Saturday, August 29, 2015

Η "δουλειά" δεν έχει σταματήσει



Το Tales με χαρά φιλοξενεί το παρακάτω κείμενο και τις φωτογραφίες της Μ.Μ.



Όταν άκουσα την πρώτη κατηγορία που απαγγέλθηκε κατά όλων όσων βρισκόμασταν στο πούλμαν που απήχθη, δεν έδωσα καμιά σημασία, τόσο άκυρη μου φάνηκε. Τώρα ούτε που τη θυμάμαι πια. Όταν ήρθε η δεύτερη και ελαφρύτερη "διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης" κατάλαβα "διατάραξη της ειρήνης του δάσους" που τη βρήκα πάρα πολύ δίκαιη, αλλά όχι προς εμάς που είχαμε ανέβει εκεί την Πέμπτη για πρώτη φορά και την Κυριακή για δεύτερη.



Εκτός από τις παλιότερες "μη πολιτισμένες κοινωνίες" η σύγχρονη Βολιβία, εδώ και χρόνια, έχει νομοθετήσει υπέρ των Δικαιωμάτων της Φύσης. Δεν έχει σημασία που στην Ελλάδα και αλλού δεν υπάρχει ανάλογη νομοθεσία. Εύχομαι σύντομα ο νομικός πολιτισμός μας να εκπολιτιστεί και να μπει σε εντελώς διαφορετική βάση για να υποστηρίζει αποτελεσματικά τη ζωή σε όλες τις μορφές της. Σημασία έχει ότι ο Νόμος αυτός υπάρχει στις καρδιές, τις αισθήσεις και τη φαντασία όλων όσων ανέβηκαν εκείνες τις μέρες στο βουνό και όσων ήθελαν να είναι εκεί αλλά δεν μπορούσαν.



Όταν η πορεία μας έφτασε στις ντάνες των κομμένων δέντρων αυτό που ήθελα περισσότερο ήταν να ξαπλώσω πάνω τους και να θρηνήσω τον άδικο χαμό τους. Άγγιζα τα κομμένα ξερά σώματα με τις παλάμες σε ένα αντίο θανάτου. Όταν φτάσαμε στο εργοστάσιο και την έκταση που καθημερινά βαθαίνει, ένα κενό εγκαταστάθηκε μέσα μου.



Δεν υπάρχουν λέξεις, συναισθήματα, σκέψεις. Ένα κενό μόνο. Το κενό δεν μπορεί να απεικονιστεί αν και έχει τη δική του οντότητα, εχθρική, καταστροφική, αρνητική προς τη ζωή.



Και ζει εκεί πάνω. Δίπλα ακριβώς στη ζωή του δάσους, στο παχύ στρώμα υγρών φύλλων που υποχωρεί σταθερά στο βάρος, στο άρωμα της αργής, ζωντανής μεταμόρφωσης σε λίπασμα, στη στερεότητα του εσωτερικού κύκλου ζωής, στα φυλλώματα πάνω ψηλά που κρύβουν τον ήλιο. Αυτό που είδα εκεί πάνω εξακολουθεί μετά τόσες μέρες να με ξεπερνάει. Το συνεχές έγκλημα της Διατάραξης της Ειρήνης του Δάσους μένει προς το παρόν ατιμώρητο. Όπως και της καταστροφής της οντότητας του Βουνού. Μία από τις απαραίτητες δουλειές είναι η καταστροφή των πηγών νερού, η αποστράγγιση και η επιμόλυνσή του.



Το χρώμα της φρεσκοκομμένης οξυάς είναι κόκκινο. Για να κάνει κορμό με διάμετρο ενός μέτρου χρειάζεται εκατό χρόνια.Στο Ρέμα Καρατζά μπαζώνουν και τσιμεντώνουν τις βάθρες, η δουλειά δεν έχει σταματήσει.



Thursday, August 27, 2015

Σαν τη Χαλκιδική δε θα 'χει...

Γύρισα χθες από μια εμπειρία ζωής και νιώθω την υποχρέωση να μοιραστώ κάποια πράγματα μαζί σου.

