Μέχρι το τέλος του μήνα πρέπει να τρέχω σαν το μαλακισμένο πάνω στην σκακιέρα του Xάρη. Να σκέφτομαι κινήσεις, να σκύβω για να αποφύγω τα σπαθιά της βασίλισσας, τους ανεγκέφαλους αξιωματικούς των άσπρων και τους κινούμενους πύργους που πέφτουν πάνω μου με φόρα.Μέχρι το τέλος του μήνα, έχε λίγη υπομονή μαζί μου. Θα ξεχάσω πράγματα, θα λείπω συνέχεια, δεν θα είμαι ο καλύτερος λυκάνθρωπος του κόσμου.
Μόνο να ελπίζω μπορώ. Ξέρεις εσύ τι. Κι αν επιλέγω να σου στείλω αυτό το προσωπικό μήνυμα με απολύτως δημόσιο τρόπο, ξέρεις επίσης και το γιατί.
