Thursday, October 16, 2008

Πτήση (πριν τα φτύσει)


Σήμερα το πρωί σε ένα αεροπλάνο που έκανε μια πολύ πρωινή πτήση η Μπίζνες ήταν σχεδόν άδεια. Ταξίδευαν εκεί μόνο ένα στελεχό, ένας πολιτικός κι ένας ηγούμενος. Όμως στην Οικονομική δεν έπεφτε καρφίτσα, όλες οι θέσεις ήταν γεμάτες από τους μαθητές ενός επαρχιακού σχολείου που πήγαιναν εκπαιδευτική εκδρομή.

Κάποια στιγμή ακούστηκε η φωνή του πιλότου. "Κυρίες και κύριοι, σας ομιλεί ο Κυβερνήτης. Με λύπη μου σας ανακοινώνω πως λόγω των πρόσφατων προβλημάτων ρευστότητας το αεροπλάνο δεν πετάει με πλήρη φόρτο καυσίμων. Στην πραγματικότητα, τα καύσιμα είναι ελάχιστα και δεν θα φτάσουν μέχρι τον προορισμό μας. Έχουμε όμως ραντεβού μ' ένα ιπτάμενο τάνκερ που μπορεί να μας ανεφοδιάσει στον αέρα. Αφού στα εισιτήρια σας δεν χρεώθηκε επίναυλος καυσίμων και τα ιπτάμενα τάνκερ δεν κάνουν πίστωση, ελπίζω πως θα βάλετε όλοι το χέρι στην τσέπη για να συμπληρωθεί το απαιτούμενο ποσό. Οι αεροσυνοδοί θα περάσουν τώρα από τις θέσεις σας για τα περαιτέρω. Ευχαριστώ πολύ".

Το Στελεχό ατάραχο άνοιξε την επαγγελματική του τσάντα κι έβγαλε από μέσα ένα χρυσό αλεξίπτωτο. Χωρίς κουβέντα, πήγε στην πόρτα του αεροπλάνου, την άνοιξε και πήδηξε έξω.

Κατά πόδας τον ακολούθησε κι ο Πολιτικός με μια τεράστια μαύρη ομπρέλα που είχε το λογότυπο μιας διάσημης ασφαλιστικής δικλείδας.

Τελευταίος έφυγε ο Ηγούμενος που αφού προσευχήθηκε για λίγο απέκτησε προσθετικά εξαπτέρυγα και πέταξε στην αγκαλιά του Θεού του.

Έτσι η Μπίζνες άδειασε. Στην Οικονομική οι αεροσυνοδοί πέρασαν με σκουπιδοσακούλες κι οι μαθητές ξηλώθηκαν ότι χαρτζιλίκι είχαν.

Φυσικά τα λεφτά τους δεν έφταναν για τον ανεφοδιασμό. Και το ιπτάμενο τάνκερ έφυγε βρίζοντας στον ασύρματο πως το φέρανε αδίκως και να μην τολμήσουν να το ξανακάνουν.

Οι δεξαμενές καυσίμου άδειασαν, οι μηχανές σταμάτησαν και το αεροπλάνο άρχισε να χάνει ύψος. Από τα παράθυρα οι πιτσιρικάδες έβλεπαν ένα πελώριο βουνό να πλησιάζει με ταχύτητα.

Λίγο πριν σκάσει το αεροπλάνο στο βουνό οι αεροσυνοδοί πέρασαν και έδωσαν τις τελευταίες οδηγίες. Και επέβλεψαν με υψηλή αίσθηση καθήκοντος πως όλα τα παιδιά είχαν φορέσει σωστά τα σωσίβια τους.

5 comments:

An-Lu said...

θέλω άλλο τέλος!!!! Όπως ότι αλάφρωσε τόσο το σκάφος από τους 3 κοπανατζήδες, που τελικά τα καύσιμα ΕΦΤΑΣΑΝ!!!!




υγ Αυτό είναι ΕΦ φίλτατε ;-)

The Motorcycle boy said...

Και μετά; Τα φορούσαν τα σωσίβια τα παιδιά; Επειδή όταν δεν στοιχειοθετείται ποινική ευθύνη ή αμέλεια δεν υπάρχει αδίκημα -γι' αυτό ρωτάω.

Santiago Nasar said...

Xa xa! Τα links είναι όλα τα λεφτά. Φυσικά αντιλαμβάνεσαι ότι μόλις δημιούργησες νέο λογοτεχνικό είδος, τη Link Fiction!
(ή αν το προτιμάς την L.F.R. = Linked Fiction Realism).

PiKei said...

@ an-lu:
Το άλλο τέλος στην εκδοχή του Χόλυγουντ. Κι αν είναι ΕΦ, είναι πολύ άθλια ΕΦ...

@ μοτοσακό:
Κάνεις καλές ερωτήσεις. Αλλά γιατί ποτέ ρε γαμώτο να μην έχω τις απαντήσεις;

@ santiago:
Ωραίος τίτλος το L.F.R. Αλλά να δεις που θα τον έχει καβατζώσει κάποιος άλλος... Αν όχι κατοχύρωσε τον τώρα για να τον πουλήσεις αργότερα(συνταγή Γκόρντον Μπράουν)! Buy, Buy πέφτει η κατανάλωση και έχει πρόβλημα η "πραγματική οικονομία"...

The Motorcycle boy said...

Να σου τις δώκω εγώ, μόνο που θα συνοδεύονται με άλλες ερωτήσεις. "Έχω μια ερώτηση για κάθε απάντηση" που έλεγε ο Γούντυ ο Τρυποκάρυδος.