Αρχές & Θέσεις της Άμεσης Δημοκρατίας σε τέσσερις γλώσσες

Άμεση Δημοκρατία

Το κείμενο "Αρχές και Θέσεις της Άμεσης Δημοκρατίας ανατέθηκε από την Λαϊκή Συνέλευση της Πλατείας Συντάγματος στην Θεματική Άμεσης Δημοκρατίας στις 24 Ιουλίου΄2011. Το κείμενο παρουσιάστηκε στις 3 Σεπτεμβρίου και εκκρεμεί η ψηφισή του.
Η Θεματική συνέλευση Άμεσης Δημοκρατίας θεωρώντας πως είναι υποχρεωμένη να συμβάλλει στο διάλογο που έχει παγκόσμια ανοίξει για την πολιτειακή αλλαγή κοινοποιεί το κείμενο αυτό σε όλες τις λαϊκές συνελεύσεις της Έλλάδας και του Κόσμου για διαβούλευση και προβληματισμό.


Γιατί γέμισαν οι πλατείες με ανθρώπους από διαφορετικές αφετηρίες;
Ποια είναι η βαθύτερη αιτία που τους ενώνει και παραμερίζει ό,τι τους χώριζε;
Γιατί το φαινόμενο απλώνεται ραγδαία σε πολλές χώρες;

Eπειδή η κρίση, που έσπειρε το σύστημα στην ανθρωπότητα, έφερε τον άνθρωπο, την κοινωνία και τη φύση στα όρια της αντοχής και της ανοχής τους, όπως αποδεικνύει και η σημερινή βάρβαρη ελληνική πραγματικότητα.

Ζήσαμε την εποχή των κραυγαλέων ανισοτήτων, θεοποιήσαμε το χρήμα και υποδουλωθήκαμε στις τράπεζες και τις πολυεθνικές. Διαποτίσαμε τις ανθρώπινες σχέσεις με τον ανταγωνισμό, το ατομικό συμφέρον. Ανεχτήκαμε την εκμετάλλευση του ανθρώπου όπως ανεχτήκαμε και τον βιασμό της φύσης στο όνομα της αναπτύξης.Αφήσαμε άλλους (αρχηγούς, κυβερνήτες, βουλευτές και τους οικονομικούς τους εντολείς) να αποφασίζουν για εμάς.

Τώρα ήρθε η ώρα της ανατροπής.

Από την πρώτη μέρα, στις 25 Μαΐου στο Σύνταγμα, αναδείξαμε την άμεση δημοκρατία σε πρόταγμα και αρχίσαμε να την εφαρμόζουμε, αποφασίζοντας να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.Η εξουσία πηγάζει από το λαό, αλλά μέχρι σήμερα ασκείται μόνο στο όνομα του λαού, στην πραγματικότητα ερήμην του και σε βάρος του. Ο λαός, αντί να είναι κυρίαρχος, έχει εκχωρήσει την κυριαρχία του.
Η ιδιότητα του πολίτη υπάρχει όταν ο ίδιος ασκεί πολιτική. Η ιδιότητα του πολίτη δεν μεταβιβάζεται, αλλά ασκείται αυτοπροσώπως από τον ίδιο. Η εκχώρηση της ιδιότητας του πολίτη, η αντιπροσώπευση, συνεπάγεται την απώλεια της ελευθερίας του. Το άτομο γίνεται πολίτης, όταν, κατά τη συμμετοχή του στα κοινά, υπερβαίνει το ιδιωτικό και ατομικό και μεταβαίνει στο συλλογικό. Η ίδια η άσκηση της πολιτικής είναι αυτή που εκπαιδεύει συνεχώς τους πολίτες να γίνονται και να είναι ικανοί στη διαχείριση των κοινών.

Ως συνέπεια όλων των παραπάνω ο πολίτης οφείλει να προστατεύει αποφασιστικά την πολιτική του ιδιότητα απέναντι σε κάθε απόπειρα ετεροκαθορισμού, προερχόμενη είτε από μηχανισμούς διαμόρφωσης της “κοινής γνώμης” (ΜΜΕ), είτε από πολιτικά κόμματα που μετατρέπουν τους πολίτες σε οπαδούς, ψηφοφόρους και πελάτες. Μέσα στο ίδιο πλαίσιο αφαίρεσης της πολιτικής ιδιότητας εντάσσονται, ξεκάθαρα, οι εκλογές και όλα τα δήθεν νομιμοποιητικά δημοψηφίσματα ή οι μορφές ηλεκτρονικής διακυβέρνησης που “καλλιεργούνται” από τα πάνω, μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν μια πλαστή εντύπωση εμβάθυνσης της δημοκρατίας.

