Monday, June 22, 2015

Μια απάντηση στον κύριο Γιάννη Τσολακίδη



Για να τελείωνει πια η πλακίτσα και η "μαύρη προπαγάνδα" εις βάρος των αλληλέγγυων σε διάφορους τοίχους, αλλά και αλλού, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το χθεσινό σχόλιο του Γιάννη Τσολακίδη σε ποστ που σήμερα εξαφανίστηκε ολόκληρο:

"Δεν κόβονται εκπομπές ούτε κοινωνικά μηνύματα, ούτε φυσικά οι θεματικές. Ζητήθηκε η παύση συμμετοχής και παρουσίασης απλώς και μόνο 1 (!!!!!!)- για να μιλάμε με αριθμούς και όχι γενικότητες που διαστρέφουν την πραγματικότητα - εκπομπής, "Παιδεία σε κρίση" του ενός από τους 3 (!!!!) συνολικά αλληλέγγυους που αρνούνται να αποχωρήσουν, οι περισσότεροι προς τιμήν τους αποχώρησαν οικειοθελώς- άραγε η αλληλεγγύη απαιτεί ανταλλάγματα;;;; - γιατί δεν μπορεί το υπάρχον νομικό πλαίσιο να τους καλύψει που-θε-να και απαγορεύεται ακόμη και από την...επιθεώρηση εργασίας να υπάρχουν άμισθοι εργαζόμενοι ακόμη και στο τελευταίο μαγαζάκι πόσο μάλλον στη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Εκτός του Χρήστου Αβραμίδη οι άλλοι 2 ήρθαν να κάνουν εκπομπή ...1 μήνα πριν τις εκλογές της 25ης /1/15 όταν και το παρδαλό κατσίκι ήξερε ότι ξαναανοίγει η ΕΡΤ με ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Λυπάμαι που αγαπημένοι μου φίλοι με μεγάλη επιδραστικότητα στο fb υιοθετούν έτσι εύκολα συκοφαντικά δημοσιεύματα και ψηφίσματα ΄που προκύπτουν από λάθος πληροφόρηση "των εργαζομένων της ΕΡΤ3"- αλήθεια τι πονηρή διατύπωση- όταν είναι επίσης γνωστό και στην τελευταία πέτρα μέσα στο χώρο ότι αυτοί οι εργαζόμενοι πίσω από τον γενικό πληθυντικό είναι ελάχιστοι μέσα στους 330.Θα επανέλθω αν χρειαστεί και αύριο και κάθε φορά με αλήθειες κι όχι μυθεύματα πιο αναλυτικά".

Καταλαβαίνω ότι οι "διαχειριστές των αφηγήσεων" έχουν μεγάλη δυσκολία να αντιληφθούν κάθε μορφή αλήθειας, οπότε θα ήθελα να ρωτήσω τον κύριο Τσολακίδη μερικά πράγματα:

1. Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι απαιτήθηκε από τους αλληλέγγυους να είναι πιο επαρκείς από τους "επαγγελματίες", ανώτεροι ηθικά από όλους τους "συνδικαλιστές" του αγώνα και να δείχνουν "κατανόηση" στα φοβικά σύνδρομα των εργαζομένων για να παραμείνουν στις δομές της ΕΡΤ αυτά τα δύο χρόνια;

2. Έχουν καταγραφεί οι τραμπουκισμοί που έχουν γίνει από εργαζόμενους προς αλληλέγγυους και οι τραμπουκισμοί αλληλέγγυων προς εργαζόμενους; Γνωρίζει ο κύριος Τσολακίδης αν είναι 10-0 αυτή ή σχέση ή κάποια άλλη αναλογία αυτά τα δύο χρόνια;

3. Μπορεί επιτέλους κάποιος να απαντήσει γιατί αναζητούνται και προβάλλονται κάθε τόσο "ιδιοτελή" κίνητρα από την πλευρά των αλληλέγγυων και ερευνάται ενδελεχώς ο χρόνος που ήρθαν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους, αλλά κανένας δεν μιλάει για τις ξεκάθαρα ιδιοτελείς κινήσεις που έκαναν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ κατά τη διάρκεια του δίχρονου αγώνα; Και κυρίως για αυτές που συνεχίζουν να κάνουν και μετά την "επαναλειτουργία" της ΕΡΤ; Επίσης γιατί δεν ερευνάται το "πότε ήρθαν", το "πότε έφυγαν" και το τι έκαναν στο ενδιάμεσο οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ;

4. Ο γενικός πληθυσμός των 330 ατόμων που επικαλείται ο κύριος Τσολακίδης προσμετρά μήπως και τους υβριστές του αγώνα και τους "εξαφανισμένους";

