Ουδείς Νεκρός Δεδικαίωται

Αρκετά αυτές τις μέρες με την υποκρισία. Αρκετά πια με τα "μην εκθέτετε τον ετοιμοθάνατο" και με τα "μην χτυπάτε κάποιον που δεν μπορεί να αμυνθεί".

Ο θάνατος ή ο κίνδυνος θανάτου δεν αναιρεί ούτε τον βίο ούτε την πολιτεία του προσώπου. Και ουδείς νεκρός δεδικαίωται. Ουδείς το δικαιούται. Μετά τον θάνατό του ο καθένας παραδίδεται στην Ιστορία.

Ο θάνατος δεν είναι ποινή και γι' αυτό η θανατική καταδίκη θα έπρεπε να καταργηθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι απλώς ένα αναπόφευκτο γεγονός, το μεγάλο φινάλε ενός υψηλού μέτριου ή άθλιου βίου. Και μόνο αυτό. Τίποτα περισσότερο.

Αν έχει αξία για μια κοινωνία να νεκρολογεί και να εξετάζει τους βίους και τις πολιτείες των τεθνεώτων έχει μονάχα με τον τρόπο που προτείνει ο Οrson Scott Card στο βιβλίο που βλέπεις αριστερά. Ψυχρά και κριτικά, αναγνωρίζοντας στον κάθε νεκρό τα θετικά και τα αρνητικά των πράξεών του.
Αν μέχρι σήμερα δεν έχεις διαβάσει τον Εκπρόσωπο των Νεκρών σού συνιστώ να κλείσεις τα αυτιά στην δήθεν θρηνωδία - που είναι στην πραγματικότητα μια θηριωδία - και να καθήσεις κάτω να διαβάσεις σοβαρά αυτό το Ιερό Βιβλίο.