Σιγά Ρε Γαμώτο, Θα Την Ξυπνήσουμε...

Στην αίθουσα που συνεδρίαζε το Συμβούλιο κάτω από το μεγάλο άγαλμα της θέας που έχει πάντοτε δεμένα τα μάτια και κρατάει την ζυγαριά, κάποια στιγμή ένας από τους παρευρισκόμενους έκανε το λάθος να υψώσει τον τόνο της φωνής του.
Η αγαλματωμένη θεά κουνήθηκε. Ο Προεδρεύων προσπάθησε να ελέγξει την κατάσταση μουρμουρίζοντας ένα νανούρισμα. Όμως για κακή του τύχη μια γραμματέας συγκλονισμένη από την κίνηση της θεάς έχασε τον έλεγχο των κινήσεων της. Έτσι τα ντοσιέ που κουβαλούσε με τις σικέ μαρτυρίες για να τα μοιράσει στους Συμβούλους έπεσαν με πάταγο στο πάτωμα.
Η θεά ξύπνησε ακριβώς την ώρα που ο Προεδρεύων έλεγε,
- Σιγά ρε γαμώτο, θα την ξυπνήσουμε...
- Πολύ αργά, απάντησε η θεά. Τι έχουμε;
- Εεε, κάτι αγορανομικά... είπε προσπαθώντας να την γλιτώσει ο Προεδρεύων. Ασήμαντα πράγματα... Πόσο πρέπει να χρεώνουμε τα πράσινα παπούτσια.
- Για να δω, είπε η θεά και τράβηξε το πανί που σκέπαζε τα μάτια της. Σε τριάντα δευτερόλεπτα οι φωνές της ακούγονταν μέχρι την άκρη της Πόλης και κορμιά δημόσιων λειτουργών εκσφενδονίζονταν από τον Ναό της προς όλες τις κατευθύνσεις.
Μερικές ώρες αργότερα βέβαια ξανάπεσε για ύπνο.