Κάλυψα τον αγώνα στις Σκουριές όλο το δίχρονο διάστημα που ήμουν αλληλέγγυος στην ΕΡΤ. Έχω μιλήσει ώρες με αρκετούς ανθρώπους που έδιναν και δίνουν ακόμα αυτή τη μάχη εκεί, στον αέρα του ραδιοφώνου και εκτός. Τους έχω συναντήσει έξω από το ΣΤΕ, έχω κάνει ερωτήσεις στις συνεντεύξεις τύπου που έδωσαν, έχουμε περπατήσει παρέα σε διαδηλώσεις στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Έχω μιλήσει με αλληλέγγυους και αλληλέγγυες προσπαθώντας -εξ αποστάσεως- να σχηματίσω μια προσωπική εικόνα για το πεδίο και την ανθρωπογεωγραφία του.

Κι όλα αυτά είναι απλώς ηλίθια παιχνίδια του μυαλού μου, μάστορα...



Χρειάστηκαν μόνο δέκα λεπτά διαδρομής στην καρότσα ενός αγροτικού για να συνειδητοποιήσω μέχρι και το τελευταίο μου κύτταρο ότι στη Χαλκιδική εδώ και καιρό συγκρούονται μετωπικά δύο κόσμοι. Και αυτοί δεν είναι -στεγνά και αναλυτικά- ο καπιταλισμός ενάντια στον αντικαπιταλισμό, το χρήμα ενάντια στις ανάγκες των ανθρώπων, οι πολιτικάντηδες ενάντια στους αγωνιστές, οι εταιρικοί/μπάτσοι/δικαστές/μεταλλωρύχοι ενάντια στους αγρότες/κτηνοτρόφους/μελισσοκόμους/μικροξενοδόχους ή όποια άλλη τσίχλα είχα κολλήσει μέσα στο κεφάλι μου μέχρι τότε.

Είναι απλώς, Οι Εχθροί της Ζωής ενάντια Στο Δάσος.

Νομίζω ότι όντας γεννημένος στο Νοτιά μέχρι πριν από μερικές μέρες δεν ήξερα τι θα πει δάσος. Τα αστικά άλση και τα πευκοδάση της Νότιας Ελλάδας δεν συγκρίνονται ούτε κατά διάνοια με το αρχέγονο δάσος του Κάκαβου. Το νιώθεις από την ώρα που το πλησιάζεις βγαίνοντας από τη Μεγάλη Παναγιά, το βλέπεις, το μυρίζεις, το ακούς, μέχρι που το γεύεσαι με κάποιο τρόπο. Και Το Δάσος είναι που σε αγγίζει, μπαίνει τελικά στο πετσί σου. Αν υπάρχει Σοκ και Δέος είναι η βόλτα μέσα σε αυτό Το Δάσος.

Ναι, μπορεί ακόμα και να σε φοβίσει αυτή η απέραντη έκρηξη ζωής, αν είσαι παιδί της πόλης όπως εγώ. Μπορεί να χαθείς σε αυτό Το Δάσος, μπορεί όμως επίσης να ξαναβρείς το μέγεθος, τη νόημα της ύπαρξης και τον εαυτό σου.

Μπορεί επίσης να στέκεσαι εκεί, φορώντας μια στολή, κρατώντας μια ασπίδα, ζωσμένος δακρυγόνα και κρότου-λάμψης. Μόνο λύπηση μπορείς να εμπνεύσεις, ρε μαλάκα... Ειλικρινά, μόνο λύπηση που είσαι κάτω από αυτά τα δέντρα, κρυμμένος μέσα στα φυλλώματα και βοηθάς να δολοφονηθούν χωρίς να νιώθεις ούτε για μια στιγμή τον κύκλο που κάνουν οι χυμοί τους από τις ρίζες μέχρι το τελευταίο φυλλαράκι στα τριάντα μέτρα και πάλι πίσω στις ρίζες. Πόσο λίγος μπορείς να καταντήσεις για μια γαμω-στολή, αλήθεια;



Δεν έμεινα πολύ μέσα Στο Δάσος. Γιατί το τερατώδες καρκινωματικό έκτρωμα που αναπτύσσεται εντός του από τους Εχθρούς της Ζωής, μου έδωσε μια απίστευτη σφαλιάρα. Στην αποψιλωμένη ερημιά, λοιπόν, κυριαρχεί ένα παράλληλο συναίσθημα. Σοκ και Οργή. Αυθόρμητη και γνήσια οργή είναι αυτό που ένιωσα για την "ανθρώπινη επέμβαση" μέσα σε αυτόν τον πλούτο της ζωής.



