Δεν μ' αρέσει να χρωστάω, αλλά πολύ συχνά αναγκάζομαι. Κι ενώ ανήγγειλα την απόκτηση του βιβλίου εδώ, και ήθελα πολύ να το διαβάσω, μετά αρχίσανε διάφορα περίεργα, παράπεσε, και τελικά κατάφερα να το τελειώσω σήμερα.Είναι μια πάρα πολύ όμορφη δουλειά και με αρκετά ψηλό ρίσκο. Όχι, δεν πρόκειται για τον δυναμικό William Μorris του Νέα Από το Πουθενά. Εδώ υπάρχει κάτι άλλο. Τρυφερό, λυρικό, μια περιπλάνηση στην Παραμυθοχώρα που κάποιες στιγμές αγγίζει τα όρια του "ασήμαντου" και γι' αυτό χρειάζεται μια μεγάλη πένα για να είναι ενδιαφέρον. Ο Μόρρις τα καταφέρνει σ' αυτό και μαζί του τα καταφέρνουν στην απόδοση ενός πολύ δύσκολου κειμένου ο Νίκος Βλαντής και η Ντίνα Παπούδα. Που επιπλέον σηκώνουν το βάρος μιας θαρραλέας επιλογής. Να μεταφέρουν το βιβλίο σε μια γλώσσα "παρεϊστικη και φωναχτή", μια γλώσσα που αρχικά μπορεί και να ξενίσει, αλλά αποδεικνύεται στην πορεία μια εξαιρετικά ορθή επιλογή για την μεταφορά αυτής της τόσο παραμυθένιας ιστορίας.
Εν αναμονή του δεύτερου βιβλίου, που ονομάζεται Ο Δρόμος Προς Τους Μπελάδες, εύχομαι ολόψυχα καλή τύχη στο Πηγάδι#1 και την ελάχιστη δυνατή παραμονή στα ράφια.
No comments:
Post a Comment