Δεν έχω ξαναμεταφέρει κάτι που έγραψα στο f/b εδώ, ενώ το αντίθετο το κάνω συνεχώς. Ας είναι μια πρωτιά κι αυτή, αυτό το κείμενο θέλω να υπάρχει, ακόμα κι αν "αυτοκτονήσω" το προφίλ μου στο f/b.
Δύο επισημάνσεις σε μια δύσκολη μέρα που έκλεισε πριν από λίγο:
Α) Με όλο τον σεβασμό που οφείλω στην έμμηνο ρύση, οι άνθρωποι και των δύο φύλων που αναμφισβήτητα κατάντησαν σήμερα μουνόπανα κακοποιώντας τον Μανώλη Γλέζο, ας ξαναπάνε να διαβάσουν Χρόνη Μίσιο για να θυμηθούν τι θα πει Αγωνιστής Αριστερός σε επίπεδο ανθρωπιάς -και ειδικά το τμήμα με την "διαχείριση τροτσκιστών" στην εξορία.
Β) Όταν παλιά στριμώχναμε κάποιον "Υπερορθόδοξο Κνίτη" -σαν να λέμε Κομματόσκυλο- για τη Βάρκιζα και τη στάση του Κόμματος είχε πάντα μια ύστατη άμυνα να καταφύγει, ακόμα κι αν την απέφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι. Με την οποία, συμφωνούσες ή διαφωνούσες, δεν γινόταν να μην του αναγνωρίσεις το επιχείρημα. Η ύστατη άμυνα ήταν μια λέξη μόνο, ΓΙΑΛΤΑ. Εσείς ρε αγόρια και κορίτσια του ΣΥΡΙΖΑ μπορείτε να μας πείτε από ποια δική σας Γιάλτα προέκυψε σε όλους και όλες μας η Νέα Βάρκιζα που υπερασπίζεστε;
Όπως και να χει όμως...
No comments:
Post a Comment