Στις 30 Οκτωβρίου εκδόθηκε από την Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή η ανακήρυξη των υποψηφίων για τις θέσεις των εκπροσώπων των εργαζομένων στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΡΤ Α.Ε. την Διοικούσα Επιτροπή της ΕΡΤ3 και τις Επιτροπές Υγιεινής και Ασφάλειας. Μπορείς να διαβάσεις ολόκληρη την ανακήρυξη αν θες στο blog Κλασσικοπερίπτωση και στον ιστότοπο του ΠΑ.ΣΥ.ΜΗ.ΤΕ. Την αναζήτησα και στον ιστότοπο της ΠΟΣΠΕΡΤ, αλλά δεν την βρήκα. Μπορεί να μου ξέφυγε και να είναι εκεί, πάντως ούτε στις Ανακοινώσεις ούτε στα Δελτία Τύπου βρίσκεται.
Οι εκλογές θα γίνουν την Τετάρτη 18 Νοεμβρίου πανελλαδικά (και σε όλες τις δομές της ΕΡΤ Α.Ε. υποθέτω...)
Φυσικά, σχεδόν αμέσως κυκλοφόρησαν στο Διαδίκτυο οι λίστες με σημειωμένα τα ονόματα των υποψηφίων που φρόντισαν να "καβατζωθούν" ή να "στελεχώσουν" τα μορφώματα ΔΤ και ΝΕΡΙΤ. Η γνώμη μου για τα πρόσωπα αυτά είναι δεδομένη. Δεν έχουν κανένα ηθικό δικαίωμα να εκπροσωπήσουν όλους τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, αφού στο πολύ πρόσφατο παρελθόν κυριολεκτικά τους ξεπούλησαν προτάσσοντας το ατομικό τους συμφέρον. Αυτό -όπως όλοι γνωρίζουμε όμως- επιβραβεύτηκε από την κυβερνητική πολιτική "Χωρίς Ρεβανσισμούς" κι έτσι σήμερα τα άτομα αυτά μπορούν -αξιοποιώντας το θράσος τους και το ιστορικό προηγούμενο της επιβράβευσης των δοσίλογων της Κατοχής- να επανεμφανίζονται με νέο ρόλο. Την "υπεράσπιση" των συντεχνιακών και συνδιοικητικών προνομίων για τους "αδικημένους" συνοδοιπόρους τους και τους "εξαφανισμένους" που έχουν μια ομολογουμένως μεγάλη εκλογική βάση στην τρέχουσα νΕΡιΤ του Νίκου Παππά και του Λάμπη Ταγματάρχη.
Αν από την πλευρά των ατόμων αυτών το ηθικό τους δικαίωμα να εκπροσωπήσουν "συναδέλφους" στο Δ.Σ. της ΕΡΤ τίθεται σοβαρά εν αμφιβόλω για τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω, τι μπορεί κανείς να πει για τον Παναγιώτη Καλφαγιάννη και τη Μάχη Νικολάρα ως προς το δικό τους ηθικό δικαίωμα; Κατά τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε κανονικά να το συζητάμε ούτε καν στο επίπεδο της πρόθεσης υποψηφιότητας. Αφού είναι δύο πρόσωπα με θέσεις υψηλής ευθύνης σε έναν σημαντικό αγώνα τα οποία διεκδικούν την ψήφο των εργαζομένων της ΕΡΤ χωρίς να έχουν μέχρι σήμερα παρουσιάσει κανένα απολογισμό του δίχρονου αγώνα, ούτε να έχουν κινήσει την οποιαδήποτε συλλογική διαδικασία προς αυτή την κατεύθυνση. Ας δούμε τώρα αν είναι τόσο μικρή λεπτομέρεια αυτό, ώστε να το "παραβλέψει" κανείς απέναντι στην γενικότερη πολιτική συγκυρία και τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων εντός της ΕΡΤ.