Στο πολίτευμα της άμεσης δημοκρατίας, της μόνης πραγματικής δημοκρατίας, διασφαλίζεται ότι ο λαός ασκεί ο ίδιος την εξουσία, μέσα από τις λαϊκές συνελεύσεις. Η κάθε λαϊκή συνέλευση ως θεσμοθετημένο σώμα ασκεί κάθε εξουσία στο χώρο της ευθύνης και αρμοδιότητάς της. Ο λαός ασκεί όλες τις εξουσίες, αφού,
-είναι αυτοτελής και αυτοκυβερνάται, καθώς ο ίδιος ο λαός ασκεί αφενός την κυβερνητική εξουσία (δηλαδή, διαβουλεύεται ο ίδιος για κάθε τι που τον αφορά και παίρνει ο ίδιος όλες τις σχετικές αποφάσεις, εσωτερικών ή εξωτερικών υποθέσεων) και αφετέρου την εκτελεστική εξουσία εφαρμόζοντας ο ίδιος τις αποφάσεις που έχει λάβει σε οργανωτικό, διοικητικό και εκτελεστικό επίπεδο.
- είναι αυτόνομος, ασκεί τη νομοθετική εξουσία, δίνοντας ο ίδιος στον εαυτό του όλους τους νόμους του, και
- είναι αυτόδικος, ασκεί ο ίδιος τη δικαστική εξουσία.

Η λαϊκή συνέλευση μπορεί να κάνει λάθος, αλλά ακριβώς επειδή είναι η ίδια που κάνει λάθος, είναι και η ίδια που μπορεί να το διορθώσει.

Η Άμεση Δημοκρατία έρχεται ως αναγκαίο πρόταγμα για μια ριζική ανατροπή του συστήματος της αντιπροσώπευσης , της εμπορευματοποίησης των πάντων και της έκπτωσης του ανθρώπου σε εργαλείο πλουτισμού, που είναι ενάντια στη δημιουργική αναπτυξη του συνόλου της κοινωνίας και του κάθε ατόμου χωριστά. Προϋποθέτει και συνεπάγεται τη διαρκή ενεργή συμμετοχή του συνόλου της κοινωνίας στα κοινά. Η Άμεση Δημοκρατία είναι ταυτόχρονα διαδικασία διαβούλευσης, λήψης και εφαρμογής των αποφάσεων, πολιτειακό σύστημα και τρόπος κοινωνικής συνύπαρξης. Το περιεχόμενο όλων αυτών είναι η αυτονομία της κοινωνίας που η ίδια δημιουργεί τους θεσμούς της και κυβερνάται απευθείας από ελεύθερους και ισότιμους πολίτες. Αυτός ο τρόπος κοινωνικής οργάνωσης δεν αφήνει κανένα χώρο για ιεραρχίες, αρχηγούς, κυβερνήτες και κόμματα, αλλά μόνο για πολίτες που βιώνουν και ασκούν την πολιτική και ταυτόχρονα ασκούνται σε αυτήν. Για ανθρώπους, που όλοι βιώνουν την χαρά της ατομικής πρωτοβουλίας, της συλλογικής προσπάθειας, της αλληλεγγύης και της αγάπης.