Και μια τεράστια απορία για το μυαλό που σχεδίασε αυτό το θάνατο και την καταστροφή χωρίς ούτε έναν πραγματικό λόγο. Για να καθαρίζουμε τρία γραμμάρια χρυσάφι στον τόννο και να πηγαίνουμε μετά να το καλουπώνουμε σε ορθογώνια κομμάτια και να το χώνουμε σε μπετονάρισμένα υπόγεια χρηματοκιβώτια τραπεζών σε τακτοποιημένες ντάνες κάνοντας όλο το υπόλοιπο βουνό χέρσα και δηλητηριασμένα μπάζα. Πόσο μαλάκας μπορείς να καταντήσεις για μια γαμώ-γραββάτα, αλήθεια;



Όμως ακόμα περισσότερες απορίες έχω για τον καθένα που παίρνει μέρος σε αυτή την παράνοια που διαδραματίζεται στη Χαλκιδική. Για τους "εργατιά-εργατιά ενωμένη σα γροθιά", για τους "ξενομερίτες με τα αλυσοπρίονα", για τον κάθε άνθρωπο που με οποιαδήποτε "επαγγελματική ιδιότητα" ανεβαίνει κάθημερινά εκεί πάνω, περιβάλλεται διαρκώς από αυτόν τον θρίαμβο της ζωής και εξακολουθεί να συμμετέχει -σαν ένας γαμημένος τερμίτης- στο να μεγαλώνει το καρκίνωμα. Πόσο δολοφόνος μπορείς να καταντήσεις για μερικά γαμω-λεφτά, αλήθεια;



Από την άλλη, καμία απορία δεν έχω για τον Πάνο Σκουρλέτη που με αφορμή το "προσωρινό κλείσιμο" κατάφερε να δώσει αβάντα ενός χρόνου ακόμα στην Eldorado για να στηθεί η περιβόητη "πειραματική μονάδα flash smelting" που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται, ούτε μπορεί να λειτουργήσει. Μπορώ πολύ καλά να καταλάβω -χωρίς αυτό να τον αθωώνει στο ελάχιστο- πόσο Χατζηαβάτης μπορεί να γίνει ένας Εθισμένος στην γαμω-Πρέζα της Εξουσίας. Αλήθεια...



Για να μην το πάμε πιο μακριά και το κουράσουμε, δυο πραγματάκια ακόμα.

Μίλα μου για μπουλόνια, σφεντόνες, μολότοφ, ρουκέτες κι άλλες συμβολικές χρήσεις αντιβίας όταν στο ίδιο Το Δάσος η αστυνομοκρατία είναι ασφυκτική, εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο και τριακόσιες εξηνταπέντε μέρες το χρόνο. Το Riot Porn πουλάει -αυτό είναι σίγουρο- αλλά η πραγματική σχέση υπεροπλίας είναι τουλάχιστον 300 προς 1 υπέρ της Κράτους που προστατεύει την Εταιρεία.



Επίσης μίλα μου για Δικαιοσύνη, όταν εκτός από όλα τα προηγούμενα τέρατα διώξεων εις βάρος των κατοίκων, οι "Προστάτες του Πανούση" σπάνε το πόδι γυναίκας μπροστά στα μάτια όλων μας και στη συνέχεια προσάγουν, συλλαμβάνουν και κατηγορούν ένα ολόκληρο λεωφορείο. Με Το Δάσος γύρω τους να τους προσφέρει ακόμα τη σκιά και τη δροσιά του, αδιαφορώντας για το αν είναι οι πραγματικοί εγκληματίες και τα αγγλικά τους όταν απευθύνονται σε ξένους περιορίζονται στις φράσεις "you do what we say, μωρή", "are you a woman,you?" και "you do that to your country?".

Βίντεο από το ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΟ της ΕΤ3

Κλείνοντας μια φράση προς όλα τα πρόσωπα που αντιλαμβάνονται ακόμη ότι υπάρχει Ανθρώπινη Κατάσταση και Ιδιότητα.

Ανεβείτε στον Κακάβο και ζήστε έστω και για λίγο Το Δάσος. Κι έπειτα κάντε ό,τι σας φωτίσει να αποφασίσετε αυτή η εμπειρία.

Γιατί αν δεν το κάνετε σύντομα -έτσι όπως τρέχουνε όλοι μαζί οι τερμίτες, τσέκαρε και το σημερινό ΣτΕ- σε πολύ λίγο καιρό, "Σαν την Χαλκιδική δεν θα 'χει"...



