ΟΥΔΕΙΣ ΝΕΚΡΟΣ ΔΕΔΙΚΑΙΩΤΑΙ
Αλλά η διπλή
αγιογραφία του Νικολάου Ντερτιλή από τον κύριο Τέλλογλου νομίζω πως έχει μεγάλη σημασία στις μέρες που ζούμε. Και θα προσπαθήσω να αναλύσω όσο μπορώ αυτά που περιγράφονται.
Τι ακριβώς σημαίνει για όποιον ή όποια δεν έχει ζήσει την Χούντα η φράση που ανοίγει το κείμενο; Την παραθέτω:
Ήταν ένας καλός αξιωματικός, αλλά ένας πολύ δύσκολος και επίμονος άνθρωπος
Με βάση ποιόν στρατιωτικό κώδικα αξιών μπορεί να χαρακτηρίζεται ο Νικόλαος Ντερτιλής "καλός αξιωματικός";
Τα δύο στοιχεία που θα μπορούσαν να υπερασπιστούν την φράση, είναι:
Η πίστη του στο στράτευμα (Υπηρέτησε τη μόνη οργάνωση που πίστευε, τον στρατό) και η επιχειρησιακή του δεινότητα (Τη νύχτα της 20ής προς την 21η Απριλίου κατέλαβε με μία μονάδα 530 ατόμων 19 κτίρια του κέντρου διοικήσεως πρωτευούσης σε λιγότερο από 2 ώρες).
Τι συμπληρώνει την εικόνα για τον αποθανόντα στα άρθρα του κυρίου Τέλλογλου; Ας τα πάμε ένα προς ένα:
Υπό τις διαταγές του στρατηγού Γρίβα, άρχισε την εκκαθάριση ενός τουρκοκυπριακού χωριού όταν ο Γρίβας του ζητά από τον ασύρματο να τεθεί κάποιο όριο στον τρόπο με τον οποίο οι άνδρες του μεταχειρίζονταν τους αμάχους. Ο Ντερτιλής εκνευρισμένος πυροβολεί τον ασύρματο!
Πόσο τιμητικό είναι για οποιονδήποτε αξιωματικό να επιτρέπει την δολοφονία αμάχων και την γενοκτονία; Σύμφωνα με κάθε στρατιωτικό κώδικα που έχει γραφτεί ποτέ, η πράξη είναι απόλυτα ατιμωτική για αυτόν που την διαπράττει, ενώ προσβάλλει βάναυσα τον ίδιο τον στρατό και την χώρα που υπηρετεί.
Είναι όμως η μόνη "παρεκτροπή" του Ντερτιλή, από τον κώδικα τιμής του αξιωματικού; Όχι, αφού αργότερα θα δολοφονήσει εν ψυχρώ τον Μιχάλη Μυρογιάννη στο Πολυτεχνείο, επίσης άοπλο, φοιτητή.
...ο Ντερτιλής καταδικάσθηκε με τους άλλους πρωταιτίους του πραξικοπήματος σε 20ετή κάθειρξη και σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία του φοιτητή Μιχάλη Μυρογιάννη κατά την καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου από τον στρατό. Καταλυτικό ρόλο στην καταδίκη του έπαιξε η μαρτυρία του οδηγού του Αντώνη Αγριτέλη, που είχε καταθέσει ότι ο Ντερτιλής υπερηφανεύτηκε για το «σημάδι του» και ...ο οδηγός του Αντώνης Αγριτέλης κατέθεσε στη δίκη του Πολυτεχνείου ότι σκότωσε εν ψυχρώ τον Μιχάλη Μυρογιάννη, έναν από τους εξεγερμένους την ώρα που ο 20χρονος νέος επιχειρούσε να ξεφύγει από αστυνομικούς. Ο ίδιος ο Ντερτιλής αμφισβήτησε τη μαρτυρία του Αγριτέλη, αλλά το δικαστήριο τον καταδίκασε στη βάση και αυτού του στοιχείου. Τα 32 χρόνια της παραμονής του στη φυλακή έχουν σχέση και με αυτή τη μαρτυρία και το φόνο του Μυρογιάννη.
Όσο για την επιχειρησιακή δεινότητα που αναφέραμε πιο πάνω, ολόκληρη η φράση που παρέθεσα αποσπασματικά προηγουμένως, αναγκαστικά καταλήγει στην αλήθεια.
Τη νύχτα της 20ής προς την 21η Απριλίου κατέλαβε με μία μονάδα 530 ατόμων 19 κτίρια του κέντρου διοικήσεως πρωτευούσης σε λιγότερο από 2 ώρες, καταλύοντας την Β΄ Ελληνική Δημοκρατία.
Μήπως αυτή η πράξη καθιστά τον Νικόλαο Ντερτιλή εκτός από επίορκο και ένοχο εσχάτης προδοσίας; Ακόμα και με το "στιγμιαίο", δεν υπάρχει αμφιβολία, αφού καταδικάστηκε γι' αυτό.
Τα υπόλοιπα πράγματα που περιέχονται στα άρθρα είναι ίσως χρήσιμα για κάποιον που θέλει να κάνει ψυχαναλυτικές υποθέσεις πάνω στο πρόσωπο Νικόλαος Ντερτιλής. Από την πλευρά μου ούτε την διάθεση, ούτε την επάρκεια έχω για να προχωρήσω σε μια τέτοια απόπειρα.
Θα σε ρωτήσω μόνο ένα πράγμα:
Γιατί ένας ευφυής και σοβαρός δημοσιογράφος κάνει σήμερα "εικόνισμα" τον Νικόλαο Ντερτιλή χωρίς να καταθέτει οποιοδήποτε νέο στοιχείο που να αποδεικνύει την αυθαίρετη ανακήρυξη του σε "καλό αξιωματικό";
Από δω και πέρα, πρέπει να βάλεις το μυαλό σου να δουλέψει...
No comments:
Post a Comment