Monday, April 30, 2007

3ο Φεστιβάλ ΕΦ Ερμούπολης (ξανά-μανά)


Ξανά-Μανά, τουμ τουμ τούρουμ!

Το 3ο Φεστιβάλ Επιστημονικής Φαντασίας Ερμούπολης (18-20 Μαϊου 2007) έχει ανακοινώσει μέχρι σήμερα τις ακόλουθες εκδηλώσεις:

1. Έκθεση εξωφύλλων κλασσικών pulp περιοδικών εφ. Που όμως δεν είναι τα πρωτότυπα αλλά ελεύθερη "αναζωγραφική" από μαθητές σχολείων της Σύρου.

2. Έκθεση κόμικς και εικονογράφησης με θέμα "Κυκλάδες 2107". Οι συμμετοχές κλείνουν στις 10 Μαϊου και μέχρι στιγμής πάνε καλά.

3. Ανάγνωση πολύ μικρών διηγημάτων ΕΦ (όριο οι 500 λέξεις). Διαβάζουν οι συγγραφείς τους ή μέλη της Θεατρικής ομάδας "Μίμου Άπτου". Κι εδώ οι συμμετοχές κλείνουν στις 10 Μαϊου και ήδη συγκεντρώνονται. Η παρουσία των συγγραφέων είναι απαραίτητη στην ανάγνωση.

4. Ανάγνωση του διηγήματος του Μιχάλη Μανωλιού "Περίπατος στον Άρη". Θα το ερμηνεύσουν οι Μίμου Άπτου.

5. "Ζωντανή" συγγραφή με περιορισμένο χρονικό όριο και θέμα που δίνεται τελευταία στιγμή στους συμμετέχοντες.Η συμμετοχή κλείνει λίγο πριν να ανακοινωθεί το θέμα, μετά την εκφώνηση μόνο όποιος έχει δηλώσει γράφει. Και στο τέλος μαζεύουνε τις κόλλες.

6. Πρεμιέρα του επίσημου παγωτού του Φεστιβάλ με άμεση κατανάλωσή του. Ονομάζεται Honeymoon και στα συστατικά του περιλαμβάνονται ντόπιο γάλα, μέλι και τυρί μασκαρπόνε. Ο Πάολο κρύβει τα υπόλοιπα συστατικά για να μην του "αρπάξουν" την συνταγή οι μεγάλες παγωτοβιομηχανίες.

7. Χοροθεατρική Παράσταση με τίτλο Έρωτος Λήθη από την Ομάδα Ακροποδητί. Χορεύουν Γιώργος Τερζής, Αγγελική Σιγούρου.

8. Συζήτηση για την Πολιτική στην Επιστημονική Φαντασία. Τίτλος A Short Short Story.

9. Συζήτηση για την δημιουργία Μουσείου ΕΦ, Ομοσπονδίας Φανταστικού και γενικότερα συντονισμού ομάδων και ατόμων που δραστηριοποιούνται στον χώρο.

10. Προβολή 10 βραβευμένων ταινιών Μικρού Μήκους ΕΦ από αρκετές χώρες, σε συνεργασία με την ΑΛΕΦ και τους Φίλους Του Σινεμά.

Και φυσικά θα ανακοινωθούν και άλλες. Όπως επίσης γνωρίζω πως προετοιμάζονται και κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις, άγνωστες ακόμα και στους διοργανωτές...

Νταξ, προλαβαίνουμε!

Sunday, April 29, 2007

Βρήκα Σήμερα Στα Comments Μου Τον Κάφκα Στην Ελλάδα

Όποιος δεν έχει διαβάσει το blog της Αμαλίας, ας πάει μια βόλτα απο κει, τώρα.

Από ένα comment εδώ, την ανακάλυψα. Ο καρκίνος δεν μου είναι άγνωστος, έχει καταφέρει να αφαιρέσει από το περιβάλλον μου κάποιους ανθρώπους και ευτυχώς είναι προς το παρόν αντιμετωπίσιμος σε πολύ κοντινό μου πρόσωπο.

Διάβασα λοιπόν όλα τα ποστ της και πραγματικά πιστεύω πως πρόκειται για την χειρότερη Δυστοπία που έχω διαβάσει, και λόγω ΕΦ έχω διαβάσει πολλές...

Η Αμαλία είναι ένας Κάφκα στην Ελλάδα του σήμερα. Αλλά το χειρότερο είναι πως δεν γράφει σαν τον Κάφκα, βιώνει τον παραλογισμό σαν Ηρωίδα ενός καφκικού περιβάλλοντος.

Μόνο περαστικά μπορώ να ευχηθώ...

Ο Σάββας Και Οι Φάλαινες

Καμία ευχαρίστηση, ούτε καν διεστραμμένη, δεν ένοιωσα με την παραίτηση-αποπομπή του Σάββα. Κυρίως γιατί ο Πρωθυπουργός εξακολουθεί ακόμα και σε αυτήν του την κίνηση να μας αντιμετωπίζει σαν νηπιαγωγείο. Να μας τρίβει στα μούτρα πως ο υπουργός "φαγώθηκε" για την επιλογή του να τοποθετήσει σε θέση ειδικού γραμματέα πρόσωπο που μπορεί να εμπλέκεται σε ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και άλλες - όχι ακόμα αποδεδειγμένες - πιθανές παράτυπες δραστηριότητες. Όσο για το Ομόλογο είναι άσχετο, περίπου έτυχε να σκάσει τώρα...

Υψηλό Επίπεδο Πολιτικής Ευαισθησίας Και Ηθικής... Μηδενική Ανοχή!

Χα, Χα, Χα!!!

Ούτε για γιαούρτια δεν είναι η εξήγηση... Πιστεύω ακράδαντα πως όλα τα στελέχη, αν ψάχναμε ελάχιστα την οικονομική τους επιφάνεια, θα αποδεικνύονταν εμπλεκόμενοι με οικονομικές δραστηριότητες τουλάχιστον ύποπτες. Όχι αναγκαστικά παράνομες, αλλά σίγουρα εκτός ηθικής και αμφισβητήσιμες. Μήπως να τους διώχναμε όλους; Μα τότε, ο αξιότιμος Πρωθυπουργός μας θα έπρεπε να τα κάνει όλα μόνος του... Και είναι συζητήσιμο αν κάνει κάτι ακόμα και στα αποκλειστικά του καθήκοντα. Κάπως "χαλαρά" τον βλέπω να την πηγαίνει την δουλίτσα του... με τον "Σαλονικιό" τρόπο.

Και στο μεταξύ ακόμα κι εκεί που θα μπορούσαμε να κάνουμε την διαφορά, εκεί που παίζονται παγκόσμια ζητήματα, όπως στην Φαλαινοθηρία, η Ελλάδα απουσιάζει. Πάει με τον αυτόματο πιλότο και τον τηλεφωνητή.

Η χώρα κοιμάται ακόμα, για να την ξυπνήσεις άφησε μήνυμα...

Saturday, April 28, 2007

Επιστροφή Στον Παράλογο Κόσμο



Όπως φαίνεται και από τα τελευταία μου ποστ, τις προηγούμενες μέρες τις πέρασα "κεντραρισμένος" στο φανταστικό και την εφ. Και μάλιστα τόσο πολύ που σχεδόν έχασα την επαφή μου με την "πραγματικότητα". Σήμερα λοιπόν αποφάσισα να ξανατσεκάρω λίγο τι γίνεται στον κόσμο.

Και ανακάλυψα - με την απαραίτητη χρονική καθυστέρηση - τα εξής ενδιαφέροντα:

Α)Ο Πολύδωρας είπε - ή κατά άλλους μπορεί να είπε - "Ειμαστε Για Τα Μπάζα"

Β) Ο Στήβεν Χώκινγκ πέταξε σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας χωρίς να πληρώσει.

Γ) Ο Κλαρκ Κεντ - Σούπερμαν τον ήπιε. Ο Κρυπτονίτης υπάρχει, το ότι ο ίδιος είναι ανύπαρκτος είναι άνευ σημασίας.

Δ) Τα Αστυνομικά Τμήματα δεν έχουν αυτόματα συστήματα πυρόσβεσης, ενώ τα μαγαζιά πρέπει να έχουν.

Ε) Παρεπιπτόντως δεν φαίνεται να έχουν ούτε αστυνομικούς, ενώ μάλλον θα έπρεπε να έχουν.

ΣΤ) Με αφορμή τον "ακήρυχτο πόλεμο" (δεν είναι δική μου η φράση, από την τηλεόραση την άκουσα, κι αναρωτήθηκα πως θα μπορούσε αλήθεια να κηρυχθεί) με τους κουκουλοφόρους διάφοροι ένστολοι, άστολοι και ημίστολοι, την λένε στην Δικαιοσύνη που απελευθέρωσε τους 49, ενώ προφανώς δεν θα έπρεπε, παρ' όλο που τους έκρινε αθώους. Επανέρχεται το "Λύστε μας τα χέρια" όπως και παλιότερα

Ζ) Για την ανακαίνιση των καταστημάτων της η "ωτακουστική" εταιρεία κινητής τηλεφωνίας έκανε μεγάλο πάρτυ με Sakis στο Σύνταγμα.