Στον πυρήνα της σημερινής κρίσης βρίσκεται ακριβώς το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι μέσον, είναι αναλώσιμος, στην υπηρεσία της δικτατορίας των αγορών και του χρήματος. Είναι όμως η κοινωνία που πρέπει να έχει τον αποκλειστικό λόγο για το τι, πώς και για ποιόν παράγει. Για να υπάρξει η Άμεση Δημοκρατία στην πλήρη της έννοια χρειάζεται όχι μόνο να πάρει στα χέρια της η κοινωνία την οικονομία, αλλά και να την προσαρμόσει σε διαστάσεις που να ανταποκρίνονται σε ανθρώπινα μέτρα, κοινωνικούς στόχους και περιβαλλοντικές δεσμεύσεις. Σε μια τέτοια βάση, όλοι οι πόροι της κοινής μας ζωής και τα μέσα ικανοποίησης των κοινών μας αναγκών δεν μπορεί παρά να είναι κοινά, στα χέρια της ίδιας της κοινωνίας που αδιαμεσολάβητα αποφασίζει την ισότιμη για όλους, και με σεβασμό στο περιβάλλον, διανομή τους.Γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι μέσον, ούτε το οικοσύστημα μπορεί να θεωρειται ανεξάντλητο και αναλώσιμο.

Οι αρχές της άμεσης δημοκρατίας διαφέρουν από τις αρχές που τέθηκαν στο παρελθόν και ήταν ανοιχτές σε κάθε λογής παραβιάσεις από το γεγονός ότι εγγύηση για την τήρησή τους είναι ο διαρκής έλεγχος από όλους τους πολίτες. Οι αρχές αυτές, όπως προκύπτουν από αυτό που βιώνουμε στην Πλατεία Συντάγματος αλλά και από ανάλογες ιστορικές εμπειρίες είναι:

1.Ελευθερία 2.Ισότητα 3.Αλληλεγγύη 4.Αυτονομία

Οι θέσεις για την άμεση δημοκρατία με βάση τις αρχές αυτές είναι :

1. Ο δημόσιος χώρος είναι ανοιχτός στη συμμετοχή όλων και ανήκει σε όλους.

2. Η ισότιμη συμμετοχή όλων στη διαμόρφωση, λήψη και εφαρμογή των αποφάσεων και ελέγχου της εφαρμογής τους, τόσο στη σφαίρα της πολιτικής όσο και της οικονομίας είναι θεμελιώδης προϋπόθεση. Όλοι ελέγχουν και ελέγχονται για αυτοβελτίωση και βελτίωση των λειτουργιών της κοινωνίας.

3. Οι αναγκαίες εκπροσωπήσεις έχουν χαρακτήρα συντονιστικό ή εκτελεστικό και όχι διαμεσολαβητικό, αντιπροσωπευτικό ή αποφασιστικό.

4. Όλοι οι εκπρόσωποι κληρώνονται είτε απευθείας από το σώμα της λαϊκής συνέλευσης είτε από ψηφισμένο από αυτήν κατάλογο όταν απαιτούνται ειδικές γνώσεις. Σε κάθε περίπτωση είναι άμεσα ανακλητοί, λογοδοτούν κατά τη διάρκεια εξάσκησης των καθηκόντων τους και κρίνονται στον απολογισμό τους με τη λήξη αυτών των καθηκόντων.

5. Η ύπαρξη πολλών τοπικών συνελεύσεων (γειτονιάς, δήμου, εργασιακών χώρων, χώρων σπουδών, κτλ) οι οποίες επικοινωνούν μεταξύ τους είναι ο θεμέλιος λίθος της άμεσης δημοκρατίας. Η συμμετοχή σε αυτές δεν είναι ευκαιριακή αλλά υπεύθυνη και όσο το δυνατόν πιο τακτική. Η επικοινωνία μεταξύ των τοπικών συνελεύσεων δημιουργεί ένα οριζόντιο (μη ιεραρχικό) δίκτυο, που έχει σαν σκοπό τον συντονισμό των θέσεων και των δράσεων που απαιτούνται.

Είμαστε σε μια ιστορική καμπή, μπροστά στην πρόκληση αλλά και το μοναδικό
προνόμιο να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας, ανατρέποντας αυτό το χρεωκοπημένο σύστημα αξιών και θεσμών που καπηλεύεται τις ζωές μας.
Τα θέλουμε όλα για όλους. Είμαστε η ιστορία σε κίνηση.

Direct Democracy
Principles & Theses


On July 24th, the thematic group of Direct Democracy in Syntagma Square was allocated, by the Popular Assembly of the Square, to compose a document on the “Principles and Theses of Direct Democracy.” This document was presented to the Popular Assembly of Syntagma Square, on September 3rd and is pending to be voted. Τhe thematic group of Direct Democracy in Syntagma Square, wishing to contribute to the dialogue for the state change, which has globally started taking place, makes this document public to all popular assemblies, in Greece and the rest of the world, for consultation and contemplation.


