Monday, December 17, 2007

Εντυπώσεις και Εκτυπώσεις από τα Γιαννιτσά (Μέρος Δεύτερον)

Με πολλές εντυπώσεις και δύο εκτυπώσεις επέστρεψα από τα Γιαννιτσά. Η πρώτη εκτύπωση είναι ακόμη μη δημοσιοποιήσιμη. Η δεύτερη όμως είναι, τουλάχιστον σαν ιδέα και πρωτοβουλία.

Ακούστε λοιπόν. Στα Γιαννιτσά υπάρχει ένα γαμάτο καφέ-ποτάδικο-και-φαγητό δίπλα στο Παλιό Ρολόι, που λέγεται το Ελληνικό Μπιστρό. Κι η διακόσμησή του δικαιώνει πλήρως το όνομά του. Σ΄ αυτό το μαγαζί λοιπόν τις Κυριακές γίνεται μια πολύ ωραία φάση. Το σέρβις σου φέρνει μαζί με ό,τι παραγγέλνεις μια έγχρωμη σκληρή σελίδα Α4 τυλιγμένη ρολό και δεμένη με σπάγκο. Την ανοίγεις και διαβάζεις ένα αδημοσίευτο παραμύθι. Αν σου αρέσει, το κρατάς και ρίχνεις ό,τι θέλεις σε ένα κουτί πάνω στην μπάρα που ενισχύει την Αction Aid. Όλο αυτό ονομάζεται Το Παραμύθι της Κυριακής και κάθε παραμύθι έχει το δικό του τίτλο. Αυτό που έφερα εγώ μαζί μου από την επίσκεψή μου εκεί ονομάζεται Ύπνος χωρίς Όνειρα κι είναι γραμμένο από την Κική Δημητριάδου και εικονογραφημένο από την Πετρίνα Βάσσου. Και πολύ θα ήθελα να το σκανάρω και να το μοιραστώ μαζί σας, αλλά δεν έχω σκάνερ, ούτε την άδεια των δημιουργών του.

Και στο φινάλε, γίνεται κάθε Κυριακή στα Γιαννιτσά, οπότε τραβηχτείτε να πάρετε το δικό σας και να ρίξετε και κάτι στο κουτί...

4 comments:

The Motorcycle boy said...

Ναι, καλά, θα πάμε Γιαννιτσά τώρα να βρούμε τα κείμενα! Δεν γίνονται αυτά! Οπότε, σε εξουσιοδοτούμε να ξαναπάς, να πιείς καφέδες μέχρι να τρυπήσει το στομάχι σου (θα σε καλύψουμε ιατροφαρμακευτικώς) στην επιστροφή και να μαζέψεις κείμενα.

Πάρε και την άδεια των δημιουργών κι από σκάνερ μη σε νοιάζει. Γι΄αυτό υπάρψουν οι ψηφιακές φωτογραφικές!

Υ.Γ.:Ακόμα εδώ είσαι;

PiKei said...

Κοίτα, ένα τσακ θέλω για να ξαναπάω Γιαννιτσά. Οπότε μην με σπρώχνεις κι εσύ, έχω γαμώτο ένα κάρο μαλακίες να τελειώσω μέχρι το τέλος του χρόνου...

Vlaxos (Σιάτρας Σπύρος) said...

Τσακ!!
(χε χε χε!)

Να δεις τωρα που πήγες πως μου το κοπανάει ο px που του το έταξα και τελικά δεν τα κατάφερα να ανέβω το καλοκαίρι....

(Ξανά τσακ ρε!)

PiKei said...

Να τα κόψεις τα τσακ, εντάξει;

Αρκετά χαλιέμαι που πρέπει να είμαι εδώ και χωρίς την (τσακ!) βοήθειά σου... Προβοκάτορα!

Υ.Γ.
Διαβάζω "Το Παραμύθι του Ύπνου". Σκάσε από ζήλεια τώρα...