Η) Αντιλαλούνε οι Φυλακές.

Θ) Η Τηλεοπτική "Δημοσιογραφία" δεν άλλαξε καθόλου.

Ι) Το ADSL μου σκίζει. Το νέο του ρεκόρ; Μέσα σε ένα λεπτό κατάφερε να κατεβάσει 144 bytes...

Friday, April 27, 2007

Αφιερωμένο στον Sandiago Nasar



Έπρεπε να είσαι μαζί μου χτες. Ναι, έτρεχα όλη μέρα με διάφορες δουλειές, πέρασα πολύ στα πεταχτά από το 1ο Διήμερο Φανταστικής Λογοτεχνίας (πρόλαβα μόνο να δω το φινάλε του CHRONOS που ευτυχώς το είχα ξαναδεί και να ακούσω τις παρουσιάσεις των βιβλίων της Ειρήνης Μαντά και της Ανθίππης Φιαμού, ελπίζω να καταφέρω να ξαναπεράσω από κει σήμερα) και μετά πήγα τρέχοντας στην παρουσίαση του Stelarc.
Είτε συμφωνείς, είτε διαφωνείς μαζί του για τον "επανασχεδιασμό" του ανθρώπινου σώματος, ο Stelarc έχει όραμα. Και αισθητική. Και βάζει στο τραπέζι (ενίοτε και το χειρουργικό) μια σειρά από ερωτηματικά. Το πως απαντάει ο καθένας μας σ' αυτά έχει μάλλον να κάνει με τα κίνητρά μας, τις απόψεις μας και ό,τι τελοσπάντων έχει έκαστος μέσα του.
Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίζω πως στο τέλος της παρουσίασης, ανακάλυψα πως ο Stelarc αξίζει τον σεβασμό μου (αν και επιμέρους μου διαφεύγει ακόμη το προσωπικό του κίνητρο, αλλά άβυσσος η ψυχή του καλλιτέχνη).
Και το πιο απολαυστικό έχει ένα τρομακτικό γέλιο...

Έπρεπε να τον δεις Santiago!

Thursday, April 26, 2007

Με Δυσκολία Τα Προλαβαίνεις Και Τα Δύο

Σήμερα στις 7.00 μμ στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση ο Αυστραλός Ελληνοκυπριακής καταγωγής περφόρμερ Stelarc παρουσιάζει την ομολογουμένως πρωτοποριακή δουλειά του πάνω στο ανθρώπινο σώμα και τον "επανασχεδιασμό" του. Στην χθεσινή συζήτηση - που ήταν ομολογουμένως ενδιαφέρουσα και όχι χωρίς αντιδράσεις από το κοινό - παρουσίασε επί τροχάδην τον "θεωρητικό" προβληματισμό του γύρω από το ανθρώπινο σώμα σαν πεδίο αλλά και εργαλείο της Τέχνης, με αρκετά παραστατικό και κάποιες φορές αυτοσαρκαστικό τρόπο. Σήμερα λοιπόν μπορούμε να δούμε και την εφαρμογή των θέσεων του, το ίδιο το έργο του.

Ταυτόχρονα όμως σήμερα ξεκινά και το 1ο Διήμερο Φανταστικής Λογοτεχνίας του περιοδικού Συμπαντικές Διαδρομές στο βιβλιοπωλείο Cube με πολύ πλούσιο και σίγουρα ενδιαφέρον πρόγραμμα.

Με κάποια δυσκολία είναι η αλήθεια, μπορείς αν θες να τα προλάβεις και τα δύο...

Wednesday, April 25, 2007

From Science Fiction To Reality Απόψε και Αύριο Στις 7μμ

Στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση πραγματοποιείται σήμερα και αύριο η διημερίδα "From Science Fiction To Reality". Και τις δύο μέρες οι εκδηλώσεις αρχίζουν στις 7μμ.

Σήμερα το πρόγραμμα έχει μια ανοιχτή συζήτηση στην οποία συμμετέχουν: Ο καθηγητής Νέων Τεχνολογιών και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών Μιχάλης Μεϊμάρης, ο συγγραφέας ΕΦ και θεωρητικός του κυβερνοχώρου Bruce Sterling, ο Αυστραλός "σωματικός" περφόρμερ Stelarc, o Αστροφυσικός Διονύσης Σιμόπουλος και η Ιστορικός Τέχνης Άννα Χατζηγιαννάκη.

Αύριο ο Stelarc παρουσιάζει την δουλειά του.

Be there...

Tuesday, April 24, 2007

Ο Απατηλός Αυνανισμός Των Προτεραιοτήτων

Σ' αυτόν το κόσμο, που η Λογική έχει πάρει εξιτήριο, όχι γιατί θεραπεύθηκε, αλλά γιατί παραμένει ενοχλητικά "άρρωστη" για την καθημερινότητα μας, το μόνο που έχει απομείνει είναι ένα κενό της σχήμα, που ονομάζουμε προτεραιότητες.

Ορίζουμε καθημερινά προτεραιότητες για να μειώσουμε τον απόλυτο παραλογισμό που ζούμε, να τον φέρουμε σε μέτρα ανεκτά, τον κατατέμνουμε για να τον αιτιολογήσουμε, να τον κάνουμε τελικά ικανό να βιωθεί.

Έτσι ακόμα κι η καταγγελία του παραλογισμού, γίνεται τελικά με το ίδιο αυνανιστικό μέτρο των προτεραιοτήτων. Ένας κρατούμενος που ξυλοκοπείται δεν απασχολεί αν δεν προκαλέσει εξέγερση στις φυλακές. Μια αλλοδαπή που βασανίζεται ή κακοποιείται σεξουαλικά μέσα σε ένα κλειδωμένο δωμάτιο, δεν απασχολεί αν δεν δολοφονήσει άγρια τους βιαστές της ή δεν φτάσει ημιθανής στο νοσοκομείο. Ένα παιδί που χάνεται ξαφνικά από το σπίτι του δεν απασχολεί αν δεν το "υιοθετήσει" κάποιο κανάλι ή ο αρμόδιος σύλλογος. Ένας βομβιστής αυτοκτονίας δεν απασχολεί αν δεν πάρει μαζί του τουλάχιστον μια ντουζίνα ανθρώπους.

Οι προτεραιότητες προκαλούν εκατόμβες. Οι προτεραιότητες προκαλούν όλο και πιο δραματικές ιστορίες. Οι προτεραιότητες μάς εθίζουν ύπουλα στην αποδοχή της απολύτως παράλογης φρίκης. Ανεβάζουν κάθε μέρα το μέτρο της ευαισθησίας μας, καταλήγοντας να απαιτούν από το γεγονός να γίνει εντελώς γκροτέσκο για να περάσει τον πήχη του "συνηθισμένου" παραλογισμού.

Ο κόσμος παράγει πια παραλογισμό ασταμάτητα και σε κάθε διάσταση του. "Ξαφρίζουμε" με την Ειδησεογραφία, το Διαδίκτυο, την Τέχνη μας μόνο την κορυφή του.

Όμως αυτό δεν μειώνει καθόλου τον παραλογισμό. Αντιθέτως τον αυξάνει όλο και περισσότερο...

Monday, April 23, 2007

Ο Ούγκο Τσάβεζ κι ο Σπίντυ Γκονζάλες


Βενεζουέλα τις τελευταίες μέρες.Η αντιπολίτευση κάνει διαδήλωση κατά του κλεισίματος ενός τηλεοπτικού σταθμού γιατί η απόφαση είναι εις βάρος της Ελευθερίας Του Τύπου.

Κανονικά θα έπρεπε να είμαι σούμπιτος μαζί τους. Η Ελευθερία του Τύπου δεν είναι κάτι που το διαπραγματεύεσαι, πρέπει να υπάρχει πάντα...

Κι εδώ αρχίζουν τα ψιλά γράμματα. Ο τηλεοπτικός σταθμός RCTV έπαιζε κινουμενα σχέδια καθ' όλη την διάρκεια του διαβόητου "Τηλεοπτικού Πραξικοπήματος" του 2002, ενώ η Βενεζουέλα προχωρούσε καρφί για την εκτροπή και την έτοιμη λύση της Χούντας, χωρίς να έχει καταληφθεί από τους πραξικοπηματίες, όπως η κρατική τηλεόραση.

Το λιγότερο λοιπόν που μπορεί κανείς να χρεώσει στον τηλεοπτικό σταθμό είναι ανεπάρκεια και αντιδεοντολογία. Το ενδιάμεσο "ίσες αποστάσεις" από μια εκλεγμένη Κυβέρνηση και τους βιαστές της θέλησης του λαού, για λόγους "προστασίας των εταιρικών του συμφερόντων". Και το περισσότερο ξεκάθαρη συμμετοχή στην εκτροπή και έμπρακτη υποστήριξη στους πραξικοπηματίες.