5. Υπάρχει στο νόμο για την ανθρωπιστική κρίση άρθρο που προβλέπει παροχή εθελοντικής εργασίας στον δημόσιο τομέα; Υπάρχει ιστορικό προηγούμενο συμμετοχής εθελοντών στο πρόγραμμα της ΕΡΤ Α.Ε. με υπεύθυνη δήλωση ότι ο παραγωγός του προγράμματος το προσφέρει δωρεάν στην ΕΡΤ; Και από πόσο παλιά συμβαίνει αυτό στην Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση;

6. Τέλος, ποιά ακριβώς είναι τα μυθεύματα; Οι πληροφορίες που οδήγησαν το Καραβάνι Αλληλεγγύης να προγραμματίσει συγκεντρώσεις έξω από την ΕΤ3; Η ανησυχία που προκάλεσε τα ψηφίσματα των σωματείων που ζητούν να συνεχιστούν οι εκπομπές; Ή μήπως η ανακοίνωση μιας Διοικούσας που υπηρετεί το "ύπουλο πατρόν" που πέρασε ήδη αδιαμαρτύρητα στο Ραδιομέγαρο και συνίσταται στη φράση "καμιά φωνή χωρίς διαμεσολάβηση" και τώρα επεκτείνεται και στη Θεσσαλονίκη;

Υ.Γ. Λόγω της έρευνας που έκανα λίγο πριν την "νεκρανάσταση" της ΕΡΤ με αφορμή την ομιλία μου στο CommonsFest μπορώ να σας ενημερώσω ότι το 75% των αλληλέγγυων δεν επιθυμεί να εργαστεί στην επαναλειτουργούσα ΕΡΤ, αλλά το 25% θεωρεί ότι έχει πράγματα να προσφέρει στον Ραδιοτηλεοπτικό Φορέα. Και είναι απορίας άξιο γιατί στη μαραθώνια ακρόαση των φορέων για το Νομοσχέδιο, όλοι οι συμμετέχοντες προσπέρασαν πάρα πολύ επιδέξια και τα θέματα αυτοδιαχείρισης και τα θέματα κοινωνικού ελέγχου, ουσιαστικά αποφεύγοντας να τα θέσουν προς συζήτηση.

Αν κάποιος πουλάει τον αγώνα, δεν είναι οι αλληλέγγυοι με τις "παράλογες και ιδιοτελείς" τους απαιτήσεις. Αναζητήστε τους "ενόχους" στις τάξεις σας, ξεκινώντας επιτέλους έναν πλήρη και έντιμο απολογισμό, αντί να πετροβολάτε ακόμα μια φορά ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα σας στα δύσκολα...



