Στην Ελλάδα αυτό που με συφιλιάζει περισσότερο είναι η μικρότητα. Οι άνθρωποι που δεν ρισκάρουνε ποτέ, δεν εκδίδουνε τίποτα, δεν γυρίζουνε ποτέ μια ταινία αλλά έχουνε το θράσος να περιφέρονται δια ζώσης ή ψηφιακά και να θάβουνε τις δουλειές των άλλων. Επειδή αυτό έχει γίνει ένα είδος ρυθμού συνήθως οι υπόλοιποι, αυτοί που κάτι κάνουνε, το προσπερνάνε. Εμένα συνεχίζει να με συφιλιάζει. Γι αυτό χαίρομαι ιδιαίτερα όταν παίρνω Δελτία Τύπου σαν αυτό που ακολουθεί και κλείνει μερικά μαλακισμένα "στοματάκια":
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 13/10/08
Η ΙΣΤΟΡΙΑ 52 ΒΡΑΒΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ SITGES
Μπορεί οι νοητικοί σεναριακοί λαβύρινθοι της Ιστορίας 52 να παραξένεψαν, να αποπροσανατόλισαν ή και να δίχασαν αρκετούς κατά την προβολή της ταινίας στις ελληνικές αίθουσες την περασμένη άνοιξη, αυτό όμως δεν φάνηκε να προβληματίζει ιδιαίτερα την κριτική επιτροπή του διεθνούς φεστιβάλ κινηματογράφου του Sitges της Καταλονίας (2-12 Οκτωβρίου) που της απένειμε το βραβείο καλύτερου σεναρίου. Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες διεθνείς διακρίσεις του ελληνικού κινηματογράφου εδώ και αρκετά χρόνια.
Μπαίνοντας στην τέταρτη δεκαετία του, το φεστιβάλ του Sitges αποτελεί το κορυφαίο κινηματογραφικό γεγονός του πλανήτη για τις ταινίες είδους και φανταστικού, ενώ τα βραβεία που απονέμει σε όλες τις βασικές κατηγορίες (από τα ειδικά εφέ μέχρι την καλύτερη ταινία) θεωρούνται η ανώτατη διάκριση για το σινεμά είδους. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η λίστα των ονομάτων που έχουν στο παρελθόν λάβει το βραβείο σεναρίου περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τους: David Cronenberg (το 1977), Quentin Tarantino (το 1992), Guillermo del Toro (το 1993), Michael Haneke (1994 και 2003), Gaspar Noe (1998), Richard Kelly (2001), Park Chan Wook (2007). Ας σημειωθεί ότι η ταινία του Αλέξη Αλεξίου είναι η πρώτη ελληνική ταινία φιξιόν που προσκλήθηκε στο ισπανικό φεστιβάλ έπειτα από σχεδόν δύο δεκαετίες.
Το βραβείο καλύτερης ταινίας του φετινού φεστιβάλ απονεμήθηκε στο Surveillance της Jennifer Lynch (πρόκειται για την κόρη του David Lynch) ενώ το βραβείο σκηνοθεσίας κέρδισε ο, γνωστός μας από την ταινία του Γλυκόπικρη Ζωή, κορεάτης Kim Jee-woon για την καινούργια του ταινία The Good, The Bad, The Weird. Με το ειδικό βραβείο της επιτροπής τιμήθηκε το βρετανικό θρίλερ Eden Lake, ενώ το βραβείο της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας των φεστιβάλ φανταστικού (χρυσός Melies) δόθηκε στο σουηδικό Let the Right One In. Τιμητικά βραβεία για την συνολική προσφορά τους στο φανταστικό απονεμήθηκαν στους John Carpenter, Abel Ferrara και Charlie Kaufman.