Ο απολογισμός δεν είναι απλώς ένα τυπικό καθήκον για τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους, είναι η κομβικότερη στιγμή στη σχέση τους με το σώμα που τους εκλέγει. Και η έλλειψή του πριν από οποιαδήποτε νέα εκλογική διαδικασία μπορεί να εκληφθεί -ή ακόμα και να αξιοποιηθεί απο κάποιον δεδομένα κακόπιστο, όπως π.χ. εμένα- ως "πλυντήριο" των λαθών που διέπραξαν τα πρόσωπα αυτά στην κρίσιμη περίοδο. Για να το θέσω όσο πιο απλά και ωμά γίνεται, η έλλειψη απολογισμού εκτρέπει την εκπροσώπηση σε αντιπροσώπευση και κάνει την εκλογική διαδικασία μια Κολυμπήθρα του Σιλωάμ, όπως έχουμε δει άπειρες φορές να συμβαίνει στον Κοινοβουλευτισμό. Δίνει το δικαίωμα στους συνδικαλιστές να επιστρέψουν το μπαλάκι στο σώμα, να ματαιώσουν οριστικά την διαδικασία απολογισμού και να εξαφανίσουν με αυτό τον τρόπο τις ευθύνες τους. Επιπλέον επιτρέπει να διακινούνται "ωραιοποιημένες εκδοχές" -προσωπικές ή δήθεν "συλλογικές"- θολώντας την ιστορική αλήθεια και στερώντας τους επόμενους κοινωνικούς αγώνες από το απόσταγμα της εμπειρίας της συγκεκριμένης μάχης. Ένα απόσταγμα που δεν είναι μόνο απαραίτητο, αλλά και κρίσιμα σημαντικό για να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη σε επόμενες διεκδικήσεις ή αγώνες σε εξέλιξη. Και φυσικά όχι αποκλειστικά στο χώρο της ΕΡΤ.
Προφανώς τίποτα δεν υποχρεώνει -τυπικά- ούτε την Μάχη Νικολάρα ούτε τον Παναγιώτη Καλφαγιάννη να παρουσιάσουν τον απολογισμό τους σε μια εκλογική διαδικασία που αφορά διαφορετικές θέσεις από αυτές που κατείχαν. Γι αυτό αναφέρομαι από την αρχή στο ηθικό και όχι στο τυπικό ασυμβίβαστο που προκαλεί η υποψηφιότητα τους. Και τους καλώ -με βάση την προσωπική τους ηθική στάση απέναντι σε μια ευθύνη που δεν έχουν εκπληρώσει- να αποσύρουν τις υποψηφιότητές τους.
Αν δεν το πράξουν, θα πρέπει να απαντήσουν στα παρακάτω ερωτήματα, διαφορετικά για τον καθένα. Και ξεκινώ από τον Παναγιώτη Καλφαγιάννη, αφού όπως θα έχεις παρατηρήσει κάθε αναφορά από τον τίτλο μέχρι αυτό το σημείο του κειμένου γίνεται με εναλλαγή των ονομάτων των δύο προσώπων σε σχέση με το ποιο μπαίνει πρώτο.
Α)Υπήρχε ενεργό Plan B μετάδοσης ραδιοφωνικού προγράμματος που είχε τη δυνατότητα να αποτρέψει το "δεύτερο μαύρο" πριν ακόμη σταματήσει να μεταδίδεται η "λούπα" με τη φωνή της Όλγας Παππά από το Ραδιομέγαρο; Και αν ναι, ποιος το "πάγωσε" και για ποιο λόγο;
Β)Διέσπασε ουσιαστικά και εκβιαστικά τον αγώνα καλώντας αιφνιδιαστικά σε χωριστή γενική συνέλευση τα μέλη της ΠΟΣΠΕΡΤ σε μέρα που ήταν προγραμματισμένη από προηγούμενη γενική συνέλευση όλων των εργαζομένων συνέχιση της διαδικασίας στην ΕΣΗΕΑ ξανανοίγοντας το ρήγμα δημοσιογράφων-τεχνικών που υποτίθεται ότι προσπαθούσε να κλείσει κατά τη διάρκεια της λειτουργικής κατάληψης του Ραδιομεγάρου;