Υ.Γ. Δεν ξέρω αν έχει πια νόημα να σου γράψω αναλυτικά τι έγινε στο Beyond Europe. Πες μου στα σχόλια αν θες ή όχι.

Saturday, August 15, 2015

Το Κουίζ του Δεκαπενταύγουστου



Αντε και το Κουίζ του Δεκαπενταύγουστου...
Σε ποιόν -προς εφαρμογή- Κανονισμό Εταιρείας αναγράφεται το παρακάτω:

20.4. Το Σύστημα Αξιολόγησης περιλαμβάνει ως κριτήρια την απόδοση, όπως αυτή μετράται με βάση το βαθμό επιτυχούς ή μη υλοποίησης της στοχοθεσίας, τις διοικητικές και τεχνικές ικανότητες δεξιότητες για τα συγκεκριμένα καθήκοντα, τη συμπεριφορά στην υπηρεσία ΚΑΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ. Η αξιολόγηση βάσει των κριτηρίων αυτών θα γίνεται ετησίως με την συμπλήρωση Ατομικού Δελτίου Αξιολόγησης. Με απόφαση του Διοικητικού Συμβούλιου καθορίζονται αναλυτικά τα κριτήρια και οι διαδικασίες εφαρμογής του συστήματος αξιολόγησης, σύμφωνα με την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία.

Α. Της ΥΕΝΕΔ Στρατιωτικά Μέσα Ενημέρωσης
Β. Της Digea Κοινοπρακτικής Μεγαλοκαρχαριών.
Γ. Της ΕΡΤ Α.Ε.
Δ. Της Τσίπρας-Παππάς Ε.Π.Ε.
Ε. Της Τσίπρας-Καμμένος Ο.Ε.
ΣΤ. Άλλης (ποιας)


Friday, August 14, 2015

Αναρτήθηκε και πάλι το πανό στην Αγγελάκη...



Όπως μπορείς να δεις και στη φωτογραφία αυτό το πανό που κατέβασε ο ...Αγνωστίδης με δύο Παρατρεχάμενους του είναι και πάλι έξω από το "κάστρο" της Αγγελάκη στη Σαλονίκη.

Μένει μόνο να μάθουμε τι ήταν αυτό που ενόχλησε τον "Ιθύνοντα". Η σύνδεση του αγώνα της ΕΡΤ με τον αγώνα των Σκουριών; Η Γη και η Ελευθερία;

Και αν λειτούργησε "αυτόβουλα" ή με "εντολή" φυσικά...

Monday, August 10, 2015

"Αυτοοργάνωση από τα Lidl" o Κοινωνικός Έλεγχος της ΕΡΤ...

Όπως μπορείς να δεις εδώ άρχισε η Διαδικασία Κοινωνικού Ελέγχου της ΕΡΤ, όπως τη φαντάστηκε ο Νίκος Παππάς o οποίος και την εισηγήθηκε στον περίφημο Νόμο που "νεκρανάστησε" την ΕΡΤ, αλλά κατά ένα πολύ περίεργο τρόπο στηριγμένη στην "δοτή" ΝΕΡΙΤ.

Και φυσικά η "Πρώτη Φορά Αριστερά" Κυβέρνηση δεν είχε κανένα λόγο να μην υλοποιήσει το αίτημα του δίχρονου αγώνα για μια "ΕΡΤ Ανοιχτή στην Κοινωνία" με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που υλοποίησε και το άλλο αίτημα για την Αυτοδιαχείρισή της. Οπότε πάμε τώρα να δούμε γιατί όλη αυτή η μασκαράτα είναι στην πραγματικότητα μια "Aυτοοργάνωση από τα Lidl" όπως γράφω στον τίτλο.



Τα έντονα είναι το κείμενο που ανέβηκε, τα υπόλοιπα είναι τα δικά μου σχόλια.

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΡΤ
Δηλώστε την εθελοντική συμμετοχή σας στα Συμβούλια Κοινωνικού Ελέγχου.


Λίγο μεγαλεπήβολο το "ελέγχουν" αλλά πες ότι κάνει ωραίο τίτλο, οπότε "νταξ μωρέ" και ο εθελοντισμός "μια χαρούλα είναι"...

Ενημερωθείτε και πείτε τη γνώμη σας.

Άντε να ενημερωθούμε, σίγουρα θα είναι πολύ κατατοπιστική η συνέχεια...