Σε κάθε περίπτωση, ο τηλεοπτικός σταθμός RCTV, δεν στάθηκε στο ύψος του ρόλου του. Και η άδεια λειτουργίας του, αφού χρησιμοποιεί μια ελεύθερη συχνότητα που τελικά ανήκει στο κοινωνικό σύνολο για να συμπεριφερθεί αντικοινωνικά, θα έπρεπε να είχε αφαιρεθεί αμέσως.

Ο Ούγκο Τσάβεζ περίμενε να λήξει η σύμβασή του και δεν την ανανέωσε. Αν είχε λίγο περισσότερο χιούμορ, θα μπορούσε απλώς να αφαιρέσει από τον τηλεοπτικό σταθμό την ελεύθερη συχνότητα που κατέχει και να του επιβάλλει να συνεχίσει την λειτουργία του ως pay per view...

Sunday, April 22, 2007

Η Γαλλία Στον Τσαμπουκά Του Πρώτου Γύρου


Ο Νικολά μπήκε στο ρινγκ με το δεξί πόδι για να του πάει γούρι. Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα η Σεγκολέν πέρασε κι αυτή κάτω από τα σκοινιά. Ο απερχόμενος Πρόεδρος Ζακ είπε Θέλω καθαρό παιχνίδι έτσι; στο χρυσό μικρόφωνο του διαιτητή κι αμέσως άρχισε ο πρώτος γύρος.
Ντανγκ!
Δεν είχαν παιχτεί καλά-καλά τα πρώτα δεκαπέντε δευτερόλεπτα και τα σημεία ήταν 0-0, αφού οι δύο αντίπαλοι μέχρι τότε γύριζαν απλώς γύρω-γύρω, όταν έπεσε από τον ουρανό ο Φρανσουά με προβιά προβάτου και μέσα από το καναβάτσο αναδύθηκε ο Ζαν-Μαρί ντυμένος μελανοχιτώνας.
Στο αδιάκοπο κατς που ακολούθησε, κάποια στιγμή βρέθηκαν μέσα ή έξω από το ρινγκ κι οι δώδεκα υποψήφιοι.
Ντανγκ!
Στο τέλος του πρώτου γύρου είχαν μείνει όρθια μόνο δύο σώματα. Αλλά δεν μου επιτρέπεται ακόμα να σου πω ποιά, η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή λέει πως θα μηνύσει αυτούς που θα δώσουν τα exit poll πριν να κλείσουν οι κάλπες...

Saturday, April 21, 2007

Σαράντα Χρόνια Πριν

Σαράντα χρόνια πριν όλη η επιτυχία της εκτροπής κρίθηκε στην κατάληψη του Ραδιομεγάρου και τον έλεγχο των εφημερίδων.

Η άδεια Βουλή χρειάζεται μόνο τρία-τέσσερα άρματα για να ελεγχθεί, κι αυτά κυρίως για ψυχολογικούς λόγους, κάθε πραξικοπηματίας γνωρίζει πως οι καλύτερα εκπαιδευμένες και πιο πιστές δυνάμεις του πρέπει να καταλάβουν τους πομπούς και, αν απαιτηθεί, να σπάσουν όλα τα τυπογραφεία.

Γιατί ξέρει πως αυτά που μεταδίδονται ή τυπώνονται σε μια ευαίσθητη πολιτικά φάση, όπως είναι η κατάλυση της οποιασδήποτε προγενέστερης νόμιμης εξουσίας με την βία, πρέπει με κάθε θυσία να ελεγχθούν και να μεταφέρουν τον δικό του μονόλογο προς τα έξω. Μόνο αυτόν και τίποτα άλλο.

Δεν έχει σημασία αν είναι ψευδής ή ακόμα και παραληρηματικός. Ακόμα κι αν αργότερα αυτά που μετέδωσε αποδειχθούν ιστορικά αναληθή, ο μανδύας επισημότητας με τον οποίο έχει ενδύσει τα ανακοινωθέντα του θα λειτουργήσει.

Η συνέχεια είναι ψυχολογικά αδιάσπαστη. Αν έχεις συνηθίσει να ακούς την φωνή της εξουσίας από τα Μέσα, αυτός που κατέχει τα Μέσα είναι αυτόματα η εξουσία. Μια σίγουρη φωνή στο ραδιόφωνο που βεβαιώνει πως η κατάληψη της εξουσίας έχει πραγματοποιηθεί και είναι τελεσίδικη είναι πιο χρήσιμη από μια μοίρα αρμάτων μάχης για οποιαδήποτε Χούντα.

Σήμερα τα Μέσα είναι τόσο πολλά που δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν ικανοποιητικά σε κάποιο παραδοσιακό πραξικόπημα. Όμως έχουν ανακαλύψει το μυστικό, το ίδιο παλιό μυστικό πως αυτός που κατέχει τα Μέσα είναι αυτόματα η εξουσία. Έτσι, το χρησιμοποιούν για την επίτευξη των δικών τους στόχων. Κι αυτό από μία άποψη μπορεί να είναι ένα πολύ πιο ύπουλο είδος εκτροπής.

Friday, April 20, 2007

Μια Ανοιχτή Επιστολή Στον Γιώργο Κρασσακόπουλο Της Athens Voice

Αγαπητέ Κύριε Κρασσακόπουλε,

Στο χθεσινό φύλλο της Athens Voice δημοσιεύσατε μια κριτική για την ταινία "Sunshine" του Ντάνι Μπόιλ. Δεν έχω δει ακόμη την ταινία κι έτσι δεν μπορώ προς το παρόν να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω μαζί σας.

Μπορώ όμως και θεωρώ υποχρέωση μου να σας θέσω μερικές ερωτήσεις - αφού δεν γνωριζόμαστε προσωπικά ώστε να δικαιούμαι να σας "μπινελικώσω" - για την αντιμετώπισή σας απέναντι στην επιστημονική φαντασία.

Θα ήθελα λοιπόν να μάθω τα εξής:

Α) Πότε ακριβώς καταχωρήθηκε η ΕΦ στα "ποταπά" κινηματογραφικά είδη; Μήπως με το Metropolis του Λάνγκ; Μήπως με το Brazil ή το Blade Runner; Μήπως με το Solaris του Ταρκόφσκι; Ή τελικά με το Space Odyssey; (τα δύο τελευταία τα αναφέρετε και σεις στο άρθρο σας).

Β) Είναι περισσότερο "ποταπό" είδος η ΕΦ αν εξετάσουμε όλο το πλήθος των ταινιών της θεματικής αυτής και το συγκρίνουμε με όλο το πλήθος ταινιών των Ρομαντικών Κομεντί, των Ταινιών Εποχής, των Κωμωδιών ή ακόμα και των Blockbusters; Ή τελικά όποιας άλλης θεματικής επιθυμείτε εσείς ως ειδικός;

Γ) Θα είχατε την καλοσύνη να μου εξηγήσετε την φράση σας, "Κι αν η επιστημονική φαντασία είναι συνυφασμένη είτε με τον τρόμο είτε με την θεαματική περιπέτεια και κυρίως με μια pop σχεδόν εφηβική νοοτροπία..." γιατί αδυνατώ να την κατανοήσω; Διαβάζω και βλέπω χρόνια ΕΦ και νομίζω πως αυτή η συνύφανση όχι μόνο βρίσκεται στο "βαθύ παρελθόν" της επιστημονικής φαντασίας, αλλά και αφορούσε συγκεκριμένη περίοδο και τρόπο έκδοσης (pulp περιοδικά). Μήπως θα μπορούσατε να μου υποδείξετε τι έχω χάσει από τις κυκλοφορίες βιβλίων (συμπεριλαμβανομένων των κόμικς), ταινιών, εικονογραφήσεων και multimedia έργων τέχνης της τελευταίας εικοσαετίας που υποστηρίζουν την άποψή σας;

Δεν είναι κακό να μην γνωρίζετε κάτι... Είναι απλώς κάκιστο να αναπαράγετε και να συντηρείτε μια εικόνα για οποιαδήποτε θεματική βρίσκεται εμφανώς έξω από τα προσωπικά σας ενδιαφέροντα.

Ελπίζω πως θα μπείτε στον κόπο να απαντήσετε.

Παναγιώτης Κούστας
αναγνώστης, θεατής και συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας

Σημείωση: Το ίδιο ακριβώς κείμενο τοποθετήθηκε σήμερα στα σχόλια του συγκεκριμένου άρθρου στoν δικτυακό χώρο της Athens Voice.

