Ούτε Με Σφαίρες

Ούτε με σφαίρες δεν μπορώ να δεχτώ πως είχε δίκιο ο Ειδικός Φρουρός που πυροβόλησε χθες τρεις φορές στον αέρα. Ούτε με σφαίρες, λέμε.

Μπορώ, έστω και δύσκολα, να δεχτώ πως πανικοβλήθηκε, πως είναι άνθρωπος στο κάτω-κάτω... Δεν τον ξέρω, δεν έχω κανένα δικαίωμα να του χρεώσω κάτι, ισχύει και γι αυτόν αναμφισβήτητα το τεκμήριο της αθωότητας. Ας τα βρει με την ΕΔΕ.

Μπορώ ακόμα να δεχτώ πως δεν έκρινε καλά, πως δεν συμμετείχε σε κάποιο σχέδιο προετοιμασίας του κοινού για να "συμφιλιωθούμε" με την ιδέα πως κάποιος στις επόμενες μέρες θα γίνει "παράπλευρη απώλεια" της σύγκρουσης για την Παιδεία. Όμως μετά τι γίνεται; Ποιός "γκαζώνει" με δηλώσεις την αντιπαράθεση; Ποιος σπεκουλάρει πάνω στις τρεις σφαίρες στον αέρα;

Θα ουρλιάξω από αυτό το blog, ακριβώς όπως κι η Μαφάλντα πάνω στο καρεκλάκι της, πως δεν γίνεται έτσι διάλογος, ούτε βρίσκονται λύσεις, ούτε νομιμοποιείται η χρήση βίας. Αυτή η Ιστορική Στιγμή κι αυτή η Δημοκρατία δεν αντέχει να σηκώσει κανέναν νεκρό, ούτε για να τον βάλει στον κιλιβάντα αν είναι αστυνομικός, ούτε για να του στήσει μνημείο στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, αν είναι φοιτητής. Την έχουμε περάσει αυτήν την φάση, κι ήταν οδυνηρή. Άρα η αντιπαράθεση πρέπει να σταματήσει να "γκαζώνεται", τώρα!

Από όλους. Αλλά πρώτα από την Συντεταγμένη Πολιτεία (που έχει τελικά και την ευθύνη να προστατεύσει το Δικαίωμα στην Ζωή πριν από οτιδήποτε άλλο) και τα ΜΜΕ (που μέχρι τώρα αρκετά παίξανε ανεύθυνα με το θέμα για να πουλήσουνε). Οι πανεπιστημιακοί κι οι φοιτητές στον κύκλο της βίας είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, όπως φαίνεται κι από το γεγονός πως παίρνουν κι άλλες πρωτοβουλίες...

Κόφτε το τώρα! Γιατί αν συνεχίσουν να φεύγουν σφαίρες από πανικόβλητα χέρια, μαθηματικά θα τις φάει κάποιος...