1.Τι είναι τα Συμβούλια Κοινωνικού Ελέγχου;
Τα ΣΚΕ μεταφέρουν στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρίας τις απόψεις τους επί του περιεχομένου του προγράμματος, κάνουν προτάσεις για την εύρυθμη λειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και ελέγχουν την τήρηση των προβλεπόμενων προγραμματικών υποχρεώσεων της ΕΡΤ ΑΕ. Στα συμβούλια συμμετέχουν εθελοντικά ακροατές, τηλεθεατές και χρήστες του διαδικτύου, αλλά και θεσμοί και κοινωνικές συλλογικότητες που αποτελούν το αντιπροσωπευτικό κοινό της ΕΡΤ Α.Ε.


Μάλιστα, τι καταλάβαμε εδώ; Ότι δεν μας λέτε "Τι είναι", αλλά "Τι θέλουμε να κάνουν". Δεν υπάρχει καμιά μνεία -παρά μόνο από σπόντα- για το αν είναι ανοιχτά ή αντιπροσωπευτικά, ορισμένου ή αορίστου χρόνου δράσης, οριζόντια ή ιεραρχικά, συμβουλευτικά ή αποφασιστικά όργανα. Ούτε καν το πως διαβουλεύονται για να μεταφέρουν τις απόψεις τους δεν αναφέρεται. Πράγμα που οδηγεί και τον πλέον καλόπιστο παρατηρητή στο συμπέρασμα πως έχει ήδη αποφασιστεί μια "εργαλειακή" κι όχι μια ουσιαστική χρήση των Συμβουλίων. Η δεύτερη πρόταση είναι ακόμη πιο ασαφής. Πρόσωπα, θεσμοί και συλλογικότητες συνυπάρχουν, αλλά με ποια βαρύτητα γνώμης άραγε; Πώς καταμετράται η διαφορά δυναμικής; Ο/Η πρόεδρος ενός συλλόγου συμμετέχει "σέρνοντας" τις ψήφους των μελών του/της; Κι ο/η δήμαρχος μιας πόλης; Ο Μητροπολίτης; Και ποιος ορίζει αν όλοι αυτοί είναι το "αντιπροσωπευτικό κοινό" της ΕΡΤ; Θα δίνουν εξετάσεις για το αν παρακολουθούν το πρόγραμμα ώστε να μπορούν να έχουν γνώμη;
Για να τελειώνουμε με το 1 αυτά που γράφονται εκεί ΟΥΤΕ ΣΕ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΓΝΩΜΗΣ δεν στέκονται. Ακόμα κι εκεί οι όροι συμμετοχής και διαβούλευσης είναι πολύ πιο σαφείς. Για να μην σχιζοφρενιάζουν κι οι Admin ως προς το τι, πότε και γιατί το κάνουν.

2.Ποιος είναι ο στόχος;
Στόχος είναι η συμμετοχή πολιτών, θεσμών και κοινωνικών συλλογικοτήτων στην αξιολόγηση των υπηρεσιών της ΕΡΤ ΑΕ και στη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών αλλά και της λειτουργίας της.


Φυσικά αφού έχουμε βάλει όλα τα "εργαλειακά" στο άσχετο 1 αναγκαστικά στο 2 γράφουμε μια γενικόλογη "συμμετοχική παπαριά" για να το σώσουμε. Προτείνω να βάλουμε μέσα και την Παγκόσμια Ειρήνη για να ταιριάζει πιο πολύ με το κλίμα Καλλιστείων που μυρίζει η φράση...

3.Πώς οργανώνονται τα Συμβούλια Κοινωνικού Ελέγχου;
Αυτό είναι αρμοδιότητα του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ. Κάθε Περιφέρεια της χώρας θα διαθέτει ένα Συμβούλιο, με δημογραφικά κριτήρια που αντιπροσωπεύουν τόσο το κοινό της ΕΡΤ ΑΕ, όσο και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής.


