πρέπει να παρουσιάσει την πλήρη πρόταση των όσων σχεδιάζει, να προχωρήσει σε δημόσια διαβούλευση και να ακούσει και τις απόψεις όχι απλώς των άμεσα ενδιαφερομένων αλλά των ‘καθ'ύλην αρμόδιων' που στην προκειμένη περίπτωση είναι η επιστημονική και ερευνητική κοινότητα.

Η χρησιμότητα της κοινωνικής έρευνας θεωρείται αυτονόητη σ' όλο τον προηγμένο κόσμο. Για να είναι όμως κοινωνικά χρήσιμη, η κοινωνική έρευνα πρέπει να ασκείται σε πλαίσιο ακαδημαϊκής ελευθερίας και σε συνθήκες ανεξαρτησίας από οικονομικές ή πολιτικο-ιδεολογικές σκοπιμότητες. Η ποιότητα και η χρησιμότητα της κοινωνικής έρευνας είναι ευθέως ανάλογες της επιθυμίας μιας κοινωνίας να διασφαλίσει τις συνθήκες αυτές τις μόνες που επιτρέπουν την προαγωγή της αυτογνωσίας της και την ανάδειξη μέσων και τρόπων ευημερίας της. Η δημόσια σφαίρα είναι ο μόνος χώρος όπου μπορεί να ανθήσει η κοινωνικά χρήσιμη κοινωνική έρευνα υπό την πρόσθετη προϋπόθεση ότι τα πορίσματά της υπόκεινται στην αξιολόγηση και κριτική επισκόπησή τους στο πλαίσιο της εθνικής και διεθνούς επιστημονικής κοινότητας.

Το ΕΚΚΕ, λειτουργώντας πάντα σε ασφυκτικό περιβάλλον ανυπαρξίας εθνικών κονδυλίων και πολιτικής για την κοινωνική έρευνα, επιβίωσε, όλα αυτά τα χρόνια, αντλώντας από τις δικές του κυρίως δυνάμεις. Κυνηγώντας χρηματοδοτήσεις στο πλαίσιο προγραμμάτων με στενή εφαρμοσμένη και αποσπασματική στοχοθεσία, δεν ξέχασε την πραγματική αποστολή του και πέτυχε με την ερευνητική και εκδοτική του δραστηριότητα να διευρύνει τη γνώση μας για τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.

Η κατάργηση του μόνου στη χώρα δημόσιου Ερευνητικού Κέντρου στις κοινωνικές επιστήμες συνεπάγεται την υποβάθμιση της κοινωνικής έρευνας και τη συρρίκνωση της ερευνητικής κοινότητας. Παράλληλα, σηματοδοτεί την αδιαφορία της Πολιτείας για τις κοινωνικές επιστήμες και καθιστά την επιβίωση και άνθησή τους στόχο ιδιαίτερα δυσπρόσιτο.



Σας καλούμε, συνυπογράφοντας το κείμενο αυτό, να στηρίξετε τις δομές που υπηρετούν την κοινωνική έρευνα στη χώρα μας και να ζητείστε αντί της κατάργησης, την αναβάθμιση του ΕΚΚΕ.

Η Διοίκηση και οι εργαζόμενοι του ΕΚΚΕ

Μπορείς, αν θέλεις, να υπογράψεις εδώ