Let's party Με Την Πάρνηθα

Όχι ρε πούστη μου, δεν γίνεται να μας χαλάσει τώρα αυτό! Let's fuckin' party!

Let's party με τον πρώην Εθνικό Δρυμό που ετοιμάζεται να γίνει το νέο υπαίθριο πάρκινγκ του καζίνου και το καλοψημένο φιλέτο των κατασκευαστικών. Ο τελευταίος πνεύμονας του Λεκανοπεδίου έγινε μόλις barbeque... με την φωτιά να ξεκινάει από καλώδιο της ΔΕΗ. Wow!

Let's party με τον υπέροχο σχεδιασμό. Ο τελευταίος μαλάκας, ο μεγαλύτερος ανεγκέφαλος αυτής της χώρας ξέρει πως ο ξερός χειμώνας σημαίνει αυξημένους κινδύνους το καλοκαίρι. Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας τι σκατά ακριβώς σχεδίασε; Τι ακριβώς έκανε πέρα από τις καθησυχαστικές ανακοινώσεις "είμαστε έτοιμοι"; Έτοιμοι για τι; Για την ολοκληρωτική καταστροφή;

Let's party με τις χαμηλές προσδοκίες. Ο Βύρωνας δηλώνει πως πήγαμε σχετικά καλά. Σε σχέση με τι; Σε σχέση με τις ανθρώπινες ζωές και τις ανθρώπινες περιουσίες υποθέτω πως το εννοεί. Χάσαμε λίγες... Θα μετρήσουν όμως ποτέ στο ισοζύγιο του οι υπόλοιπες ζωές; Οι ζωές των δέντρων, των ζώων που χάνονται σε κάθε πυρκαγιά; Ο μαλάκας ο σκιούρος που μάζευε και έκρυβε στο λαγούμι του τροφή για τον χειμώνα, αν δεν έχει ήδη γίνει φλαμπέ πώς στο διάολο θα την βγάλει; Θα τον αποζημιώσει ο Μπάιρον; Θα τον φροντίσουν οι νέοι αγροφύλακες; Δεν έχει ΑΦΜ, ούτε εκλογικό βιβλιάριο, δεν είναι πελάτης του καζίνου... το sms του ΕΛΓΑ γράφει να τραβηχτεί όπως νομίζει.

Let's party με την θλιβερή μας ύπαρξη. Έχουμε ό,τι μας αξίζει. Κι η Πάρνηθα μας έπεφτε πολύ. Όπως και η Πεντέλη, όπως και κάθε Εθνικός Δρυμός. Η Ελλάδα ολόκληρη πρέπει να γίνει ένα Νταχάου τσιμέντου και κλιματιστικών. Με δέσμιους των πιστωτικών καρτών να παραμιλάνε στους ασφαλτοστρωμένους δρόμους. Με πλαστικά μπουκαλάκια με νερό κρεμασμένα στον λαιμό του καθενός μας, κάμερες ασφαλείας και ιριδοσκόπηση. Μισούμε τις ζωές των άλλων. Κρεμάμε cd στα μπαλκόνια για να απομακρύνουμε τα περιστέρια. Φοβόμαστε να περπατήσουμε ακόμα και στα άλση, αν δεν έχουμε αφορμή την βόλτα του σκύλου. Δεν ξέρουμε να τρέξουμε, τα έντομα είναι φορείς ανίατων ασθενειών. Έχουμε βγάλει δεκάδες αλλεργίες.

Let's party με την οσμή του θανάτου στα ρουθούνια μας. Με την γεύση της στάχτης στο στόμα. Με την εικόνα των δελτίων ειδήσεων να ματώνει τους αμφιβληστροειδείς μας. Με το καυτό μπετό στις άκρες των δαχτύλων μας. Και τις φωνές όλων αυτών των γελοίων που εκλέγουμε να μας νανουρίζουν πως "είμαστε στην μέση ενός ανηφορικού δρόμου".

Let's fuckin' party!