Στο πλούσιο διαγωνιστικό πρόγραμμα του φεστιβάλ, που από πολλούς χαρακτηρίστηκε το δυνατότερο των τελευταίων ετών, παρουσιάστηκαν ταινίες όπως το σπονδυλωτό Tokyo! των Michel Gondry, Leos Carax και Bong Joon-ho, το Περί Τυφλότητας του Fernando Meirelles, ή ταινίες σοκ όπως το διαβόητο γαλλικό Martyrs. Αν τελικά αναλογιστεί κανείς ότι η Ιστορία 52 δεν γυρίστηκε καν με το ένα εικοστό πέμπτο (1/25) του προϋπολογισμού των φθηνότερων ταινιών που συναγωνίστηκε, καταλαβαίνει κανείς ότι η διάκριση αυτή αποτελεί, για έναν επιπρόσθετο λόγο, έναν μικρό άθλο.
Βουλώστε το λοιπόν τώρα! Ένα-Μηδέν και το ματς δεν έχει τελειώσει ακόμα...
UPDATE (14/10/2008): Έλαβα αυτό το mail που διορθώνει το ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ και αναδημοσιεύω το μέρος που αφορά την διόρθωση
(...)Όντας λίγο βιαστικοί κάναμε ένα μικρό λάθος στο δελτίο τύπου. Ψάχνοντας τα αρχεία του φεστιβάλ στο επίσημο site επιβεβαίωσα ότι η τελευταία ελληνική συμμετοχή στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ ήταν ο Κοκκινόπουλος ("Τα Σημάδια της Νύχτας", το 1990) ενώ οι Βασίλης Μαζωμένος και Πάνος Κούτρας συμμετείχαν σε παράλληλα τμήματα το 99 (με το «Χρήμα» και την «Επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακα» αντίστοιχα). Άρα η σωστή διατύπωση στο τέλος της δεύτερη παραγράφου στο δελτίο τύπου θα έπρεπε να είναι:
"Η ταινία του Αλέξη Αλεξίου ήταν η πρώτη ελληνική συμμετοχή στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του ισπανικού φεστιβάλ εδώ και 2 σχεδόν δεκαετίες, από Τα Σημάδια της Νύχτας του Πάνου Κοκκινόπουλου."
(...)
Αν είναι εύκολο να περάσεις την μικρή αυτή αλλαγή στο blog σου θα το εκτιμούσα.
Εύκολο είναι,το πέρασα,πάμε γι άλλα.
3 comments:
Έλα μωρέ και τι είναι αυτό το Σίτζες; Ποιος το ξέρει; (Είναι σημαντικό; Καλά τότε)
Έλα μωρέ δεν είδες τις υπόλοιπες ταινίες που βραβεύσανε; Μέχρι και η κόρη του Λυντς πήρε! Σε λίγο θα βραβεύσουν το εγγόνι του Κόπολα! (Ήταν καλές ταινίες; Καλά τότε)
Έλα μωρέ, δεν ξέρεις πως γίνονται αυτά; Με γνωριμίες και κονέ! Σε τα μας τώρα! (Πες τίποτα εδώ αν μπορείς! χεχε)
Τι κάνεις ρε χαμένε; Έχω να περάσω από το δικό σου αιώνες... Κυρίως γιατί δεν τολμάω να το κάνω στα πεταχτά, υπολογίζω πως θα πρέπει να έχω τουλάχιστον ένα ήσυχο εικοσιτετράωρο. Υποθέτω πως με περιμένουν τουλάχιστον δυο μυθιστορήματα και αρκετά σεντόνια, έτσι είναι;
Χαλαρά 2 καλαίσθητοι τόμοι-ντιβανοκασέλες, τίγκα στο σεντόνι και κάτι επιγραμματικά περί κοινωνικών θεμάτων, 10 Α4 έκαστο. Δεν ήμουνα σε φόρμα τελευταία και την είχα δει λακωνικός βλέπεις!
Καλά είμαι πάντως -κανόνισε να τα πούμε από κοντά ρε κοπρίτη! 'Αντε πια!
Post a Comment