Thursday, April 19, 2007

3ο Φεστιβάλ ΕΦ Ερμούπολης - Το Σήριαλ


Για όσους έχουν χάσει τα προηγούμενα επεισόδια, ιδού μία

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ

Το Αστροσκάφος "Φεστιβάλ ΕΦ Ερμούπολης" ξεκίνησε το ταξίδι του το 2005 χαλαρά, ανώδυνα και χαβαλεδιάρικα κάτω από την γενική σιωπή των Παγκόσμιων ΜΜΕ (μόνο ένα 9 το πήρε χαμπάρι, αλλά τι να μετρήσει αφού ούτε την βάση της Επαναστάτριας Μαριέτας δεν πιάνει, την έχει βάλει στο 10). Ο πρωτοποριακός κινητήρας του Αστρόπλοιου που καίει παγωτά από ντόπιο γάλα και αποξηραμένα ντοματάκια Σύρου και η Μπιστροδιακυβέρνηση από τον αστροπλοίαρχο Τρέχουμε Τώρα και τον αστρομηχανικό Νταξ Προλαβαίνουμε του επέτρεψε το 2006 να σπάσει το φράγμα του Ήχου. Φέτος στις 18-19-20 Μαϊου ετοιμάζεται να σπάσει και το φράγμα του Μόρνου...

ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΤΡΙΤΟ
Ο Αστροπλοίαρχος Τρέχουμε Τώρα είναι στην γέφυρα τρώγοντας τα καύσιμα Daidadi. Πρέπει να βολευτεί με τις παλιές γεύσεις (Space Cookie και Deep Space Nine) γιατί ο Τρελός Επιστήμονας δεν αποκαλύπτει ούτε το όνομα ούτε την συνταγή του φετεινού καύσιμου ακόμα. Είναι κλεισμένος στο εργαστήριο του και δουλεύει νυχθημερόν την μυστική φόρμουλα που θα επιτρέψει στο Αστρόπλοιο να σπάσει το φράγμα του Μόρνου.
Το φετεινό "μικρό καλάθι" μεγαλώνει συνέχεια και κάποιος πρέπει να το μαζέψει πριν καταπιεί το Αστρόπλοιο και τα όνειρα της ανθρωπότητας για ένα ομορφότερο, ειρηνικότερο, ουτοπικότερο κότερο στο μέλλον.
Ο Αστροπλοίαρχος σκέφτεται. Περνάνε πέντε λεπτά, δέκα λεπτά, ένα τέταρτο... τίποτα δεν συμβαίνει όπως στις Ελληνικές Ταινίες του Φανταστικού. Ο Αστρομηχανικός Νταξ Προλαβαίνουμε εμφανίζεται στην γέφυρα.
"Ανεβάσαμε την αντέννα επικοινωνίας με την Γη;" ρωτά αυστηρά ο Αστροπλοίαρχος με κομματάκια μπισκότου να τρέχουν στην τεράστια γενειάδα του.
"Νταξ Προλαβαίνουμε" απαντάει ο Νταξ Προλαβαίνουμε.
"Αυτό είναι Ναι ή Όχι;" ξαναρωτάει ο Αστροπλοίαρχος.
"Είναι Ίσως Κι Αυτό Είναι Οριστικό" απαντάει φιλοσοφικά ο Αστρομηχανικός.
"Τρέχουμε Τώρα" λέει ο Τρέχουμε Τώρα και απομακρύνεται τρέχοντας από την Γέφυρα.
Πλάνο στο βαθύ διάστημα έξω από το φινιστρίνι για πεντακόσια λεπτά, τίποτα δεν συμβαίνει στο Σύμπαν, όπως στις Ξένες Ταινίες του Φανταστικού.
Και μετά γίνεται ξαφνικά της πουτάνας. Η γέφυρα γεμίζει Κόμικς και Εικονογραφήσεις με θέμα Κυκλάδες 2107, κάτι πιτσιρικάδες με μαρκαδόρους και νερομπογιές κρατάνε περήφανα τα σχέδια τους από παλπ περιοδικά με τους γονείς τους γείτονες και τους ασχετους να τους φωτογραφίζουν, μια ομάδα περνάει Ακροποδητί και χορεύει την "Ερωτος Λήθη", κάτι "Μίμου Άπτου" διαβάζουνε κείμενα που έχουνε πάρει την τελευταία στιγμή και είναι εκτός απο δυσνόητα και γραμμένα στο χέρι, οι επίδοξοι συγγραφείς ΕΦ είναι κλειδωμένοι(με αποξηραμένο καφέ και υγρά κουλουράκια) μέσα σε υπολογιστές και γράφουνε ζωντανά, ο εξωγήινος Μαύρη Καμπαρντίνα φέρνει παραμάσχαλα κάτι ταινίες σε άγνωστο φορμάτ για οποιαδήποτε γήινη συσκευή,ενώ παραδίπλα κάτι μυστήριοι πλακώνονται για την Πολιτική Και Την ΕΦ και γρονθοκοπιούνται για το αν πρέπει να είναι τετράγωνο ή στρογγυλό το Ελληνικό Μουσείο ΕΦ.
Περνάνε τρεις μέρες του σκοτωμού, κι όλα συμβαίνουν στο Σύμπαν, όπως μόνο στο ΦΕΦΕ.
Η γέφυρα αδειάζει. Ο Αστροπλοίαρχος επιστρέφει τρέχοντας. Ο Αστρομηχανικός δεν έχει φύγει καθόλου από την γέφυρα.
"Ανεβάσαμε την αντέννα επικοινωνίας με την Γη;" ρωτά αυστηρά ο Αστροπλοίαρχος με κομματάκια μπισκότου να τρέχουν στην τεράστια γενειάδα του.
"Νταξ Προλαβαίνουμε" απαντάει ο Νταξ Προλαβαίνουμε."Πέρασε πια η Ηλιακή Καταιγίδα..."

Ο Bruce Sterling Στην Αθήνα


Cyberpunks χαρείτε!
Ο Bruce Sterling θα είναι στην Αθήνα στις 25 και 26 Απριλίου και θα πάρει μέρος σε ένα πάνελ της διημερίδας "From Science Fiction To Reality" που πρόκειται να πραγματοποιηθεί στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση.
Περισσότερα προς το παρόν εδώ και θα επανέλθω μόλις έχω νεώτερα...

Wednesday, April 18, 2007

Για Δες Ένα Παράξενο... Μόλις Την Αφήνεις Ήσυχη Δουλεύει Η Δημοκρατία


Αθώοι οι 49 με τυμπανοκρουσίες.

Το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημελειοδικείο αποφάσισε ομόφωνα όχι μόνο την αθώωση όλων των κατηγορουμένων αλλά και την διαβίβαση των πρακτικών της Δίκης στην Εισαγγελία για να διερευνηθεί "η διάπραξη αυτεπαγγέλτως διωκόμενων αδικημάτων" σε βάρος των φοιτητών, όπως άσκηση βίας, ψευδορκία (από μάρτυρες αστυνομικούς) και εκτεταμμένη χρήση χημικών.

Ωραία όλα και άξια μέχρι εδώ, και χίλια μπράβο στην σύνθεση του Τριμελούς που διέσωσε την Δημοκρατία σ' αυτήν την χώρα.

Ένα μικρό ζητήματάκι που παραμένει σε σχέση με την ταλαιπωρία και την αποκατάσταση των 49 αθώων ανθρώπων, ποιος θα το λύσει;

Το Ελληνικό Δημόσιο δια αποζημιώσεως;

Τα κανάλια που ούρλιαζαν τόσον καιρό ότι οι φοιτητές μετατρέπονται δια της απλής κουκουλοφορίας σε βανδαλιστές;

Ας προτείνω λοιπόν εγώ κάτι, πιστεύω εφικτό και υλοποιήσιμο, πιθανολογώντας πως θα πρόσφερε όχι μόνο αποκατάσταση, αλλά και χαρά σ΄ αυτούς που ταλαιπωρήθηκαν.

Η Δημόσια Τηλεόραση, στα πλαίσια του Εκπαιδευτικού της Ρόλου έχει την τεχνική και χρηματοδοτική ικανότητα, αλλά και την δημοσιογραφική επάρκεια, να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για τα γεγονότα της συγκεκριμένης Πορείας, αλλά και όσα την ακολούθησαν μέχρι την τελική αθώωση με υλικό αρχείου (που υπάρχει ήδη άφθονο, αλλά και αρκετό άγνωστο από κινητά κλπ) και συνεντεύξεις από όλους όσοι συμμετείχαν σ' αυτήν την διαδικασία. Τους κατηγορούμενους, τους συγγενείς τους, τους μάρτυρες, τους δικαστές και άλλους. Να καταγράψει πως φτάσαμε μέχρι αυτόν το θρίαμβο της Δημοκρατίας για την Ιστορία, αλλά παράλληλα να αποδείξει μ΄ αυτόν τον τρόπο και το Δημόσιο Τηλεοπτικό της χαρακτήρα και να εξυψώσει το κύρος της.

