Άλλα μας έδειξες κι άλλα μας έμπηξες...

Είχα υποσχεθεί πως αυτό το παραμύθι θα είχε για τίτλο την φράση:

Οι "Ατσαλάκωτοι" δεν είναι ούτε για τα μπάζα

Και φυσικά θα αφορούσε την περίφημη "Κάθοδο των Μυρίων" που δεν είχαν ποτέ κομματική ταυτότητα -ή την έκαψαν στη διαδρομή- και τώρα σκάνε ξαφνικά ως κάτι "Καθαρό", κάτι "Λογικό", πάντοτε κάτι "Αυτοδημιούργητα Πετυχημένο" με δεδομένες τις "Κοινωνικές και Περιβαλλοντικές Ανησυχίες" του. Τελικά κάτι "Φιλικό προς τον Χρήστη".

Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων -οι οποίες κατά τη γνώμη μου έχουν κάνει μια πολύ κακή εκτίμηση της πολιτικής κατάστασης με αποτέλεσμα να λειτουργούν σαν "πλυντήρια" των υπολοίπων- οι υποψήφιοι αυτοί είναι τα μεγαλύτερα λαμόγια. Και εξαργυρώνουν την αντιστροφή της εικόνας του "επαγγελματία πολιτικού που είναι όμως ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας" -η οποία ψόφησε και βρώμισε άσχημα στην κοινωνία- παρουσιάζοντας προς κατανάλωση την εικόνα "άνθρωπος της διπλανής πόρτας που έχει -συμπτωματικά- τα ΣΩΣΤΑ ΠΤΥΧΙΑ για να γίνει πολιτικός".

Γαμάτο, έτσι; Εντελώς παραμύθι, όμως...

Γιατί κι αυτοί οι υποψήφιοι σε καμία περίπτωση δεν έχουν εγκαταλείψει την Ανάθεση και ούτε καν προτείνουν μια διαφορετική σχέση της "εκλογικής βάσης" με την "θέση εξουσίας" στην οποία πασχίζουν να αναρριχηθούν εκλογικά. Θα την χρησιμοποιήσουν "εντός του υπάρχοντος πλαισίου" -δηλαδή σαν γνήσιοι εξουσιαστές- προωθώντας παραπέρα το "χάσμα γνώσης" και το "ξέρω εγώ καλύτερα από σένα". Κατεβαίνουν χωρίς να έχουν δημοσιοποιήσει βασικά και καθοριστικά στοιχεία για την Περιουσία τους, τις Απόψεις τους ή τις Σχέσεις τους. Το πιο ωραίο είναι ότι επικαλούμενοι τον "ερασιτεχνισμό" τους θα μπορούν αργότερα να αποφύγουν και την ευθύνη για τις πράξεις τους ως "αντιπρόσωποί" σου και να σου πουλήσουν το παραμύθι ότι "τους μπλέξανε οι επαγγελματίες με τα κόλπα τους".

Νομίζω ότι μπορώ απλώς να καρφώσω τα δύο τελευταία καρφιά στο φέρετρό τους.

Είναι δυο ονόματα:

Πέτρος Τατσόπουλος και Γρηγόρης Ψαριανός.

Όποιος κρίνει θετικά την πολιτική τους διαδρομή, ας συνεχίσει να στηρίζει το "φρέσκο"...



Το υπόλοιπο σημερινό μισό έχει για τίτλο:

Η GPO και άλλοι Δράκοι...

Το παραμύθι των δημοσκοπήσεων είναι γνωστό και χιλιοειπωμένο από πολλούς, κοντεύει να γίνει κομμάτι της Κοινωνικής Μυθολογίας μας. Όμως το παραμύθι της GPO για το Mouga είναι λιγάκι πιο σύνθετο, αφού είναι η μόνη -τουλάχιστον από το δικό μου ψάξιμο- που δίνει στις εκπομπές του Great Pretender αυτό το κάτι που δεν έχουν οι άλλες. Δηλαδή την εικόνα ότι το εκλογικό σώμα πάσχει από τεράστια σχιζοφρένεια.

Τι λένε οι τελευταίες δημοσκοπήσεις της GPO; Ότι στις Ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οριακά πρώτος, αλλά αν το ίδιο δείγμα ψήφιζε για Βουλευτικές η Νέα Δημοκρατία θα ήταν πρώτο κόμμα. Και όπως είπε ο έγκριτος διευθύνων σύμβουλος "υπάρχουν μάλιστα και απευθείας μετακινήσεις ψηφοφόρων από το ένα κόμμα στο άλλο".