Γ) Αναγνωρίζει οποιαδήποτε ευθύνη στον εαυτό του για τις παθογένειες που μεταφέρθηκαν από το Ραδιομέγαρο στο Ertopen, αυτές που αναπτύχθηκαν εκεί, αλλά κι αυτές που ακόμη διατηρούνται σε αυτό καθιστώντας το προσχηματικά αυτοδιαχειριζόμενο; Έχει πάρει μέρος προσωπικά στο χώρο του Ertopen σε τραμπουκισμούς προσώπων;
Δ) Με βάση ποια στοιχεία θεωρεί το εαυτό του επαρκή να ασκήσει τα καθήκοντα του εκπροσώπου των εργαζομένων όταν περισσότερες από μία φορές έχει δηλώσει μέσα σε διαδικασίες συνελεύσεων -αλλά και στην καθημερινότητα του αγώνα- ότι "η πολλή δημοκρατία βλάπτει" όπως επίσης και ότι χρειάζεται "ενός ανδρός αρχή";
Τα αντίστοιχα τέσσερα ερωτήματα για τη Μάχη Νικολάρα ακολουθούν:
Α) Είναι η όχι γεγονός ότι παραδόθηκαν στα χέρια της -ως εκπροσώπου των εργαζομένων της ΕΡΤ- τέσσερα πλήρη και εντελώς διαφορετικά σε φιλοσοφία κείμενα που αφορούσαν την Αυτοδιαχείριση και τον Κοινωνικό Έλεγχο της ΕΡΤ από τη Συνέλευση του Προαυλίου που είχε κάνει τουλάχιστον τρεις συνελεύσεις διαβούλευσης με ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων; Τι απέγιναν αυτά;
Β) Αναγνωρίζει ότι είχε ευθύνη στην τραγική υποκάλυψη από το Δελτίο Ειδήσεων τής -υπό λειτουργική κατάληψη- ΕΡΤ της σύλληψης της Εύας Μαυρογέννη και των τεσσάρων αλληλέγγυων στους Πομπούς της Πάρνηθας σε πλήρη αντίθεση με την ειδησεογραφική κάλυψη που είχε την ίδια μέρα το ίδιο γεγονός από το Ραδιόφωνο;
Γ)Επέτρεψε ως συνδικαλιστικός εκπρόσωπος των δημοσιογράφων της Τηλεόρασης να ελέγχει τα Δελτία Ειδήσεων της Αθήνας ο Θωμόπουλος και η κλίκα του μέχρι την αποχώρησή τους, υποκαλύπτοντας συστηματικά κι άλλους κρισίμους αγώνες, όπως τις Σκουριές ή την απεργία πείνας του Σακκά;
Δ) Εμφανίστηκε ως "εκπρόσωπος του Ertopen" -από κοινού με το Δημήτρη Κούνη- στη διαβούλευση του Νομοσχεδίου στη Βουλή, χωρίς να έχει προηγηθεί καμιά νομιμοποιητική διαδικασία εκπροσώπησης για κανέναν από τους δύο; Και ενώ το θέμα είχε τεθεί καθαρά σε συνέλευση που είχε προηγηθεί με την ίδια να δηλώνει άγνοια για το ποιος θα είναι εκεί;
Αν και εννοείται -ακόμα και σε αυτή την εποχή που τα αυτονόητα έχουν γίνει αδιανόητα και το αντίστροφο- τα σχόλια θα παραμείνουν ανοιχτά ακόμα κι αν είναι υβριστικά ως προς εμένα. Δεν θα διατηρούνται και θα διαγράφονται μόνο υβριστικά σχόλια προς άλλα πρόσωπα. Κάθε απάντηση στα ερωτήματα μου θα φιλοξενηθεί σε ξεχωριστό κείμενο του TALES, είτε μου κοινοποιηθεί είτε όχι, με σύνδεσμο στην αρχική δημοσίευση. Επίσης όλα τα πρόσωπα που αναφέρονται ονομαστικά (εκτός από το Θωμόπουλο με τον οποίο δεν έχω ούτε τρόπο, ούτε καμιά διάθεση επαφής) θα έχουν λάβει κοινοποίησή του, πριν ακόμη αναρτηθεί.
UPDATE: Την Τρίτη 10 Νοεμβρίου έλαβα στο mail μου ένα κείμενο της Μάχης Νικολάρα που είχα την υποχρεώση να δημοσιεύσω, θεωρώντας το -ίσως λανθασμένα, αλλά με τη δεοντολογία δεν παίζουμε- ως απάντηση.
No comments:
Post a Comment