22/6/2015

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΡΤ3

Ο αγώνας για την προάσπιση της δημοκρατίας μετά το ΜΑΥΡΟ, δόθηκε από τους εργαζόμενους στις Ελεύθερες δομές της ΕΡΤ μαζί με τα ενεργά τμήματα της κοινωνίας και τους ενεργούς πολίτες, εντός και εκτός Ελλάδας, που έδωσαν και δίνουν τη μάχη για τη διεκδίκηση κοινωνικών, εργασιακών και πολιτικών δικαιωμάτων, τα οποία καταστρατηγήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, την ώρα που το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ επιχείρησε να θάψει αυτούς τους αγώνες.
Αυτή η κοινή προσπάθεια δεν αποκατέστησε απλά το χαμένο σήμα της Δημοκρατίας αλλά εμπέδωσε – αυτό που στις δημόσιες ραδιοτηλεοράσεις άλλων προηγμένων χωρών θεωρείται αυτονόητο και κατακτημένο εδώ και δεκαετίες – την αυθεντική έκφραση της κοινωνίας, μέσα από την ενημέρωση και την αδιαμεσολάβητη παρουσίαση ιδεών, επιχειρημάτων κ.ο.κ. σε καθεστώς αυτοδιαχείρισης και αυτοδιεύθυνσης του αγώνα, χωρίς «φιλτράρισμα» από συστημικές πρακτικές κυβερνητισμού. Αυτό επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό και με τη δυνατότητα πολιτών και ομάδων να έχουν πρόσβαση στον ραδιοτηλεοπτικό αέρα, σε όλη την Ελλάδα, με αποτέλεσμα να έχει εμπεδωθεί μια πραγματικά ειλικρινής και ουσιαστική σχέση με την κοινωνία, που δεν υπήρχε ούτε στις 11/6/2013, και να αναδειχθούν ως κοινωνικά αγαθά, το εκπεμπόμενο ραδιοτηλεοπτικό πρόγραμμα και οι συχνότητες, για την υπεράσπιση των οποίων χιλιάδες πολίτες αγωνίστηκαν και παραμένουν σε εγρήγορση για το σκοπό αυτό.
Δυστυχώς, οι πρώτες αποφάσεις της διοίκησης της ΕΡΤ αποκλείουν οποιαδήποτε συζήτηση για την επόμενη ημέρα αυτής της σχέσης, με εντολές για απομάκρυνση των φυσικών υποκειμένων αυτής της διαδικασίας από τη συνέχεια, με την επίκληση νομικών και γραφειοκρατικών προβλημάτων.
Δέκα ημέρες μετά την επαναλειτουργία της ΕΡΤ και δύο ημέρες πριν από την ένταξη της ΕΡΤ3 στην πολυπλεξία, η δέσμευση της ΕΡΤ απέναντι στην κοινωνία για τη φιλοσοφία και τη στόχευση του προγράμματος, παραμένει ζητούμενο την ώρα που ο νόμος περιορίζει αυτή τη συνεργασία στο διακοσμητικό ρόλο των Συμβουλίων Κοινωνικού Ελέγχου, η σύσταση των οποίων ανατίθεται στον Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΕΡΤ και για τα οποία δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής, καμία διακήρυξη, προγραμματική θέση ή περιγραφή πλαισίου.
Θεωρούμε εύλογη την ανησυχία της κοινωνίας για το αν και το πώς θα συνεχιστεί αυτή η άρρηκτη σχέση και για το πώς θα επεκταθεί, με τον εμπλουτισμό του ραδιοτηλεοπτικού προγράμματος και με άλλα στοιχεία, χαρακτηριστικά, εκπροσωπήσεις κοινωνικών ομάδων κ.ο.κ. χωρίς αποκλεισμούς.
Με δεδομένο ότι ο κοινός αυτός αγώνας δεν έγινε απλά για να ξαναβρούμε τις δουλειές μας, θέση μας είναι ότι αυτό μπορεί να υλοποιείται και να καταξιώνεται στη βάση της κοινωνικής παρέμβασης, ώστε να δικαιώνεται το αίτημα της θετικής και ανιδιοτελούς συνεισφοράς, με αποκλειστικό σκοπό την κοινωνική πρόοδο μέσω του πλουραλισμού που αποτελεί βασικό συστατικό του δημοκρατικού διαλόγου.
Για το λόγο αυτό, με γνώμονα την επόμενη ημέρα και για να μην ακυρωθούν όσα έχουν συντελεστεί, καλούμε τη διοίκηση ν’ αφουγκραστεί τις προτάσεις της κοινωνίας για τη φιλοσοφία και τους στόχους του προγράμματος και να μη σηματοδοτήσει την έναρξη της επίσημης λειτουργίας με αποκλεισμούς, γιατί αυτό θα καταστήσει την ΕΡΤ στη συνείδηση του κοινωνικού συνόλου, ως μια κρατική γραφειοκρατική οντότητα.


1 comment:

Νίκη. said...