Δεν θα ήταν ένα ενδιαφέρον και ωφέλιμο πρόγραμμα για την Αγωγή του Πολίτη;

Άσε που μπορούμε να το προβάλλουμε και έξω, αφού έχει και Happy End...


Tuesday, April 17, 2007

Η Αρχή Διατήρησης Της Μάζας


Διατυπώνω εδώ σήμερα και την προσφέρω στην Παγκόσμια Κοινότητα για σοβαρή εξέταση ή ακόμα καλύτερα για όσο το δυνατόν πιο γελοία χρήση μια νέα Φυσική Αρχή.

Την Αρχή Διατήρησης Της Ανθρώπινης Μάζας.

ΟΡΙΣΜΟΣ:
Η Ανθρώπινη Μάζα στον Πλανήτη, διατηρείται πάντοτε σταθερή. Και σχετίζεται άμεσα με την ποσότητα της τροφής.

ΑΠΟΔΕΙΞΗ:
Όσο πεινάνε οι Αναπτυσσόμενες Χώρες, τόσο πιο υπέρβαρες γίνονται οι Ανεπτυγμένες.

Monday, April 16, 2007

Έσπασε Το Φράγμα Του Χρόνου


Στην Ζωή ο Χρόνος δεν είναι γραμμικός. Δεν θα σου τα πρήξω τώρα με την Θεωρητική Φυσική, την ταχύτητα του φωτός και άλλα τέτοια. Θα σου αναφέρω μόνο δύο απλά, καθημερινά, παραδείγματα.

Πρώτο, όλη η πιάτσα σήμερα δουλεύει με Μεταχρονολογημένες Επιταγές. Η τρίμηνη έχει φτάσει πια να θεωρείται σαν να παίρνεις στο χέρι μετρητά. Ακούω πως σε μερικές συναλλαγές ή εξάμηνη είναι φυσική, η οχτάμηνη συχνή, ακόμα και αυτή του επόμενου χρόνου αποδεκτή.

Δεύτερο, στην μπλογκόσφαιρα κάνεις σήμερα ένα ποστ και το γυρίζεις όσες μέρες θέλεις πίσω... ο καθένας μας μπορεί να γίνει Ψηφιακός Προφήτης για πλάκα.

Σπάσαμε επιτέλους το Φράγμα του Χρόνου. Το αν θα μας πάρουν τα νερά ή όχι είναι ζήτημα Υδραυλικού...

Sunday, April 15, 2007

Ένα Όμορφο Πρόσωπο


Μια φορά κι έναν καιρό, αλλά μέσα στη τελευταία δεκαετία, ήταν ένα όμορφο πρόσωπο που ένιωσε την ανάγκη να ανέβει στο τραίνο της Διασημότητας.

Η μόνη πόρτα του τραίνου που μπορούσε να φτάσει ήταν αυτή της τηλεοπτικής κλινάμαξας. Το όμορφο πρόσωπο πήρε την απόφαση κι ανέβηκε τα σκαλοπάτια.

Έμεινε εκεί όσο χρειάστηκε κάνοντας ότι έπρεπε για να πληρώνει την παραμονή του και τελικά τα κατάφερε να αποκτήσει την δική του μικρή κουκέτα στο τραίνο.

Άλλαξε βαγόνι, μπήκε στο καμπαρέ, πήρε ένα καμαρίνι μεγαλύτερο από την κουκέτα που είχε, και μόνο περιστασιακά χρειαζόταν πια να επιστρέφει στην κουκέτα της κλινάμαξας.

Ξανάλλαξε βαγόνι, μπήκε στην βιοτεχνία των ονείρων και το σοβαρό δράμα, είχε πια εξασφαλισμένη θέση στο τραίνο κι εξέφραζε απόψεις για την πορεία του, αλλά και την ίδια την Φύση της Διασημότητας. Μπορεί να ήταν πια διαμετρικά αντίθετες με τις αρχικές του απόψεις, αλλά για στάσου, και ποιός δηλαδή δεν αλλάζει; Αυτό που είχε σημασία για το τραίνο ήταν εκείνο το υγρό βλέμμα που διέθετε, αυτό που είχε ξετρελάνει κάποτε τους επιβάτες της κλινάμαξας.

Και φυσικά ποτέ δεν είχε σημασία πως αυτό το βλέμμα ήταν τίγκα στα ευφορικά...

Saturday, April 14, 2007

Αυτό Που Μας Αξίζει

Στην Φυγή από την Πραγματικότητα που ονομάζεται Διαφήμιση, ο καθένας μας αξίζει τα πάντα. Γρήγορα αυτοκίνητα, Καταπληκτικό σεξ, Έντονη ζωή, Χαλαρά γηρατειά, ακόμα και Διαστημικά ταξίδια. Το ανεκτίμητο είναι τα 30 χρόνια γάμου, μια βόλτα με την κόρη μας, για όλα τα άλλα φροντίζει η mastercard...

Στην Πραγματικότητα τα πράγματα είναι ελαφρά διαφορετικά. Κάθε γκαρσόνι μπορεί να αποκτήσει την απίστευτη Πόρσε, αν είναι αποφασισμένο να του την κατασχέσουν μέσα στον επόμενο χρόνο. Αν παίξει συνειδητά με την χρεοκοπία...

Και στην Ουσία τα πράγματα είναι ακόμα πιο διαφορετικά. Γιατί το μόνο που είναι βέβαιο είναι πως ο καθένας μας φεύγει από δω με την βεβαιότητα πως τελικά έκανε μόνο ένα μέρος , μικρότερο ή μεγαλύτερο, από ότι σημαντικό μπορούσε...

Friday, April 13, 2007

Αντίο Θείε Κουρτ


Ο Kurt Vonnegut δεν είναι πια μέρος αυτού του χωροχρονικού συνεχούς.

And So It Goes.

Τον αποχαιρετώ με το εξώφυλλο του τελευταίου του βιβλίου, που είχαμε την ευτυχία (πες καλύτερα την Σώτη...) να υπάρξει άμεσα στα Ελληνικά.

Στο Sukumus υπάρχει ένα πολύ ψαγμένο κομμάτι με όλα τα λίνκια που μπορεί να θες γύρω από τον θείο Κουρτ ή Κερτ, ανάλογα με το πως θέλεις να τον προφέρεις.

And So It Goes.

Thursday, April 12, 2007

Τηλεφωνητής

Έχετε καλέσει τον Πλανήτη Γη.
Αυτήν την εποχή όλοι οι εκπρόσωποι της Λογικής απουσιάζουν.
Αν θέλετε να συνδεθείτε με κάποιον εκπρόσωπο του Παραλογισμού πατήστε το πλήκτρο με το αστεράκι.
Αν όχι προσπαθήστε αργότερα, αρκετά αργότερα, ας πούμε σε μερικές εκατοντάδες χρόνια.

Wednesday, April 11, 2007

Living In Athens


Από τον Ανήσυχο πήρα το μπαλάκι.

Ζώντας στην Αθήνα.

Μένω σ' έναν βιότοπο που ονομάζεται Πέμπτος όροφος σε ένα μυστήριο τριγωνικό διαμέρισμα με νοίκι. Ζω εδώ με μια γυναίκα (Χέντβιγκ) και μια γάτα (Σούσι). Η πρώτη φρόντισε να βάλει αρκετά φυτά στο μεγάλο μπαλκόνι. Η δεύτερη φρόντισε να επισημαίνει - σημαίνοντας κάθε φορά συναγερμό - πως πρόκειται για βιότοπο. Έρχονται περιστέρια, πουλιά με μακριά μαύρη ουρά από τον λόφο του Φιλοπάππου, το καλοκαίρι γύρω από τα φώτα του μπαλκονιού μαζεύονται έντομα και εμφανίζονται σαμιαμίδια (ναι σαμιαμίδια στον πέμπτο!) που τα τρώνε. Καμμιά φορά η κυνηγός Σούσι φέρνει στο στόμα της μια φτερωτή κατσαρίδα ή μια μέλισσα, κι εμείς πλακωνόμαστε να της την πάρουμε από το στόμα πριν την φάει.

Η Αθήνα αρχίζει κάπου έκει έξω, πέρα από τα όρια του μπαλκονιού... πέρα από το κάγκελο που κάθονται τα σπουργίτια. Είναι η πόλη μου, η γενέθλια μου πόλη. Την είδα να μεγαλώνει και να ασχημαίνει μαζί μου. Το δάσος που πλάι του γεννήθηκα στα Άνω Ιλίσσια και τότε μου φαινόταν το βράδι ένας ολόκληρος σχεδόν απειλητικός κόσμος, στην τελευταία μου επίσκεψη μου φάνηκε απλά ένα μικρό αστικό άλσος, με όλα τα καλά και τα κακά που συνεπάγεται αυτό.

Περιμένω το αναπόφευκτο Αλτσχάιμερ για να ξανανιώσω την μαγεία της Αθήνας. Στο μεταξύ βλέπω τους γείτονές μου να κρεμάνε cd στα μπαλκόνια για να διώχνουν τα πουλιά.

