Έπρεπε να έχω έρθει νωρίτερα, το ξέρω, αλλά κι εσύ με καταλαβαίνεις έτσι δεν είναι; Ξέρεις, τρέχω όλη μέρα με την δουλειά κι είναι μετά και τα παιδιά και το σπίτι... Δεν μπορεί να μην με καταλαβαίνεις, γυναίκα είσαι, ξέρεις δα τι τραβάμε σε αυτόν τον κόσμο.
Πως είσαι αλήθεια; Καλύτερα; Ναι, ναι, καλύτερα δείχνεις. Μην φανταστείς πως δεν σε σκεφτόμουνα. Αλήθεια, συνέχεια σε σκεφτόμουνα. Κάθε μέρα έλεγα να έρθω να σε δω. Αλλά το ξέρεις, το τρέξιμο δεν σταματάει ποτέ στο γραφείο. Ακόμα και την Μεγάλη Βδομάδα τρέχουμε...
Να σου πω κάτι να γελάσεις; Ξέρεις πότε είπα, δεν πάει άλλο, πρέπει να πάω οπωσδήποτε να την δω; Χτες το βράδυ, αργά, που μπήκα στο σπίτι τσακισμένη κι είδα πως, παρόλο που έφτιαξε ο καιρός, ακόμα δεν έχω αξιωθεί να τα σηκώσω τα χαλιά...
No comments:
Post a Comment