Why did people from different origins take the squares all over the world?
What is the underlying cause that unites them and sidesteps what separated them?
Why is the phenomenon spreading rapidly in many countries?
Because, the crisis, which the system sowed to humanity, drove the human being, society and nature to their limits of endurance and tolerance, as this is evidenced by the current barbaric Greek reality.

We have lived through the era of blatant inequality, we deified money and we enslaved ourselves to the banks and multinational companies. Human relationships have been imbued with competition and self-interest. We have tolerated the exploitation of humans as we have tolerated the rape of nature in the name of development. We left others (leaders, rulers, MP’s and their financial backers) to decide for us.

Now is the time of overthrow.

From the first day, on May 25, in Syntagma square, we set off direct democracy into an imperative project and started putting it into everyday practice deciding to take our life into our own hands. The power rises from the people, but so far it is practised only in the name of the people, while in reality, it is actually practised in absentia and against the people. The people, instead of being sovereign, have surrendered and delegated sovereignty. Citizenship exists when the citizen exercises politics. Citizenship is not transferable, but it is exercised personally by him/her. The granting of citizenship through representation means the loss of the citizen’s freedom. The individual becomes a citizen, when during his/her participation in the community public affairs, overcomes the “private” and “individual” and goes over to “collective.” The exercise of politics itself is what educates citizens to become citizens and be able to manage community affairs.

As a consequence to all stated above, the citizen must vigorously protect his/her political position against any attempt of external definition, derived either by mechanisms of “developing public opinion” (mass media), or by political parties that turn people into fans, voters and customers. Within the same context of citizenship removal, the elections and all supposedly legalizing referendums or electronic forms of governance - which are “cultivated” from above, only to create a false impression of deepening democracy- are clearly integrated.

In the state of governance of Direct Democracy, the only kind of real democracy, it is safeguarded that the people themselves hold the power, derived from their popular assemblies. Every popular assembly, as a legislated body exercises each and every power, in the domain of its responsibility and jurisdiction. The people hold all powers, since:

They are independent and self-governed, as far as they themselves hold the Government Power (that is, they themselves consult on everything that is of concern to them and they themselves make all the relative decisions, of either domestic or foreign affairs) and on the other hand they exercise the Executive, by implementing the decisions they have made, in an organizing, managing and executive level.

They are autonomous; they exercise Legislature, by giving themselves all current legislation, which they need.

And by taking the laws into their own hands, they themselves hold the Judicial Power.

The popular assembly might make a mistake, but since it’s the same body that makes the mistake, the same one can make amends.

Direct Democracy comes as a necessary imperative project that puts priority for a radical overthrow of the system of representation, of commercialization of everything, of people’s deposition into a tool of bringing more wealth, opposed to a creative development of society as a whole and of each and every individual, separately.

It presupposes and it means that there is constant and energetic participation of society as a whole, in public affairs. Direct Democracy is simultaneously a process of consultation, of making decisions and of putting them into practice; it is a state system and a way of social coexistence. The substance of all this is the autonomy of society which itself creates its legislations and is directly governed by free and equal citizens.

This way of social organization does not leave space for any kind of hierarchies, leaders, governors and political parties. It gives space to citizens who experience and practise politics and at the same time they are practised within it. It is for all people, who experience the joy of personal initiative, of collective try, of solidarity, as well as, of love.

Exactly at the very core of today’s crisis lies the fact that anthropos is a medium, disposable, at the service of the dictatorship of the markets and money. But, shouldn’t society have the exclusive word on what, on how and on who for it produces? In order for Direct Democracy to exist in its complete meaning, it needs society not only to hold economy into its own hands, but also to adjust economy in dimensions that respond to human standards, to social targets and environmental commitments. Based on this, all resources of our common life and the means to satisfy our common needs, cannot be but common, into the hands of society itself, which, with no need of any kind of mediation, decides an equal distribution of them, for all, with respect for the environment. And this happens, since, anthropos can neither be a medium nor can the ecosystem be thought as inexhaustible and expendable.