Όταν ρώτησα γιατί μου είπαν πως τους ενοχλούν οι κουτσουλιές, άσε που μπορεί να έχουνε και γρίππη...

Πασσάρω το μπαλάκι στον Sukumus Δ.Α. με τις ειλικρινείς ευχές μου...

Tuesday, April 10, 2007

Είδα Επιτέλους Τους 300!



-TONIGHT WE DINE IN HELL!!!
- Μεσιέ Λιονάιντας, έπρεπε να μας το πείτε νωρίτερα, τώρα εκεί δεν βρίσκουμε τραπέζι για 300! Αλλά μέρες που 'ναι πάρτε ένα σοκολατάκι...

Monday, April 9, 2007

Ο Εκπληκτικός Κύριος Sarkozy


Ο Νικολά Σαρκοζί, αφού κατάφερε να πείσει για το Law and Order του προφίλ, οποιονδήποτε ήταν πολύ μακριά από τα Κατεχόμενα, ούπς συγνώμη τα Προάστεια, τώρα επιστρέφει με νέες ανακαλύψεις...

Η Παιδοφιλία μπορεί να είναι γραμμένη στα γονίδια του δράστη, ισχυρίστηκε. Πέσανε αρκετοί να του απαντήσουν, αλλά ο Μικρός Νικόλας κοιτάει μπροστά, προχωράει ακάθεκτος για τα Ηλύσια Πεδία.

Δεν είναι ηλίθιος, είναι δεξιός. Κι όλο αυτό το μπλα-μπλα είναι χαρακτηριστικό του δεξιού τρόπου που σκέφτεται. Οι "αλήτες" πρέπει να πατάσσονται, οι παιδόφιλοι να εξετάζονται γενετικά, όλες οι "γκόμενες" (ιδίως αν τις λένε Σεγκολέν) να είναι υστερικές. Κι οι "καθωσπρέπει" Γάλλοι τον ακούνε με συμπάθεια...

Γιατί ο Σαρκοζί απομακρύνει από τον εαυτό του και την "ήσυχη πλειοψηφία" που εκφράζει οποιαδήποτε ευθύνη τους σε σχέση με την κοινωνία. Αυτός που υφίσταται την ανισότητα, πρέπει να υφίσταται και την οργή, κι αυτός που την βολεύει με την ανισότητα να προστατεύεται κι από τις δυνάμεις ασφαλείας "επαρκώς". Οι αραπάδες κλέβουνε και σπρώχνουνε την πρέζα γιατί βαριούνται να βρουν δουλειά, όχι γιατί ενώ είναι Γάλλοι πολίτες μεγαλωμένοι με τα ιδανικά του 1789 έχουν μυστηριωδώς γίνει οι ξυπόλητοι του Γαλλικού 21ου αιώνα.

Άσε που όπως κι οι Παιδεραστές, μπορεί κι αυτοί να έχουν τίποτα μυστήρια γονίδια...

Σημείωση: Αν διαβάζεις Γαλλικά, ρίξε μια ματιά εδώ

Sunday, April 8, 2007

Η Σιωπή Των Αμνών



Η Σιωπή των Αμνών ολοκληρώθηκε ικανοποιητικά και φέτος.

Saturday, April 7, 2007

Κάποιος Άνοιξε Ένα Παράθυρο...



Χτες βράδυ σε ένα ταβερνάκι στα Πετράλωνα.

Την ώρα που είμαστε σχεδόν έτοιμοι να φύγουμε εμφανίζονται από κάπου παραδίπλα, η Μαρία, ο Ηλίας με το βαφτιστήρι του, η Άρτεμις κι ο Βασίλης. Μαζί τους είναι δύο εκπληκτικά όμορφα και νέα κορίτσια... η Έλλη και η Εύα.
Την Έλλη την είχα δει στο πυρέξ (έτσι λέω τα διαφανή σκεύη που βάζουν τα μωρά στα Μαιευτήρια), την Εύα ποτέ μέχρι χθες.

Χάρηκα που τους είδα, την Μαρία και τον Ηλία τους έχω ξαναδεί μετά το Μιλλένιουμ, αλλά την Άρτεμη και τον Βασίλη έχω πραγματικά πάνω από δεκαετία να τους συναντήσω.

Και στο τέλος κατάλαβα το βάθος του Αργεντινού φιλόσοφου Quino, και τι ακριβώς εννοούσε με κείνο το αστείο στριπ. Επειδή δεν το έχω να το επισυνάψω θα στο διηγηθώ.

Είναι ο μπαμπάς της Μαφάλντας μπροστά στον καθρέφτη κι έχει έναν πόνο στην μέση που επιμένει. Κι αναρωτιέται μήπως γέρασε. Και στο τέλος λέει, "Μπα, δεν είναι τίποτα, κάποιος άνοιξε ένα παράθυρο..." και καταλήγει συντετριμμένος "...και μπήκαν είκοσι χρόνια".


Βρήκα όμως ένα άλλο και το κολλάω εδώ. Δεν έχω ιδέα τι γράφει, δεν ξέρω Ισπανικά, αλλά πραγματικά σήμερα συμπάσχω με τους γέρους...

Friday, April 6, 2007

Η Πολιτική Των Κρατών Κι Η Διπλωματία Των Ανθρώπων


Ο κύριος αυτός είναι ο Joe Sacco. Έμεινε δυο βδομάδες στα Κατεχόμενα, μπήκε σε σπίτια, μίλησε με ανθρώπους, γύρισε στο δικό του σπίτι κι άρχισε να σχεδιάζει. Τελικά παρέδωσε στον κόσμο ένα ογκώδες κόμικ άλμπουμ με όσα είδε και έζησε εκεί. Στο τεράστιο τρελοκομείο της Παλαιστίνης.
Εδώ και καιρό αμφιβάλλω για το αν σε αυτή την σύρραξη έχουν απομείνει πια εθνικά, πολιτικά ή ακόμα και φυλετικά χαρακτηριστικά. Νομίζω πως το θέμα έχει αποκτήσει με τα χρόνια καθαρά στοιχεία ψυχικής νόσου. Οι Ισραηλινοί - με ελάχιστες εξαιρέσεις - πάσχουν από μανία καταδίωξης και παράγουν βία με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα την παρήγαγε κι ένας ψυχασθενής. Τυφλά και με τρομακτική ένταση.
Οι Άραβες απαντώντας με βία στην βία συντηρούν και επαυξάνουν την νόσο των Ισραηλινών. Η Διεθνής Κοινότητα σφυρίζει αδιάφορα... Κι έτσι το Δαφνί ανοίγει νέες πτέρυγες. Διάβασε παρακάτω (κάνοντας κλικ στην εικόνα για να καθαρίσει ο διάλογος) και θα καταλάβεις.

Ο Joe Sacco κάνει κάτι πολύ σημαντικό. Μεταφέρει όσο πιο απλά γίνεται την υποκειμενική του εμπειρία. Αντί να μιλήσει για την Πολιτική Των Κρατών, κάνει έργο τέχνης την προσωπική του ματιά. Κάνει Διπλωματία των Ανθρώπων. Γι αυτό σήμερα το Palestine είναι ένα Ιερό Βιβλίο...


Τώρα υπάρχει και στα Ελληνικά. Και δεν έχεις πια δικαιολογία να λες "δεν ήξερα"...

Thursday, April 5, 2007

Έχε Τον Νου Σου...


Μισώ τα αυτοκίνητα. Πιστεύω πως η πλασματική ελευθερία που παρέχουν στους κατόχους τους, η ίδια η ιδέα της αυτοκίνησης, θα έπρεπε κάποτε να εξεταστεί αν είναι η δεν είναι αντικοινωνική συμπεριφορά.

Δεν έχω δίπλωμα οδήγησης. Και μάλλον δεν θα αποκτήσω πια, αλλά ποτέ μην λες ποτέ.

Παρ' όλα αυτά μερικές από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου έχουν συμβεί μέσα σ' αυτό το τετράτροχο κουτί. Και του αναγνωρίζω πως μπορεί κάτω από ειδικές συνθήκες να αξίζει τελικά κάτι. Το ίδιο ή το περιεχόμενό του.

Τώρα που θα βγεις πάλι στην αθλιότητα της Εθνικής, έχε το νου σου. Και ρίξε μια ματιά εδώ... μπορεί να βρεις κάτι χρήσιμο.

Το αυτοκίνητο μπορεί να γίνει παιχνίδι ή ακόμα και όπλο. Δεν σχεδιάστηκε να είναι τίποτα απ' τα δυο...

Wednesday, April 4, 2007

Όπως Είσαι Πήγαινε Εκεί!

Δεν είμαι έτοιμος ακόμα να γράψω για την βία. Αλλά διάβασα μια ανάλυση που με άφησε μαλάκα... Σου λέω μόνο, πήγαινε εκεί.
Τελεία. Και παύλα...

