Την άκουσα και με τα αυτιά μου στο δελτίο της ΝΕΤ, αλλά μέχρι να συνέλθω από το μέγεθος της μπαρούφας είχε περάσει η ευκαιρία να την καταγράψω. Για να μην το κουράζω όμως η φράση όπως δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή και συμφωνεί με όσα θυμάμαι να ξεστομίζει ο Αντώνης είναι:
Στόχος μας είναι να εμπνεύσουμε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στους νέους επιχειρηματίες και την πολιτεία.
Τι καταλαβαίνεις τώρα εσύ; Γιατί το μόνο βέβαιο είναι πως έτσι και ξεστομίσει τέτοια μεγαλιθική παπαριά πρωτοετής φοιτητής πολιτικών επιστημών θα φάει καζούρα και φατούρο από όλο το αμφιθέατρο. Και την πετάει έτσι άνετα ο Πρωθυπουργός της χώρας σου παρουσία υπουργών, υπηρεσιακών παραγόντων και νέων επιχειρηματιών; Άνθρωπος με πτυχία από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου;
Δεν παίζει, ρε μεγάλε, αυτό! Με τίποτα δεν παίζει!
Πάμε όμως να μετρήσουμε μαζί πόσα αδιανόητα καταφέρνουν να χωθούν σε μια τόσο μικρή φράση.
Στόχος μας (υποθέτω της κυβέρνησης) είναι να εμπνεύσουμε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στους νέους επιχειρηματίες και την πολιτεία.
Πρώτο αδιανόητο: Από πότε η κυβέρνηση ενός κράτους εμπνέει σχέσεις μεταξύ κοινωνικών ομάδων; Η Κυβέρνηση, με τις φτωχές μου γνώσεις, καθορίζει ή ρυθμίζει ή οριοθετεί αυτές τις σχέσεις με γνώμονα το γενικό καλό. Δεν έχω ακούσει να τις εμπνέει ποτέ...
Δεύτερο αδιανόητο: νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Υπήρχε και παλιότερο; Από όσο ξέρω, τουλάχιστον, όχι. Αν ξέρεις εσύ κάτι για κάποιο κοινωνικό συμβόλαιο που ισχύει ήδη μεταξύ των νέων επιχειρηματιών και της πολιτείας, ενημέρωσέ με σε παρακαλώ να καλύψω τα κενά μου.
Τρίτο αδιανόητο (και το πιο σημαντικό): Από πότε το κοινωνικό συμβόλαιο μπορεί να συνταχθεί με πρώτο συμβαλλόμενο μια υποομάδα του οικονομικού γίγνεσθαι, δηλαδή την "κάστα" των νέων επιχειρηματιών και δεύτερο συμβαλλόμενο την πολιτεία, δηλαδή το συντεταγμένο κράτος που περιλαμβάνει όλες τις εξουσίες αλλά όλες και τις δομές υποστήριξης του, ερήμην όλων των υπόλοιπων κοινωνικών δυνάμεων;
Να σου το πω εγώ. Από ΠΟΤΕ! Αντιβαίνει στην ίδια την φύση του κοινωνικού συμβολαίου.
Φυσικά και μπορεί να υπάρξει ένα "συμβόλαιο" μεταξύ μιας οικονομικής ελίτ και μιας κλειστής πολιτικής ομάδας εξουσίας, μόνο που τότε δεν μιλάμε για κοινωνικό συμβόλαιο αλλά για ένα μαφιόζικο συμβόλαιο λεηλασίας της κοινωνίας, ένα συμβόλαιο θανάτου των υπόλοιπων κοινωνικών ομάδων προς όφελος των δύο συμβαλλομένων. Κι αυτό με την καμία δεν θα έβγαινε να το ξεφουρνίσει ο Πρωθυπουργός σε μια συνάντηση με τριάντα πιτσιρικάδες "επιχειρηματίες της καινοτομίας", δηλαδή web developers και σαλιγκαροτρόφους.
Με όλα τα παραπάνω ένας λογικός άνθρωπος θα κατέληγε στο συμπέρασμα πως ο Αντώνης (ή όποιος του γράφει τα stand-up για τις εμφανίσεις δευτεράντζας) έκανε μια αποτυχημένη ξυλινογλωσσιά. Τι τρώμε τώρα την ώρα μας εγώ να γράφω κι εσύ να διαβάζεις τα πως και τα γιατί ενώ ο κόσμος γύρω μας καίγεται;
Μακάρι να είναι έτσι...
Μόνο που στο πίσω μέρος του μυαλού μου, παίζει κι άλλη εξήγηση. Και επειδή όπως έχω ξαναγράψει, δικό μου είναι το TALES κι ό,τι θέλω γράφω, θα σου την καταθέσω και πέτα την ή κράτα την.
Αν ο Αντώνης συνειδητά πήρε το ρίσκο να ξεστομίσει αυτήν την άξια για φατούρο παπαριά, τι λόγο είχε να το κάνει; Μόνο έναν βλέπω εγώ. Να υποβαθμίσει την κομβική αξία του κοινωνικού συμβολαίου και την συναίνεση που αυτό απαιτεί. Να σε συνηθίσει στην ιδέα ότι το κράτος μπορεί, όποτε γουστάρει, να εμπνέει νέα κοινωνικά συμβόλαια με όποια ομάδα ή άτομο επιθυμεί. Ατομικές συμβάσεις με την πολιτεία, σαν να λέμε...
Σκέψου το και πες μου.
UPDATE: Στο PrimeMinister.Gr η επίμαχη φράση καταγράφεται ως:
Είναι υποχρέωση μας να εμπνεύσουμε μια μορφή κοινωνικού συμβολαίου, ένα κοινωνικό συμβόλαιο, ανάμεσα στους νέους της χώρας που θέλουν να πετύχουν ως επιχειρηματίες και στην πολιτεία.
Παραμένει ερωτηματικό τι έχει καταγραφεί στο βίντεο της ΝΕΤ...
No comments:
Post a Comment