Πάμε τώρα να μου απαντήσεις σε μία ερώτηση. Για ποιο γαμημένο λόγο ψηφοφόρος που έχει εγκλωβιστεί στο περίφημο δίλημμα "ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ Vs ΑΝΑΤΡΟΠΗ" θα είχε διαφορετική συμπεριφορά στις Ευρωεκλογές από ότι στις Εθνικές; Μόνο αν πάσχει από σχιζοφρένεια το κόβω εγώ...

Τι θα μπορούσε να εξηγεί το αποτέλεσμα της GPO που επιμένει ότι αυτή είναι η "φωτογραφία της πραγματικότητας"; Μια μερίδα δεξιών ψηφοφόρων που πάει χαλαρά σε αυτές τις εκλογές και ψηφίζει κάτι άλλο, αλλά θα γυρίσει πανικόβλητη στο μαντρί να στηρίξει τη σταθερότητα και να μη χάσει την πάνσοφη διακυβέρνηση Σαμαρά. Σωστά;

Μελετώντας τα στοιχεία που δίνει η ίδια δημοσκόπηση, δεν προκύπτει ότι υπάρχει κάτι τέτοιο. Δες τα και συ, και πες μου αν κάνω λάθος. Επίσης όπως έχω πει και στο δεύτερο παραμύθι της προεκλογικής εκστρατείας ούτε ρεαλιστικά δεν προκύπτει. Όσοι δεξιοί ψηφοφόροι "αγκιστρωθούν" από τους διπλούς συνδυασμούς και τις λοιπές ψαροπαγίδες που έσπειρε η ομάδα Σαμαρά στη λίμνη τους, σίγουρα θα βρούνε και κάποιο βούρλο να μασουλήσουν στο ευρωψηφοδέλτιο της παράταξης.

Τι εξυπηρετεί, όμως, το παραμύθι της GPO;

Μια ιδέα μας έδωσε χθες το βράδυ αυτός που σήμερα κατέθεσε τα χαρτιά του για να πάρει σύνταξη δημοσιογράφου -ο αγαπημένος μου κλόουν στο τωρινό εκλογικό τσίρκο- ο Παντελής Καψής.

Τι είπε λοιπόν ο εν λόγω έγκυρος αναλυτής και πρόθυμος κηπουρός της Ελιάς;

Είπε ότι αν αθροίζαμε τα νούμερα που έχουν στο γκάλοπ ΕΛΙΑ, ΔΗΜΑΡ και ΠΟΤΑΜΙ -τα κόμματα που στο δικό του παραμύθι "ανήκουν γεωγραφικά στον χώρο της κεντροαριστεράς"- θα είχαμε έναν σημαντικό τρίτο πόλο που θα μπορούσε να είναι καθοριστικός για την στήριξη μιας κυβερνητικής λύσης.

Και η κουβέντα πήγε βέβαια -πολύ βολικά- στο γιατί δεν γίνεται αυτή η "Κοινή Κάθοδος της Κεντροαριστεράς". Και όχι στο ότι η "Πρόβα Νυφικού" γίνεται τώρα, για το μετά. Αν και ο Ντερμπεντέρης το ψιλοείπε απέξω-απέξω...

Εκεί όμως που το MOUGA δικαίωσε το όνομά του είναι στο εφιαλτικό σενάριο.

Αν κρατηθεί μέσα στα δίχτυα των τριών προαναφερόμενων η "ψαριά των κεντροαριστερών" μετά -με τη βοήθεια και πάλι της GPO και του συντριπτικού ποσοστού υπέρ της Σταθερότητας που συστηματικά καταγράφει- θα πέσει πολύ στενό μαρκάρισμα στον Κουβέλη και τον Φερέλπιδα Εξωκοινοβουλευτικό Θεοδωράκη ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ γίνουν εθνικές εκλογές.

Για να ξαναδούμε πάλι κανένα Παπαδήμο με κυβερνητική γαρνιτούρα υφυπουργών από τη "φρεσκαδούρα by Stavros"...



Συγκεντρωτικός τίτλος, όπως είδες και στην αρχή:

Άλλα μας έδειξες κι άλλα μας έμπηξες


ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ:

Δεν ξέρω, δεν απαντώ, ούτε αν θα πάω ξέρω...