The principles of Direct Democracy differ from the principles laid down in the past, which were open to all sorts of violations, by the fact that the guarantee for their implementation is the constant supervision of all citizens. These principles, derived from what we experience in Syntagma Square and from similar historical experiences are:

1. Freedom 2.Equality 3.Solidarity 4.Autonomy

The theses or stands of direct democracy based on these principles are:

1. All public space is open to everyone’s participation and it also belongs to everybody.

2. The equal participation of everyone in shaping, making and implementing of decisions, as well as the control of their application, both in the political and the economy field is a fundamental prerequisite. All people both control and are under control for self-improvement and improvement of society’s functions.

3. All necessary representations have strictly coordinating or executive nature and not mediating, representative or decisive character.

4. All representatives are drawn, either directly from the body of the popular assembly or from a prevoted list by the assembly, when certain skills or expertise are required. In any case all representatives are always recallable, accountable during the exercise of their duties and are judged on their account, by the end of these tasks.

5. The existence of many local assemblies (in neighborhoods, municipalities, workplaces, schools of education, etc.), that communicate with each other, is the cornerstone of Direct Democracy. Participation in these assemblies is not occasional, but it is as responsible and regular as possible. Communication between local assemblies creates a horizontal (non-hierarchical) network, which serves to coordinate the required theses and acts.

We stand before a historic turning point, facing the challenge and the unique privilege to take our destiny into our own hands, by subverting this busted system of values and institutions, which exploits our life.

We want everything for everyone. We are history in motion.

Principes et Positions de la Démocratie Directe

L’écriture du texte « Principes et Positions de la Démocratie Directe » a été confiée au groupe de la thématique Démocratie Directe par l’Assemblée Populaire de la Place Syndagma qui a eu lieu le 24 juillet 2011. Ce texte a été présenté à l’Assemblée le 3 septembre ; son vote est en attente.
L’assemblée de la thématique Démocratie Directe, considérant qu’il est de son devoir de contribuer au dialogue qui s’est ouvert mondialement sur le changement du système politique, communique ce texte à toutes les Assemblées Populaires de Grèce et du Monde dans un but d’élaboration et de problématisation.