Έλα, φτάσαμε στο ζουμί. Όπου μαθαίνουμε, αυτό που φωνάζαμε και στη διαβούλευση του Νομοσχεδίου. Το Δ.Σ. αποφασίζει ΠΩΣ οργανώνονται τα Συμβούλια, αλλά θα έχουμε ένα σε κάθε περιφέρεια, βρε κουτά... Σαν να λέμε ο Λάμπης, ο Τσακνής και τα "λοιπά μέλη" θα σας πουν πώς να κάνετε Συμβούλιο στη Δυτική Μακεδονία ή στο Νότιο Αιγαίο, με κάτι δημογραφικά κριτήρια που αντιπροσωπεύουν το κοινό της ΕΡΤ και τις ιδιαιτερότητές σας. Πώς διάολο θα τα ξέρουν όλα αυτά από τα γραφεία-γωνία του Ραδιομεγάρου είναι Άλλου (Νίκου) Παππά Ευαγγέλιο, αλλά γι αυτό είναι Στελέχη κι όχι Πλέμπα. Για να ζητάνε αιτήσεις συμμετοχής σε κάτι που μπορεί να είναι κανονικά ο Φρανκενστάιν της Διαβούλευσης και χωρίς να ξέρει κανείς σε ποιο πλαίσιο λειτουργεί...

Το παρακάτω είναι ωραίο ποίημα, αλλά ούτε ως έκφραση πρόθεσης δεν μπορεί πια να ειδωθεί, αφού φρόντισαν όλοι και όλες να μην κατοχυρωθεί -ή έστω αποτυπωθεί- ΠΟΥΘΕΝΑ με θεσμικό τρόπο:

Η ΕΡΤ ΑΕ είναι φορέας δημοκρατίας και πολιτισμού και συμβάλλει στη διασφάλιση της πολυφωνίας, της σφαιρικότητας, της ακρίβειας και του πλουραλισμού.

Η ΕΡΤ διασφαλίζει την ακεραιότητα και αμεροληψία στην προβολή της πληροφορίας.

Υπηρετεί την ανεξάρτητη μετάδοση της πληροφορίας και της είδησης και την προβολή των έργων λόγου και τέχνης.

Καλύπτει τις ανάγκες όλων των κατηγοριών του πληθυσμού: ΑΜΕΑ, μετανάστες, παιδιά, ηλικιωμένους, νέους, φοιτητές, μαθητές.

Η ΕΡΤ ΑΕ είναι εξωστρεφής, βρίσκεται δίπλα στον πολίτη.

Η ΕΡΤ ΑΕ είναι διαυγής και με διαφάνεια διαχειρίζεται τους πόρους της.


Και έτσι καταλήγουμε στο κορυφαίο Κενό Γράμμα:

Ενημερωθείτε και βοηθήστε μας να γίνουμε καλύτεροι!

Από πού να ενημερωθούμε, αφού το κείμενο που μας καλεί "στα όπλα της συμμετοχής" καμιά πληροφορία δεν δίνει ούτε για το "Τι Είναι", ούτε για τον "Σκοπό", ούτε για το "Πώς οργανώνονται" τα Συμβούλια Κοινωνικού Ελέγχου;

Μήπως να μυρίσουμε τα νύχια μας; Να πάμε να μας ρίξουν τα Ταρό; Να συμβουλευτούμε τα Διάσημα Αφρικανικά Μέντιουμ;

Τελος στην Αίτηση Συμμετοχής αυτό το "επέχει θέση υπεύθυνης δήλωσης" και όλα τα υπόλοιπα τρομακτικά για τις κυρώσεις ήταν πραγματικά απαραίτητα όταν ζητάτε μια εθελοντική συμμετοχή; Επίσης μήπως το εξαιρετικά ευφυές να αποκλείονται τα Τρανς Πρόσωπα στο Φύλο δεν αντιβαίνει το "καλύπτει τις ανάγκες όλων των κατηγοριών του πληθυσμού" που γράφετε στο ποίημα; Τέλος το ότι η μικρότερη ηλικία είναι τα 18 μήπως αδικεί κατάφωρα όλο τον μαθητικό πληθυσμό που μια γνώμη για την ΕΡΤ δικαιούται να την έχει;

Ούτε μια φόρμα δεν μπορείτε να φτιάξετε με στοιχειωδώς ανοιχτό μυαλό ρε μαστόρια;

Λυπάμαι πραγματικά, αλλά -κατά την προσωπική μου γνώμη- ψάχνετε για μαλάκες. Το αν θα τους βρείτε και τι θα τους κάνετε τελικά ο Θεός και το Δ.Σ. σας...


Friday, August 7, 2015

Ποιος "κύριος" κατεβάζει τα πανό του Αγώνα από το "κάστρο" της Αγγελάκη;



Ας ξαναθυμηθούμε το σκηνικό. Για δύο χρόνια τα πανό των αγώνων κοσμούσαν στην κυριολεξία το κτήριο της Αγγελάκη στη Σαλονίκη, εκεί όπου χτυπούσε η καρδιά του αγώνα της ΕΡΤ στο ραδιόφωνο.

