Δεν είναι ανίκητοι οι απάνθρωποι λοιπόν!

Χτες ήμουν πολύ κουρασμένος. Κοιμήθηκα, αμέσως μόλις γύρισα σπίτι, χωρίς να μπω καθόλου στο ίντερνετ και χωρίς να ανεβάσω το ποστ που μετρούσε την μέρα της απεργίας πείνας του Κώστα Σακκά. Ευτυχώς είναι πια άχρηστο...

Δεν είναι ανίκητοι οι απάνθρωποι, λοιπόν!
Απλώς, χρειάζονται απέναντί τους μια αποφασισμένη και σταθερή αντιπαράθεση ανθρώπων, έτσι;



Δεν θα πανηγυρίσω τώρα. Θα πανηγυρίσω όταν ανοίξει η πόρτα του τελευταίου κελιού στον κόσμο για να ελευθερώσει τον τελευταίο φυλακισμένο του πλανήτη.

Θα πανηγυρίσω την μέρα που δεν θα αναθέτεις πια στους απάνθρωπους να δημιουργούν "νομιμότητες" πατώντας το κουμπάκι του προσωπικού σου φόβου...