Λογικό άλμα (τριπλούν) στον χρόνο

26 Δεκεμβρίου 1996. Ο Γιώργος, καθισμένος σε μια θέση του ηλεκτρικού, μουρμουρίζει ακατάληπτα. Κάποια στιγμή φωνάζει δυνατά «Πες του να σταματήσει, να μ’ αφήσει ήσυχο». Οι συνεπιβάτες του τον κοιτούν επιτιμητικά, κάποιοι που βρίσκονται κοντά του αλλάζουν θέσεις. Όλοι υποθέτουν πως είναι μεθυσμένος, πρεζόνι ή παρανοϊκός.
26 Δεκεμβρίου 2006. Ο Γιώργος, καθισμένος σε μια θέση του μετρό, μουρμουρίζει ακατάληπτα. Κάποια στιγμή φωνάζει δυνατά «Πες του να σταματήσει, να μ’ αφήσει ήσυχο». Οι συνεπιβάτες του τον κοιτούν αδιάφορα, κάποιοι περίεργοι που βρίσκονται κοντά του ψάχνουν να δουν το μικροσκοπικό hands free στο αυτί του. Όλοι υποθέτουν πως μιλάει στο κινητό.
26 Δεκεμβρίου 2016. Ο Γιώργος καθισμένος σε μια θέση της υπερταχείας μουρμουρίζει ακατάληπτα. Κάποια στιγμή φωνάζει δυνατά «Πες του να σταματήσει, να μ’ αφήσει ήσυχο». Οι συνεπιβάτες του δεν αντιδρούν καθόλου, πότε-πότε φωνάζουν κι αυτοί κάποια φράση. Όλοι όσοι βρίσκονται στο βαγόνι βιώνουν προσωπικά μικροπεριβάλλοντα VR.