Μετά επέστρεψαν τα "σαλιγκάρια" και τα "ποντίκια". Κι από τον Ιούλιο άρχισε η "αποκάθαρση". Πρώτα φαγώθηκαν οι φωτογραφίες του αγώνα από το εσωτερικό του ραδιοσταθμού. Μετά άρχισε να κλειδώνει το βράδυ η πόρτα που δεν έμεινε κλειστή ούτε λεπτό αυτά τα δύο χρόνια μέρα-νύχτα. Μετά κάτι "επανεμφανισμένες" αρχίσανε να χαφιεδίζουνε στους "προϊσταμένους" ποιος και πότε άναψε τσιγάρο στο Ισόγειο, αντί να έχουν τα κότσια να "την πούνε στα ίσα" ότι τις ενοχλεί.

Σήμερα μετά από πολλές "προειδοποιήσεις" και "αναθέσεις" αποκαθήλωσης που φυσικά δεν υλοποιήθηκαν από κανέναν αξιοπρεπή άνθρωπο ο ... Αγνωστίδης "καθάρισε" και το εξωτερικό του κτηρίου από το πανό για τις Σκουριές.

Αποδεικνύοντας ότι το γηπεδικό σύνθημα για το "Μεγάλο Αρχίδι" έχει ακόμα λόγο να φωνάζεται.

UPDATE 14/08/2015: To πανό αναρτήθηκε και πάλι

Sunday, August 2, 2015

Προσωπική Χειραφέτηση και Μαρμάρινες Σκάλες

Στον κύκλο των Αυτονόητων και πάλι, με τη γνωστή προειδοποίηση:
Τσεκάριζε συνεχώς πότε προσπαθώ να σε "κλέψω", όσο διαβάζεις αυτά που γράφω.

Δυο κόσμοι τρέχουν αυτή την εποχή κι αυτό δεν μπορείς να το αρνηθείς, όσο κι αν μπορεί να έχουμε εντελώς διαφορετικές εκτιμήσεις για το μέγεθος και τη σημασία τους. Ή ακόμα και για το αν είναι τελικά "νομοτελειακή" η σύγκρουσή τους ή όχι. Πρόκειται για τον κόσμο της Ανάθεσης και τον κόσμο της Αυτοοργάνωσης.

Η κομβική τους διαφορά βρίσκεται στην προσωπική σου χειραφέτηση, μια έννοια που έχει πολύ μεγάλη διαφορά από την συνείδηση της ατομικότητας σου (τσεκάρισέ το παραπάνω αυτό). Στον κόσμο της Ανάθεσης το άτομο θεοποιείται, εξυμνείται και αναλύεται, ενώ την ίδια ώρα κοστολογείται, ξεζουμίζεται και χειραγωγείται. Στον κόσμο της Αυτοοργάνωσης το πρόσωπο βρίσκεται αυτή την ώρα σε μια διαδικασία αναστοχασμού και εξερεύνησης της θέσης του μέσα στην κοινωνία και το περιβάλλον. Λίγο μετέωρο, λίγο ξεκρέμαστο και σίγουρα με ένα σωρό αντιφάσεις, αλλά σε μια διαδρομή "δοκιμής και λάθους" που επιδιώκει να το οδηγήσει στη χειραφέτηση.

Στον κόσμο της Ανάθεσης παρατηρείται το εξής ενδιαφέρον παράδοξο σε σχέση με τη προσωπική σου χειραφέτηση.

Τα κόμματα του Κέντρου και της Δεξιάς την περιορίζουν επιλεκτικά στο πεδίο της ιδιωτικής σου ζωής, εκεί δηλαδή όπου δεν αμφισβητεί τίποτα από την αναπαραγωγή των σχέσεων εξουσίας. Στο πεδίο των "ατομικών δικαιωμάτων" μάλιστα, αρκετές φορές μπορούν να "πάρουν πόντους" από τα συντηρητικά Αριστερά κόμματα, προβάλλοντας "φιλελεύθερες θέσεις" σε μια σειρά από ζητήματα όπως π.χ. η χρήση ουσιών ή ο σεξουαλικός προσανατολισμός. Όταν η σφαίρα των διεκδικήσεων σου όμως αγγίξει τον πυρήνα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο ή του ανθρώπου προς την φύση, τα αντανακλαστικά των κομμάτων αυτών ενεργοποιούνται αμέσως. Και αφού επικαλεστούν διαδοχικά την "Ιερότητα" της Παράδοσης, της Θρησκείας και του Νόμου -δηλαδή στην ουσία της Ατομικής Ιδιοκτησίας- αν "δεν έρθεις στα συγκαλά σου" τελικά θα βάλουν απέναντι σου την Καταστολή. Ακόμα και για να σου πάρουν πίσω τα "ψίχουλα χειραφέτησης" που σου έδιναν λίγο πριν.