Ο Ψαράς κι ο Παπάς



Ο Πέτρος είναι ψαράς. Εντάξει τύπος, δουλευταράς, έντιμος και τέτοια, αλλά εδώ που τα λέμε μεροκαματιάρης... Πιάσε ψάρια, πούλα ψάρια, φάε ψάρια κι αύριο πάλι τα ίδια. Καμιά ανάγκη να γίνει κάτι άλλο... Καμιά μαγκιά να αρπάξει την ευκαιρία.

Και του έτυχε μια ευκαιρία του μπαγάσα! Ο Μεγάλος. Και τι την έκανε ο Πέτρος; Παρ΄ όλο που ήταν το δεξί του χέρι τόσον καιρό, όταν εκείνος την έκανε γι αλλού, ο Πέτρος ακόμα ψαράς έχει μείνει κατά βάθος. Που πας ρε Πέτρο, αγόρι μου; Κβο Βάντις στον κόσμο που ζούμε;

Άσε που όπως το κόβω, δεν έχει μάθει τίποτα από την περιπέτεια. Ούτε πως παίξανε, ούτε πως χάσανε ο Μεγάλος κι οι δικοί του. Ούτε γιατί γίνανε το πιο χοτ κόλπο στην πόλη εν μία νυκτί, με τρεις παραστάσεις την ημέρα και τον κόσμο να τα φέρνει, ούτε για πότε κατέβηκε το έργο τους μόλις χάλασε την μαγιονέζα των Κατάλληλων Ανθρώπων και βρεθήκανε οι έντεκα κι οι γκρούπις του Μεγάλου να κρύβονται σαν τα ποντίκια. Στο Μάρκετινγκ μηδέν, μιλάμε. Και στην Πολιτική, ακόμα χειρότερα, κάτω από το μηδέν. Δεν θα στην κάνουνε οι ξένοι, μάγκα μου, οι Αποικιοκράτες μάς βλέπουνε σαν κάτι που σερβίρει τα τραπέζια τους, πληρώνει φόρους για να κάνουνε αυτοί στον τόπο τους Μνημεία και κάθεται όποτε γουστάρουνε στο ένα πόδι σαν τον ερωδιό. Οι Δικοί σου θα στην κάνουνε μεγάλε, οι Κατάλληλοι Άνθρωποι, που έχουνε ανοιχτή σύνδεση με τον Κύριο (ή έτσι λέει το παραμύθι τους, το ίδιο κάνει αν όλοι το πιστέψουν) και γεμίζουν τα ταμεία τους πουλώντας χωριστά την κάθε κλήση. Και να τα μοσχάρια, και να τα χρυσάφια, κι ο Κύριος τώρα μιλάει στην άλλη γραμμή, ξαναπεράστε αύριο με το σωστό αντίτιμο να δούμε το θέμα σας...

Από μέσα τα ξέρω, κι εγώ με τους Καταλληλους Ανθρώπους είμαι. Περιμένω υπομονετικά στην ουρά, τραβάω καμμιά αγκωνιά που και που, όταν δεν με βλέπουνε, να βρεθώ μια θέση πιο μπροστά και περιμένω πότε θα αρχίσουνε να ψοφάνε ένας - ένας οι Αρχαιότεροι, να καταφέρω κάπως να βάλω χέρι στην ανοιχτή σύνδεση με τον Κύριο... Αλλά τραβάει σε μάκρος η ιστορία, αδερφέ μου, κι ο ανταγωνισμός γίνεται ολοένα και σκληρότερος. Η αγορά είναι μικρή κι υπάρχει και το φυλετικό στην μέση... Μόνο όποιος έχει γεννηθεί δικός μας, άκου τώρα μαλακία... Τόσος κόσμος υπάρχει εκεί έξω και μεις κολλημένοι να στύβουμε τους ελάχιστους δικούς μας. Τα σύνορα πεσμένα κάτω, αγορά να την ζηλεύεις, κι εμείς όχι, είναι ακάθαρτοι αυτοί, δεν τους μιλάμε, λίγα και καλά...

Τον έχω κάτω στο κελί τον Πέτρο, και το βλέπω μπροστά μου ολόκληρο το έργο. Τώρα που είμαι ακόμα πιτσιρικάς λέει να την κάνω. Αντί να περιμένω στην ουρά για την Παραδοσιακή, να ανοίξω Νέα σύνδεση. Φτηνή, χωρίς φυλετικά και παπαριές. Όποιος Πρόλαβε Τον Κύριο Είδε. Κι οι φτωχοί κι οι ρωμιοί κι οι δούλοι κι οι μαύροι... Όλοι Μέσα. Πιο πολύ τρέξιμο, ναι, αλλά άμα παίρνεις λίγα από πολλούς, στο τέλος έχεις τόσα, όσα κι αν έπαιρνες πολλά από λίγους. Ίσως και περισσότερα...

Μόνο που πρέπει να βρεθώ μπροστά, στην πρώτη δωδεκάδα. Γι αυτό ο Πέτρος είναι το κλειδί μου. Και να κάτσουμε να φτιάξουμε μερικά βιβλία κι ένα ωραίο λογότυπο. Και μάλλον πρέπει να βρώ κι ένα ψευδώνυμο. Δεν λέει το Σαούλ για διεθνή καριέρα...

Tuesday, April 3, 2007

Νέα από το 3ο Φεστιβάλ ΕΦ Ερμούπολης


Όπως οι διάφορες μικρές πόλεις παίρνουν τα περσινά χριστουγεννιάτικα στολίδια των μεγαλουπόλεων έτσι και εγώ λεηλατώ τις περσινές εικόνες του Sukumus και τις βάζω φέτος εδώ (είναι ωραίες, πως να το κάνουμε, γιατί να τις βλέπουμε μόνο μια χρονιά; Αυτή ας πούμε είναι από την παράσταση του πρώτου Φεστιβάλ).

ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ

ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Την παραθέτω αυτούσια...

Παρασκευή 18 ως Κυριακή 20 Μαΐου θα διοργανωθεί στην Ερμούπολη το 3ο ετήσιο Φεστιβάλ Επιστημονικής Φαντασίας. Στις εκδηλώσεις του συμπεριλαμβάνονται, όπως κάθε χρόνο, εικαστικές εκθέσεις, ανάγνωση φρέσκων διηγημάτων, διαγωνισμοί, προβολές, συζητήσεις, μουσική και φυσικά το καθιερωμένο πλέον «επίσημο φανταστικό παγωτό», ειδικά παρασκευασμένο για τις ανάγκες των φίλων του φεστιβάλ.

Οι ενδιαφερόμενοι να πάρουν μέρος στο φεστιβάλ μπορούν:

να υποβάλουν πολύ μικρό διήγημα εφ (έως 500 λέξεις) για την ομαδική ανάγνωση

έργα για την έκθεση εικονογράφησης και κόμικς με θέμα «Κυκλάδες 2107 μ.Χ.»

να συμμετάσχουν το Σάββατο 19 Μαΐου στο διαγωνισμό συγγραφής διηγήματος εφ με θέμα που θα ανακοινωθεί την τελευταία στιγμή

ή, φυσικά, απλά να επισκεφτούν τους χώρους του φεστιβάλ, να πάρουν μέρος στις συζητήσεις και να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες, Νίκος Αλμπανόπουλος, στο mail nikosal2@yahoo.gr


ΑΝΕΠΙΣΗΜΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Επεξηγώ για όσους δεν ξέρουν πως παίζεται...

Οι ημερομηνίες είναι οριστικά Παρασκευή 18, Σάββατο 19 και Κυριακή 20 Μαϊου 2007. Συνήθως αυτό σημαίνει πως αρχίζει το έργο Παρασκευή απόγευμα και τελειώνει Κυριακή βράδυ. Άρα αν πάρεις το πρωινό καράβι της Παρασκευής και το απογευματινό ή βραδυνό της Κυριακής ή δεν έχεις χάσει τίποτα (αν η εκδήλωση το βράδυ της Κυριακής είναι επανάληψη παράστασης) ή έχεις χάσει το τελικό πάρτι (όπως πέρσι με τους DrogATek). Αν έχεις παραπάνω μέρες, δεν το συζητώ πήγαινε Πέμπτη και γύρνα Δευτέρα. Η Ερμούπολη λέει και με και χωρίς Φεστιβάλ (λιαστές ντομάτες, γιάμι!!!)

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΜΕΡΟΣ:

Α) Αν Γράφεις, ας πούμε. Όπως λέει και η επίσημη ενημέρωση υπάρχει μια εκδήλωση με Μικρά Διηγήματα ΕΦ. Πέρσι είχε πάει πολύ καλά, ιδίως γιατί ήταν διαφορετικά μεταξύ τους. Όχι πάνω από 500 λέξεις. Φέτος οι διοργανωτές αποφάσισαν πως είναι απαραίτητη η παρουσία των συγγραφέων ακόμα κι αν δεν διαβάσουν οι ίδιοι το αριστούργημά τους (μπορεί να το διαβάσει, ας πούμε κάποιος ή κάποια ή κάποιοι από τους Μίμου Άπτου, θεατρικό σχήμα που μόνιμα συμμετέχει στο ΦΕΦΕ). Το διήγημα αποστέλλεται για προέγκριση στους διοργανωτές (στο παραπάνω mail).

