Άντε τώρα δώσε πέντε...

Ο ευγενέστατος Δημήτρης Αρβανίτης φρόντισε να με βάλει στην Πυραμίδα των Πέντε. Έχουμε και λέμε:

1)Οι πόνοι έπιασαν την μητέρα μου στις 10:30 μμ της 26ης Νοεμβρίου 1965. Ο τοκετός ολοκληρώθηκε στις 3:15 πμ της 27ης στο μαιευτήριο της Έλενας στους Αμπελοκήπους.

2)Στο περίφημο σαλόνι της αναμονής περίμεναν ο πατέρας μου κι ο αδερφός της μητέρας μου (Ζήσιμος και Σωτήρης αντίστοιχα). Όταν έφυγαν μετά την αναγγελία της γέννησής μου, ισχυρίζονται ότι χόρευαν σε όλη την διαδρομή μέχρι το σπίτι (τότε Άνω Ιλίσσια, ψιλοκοντά, παίζεται).

3)Το πρώτο βάρος μου, ήταν 3750 γραμμάρια. Σημειωτέον το ίδιο ακριβώς είχε και η αδερφή μου, τέσσερα χρόνια πριν.

4)Θήλασα άνετα από την πρώτη μέρα. Και μεταξύ θηλασμών κοιμόμουνα.

5)Το απόγευμα της 27ης ο θείος μου ο Σωτήρης (τότε νεαρός και κατά γενική ομολογία ωραίος άντρας) ήρθε στο μαιευτήριο πριν από τον πατέρα μου. Όταν ο τελευταίος εμφανίστηκε με το απαραίτητο λουλουδικό (ένα γλαστράκι γαρύφαλλα) ο θυρωρός του μαιευτηρίου του είπε "Τρέχα πάνω, είναι ο κος Κούστας, να σου δώσει μπουρμπουάρ" θεωρώντας πως ήταν το παιδί του ανθοπωλείου.

Τέλος των πέντε και τώρα οι πέντε: A TWISTED MIND COMIC BOOK EXTRAS (THAN TSOUMAS) The EPK Manuscripts Time Lost Time Regained (γιατί αν δεν πέσει πίεση δεν θα γράψει) και Vandim (για τον ίδιο λόγο)