Thursday, May 8, 2008

Το Παραμύθι Του Υπνου


Είχα την ευτυχία να πάρω Το Παραμύθι του Ύπνου από τον Παναγιώτη μέσα σ' έναν κόκκινο φάκελο που περιείχε χύμα 177 σελίδες τυπωμένες σε εκτυπωτή φεύγοντας από τα Γιαννιτσά. Και ομολογώ πως διάβασα αυτό το draft μονορούφι όπως και το Καλά Μόνο Να Βρεις νωρίτερα και το Τρεις Μνήμες και Δυο Ζωές ενδιάμεσα. Του μετέφερα την πρώτη μου εντύπωση και δεσμεύτηκα να κάνω αναλυτικές παρατηρήσεις που ποτέ δεν πρόλαβα να στείλω. Του το χρωστάω για το επόμενο βιβλίο του που είμαι βέβαιος πως έχει ήδη ξεκινήσει να το γράφει.
Ναι, ο Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης μου ταιριάζει. Αν και δεν γράφει επιστημονική φαντασία, αλλά μια σκληρή πεζογραφία της πραγματικότητας, η δύναμη και το βάθος των χαρακτήρων του αλλά και η επιμονή του να μην γυρίζει την πλάτη του στα δύσκολα, τόσο από άποψη φόρμας, όσο και από άποψη ουσίας, τον κάνουν έναν από τους πιο αγαπημένους μου ζώντες Έλληνες πεζογράφους.
Το Παραμύθι του Ύπνου είναι ώρες-ώρες ποιητικό, μερικές φορές σκληρό, στεγνό σαν την ξηρασία που πραγματεύεται και ολόκληρο και πάντοτε ουσιαστικό.
Χωρίς την άδεια του συγγραφέα, παραθέτω εδώ ένα πολύ μικρό απόσπασμα, για να μάθει να μην δίνει τα draft του σε άνθρώπους με μπλογκς:

Ζήτημα εστίασης, έτσι του εξήγησε. Εκεί είναι το θέμα. Ζήτημα εστίασης. Φερειπείν σ' ένα τροχαίο, εδωσε παράδειγμα. Ξεκληρίζεται ολόκληρη οικογένεια. Tέσσερα από τα μέλη της μένουν στον τόπο, αλλά ως εκ θαύματος σώζεται ο βενιαμίν της, το οκτάμηνο βρέφος της. Απ' όλη την είδηση αυτό το "ως εκ θαύματος" είναι που κάνει την διαφορά: αυτό μετριάζει τον πόνο, αυτό πραϋνει το δράμα, αυτό κρατάει την ελπίδα. Τέτοια μικρά θαύματα, συνέχισε, χρειάζεται σήμερα ο κόσμος και αφότου έπαψαν να τα προσφέρουν οι παπάδες, έχει στραφεί στους δημοσιογράφους. Η θεολογία του παρόντος, να ποιο είναι το αληθινό νόημα της δημοσιογραφίας. Γιατί με υλικά όχι τόσο αυτά καθαυτά τα γεγονότα, αλλά τις εστιασμένες λεπτομέρειες που επιλέγει να αναδείξει γεννά μια νέα πίστη.

Κι αν το ορντέβρ σού άνοιξε την όρεξη, μπορείς ν' αγοράσεις το βιβλίο σε όλα τα καλά βιβλιοπωλεία...

14 comments:

david santos said...
This comment has been removed by a blog administrator.
PiKei said...

Βye-bye spam! Ακόμα δεν γύρισα αρχίσανε οι μαλακίες...

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης said...

Για άλλη μια φορά πετύχαμε παγκόσμια πρωτοτυπία: κριτική βιβλίου ελλείψει βιβλίου (μάλλον αρχές της άλλης βδομάδας βγαίνει). Κατά τι υποκειμενικός στην κρίση σου, καθότι φίλος, αλλά αυτό δεν αναιρεί την ανάγκη μου να σε ευχαριστήσω. Να είσαι καλά, Πάνο.

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης said...

A! Το πώς τα κατάφερες τόσο καλά με τη φωτογραφία του εξώφυλλου αποτελεί για μένα, τον ηλεκτρονικά ημι-αναλφάβητο, ένα μεγάλο μυστήριο. Φαντάσου ότι το άθλιο αποτέλεσμα που εγώ ανάρτησα μού πήρε περίπου σαράντα λεπτά!

jamie said...

Καλοτάξιδο το τρίτο σου Παναγιώτη και πολλά φιλιά στην οικογένεια!

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης said...

mman,
Βοήθησέ με λίγο να καταλάβω. Το profil δεν είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικό.

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης said...

Αχά! Τώρα κατάλαβα. Ελπίζω μόνο ο τίτλος του ιστολογίου να μην αφορά εμένα. Να είσαι καλά και εύχομαι να μαζευτούμε κάποια στιγμή όταν κατέβω.

PiKei said...