Η ίδια υποκριτική στάση όμως -αν και ελαφρώς ανεστραμμένη- επιδεικνύεται και από τα Αριστερά Κόμματα. Που αν και θεωρητικά αμφισβητούν τον ίδιο τον πυρήνα της εκμετάλλευσης, συστηματικά "αμελούν" να εξερευνήσουν τις διαδρομές ελευθερίας που μετατρέπουν το άτομο σε πρόσωπο. Είτε μετακινώντας αυτή την αλλαγή των αξιών στην "εποχή μετά την επανάσταση", είτε υποβαθμίζοντας την πραγματική της αξία και πάντα σε συνάρτηση με την τρέχουσα "πολιτική απεύθυνση στο κοινωνικό υποκείμενο". Προσωπικά θεωρώ -κι αυτό είναι ένα θέμα προς συζήτηση κι όχι μια τελική επεξεργασμένη θέση- ότι η "απροθυμία" των αριστερών σχημάτων να ενεργοποιήσουν διαδικασίες προσωπικής χειράφέτησης, ακόμα και των ίδιων των μελών τους, είναι συνέπεια της αποδοχής του σταθεροποιητικού τους ρόλου μέσα στο υπάρχον σύστημα. Και επιπλέον βοηθά σημαντικά στην (ανα)παραγωγή "πεφωτισμένων ηγετικών ομάδων" ή "αριστερών ηγετών" που διαχειρίζονται τις "τύχες του λαού" μόνο στο όνομά του.

Νομίζω ότι είναι σημαντικό να προσθέσω εδώ ότι ο μηχανισμός που χρησιμοποιείται και στο ζήτημα της χειραφέτησης είναι -ακόμη μια φορά- το Χάσμα Γνώσης και η Λατρεία των Ειδικών. Είσαι πολύ αφελής για να καταλάβεις τα Γεωπολιτικά Παιχνίδια, πολύ ασήμαντος -ως μονάδα- για να επηρεάσεις τις Θεοποιημένες Αγορές. Η Τ.Ι.Ν.Α. ξέρει τι χρειάζεσαι και το μόνο που σου ζητά είναι να περιμένεις να σε πάρει τηλέφωνο για να ικανοποιήσει το ατομικό σου αίτημα, αντί να φτιάξεις την δική σου κοινωνία.

Όμως η Ιστορία λέει πως δεν είσαι αυτό. Και κάθε φορά που χρειάστηκε να σωθεί μια δύσκολη φάση, τα χειραφετημένα πρόσωπα ήταν που έδωσαν τη λύση. Και χωρίς καν να χρειαστεί να την επιβάλλουν, απλώς καταθέτοντάς την ψύχραιμα και σταθερά την ώρα του γενικευμένου πανικού. Ένας άνθρωπος που είχε την εγρήγορση να κατάλαβει και τα κότσια να φωνάξει "δεν τρέχουμε στις σκάλες" όταν μας την έπεφταν τα ΜΑΤ στο Σύνταγμα, έσωσε ζωές.

Όλες οι ιεραρχικές δομές καταλήγουν να υπηρετούν την παράνοια. Η ιεραρχία απομακρύνθηκε ταχύτατα από την ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, όταν ανακάλυψε πόσο εύκολη ήταν η αναπαραγωγή της εξουσίας.

Κάθε σχέση -προσωπική η συλλογική- που εμποδίζει ή αναβάλλει με προσχήματα τη προσωπική σου χειραφέτηση είναι μια σχέση που οφείλεις να αντιμετωπίζεις με αυξημένη καχυποψία. Γιατί είναι -εν δυνάμει- μια πάρα πολύ επικίνδυνη σχέση που -στην καλύτερη- μπορεί να σε γκρεμοτσακίσει από μια μαρμάρινη σκάλα...