Β) Αν Γράφεις, ας πούμε. θα γίνει ένας διαγωνισμός Flash Fiction. Αυτό πάει να πει ζωντανή συγγραφή εντός διώρου (μετά μας αρπάζουνε τα μολύβια και μας τρώνε τα ποντίκια) μιας ιστορίας ΕΦ με ελάχιστο αριθμό λέξεων και θέμα ή τίτλο ή λέξεις που θα δώσει η επιτροπή και θα είναι ίδιες για όλους. Αν είσαι blogger ή συχνάζεις στο SFF.gr το έχεις ξανασυναντήσει. Στο Φεστιβάλ γίνεται πρώτη φορά... εννοείται πως πρέπει να είσαι εκεί, δεν παίζει Τηλεδιάσκεψη. Η επιτροπή θα αποφασίσει και θα δώσει δώρο (ψάχνω να βρω τι είναι μόλις το μάθω θα το καρφώσω).

Γ)Αν Σχεδιάζεις ας πούμε. Στέλνεις εικονογράφηση ή κόμικ με θέμα "ΚΥΚΛΑΔΕΣ 2107". Μέγιστο μέγεθος 4 σελίδες Α3. Ελάχιστο δεν υπάρχει... κι ένα στριπ βρε και μια εικόνα παίζει. Αποστέλλεται στους διοργανωτές για προεγκριση (πάλι στο ίδιο mail).

Δ)Αν Γουστάρεις το Παγωτό. Θα κάτσεις στο Daidadi και θα δοκιμάσεις το φετινό επίσημο (άγνωστο το όνομά του), το περσινό επίσημο (Deep Cake Nine) και το προπέρσινο επίσημο (Space Cookie).Σε μικρά ή σε μεγάλα μπωλάκια, εξαρτάται αν έρχεσαι στα κιλά σου ή όχι (θα φύγεις με κάτι παραπάνω από το Φεστιβάλ, κάνε διάιτα τώρα)

Ε) Αν έχεις κάποια Ιδέα για κάτι, ας πούμε μια διάλεξη, μια παρουσίαση (όχι βαρετή μεγάλε, η περσινή ήταν ενδιαφέρουσα και ζωντανή με διαφάνειες και τέτοια, μην πέσει το επίπεδο φέτος) πάλι mail.

ΤΙ ΑΚΟΜΑ ΞΕΡΩ:

Α)Η μία εκθεση θα είναι από πιτσιρίκια που θα ξανασχεδιάσουνε εξώφυλλα ΕΦ περιοδικών και μου φαίνεται ωραία φάση.

Β)Στις ταινίες παίζει να είναι αρκετές Μικρού Μήκους από το SFF-Rated το Διεθνές Φεστιβάλ που έκανε πρόσφατα η ΑΛΕΦ. Αν δεν το είδες τότε, μια δεύτερη ευκαιρία θα έχεις στην Σύρο.

Γ) Οι κατάσκοποι μου στους Μίμου Άπτου δεν μιλάνε ακόμα. Τους έχω στο υπόγειο και τους δέρνω για να αποκαλύψουν κάτι, αλλά τζίφος...

Δ) Η συζήτηση της Κυριακής θα είναι γύρω από την Πολιτική και την Επιστημονική Φαντασία, αλλά το ακριβές θέμα και το πάνελ δεν έχει κλείσει ακόμα.

Ε) Δεν ξέρω επίσης ακόμα τίποτα για τα "μεγάλα" διηγήματα του Φεστιβάλ, εκτός από το ότι τα θέλουνε 1200-1500 λέξεις. Ή 15 λεπτά ανάγνωσης.

ΣΤ) Τα ίδια μαύρα μεσάνυχτα έχω για τις μουσικές και τα θεατρικοχορευτικά...

Ζ) Υλικό και πληροφορίες είναι και εδώ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ:
Όλες οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ είναι ΔΩΡΕΑΝ. Τα ξενοδοχεία είναι σχετικά νορμάλ και ψάχνοντας μπορείς να βρεις και αρκετά φτηνά. Τα καράβια είναι τα γνωστά, γρήγορα, μεσαία και αργά. Παίζει και αεροπλάνο, αν το σηκώνει η τσέπη σου. Σε κάθε περίπτωση, κράτα λεφτά για φαγιά και καφέδες γιατί το πρόγραμμα είναι σφιχτό και ζητάει θερμίδες...

Monday, April 2, 2007

Ας μην αρχίσω τις Παναγίες, Μεγαλοδευτεριάτικα!



Σοκολατένιος Χριστός. Διαμαρτυρίες. Κατέβασμα του έργου. Ωραία, μάγκες, κερδίσανε άλλη μια φορά οι φανατικοί. Σπουδαία τα λάχανα;

Καθόλου φίλε μου. Το ζήτημα είναι για μια ακόμα φορά ύψιστο ζήτημα Δημοκρατίας. Ζήτημα ανοχής που είναι το μοναδικό θεμέλιο της συμβίωσής μας.

Ποιόν ακριβώς προσέβαλλε ο Σοκολατένιος Ιησούς; Και με ποιο δικαίωμα κατάφερε να τον "κατεβάσει"; Κατέχει κάποιος το copyright του Ιησού Χριστού; Ποιός είναι; Η Καθολική Εκκλησία; Η Ορθόδοξη; Οι Βαπτιστές; Οι Πεντηκοστιανοί; Οι Προτεστάντες; Οι Αγγλικανοί; Πότε έγινε κι από ποιόν ο Ιησούς Χριστός trademark;

Επισήμως από κανέναν, από όσο ξέρω. Από τα παιδικά μου χρόνια γνωρίζω πως ο Κύριος είναι πιο Open Source κι από το Linux. Και το Βιβλίο του πρώτο σε πωλήσεις γιατί είναι τζάμπα και μέρος της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Κι επίσης ο Ίδιος είναι μαύρος στην Αφρική, με μαγουλάκια ινδιάνου στην Λατινική Αμερική και κίτρινος στην Ασία... Γιατί όχι σοκολατένιος δηλαδή, στην χώρα των πιο υπέρβαρων ανθρώπων του πλανήτη; Ο Sweet Jesus είναι το σκουλήκι που τρώει το Big Apple; Ας γελάσω...

Μην αρχίσω να ακούω μαλακίες περι σεβασμού της πίστης των άλλων! Οι Χριστιανοί στην ιστορική τους διαδρομή, παρήγαγαν περισσότερο αίμα και βία στο όνομα του Κυρίου τους από οποιαδήποτε άλλη θρησκεία ή πολιτικό ρεύμα. Και σεβάστηκαν λιγότερο την πίστη και την γνώμη των άλλων από οποιοδήποτε ολοκληρωτικό τυρρανικό καθεστώς. Δεν έχω λοιπόν κανένα πραγματικό λόγο να τους σεβαστώ. Με τις ιεραποστολές τους και όπλο την περιθαλψη και το φαγητό ακόμα και σήμερα βίαζουν συνειδήσεις, καταστρέφουν παραδόσεις και κάνουν τον κόσμο πρεζόνια της δικής τους Μόνης Ουράνιας Σωτηρίας. Και φυσικά με το άλλο χέρι παίρνουν όσα έδωσαν στις "δύστυχες" ψυχές με καμιά πενηνταριά τρόπους. Το μόνο που δικαιούνται να διεκδικήσουν έναντί μου είναι την ανοχή μου.

Τέρμα. Στον 21ο αιώνα ο καθένας μας θα λέει ότι θέλει, θα φτιάχνει ότι θέλει και θα εκθέτει ότι θέλει. Και όσα λεφτά κλέψατε τόσους αιώνες από τα συγχωροχάρτια, τα παγκάρια, τα ιερά λείψανα, τους ναούς και τα μοναστήρια, αν και κανονικά θα έπρεπε να τα δώσετε πίσω, κρατήστε τα, μόνο και μόνο γιατί δεν είναι δυνατόν να κάνει διάλογο κανένας λογικός άνθρωπος μαζί σας...

Ανεχτείτε με όσο σας ανέχομαι. Όχι περισσότερο. Μου αρκεί τόσο...

Sunday, April 1, 2007

Αναξιοπρεπής Πρωταπριλιά!


Η μόνη συμμετοχή του TALES OF A CRAZY WORLD στο έθιμο του Πρωταπριλιάτικου Ψέμματος είναι αυτό το ποστ.
Γιατί στην πραγματικότητα γράφτηκε στις 2 Απριλίου και με την χρονομηχανή του Post Options ετεροχρονίστηκε...