Τι έγινε ρεμάλια; Νυχτιάτικα τα γράφετε τα σχόλια;
Απαντήσεις:
1)Τι με νοιάζει πότε βγαίνει, εγώ για το draft μιλάω. Ωπα, τώρα κατάλαβα πως έχω και την πρώτη προδημοσίευση. Έτσι είναι; Γουάου!
Τα υποκειμενικά να τα ξεχάσεις, η κρίση μου δεν επηρεάζεται από τα σπιτικά σου τσίπουρα.
2)Το λένε Crop, είναι σε κάθε πρόγραμμα φωτογραφιών, ακόμα και στο Picasa και κόβει το γύρω-γύρω. Εύκολο, για να το χρησιμοποιώ εγώ που είμαι επίσης ημι-αναλφάβητος, καταλαβαίνεις...
3) Ναι είναι αυτός, ο μπαμπάς της Άρτεμης και σύζυγος της Τέτης. ο τίτλος του ιστολογίου του αφορά εμένα, που τον έβαλα να το ανοίξει για να πάρει προφίλ (Μονόφθαλμος Τυφλόν Οδηγεί - θα μπορούσε να το πάρει χωρίς να ανοίξει μπλογκ, το μάθαμε μετά)
4)Ναι, να μαζευτούμε πότε κατεβαίνεις, ρε; Κανόνισε να είμαστε στην Σύρο και να γυρίζεις μόνος σου στην Αθήνα...
Πολλά φιλιά στην Μαρία και τις υπέροχες πανέμορφες Ζωή-Υρώ.

Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης said...

Οι δικοί μου οι προγραμματισμοί κείνται στο πλαίσιο του πενταετούς. Αλλά για την πάρτη σου θα γίνει εξαίρεση. Να συγκεντρώσουμε και τ' άλλα τα ζαβά (Vlaxo και μοτοσακό και daria κι όποιους άλλους κρίνεις). Κάπου στα μέσα Ιουνίου, αν σας βολεύει.

ΥΓ. Την Άρτεμη με το καπελάκι τη θυμάμαι. Την Τέτη τη θυμάμαι. Αυτόν τον άλλον όμως, ένα πράγμα περίεργο, καθόλου δεν τον θυμάμαι.

Vlaxos (Σιάτρας Σπύρος) said...

Εδώ Vlaxo-ζαβό, όβερ!

Πάνο (pikei)
ΕΓΩ ΕΧΩ ΤΟ ΠΡΩΤΟ DRAFT-ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ (ΠιΧις)
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΩ ΦΗΜΕΣ!


(και είναι διαφορετικό από το δικό σου!! Άρα και τα 2 είναι συλλεκτικά!)

Να χαρώ εγώ προγραμματισμούς!
Χέστε με ρε!
Τηλέφωνο, μέρος, ώρα και φύγαμε!

Έχει αοδειχθεί πως οτι πολυ-προγραμματίζεται, πάει κατά διαόλου
(Νόμος του Μέρφυ Νο7)

The Motorcycle boy said...

Καλές βόλτες για το βιβλίο σου Π.Χ. Εγώ πάλι νιώθω μαλάκας που δεν έχω αξιωθεί να διαβάσω τίποτα ακόμα, αλλά που θα μου πας ρε μπαγάσα! Το μισό καλά να γράφεις από αυτά που κάνεις στο μπλογκ σου θα γαμήσει το βιβλίο.

PiKei said...

@ px:
Κάτσε να φτάσουμε κοντά στα μέσα Ιουνίου όλοι μας, και από μένα ευχαρίστως...

@ vlaxos:
Μη φωνάζεις ρε, εντάξει, εσύ έχεις την πρώτη προδημοσίευση! Έτσι, έτσι! Ένα κομματάκι εσύ, ένα κομματάκι εγώ, ένα κομματάκι ο άλλος στο τέλος θα ανεβάσουμε όλο το Παραμύθι του Ύπνου και να δω τι θα του μείνει να πουλάει του ΠιΧι...

Πολλά φιλιά ρεμάλια!

Anonymous said...

(στην κυρία Ρωρερκάρ)

Αλαφρά ζείτε. Μιαν εσωτερική
σιωπηλή ζωή σας είναι δοσμένη
που απλώνεται γύρω σας όπως η σιωπή
μετά από ένα θαύμα όπου όλοι

κατάπληκτοι μένουν. Και μήπως
ένα διαρκές θαύμα δεν είναι
η πλήρης παραίτησή σας
από τα επίγεια-χρυσό, μετάξι,

διασκεδάσεις- που σαν ανύπαρκτες
για σας είναι, καθώς ο έξω κόσμος
για την χρυσαλίδα; Πόσο όμως

την ημέρα της Μεγάλης Άνοιξής μας
ζωντανή πολύ θα φανείτε , με φτερά
πεταλούδας λαμπρόχρωμα πετώντας!

Γιώργης Χολιαστός

Anonymous said...

Μιας και μιλάτε για ύπνο, ξέρετε γιατί χασμουριόμαστε πριν κοιμηθούμε; Εγώ ξέρω. Περιμένω αν θα το βρείτε.
Πάνος