Pourquoi les places se sont-elles remplies des gens venant de tous les horizons ?
Quelle est la cause profonde qui les unit et écarte ce qui les séparait ?
Pourquoi ce phénomène s’étend rapidement dans plusieurs pays ?
C’est parce que la crise que le système a semée dans le monde entier a amené l’être humain, la société et la nature à la limite du supportable et du tolérable, comme le prouve la situation en Grèce aujourd’hui.
Nous vivons une époque d’inégalités flagrantes, nous avons déifié l’argent et nous sommes devenus les esclaves des banques et des multinationales. Les relations humaines sont imprégnées d’antagonisme et dominées par le profit individuel. Nous avons toléré l’exploitation de l’être humain comme nous avons toléré le viol de la nature au nom du développement. Nous avons laissé les autres (chefs, gouverneurs, députés et leurs patrons économiques) décider pour nous.
Aujourd’hui est venue l’heure de la subversion.
Dès le premier jour, le 25 mai à Syndagma, nous avons érigé la Démocratie Directe en un projet et avons commencé à l’appliquer en décidant de prendre nos vies en main. Le pouvoir prend sa source dans le peuple, mais aujourd’hui il s’exerce uniquement au nom du peuple, en réalité par contumace et contre lui. Le peuple n’est plus souverain, il a cédé sa souveraineté.
La qualité de citoyen existe quand lui-même exerce la politique. La citoyenneté ne se transmet pas, elle s’exerce personnellement par le citoyen. La concession de la citoyenneté, la représentation, entraine la perte de sa liberté. L’individu devient citoyen quand, en prenant part à la vie commune, il transcende l’intérêt privé et individuel et se transporte dans le collectif. C’est l’exercice même de la politique qui éduque continuellement les citoyens à devenir capables de gérer les affaires de la société.
Par conséquence, tout citoyen a le devoir de protéger fermement la citoyenneté de toute tentative d’héterodétermination, provenant soit des mécanismes de formatage de l’opinion publique (Médias), soit des partis politiques qui réduisent les citoyens à n’être que des adeptes, des simples votants ou même des clients. A cette perte de la citoyenneté participent clairement les élections et tous les, soit disant, référendums légaux ou la gouvernance électronique, qui partent d’en haut uniquement pour créer l’illusion d’un approfondissement de la démocratie.
Dans le cadre de la Démocratie Directe, la seule démocratie réelle, il est assuré que le peuple exerce lui-même le pouvoir via les Assemblées Populaires. Chaque Assemblée Populaire, en tant que corps constitué, exerce tous les pouvoirs dans les lieux de sa responsabilité et de sa compétence. Le peuple exerce tous les pouvoirs car :
- il est autotelès, souverain, et s’autogouverne puisque c’est lui-même qui exerce le pouvoir de gouverner (en délibérant lui-même sur tout ce qui le concerne et en prenant toutes les décisions concernant les affaires, tant intérieures qu’extérieures) ainsi que le pouvoir exécutif en appliquant lui-même ses décisions sur le plan organisationnel, administratif et d’exécution.
- il est autonome, il exerce le pouvoir législatif, il fait lui-même ses lois, et
- il est autodikos, il exerce lui-même le pouvoir judiciaire.
L’Assemblée Populaire peut faire des erreurs mais c’est précisément parce que ce sont les siennes qu’elle est à même de les corriger.
La Démocratie Directe vient en tant que projet nécessaire à la subversion radicale du système de la représentation, de la marchandisation de tout et de la réduction de l’être humain à l’état d’instrument d’enrichissement, qui vont contre le développement créatif de l’ensemble de la société ainsi que de chaque individu séparément. Elle présuppose et entraine la participation active et continuelle de l’ensemble de la société aux affaires communes. La Démocratie Directe est en même temps un processus de délibération, de prise et d’application de décisions, un régime politique et un mode de coexistence en société. Le sens de tout ceci est l’autonomie de la société qui crée elle- même ses institutions et est gouvernée directement par des citoyens libres et égaux. Ce procédé d’organisation de la société ne laisse aucun espace à l’hiérarchie, aux chefs, aux gouverneurs et aux partis, mais seulement aux citoyens qui vivent et exercent la politique tout en s’y exerçant ; aux êtres humains, qui vivent tous la joie de l’initiative individuelle, de l’effort collectif, de la solidarité et de l’amour.
Au cœur de la crise d’aujourd’hui se trouve justement le fait que l’homme est devenu un moyen, il est consommable, au service de la dictature des marchés et de l’argent. Pourtant, c’est exclusivement à la société que revient le droit de définir ses besoins, et de définir comment et pour qui elle produit. Pour que la Démocratie Directe existe dans son sens plein, il est nécessaire, non seulement que la société prenne en main l’économie, mais aussi qu’elle l’adapte aux dimensions humaines, aux visées sociales et aux engagements environnementaux. Sur cette base, toutes les ressources de notre vie commune en société et les moyens de satisfaction de nos besoins communs ne peuvent qu’être communs, aux mains de la société elle-même qui décide, sans représentants, de leur distribution égale pour tous, en respectant l’environnement. Parce que l’homme ne peut être considéré comme un simple moyen, ni l’écosystème comme une ressource inépuisable et consommable.
Les principes de la Démocratie Directe différent des principes qui ont été posées dans le passé, ouverts à toute sorte de transgression, car leur garantie est assurée par le contrôle continuel de tous les citoyens. Ces principes, tels qu’ils ont été établis dans notre vécu à la Place Syndagma mais aussi par d’autres expériences historiques sont :
1. Liberté 2. Égalité 3. Solidarité 4. Autonomie
Les positions de la Démocratie Directe basées sur ces principes, sont :
1. Les lieux publics sont ouverts à la participation de tous et ils appartiennent à tous.
2. La participation égale de tous à l’élaboration, la prise et l’application des décisions ainsi que le contrôle de leur application, tant sur le plan politique qu’économique, est une condition fondamentale. Tous exercent le contrôle et sont contrôlés dans le but de s’auto-améliorer et d’améliorer les fonctions de la société.
3. Les représentations nécessaires ont un caractère de coordination ou d’exécution et non pas d’intermédiaire, représentatif ou décisionnel.
4. Tous les représentants sont tirés au sort soit par le corps de l’Assemblée Populaire soit sur une liste votée par elle quand il est besoin de connaissances particulières. De toute manière, ils sont immédiatement révocables, rendent des comptes pendant l’exercice de leurs devoirs et ils sont examinés lors de leur compte rendu à la fin de leurs devoirs.
5. L’existence de plusieurs assemblées locales (quartiers, mairies, lieux de travail, lieux d’études) qui communiquent entre elles, est la pierre fondamentale de la démocratie directe. La participation à celles-ci n’est pas occasionnelle mais responsable et régulière autant que possible. La communication entre les assemblées locales crée un réseau horizontal (sans hiérarchie), qui a comme but la coordination des positions et des actes qui sont nécessaires.
Nous sommes à un tournant historique, devant le défi, mais aussi l’unique privilège, de prendre nos vies en mains, en renversant ce système qui a fait la preuve de la faillite des ses valeurs et des institutions qui spéculent sur nos vies.
Nous voulons tout pour tous. Nous sommes l’histoire en mouvement.

