Μια αήθης επέμβαση στα εσωτερικά των άλλων...

...και εν προκειμένω στις εκλογές εκπροσώπων των εργαζομένων στο Δ.Σ. της ΕΡΤ.



Ο τίτλος είναι, ελπίζω, σαφής. Ως μη εργαζόμενος της ΕΡΤ αλλά και ως πρόσωπο που δεν πιστεύει στις αναθετικές εκλογές αντιπροσώπων, κανένα δικαίωμα δεν έχω να τοποθετηθώ για την αυριανή διαδικασία. Είναι λοιπόν "αντικειμενικά" μια αήθης επέμβαση στα εσωτερικά των άλλων.

So be it.

Ευτυχώς που ο δίχρονος αγώνας των αγωνιζόμενων εργαζόμενων της ΕΡΤ δίδαξε Ήθος. Και το μεταλαμπάδευσε τόσο στην επαναλειτουργούσα ΕΡΤ, όσο και στα υπόλοιπα κοινωνικά κινήματα σαν Φάρος...

Δεν έχω να προσθέσω κάτι, μόνο να υπενθυμίσω αυτό το κείμενο για να κλείνουμε με αυτό το θεματάκι.

Ανεπιφύλακτα στηρίζω τις υποψηφιότητες του Γιώργου Μαρινόπουλου για το Δ.Σ. της ΕΡΤ και του Θανάση Βικόπουλου για την Διοικούσα Επιτροπή της ΕΡΤ3. Υπάρχουν πάρα πολλοί και διαφορετικοί λόγοι για τον καθένα τους, αλλά και ένας κοινός:

Στην πρώτη μαλακία που θα κάνουν -απέναντι στην Κοινωνία και στα δικαιώματα που αυτή πρέπει να έχει στην ΕΡΤ- ξέρω που θα τους βρω για να τους ζητήσω το λόγο κι αν χρειαστεί να τους πλακώσω στο ξύλο.

Με επιφύλαξη στηρίζω για το Δ.Σ. της ΕΡΤ τους Γιάννη Λευκιμιάτη και Αριστοτέλη Μεταξά χωρίς να έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω τις προθέσεις τους. Από τις συζητήσεις που έχουμε κάνει και τις δημόσιες τοποθετήσεις τους θεωρώ ότι το όραμά τους για τη συμμετοχή της κοινωνίας είναι -λιγότερο ή περισσότερο- περιορισμένο.

Πριν από τα θλιβερά συνδικαλιστικά υπάρχουν τα ουσιαστικά ζητήματα. Η "Μάχη των Περιφερειακών" και η "Αναμόρφωση του Προγράμματος". Και καλό είναι να θυμούνται όλοι -κι όσοι δεν ξέρουν να το μάθουν- ποια πράγματα είναι casus belli...

Κι εδώ η προσωπική μου "Αήθης Επέμβαση" τελειώνει. Μακάρι να τέλειωνε μαζί της κι η "Μαύρη Προπαγάνδα" που εξακολουθεί να μαίνεται...