Η αποχώρηση όλων των αλληλέγγυων και η παύση όλων των εκπομπών τους συζητήθηκε και ζητήθηκε μέρες πριν την ανακοίνωση του διορισμού διοικούσας της ΕΡΤ3. 
Υπήρξαν προπηλακισμοί τόσο σε βάρος αλληλέγγυων, όσο και σε βάρος αγωνιζόμενων εργαζόμενων της ΕΡΤ, από επιστρέψαντες πρώην υπαλλήλους ΔΤ/ΝΕΡΙΤ ή άφαντους.
Ο νόμος 4324 περί ΕΡΤ δημοσιεύθηκε στις 29 Απριλίου 2015 (ΦΕΚ αριθμός 44) και καθόριζε με απόλυτη σαφήνεια τους δικαιούχους πρόσληψης στην εταιρεία. Οι αλληλέγγυοι, λοιπόν, δεν θα ήταν δυνατόν ν' απαιτήσουν οποιοδήποτε αντάλλαγμα για την προσφορά τους. Παρέμειναν όμως στις θέσεις τους και συνέχισαν να προσφέρουν στήριξη, υποστήριξη, χρόνο, κόπο και πρόγραμμα, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει καμία προοπτική πρόσληψης. Άλλωστε οι περισσότεροι, ούτε ήθελαν, ούτε θέλουν θέση στην ΕΡΤ. Πρόσφεραν υπηρεσίες για να βγει το πρόγραμμα, κινούμενοι όχι από κάποιο συμφέρον, αλλά από αλληλεγγύη.
Οι αλληλέγγυοι "προσήλθαν" ένα μήνα πριν τις εκλογές της 25/01/2015, διότι τότε τους ζητήθηκε/επετράπη να το κάνουν, μετά από απόφαση συνέλευσης. Η συνέλευση αυτή έχει βιντεοσκοπηθεί και την κάμερα χειριζόταν αλληλέγγυα.
Αυτά τα δύο χρόνια αγώνα, ο οποίος οδήγησε στο άνοιγμα της ΕΡΤ, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ3 δεν ήταν 330, αλλά περίπου 50-60. Οι υπόλοιποι ήταν είτε υπάλληλοι ΔΤ/ΝΕΡΙΤ, είτε άφαντοι. Όλα τα ψηφίσματα της ΕΡΤ3 λοιπόν, διαμορφώνονταν και εγκρίνονταν από την Γενική Συνέλευση των αγωνιζόμενων εργαζόμενων της ΕΡΤ3. Οι υπόλοιποι είχαν οικειοθελώς απεμπολήσει αυτήν την ιδιότητα.  Μόνο οι παρόντες αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι της ΕΡΤ3 δικαιούνται να έχουν γνώμη για την παρουσία και την προσφορά των αλληλέγγυων, σε κάθε τομέα. Οι υπόλοιποι, απλώς προσήλθαν στις εγκαταστάσεις της εταιρείας. Δεν νομίζω ότι περιμένει κάποιος να κατανοήσουν την σπουδαιότητα του αγώνα των ανθρώπων της ΕΡΤ3, ούτε την έννοια της αυτοδιαχείρισης, ούτε την ελευθερία και την ευθύνη του να είναι κάποιος μόνος υπεύθυνος για την εκπομπή και την παρουσία του, ούτε την προσφορά των αλληλέγγυων.
Οι αλληλέγγυοι (οργανικοί και μη) έπρεπε να αποδείξουν ότι είναι ανιδιοτελείς και καθαροί, πράγμα που δεν ίσχυε για τους εργαζόμενους. Αυτό, εν μέρει, το καταλαβαίνω και το δικαιολογώ. Η ΕΡΤ3 ήταν κάτι σαν πολιορκούμενο κάστρο και οι εισερχόμενοι έπρεπε να περάσουν από έλεγχο. Το φοβικό σύνδρομο, η καχυποψία και η εκ προοιμίου απόδοση ιδιοτελών κινήτρων, αφορούσε μόνο συγκεκριμένα άτομα, που ίσως έδιναν τον τόνο, αλλά δεν χαρακτηρίζουν την πλειονότητα των εργαζομένων της ΕΡΤ3.
Κάποιοι από τους ΕΡΤικούς που βρέθηκαν στις θέσεις τους την βραδιά των εκλογών της 25/01/2015, είχαν σκάσει μύτη γύρω στον Οκτώβρη του 2014, πολλούς μήνες μετά το "μαύρο" δηλαδή, την ίδια εποχή που άρχισε να συζητείται η συμμετοχή αλληλέγγυων στο πρόγραμμα. Την βραδιά των εκλογών δε, έγινε το αδιαχώρητο από πρώην ΕΡΤικούς, όταν και το παρδαλό κατσίκι ήξερε ότι ξανανοίγει η ΕΡΤ με ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση. Οι συγκεκριμένοι, βεβαίως, ξαναεξαφανίστηκαν αφού το άνοιγμα δεν θα ήταν άμεσο.
Ιδιοτελείς κινήσεις εργαζομένων, οι οποίες αντιβαίνουν και στις αποφάσεις του συλλογικού οργάνου που κράτησε ζωντανό και πρωτοπόρο τον αγώνα της ΕΡΤ3, υπήρχαν και υπάρχουν.
Κατά τη γνώμη μου, το θέμα δεν είναι προσωπικό και οι εξελίξεις είναι απόρροια της εφαρμογής του νόμου ΝΕΡΙΤ, ο οποίος μετονομάστηκε σε νόμο ΕΡΤ. Ο αγώνας αυτών των δύο χρόνων είχε σαν πρόταγμα τον δημόσιο χαρακτήρα της ΕΡΤ. Ο ισχύων νόμος διασφαλίζει και παγιώνει τον πλήρη έλεγχό της από την εκάστοτε κρατική εξουσία, ερήμην της κοινωνίας. Δεν διασφαλίζει όμως την ύπαρξη της ΕΡΤ και στο μέλλον.