Democracia Directa: Principios y posiciones

La escritura del texto “Democracia Directa: Principios y posiciones” ha sido encargada al equipo de la temática de Democracia Directa por la Asamblea Popular de la Plaza Syntagma que tuvo lugar el 24 de julio 2011. Este texto ha sido presentado en la Asamblea Popular el 3 Septiembre. Su votación está pendiente.
La asamblea de la temática de Democracia Directa, considerando que es su deber de contribuir al dialogo que ha sido abierto sobre el cambio del sistema político, publica este texto en todas las Asambleas Populares de la Grecia y del Mundo para deliberación y especulación.

¿Por qué las plazas están llenas de gente que vienen de horizontes diferentes?
¿Cuál es el motivo más profundo que les une y aparta lo que les separaba?
¿Por qué el fenómeno se difunde rápidamente en muchos países?

Porque la crisis, que el sistema sembró en todo el mundo, llevó al hombre, a la sociedad y a la naturaleza al límite de su aguante y tolerancia, cómo demuestra la realidad actual de Grecia.

Vivimos en la época de desigualdad patente, divinizamos al dinero y fuimos esclavizados por los bancos y las multinacionales. Envenenamos a las relaciones humanas con el antagonismo, el propio interés. Aguantamos la explotación del ser humano como aguantamos la violación de la naturaleza en el nombre del desarrollo. Dejamos a otros (líderes, gobernantes, diputados y sus principales económicos) tomar decisiones para nosotros.

Ya es la hora de la subversión.

Desde el primer día, el 25 de mayo en la Plaza Syntagma, destacamos la democracia directa como proyecto y empezamos a aplicarla, decidiendo de tomar la vida en nuestras manos. El poder proviene del pueblo, pero hasta ahorra se ejerce sólo en el nombre del pueblo, en realidad sin y contra el pueblo. Él, en lugar de ser soberano, ha cedido su soberanía.

La propiedad del ciudadano existe cuando él mismo ejerce la política. La propiedad del ciudadano no se transmite, pero se ejerce por él personalmente. La cesión de la propiedad del ciudadano, la representación, supone la pérdida de su libertad. El individuo se hace ciudadano cuando, durante su participación en los asuntos públicos, excede a lo privado y lo individual y entra a lo colectivo. El ejercicio mismo de la política es él que enseña continuamente a los ciudadanos para que se hagan capaces en la gestión de los asuntos públicos.

En consecuencia, el ciudadano debe proteger decididamente su propiedad política ante toda tentativa de hetero-determinación, que proviene de los mecanismos de formación de la opinión pública (MCM) o de los partidos políticos que transforman a los ciudadanos en seguidores, votantes y clientes. En el mismo contexto de sustracción de la propiedad política se integran evidentemente las elecciones y todo referéndum que funciona como pretexto de legalización o las formas del gobierno electrónico que se lanzan por los que están arriba sólo para crear la falsa impresión de la profundización de la democracia.

En el régimen de la democracia directa, de la sola democracia real, se asegura que el pueblo mismo ejerce el poder a través de las asambleas populares. Toda asamblea popular en tanto que cuerpo legislado ejerce todo poder dentro el espacio de su responsabilidad y jurisdicción. El pueblo ejerce todo poder, desde,

- es independiente y se autogobierna, como el pueblo mismo ejerce por un lado el poder gobernativo (a saber, él mismo delibera sobre todos asuntos que le conciernen y él mismo toma todas decisiones relativas a temas de política interior y exterior)y por otro lado el poder ejecutivo aplicando él mismo las decisiones tomadas en nivel de organización, administración y ejecución.
- es autónomo, ejerce el poder legislativo, estableciendo él mismo todos sus leyes, y
- es autódico (hacerse justicia por si mismo), ejerce él mismo el poder judicial.

Si la asamblea popular se equivoca, ella misma puede corregir los errores porque son suyos.

La democracia directa es un proyecto necesario para una subversión radical del sistema representativo, de la mercantilización de todo y de la conversión de la gente en un medio de enriquecimiento, algo que está en contra del desarrollo creativo de la sociedad y de cada individuo. Presupone y acarrea la participación activa y continuada de toda la sociedad en los asuntos comunes. La democracia directa es un proceso de deliberación, elaboración y ejecución de decisiones y a la vez un régimen político y un modo de convivencia social. Todo esto contiene la autonomía de la sociedad, ya que la propia sociedad crea sus instituciones y se gobierna directamente por ciudadanos libres e iguales. Esta manera de organizar la sociedad no deja lugar para jerarquías, líderes, gobernantes y partidos sino sólo para las personas que ejercen esta política y que al mismo tiempo se acostumbran a ser ciudadanos: para las personas que experimentan la alegría de la iniciativa individual, del trabajo colectivo, de la solidaridad y del amor.
 
En el núcleo de la crisis actual se encuentra el hecho de que el hombre sea sólo un medio, que es prescindible, bajo la dictadura de los mercados y del dinero. Pero la sociedad debe tener el poder exclusivo para decidir qué, cómo y para quién, produce. Para desarrollar la democracia directa en su pleno significado, la sociedad debe obtener la economía y ajustarla de un modo que satisfaga las necesidades humanas, los objetivos sociales y los compromisos ambientales. En este sentido, es la propia sociedad que debe tener todos los recursos de nuestra vida y los medios para satisfacer nuestras necesidades, y también debe repartirlos en toda la gente sin mediación, respetando el medio ambiente. Porque el hombre no puede convertirse en un medio y un ecosistema no se puede considerar inagotable y prescindible.
 
Los principios de la democracia directa difieren de los principios establecidos en el pasado que estaban abiertos a todo tipo de violaciones, como el hecho de que la garantía para su cumplimiento sea la supervisión constante por todos los ciudadanos.  Estos principios, que se deriven de lo que experimentamos en la plaza Syntagma y de experiencias históricas similares son:
 
1. Libertad      2. Igualdad      3. Solidaridad     4. Autonomía
 
Las posiciones de la democracia directa, basadas en estos principios, son los siguientes:
 
1. La esfera pública está abierta a la participación de todos y pertenece a todos.
2. La participación de todos igualmente en la formulación, adopción y aplicación de decisiones y su ejecución, tanto en la esfera política como en la esfera económica, es un requisito fundamental. Es importante que toda la gente tenga control y también que se controle, para el mejoramiento de las funciones sociales.
3. Las representaciones necesarias tienen un carácter de coordinación o de ejecución, pero no de mediación, de representación constante o de responsabilidad a tomar decisiones.
4. Todos los representantes son sorteados directamente del cuerpo de la asamblea popular o se votan por ella cuando sus conocimientos técnicos son necesarios. En cualquier caso, son directamente revocables, son los responsables durante el ejercicio de sus deberes y son juzgados al final de estas tareas.
5. La existencia de muchas asambleas locales (barrio, municipio, centros de trabajo, lugares de estudio, etc.) que se comunican entre ellas es la piedra angular de la democracia directa. La participación en estas asambleas no es casual, sino sistemática y con responsabilidad. La comunicación entre las asambleas locales crea una red horizontal (no jerárquica), que sirve para coordinar las posiciones y las acciones requeridas.
 
Estamos en una coyuntura histórica, delante el reto, y también el privilegio, de tomar nuestro destino en nuestras propias manos, subvirtiendo este sistema de valores y de instituciones, que está roto y está abusando de nuestras vidas.
 
Queremos todo para todos. Somos la historia en movimiento.